What do you think?
Rate this book
The Futurica Trilogy #1
The Netocracts
History is always written from the perspective of the ruling or rising elite at the time of writing. Concepts like The Stone Age, The Bronze Age, etc. were of course unknown during the stone age and the bronze age. They were invented in the 1800s to make sense of a development that seemed to reach its climax with industrialisation...
205 pages, Kindle Edition
First published January 1, 2000
19 people are currently reading
644 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 33 reviews
February 21, 2020
I tried to explain this book to a colleague before christmas break; how it utterly fashinated me, even though I feel I only understood it partly, and how it had provided me with a new lens with which to see the world.
—
It must have caught his interest, cuz when I got back to work we had lunch and he told me he had devoured the book and was working his way through another work by the same authors, Digital Libido, and was enthusiastically urging me to do the same.
—
The book, written in 2000, talks about a new paradigm. The transition from capitalism to informationalism in the wake of the internet era and how, like any genuine revolution means that the whole Darwinian system of punishment and rewards are restructured, introducing a new over and underclass.
—
The idea of this new system, the Netocracy, was invented in the 90:s is re-invented in this book by contemporary Internet philosophers Alexander Bard and Jan Söderqvist.
———
📝 Before we ran away from strangers that looked strong. Now we engage them and gain mutual benefits.
——
📝 The Consumtariat: Consumption rather than production is the role of the new underclass.
——
📝 Politicians are selected based on their value as entertainment and what narrative they can fit into. They are elected to to feed the headlines.
——
📝 Money will follow attention, not vice versa. The only hard currency on the net is attention.
——-
📝 Knowledge, contacts and exclusive information replaces capital for the netocrat.
——-
📝 “Technology plays its own hand”
Take the clock: innocent enough of an artifact. But this infernal little machine, with its introduction of second and minutes, have retrospectively given a whole new meaning to our perception of time.
———
📝 "Giving birth is simply not fashionable anymore."
——-
⭐️ TAKEAWAY:
Great book to read before reflecting on how to navigate the 3rd decade of the 21st century. Is what you do professionally raising in value or is it losing its value in this new paradigm?
——
⚖️ VERDICT:
A must-read and total mindf*ck. Being outdated is one of the strengths of this book. Because now, 20 years after the books release, we can see its predictions manifest in everyday life.
—
5/5
—
It must have caught his interest, cuz when I got back to work we had lunch and he told me he had devoured the book and was working his way through another work by the same authors, Digital Libido, and was enthusiastically urging me to do the same.
—
The book, written in 2000, talks about a new paradigm. The transition from capitalism to informationalism in the wake of the internet era and how, like any genuine revolution means that the whole Darwinian system of punishment and rewards are restructured, introducing a new over and underclass.
—
The idea of this new system, the Netocracy, was invented in the 90:s is re-invented in this book by contemporary Internet philosophers Alexander Bard and Jan Söderqvist.
———
📝 Before we ran away from strangers that looked strong. Now we engage them and gain mutual benefits.
——
📝 The Consumtariat: Consumption rather than production is the role of the new underclass.
——
📝 Politicians are selected based on their value as entertainment and what narrative they can fit into. They are elected to to feed the headlines.
——
📝 Money will follow attention, not vice versa. The only hard currency on the net is attention.
——-
📝 Knowledge, contacts and exclusive information replaces capital for the netocrat.
——-
📝 “Technology plays its own hand”
Take the clock: innocent enough of an artifact. But this infernal little machine, with its introduction of second and minutes, have retrospectively given a whole new meaning to our perception of time.
———
📝 "Giving birth is simply not fashionable anymore."
——-
⭐️ TAKEAWAY:
Great book to read before reflecting on how to navigate the 3rd decade of the 21st century. Is what you do professionally raising in value or is it losing its value in this new paradigm?
——
⚖️ VERDICT:
A must-read and total mindf*ck. Being outdated is one of the strengths of this book. Because now, 20 years after the books release, we can see its predictions manifest in everyday life.
—
5/5
February 8, 2013
Mindfuck on so many levels
January 20, 2021
I can't believe that this book was published in 2000. Bard and Söderqvist were truly ahead of their time. Listening to this audiobook gave me chills at times because of how the predictions in the book have come to reality. A truly world class book.
This book gave me new insights on how to move in the netocratic era and position myself correctly. It also made me more interested in sociology and how it correlates to the business world. The future will blend the arts and business with the breakdown of the old capital led world.
Review:
The netocrat has created and not inherited his social identity. He/she is self-made in the most fundamental meaning of the word. The netocrat has money but it is a means and not an end goal. He/she outsmarts the capitalist by ruling the networks that now rule the world. The netocrat is an artistic and political manipulator who has turned networking into an artform.
The Internet has often been touted as a radically decentralized unpredictable phenomenon thriving beyond the control of individuals, corporations or governments. In Netocracy, Bard and Söderqvist show that the transparent and non-hierarchical society proclaimed by the enthusiastic early Internet pioneers is one of the greatest myths of the information age. Future society will be hierarchical. It will be divided—but not along lines of wealth and academic merit. Capitalist structures will be broken down.
Power will not lie with those who own the means of production, but with those who sort and provide information: "It is the people who can create and sustain attention that are the Netocracy, the new holders of power, not those who simply supply capital." People who can manipulate networks and the information that runs through them will inherit the future. These are the netocrats. The netocracy consists of people with excellent social skills and a talent for the adept manipulation of information. Those without this ability to use the new interactive media technology to their advantage will form the lower classes of the digital age.
Forget capitalism and the class struggle, we are witnessing the birth of a whole new world. The digital revolution is, in fact, changing things far more dramatically then the hype-mongers of tech Internet ever imagined—only not in the way that they and their investors hoped. The move from a society dominated by print and broadcast mass media to the age of interactivity is at least as dramatic as the move from feudalism to capitalism.
After capitalism comes attentionalism. Those who can harness global networks of information and master new forms of communication will control business, finance and legislation, forming the new business and government elites. They will inherit the power; they are the Netocracy.
Driven by the Internet and mobile communications, networks are turning into the major means of doing business, organizing action, getting knowledge; the organizing principle for the information age. Simply put, networks will make the world go round. So controlling the networks of this world will soon count for more than controlling the capital.
Quotes from the book:
“Management of information is the greatest secret of life”
”What is it that we believe in when we know that something new is always on its way?”
”It is not the ego that produces thought but rather thought that produces ego. When thought changes so does the ego. There is no such thing as the fixed ego, the basic premise of totalism. So it is impossible to say that a man in his capacity as sovereign subject can discover the truth by examining his surroundings. Instead we are forced to conclude that he largely constructs the truth that fits his purpose and circumstances. No truth survives outside the circumstances in which it is created and where it fulfills a function. Totalism search for the universal truth is therefore absurd”
“It is paradoxically the netocrats ability to think beyond his own ego, to build his identity on membership of a group instead of individualism, on electronic tribalism instead of mass media self exertion that lead him to understanding and being in control of the new world that is developing. Anxious tinkering with one's own ego, overplayed individualism is instead characteristic of the new underclass. It is this very inability to see beyond their own ego and its desires that means that the underclass will remain an underclass. Much wanted self realization is becoming a form of therapy which is keeping the old bourgeoisie and the new consumtariate occupied with private problems instead of interesting them in questioning the new order. Anyone who believes in himself is by definition a hopeless loser in the society dominated by the netocracy. In important networks no one has the time or inclination to listen to a self obsessed ego. Networking itself, the feedback loop and social intelligence are at the very heart of the netocracy.”
