On Providence

by Seneca

This short essay contains annotations

De Providentia ("On Providence") is a short essay in the form of a dialogue in six brief sections, written by the Latin philosopher Lucius Annaeus Seneca, "Seneca the Younger" (died AD 65) in the last years of his life. He chose the dialogue form (as in the well-known Plato's works) to deal with the problem of the co-existence of the Stoic design of providence with the evil in the world.

The dialogue is opened by Lucilius complaining with his friend Seneca that adversities and misfortunes can happen to good men too. How can this fit with the goodness connected with the design of providence? Seneca answers according to the Stoic point of view. Nothing actually bad can happen to the good men (the wise man) because opposites don't mix. What looks like adversity is in fact a means by which the man exerts his virtues. As such, he can come out of the ordeal stronger than before.

So, in perfect harmony with the Stoic philosophy, Seneca explains that the truly wise man can never surrender in the face of misfortunes but as he will always go through them and even if he should fall he will continue fighting on his knees ("si cecidit de genu pugnat"). The wise man understands destiny and its design, and therefore he has nothing to fear from the future. Neither does he hope for anything, because he already has everything he needs - his good behaviour.

The conclusion is that actually nothing bad happens to good men. We just have to understand what bad means: bad for the wise man would be have bad thoughts, to commit crimes, to desire money or fame. Whoever behaves wisely already has all the good possible.

Genres: Philosophy, Nonfiction, Classics, Religion

22 pages, Kindle Edition

First published January 1, 64

About the author

Lucius Annaeus Seneca (often known simply as Seneca or Seneca the Younger); ca. 4 BC – 65 AD) was a Roman Stoic philosopher, statesman, and dramatist of the Silver Age of Latin literature. He was tutor and later advisor to emperor Nero, who later forced him to commit suicide for alleged complicity in the Pisonian conspiracy to have him assassinated.

Reviews

[FelixTheMonarchist · Rating 5 out of 5]

My review only applies to the work and not to the translation because Im not sure whether it was translated by the same person.

I think catholics can learn a lot from Seneca even though he isn't catholic. Many of his thoughts when combined with catholic philosophy and theology can help you lead a more devout life. They can help you put a greater emphasis on God in your mind.

Main ideas:
Seneca argues that nothing bad can happen to a good man because he all adversity is just an opportunity to act virtuously.

Just like the general gives his best soliders the hardest tasks so do the Gods(which we as catholics can interpret very well to our own way of thinking) give the best men the hardest live so that they can show others how to deal with it.

We shouldn't be worried even by death because the Gods (the one true God when applied to catholic thought) gave us life and thus have every right to take it back at anytime and we should be happy do give it back when they want it. Nothing this is freely given can be robbed from you.

Nothing bad can happen to someone someone can only do bad things.

[Murat Dural · Rating 4 out of 5]

Roma İmparatorluğu'nun tam da kırılma döneminde yaşayan filozof, yazar inanılmaz bir düşünsel yaklaşımın öncülerinden olmuş. Bu kısa ama çoğu cümlesinin altını çizdiğim eser hakikaten görülmeli, okunmalı. Yaşam hikayesi, Ceaser, Augustus ve ardıl imparatorların git gelli devrinde savrulan bir yaprak gibi. Oldukça kıs olan eser diğer antik kaynaklara oranla daha derli toplu, akışkan kalmış. Değerli hocam Çiğdem Dürüşken'in de emeğini takdir etmek, övmek lazım. Emekleri yadsınamaz.

[Selin · Rating 4 out of 5]

Tanrısal öngörü toplamda 30 sayfalık bir kitap ancak yan sayfalara kitabın orjinalini koyarak sayfa sayısını arttırmaya çalışmışlar, bence gereksiz olmuş. Kitabın konusuysa bir hayli değişik. Seneca acı çeken insanların Tanrı tarafından seçilmiş olduklarını ve bunların iyi insanlar olduklarını anlatmaya çalışmış. Yoksulluk, hastalık, çocukların ölümü iyi insanların başına gelir sadece diyor. Zenginlik ve refah içerisinde yaşayan insanlarınsa boş bir mutlulukla beyinlerinin kapatıldığını en küçük bir olumsuzluk yaşadıklarında bu olumsuzluk karşısında ne yapacaklarını bilemeyen, gerçek zavallılar olarak tanımlıyor. Çok değişik bir bakış açısı. Stoacı yaklaşım, kader ve talihi insan doğduğu andan itibaren bellidir diyor, yani bir insanın ne yaşayacağı en başından belli diyor. Bu noktada aklıma takılan bir soru var. O halde bir insan doğarken iyi ya da kötü biri olup olmayacağı belli. Peki bu ayrım neye göre yapılıyor? Diyelim ki gerçekten de sadece iyi olan insanlar bu hayatta acı çekip güçleniyor ve bu acılar aslında onlar için faydalı. Peki bu iyi insanlar neden iyiler? Doğduklarında mı iyilerdi? Bense insan yaşadığı olaylar sonucunda aldığı kararlardan dolayı iyi ya da kötü olmayı belirliyorlar diye düşünüyordum. Doğuştan değil, sonradan kişilik oluşuyor bana göre. Değişik bir kitap, felsefik kitaplar okumaktan hoşlananlara tavsiye ederim, şimdiden iyi okumalar :)

