What do you think?
Rate this book
ปีศาจแห่งเล็กซิงตัน
ด้วยเรื่องสั้นเจ็ดเรื่องในเล่มนี้ มูราคามิพาเราไปสุดขอบโลกอีกครั้ง ดึงเราไปหลงกลมนต์ของปีศาจที่เต้นระบำอยู่บนบทเพลงแจ๊สและความตาย ไปสำรวจดินแดนมนุษย์น้ำแข็งอันแสนหนาวเย็นแห่งขั้วโลกใต้ พาไปปะทะคลื่นยักษ์ริมชายฝั่งทะเลของจังหวัดเล็กๆ ห่างไกลผู้คน พานพบกับปีศาจเขียวทีโผล่มาให้ตระหนกอกสั่นขวัญแขวน พาเราทะลวงสู่ความเงียบงันของมายาคติแห่งผู้คน นำเราไปรู้จักกับความสูญเสียในห้องที่โล่งเปล่ากว้างกลวง
และถึงที่สุดแล้ว มูราคามินั่นเองที่บอกเราว่า การหาทางออกจากเขาวงกตแห่งความกลวงเปล่าหนาวเย็นเหล่านั้น อาจต้องแลกมาด้วยความตายและการพลัดพรากอันเป็นนิรันดร์
และถึงที่สุดแล้ว มูราคามินั่นเองที่บอกเราว่า การหาทางออกจากเขาวงกตแห่งความกลวงเปล่าหนาวเย็นเหล่านั้น อาจต้องแลกมาด้วยความตายและการพลัดพรากอันเป็นนิรันดร์
208 pages, Paperback
First published November 30, 1996
19 people are currently reading
286 people want to read
About the author
Haruki Murakami
603 books132k followersHaruki Murakami (村上春樹) is a Japanese writer. His novels, essays, and short stories have been best-sellers in Japan and internationally, with his work translated into 50 languages and having sold millions of copies outside Japan. He has received numerous awards for his work, including the Gunzo Prize for New Writers, the World Fantasy Award, the Tanizaki Prize, Yomiuri Prize for Literature, the Frank O'Connor International Short Story Award, the Noma Literary Prize, the Franz Kafka Prize, the Kiriyama Prize for Fiction, the Goodreads Choice Awards for Best Fiction, the Jerusalem Prize, and the Princess of Asturias Awards.
Growing up in Ashiya, near Kobe before moving to Tokyo to attend Waseda University, he published his first novel Hear the Wind Sing (1979) after working as the owner of a small jazz bar for seven years. His notable works include the novels Norwegian Wood (1987), The Wind-Up Bird Chronicle (1994–95), Kafka on the Shore (2002) and 1Q84 (2009–10); the last was ranked as the best work of Japan's Heisei era (1989–2019) by the national newspaper Asahi Shimbun's survey of literary experts. His work spans genres including science fiction, fantasy, and crime fiction, and has become known for his use of magical realist elements. His official website cites Raymond Chandler, Kurt Vonnegut and Richard Brautigan as key inspirations to his work, while Murakami himself has named Kazuo Ishiguro, Cormac McCarthy and Dag Solstad as his favourite currently active writers. Murakami has also published five short story collections, including First Person Singular (2020), and non-fiction works including Underground (1997), an oral history of the Tokyo subway sarin attack, and What I Talk About When I Talk About Running (2007), a memoir about his experience as a long distance runner.
His fiction has polarized literary critics and the reading public. He has sometimes been criticised by Japan's literary establishment as un-Japanese, leading to Murakami's recalling that he was a "black sheep in the Japanese literary world". Meanwhile, Murakami has been described by Gary Fisketjon, the editor of Murakami's collection The Elephant Vanishes (1993), as a "truly extraordinary writer", while Steven Poole of The Guardian praised Murakami as "among the world's greatest living novelists" for his oeuvre.
Growing up in Ashiya, near Kobe before moving to Tokyo to attend Waseda University, he published his first novel Hear the Wind Sing (1979) after working as the owner of a small jazz bar for seven years. His notable works include the novels Norwegian Wood (1987), The Wind-Up Bird Chronicle (1994–95), Kafka on the Shore (2002) and 1Q84 (2009–10); the last was ranked as the best work of Japan's Heisei era (1989–2019) by the national newspaper Asahi Shimbun's survey of literary experts. His work spans genres including science fiction, fantasy, and crime fiction, and has become known for his use of magical realist elements. His official website cites Raymond Chandler, Kurt Vonnegut and Richard Brautigan as key inspirations to his work, while Murakami himself has named Kazuo Ishiguro, Cormac McCarthy and Dag Solstad as his favourite currently active writers. Murakami has also published five short story collections, including First Person Singular (2020), and non-fiction works including Underground (1997), an oral history of the Tokyo subway sarin attack, and What I Talk About When I Talk About Running (2007), a memoir about his experience as a long distance runner.