”People without power and status build up their identities around their defining characteristics.” (Immigrants in the West)
”One basic thesis in Marxism is that society entirely shapes the citizens consciousness and that a new society would mean the creation of a completely new person”
”One characteristic of the netocrat is that he controls his own desires and exerts strong influence on others. While consumtariat production of desire is directed from above. The consumtariat will become resistant to the power of the netocracy at the moment it no longer accepts this state of things.”
key takeaways: available information dictates which thoughts and actions are possible, civilization’s essence is a matter of information , it's easier for the underclass to adapt to the “new” age than the ruling class —> disruption favors the underclass, information is not knowledge —> it’s tough to find knowledge in today’s impulse driven internet
This book gave me new insights on how to move in the netocratic era and position myself correctly. It also made me more interested in sociology and how it correlates to the business world. The future will blend the arts and business with the breakdown of the old capital led world.
Review:
The netocrat has created and not inherited his social identity. He/she is self-made in the most fundamental meaning of the word. The netocrat has money but it is a means and not an end goal. He/she outsmarts the capitalist by ruling the networks that now rule the world. The netocrat is an artistic and political manipulator who has turned networking into an artform.
The Internet has often been touted as a radically decentralized unpredictable phenomenon thriving beyond the control of individuals, corporations or governments. In Netocracy, Bard and Söderqvist show that the transparent and non-hierarchical society proclaimed by the enthusiastic early Internet pioneers is one of the greatest myths of the information age. Future society will be hierarchical. It will be divided—but not along lines of wealth and academic merit. Capitalist structures will be broken down.
Power will not lie with those who own the means of production, but with those who sort and provide information: "It is the people who can create and sustain attention that are the Netocracy, the new holders of power, not those who simply supply capital." People who can manipulate networks and the information that runs through them will inherit the future. These are the netocrats. The netocracy consists of people with excellent social skills and a talent for the adept manipulation of information. Those without this ability to use the new interactive media technology to their advantage will form the lower classes of the digital age.
Forget capitalism and the class struggle, we are witnessing the birth of a whole new world. The digital revolution is, in fact, changing things far more dramatically then the hype-mongers of tech Internet ever imagined—only not in the way that they and their investors hoped. The move from a society dominated by print and broadcast mass media to the age of interactivity is at least as dramatic as the move from feudalism to capitalism.
After capitalism comes attentionalism. Those who can harness global networks of information and master new forms of communication will control business, finance and legislation, forming the new business and government elites. They will inherit the power; they are the Netocracy.
Driven by the Internet and mobile communications, networks are turning into the major means of doing business, organizing action, getting knowledge; the organizing principle for the information age. Simply put, networks will make the world go round. So controlling the networks of this world will soon count for more than controlling the capital.
Quotes from the book:
“Management of information is the greatest secret of life”
”What is it that we believe in when we know that something new is always on its way?”
”It is not the ego that produces thought but rather thought that produces ego. When thought changes so does the ego. There is no such thing as the fixed ego, the basic premise of totalism. So it is impossible to say that a man in his capacity as sovereign subject can discover the truth by examining his surroundings. Instead we are forced to conclude that he largely constructs the truth that fits his purpose and circumstances. No truth survives outside the circumstances in which it is created and where it fulfills a function. Totalism search for the universal truth is therefore absurd”
“It is paradoxically the netocrats ability to think beyond his own ego, to build his identity on membership of a group instead of individualism, on electronic tribalism instead of mass media self exertion that lead him to understanding and being in control of the new world that is developing. Anxious tinkering with one's own ego, overplayed individualism is instead characteristic of the new underclass. It is this very inability to see beyond their own ego and its desires that means that the underclass will remain an underclass. Much wanted self realization is becoming a form of therapy which is keeping the old bourgeoisie and the new consumtariate occupied with private problems instead of interesting them in questioning the new order. Anyone who believes in himself is by definition a hopeless loser in the society dominated by the netocracy. In important networks no one has the time or inclination to listen to a self obsessed ego. Networking itself, the feedback loop and social intelligence are at the very heart of the netocracy.”
”People without power and status build up their identities around their defining characteristics.” (Immigrants in the West)
”One basic thesis in Marxism is that society entirely shapes the citizens consciousness and that a new society would mean the creation of a completely new person”
”One characteristic of the netocrat is that he controls his own desires and exerts strong influence on others. While consumtariat production of desire is directed from above. The consumtariat will become resistant to the power of the netocracy at the moment it no longer accepts this state of things.”
key takeaways: available information dictates which thoughts and actions are possible, civilization’s essence is a matter of information , it's easier for the underclass to adapt to the “new” age than the ruling class —> disruption favors the underclass, information is not knowledge —> it’s tough to find knowledge in today’s impulse driven internet
May 5, 2022
Netocratia a fost o carte super revelatoare pentru mine. Chiar daca a fost scrisa in 2000 si adusa in Romania abia in 2010 de cei de la Publica, opiniile celor doi autori pot fi considerate futuristice. In 2000 aveam 11 ani, dar si daca as fi avut 40 atunci, nu s-ar fi schimbat cu mult problema pentru ca nu exista o atata de mare democratizare a informatiei si usurinta in a o impartasi. Nu stiu nici daca as fi inteles ceva la vremea respectiva.
Bard si cu Soderqvist explica in mod candid despre cum au fost conduse societatile, despre cum s-a ajuns la aristocratie, burghezie, capitalism/comunism, particularitatile fiecareia si cum majoritatea trecerilor au fost sangeroase pentru mai toate popoarele. Ceea ce va urma capitalismului, in opinia autorilor, se numeste netocratie, cei care se folosesc de retele si internet, administrate de curatori/moderatori. Rezultatul final nu este foarte diferit de Minunata lume noua a lui Aldous Huxley combinat cumva cu episodul Nosedive din Black Mirror, cel in care fiecare dădea altora ratinguri pentru experiențele și interacțiunile pe care le împărtășeau.
"Institutiile cele mai afectate de netocratie sunt statul-natiune, democratia parlamentara, familia nucleara si sistemul educational." - adica asistam si vom asista la niste schimbari foarte importante la modul in care va arata lumea.
"Netocratia cauta si are nevoie de ceva foarte diferit de ceea ce ofera universitatile: capacitatea de a absorbi si asimila cantitati uriase de informatie, combinata cu o intelegere intuitiva a ceea ce este relevant pentru fiecare situatie in parte. [...] Cand netocratii nu gasesc ce le trebuie nici in universitati, nici in parcurile de afaceri, ei vor intoarce spatele lumii academice si isi vor construi propriile institute virtuale si think-thank-uri, eliberate de controlul unei administratii supradimensionale, a snobismului intelectual si al tiraneiei detaliului. In viitor, educatia va fi caracterizata de un pragmatism interactiv si in continua adaptare. Va fi oferita si dezvoltata pe net, sub forma unor module mici, perfect adaptate, special create pentru sarcina de rezolvat. Studentul va fi cel care impune regulile, nu institutia." - pare ca are mult sens, cu atat mai mult cu schimbarile de greu de imaginat inainte de pandemie si au devenit realitate.
O carte foarte revelatoare. Chiar si in 2022, la 22 de ani de la prima printare.
Bard si cu Soderqvist explica in mod candid despre cum au fost conduse societatile, despre cum s-a ajuns la aristocratie, burghezie, capitalism/comunism, particularitatile fiecareia si cum majoritatea trecerilor au fost sangeroase pentru mai toate popoarele. Ceea ce va urma capitalismului, in opinia autorilor, se numeste netocratie, cei care se folosesc de retele si internet, administrate de curatori/moderatori. Rezultatul final nu este foarte diferit de Minunata lume noua a lui Aldous Huxley combinat cumva cu episodul Nosedive din Black Mirror, cel in care fiecare dădea altora ratinguri pentru experiențele și interacțiunile pe care le împărtășeau.