[Simone Abbafati · Rating 5 out of 5]

Vi è mai capitato di chiedervi “ma perché tutte a me?” di fronte all’ennesima disgrazia o difficoltà ingiustificata che è piombata su di voi nella vostra vita? Ecco, Seneca prova a rispondervi con questo trattato. In particolare, il filosofo sembra chiedersi: come mai in presenza di un ordine provvidenziale giusto e perfetto che regola questo mondo, anche le persone buone siano affette da sventure? Qual è la loro funzione? Stabilito che l’ordine perfetto dell’universo non può essere casuale ma regolato da una ragione divina, Seneca ci dice che la condizione umana di ciascuno di noi è regolata dalla Fortuna (intesa dai Romani come la sorte o il destino): chi volesse inutilmente sottrarsi al proprio destino, accecato da desideri e passioni contrarie al suo avverarsi, è uno stolto; è invece da saggio seguirlo e sostenerlo. I mali che possono quindi capitare alle persone buone, come le sventure, le calamità, gli avvenimenti dolorosi, sono per loro sia come una palestra, un rafforzamento delle loro virtù, sia come un'occasione per dimostrare e manifestare a tutti gli altri le proprie virtù, che altrimenti rimarrebbero inespresse. Perciò la persona buona, anziché cercare di respingere i mali che gli capitano, li deve accettare volentieri.

[Sari]

if great suffering gives great glory, reading this should have given me very great glory indees

[Simon Goldenson · Rating 1 out of 5]

Seneca said "God gives his strongest soldiers the hardest battles" and he was referring to having to haul his smelly bum out of bed with great effort so his slaves could carry him around all day

[O · Rating 3 out of 5]

Main idea: Troubles that befall good men only appear to be misfortunes; good men consider their troubles to be blessings because they allow them to test their own strength and to have something to overcome. Bad men are those who live for pleasure. Although they grasp for ever greater enjoyments, they are struck by discontent because deep down they know they are fleeing from their troubles. They become sick from their overindulgence in wine, women, food and other pleasures. To a good man the greatest misfortune is that of not meeting any challenges; without adversity his strength and virtue will wither away.

[Fatih Kutan · Rating 5 out of 5]

Beklentisiz başladığım Seneca'nın Tanrısal Öngörü'sü, bir başyapıtla tanışmamı sağladı. Çiğdem Dürüşken'in kitabın girişinde yer alan yazısı ise Stoacıların temel kavramlarına giriş için birebir.

[Alex · Rating 5 out of 5]

This is a sublime statement of the Stoic approach to the problem of suffering. It is an eternal complaint that bad things happen to good people while the greatest riches seem to be given to the worst of mankind. In response, Seneca urges the reader to see the value in suffering and to see the vanity in riches. In fact, he proclaims, “no evil, can befall a good man; opposites do not mingle.” The heroic man only sees evil in “sin and crime, evil counsel and schemes for greed, blind lust, and avarice,” and these evils God does reliably keep from men, if they are willing to accept the challenge. Good is in the will, not in the circumstance.

Seneca anticipates the criticism, that some evil is vastly too harsh to possibly result in any good. “'Is it' you ask, 'for their own good that men are driven into exile, reduced to want, that they bear to the grave wife or children that they suffer public disgrace, and are broken in health?” If you are surprised that these things are for any man's good, you must also be surprised that by means of surgery and cauterize and also by fasting and thirst the sick are sometimes made well”

In contrast, however, how can riches be bad? He compares the untroubled man to someone who has entered the Olympic games without any competitors. Can he be called fortunate, just because he won? His victory is guaranteed, but there was no challenge; there was no value to the win.