His fiction has polarized literary critics and the reading public. He has sometimes been criticised by Japan's literary establishment as un-Japanese, leading to Murakami's recalling that he was a "black sheep in the Japanese literary world". Meanwhile, Murakami has been described by Gary Fisketjon, the editor of Murakami's collection The Elephant Vanishes (1993), as a "truly extraordinary writer", while Steven Poole of The Guardian praised Murakami as "among the world's greatest living novelists" for his oeuvre.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 52 reviews
December 5, 2020
เล่มสุดท้ายของ set นี้ ... เราทำลายความกลัวเรื่องสั้นของมูราคามิลงได้ในที่สุด
แต่อย่างไรก็ตามยังคงยืนยันว่า ชอบเรื่องยาวของแกมากกว่า
รวมเรื่องสั้นเล่มนี้มีกลิ่นอายของ Fantacy fiction รวมเข้ากับเรื่องราวแบบ come of age ซึ่งยังคงน่าเศร้า เยียบเย็น เงียบเหงา อย่างเป็นเอกลักษณ์
แต่อย่างไรก็ตามยังคงยืนยันว่า ชอบเรื่องยาวของแกมากกว่า
รวมเรื่องสั้นเล่มนี้มีกลิ่นอายของ Fantacy fiction รวมเข้ากับเรื่องราวแบบ come of age ซึ่งยังคงน่าเศร้า เยียบเย็น เงียบเหงา อย่างเป็นเอกลักษณ์
June 5, 2019
เล่มนี้ตัวละครมีความแอคชั่นเยอะเป็นพิเศษ ไม่สิ เรียกว่า มีความเติบโตของเรื่องราวมากกว่าที่จะจมอยู่ในห้วงอารมณ์หรือจินตภาพของตนเองดีกว่า ทั้งยังมีความหวนอดีตพอให้ได้อิ่มใจในหลายเรื่อง ดังนั้น ถ้าจำเป็นต้องแนะนำมุราคามิให้ใครสักคนอ่าน นอกจากพวกเรื่องยาวแล้ว ผมจะยื่นเล่มนี้ให้ เล็กซิงตันโทนิโทนิ (ยังกับชื่อผลปีศาจ) highly recommend ที่ครบครันทั้งเสน่ห์ของผู้เขียนและความบันเทิงแบบสากล แถมยังอ่านง่ายอ่านสนุกอีกด้วย
ปล. หลิวตาบอดคือสองรอบละ แต่เพลินดี อนุโลม
ปล. หลิวตาบอดคือสองรอบละ แต่เพลินดี อนุโลม
October 18, 2023
เรื่องสั้นเล่มนี้ แม้จะอ่านไม่ยาก แต่นั่นแหละ เราแพ้อย่างราบคาบให้กับเรื่องสั้นของมูราคามิ แพ้ในความหมายที่ว่าเราเข้าไม่ถึงในสิ่งที่มูราคามิต้องการสื่อสาร (คาฟกาที่ว่ายาก ยังเข้าใจได้ง่ายกว่าเยอะเลย)
วิธีอ่านเรื่องสั้นมูราคามิ คือ ต้องรู้จักปล่อยวาง ปล่อยวางในสิ่งที่ไม่เข้าใจให้ผ่านพ้นไป มันมักจะไม่เข้าใจ เมื่อเราพยายามที่จะทำความเข้าใจให้ลึกซึ้ง
วิธีอ่านเรื่องสั้นมูราคามิ คือ ต้องรู้จักปล่อยวาง ปล่อยวางในสิ่งที่ไม่เข้าใจให้ผ่านพ้นไป มันมักจะไม่เข้าใจ เมื่อเราพยายามที่จะทำความเข้าใจให้ลึกซึ้ง
October 6, 2023
ความเงียบ > บุรุษน้ำแข็ง > โทนี ทากิตานิ > ชายคนที่เจ็ด > ต้นหลิวตาบอดกับหญิงสาวผู้หลับใหล > ปีศาจที่เล็กซิงตัน > ปีศาจตัวเขียว
January 6, 2022
มูรากามิ ก็คือมูรากามิ สนุก และ ดี ธรรมดาสามัญ และ แปลกประหลาด จากที่เหงาอยู่แล้ว ยิ่งอ่านก็ยิ่งเหงา เล่มนี้ใช้นักแปลผู้เป็นนักเขียนมากมายหลายคนในแต่ละเรื่องสั้น รู้สึกว่ามูรากามิ ยังคงดำรงอยู่ แต่ผู้ที่มาแปลก็มีส่วนผสมของคำเรียงภาษาไทยเหล่านั้นเช่นกัน ไม่รู้ว่าเป็นมาตั้งแต่ต้น หรือเป็นที่สำนวนการแปล แต่เรื่อง ‘ชายคนที่เจ็ด’ สำนวนให้ความรู้สึกต่างไปจากเรื่องอื่นมาก ส่วนเรื่องก็กล่าวถึงการก้าวข้ามความกลัวตลอดชีวิตที่เราสร้างขึ้นเองได้อย่างน่าสนใจ,
ชอบเรื่องสุดท้ายที่สุด ‘หลับใหลในโลกเลือน’ รู้สึกว่าธรรมดาสามัญ ห้วงความทรงจำเก่าผุดขึ้นมายามเราหวนกลับบ้าน ประตูบานที่แท้จริงเปิดออก ความกลัวเจ็บปวดกว่า สิ่งที่เราต้องเผชิญจริงเสมอ การเปลี่ยนเพียงสิ่งเดียวเล็กๆ น้อย อาจทำให้ทุกอย่างทั้งหมดเปลี่ยนไป เราต้องไม่ท้อถอย,
ตกใจกับ ‘การมาถึงของปีศาจเขียว’ ว่าทำไมคนที่ไม่ได้ถูกเรียกว่าปีศาจถึงได้โหดร้ายขนาดนั้น ไม่ยุติธรรม ถึงปีศาจผู้ไม่ได้รับเชิญจะดูสต็อกเกอร์ และบุกรุกไปหน่อยก็เถอะ.. เอาล่ะ ฉันคิดว่าฉันจะเข้าครัว และหยิบบางอย่างขึ้นมาเพื่อสับนายให้แหลกเป็นชิ้นๆ (เหมือนจะเก็ตได้ตอนที่เขียนนี้ ถ้าเป็นแค่คนธรรมดาก็ยังต้องเรียกตำรวจแล้วล่ะ),
เหงากับ ‘มนุษย์น้ำแข็ง’ ที่สุด ทำไมคนในฝันชีวิตในฝัน สุดท้ายลงเอยด้วยการถูกบีบบังคับ ให้ใช้ชีวิตตามที่เขาต้องการ ไม่ใช่เรางั้นล่ะ?,
‘โทนี ทะกิทะนิ’ มีปัญหากับชื่อตัวละครเรื่องนี้มาก รู้สึกติดขัดในหัวสมองทุกครั้งที่ต้องอ่านนามสกุลของเขา ซึ่งโผล่มาเป็นร้อยครั้งตลอดเรื่อง ทำไมชื่อนี้มันถึงอ่านยากขนาดนี้ สำหรับหัวสมองของฉัน ทะกิ ทะนิ ทะกิ ทะนิ ทะกิ ทะนิ ทะกิ ทะนิ ! กล่าวถึงช่วงชีวิตของผู้ใหญ่คนหนึ่ง ที่มีความสัมพันธ์อันห่างเหิน จากพ่อผู้เล่นดนตรีแจส ความรักต่อหญิงสาวผู้หยุดช้อปปิ้งเสื้อผ้าไม่ได้ สิ่งของและความทรงจำอันเชื่อมโยงกับผู้เป็นเจ้าของ และสิ่งสุดท้ายที่หลงเหลือหลังทุกอย่างจากไป ความโดดเดี่ยวยังไงล่ะ!
