Η κυρία της νύχτας

by Yannis Maris, Γιάννης Μαρής

Η Λιάνα Περέζ ντύθηκε με ιδιαίτερη προσοχή. Περιποιήθηκε την ομορφιά της με μια ψυχρή επιμελημένη φροντίδα, σχεδόν επιστημονική. Μπροστά στον καθρέφτη της, επιθεώρησε τον εαυτό της και χαμογέλασε ευχαριστημένη. Όχι με το χαμόγελο μιας φιλάρεσκης γυναίκας που την ικανοποιεί η ομορφιά της, αλλά με την ευχαρίστηση ενός ανθρώπου που εξετάζει τα όπλα του. Η καμαριέρα της την κοίταζε με θαυμασμό. Ήταν όμορφη, πάρα πολύ όμορφη η κυρία της, ό,τι πιο ωραίο μπορεί να συνθέσει η πολυτέλεια, το καλό γούστο, οι πανάκριβες μοδίστρες και η φυσική ομορφιά. "Το μυστικό μιας γοητευτικής και αινιγματικης γυναίκας που σκορπίζει στο πέρασμά της την καταστροφή και τον θάνατο." Με αυτά τα λόγια το περιοδικό Πρώτο παρουσίασε το μυθιστόρημα το 1962. Είχε πρωτοδημοσιευτεί σε 82 συνέχειες στην εφημερίδα Ακρόπολις το 1955-56, με το χαρακτηρισμό "Πρωτότυπο αθηναϊκό μυθιστόρημα". Πρωταγωνίστρια η Λιάνα Περέζ, μια μοιραία γυναίκα εκδικητής, στην ατμόσφαιρα των "μαύρων" ταινιών του αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του '50, με έντονο το στοιχείο του μελοδράματος και βασικό χαρακτηριστικό το τραγικό τέλος. Η δράση εκτυλίσσεται με φόντο την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη του '50: λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, οδός Ηροδότου, Σύνταγμα, το κέντρο "Νεράιδα", το Θέατρο Κοτοπούλη με παράσταση του Ρουί Μπλάς με τον Ζεράρ Φιλίπ, τραγουδιστές που μιμούνται τον Υβ Μοντάν, δράση κινηματογραφική "που θυμίζει Χίτσκοκ" και η Θεσσαλονίκη με το ξενοδοχείο "Μεντιτεράνεαν", τον Θερμαϊκό, τον Λευκό Πύργα, το Καραμπουρνού και την Αρετσού. Ο αστυνόμος Μπέκας κάνει κι εδώ ένα σύντομο πέρασμα.

Genres: Mystery, Crime, Noir

311 pages, Paperback

First published December 1, 2012

About the author

Yannis Maris (Greek: Γιάννης Μαρής) also known as Yannis Maris-Tsirimokos, Giannis Haniotis, was a novelist and screenwriter.

Reviews

[Tim Orfanos · Rating 3 out of 5]

Aν και το συγκεκριμένο 'χαμένο' μυθιστόρημα του Μαρή αναφέρεται ως ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματά του, οφείλω να τονίσω ότι θα συμφωνούσα μόνο ως προς το κεντρικό θέμα του, το οποίο αφορά ένα παιχνίδι εκδίκησης απο μια μοιραία γυναίκα στα πρότυπα της 'Νύφης με τα μαύρα' και του 'Φονικού καλοκαιριού'.

Πέρα από αυτό, το βιβλίο είναι αρκετά άνισο, κυρίως, γιατί το 1ο μέρος παρουσιάζει μεγαλύτερη ευελιξία και ενδιαφέρον, ενώ το 2ο είναι στατικό και σε κάποια σημεία επαναλαμβανόμενο. Η δε τελική κορύφωση είναι απότομη και άνευρη, δίνοντας στους αναγνώστες την αίσθηση ότι ο Μαρής βιαζόταν να το ολοκληρώσει. Σύμφωνα με την εισαγωγή του Αποστολίδη, ο Μαρής χρειάστηκε να κάνει πολλές αλλαγές και προσθαφαιρέσεις στο κείμενο - φαίνεται σε αρκετά σημεία του μυθιστορήματος.

Διαβάζεται εύκολα, ωστόσο η μαγική 'συνταγή' άλλων μυθιστορήμάτων του 'πατέρα' Μαρή, εδώ, δεν χρησιμοποιείται αποτελεσματικά.

Βαθμολογία: 3,2/5 ή 6,4/10.