The most dangerous excess is good fortune. “It excites the brain, it evokes vain fancies in the mind, and clouds in deep fog the boundary between falsehood and truth...” Seneca claims that God gives riches to worthless men so that men may realize how worthless riches are. A man surrounded by luxury also simply grows more sensitive and weak, to the point where a breeze seems to be a great calamity.

He brings up examples of better people who are given more burdens. “Is it not unjust that brave men should take up arms, and stay all night in camp...while perverts and professional profligates rest secure within the city?...Is it not unjust that the noblest maidens should be aroused from sleep to perform sacrifices at night while others stained with sin enjoy the soundest slumber?...The senate is often kept in session the whole day long, though all the while every worthless fellow is either amusing himself...or lurking in an eating house”

The military analogy is a favorite of Seneca. “In the army the bravest men are assigned to the hazardous tasks; it is the picked soldier that a general sends to surprise the enemy by a night attack or to reconnoiter the road, or to dislodge a garrison. Not a man of these will say as he goes, “My commander has done me an ill turn” but instead “ he has paid me a complement”

I liked the prayer of Demetrius, “Immortal gods...do you wish to take my children? It was for you that I fathered them. Do you wish to take some member of my body? Take it No great thing am I offering you; very soon I shall leave the whole. Do you wish to take my life? Why not? I shall make no protest against your taking back what once you have. With my free consent you shall have whatever you may ask of me. What, then, is my trouble?”

The book ends with a contemplation of death, which should be approached with fearlessness. There is also the option of suicide left as an exit hatch. Previously the only suicides praised explicitly are that of Socrates, and Cato, men who thought they were giving up their lives for higher ideals, incidents which cannot be viewed as immoral because they sincerely believed they were still following reason, not the passions, even if I would argue their reasoning may have been flawed. And in light of Cato's assertion that God has armed men “to withstand them all [sufferings]”, taking ones life comes off as a vastly inferior choice than facing life patiently, perhaps only preferable to giving up ones life to debauchery, which is after all suicide on a vastly slower scale.

[Giuseppe · Rating 3 out of 5]

LIBERAZIONE!
Di per sé l'opera non è male, anzi, tenendo conto delle tante sottigliezze grammaticali (ad esempio, utilizzo di avverbi, termini o altro che rimandino al dualismo interno/esterno) che solo una lettura in lingua può dare, essa acquisisce uno spessore tutto nuovo.
Peccato che Seneca mi stia alquanto antipatico. A livelli di antipatia e di ipocrisia se la gioca tranquillamente con Cicerone.
Comunque, in generale il De providentia è riassumibile in "è un grosso pippone mentale sul perché agli uomini buoni capitino cose brutte", con una combo niente male di "perché ti lamenti della vita, quando puoi tranquillamente suicidarti?".
Ok, ho semplificato, se non addirittura cancellato, in una frase secoli di tradizione e speculazione filosofica, ma grossomodo il succo è quello.
Non so, il DP è un girare e rigirare attorno allo stesso tema (gli "aliqua incommoda" e la "providentia"), declinato in maniera differente e con argomentazioni a favore piuttosto discutibili (e spesso tautologiche).

[Realini Ionescu · Rating 5 out of 5]

On Providence by Seneca, one of the greatest thinkers of humanity, the Stoic doctrine could help save humanity, by exposing consumerism, promoting a balanced lifestyle, one that will concentrate less on cravings, and more on ‘wish for what you already have’…Seneca was one of the wealthiest men of antiquity, and critics blame him for that, on the other hand, he knew about richness and was not just envious, or speculating on issues he was unfamiliar with, he was also a favorite of the Gods, hence could write about Providence http://realini.blogspot.com/2022/03/o...

10 out of 10





The Stoics are wrongly considered constipated, pompous men who promote abstinence, something so passé and uncool in the age of paramount consumerism, when we are told by economists that we need to keep shopping and spending, or else the jobs will disappear – there is the threat of AI, explained by Yuval Harari http://realini.blogspot.com/2022/07/2... in the latest issue of The Economist, where he writes about the fact that ‘AI has hacked into our operating system, and we can except their storytelling to bring out new religions, conspiracy theories, maybe the re-election of the ultimate ghoul, Trump – and economies will tumble, like in 2008…