‘ปีศาจแห่งเล็กชิงตัน’ นิ่งๆ ค่อยเป็นค่อยไป อยากรู้ว่าพวกเขามาฉลองอะไร อย่างน้อยๆ น่าจะเข้าไปร่วมวงถามสักหน่อย อีกอย่างก็คือ อาจจะไม่ใช่ปีศาจก็ได้ ถึงแม้จะไม่ใช่คนก็เถอะ
‘เงียบงัน’ เป็นเรื่องเดียวที่อ่านชื่อเรื่องแล้วจำอะไรไม่ได้ อ๋า พอเปิดย้อนก็นึกขึ้นได้ ชายสองคนที่คุยกัน เล่าถึงเรื่องสมัยเด็กของอีกคนหนึ่ง หัดต่อยมวย พูดถึงการถูกบูลลี่ ความอิจฉาริษยา และฉากในรถไฟที่ชอบที่สุด การต่อสู้ด้วยสายตา ยืนหยัดต่อเรื่องไร้สาระที่คนอื่นยัดเยียดให้เรา ที่เราเผลอให้เขามาเอาความสุขของเราไป
พอจดแล้ว นอกจากเหงา เศร้า ประหลาด และยังมีแมสเสจ ข้อความที่สะท้อนตัวตน ผู้คน ระดับจิตใจ การเรียนรู้เติบโตขึ้น การไม่รู้ และสะท้อนสังคมในหลายแง่ หลายประเด็นเหมือนกันนะ เอาล่ะเพิ่มให้หนึ่งดาวดีไหม ทั้งที่ในใจยังชอบเล่มรวม ‘วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้ ที่สุด’ หรืออาจจะเป็นเพราะมันคือเล่มแรกที่เราได้อ่านเมื่อหลายปีที่แล้วๆมาก็เป็นได้ เพราะเป็นเล่มแรกที่เปิดประตูสู่โลกแบบมูรากามิ … เอาล่ะ เอาคะแนนเต็มไปเลยสิ ในเมื่อที่นี่ บนพลาเน็ตนี้ไม่มีดวงดาวแบบครึ่งๆ กลางๆ ให้ใส่หรอกน่า
ปล. ดูเหมือนจะเกิดขึ้นกับมวลหมู่ของความูรากามิ ทั้งงานเขียน และภาพยนตร์ที่ทำจากงานของเขา ไม่ว่าจะถูกแปรเปลี่ยนไปสักกี่ภาษา สุดท้ายมวลหมู่นี้จะทำให้ ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไร เรื่องราวของเขายิ่งทำกลไกบางอย่างกับเรามากขึ้น ไม่ได้นึกถึงแต่ก็แว่บขึ้นมาในหัวสมอง ความรู้สึกสุดแสนธรรมดาหลังอ่าน กลายเป็นมวลหมู่บางอย่างก่อขึ้นในจิตใจที่ทำให้หยุดคิดถึงไม่ได้ น่ากลัวเหมือนกันนะ แต่ก็เป็นไปเช่นนั้น
ชอบเรื่องสุดท้ายที่สุด ‘หลับใหลในโลกเลือน’ รู้สึกว่าธรรมดาสามัญ ห้วงความทรงจำเก่าผุดขึ้นมายามเราหวนกลับบ้าน ประตูบานที่แท้จริงเปิดออก ความกลัวเจ็บปวดกว่า สิ่งที่เราต้องเผชิญจริงเสมอ การเปลี่ยนเพียงสิ่งเดียวเล็กๆ น้อย อาจทำให้ทุกอย่างทั้งหมดเปลี่ยนไป เราต้องไม่ท้อถอย,
ตกใจกับ ‘การมาถึงของปีศาจเขียว’ ว่าทำไมคนที่ไม่ได้ถูกเรียกว่าปีศาจถึงได้โหดร้ายขนาดนั้น ไม่ยุติธรรม ถึงปีศาจผู้ไม่ได้รับเชิญจะดูสต็อกเกอร์ และบุกรุกไปหน่อยก็เถอะ.. เอาล่ะ ฉันคิดว่าฉันจะเข้าครัว และหยิบบางอย่างขึ้นมาเพื่อสับนายให้แหลกเป็นชิ้นๆ (เหมือนจะเก็ตได้ตอนที่เขียนนี้ ถ้าเป็นแค่คนธรรมดาก็ยังต้องเรียกตำรวจแล้วล่ะ),
เหงากับ ‘มนุษย์น้ำแข็ง’ ที่สุด ทำไมคนในฝันชีวิตในฝัน สุดท้ายลงเอยด้วยการถูกบีบบังคับ ให้ใช้ชีวิตตามที่เขาต้องการ ไม่ใช่เรางั้นล่ะ?,
‘โทนี ทะกิทะนิ’ มีปัญหากับชื่อตัวละครเรื่องนี้มาก รู้สึกติดขัดในหัวสมองทุกครั้งที่ต้องอ่านนามสกุลของเขา ซึ่งโผล่มาเป็นร้อยครั้งตลอดเรื่อง ทำไมชื่อนี้มันถึงอ่านยากขนาดนี้ สำหรับหัวสมองของฉัน ทะกิ ทะนิ ทะกิ ทะนิ ทะกิ ทะนิ ทะกิ ทะนิ ! กล่าวถึงช่วงชีวิตของผู้ใหญ่คนหนึ่ง ที่มีความสัมพันธ์อันห่างเหิน จากพ่อผู้เล่นดนตรีแจส ความรักต่อหญิงสาวผู้หยุดช้อปปิ้งเสื้อผ้าไม่ได้ สิ่งของและความทรงจำอันเชื่อมโยงกับผู้เป็นเจ้าของ และสิ่งสุดท้ายที่หลงเหลือหลังทุกอย่างจากไป ความโดดเดี่ยวยังไงล่ะ!
