Nasha is een doodgewone jongen van veertien jaar. Hij heeft een warrig kapsel, grote ogen en een schijnbaar rustig leventje. Tenminste tot hij plots wakker wordt op een dak en er vlammen uit zijn hand komen. Hij begrijpt er niets van. In zijn hoofd gonzen duizenden vragen. Er zijn immers veel dingen die Nasha nog niet weet ... Hij weet niet dat hij over een Gave beschikt. Hij heeft nog niet ontdekt dat hij via een steegje vlakbij zijn huis in Nergensland kan komen, een plaats die tussen de wereld van de magie en de echte wereld zweeft, en hij weet ook nog niet dat hij de enige is die tussen die twee werelden in kan leven. Pas wanneer hij Doban, de Komeetgids, leert kennen, valt alles langzaam op zijn plaats...
I read it when I was very young, and I have to say, this is the 1st book I ever enjoyed reading.
I read the Italian version, so it might not be the exact same as this version here.
I wouldn't know what to really write about this without spiling the book, but I would suggest it to any youngster who might want to start reading stuff
i read this book (in greek ) when i was younger and i can't say that i hated it, but i didn't enjoy it much. The plot confused me and left me with a lot of questions, but the general writing was nice and the main character is very likable.
Nasha is een gewone jongen van veertien jaar die in Doomville woont. Hij heeft een warrig kapsel, bezit een lieve hond en verplaatst zich liever met het skateboard dan met de fiets. Alles lijkt normaal en rustig in zijn woonplaats en in zijn leven. Totdat hij ineens wakker wordt op een dak. Elke keer als hij in slaap valt, wordt hij ergens anders wakker. Een keer komen er ineens vlammen uit zijn hand. Nasha begrijpt er niets van. Hij weet niet dat hij over een deel van de Gave beschikt of dat hij via een steegje vlakbij zijn huis in Nergensland kan komen. Dan komt er een wereldberoemde illusionist het dorp bezoeken. Wat komt hij in zo’n klein plaatsje als Doomville doen?
Leuk verhaal, onaantrekkelijke kaft De illusionist is een leuk verhaal. Het verhaal over een jongen die krachten krijgt komt wel vaker voor. Maar meestal komt er dan ook direct een gids bij die de jongen alles uitlegt en hem wil laten vechten tegen het kwaad. Bij Nasha is dit niet het geval. Hij ontdekt zijn krachten en vraagt zich af in hoeverre die hem kunnen helpen met populairder te worden op school. En tegelijk probeert hij ze voor zijn moeder en tante zoveel mogelijk te verbergen, uit angst dat ze ongerust worden. Natuurlijk is er een dreiging voor hem. Natuurlijk willen anderen zijn Gave hebben. Maar Nasha heeft dat nog niet door en dat is het leuke. Je voelt de spanning toenemen. Je ziet hoe de volwassenen handelen om Nasha te beschermen of juist aan te vallen, terwijl het middelpunt – Nasha zelf – probeert uit te vogelen hoe het met zijn krachten zit.
Gezien De illusionist zo’n leuk verhaal is, is het jammer dat de kaft zo onaantrekkelijk is. Het boek valt niet op in de overvolle boekhandels. En ook het binnenwerk is saaier dan het verhaal verdient. Elk hoofdstuk in het boek begint met een paginagrote, zwart-wit plaat. Helaas gaat het enkel om omgevingsplaten en voegen ze niets aan het verhaal toe. Het is echt zonde dat dit boek snel over het hoofd gezien zal worden, gezien veel kinderen er plezier aan kunnen beleven.
I read this book a few years ago and really liked it. I read it really fast. It has a lot of nice sentences like this one. (sorry, it's in Dutch) "Kennis is als een meer die zich druppel voor druppel vormt. De regen die het vult is het geduld om te leren."