What do you think?
Rate this book
ديوان الوليد بن يزيد
الوليد بن يزيد
هو الوليد بن يزيد بن عبد الملك بن مروان. (و. سنة 90 م. كان يلقب أبو العباس (706 - 744 م). حكم سنة موادة من 743 إلى 744 م. أمه بنت محمد بن يوسف الثقفي أخي الحجاج. تولى الخلافة بعد وفاة عمه هشام بن عبد الملك كان من فتيان بني أمية وظرفائهم وشجعانهم وأجوادهم.
كان فاسقاً شريباً للخمر منتهكاً حرمات الله أراد الحج ليشرب فوق ظهر الكعبة فمقته الناس لفسقه وخرجوا عليه. وكان يعاب عليه الانهماك في اللهو وسماع الغناء. له شعر رقيق وعلم بالموسيقى، وكان يضرب بالعود ويوقع بالطبل ويمشي بالدف على مذهب أهل الحجاز. ساءت القالة فيه، وقد ورد في مسند أحمد حديث "ليكونن في هذه الأمة رجل يقال له الوليد لهو أشد على هذه الأمة من فرعون لقومه".
هو الوليد بن يزيد بن عبد الملك بن مروان. (و. سنة 90 م. كان يلقب أبو العباس (706 - 744 م). حكم سنة موادة من 743 إلى 744 م. أمه بنت محمد بن يوسف الثقفي أخي الحجاج. تولى الخلافة بعد وفاة عمه هشام بن عبد الملك كان من فتيان بني أمية وظرفائهم وشجعانهم وأجوادهم.
كان فاسقاً شريباً للخمر منتهكاً حرمات الله أراد الحج ليشرب فوق ظهر الكعبة فمقته الناس لفسقه وخرجوا عليه. وكان يعاب عليه الانهماك في اللهو وسماع الغناء. له شعر رقيق وعلم بالموسيقى، وكان يضرب بالعود ويوقع بالطبل ويمشي بالدف على مذهب أهل الحجاز. ساءت القالة فيه، وقد ورد في مسند أحمد حديث "ليكونن في هذه الأمة رجل يقال له الوليد لهو أشد على هذه الأمة من فرعون لقومه".
Unknown Binding
1 person is currently reading
21 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
December 22, 2018
دوستانِ گرانقدر، این دیوان برگرفته از اشعارِ <ولید بن یزید> خلیفه و امیرالمومنینِ مسلمانان میباشد
و البته تنها خلیفه ای بود که خردگرا و اندیشمند بود و حتی زبانِ فارسی را نیز میدانست و برایِ اندیشمندانِ ایرانی بسیار ارزش قائل بود... ولید همیشه به تنگدستان و بیماران و طردشدگان از جامعه، نیکی میکرد و مهربانی هایِ وی بسیار زیاد بود و تا جایی که در توان داشت، نگذاشت تا دینی همچون اسلام، همچون همیشه حقِ ضعیفان را زیر پا بگذارد
لازم است بگویم که این غزلسرایِ بزرگ، به اندازه ای اشعارش قوی و دلنشین بوده است که پس از او بسیاری از شاعرانِ نامدارِ عرب و شاعرانِ ایرانی، از اشعار و غزلیاتِ او برایِ سرودنِ اشعارشان، الهام گرفتند... او آموزگارِ مهربان و خردمندی برایِ شاعرانِ نامی و هنرمندی بود که امروزه اشعارشان جاودان گشته است
در زیر به انتخاب سروده هایی از این شاعرِ نامی را برایتان مینویسم
---------------------------------------------
زندگی چیست؟ شرابی و شاهدی و آوازِ نغمه پردازِ ماهرویی، و همهٔ اینها همین امروز است. چراکه من اعتقادی به حور و جنتِ فردا ندارم.. آخر مگر انسانِ عاقل میتواند وجودِ حوریانِ سیاه چشمِ دنیایی دیگر را باور داشته باشد؟
*********************************
اِی ساقی، جامِ شراب را بگردان و در غمِ آن مباش که برایم دوزخ را نیز آورده باشی... چراکه من از اصل به قیامت اعتقاد ندارم، چه برسد به آنکه بهشت و جهنمش را باور داشته باشم... بگذار آن بیخردانی که به دنبالِ بهشت هستند، تا ابدالآباد به دنبالِ بهشتِ خودشان باشند
*********************************
خیال داشتم نمازی از ته دل بگذارم، حیف که دختری مسیحی از برابرم گذشت و چشم هایِ سیاهش همه چیز را از یادم برد... آرزو کردم جایِ صلیبی باشم که او به گردنِ سیمینش آویخته است، حتی اگر این معامله، دوزخ را برایم در پی داشته باشد