‘ปีศาจแห่งเล็กชิงตัน’ นิ่งๆ ค่อยเป็นค่อยไป อยากรู้ว่าพวกเขามาฉลองอะไร อย่างน้อยๆ น่าจะเข้าไปร่วมวงถามสักหน่อย อีกอย่างก็คือ อาจจะไม่ใช่ปีศาจก็ได้ ถึงแม้จะไม่ใช่คนก็เถอะ
‘เงียบงัน’ เป็นเรื่องเดียวที่อ่านชื่อเรื่องแล้วจำอะไรไม่ได้ อ๋า พอเปิดย้อนก็นึกขึ้นได้ ชายสองคนที่คุยกัน เล่าถึงเรื่องสมัยเด็กของอีกคนหนึ่ง หัดต่อยมวย พูดถึงการถูกบูลลี่ ความอิจฉาริษยา และฉากในรถไฟที่ชอบที่สุด การต่อสู้ด้วยสายตา ยืนหยัดต่อเรื่องไร้สาระที่คนอื่นยัดเยียดให้เรา ที่เราเผลอให้เขามาเอาความสุขของเราไป
พอจดแล้ว นอกจากเหงา เศร้า ประหลาด และยังมีแมสเสจ ข้อความที่สะท้อนตัวตน ผู้คน ระดับจิตใจ การเรียนรู้เติบโตขึ้น การไม่รู้ และสะท้อนสังคมในหลายแง่ หลายประเด็นเหมือนกันนะ เอาล่ะเพิ่มให้หนึ่งดาวดีไหม ทั้งที่ในใจยังชอบเล่มรวม ‘วันเหมาะเจาะสำหรับจิงโจ้ ที่สุด’ หรืออาจจะเป็นเพราะมันคือเล่มแรกที่เราได้อ่านเมื่อหลายปีที่แล้วๆมาก็เป็นได้ เพราะเป็นเล่มแรกที่เปิดประตูสู่โลกแบบมูรากามิ … เอาล่ะ เอาคะแนนเต็มไปเลยสิ ในเมื่อที่นี่ บนพลาเน็ตนี้ไม่มีดวงดาวแบบครึ่งๆ กลางๆ ให้ใส่หรอกน่า
ปล. ดูเหมือนจะเกิดขึ้นกับมวลหมู่ของความูรากามิ ทั้งงานเขียน และภาพยนตร์ที่ทำจากงานของเขา ไม่ว่าจะถูกแปรเปลี่ยนไปสักกี่ภาษา สุดท้ายมวลหมู่นี้จะทำให้ ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไร เรื่องราวของเขายิ่งทำกลไกบางอย่างกับเรามากขึ้น ไม่ได้นึกถึงแต่ก็แว่บขึ้นมาในหัวสมอง ความรู้สึกสุดแสนธรรมดาหลังอ่าน กลายเป็นมวลหมู่บางอย่างก่อขึ้นในจิตใจที่ทำให้หยุดคิดถึงไม่ได้ น่ากลัวเหมือนกันนะ แต่ก็เป็นไปเช่นนั้น
August 2, 2023
本來只是想看《東尼瀧谷》的原著，看著看著就全都看完了...最喜歡的是《第七個男人》
September 23, 2024
chỉ muốn nói là tôi thích truyện ngắn của bác vãi ò ~
May 24, 2023
ปีศาจที่เล็กซิงตัน
รวมเรื่องสั้น 7 เรื่อง สุดแสนประหลาด ปีศาจ มนุษย์น้ำแข็ง คลื่นยักษ์ และเรื่ิองราวเหนือจริงต่าง ๆ สอดแทรกมาอยู่ในเรื่องราวชีวิตมนุษย์ธรรมดาสามัญที่มีเรื่องไม่ธรรมดาเกิดขึ้นในชีวิต อ่านแล้วได้ข้อคิดหลาย ๆ อย่าง ภายในบรรยากาศเรื่องเล่าของมูราคามิที่มีเสียงเพลงแจ๊สยุคเก่าเคล้ากันไป มีกลิ่นไอของญี่ปุ่นยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
ข้อคิดข้อหนึ่งที่ได้ คือ ปีศาจ หรือ สิ่งที่เราเรียกว่าสิ่งแปลกประหลาด เป็นสิ่งสมมุติ เป็นสิ่งที่สมองเราสรรค์สร้างขึ้น ทุกสิ่งที่มีในโลกใบนี้ ตั้งอยู่และดับไปตามวิถีของมัน แต่คุณค่าอย่างบางอย่างของปีศาจ หรือเรื่องแปลกประหลาดล้วนแล้วเป็นเรื่องสมมุติ ข้อคิดนี้ ทำให้เราต้องกลับมาทบทวนตัวเอง และพยายามมองสิ่งรอบตัวตามที่มันเป็นมากขึ้น ลดการใส่กรอบความคิดบางอย่างให้สิ่งเหล่านั้น มิเช่นนั้นแล้ว เราเองอาจกลับกลายเป็น “ปีศาจ” เสียเอง
รวมเรื่องสั้น 7 เรื่อง สุดแสนประหลาด ปีศาจ มนุษย์น้ำแข็ง คลื่นยักษ์ และเรื่ิองราวเหนือจริงต่าง ๆ สอดแทรกมาอยู่ในเรื่องราวชีวิตมนุษย์ธรรมดาสามัญที่มีเรื่องไม่ธรรมดาเกิดขึ้นในชีวิต อ่านแล้วได้ข้อคิดหลาย ๆ อย่าง ภายในบรรยากาศเรื่องเล่าของมูราคามิที่มีเสียงเพลงแจ๊สยุคเก่าเคล้ากันไป มีกลิ่นไอของญี่ปุ่นยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
ข้อคิดข้อหนึ่งที่ได้ คือ ปีศาจ หรือ สิ่งที่เราเรียกว่าสิ่งแปลกประหลาด เป็นสิ่งสมมุติ เป็นสิ่งที่สมองเราสรรค์สร้างขึ้น ทุกสิ่งที่มีในโลกใบนี้ ตั้งอยู่และดับไปตามวิถีของมัน แต่คุณค่าอย่างบางอย่างของปีศาจ หรือเรื่องแปลกประหลาดล้วนแล้วเป็นเรื่องสมมุติ ข้อคิดนี้ ทำให้เราต้องกลับมาทบทวนตัวเอง และพยายามมองสิ่งรอบตัวตามที่มันเป็นมากขึ้น ลดการใส่กรอบความคิดบางอย่างให้สิ่งเหล่านั้น มิเช่นนั้นแล้ว เราเองอาจกลับกลายเป็น “ปีศาจ” เสียเอง
December 17, 2020
ปีศาจแห่งเล็กซิงตัน
แปลจากหนังสือ: Lexington Ghosts
ผู้เขียน: Haruki Murakami
ผู้แปล: ธนพล เศตะพราหมณ์, ยอดมนุษย์หญิง, ดนัย คงสุวรรณ์, คมสัน นัน, กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์, ปราบดา หยุ่น, นฆ ปักษนาวิน
สำนักพิมพ์: กำมะหยี่
จำนวนหน้า: 272 หน้า ปกอ่อน
พิมพ์ครั้งที่ 3 — กุมภาพันธ์ 2558
.