"Institutiile cele mai afectate de netocratie sunt statul-natiune, democratia parlamentara, familia nucleara si sistemul educational." - adica asistam si vom asista la niste schimbari foarte importante la modul in care va arata lumea.
"Netocratia cauta si are nevoie de ceva foarte diferit de ceea ce ofera universitatile: capacitatea de a absorbi si asimila cantitati uriase de informatie, combinata cu o intelegere intuitiva a ceea ce este relevant pentru fiecare situatie in parte. [...] Cand netocratii nu gasesc ce le trebuie nici in universitati, nici in parcurile de afaceri, ei vor intoarce spatele lumii academice si isi vor construi propriile institute virtuale si think-thank-uri, eliberate de controlul unei administratii supradimensionale, a snobismului intelectual si al tiraneiei detaliului. In viitor, educatia va fi caracterizata de un pragmatism interactiv si in continua adaptare. Va fi oferita si dezvoltata pe net, sub forma unor module mici, perfect adaptate, special create pentru sarcina de rezolvat. Studentul va fi cel care impune regulile, nu institutia." - pare ca are mult sens, cu atat mai mult cu schimbarile de greu de imaginat inainte de pandemie si au devenit realitate.
O carte foarte revelatoare. Chiar si in 2022, la 22 de ani de la prima printare.
February 21, 2020
I tried to explain this book to a colleague before christmas break; how it utterly fashinated me, even though I feel I only understood it partly, and how it had provided me with a new lens with which to see the world.
—
It must have caught his interest, cuz when I got back to work we had lunch and he told me he had devoured the book and was working his way through another work by the same authors, Digital Libido, and was enthusiastically urging me to do the same.
—
The book, written in 2000, talks about a new paradigm. The transition from capitalism to informationalism in the wake of the internet era and how, like any genuine revolution means that the whole Darwinian system of punishment and rewards are restructured, introducing a new over and underclass.
—
The idea of this new system, the Netocracy, was invented in the 90:s is re-invented in this book by contemporary Internet philosophers Alexander Bard and Jan Söderqvist.
———
📝 Before we ran away from strangers that looked strong. Now we engage them and gain mutual benefits.
——
📝 The Consumtariat: Consumption rather than production is the role of the new underclass.
——
📝 Politicians are selected based on their value as entertainment and what narrative they can fit into. They are elected to to feed the headlines.
——
📝 Money will follow attention, not vice versa. The only hard currency on the net is attention.
——-
📝 Knowledge, contacts and exclusive information replaces capital for the netocrat.
——-
📝 “Technology plays its own hand”
Take the clock: innocent enough of an artifact. But this infernal little machine, with its introduction of second and minutes, have retrospectively given a whole new meaning to our perception of time.
———
📝 "Giving birth is simply not fashionable anymore."
——-
⭐️ TAKEAWAY:
Great book to read before reflecting on how to navigate the 3rd decade of the 21st century. Is what you do professionally raising in value or is it losing its value in this new paradigm?
——
⚖️ VERDICT:
A must-read and total mindf*ck. Being outdated is one of the strengths of this book. Because now, 20 years after the books release, we can see its predictions manifest in everyday life.
—
5/5
—
It must have caught his interest, cuz when I got back to work we had lunch and he told me he had devoured the book and was working his way through another work by the same authors, Digital Libido, and was enthusiastically urging me to do the same.
—
The book, written in 2000, talks about a new paradigm. The transition from capitalism to informationalism in the wake of the internet era and how, like any genuine revolution means that the whole Darwinian system of punishment and rewards are restructured, introducing a new over and underclass.
—
The idea of this new system, the Netocracy, was invented in the 90:s is re-invented in this book by contemporary Internet philosophers Alexander Bard and Jan Söderqvist.
———
📝 Before we ran away from strangers that looked strong. Now we engage them and gain mutual benefits.
——
📝 The Consumtariat: Consumption rather than production is the role of the new underclass.
——
📝 Politicians are selected based on their value as entertainment and what narrative they can fit into. They are elected to to feed the headlines.
——
📝 Money will follow attention, not vice versa. The only hard currency on the net is attention.
——-
📝 Knowledge, contacts and exclusive information replaces capital for the netocrat.
——-
📝 “Technology plays its own hand”
Take the clock: innocent enough of an artifact. But this infernal little machine, with its introduction of second and minutes, have retrospectively given a whole new meaning to our perception of time.
———
📝 "Giving birth is simply not fashionable anymore."
——-
⭐️ TAKEAWAY:
Great book to read before reflecting on how to navigate the 3rd decade of the 21st century. Is what you do professionally raising in value or is it losing its value in this new paradigm?
——
⚖️ VERDICT:
A must-read and total mindf*ck. Being outdated is one of the strengths of this book. Because now, 20 years after the books release, we can see its predictions manifest in everyday life.
—
5/5
May 10, 2015
«NETократия» - книга РЕВОЛЮЦИЯ, книга ВЫЗОВ, очень значимая, хотя часто очень неоднозначная!
В этой книге нашёл весьма удачно сформулированную и системно изложенную социальную философию новой эпохи человечества. Лично я бы назвал её «Эпохой сингулярности». Она уже очень близко. Очень скоро грядут значительные перемены во всём мире. Капитализм и д��мократия медленно, но уверенно добегают до своего финиша. Авторы книги весьма удачно, да какое там, они в пух и прах разбомбили всевозможные легенды и иллюзии, то и дело насаждаемые правящими элитами нашего мира.
В книга описана социальная модель взаимодействия человечества в новом мире, мире где материальные ценности значительно сдадут свои позиции в сторону социальной принадлежности. Несколькими предложениями очень сложно описать то множество фактов и аргументов, которые приведены в книге. Хотя должен признать, что многие аргументы очень неумело построены, а в некоторых случаях порой просто абсурдны. Но должен сказать, что практически во всех этих случаях они происходят и строятся на всеми признанными фактах и имеют более чем здравое зерно рассуждения.
Снимите свои «розовые очки»!!! Не прочитать книгу – всё равно, что вступать в новый мир, в эту огромнейшую тёмную пустоту без единого факела!
В этой книге нашёл весьма удачно сформулированную и системно изложенную социальную философию новой эпохи человечества. Лично я бы назвал её «Эпохой сингулярности». Она уже очень близко. Очень скоро грядут значительные перемены во всём мире. Капитализм и д��мократия медленно, но уверенно добегают до своего финиша. Авторы книги весьма удачно, да какое там, они в пух и прах разбомбили всевозможные легенды и иллюзии, то и дело насаждаемые правящими элитами нашего мира.
В книга описана социальная модель взаимодействия человечества в новом мире, мире где материальные ценности значительно сдадут свои позиции в сторону социальной принадлежности. Несколькими предложениями очень сложно описать то множество фактов и аргументов, которые приведены в книге. Хотя должен признать, что многие аргументы очень неумело построены, а в некоторых случаях порой просто абсурдны. Но должен сказать, что практически во всех этих случаях они происходят и строятся на всеми признанными фактах и имеют более чем здравое зерно рассуждения.
Снимите свои «розовые очки»!!! Не прочитать книгу – всё равно, что вступать в новый мир, в эту огромнейшую тёмную пустоту без единого факела!
July 16, 2013
Read this book in Russian (see the book here http://www.flibusta.net/b/66200) since it was very much recommended by many of my friends. Key idea of this book is that there is a new trend after capitalism... Which is very much dependant on information, rather than any other assets. In these new times governments might be eliminated as important actors and would be replaced by very well connected and able elites despite of their location... In modern times person's key asset would be: 1. Access to information; 2. Ability to absorb, understand, judge and present information further... The strictest punishment would be to exclude person from the information networks. New elite would be represented by active and well connected people ("curators"), who would be managing/moderating networks.