There is a lot to say about that, and it is one of the crucial, existential questions of the age, how to keep a Stoic attitude, refraining from excess, but at the same time keep the factories humming, is humans in emerging economies would have the same level of spending as those in rich countries, the we would need a few more planets to cope, to furnish all that furniture, smart phones, cars and more material things – the Dalai Lama, maybe this one, embroiled in a stupid talk with a child, telling the boy to ‘suck his tongue’, or maybe another one entered a hypermarket and said ‘wow, so many things I do not need’

Seneca takes on from the start the idea that ‘good people should have the benefits, luck good life’ if we talk about providence, something we could find in the works of CS Lewis http://realini.blogspot.com/2016/08/t... and other luminaries, the problem of Pain and the misfortune of so many innocents, children and sick people, how could that be when we have the almighty god, or gods for Seneca, who must react, they are also omniscient



The answer to this serious problem is that we have Free Will, instead of creating a lame world, one in which we act like machines, everything is prefect in this mechanism, but also infinitely boring, God or the Gods have made an universe where we are free to act according to the principles of ethics, morality, religion, or against them…the example that keeps me furious and letting steam off in those pages is that of the invasion of Ukraine, one despot is inflicting pain and destruction, together with his acolytes.

How could God or the Gods allow for that…Ricky Gervais is just one of the many (indeed, the numbers of atheists are rising, while the faithful are fewer and fewer) who take down religion, he does it with panache wand humor, in one of his shows he looks at the flood, Noah and the myriad animals that have been paired (according to the holy texts) to get on the ark, and we are invited to think how huge that vessel must have been http://realini.blogspot.com/2015/02/g...



Evidently, we are not to take such things literally – Karen Armstrong http://realini.blogspot.com/2016/08/t... is the ultimate expert on religion and explains in her books that at the time when the holy texts have been written, people were telling stories, they transmitted myths, we are not to take everything ad literam, on the contrary, in fact, the ones that do much more damage to faith are the creationists, those who insist that the planet is only a few thousand years old (whatever the scripture says) and all else is word for word fact, not metaphor

Stoics believed in fate, which could well be their shortcoming, for nobody is perfect, though some aspire, long for perfection – we find from the psychology classic The Paradox of Choice http://realini.blogspot.com/2015/07/t... by Barry Schwartz the difference between Maximizers and Satisfizers, we need to be the latter, and not the former…



There are people who want perfection and thus are never satisfied, when one is satisfied with very good, one has the secret…Stoics invited us to ‘wish for what we already have and be grateful, as we see here http://realini.blogspot.com/2020/08/s... in the Stoic Approach to Modern life

Another splendid work is The How of Happiness http://realini.blogspot.com/2014/07/t... by Sonja Lyubomirsky where” Happiness Activity No 1is Expressing Gratitude –counting your blessings for what you have either to a close other or privately, maybe in a journal, conveying gratitude to one or more individuals you haven’t properly thanked” so we have a path to happiness





Now for a question, and invitation – maybe you have a good idea on how we could make more than a million dollars with this http://realini.blogspot.com/2022/02/u... – as it is, this is a unique technique, which we could promote, sell, open the Oscars show with or something and then make lots of money together, if you have the how, I have the product, I just do not know how to get the befits from it, other than the exercise per se



As for my role in the Revolution that killed Ceausescu, a smaller Mao, there it is http://realini.blogspot.com/2022/03/r...

[Cristina - Athenae Noctua · Rating 3 out of 5]

Perché alle persone buone capitano cose brutte? Non è forse un interrogativo che assilla tutti noi e che ci porta ad imprecare di fronte ad immani tragedie che accadono a persone corrette, oneste, affettuose? Nel De providentia Seneca offre una risposta a questa domanda, proponendo un pensiero che è stato accolto dalla morale cattolica e che è arrivato fino a Manzoni, per continuare ad esercitare una certa influenza anche nella visione religiosa odierna o in forme di fatalismo laico.
http://athenaenoctua2013.blogspot.it/...

[Nilgün · Rating 5 out of 5]

coming soon!

[Batuhan · Rating 4 out of 5]

Akıcı, kolay okunabilir ve kısa olan; Seneca'nın Stoa felsefesinin bize ne olduğunu görmemize yardımcı olan güzel bir eser.