.
นี่คืองานแนว Magical realism สไตล์มูราคามิที่สนุกครับ เป็นการรวมเรื่องสั้นหลายๆเรื่องมาไว้ในเล่มเดียวกัน แต่คนแปลกลับมีหลายคนซะงั้น และ ความเห็นส่วนตัวนะ คนแปลที่ชอบมูราคามิ แปลได้ดีกว่าคนที่เฉยๆ กับมูราคามิ คือเรามองเห็นความต่างในสำนวนชัดเจน
.
ประกอบไปด้วย
.
ปีศาจแห่งเล็กซิงตันLexington Ghosts
ผู้แปล: ธนพล เศตะพราหมณ์
ตอนนี้ผมชอบมากที่สุด มีความน่าค้นหา มันให้ฟีลเหมือนเราได้รู้จักตัวละครและสำรวจบรรยากาศเมืองอังกฤษได้อย่างไร้ที่ติ ดนตรี Jazz จัดมาเต็มๆ
.
การมาถึงของปีศาจเขียว
The Green Monster
ผู้แปล: ยอดมนุษย์หญิง
เรื่องนี้แปลกๆ หน่อย เป็นการสำรวจความคิดในหัวของคนที่เห็นปีศาจเขียวตัวน้อย
.
เงียบงัน
The Silence
ผู้แปล: ดนัย คงสุวรรณ์
เรื่องราวของนักมวยที่มีปมวัยเด็ก สมัยมัธยมที่เปลี่ยนเขาไปตลอดกาล เรื่องนี้ผมก็ชอบ
.
มนุษย์น้ำแข็ง
The Ice Man
ผู้แปล: คมสัน นัน
เรื่องราวสุดประหลาดของชายหนุ่มที่มาจากโลกน้ำแข็งและพบกับหญิงสาวคนหนึ่ง
.
โทนี ทะกิทะนิ
Tony Takitani
ผู้แปล: กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์
เรื่องราวของชายที่เสียภรรยาที่ซื้อเสื้อผ้ามากเกินไป
.
ชายคนที่เจ็ด
The Seventh Man
ผู้แปล: ปราบดา หยุ่น
เรื่องราวของเด็กชายที่พี่ชายโดนคลื่นน้ำซัดหายไป
.
หลับใหลในโลกเลือน
Sleep
ผู้แปล: นฆ ปักษนาวิน
เกี่ยวกับเด็กหนุ่มไปเยี่ยมแฟนสาวของเพื่อนที่โรงพยาบาล
.
.
.
ความเห็น
- มีเอกลักษณ์พิเศษจริงๆ ครับสำหรับนักเขียนคนนี้
- มีความงงๆ ที่เท่ บอกไม่ถูก มันมีแฟนตาซีปนไม่แฟนตาซีนะ
- ความรู้สึกผมนะ แต่ละเรื่องสำหรับเล่มนี้ มีความแตกต่างกันมาก ถ้าไม่บอกว่าคนเขียนเดียวกันอาจจะไม่รู้
- สำนวนภาษาอ่านไม่ยากครับเล่มนี้ เพลินๆ
.
.
8/10 บางเรื่องชอบ บางเรื่องไม่ชอบ
แปลจากหนังสือ: Lexington Ghosts
ผู้เขียน: Haruki Murakami
ผู้แปล: ธนพล เศตะพราหมณ์, ยอดมนุษย์หญิง, ดนัย คงสุวรรณ์, คมสัน นัน, กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์, ปราบดา หยุ่น, นฆ ปักษนาวิน
สำนักพิมพ์: กำมะหยี่
จำนวนหน้า: 272 หน้า ปกอ่อน
พิมพ์ครั้งที่ 3 — กุมภาพันธ์ 2558
.
.
นี่คืองานแนว Magical realism สไตล์มูราคามิที่สนุกครับ เป็นการรวมเรื่องสั้นหลายๆเรื่องมาไว้ในเล่มเดียวกัน แต่คนแปลกลับมีหลายคนซะงั้น และ ความเห็นส่วนตัวนะ คนแปลที่ชอบมูราคามิ แปลได้ดีกว่าคนที่เฉยๆ กับมูราคามิ คือเรามองเห็นความต่างในสำนวนชัดเจน
.
ประกอบไปด้วย
.
ปีศาจแห่งเล็กซิงตันLexington Ghosts
ผู้แปล: ธนพล เศตะพราหมณ์
ตอนนี้ผมชอบมากที่สุด มีความน่าค้นหา มันให้ฟีลเหมือนเราได้รู้จักตัวละครและสำรวจบรรยากาศเมืองอังกฤษได้อย่างไร้ที่ติ ดนตรี Jazz จัดมาเต็มๆ
.
การมาถึงของปีศาจเขียว
The Green Monster
ผู้แปล: ยอดมนุษย์หญิง
เรื่องนี้แปลกๆ หน่อย เป็นการสำรวจความคิดในหัวของคนที่เห็นปีศาจเขียวตัวน้อย
.
เงียบงัน
The Silence
ผู้แปล: ดนัย คงสุวรรณ์
เรื่องราวของนักมวยที่มีปมวัยเด็ก สมัยมัธยมที่เปลี่ยนเขาไปตลอดกาล เรื่องนี้ผมก็ชอบ
.
มนุษย์น้ำแข็ง
The Ice Man
ผู้แปล: คมสัน นัน
เรื่องราวสุดประหลาดของชายหนุ่มที่มาจากโลกน้ำแข็งและพบกับหญิงสาวคนหนึ่ง
.
โทนี ทะกิทะนิ
Tony Takitani
ผู้แปล: กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์
เรื่องราวของชายที่เสียภรรยาที่ซื้อเสื้อผ้ามากเกินไป
.
ชายคนที่เจ็ด
The Seventh Man
ผู้แปล: ปราบดา หยุ่น
เรื่องราวของเด็กชายที่พี่ชายโดนคลื่นน้ำซัดหายไป
.