Now the winning strategy is to connect to people, not own assets... Because without people your assets may not generate any chash, therefore has not much value...
Rated this book with 4 stars, since I believe it is a bit outdated and there are a lot more on this trend to be told today.
Now the winning strategy is to connect to people, not own assets... Because without people your assets may not generate any chash, therefore has not much value...
Rated this book with 4 stars, since I believe it is a bit outdated and there are a lot more on this trend to be told today.
June 7, 2013
Must read book. I enjoyed the philosophy and analysis of paradigm shift through out human history that authors explored in this book. What amazed me that guys predicted all we have now back in 2002 when there were no FB, Twitter, LinkedIn etc. the way we communicate and the new paradigm called Netocracy
December 22, 2018
Benedyk zauważa, że w wydaniu autorów książki to procesy komunikacji, a nie ich zasobność, leżą u podstaw organizacji społeczeństwa. Zdaniem Barda i Söderqvisa Internet zmienia podejście do komunikacji, pozwala przełamać bariery, które dawniej były nie do przekroczenia. Możliwość korzystania z zasobów sieci jest porównywana z wynalezieniem pisma, a później druku. Oba wynalazki doprowadziły wówczas do rewolucji: ludzie mogli razem posiąść więcej wiedzy niż było to możliwe wcześniej. Każdy z tych wynalazków był również traktowany jako narzędzie władzy. Zainteresowani jednak nie byli w stanie całkowicie sprawować nadzoru nad kierunkiem rozwoju myśli rozpowszechnianej przy ich pomocy. Wiemy dziś, że druk przyczynił się do prawdziwego przełomu, jakim była reformacja. Jakie będą konsekwencje upowszechnienia Internetu. Jest pewne, że spowoduje to olbrzymie zmiany. Wiele osób wykorzystuje władzę jaką niosą z sobą sieci. Kształtują nowy typ społeczeństwa: netokracją. Netokracja nie jest naukowym opracowaniem problemu, ale manifestem odnoszącym się do dziejów, które są kształtowane przez różne sposoby komunikacji.
Netokracja
Technologia jest siłą napędową historii. Dzięki niej mamy dostęp do informacji. Brak informacji o świecie poza naszym kawałkiem, o którym wiemy dużo sprawia, że mamy błędne wyobrażenie o otoczeniu. Brak dostatecznie dużej ilości danych sprawia, że w umyśle tworzymy obraz świata, który nie istnieje. Kultura polega na ciągłym sprawdzaniu i weryfikowaniu tych wyobrażeń. Cywilizację kształtuje zbiór informacji w niej dostępny; jest ona zbiorem informacji.
Stworzenie technologii wymaga myślenia abstrakcyjnego, a do tego niezbędny jest język. Informacje przekazywane z pokolenia na pokolenie tworzą pamięć rasy ludzkiej. Claude Lévi-Strauss stwierdził, że udostępnienie druku zwykłym ludziom miało na celu ich zniewolenie. Nie udało się jednak kontrolować tego procesu. Komputery pierwotnie tworzono, aby ich myślenie było doskonalsze od ludzkiego. Z czasem ich zastosowanie się zmieniło i obecnie służą głównie komunikacji. Zwiększające się możliwości komputerów sprawiły, że naukowcy uzyskali więcej danych; zbiorowa wiedza zaczęła rosnąć. Technologia daje większe możliwości tworzenia i publikowania swoich wytworów.
Pierwotnie sieć miała służyć do celów militarnych (obrona przed atakiem atomowym i zagrożeniem ze strony ZSRR). Z czasem podłączono do niej uniwersytety. Połączenie sił miało przyspieszyć rozwój nauk.
Na początku tak 90. niewiele osób wiedziało o Internecie. Bill Gates w 1995 roku zmienił politykę Microsoftu i poszedł w kierunku rozwoju ruchu sieciowego. Branża IT miała przyczynić się do przekształcenia nauki i ekonomi. Wiele firm z branży IT bardzo szybko upadała ze względu na zmianę zainteresowań użytkowników. Zarobić udało się tylko producentom i konsultantom. Niewiele zyskują konsumenci.
Nie zgadzam się z tą opinią sceptyków. Każdy z nas obecnie może w domu rozwijać swoje umiejętności obsługi programów, zarządzania danymi, pisania artykułów, które może (jeśli są wartościowe) sprzedać. Sieć i technologia zmieniła rynek pracy. Już nie jesteśmy zmuszani do wychodzenia z domu. Jeśli tylko zechcemy możemy robić zakupy przez Internet.
Sceptycy stwierdzają, że nie nastąpił oczekiwany wzrost gospodarczy. Być może niezbyt dokładnie przyjrzeli się gospodarce na całym świecie. W takich krajach, jak Polska coraz bardziej widoczne są kontrasty między tym, co mieliśmy w latach 80. (okres sławetnych „kartek” i przydziałów przy małych wynagrodzeniach) a tym, czym dysponujemy obecnie (mimo małych wynagrodzeń w większości domów mamy sprzęty, które były symbolem dobrobytu: pralki, komputery, telewizję; coraz więcej osób ma stały dostęp do Internetu). Oszczędzamy czas (a czas to pieniądz)załatwiając wiele rzeczy za pomocą sieci: maile, przelewy itd.
Podczas pracy w handlu nauczyłam się również, że bardzo istotne jest to jakie narzędzia mamy do dyspozycji. Autorzy stwierdzają, że najważniejsza jest treść przekazywanych informacji. Ja wiem, że obok tego ważnym elementem jest otoczka. To ona wpływa na negatywne bądź pozytywne odczucia odbiorcy (potencjalnego klienta). Przesłanie faksem napisanej na maszynie do pisania oferty może zostać potraktowane niepoważnie. Odpowiednia obróbka graficzna i przesłanie katalogu mailem może przyczynić się do zainteresowania propozycją (na początku być może jej wizualnym elementem a następnie przekazywanymi treściami).
Zwolennicy Internetu natomiast mają zbyt idealistyczne nastawienie do możliwości mediów. Internet dla nich jest narzędziem, który zwalczy choroby naszych czasów: nietolerancję, kryzys gospodarczy itd. Zapominają jednak, że ludzie od dziecka wychowywani są w swoich malutkich światach, dlatego nowe narzędzie wcale nie poszerzają ich horyzontów, ale utwierdzają ich w przekonaniu o ich racjach.
Autorzy zauważają, że oba stanowiska wynikają z braku otwartości i uprzedzeń. Ich zdaniem wprowadzenie nowych narzędzi zawsze wpływa na zmianę sposobów komunikacji, a to z kolei na kulturę.
Wielkie zmiany mogą nastąpić dopiero, kiedy nowymi technologiami będzie potrafił posługiwać się każdy i będą one dostępne dla wszystkich. Rewolucja technologiczna może wyprzedzić możliwości ludzkie (ograniczenia związane z tabu religijnym i ideologicznym), a przez to być często hamowana.
Technologia informacyjna zmienia wszystko. Szczególnie widoczne jest to w języku. To z kolei prowadzi do modyfikacji postrzegania świata, sposobów naszego wartościowania. Zawsze, kiedy dochodziło do zmian, odkryć istniał problem otwarcia się na nowe spojrzenie, a przez to również podważano sensowność wielu działań (np. bezsensowna wydawała się koncepcja opłynięcia świata dookoła, kiedy dla większości był on płaski). Dawniej zmiany w myśleniu następowały bardzo wolno i ich celem było doprowadzenie do stabilizacji sytuacji. Obecnie stałym elementem życia są ciągłe zmiany.