Bu eserinde Seneca, basitçe açıklamak gerekirse insanın başına gelen, dert olarak düşündüğü olayların aslında kişinin yararına olduğunu, onu güçlendirdiğini ve gelecekteki zorluklara kolayca göğüs gerebilecek şekilde eğittiğini söyler. Tanrı/Tanrılar seçtikleri iyi kişileri zorluklarla eğitir ve güçlendirir der. Tanrı/Tanrılar aynı çocuğunu geleceğe hazırlamak için katı, soğukkanlı ve ileri görüşlü bir babaya benzer. Çocuğunun zorluklarla mücadele edebilmesi için onu eğitir. Ve bu mücadeleyi izlemeyi herkes gibi Tanrı/Tanrılarda izlemeyi çok sever. Seneca şunu der; "Kim bir aslan ile çarpışan kişinin mücadelesini büyük bir coşkuyla izlemekten geri durabilir ki?"

Seneca, zorlukların neden kötü insanların değilde iyi insanların başına geldiği konusuna da açıklık getirir. Kader kendine rakip olarak gördükleriyle mücadele ettiğini, zayıf ruhları dikkate bile almadığı söyleyerek bu durumu açıklar. Başına felaket gelmemiş insan en küçük zorlukta eğilip bükülür. Demetrius'tan bir alıntı yaparak " başına hiç bir felaket gelmemiş insandan daha şanssızı yok." sözüyle düşüncelerini özetler.

Kitap ayrıca birçok tarihi şahsı da içinde barındırır ve Seneca bunları düşüncelerini desteklemek için kullanır ve onları yüceltir. Bu şahısların ortak özellikleri mücadeleye karşı yılmamaları, sorunlar karşısında soğukkanlı olmaları ve hatta değil düşmanından bağışlanma dilemek, ölüm dilemeyi bile reddeden, şartlar gerektirirse kendi canını kendi alan kişilerdir. Gerekirse ellerini ateşe basarlar, sürgüne giderler veya öldürüleceklerini bilseler bile verdikleri sözden dolayı düşmanın yanına geri dönerler ama mücadeleyi bırakmazlar ve sözlerinden dönmezler. Bu insanlar en yüce mutluluğa ulaşmıştır. Çünkü aynı göçebeler gibi soğuk rüzgarlarla, yakıcı güneşle, vahşi hayvanlarla ve bataklıklarla mücadele ederler; yiyecek ve içecek sıkıntısı çekerler ve yarın nerede konaklayacakları belli dahi değildir. Bu insanlar en başta zorluklar karşısında zorlanabilir lakin aynı ağaç kökü gibi sarsıldıkça toprağı daha iyi tutarlar ve zamanla korkularını yenerler, hatta bu artık onlar için bir zevk haline gelir. İşte Seneca bundan dolayı en yüce mutluluğa ulaştıkları söyler.

Gelelim şahsen sıkıntılı bulduğum birkaç noktaya. Seneca zorluklara şaşıranlara karşı şu tarz bir örnek veriyor: "iyi insanlar oğullarını yitiriyor; neden olmasın, bazen kendileri öldürmüyor mu?" Yani bana kalırsa bu saçma bir örnek ve ikisi arasındaki bağ zayıf. Sanki Seneca karşısındakini avutuyormuş gibime geliyor yer yer. Ayrica Seneca her ne kadar zorlukları, mücadeleyi, başa gelen zahmetleri sürekli olarak övse de kendisi döneminde büyük bir servete sahipti. Filozoflara yakışmayan yaşam tarzının yanında düşüncelerinin çelişmesi, hakkında dedikoduların çıkmasına neden olmuştu. Ben Seneca'yı bu kitapta, Allah'ın din konusunda para almayı yasakladığı halde, tv kanallarında yüzbinlerce lira alıp millete fakirliği normalleştiren, aza tamah etmeyi öğütleyen, inancının emirini görmezden gelen hocalara benzettim. Tabi kişilerin yaptıkları kavramları bağlamaz ama ister istemez Seneca Stoa düşüncesine az çok zarar vermiştir.

Özetle, okunması kişiye yarar sağlayabilir. Zaten kısa bir kitap ama güzel bir kitap olsa bile Seneca'nın düşüncelerini okurken hemen kabul etmemenizi ve üzerinde biraz düşünmenizi tavsiye ederim.

[Cristina · Rating 3 out of 5]

~letto&tradotto~

[imdb˚₊‧ · Rating 4 out of 5]

4.25/5

«Je te juge malheureux de n’avoir jamais été malheureux : tu as passé ta vie sans adversaire ; personne ne saura ce que tu aurais pu faire, pas même toi.»