[George K. · Rating 3 out of 5]

Έκτο βιβλίο του Γιάννη Μαρή που διαβάζω, δυστυχώς δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Όχι ότι δεν πέρασα καλά και ότι δεν άξιζε ο χρόνος που... δαπάνησα για να το διαβάσω, απλώς δεν με εντυπωσίασε, ενώ προς το τέλος με κούρασε κιόλας. Η αλήθεια είναι ότι το κεντρικό θέμα της ιστορίας είναι πολύ ενδιαφέρον και στην αρχή ο Μαρής το πήγαινε πολύ καλά, έχτισε μια ωραία ατμόσφαιρα και με τη γραφή του με ταξίδεψε πίσω στον χρόνο, σε μια άλλη Ελλάδα, όμως από ένα σημείο και μετά η όλη πλοκή άρχισε να γίνεται επαναλαμβανόμενη και μονότονη, ενώ η κορύφωση μου φάνηκε εξαιρετικά βιαστική και άνευρη, σαν ο Μαρής να βιαζόταν να το τελειώσει. Η γραφή είναι αρκετά καλή και άκρως ευκολοδιάβαστη, με λιτές περιγραφές και πολλούς διαλόγους, σίγουρα βοηθάει στη γρήγορη και ξεκούραστη ανάγνωση του βιβλίου. Ουσιαστικά, βασικά προτερήματα του βιβλίου δεν είναι η πλοκή ή οι (μονοδιάστατοι) χαρακτήρες, αλλά η γραφή και η ατμόσφαιρα. Σίγουρα αξίζει μια ανάγνωση, άλλωστε έτσι ευκολοδιάβαστο όπως είναι δεν θα σας πάρει και πολλή ώρα.

[Elina · Rating 5 out of 5]

Λατρεμένος Μαρής! Η διαχρονική κλασική γραφή του μου είναι εξαιρετικά προσιτή και με λίγα λόγια λατρεύω!!!!!

[Γιάννης Πιταροκοίλης · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα πιο καλύτερα και αισθαντικά αστυνομικά μυθιστορήματα στον ελλαδικό χώρο. Γιάννης Μαρής συγκλονιστικός. Ίσως το καλύτερο έργο του.
Ένα δράμα με τη δική του προσωπικότητα, μέσα από την πλοκή του οποίου, αναδεικνύεται ο χαρακτήρας της Λιάνας Πέρεζ. Μιας γυναίκας, μιας femme fatale noire, που κουβαλά το δικό της τρομακτικό βάρος, που την οδηγεί σε ένα μονάχα δρόμο. Σ' αυτόν της καταστροφής.

[Dimos Kaniouras · Rating 5 out of 5]

Το καλύτερο απ όσα έχω διαβάσει του Μαρή.
Page-turner and “noir” as death.

[Joseph Vintage · Rating 4 out of 5]

Ξεκίνησα την ανάγνωση της «Κυρίας της Νύχτας» χειμώνα σε μια βιβλιοθήκη κομψά ντυμένος δίπλα σε έναν λαμπατέρ με ξυλόγλυπτη βάση και το ολοκλήρωσα σε ένα θερινό καφέ με σκεπή μου μιαν ανθισμένη πέργκολα και υπόκρουση εύθυμων τζιτζικιών. Ως εκ τούτου, η αναγνωστική εμπειρία υπήρξε μοναδική.

Το βιβλίο αποπνέει στυλ, κομψότητα, νοσταλγία, ενώ υπερθεματίζει ταυτόχρονα αισθηματικά αδιέξοδα, καθώς επίσης και την καταστροφική μίξη εκδικητικότητας και μοναξιάς.

Ενόσω διάβαζα το μυθιστόρημα, ο νους μου ταξιδιάρικα έφευγε προς σκηνοθετικές οάσεις ταινιών των Hitchcock και Fellini. Σε τραγικές μορφές του Pasolini και του Louis Malle. Κάπου στο βάθος κάποιες νότες από το κουϊντέτο του Eric Dolphy συμπλήρωναν καλαίσθητα το συναισθηματικό μωσαϊκό.

Ο χαρακτήρας της Λιάνας Περέζ με συνεπήρε, η προσωπικότητά της ξεδιπλώθηκε μαεστρικά και το πέπλο της femme fatale υφάνθηκε πετυχημένα από τον συγγραφέα. Οι χαρακτήρες που την πλαισίωσαν με απασχόλησαν όσο βρισκόντουσαν στο αφηγηματικό προσκήνιο, αν και όλοι τους επιβαρυνόντουσαν από μια σκιά μονοδιάστατη δυστυχώς.