W każdym okresie historycznym władza należała do ludzi aktywnych, otwartych i przedsiębiorczych. Życie społeczne polega na ciągłej walce o dojście do władzy poszczególnych grup społecznych. Zmiany społeczne są porównywalne z trzęsieniami ziemi.
Ludzie są z reguły konserwatystami, którzy niechętnie przyswajają sobie nowe wartości. Przez to mamy do czynienia ze zjawiskiem, które w psychologii nazywa się dysonansem poznawczym. Brak akceptacji zmian historycznych prowadzi do niedopasowania. Szukanie spokoju jest błędem, ponieważ należałoby zatrzymać bieg dziejów, a to jest możliwe wyłącznie w chwili śmierci.
Przejście od jednego społeczeństwa do innego jest procesem długotrwałym. Bliskość zjawisk technicznych w danych regionach przyczynia się do powstawania nowych koncepcji, pomysłów, które przez tych samych ludzi nie zostałyby wdrażane ani pomyślane w innych warunkach społecznych i cywilizacyjnych. Autorzy przy okazji analizują przejście od feudalizmu do informacjonalizmu przez kapitalizm.
Zgodnie z marksistowską definicją władza należy do właścicieli środków wytwórczych i kierujących nimi. Na początku było to związane z posiadaniem ziemi. Chrześcijaństwo w Europie umacniało pozycję rządzących przez usankcjonowanie władzy na podstawie praw boskich. Arystokracja nie mogła poddawać w wątpliwość władzy monarchy, ponieważ wówczas nadszarpnęłaby swoją pozycję. Również władca nie mógł podważać pozycje arystokracji, ponieważ naraziłby się na bunt chłopów.
Humanizm przyniósł wstrząs społeczny. Bóg już nie był na szczycie; nie był niekwestionowanym autorytetem. Człowiek stał się największą wartością. W dobie kapitalizmu człowiek stał się efektywnym producentem w godzinach pracy i nienasyconym konsumentem w czasie wolnym. Komunistyczne ruchy również posługiwały się hasłami humanistycznymi, które miały umieścić człowieka w centrum. Partie polityczne mogły kontrolować ruchy obywateli. Dopiero rozwój informacjonalizmu doprowadził do zmian w kształtowaniu opinii publicznej.
Rozszerzające się możliwości właścicieli mediów doprowadziły do powstania nowej klasy: netokracji, która atakuje grupy interesu, aby osiągnąć zyski i poszerzyć swoją władzę. Media przekazują ludziom to, co mają myśleć, w jaki sposób oraz jak się zachowywać. Kształtują relacje społeczne. Autorzy podkreślają, że władza reprezentatywna monarchów i prezydentów ogranicza się do podpisywania niezrozumiałych dokumentów z chwytliwymi sloganami i przecinania wstążek w otwieranych centrach handlowych.
Informacja dawniej posiadała dwa znaczenia: 1) reprezentację, przedstawienie, 2) wyjaśnienie, interpretację. Informacja zyskiwała znaczenie przez działanie intelektualne, twórcze polegające na powiązaniu między materią a formą. Osoby pracujące nad gromadzeniem informacji nie były cenione. Podejście do informacji oraz ich sens zmieniło się w latach 50. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Obecnie informacją może być wszystko i niekoniecznie musi ono posiadać sens oraz być prawomocne. Nowe narzędzia umożliwiają na szybki przepływ informacji. Obecnie posiadamy ich zbyt wiele i - jak zauważył Postman – brakuje nam podsumowania, uogólnienia, połączenia w logiczna całość. Grupy utrzymujące władzę zalewają nas informacjami, aby odciągnąć od istotnych tematów, ograniczyć dostęp o ich wiedzy. To daje autorom podstawę do analizy nowego zjawiska polegającego na zarządzaniu informacjami w celu kierowania masami.
Filozofowie produkowali idealistyczne wizje utopii, które stopniowo wprowadzano w życie i modyfikowano. Wiele koncepcji i odkryć naukowych powstało tylko w celu ustanawiania władzy grupy rządzącej. Do XVIII wieku uczeni zajmowali się tym, co ich interesowało, później już pełnili rolę służebną wobec klas rządzących. W totalistycznym świecie myśl służyła władzy. Temu przeciwstawia się tradycję mobilistyczną, w której myśl jest wartością samą w sobie, dlatego nie podejmuje żadnych dialogów z władzą. Oba te trendy funkcjonowały obok siebie. Często mobilistyczni myśliciele byli postrzegani jako śmieszni, ponieważ ich koncepcje odbiegały od głównych trendów.
Przedstawicielami mobilistycznej nauki są Foucault i Deleuze. Pierwszy z nich opowiada się za plurokracją, w której każdy może decydować o sobie, ale nie wolno mu podjąć decyzji za kogokolwiek innego. Obaj myśliciele byli zafascynowani rozwojem technologii.
Autorzy opisują nowe klasy społeczne ukształtowane przez nowe technologie. Na dole tej drabiny umieszczają konsumptariat, a na górze netokrację. Klasy rządzące za pomocą reklam i środków przekazu utrzymują tę pierwszą na poziomie marginalnym ograniczonym do spełniania sztucznych potrzeb. O pozycji na drabinie decydują informacje i umiejętność ich wykorzystywania oraz zdolność wyjścia poza własne ego. Celem netokratów jest polepszenie komunikacji przy pomocy nowej technologii.
Książka stanowi ciekawą analizę współczesnych przemian, w których ważna jest odpowiednia informacja związana z nowymi technologiami oraz umiejętność sprzedania jej. To dzięki temu wielu „przeciętnych” ludzi (przeciętnych finansowo) wspinało się na wyżyny, z których czasami (ze względu na niedobór informacji) spadali. Wielu z nich pozostaje panami zarządzającymi znacznym obszarem informacji (microsoft, google itd.). Autorzy należą do osób spostrzegawczych i oczytanych. Porównują współczesne elity z dawnymi w bardzo zaskakujący sposób.
Uważam, że autorzy poniekąd mają rację, ale nie do końca, ponieważ nasz świat jeszcze nie jest wystarczająco stechnicyzowany i ich koncepcje mogą się nie zgadzać. Mają trafne (jak dla mnie) spostrzeżenia na temat wcześniejszych przemian społecznych i ekonomicznych, a przy tym i politycznych, ale jak dla mnie za dużo oczywistości (może dlatego, że zajmuję się bardziej technicznymi tematami krążącymi wokół tego, o czym pisali). Jak na książkę dla humanistów to jest genialna, a dla ścisłowców zajmujących się technologiami to takie nieco wodolejstwo i nadrabianie braków merytorycznych słowotokiem oraz błyskotliwością. Książkę czyta się tak jak ogląda wiele programów typu "show": wiele w nich zaskakujących momentów mimo, że wie się, co osoby występujące za chwil�� powiedzą.
Netokracja
Technologia jest siłą napędową historii. Dzięki niej mamy dostęp do informacji. Brak informacji o świecie poza naszym kawałkiem, o którym wiemy dużo sprawia, że mamy błędne wyobrażenie o otoczeniu. Brak dostatecznie dużej ilości danych sprawia, że w umyśle tworzymy obraz świata, który nie istnieje. Kultura polega na ciągłym sprawdzaniu i weryfikowaniu tych wyobrażeń. Cywilizację kształtuje zbiór informacji w niej dostępny; jest ona zbiorem informacji.