หลับใหลในโลกเลือน
Sleep
ผู้แปล: นฆ ปักษนาวิน
เกี่ยวกับเด็กหนุ่มไปเยี่ยมแฟนสาวของเพื่อนที่โรงพยาบาล
.
.
.
ความเห็น
- มีเอกลักษณ์พิเศษจริงๆ ครับสำหรับนักเขียนคนนี้
- มีความงงๆ ที่เท่ บอกไม่ถูก มันมีแฟนตาซีปนไม่แฟนตาซีนะ
- ความรู้สึกผมนะ แต่ละเรื่องสำหรับเล่มนี้ มีความแตกต่างกันมาก ถ้าไม่บอกว่าคนเขียนเดียวกันอาจจะไม่รู้
- สำนวนภาษาอ่านไม่ยากครับเล่มนี้ เพลินๆ
.
.
8/10 บางเรื่องชอบ บางเรื่องไม่ชอบ
June 23, 2023
I find this collection by Murakami to be particularly melancholic and poignant. It possesses a beautiful sadness that resonates throughout the stories. Death and love, nostalgia and loss, vengeance and misunderstanding are the themes that permeate these poignant short stories.
For example, "The Little Green Monster" and "The Ice Man" delve into the complex emotions associated with strange creatures, exploring the feelings both from and toward them. However, the notion of "strangeness" extends beyond these stories. In "The Silence," the narrator assumes the role of the stranger, feeling misunderstood by his own community.
Motifs, like pearls, are scattered across different stories, appearing in various combinations. To truly appreciate them, one must read with great attentiveness. Murakami's deceptively simple writing style demands a heightened level of attention due to the profound emotional engagement it evokes.
For example, "The Little Green Monster" and "The Ice Man" delve into the complex emotions associated with strange creatures, exploring the feelings both from and toward them. However, the notion of "strangeness" extends beyond these stories. In "The Silence," the narrator assumes the role of the stranger, feeling misunderstood by his own community.
Motifs, like pearls, are scattered across different stories, appearing in various combinations. To truly appreciate them, one must read with great attentiveness. Murakami's deceptively simple writing style demands a heightened level of attention due to the profound emotional engagement it evokes.
April 27, 2020
Я же могу дать имя процессу чтения? Вот этот назову "знакомство с пятым Мураками". Я не ставила никаких целей, вроде изучить творчество Харуки, наоборот, чисто интуитивно все мои мысли часто сходятся к потребности прочувствовать тот прохладный и бестелесный ветерок, который ощущаю на себе читая романы Мураками. Коротко о сборнике. Несколько рассказов, но не из серии Норвегиан, а скорее ближе к Заводной Птице - много пробуждающего абсурда, меланхолии и "легких" смертей. Так умеет лишь он - минимум шума и максимум апатии. Если бы мне сказали описать "настроение" сборника одним предложением, то я бы написала следующее: "Человек умер, но утром то все равно надо пойти за хлебом :) ".
January 2, 2025
หากจะให้อธิบายขยายความอะไรใดๆ เกี่ยวกับเล่มนี้ คงจะพูดสั้นๆ ว่า เป็นรวมเรื่องสั้น 7 เรื่อง ที่คิดว่าอ่านง่ายอยู่นะ คืออ่านแล้วพอเข้าใจที่มาที่ไปของเรื่องและเหตุผลของตัวละครอยู่ มีทั้งเรื่องที่แลดูธรรมดา แต่บางเรื่องก็ประหลาดเหลือหลาย แต่โดยภาพรวมคือสนุกดี ชอบกว่ารวมเรื่องสั้นหลายเรื่องของลุงมูที่เคยอ่านมาค่ะ
เล่มมีเรื่องสั้นที่ประทับใจอยู่ 2 เรื่อง ก็คือ ‘ปีศาจที่เล็กซิงตัน’ กับ ‘ความเงียบ’ สำหรับเรื่องแรกอ่านแล้วรู้สึกขนลุกระคนขบขัน เหมือนกำลังอ่านเรื่องผีที่ไม่น่ากลัวเอาซะเลย แต่ชอบ 5555 ส่วนเรื่องที่สองมาทางดราม่า เนื้อเรื่องธรรมดาๆ หน่อย แต่มีความใกล้ชิดกับสำนึกคิดของมนุษย์สุดแล้ว
เล่มมีเรื่องสั้นที่ประทับใจอยู่ 2 เรื่อง ก็คือ ‘ปีศาจที่เล็กซิงตัน’ กับ ‘ความเงียบ’ สำหรับเรื่องแรกอ่านแล้วรู้สึกขนลุกระคนขบขัน เหมือนกำลังอ่านเรื่องผีที่ไม่น่ากลัวเอาซะเลย แต่ชอบ 5555 ส่วนเรื่องที่สองมาทางดราม่า เนื้อเรื่องธรรมดาๆ หน่อย แต่มีความใกล้ชิดกับสำนึกคิดของมนุษย์สุดแล้ว
July 30, 2022
อ่านเรื่องสั้นมุราเหมือนตามเก็บคูปองสะสมแต้ม
ยังคงคอนเสปเดิมแบบเสมอต้นเสมอปลายก็คือ ถ้าไม่แปลก/ไม่งง ไม่ใช่มุราคามิ แต่เล่มนี้มีหลายเรื่องที่เข้าใจได้ไม่ยาก ค่อนข้างนำเสนอแบบตรงไปตรงมา จะมีงงก็เรื่องบุรุษน้ำแข็ง ส่วนเรื่องต้นหลิวในเล่มนี้เป็นเรื่องเดิมกับเล่มโรงนา(แต่เป็นเวอร์ชั่นเรียบเรียงใหม่)ส่วนตัวรู้สึกสั้นกระชับและเข้าใจง่ายกว่าในเล่มโรงนา
ยังคงคอนเสปเดิมแบบเสมอต้นเสมอปลายก็คือ ถ้าไม่แปลก/ไม่งง ไม่ใช่มุราคามิ แต่เล่มนี้มีหลายเรื่องที่เข้าใจได้ไม่ยาก ค่อนข้างนำเสนอแบบตรงไปตรงมา จะมีงงก็เรื่องบุรุษน้ำแข็ง ส่วนเรื่องต้นหลิวในเล่มนี้เป็นเรื่องเดิมกับเล่มโรงนา(แต่เป็นเวอร์ชั่นเรียบเรียงใหม่)ส่วนตัวรู้สึกสั้นกระชับและเข้าใจง่ายกว่าในเล่มโรงนา
March 14, 2013
Мураками рассказов - страшный, страшный писатель. Все лучших традициях японских сказок, только вместо танцующих огоньков и вышивающих журавлей - обычные люди на современном фоне из джазовых пластинок и просторных гардеробных.