Beaucoup plus facile à suivre que ce que je pensais. J’ai souvent eu du mal avec la philosophie (matière que je trouve parfois complexe et hermétique) mais j’ai trouvé ce livre agréable à lire.

S’il est difficile d’adhérer à la pensée stoïcienne “traditionnelle”, celle de Sénèque apparaît plus “convaincante”, surtout lorsqu’elle est illustrée par des exemples tirés de l’histoire ou de la mythologie.

Je pense avoir préféré la structure et l’écriture de la première partie du livre (De la providence). J’ai moins aimé/compris les lettres 72 et 73 mais mon avis reste celui d’une novice :).

[Pablo Martí · Rating 5 out of 5]

Una barbaridad. Me encanta el escenario ontológico que tiene Séneca durante este tratado moral. Sin duda es increíble como su discurso estoico refleja una ética semejante a la dada por Jesucristo, curiosamente siendo solo 4 mayor el griego que el judío.

Me parece una burrada la concepción que tiene sobre Dios y sobre su relación ontológica y moral con el hombre. El nivel de profundidad y densidad es apabullante, llegando en ciertos momentos a generarme reacciones increíbles propias de una obra moral ideal para cualquiera que siga unos ideales propios del cristianismo.

Esta obra senequiana ha superado gratamente mis espectativas, con frases que penetran lo más profundo del alma. 10/10.

[Alp · Rating 3 out of 5]

"Tanrının varlığıyla ilgili herhangi bir şüphesi olmayan Lucilius'un anlayamadığı bir konu vardır: 'Tanrısal öngörü olduğu halde iyi insanların başına bir takım felaketlerin gelmesinin nedeni nedir?' Altı bölümden oluşan De Providentia, Lucilius'un yakınma niteliğindeki bu sorusuna Seneca'nın Stoa felsefesinin ahlak öğretisi ışığı altında, tanrı ile insan arasındaki ilişkileri çeşitli yönlerden ele aldığı ve roma tarihinden seçtiği örneklerle zenginleştirdiği yanıttan oluşmaktadır."
-Kitaptan

[Mohammad · Rating 4 out of 5]

Misfortune is virtue's opportunity.

[João Panizzutti · Rating 5 out of 5]

This is Seneca best work. It’s amazing. Lindy and it changed the way i see the word. Below are my personal notes and connections

[[Seneca The Younger]]
Seneca receives a letter from Lucius asking why “bad things” happen to good men. This is his answer.

First, he says everything in nature serves a purpose, like how the moon influences ocean tides. Everything happens for a specific reason.

Fortune only chooses men strong enough to be challenged. For weak men, fortune gives pleasures and easy things that look “good.” The strong ones who can challenge fortune receive the hard tests.

Seneca says a good man without challenges can never show his will and virtues. A good man who didn’t face big challenges isn’t happy. The gladiator shows his scars with pride, preferring to be challenged by the strongest opponents, not the weakest.

Would people who faced the biggest challenges switch that for a life of pleasures and “good” (which is bad in disguise)? No. They take pride in their achievements.

The good man went through all the uphills and downhills, faced the challenges. It’s not about the challenges themselves but how he reacts to them. Someone can only show virtue if life brings challenges. A calm sea doesn’t make a navigator strong.

Those who never faced challenges will be completely broken when one eventually comes. They’ll be weak, like something [[Antifragile]] without adversity it breaks easily. For example, a fat man’s bones (lots of pleasure, no challenges) break easier than a muscular man’s bones (lots of challenges).

Good fortune can make a man weak and susceptible to future challenges. Hard challenges make him tough and prepared for anything.

Life gives us the option of leaving at any moment—we can always kill ourselves and be done. Because of that, nothing is really bad or good. We can leave at any moment.

The strongest man puts all his energy into actions against adversities instead of complaining about them. He sees them as an enemy boxer in a boxing ring making him strong and good for him. The weak chase false pleasures and never get enough out of life.

The mom always wants the kid to avoid life challenges and go for the good life, while the dad wants the opposite he wants life to teach his son lessons and for his son to suffer to become a good man. Fortune is like the dad, making the good man stronger by supplying him with endless challenges.

# Connections

[[Skin in the Game First Reread]] - We like heroes, people who sacrifice themselves for the greater good and others. That’s where virtue comes from suffering through challenges.

[[Naval Ravikant]] - When we look back at our lives, the moments we’re most proud of are the hardest ones we struggled for.

[[David-Goggins]] - “I don’t miss anything in my life, I found happiness in the grind.”