Stworzenie technologii wymaga myślenia abstrakcyjnego, a do tego niezbędny jest język. Informacje przekazywane z pokolenia na pokolenie tworzą pamięć rasy ludzkiej. Claude Lévi-Strauss stwierdził, że udostępnienie druku zwykłym ludziom miało na celu ich zniewolenie. Nie udało się jednak kontrolować tego procesu. Komputery pierwotnie tworzono, aby ich myślenie było doskonalsze od ludzkiego. Z czasem ich zastosowanie się zmieniło i obecnie służą głównie komunikacji. Zwiększające się możliwości komputerów sprawiły, że naukowcy uzyskali więcej danych; zbiorowa wiedza zaczęła rosnąć. Technologia daje większe możliwości tworzenia i publikowania swoich wytworów.
Pierwotnie sieć miała służyć do celów militarnych (obrona przed atakiem atomowym i zagrożeniem ze strony ZSRR). Z czasem podłączono do niej uniwersytety. Połączenie sił miało przyspieszyć rozwój nauk.
Na początku tak 90. niewiele osób wiedziało o Internecie. Bill Gates w 1995 roku zmienił politykę Microsoftu i poszedł w kierunku rozwoju ruchu sieciowego. Branża IT miała przyczynić się do przekształcenia nauki i ekonomi. Wiele firm z branży IT bardzo szybko upadała ze względu na zmianę zainteresowań użytkowników. Zarobić udało się tylko producentom i konsultantom. Niewiele zyskują konsumenci.
Nie zgadzam się z tą opinią sceptyków. Każdy z nas obecnie może w domu rozwijać swoje umiejętności obsługi programów, zarządzania danymi, pisania artykułów, które może (jeśli są wartościowe) sprzedać. Sieć i technologia zmieniła rynek pracy. Już nie jesteśmy zmuszani do wychodzenia z domu. Jeśli tylko zechcemy możemy robić zakupy przez Internet.
Sceptycy stwierdzają, że nie nastąpił oczekiwany wzrost gospodarczy. Być może niezbyt dokładnie przyjrzeli się gospodarce na całym świecie. W takich krajach, jak Polska coraz bardziej widoczne są kontrasty między tym, co mieliśmy w latach 80. (okres sławetnych „kartek” i przydziałów przy małych wynagrodzeniach) a tym, czym dysponujemy obecnie (mimo małych wynagrodzeń w większości domów mamy sprzęty, które były symbolem dobrobytu: pralki, komputery, telewizję; coraz więcej osób ma stały dostęp do Internetu). Oszczędzamy czas (a czas to pieniądz)załatwiając wiele rzeczy za pomocą sieci: maile, przelewy itd.
Podczas pracy w handlu nauczyłam się również, że bardzo istotne jest to jakie narzędzia mamy do dyspozycji. Autorzy stwierdzają, że najważniejsza jest treść przekazywanych informacji. Ja wiem, że obok tego ważnym elementem jest otoczka. To ona wpływa na negatywne bądź pozytywne odczucia odbiorcy (potencjalnego klienta). Przesłanie faksem napisanej na maszynie do pisania oferty może zostać potraktowane niepoważnie. Odpowiednia obróbka graficzna i przesłanie katalogu mailem może przyczynić się do zainteresowania propozycją (na początku być może jej wizualnym elementem a następnie przekazywanymi treściami).
Zwolennicy Internetu natomiast mają zbyt idealistyczne nastawienie do możliwości mediów. Internet dla nich jest narzędziem, który zwalczy choroby naszych czasów: nietolerancję, kryzys gospodarczy itd. Zapominają jednak, że ludzie od dziecka wychowywani są w swoich malutkich światach, dlatego nowe narzędzie wcale nie poszerzają ich horyzontów, ale utwierdzają ich w przekonaniu o ich racjach.
Autorzy zauważają, że oba stanowiska wynikają z braku otwartości i uprzedzeń. Ich zdaniem wprowadzenie nowych narzędzi zawsze wpływa na zmianę sposobów komunikacji, a to z kolei na kulturę.
Wielkie zmiany mogą nastąpić dopiero, kiedy nowymi technologiami będzie potrafił posługiwać się każdy i będą one dostępne dla wszystkich. Rewolucja technologiczna może wyprzedzić możliwości ludzkie (ograniczenia związane z tabu religijnym i ideologicznym), a przez to być często hamowana.
Technologia informacyjna zmienia wszystko. Szczególnie widoczne jest to w języku. To z kolei prowadzi do modyfikacji postrzegania świata, sposobów naszego wartościowania. Zawsze, kiedy dochodziło do zmian, odkryć istniał problem otwarcia się na nowe spojrzenie, a przez to również podważano sensowność wielu działań (np. bezsensowna wydawała się koncepcja opłynięcia świata dookoła, kiedy dla większości był on płaski). Dawniej zmiany w myśleniu następowały bardzo wolno i ich celem było doprowadzenie do stabilizacji sytuacji. Obecnie stałym elementem życia są ciągłe zmiany.
W każdym okresie historycznym władza należała do ludzi aktywnych, otwartych i przedsiębiorczych. Życie społeczne polega na ciągłej walce o dojście do władzy poszczególnych grup społecznych. Zmiany społeczne są porównywalne z trzęsieniami ziemi.
Ludzie są z reguły konserwatystami, którzy niechętnie przyswajają sobie nowe wartości. Przez to mamy do czynienia ze zjawiskiem, które w psychologii nazywa się dysonansem poznawczym. Brak akceptacji zmian historycznych prowadzi do niedopasowania. Szukanie spokoju jest błędem, ponieważ należałoby zatrzymać bieg dziejów, a to jest możliwe wyłącznie w chwili śmierci.
Przejście od jednego społeczeństwa do innego jest procesem długotrwałym. Bliskość zjawisk technicznych w danych regionach przyczynia się do powstawania nowych koncepcji, pomysłów, które przez tych samych ludzi nie zostałyby wdrażane ani pomyślane w innych warunkach społecznych i cywilizacyjnych. Autorzy przy okazji analizują przejście od feudalizmu do informacjonalizmu przez kapitalizm.
Zgodnie z marksistowską definicją władza należy do właścicieli środków wytwórczych i kierujących nimi. Na początku było to związane z posiadaniem ziemi. Chrześcijaństwo w Europie umacniało pozycję rządzących przez usankcjonowanie władzy na podstawie praw boskich. Arystokracja nie mogła poddawać w wątpliwość władzy monarchy, ponieważ wówczas nadszarpnęłaby swoją pozycję. Również władca nie mógł podważać pozycje arystokracji, ponieważ naraziłby się na bunt chłopów.
Humanizm przyniósł wstrząs społeczny. Bóg już nie był na szczycie; nie był niekwestionowanym autorytetem. Człowiek stał się największą wartością. W dobie kapitalizmu człowiek stał się efektywnym producentem w godzinach pracy i nienasyconym konsumentem w czasie wolnym. Komunistyczne ruchy również posługiwały się hasłami humanistycznymi, które miały umieścić człowieka w centrum. Partie polityczne mogły kontrolować ruchy obywateli. Dopiero rozwój informacjonalizmu doprowadził do zmian w kształtowaniu opinii publicznej.
Rozszerzające się możliwości właścicieli mediów doprowadziły do powstania nowej klasy: netokracji, która atakuje grupy interesu, aby osiągnąć zyski i poszerzyć swoją władzę. Media przekazują ludziom to, co mają myśleć, w jaki sposób oraz jak się zachowywać. Kształtują relacje społeczne. Autorzy podkreślają, że władza reprezentatywna monarchów i prezydentów ogranicza się do podpisywania niezrozumiałych dokumentów z chwytliwymi sloganami i przecinania wstążek w otwieranych centrach handlowych.