Или..?
Или..?
December 12, 2019
ความเปลี่ยวเหงา
ความซ้อนทับ ลึกลับของความคิดมนุษย์
ยังคงเป็นเสน่ห์ของงานที่อ่านเหมือนไม่ค่อยจะรู้เรื่องของมูราคามิเสมอ
ชุดนี้ชอบเรื่อง มนุษย์น้ำแข็ง มากสุด
อ่านแล้วไม่รักษาใจดีดี จะพลอยกลายเป็นน้ำแข็งไปด้วย
ความซ้อนทับ ลึกลับของความคิดมนุษย์
ยังคงเป็นเสน่ห์ของงานที่อ่านเหมือนไม่ค่อยจะรู้เรื่องของมูราคามิเสมอ
ชุดนี้ชอบเรื่อง มนุษย์น้ำแข็ง มากสุด
อ่านแล้วไม่รักษาใจดีดี จะพลอยกลายเป็นน้ำแข็งไปด้วย
January 15, 2022
ไม่เข้าใจ !! ไม่อิน !! และขาดการเช���่อมโยง อ่านแล้วแบบหืออ อะไร จบแล้วเหรอ อารมณ์นั่งรอรถโดยสาร แล้วนึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่โดนแต่งเติมสีสัน จินตนาการ เหมือนการผ่อนคลายในห้วงความทรงจำ หม่นหมองในความสับสน ผ่านไปไม่ทันไรรถก็มาถึง (จบ) เห็นไหม มันก็เหมือนกับ comment นี้ 😕
February 9, 2024
3.5/5
第一本睇嘅村上短篇小說
發現短篇小説都幾好睇，簿簿地一本6,7個故事，每日搭車同臨瞓前睇一睇去逃離現實 一個禮拜已經睇完～
同埋本身以為短篇小說個畫面同情緒可能太短好難投入，但呢一本嘅���獨感都幾重
呢本都幾得意！唔係好出名 但又有兩套電影係喺呢本入面改編岀嚟 - 東尼瀧谷（睇咗，覺得都拍到村上嘅孤獨感出嚟，但都係鍾意書多啲～），隨盲柳入眠的女人（未睇，見啲評價話拍到村上嘅世界觀出嚟，added to watchlist!）
成本最鍾意沉默同埋第七個男人呢兩個故事，呢兩本嘅心理都描述得好好，睇得好投入
覺得自己嘅心態同沉默都幾似，但佢係另一個境界。
第一本睇嘅村上短篇小說
發現短篇小説都幾好睇，簿簿地一本6,7個故事，每日搭車同臨瞓前睇一睇去逃離現實 一個禮拜已經睇完～
同埋本身以為短篇小說個畫面同情緒可能太短好難投入，但呢一本嘅���獨感都幾重
呢本都幾得意！唔係好出名 但又有兩套電影係喺呢本入面改編岀嚟 - 東尼瀧谷（睇咗，覺得都拍到村上嘅孤獨感出嚟，但都係鍾意書多啲～），隨盲柳入眠的女人（未睇，見啲評價話拍到村上嘅世界觀出嚟，added to watchlist!）
成本最鍾意沉默同埋第七個男人呢兩個故事，呢兩本嘅心理都描述得好好，睇得好投入
覺得自己嘅心態同沉默都幾似，但佢係另一個境界。
Read
May 15, 2014It was not so much interesting :)
June 26, 2020
เป็นความมีอะไรในความไม่มีอะไร
เป็นความธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
แล้วบางทีก็เกิดคำถามว่า ทำไม
เป็นความธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
แล้วบางทีก็เกิดคำถามว่า ทำไม
March 31, 2025
selected short and one of my fav in this book is’ Tony Takitani’
October 15, 2022
🎵 ปีศาจแห่งเล็กซิงตัน
เล่าถึงการกัดกินกายจิตของความเศร้า ปีศาจที่แม้ไม่รู้แน่ชัด แค่เพียงรู้สึก ก็ทำให้มันเข้ามาเต้นระบำอยู่ในหัวเราได้แล้ว
ความสูญเสียครอบงำ สูญสิ้นแรงขับเคลื่อนชีวิต ก้าวสู่โลกเสมือนจนตัวตนสลายไปจากความจริง
🌿 การมาถึงของปีศาจเขียว
การกลายเป็นปีศาจแห่งความกลัวอาจจะเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
เมื่อความได้เปรียบเสียเปรียบเคลื่อนย้าย ปีศาจที่แท้จริงจะปรากฏกาย
เผยจุดอ่อนอย่างหมดใจให้สิ่งไร้ใจย่อมไร้ค่า
ความคิดในตัวเป็นสิ่งที่ว่างเปล่าสำหรับโลก เว้นแต่คุณจะคายมันออกและใช่ว่าทุกอย่าง เพราะบางสิ่งเก็บไว้ลิ้มรสเพียงผู้เดียวอาจทำให้คุณสบายใจได้มากกว่า
🎧 เงียบงัน
ความเงียบงันถูกเล่าออกมาอย่างกึกก้องหลายรูปแบบ ทั้งผาสุข สงบนิ่ง อึดอัดทรมาน ปั่นป่วน คิดแค้น ว่างเปล่า และเศร้าซึม ราวกับม่านบางเบาที่โอบล้อมความรู้สึก
โลกที่น่าหลงใหลของคนๆหนึ่งถูกบรรยายจนซึมซ่าบเข้าสู่หัวใจ หลายสิ่งที่ไม่เกี่ยวเนื่องกันกลับสามารถเชื่อมถึงกันได้อย่างหมดจด ความย้อนแย้งยุ่งเหยิงในความคิดทำให้รู้ถึงความพิศวงของความรู้สึก
ปล่อย อยู่ภายใต้ความรู้สึกเสริมแรงกันไปมาจนโหมกระหน่ำ ควบคุม อยู่เหนือความรู้สึกยับยั้งสะกดไว้จนสงบ แต่ความเข้าใจจะแทรกซึมในความรู้สึกสร้างสมดุลแห่งความสงบ