*********************************
من حرفی ندارم که همه روزه نماز بخوانم و روزه بگیرم. اما اشکال در این است که عشق و عشق بازی فرصتی برایم باقی نمیگذارد
*********************************
محمد بن عبدالله، این هاشمی، با امرِ خلافت بازی کرد.. نه به او وحی رسیده بود و نه کتابی برایش نازل شده بود.. منفعتش در این بود و بَس
*********************************
هان، اِی قرآن... تو مرا تهدید میکنی که من را در آتش میسوزانی؟؟ من نه به تو اعتقادی دارم و نه به خدایت... هرگاه در آن روزِ قیامتِ موهوم، خدایِ خودت را دیدی به او بگو که "ولید" مرا پاره پاره کرد
*********************************
از من میپرسید که دین و آیینِ من چیست؟ من پیرو آن آیینی هستم که میگوید: شراب را میتوان هم گرم و هم سرد و هم خالص و هم دِردآلوده، نوشید...ولی به هیچ قیمت نباید از نوشیدنش غافل شد
*********************************
زمانی که جبّه و ردا و عصا و انگشترِ محمّد را برای خلافت به من میدادند، شراب خورده و مستِ مست بودم
*********************************
آن خدا و تمامِ مقربانش را گواه میگیرم که من عاشقِ رویِ زیبا و آوازِ خوش و شرابِ لعل گونم... و همیشه نیز اینچنین خواهم ماند
*********************************
دوستانِ عزیزم، لازم است که بگویم، <ولید> ارادت خاصی به <مزدک> و به خصوص <مانی>، داشت... در جمعی از ثروتمندان و مشهوران، تصویری را به آنها نشان داد و آن را بوسید و به رویِ چشمانش گذاشت و گفت: این تصویرِ <مانی>، خردمندِ ایرانی است.. من او را قبول دارم و به شما نیز سفارش میکنم آیینِ او و آیینِ ایرانیان را بپذیرید
----------------------------------------------
یادِ <ولید بن یزید> این مردِ عرب و شاعرِ آزاده و خردمند، گرامی باد
امیدوارم این ریویو برایِ شما عزیزان و خردگرایان مفید بوده باشه
<پیروز باشید و ایرانی>
و البته تنها خلیفه ای بود که خردگرا و اندیشمند بود و حتی زبانِ فارسی را نیز میدانست و برایِ اندیشمندانِ ایرانی بسیار ارزش قائل بود... ولید همیشه به تنگدستان و بیماران و طردشدگان از جامعه، نیکی میکرد و مهربانی هایِ وی بسیار زیاد بود و تا جایی که در توان داشت، نگذاشت تا دینی همچون اسلام، همچون همیشه حقِ ضعیفان را زیر پا بگذارد
لازم است بگویم که این غزلسرایِ بزرگ، به اندازه ای اشعارش قوی و دلنشین بوده است که پس از او بسیاری از شاعرانِ نامدارِ عرب و شاعرانِ ایرانی، از اشعار و غزلیاتِ او برایِ سرودنِ اشعارشان، الهام گرفتند... او آموزگارِ مهربان و خردمندی برایِ شاعرانِ نامی و هنرمندی بود که امروزه اشعارشان جاودان گشته است
در زیر به انتخاب سروده هایی از این شاعرِ نامی را برایتان مینویسم
---------------------------------------------
زندگی چیست؟ شرابی و شاهدی و آوازِ نغمه پردازِ ماهرویی، و همهٔ اینها همین امروز است. چراکه من اعتقادی به حور و جنتِ فردا ندارم.. آخر مگر انسانِ عاقل میتواند وجودِ حوریانِ سیاه چشمِ دنیایی دیگر را باور داشته باشد؟
*********************************
اِی ساقی، جامِ شراب را بگردان و در غمِ آن مباش که برایم دوزخ را نیز آورده باشی... چراکه من از اصل به قیامت اعتقاد ندارم، چه برسد به آنکه بهشت و جهنمش را باور داشته باشم... بگذار آن بیخردانی که به دنبالِ بهشت هستند، تا ابدالآباد به دنبالِ بهشتِ خودشان باشند