Informacja dawniej posiadała dwa znaczenia: 1) reprezentację, przedstawienie, 2) wyjaśnienie, interpretację. Informacja zyskiwała znaczenie przez działanie intelektualne, twórcze polegające na powiązaniu między materią a formą. Osoby pracujące nad gromadzeniem informacji nie były cenione. Podejście do informacji oraz ich sens zmieniło się w latach 50. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Obecnie informacją może być wszystko i niekoniecznie musi ono posiadać sens oraz być prawomocne. Nowe narzędzia umożliwiają na szybki przepływ informacji. Obecnie posiadamy ich zbyt wiele i - jak zauważył Postman – brakuje nam podsumowania, uogólnienia, połączenia w logiczna całość. Grupy utrzymujące władzę zalewają nas informacjami, aby odciągnąć od istotnych tematów, ograniczyć dostęp o ich wiedzy. To daje autorom podstawę do analizy nowego zjawiska polegającego na zarządzaniu informacjami w celu kierowania masami.
Filozofowie produkowali idealistyczne wizje utopii, które stopniowo wprowadzano w życie i modyfikowano. Wiele koncepcji i odkryć naukowych powstało tylko w celu ustanawiania władzy grupy rządzącej. Do XVIII wieku uczeni zajmowali się tym, co ich interesowało, później już pełnili rolę służebną wobec klas rządzących. W totalistycznym świecie myśl służyła władzy. Temu przeciwstawia się tradycję mobilistyczną, w której myśl jest wartością samą w sobie, dlatego nie podejmuje żadnych dialogów z władzą. Oba te trendy funkcjonowały obok siebie. Często mobilistyczni myśliciele byli postrzegani jako śmieszni, ponieważ ich koncepcje odbiegały od głównych trendów.
Przedstawicielami mobilistycznej nauki są Foucault i Deleuze. Pierwszy z nich opowiada się za plurokracją, w której każdy może decydować o sobie, ale nie wolno mu podjąć decyzji za kogokolwiek innego. Obaj myśliciele byli zafascynowani rozwojem technologii.
Autorzy opisują nowe klasy społeczne ukształtowane przez nowe technologie. Na dole tej drabiny umieszczają konsumptariat, a na górze netokrację. Klasy rządzące za pomocą reklam i środków przekazu utrzymują tę pierwszą na poziomie marginalnym ograniczonym do spełniania sztucznych potrzeb. O pozycji na drabinie decydują informacje i umiejętność ich wykorzystywania oraz zdolność wyjścia poza własne ego. Celem netokratów jest polepszenie komunikacji przy pomocy nowej technologii.
Książka stanowi ciekawą analizę współczesnych przemian, w których ważna jest odpowiednia informacja związana z nowymi technologiami oraz umiejętność sprzedania jej. To dzięki temu wielu „przeciętnych” ludzi (przeciętnych finansowo) wspinało się na wyżyny, z których czasami (ze względu na niedobór informacji) spadali. Wielu z nich pozostaje panami zarządzającymi znacznym obszarem informacji (microsoft, google itd.). Autorzy należą do osób spostrzegawczych i oczytanych. Porównują współczesne elity z dawnymi w bardzo zaskakujący sposób.
Uważam, że autorzy poniekąd mają rację, ale nie do końca, ponieważ nasz świat jeszcze nie jest wystarczająco stechnicyzowany i ich koncepcje mogą się nie zgadzać. Mają trafne (jak dla mnie) spostrzeżenia na temat wcześniejszych przemian społecznych i ekonomicznych, a przy tym i politycznych, ale jak dla mnie za dużo oczywistości (może dlatego, że zajmuję się bardziej technicznymi tematami krążącymi wokół tego, o czym pisali). Jak na książkę dla humanistów to jest genialna, a dla ścisłowców zajmujących się technologiami to takie nieco wodolejstwo i nadrabianie braków merytorycznych słowotokiem oraz błyskotliwością. Książkę czyta się tak jak ogląda wiele programów typu "show": wiele w nich zaskakujących momentów mimo, że wie się, co osoby występujące za chwil�� powiedzą.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 30, 2018
This was a bit unexpected, but this is a book that has been left unread on my bookshelf for almost 20 years. I didn't read it back then, because I had the impression that it was mostly "New Economy" bluster, of which a lot was published around the year 2000. but reading this book two decades later it is very obvious that Bard & Söderqvist got a lot of things right back then. They are doing a historical, political and economic analysis of capitalistic society (something which is defined very broadly and includes modern liberal democracies as well as 20th century communistic or fascistic ones). What they are saying is that after having moved from the Middle Age society, where blood (artistocracy and monarchy) was the ultimate capital, the West and other regions along with the West embraced a society where economic capital reigned supreme, and where increased production became the highest aim for society. This process came hand in hand with the Scientific and Industrial revolutions, which spread an understanding of the world as something that could be analyzed and measured in absolute terms, and dominated by man. In this sense, all ideologues (parliamentary democracy, socialism, communism, fascism) have had this worship of productivity in common. What they also had in common was that by giving up freedoms and comforts today, we would faster reach some definition of a utopia (whether in the shape of the perfect state, or in the shape of self-realization as individuals - all of which, new science now shows, are total falsehoods.
The world has no Newtonian absolutes, it is instead fluid and fickle and unpredictable, and as a result, the whole idea structure that is capitalism will start to crack. Then new capital that trumps everything else is information, attention, contacts, and overview. The ability to access what is important and filter out the irrelevant (the latter which bombards us constantly). The most valuable information is simply not available for anyone outside the right networks - no matter how much cash you have.
Well, all this was interesting ideas back in the 90s, but it is kind of scary to see how much of it is starting to come true today. Bard & Söderqvist predicted the crisis of democracy, the backlash against immigrants and globalization, the crisis of masculinity, and many other things in here. It is much more than a book proclaiming some sort of new digital utopia, which I incorrectly thought all these years. It is, in fact, just the opposite.
There quite a lot in here that is scary, and cynical - Bard & Söderqvist sees this tremendous shift in our societies as something that will happen whether we want it or not, and there will be grand power struggles where some win and many lose out. I think the analysis of "late capitalism" is the part of the book that has aged best, where some of the predictions about the digital area feel a bit off - maybe back in the 90's, the optimism about the resilience of the true Net culture was still rather pink-tinted. But this is a small complaint - all in all, this book has aged remarkably well and is because of this probably more relevant than ever, now it can be read with the benefit of hind-sight.
The world has no Newtonian absolutes, it is instead fluid and fickle and unpredictable, and as a result, the whole idea structure that is capitalism will start to crack. Then new capital that trumps everything else is information, attention, contacts, and overview. The ability to access what is important and filter out the irrelevant (the latter which bombards us constantly). The most valuable information is simply not available for anyone outside the right networks - no matter how much cash you have.
Well, all this was interesting ideas back in the 90s, but it is kind of scary to see how much of it is starting to come true today. Bard & Söderqvist predicted the crisis of democracy, the backlash against immigrants and globalization, the crisis of masculinity, and many other things in here. It is much more than a book proclaiming some sort of new digital utopia, which I incorrectly thought all these years. It is, in fact, just the opposite.
There quite a lot in here that is scary, and cynical - Bard & Söderqvist sees this tremendous shift in our societies as something that will happen whether we want it or not, and there will be grand power struggles where some win and many lose out. I think the analysis of "late capitalism" is the part of the book that has aged best, where some of the predictions about the digital area feel a bit off - maybe back in the 90's, the optimism about the resilience of the true Net culture was still rather pink-tinted. But this is a small complaint - all in all, this book has aged remarkably well and is because of this probably more relevant than ever, now it can be read with the benefit of hind-sight.
January 12, 2023
This book is written in 2002. I cannot emphasize this enough. The ideas presented in this book are so radical but so based on facts. Personally, I found many ideas presented there as super important. For example, the destruction of the nation-state and the family, the consumptariat (the new proletariat which consumes at the dictates of the netocracy, the new ruling elite that is based on the accumulation, dissemination of relevant and important information and knowledge, not capital).