Το φινάλε του μυθιστορήματος περικυκλώνει τον αναγνώστη με μιαν αύρα νοσταλγικής – με έμφαση στο δεύτερο συνθετικό της λέξης- αναπόλησης.

Με πόση παραστατικότητα ζωντανεύουν, δια μέσου της πένας του συγγραφέα, εικόνες αστικής και φυσικής γοητείας που έχουν χαθεί στις μέρες μας ανεπιστρεπτί! Οι λευκοί, γυμνοί ώμοι της Περέζ να προβάλλουν μέσα από τα κρυστάλλινα ύδατα του Μικρού Καραμπουρνού το καλοκαιρινό απομεσήμερο… Να περπατάμε νοερά δίπλα της στα λιθόστρωτα δρομάκια της Αθήνας του ’50 με μόνο ήχο αυτόν των τακουνιών των καλογυαλισμένων υποδημάτων μας στο λείο οδόστρωμα…

Εντόπισα ελάχιστα λάθη που οφείλονται στο γεγονός ότι το παρόν βιβλίο εκδόθηκε σε συνέχειες με τον συγγραφέα αμφιταλαντεύομενο όσον αφορά σε ζητήματα εξέλιξης χαρακτήρων και αφηγηματικής συνέχειας. Τίποτε όμως αρκετό να πληγώσει ανεπανόρθωτα την ανάγνωσή του.

Η τιμή του βιβλίου συνάδει με την ποιότητα της έκδοσης και του συγγραφικού περιεχομένου.

[Jason · Rating 4 out of 5]

Fast and engaging. This is the first novel I read from Maris and I have to say I really enjoyed it. It spews out some old school taste without being naive or simple. The language is also much more complex and lyrical than expected from a pulp fiction representative. Let alone the trhrill that is almost constant without dragging. I read it in one go without stopping and at the end I was asking for a few more pages. Riches, betrayal, back stabbing and intrigues are all there.

Bottom-line: A great read to enjoy some good old crime novel.

[D.S. · Rating 4 out of 5]

Είναι ένα βιβλίο διαφορετικό από τα άλλα του συγγραφέα που έχω διαβάσει.

Δεν είναι έντονη η περιγραφή της Αθήνας του '50-'60 που τόσο μ'άρεσε.
Επίσης η ιστορία διαδραματίζεται στους κοσμικούς (και πλούσιους) κύκλους της αθηναϊκής κοινωνίας. Ίσως, μεσ'τη γενική φτώχεια της εποχής, τέτοια ήθελε να διαβάζει ο κόσμος.

Πρόκειται για ένα καθαρόαιμο νουάρ (προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα) με τη μοιραία γυναίκα να σκορπά τον όλεθρο (καταστρέφοντας ακόμη και τον εαυτό της).

4-/5

[Elizabeth Kosmetatou · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό νουαρ με αριστοτεχνική πλοκή που λειτουργεί ως τραγικό παράδειγμα προς αποφυγήν.

[Philip Dietschi · Rating 2 out of 5]

Ωραία γραμμένο, αλλά χωρίς ιδιαίτερη πλοκή.

[Rêve · Rating 4 out of 5]

Καθαρά νουβέλα συνυφασμένη με το πλαίσιο της εποχής της. Αν και σίγουρα όχι το καλύτερο του Μαρρη, η Λιάνα Περέζ είναι ίσως η πιο αξιομνημόνευτη πρωταγωνίστρια του.

[Theologos · Rating 3 out of 5]

Η υπόθεση είναι λίγο "Άρλεκιν" αλλά, όπως πάντα, ο Μαρής μεταφέρει όμορφα την ατμόσφαιρα της εποχής.

[Μαριάννα · Rating 4 out of 5]

Πάλι μιλάμε για μια γυναίκα -αράχνη με τραυματική παιδική ηλικία που ζητά εκδίκηση για καταστροφικά λάθη που διέπραξαν κάποιοι στο παρελθόν της, συνειδητά και εκούσια! Που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν του κάνουν κακό;...αλλά και πάλι σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογώ την εκδίκηση της Λιάνας Περέζ προς αθώους ανθρώπους! Για μια ακόμη φορά σε βιβλίο του δεξιοτέχνη Μαρή , συναντάμε μια πανέμορφη γυναίκα με εξωτική ομορφιά να σπέρνει γύρω της εν μέρει δικαιολογημένα το κακό... femme-fatale , με τα όλα της !