*********************************
خیال داشتم نمازی از ته دل بگذارم، حیف که دختری مسیحی از برابرم گذشت و چشم هایِ سیاهش همه چیز را از یادم برد... آرزو کردم جایِ صلیبی باشم که او به گردنِ سیمینش آویخته است، حتی اگر این معامله، دوزخ را برایم در پی داشته باشد
*********************************
من حرفی ندارم که همه روزه نماز بخوانم و روزه بگیرم. اما اشکال در این است که عشق و عشق بازی فرصتی برایم باقی نمیگذارد
*********************************
محمد بن عبدالله، این هاشمی، با امرِ خلافت بازی کرد.. نه به او وحی رسیده بود و نه کتابی برایش نازل شده بود.. منفعتش در این بود و بَس
*********************************
هان، اِی قرآن... تو مرا تهدید میکنی که من را در آتش میسوزانی؟؟ من نه به تو اعتقادی دارم و نه به خدایت... هرگاه در آن روزِ قیامتِ موهوم، خدایِ خودت را دیدی به او بگو که "ولید" مرا پاره پاره کرد
*********************************
از من میپرسید که دین و آیینِ من چیست؟ من پیرو آن آیینی هستم که میگوید: شراب را میتوان هم گرم و هم سرد و هم خالص و هم دِردآلوده، نوشید...ولی به هیچ قیمت نباید از نوشیدنش غافل شد
*********************************
زمانی که جبّه و ردا و عصا و انگشترِ محمّد را برای خلافت به من میدادند، شراب خورده و مستِ مست بودم
*********************************
آن خدا و تمامِ مقربانش را گواه میگیرم که من عاشقِ رویِ زیبا و آوازِ خوش و شرابِ لعل گونم... و همیشه نیز اینچنین خواهم ماند
*********************************
دوستانِ عزیزم، لازم است که بگویم، <ولید> ارادت خاصی به <مزدک> و به خصوص <مانی>، داشت... در جمعی از ثروتمندان و مشهوران، تصویری را به آنها نشان داد و آن را بوسید و به رویِ چشمانش گذاشت و گفت: این تصویرِ <مانی>، خردمندِ ایرانی است.. من او را قبول دارم و به شما نیز سفارش میکنم آیینِ او و آیینِ ایرانیان را بپذیرید
----------------------------------------------
یادِ <ولید بن یزید> این مردِ عرب و شاعرِ آزاده و خردمند، گرامی باد
امیدوارم این ریویو برایِ شما عزیزان و خردگرایان مفید بوده باشه
<پیروز باشید و ایرانی>
December 2, 2025
ظننت بالبداية انه قد يتعدى مستوى شعر ابو نواس في الخلاعة
الا انه ارتسم ببعض الحياء توقعت ان اجد بعض قصائد الغزل المذكرة
و يؤسفني ان هذا كان اكثر ما تطلعت اليه
إني سمعت خليلي
نحو الرصافة رنه
خرجت أسحب ذيلي
أقول ما شأنهنه
إذا بنات هشام
يندبن والدّهنه
يندبنَ شيخا كريما
وكان يكرمهنه
يقلن ويلي وعولا
والويل حل بهنه
أنا المخنث حقا
إن لم أنيلهنه
اظن ان بعض الخلاعة لم تتواجد بشعر وليد بكثرة لكونه
قد عاش الخلاعة بذاتها الا انه لا معنى لذلك اذا يقال ان الاشاعات التي تداولت عنه مع الغلمان ما كانت سوا تشويه لاسقاط ملكة
الا انه ارتسم ببعض الحياء توقعت ان اجد بعض قصائد الغزل المذكرة
و يؤسفني ان هذا كان اكثر ما تطلعت اليه
إني سمعت خليلي
نحو الرصافة رنه
خرجت أسحب ذيلي
أقول ما شأنهنه
إذا بنات هشام
يندبن والدّهنه
يندبنَ شيخا كريما
وكان يكرمهنه
يقلن ويلي وعولا
والويل حل بهنه
أنا المخنث حقا
إن لم أنيلهنه
اظن ان بعض الخلاعة لم تتواجد بشعر وليد بكثرة لكونه
قد عاش الخلاعة بذاتها الا انه لا معنى لذلك اذا يقال ان الاشاعات التي تداولت عنه مع الغلمان ما كانت سوا تشويه لاسقاط ملكة
Displaying 1 - 2 of 2 reviews