May 4, 2020
Я, конечно, сам виноват, что прочитал это в 2020, а не в 2005, но сейчас все это выглядит уже как что-то на поколение назад. К тому же слишком много марксизма, что у меня всегда вызывает недоверие. Впрочем, некоторые любопытные мысли присутствуют.
June 27, 2021
Bard & Söderqvist gör förvånansvärt träffsäkra förutsägelser om hur internet påverkar samhället i litet och i stort. Boken, som nu har tjugo år på nacken, är läsvärd och, sin filosofiska jargong till trots, inte alltför svårläst.
November 17, 2022
A masterpiece that foresees the current zeitgeist 20+ years prior. A must read for any philosophy aficionado
February 25, 2023
Masterpiece
June 9, 2024
Lot's of babbling with fancy (made up?) words. Indeed, not entirely wrong, but at times I don't think entirely right either. Interesting, yes. Groundbreaking? Maybe not today.
October 26, 2020
This is a must-read book! Especially if you wonder what´s going on in the world right now. It’s also interesting to read it now and see what has happened since it was written.
“Capitalism is dead!” states the authors. But what will follow? Bard and Söderqvist gives their view on the times of change that we live in and how we are in the middle of a shift of paradigms.
Very insightful analysis of our society and the impact of new technology and communication.
“Capitalism is dead!” states the authors. But what will follow? Bard and Söderqvist gives their view on the times of change that we live in and how we are in the middle of a shift of paradigms.
Very insightful analysis of our society and the impact of new technology and communication.
February 10, 2013
If one is aware that he knows more or less nothing and he has a moments of pure joy when he discovers something new, then this book is the right choice.
First of all, I really liked those excerpts of historical explanations of some changes in the mind of society. For example, that a term child as we use it today is the creation of the times of Renaissance. Before the Renaissance a term meant a relation that one is a descendant of someone else (age was of no concern), basically it was a feudalistic family relation. While in the Renaissance, when the printing press was just started to exploit, the term of an adult (fully privileged member of society) started to mean the one who is able to read. Therefore, the one who was not able to read was a child - not a full member of society. And only because no one is able to read from the day he is born (but as time goes on they learn to do this), it just happen that only young people were started to be called children.
On the other hand, the book also has some topics that are, so to say, questionable. Like claims in the 11th chapter about importance of copyright and patents for these netocrats. Yes I agree it is a important tool of making business in information technologies. But at the same time I disagree with authors that they are of that paramount importance: big part of the best ideas used online are patent free or open sourced. But probably it was hard to predict that thing at the time of writing, or maybe we haven't seen nothing yet...
All in all, I liked this book a lot! My advice for a future reader is that when you'll be reading this book keep in mind all those famous internet celebrities like founders of Google, Facebook, etc. or bloggers like lithuanian Rokiškis Rabinovičius. And when you'll try apply sociological concepts presented in this book to those guys, you'll be surprised how insightful authors were.
First of all, I really liked those excerpts of historical explanations of some changes in the mind of society. For example, that a term child as we use it today is the creation of the times of Renaissance. Before the Renaissance a term meant a relation that one is a descendant of someone else (age was of no concern), basically it was a feudalistic family relation. While in the Renaissance, when the printing press was just started to exploit, the term of an adult (fully privileged member of society) started to mean the one who is able to read. Therefore, the one who was not able to read was a child - not a full member of society. And only because no one is able to read from the day he is born (but as time goes on they learn to do this), it just happen that only young people were started to be called children.
On the other hand, the book also has some topics that are, so to say, questionable. Like claims in the 11th chapter about importance of copyright and patents for these netocrats. Yes I agree it is a important tool of making business in information technologies. But at the same time I disagree with authors that they are of that paramount importance: big part of the best ideas used online are patent free or open sourced. But probably it was hard to predict that thing at the time of writing, or maybe we haven't seen nothing yet...
All in all, I liked this book a lot! My advice for a future reader is that when you'll be reading this book keep in mind all those famous internet celebrities like founders of Google, Facebook, etc. or bloggers like lithuanian Rokiškis Rabinovičius. And when you'll try apply sociological concepts presented in this book to those guys, you'll be surprised how insightful authors were.
Want to read
February 23, 2016El «consumotariado» (la idea de que, en las sociedades desarrolladas, la clase más baja ya no es un proletariado, sino una clase de consumidores mantenida satisfecha con mercancías baratas elaboradas en serie, desde la comida genéticamente modificada a la cultura de masas digitalizada) se convierte en una realidad con el ingreso básico: los excluidos del proceso de producción reciben el ingreso básico no solo por razones de solidaridad, sino también de forma que su demanda alimentará la producción y así evitará las crisis.
Viviendo en el Final de los Tiempos Pág.247
Cuando los izquierdistas hablan de "consumariato" como la nueva forma de proletariado de lo que hablan es de la identificación definitiva del obrero y el consumidor; es por esta razón que en el capitalismo el trabajador debe ser formalmente libre.
Visión de Paralaje Pág.87
Viviendo en el Final de los Tiempos Pág.247
Cuando los izquierdistas hablan de "consumariato" como la nueva forma de proletariado de lo que hablan es de la identificación definitiva del obrero y el consumidor; es por esta razón que en el capitalismo el trabajador debe ser formalmente libre.
Visión de Paralaje Pág.87
February 13, 2017
“O explorare mai amănunțită decât oricare alta din sfera analizelor revoluției informaționale, Netocrația face parte din bibliografia obligatorie. Netocrația este abecedarul aceste revoluții.”
May 7, 2009
This book is good if you want to search for some ideas in the field of cyberpunk, steampunk, high-tech, info-tech, The Net and so on. Some of those ideas are pretty good, some are arguable, and some are just pure fantasy. Very balanced and thoughtful work of science and fiction (note the "and"). It doesn't have any ground-breaking material but there are many ideas that let you look at the currents of History and Future with another perspective.
P.S. Only drawback I could name is sometimes I was getting feeling like I'm reading long-winded post on some mail list or conference, where big mass of words is used to create intelligent gibberish that is generally useless to argue with.
P.S. Only drawback I could name is sometimes I was getting feeling like I'm reading long-winded post on some mail list or conference, where big mass of words is used to create intelligent gibberish that is generally useless to argue with.
February 22, 2015
A book that'll certainly get the cogs in your brain turning. This book manages to provide not only insight into the future, that we're currently living in, but haven't noticed, while also providing historical context to understand these changes, a rare occurrence these days. If you're at all interested in achieving a status of power or simply keep yourself from becoming a victim of future/current power structures, leaving yourself as nothing more than a consumer of outdated products, then reading this book will prepare you for these events.
June 23, 2018
Incredible book. Recommend to read it, not listen to the audio version. This I recommend for the two other books in the trilogy as well due to the need to stop and think after a couple of read lines. It's that profound. This book was written long time ago and we can now actually see that the forecast they made about the future has become true - revealing what great minds the authors are.
January 14, 2017
Written 4 years ago it got some things right about the importance of attention and networks. The philosophical aspirations seems very ill grounded and seems to consist mostly of name dropping and vague allusions to different isms.
October 3, 2020
A very hard book to read, but you quickly realise that it is worth it! a book written in 2008 that is so accurate in many things that it could be written last week. A very accurate prediction of how media, class and politics works in an internet driven society.
July 26, 2011
Действительно интересная книга, которая открыла для меня многое.
March 26, 2013
A fresh approach on the information revolution.
January 21, 2015
2,5 stjärnor.
May 10, 2016
Lots of food for thought, and of high relevance today.
Displaying 1 - 30 of 33 reviews