# On My Own Life

Sometimes I complain about challenges in the moment like today [[2025-07-09]], but then I realize it’s good—it teaches me something. It makes me happier. When I was only embracing pleasure, I wasn’t happy and was bad toward others. But when I started putting myself into hard times and challenges, I started growing and being good to others.

The events that made me improve the most were the failures and challenges I faced.

[Gianfranco Nerdi · Rating 3 out of 5]

Un piccolo saggio nel quale Seneca tenta, seppure in maniera non molto soddisfacente, di rispondere alla domanda perché accadono disgrazie agli uomini buoni nonostante ci sia la provvidenza. Per Seneca, 1.) L'avversità è un esercizio di virtù: ad un uomo buono non può accadere nulla di male perché "i contrari non si mescolano mai"; Dio lo osserva, e trae piacere dall'osservarne la lotta contro elementi avversi. 2). L'avversità giova ai buoni ed a tutto il genere umano; la sorte si sceglie come degni antagonisti i più forti; molte persone sono diventate modelli a cui ispirarsi grazie all'avversità. 3). L'essere sempre felici è ignorare l'altra metà del mondo; per conoscere se stessi, è necessario mettersi alla prova. 4). Uno può comunque ammazzarsi, se le cose non gli stanno bene.
Ok, ma se così fosse, seguendo la stessa logica di Seneca, dovremmo tutti seguire l'esempio di Catone o di Muzio Scevola, e alla fine ciò diverrebbe la normalità, senza [più] realmente seguire o fornire alcuna utilità. No, personalmente trovo questo "eroismo" abbastanza inutile e non credo in nessun tipo di provvidenza; alla fine, ciò che noi consideriamo virtù sono tali solo perché viviamo su un pianeta non infinito con risorse non infinite e dove ne traiamo vantaggio, direttamente o indirettamente. E dire che uno può facilmente togliersi la vita è banalizzare il problema; non è certo così facile.
Resta comunque un opuscoletto da leggere almeno una volta nella vita, secondo me.

[Serhat · Rating 3 out of 5]

yaşadığımız dünyanın, tanrının kontrolünde yönetilen bir sisteme tabi olduğun düşüncesi üzerinden; insan hayatındaki olayların da tanrı tarafından nasıl şekillendirildiğinden bahsediliyor.

aslında türkiye’de yaşayanlar kitapta paylaşılan fikirlere aşina diyebiliriz, çünkü seneca’nın yazdıkları islamiyetin görüşlerine yakın görüşlere sahip. her insanın kaderinin belli olması mesela, islamiyetle uyumlu bir görüş. ya da iyi insanların hayatlarında zorluk çekmesini düşünelim… islamda bu imtihan olarak bu kabul edilir. seneca da bunu tanrının iyi insanlara sağladığı bir lütuf olarak anlatıyor, çünkü bu zorlukların o insanları geliştireceğini ve güçlendireceğini söylüyor.

tabii ki insani özelliklere sahip bir tanrının olmadığına artık neredeyse eminiz. kader diye bir şey olmadığını biliyoruz. ancak yaşadığımız zorlukların bizi güçlendirdiğini kabul etmemize engel değil bütün bunlar. yazarın iki bin yıl önce günümüzdeki ortalama insan kadar bilgisinin olmasını beklememiz adil olmaz. zamanının şartlarında sunduğu fikirlerin şu anda geçerli olmaması, tamamiyle dışlanmaları gerektiği anlamına gelmemeli.

[mª · Rating 1 out of 5]

«Há muito tempo que está estabelecido o que te há-de alegrar, o que te fará chorar, e, ainda que as vidas de cada um dos indivíduos pareçam muito diferentes entre si, em conjunto reduzem-se a isto: recebemos bens que perecem, somos perecíveis.»

«Que é próprio de um homem bom? Oferecer-se ao destino. Grande consolo é ser arrebatado com o universo; o que quer que seja que nos obrigue a viver ou a morrer desta ou daquela maneira submete também os deuses à mesma necessidade. Um caminho que não volta para trás leva ao mesmo tempo as coisas humanas e divinas: este mesmo criador e regente de todas as coisas traçou certamente os destinos; mas segue-os, e obedece sempre, porque mandou uma única vez.»

«[F]ortaleci os vossos ânimos contra todas as coisas: suportai-as com firmeza. É nisto que podeis ser superiores a deus: ele está fora do sofrimento dos males; vós, acima do sofrimento. Desprezai a pobreza: ninguém vive tão pobre como quando nasceu. Desprezai a dor: ou é destruída ou destrói. Desprezai a morte: ou vos dá um fim ou apenas vos muda de lugar. Desprezai a Fortuna: não lhe dei nenhuma arma com que pudesse ferir a alma.»

[Vedat Hayri Adivar · Rating 3 out of 5]

Evren tanrısal öngörüyle yönetilir...
Seneca’ya göre tanrı evrenden, doğadan ve üyesi bulunduğumuz bu büyük bütünden başka bir şey değildir. İnsan yeryüzünde ne yana baksa mutlaka tanrıyı hatırlatan mucizevi bir şey görür ve hisseder. Evrenin meydana gelişinde rastlantıyı reddeden Seneca, bu kadar mükemmel bir düzenin mutlaka bir koruyucusu olduğunu vurgular...
Tanrısal gücün sınırları bellidir. Tanrı insana ne yapabiliceğini göstermiştir, ama insana sağladıklarını değiştiremez. Oysa insan iradesi sayesinde aklını ön plana alıp tutkularından arınırsa ve kötü talihin saldırılarına azimli bir ruhla direnirse, bu talihi iyiye çevirebilir ve dolayısıyla talihin üstüne çıkabilir...
Tanrı insanlığın kurtuluşu için bireyi feda etmek zorundadır. Tek tek insanların başına geldiği görülen yıkımlar ve dehşet uyandırıcı sonlar, kaçınılması mümkün olmayan zorunluluğun işidir. İnsanların kötü yazgısı tanrıların onları sevmediği anlamına gelmez...
Tanrı iyi insanı keyif içinde yaşatmaz; onu sınar, sertleştirir, kendisi için hazırlar...

[Hiéroglyphe · Rating 2 out of 5]

« Pour se connaître il faut s’être essayé ; à l’œuvre seulement on apprend ce qu’on pouvait faire. »

Difficile d'adhérer à cette démonstration qui mélange deux concepts pourtant éloignés. Sénèque en effet, pour justifier l'existence de la souffrance et de l'injustice dans le monde, associe les douleurs que s'impose -souvent de plein gré- un homme pour se fortifier, et les drames qu'il subit involontairement.

Autrement dit, puisqu'un grand guerrier osera affronter un ennemi puissant et en accepter les éventuelles blessures, prouvant ainsi sa valeur et son courage, alors quelqu'un perdant son enfant doit pour les mêmes raison accepter son sort et le voir comme une opportunité de prouver sa vertu.

La conclusion est donc, sans surprise, particulièrement chrétienne : « Votre bonheur est de n’avoir pas besoin du bonheur. »

Le style de Sénèque par contre est clair et efficace, ce qui rend le texte agréable à lire, même lorsque l'on est pas d'accord avec lui.

[Aaron Michael · Rating 4 out of 5]

“…no evil can befall a good man.” “Nature never permits good to be injured by good.” (Cf. Consolation of Philosophy—all fortune is good fortune)

“…the good man differs from a god in time alone, being his pupil and rival and true offspring, whom his glorious parent trains more severely than other men, insisting sternly on virtuous conduct…”

[Vignesh Sahadevan · Rating 5 out of 5]

Seneca the younger says this in On Providence:
‘Yet many things befall you which are sad, dreadful, hard to be borne.’ Well, as I have not been able to remove these from your path, I have given your minds strength to combat all: bear them bravely.

I strongly recommend this to people who are afraid of anything.

[Lina Távora · Rating 2 out of 5]

Fiquei curiosa para ler outras traduções para entender quais seriam as melhores ou outras traduções para providência divina ou Deus, que o tradutor usa com letra maiúscula e no singular, mas não corresponde a ideia panteísta e cosmológica do Estoicismo. De toda forma, é interessante o tratado de por que os homens bons sofrem infortúnios.

[Enrico · Rating 5 out of 5]

This short essay is about fortune and Senecas view of so called evils like death, pain or poverty. He shows that these evils are not in themselves evils but only how we view them makes them evil. I loved this essay.

[U. · Rating 5 out of 5]

Her şeyden öte, siz istemedikçe hiçbir şeyin sizi ele geçirmemesine özen gösterdim; çıkış yolu açıktır. Dövüşmek istemiyorsanız kaçıp gidebilirsiniz. Sizin için zorunlu olmasını istediğim olaylar içinde bir tek ölümü kolay kıldım.