บางอย่างก็เป็นผลลัพธ์ที่ธรรมดาของความพยายามในขั้นเลือดตาแทบกระเด็น
ความชังกับความชอบคล้ายเป็นแฝดซึ่งกันและกัน ทั้งสืบเสาะทุกลมหายใจ นึกถึงทุกช่วงเวลา จดจ้องทุกการเคลื่อนไหว คิดขัดแย้งดีร้ายและไม่อาจลืม
☃️ มนุษย์น้ำแข็ง
ความทรงจำเป็นเรื่องราวของอดีต มันจะกลายเป็นปัจจุบันและอนาคต เมื่อคุณเปิดทางให้มันข้ามมาหลอมรวมในตัวคุณ
ไปมาหาสู่ได้เท่าที่ต้องการ เพียงอย่าปล่อยตัวปล่อยใจให้จมดิ่งลงไป
อดีตชอบจำศีลอย่างสงบเสงี่ยม เป็นคุณเองที่ปลุกมันขึ้นมาผิดฤดู
🌌 โทนี ทะกิทะนิ
สงครามที่เหลือทิ้งไว้เพียงเศษซากความผุพัง ความเศร้าโศก และเคียดแค้นของผู้คน ที่ส่งผลรุนแรงต่อใครคนหนึ่ง
ชายผู้เป็นที่รักในโลกใบใหม่ ใช้ชีวิตตามหัวใจเรียกร้องไม่สนใจใยดีสิ่งใดๆเสมอมา กับชายอีกคนที่คล้ายกัน ก่อนที่บางอย่างจะมาถึงอย่างเงียบเชียบ เกาะกุมจากภายในโดยที่พวกเขาไม่ทันตั้งตัว
ความรู้สึกสดใหม่เข้ามาเติมเต็มในช่องว่างที่เคยคิดว่าสมบูรณ์ เมื่อถูกฉุดออกไปอย่างกระทันหัน ความเว้าแหว่งที่ไม่รู้จักก็เข้ามาแทนที่
🎨 ชายคนที่เจ็ด
การซัดสาดสั่นสะเทือนในจุดที่ลึกที่สุด ครอบงำทุกซอกมุม ดูดกลืนจิตจนมลายสิ้น คงเหลือเพียงภายในที่สั่นระรัวทะลุพื้นผิวทั่วร่าง แทบแหลกสลาย
จักยอมแพ้ไร้ต้านทานและหลุดลอยไม่หวนกลับ หรือ พุ่งปะทะเกลียวผลาญชีวิตที่ความดับสูญไม่เที่ยงแท้
🍫 หลับใหลในโลกเลือน
การกระทำที่ไหลไปตามสถานการณ์อย่างไร้ความรู้สึก บางคราวก็ไม่อาจปิดบัง และอีกฝ่ายที่ต้องรองรับสิ่งที่ไหลมาก็คงไม่ดีใจเสมอไป
สิ่งมีชีวิตย่อมมีจิตใจเป็นของตัวเอง ดีสำหรับเราไหนเลยจะเท่าดีสำหรับใคร
ควบคุมบงการผลลัพธ์คล้ายจะดูดี แต่สิ่งที่สึกกร่อนภายใต้มัน ไม่อาจประเมินค่าได้
ไม่ว่าการกัดกินภายนอกจะเหวอะหวะร้ายแรงสักแค่ไหน แต่หากเทียบกับจุดเล็กๆที่กัดกินภายใน ใครบางคนอาจเลือกอย่างแรกโดยไม่ต้องคิด
ประโยคที่ชอบ
🎧 "คนเรามีทั้งแพ้มีทั้งชนะ แต่ตราบใดที่เราเข้าใจในความลึกซึ้งนั้น ต่อให้แพ้ก็จะไม่เจ็บใจอะไร"
🎧 "มันเหงานะ แต่ไม่เศร้า"
☃️ "น้ำแข็งไม่เคยกักขังอนาคต มีเพียงวันวานเท่านั้นที่ถูกผนึกรักษาเอาไว้"
🍫 "...ความเจ็บปวดที่เรากลัวมันจะเจ็บกว่าที่เป็น"
เล่าถึงการกัดกินกายจิตของความเศร้า ปีศาจที่แม้ไม่รู้แน่ชัด แค่เพียงรู้สึก ก็ทำให้มันเข้ามาเต้นระบำอยู่ในหัวเราได้แล้ว
ความสูญเสียครอบงำ สูญสิ้นแรงขับเคลื่อนชีวิต ก้าวสู่โลกเสมือนจนตัวตนสลายไปจากความจริง
🌿 การมาถึงของปีศาจเขียว
การกลายเป็นปีศาจแห่งความกลัวอาจจะเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
เมื่อความได้เปรียบเสียเปรียบเคลื่อนย้าย ปีศาจที่แท้จริงจะปรากฏกาย
เผยจุดอ่อนอย่างหมดใจให้สิ่งไร้ใจย่อมไร้ค่า
ความคิดในตัวเป็นสิ่งที่ว่างเปล่าสำหรับโลก เว้นแต่คุณจะคายมันออกและใช่ว่าทุกอย่าง เพราะบางสิ่งเก็บไว้ลิ้มรสเพียงผู้เดียวอาจทำให้คุณสบายใจได้มากกว่า
🎧 เงียบงัน
ความเงียบงันถูกเล่าออกมาอย่างกึกก้องหลายรูปแบบ ทั้งผาสุข สงบนิ่ง อึดอัดทรมาน ปั่นป่วน คิดแค้น ว่างเปล่า และเศร้าซึม ราวกับม่านบางเบาที่โอบล้อมความรู้สึก
โลกที่น่าหลงใหลของคนๆหนึ่งถูกบรรยายจนซึมซ่าบเข้าสู่หัวใจ หลายสิ่งที่ไม่เกี่ยวเนื่องกันกลับสามารถเชื่อมถึงกันได้อย่างหมดจด ความย้อนแย้งยุ่งเหยิงในความคิดทำให้รู้ถึงความพิศวงของความรู้สึก
ปล่อย อยู่ภายใต้ความรู้สึกเสริมแรงกันไปมาจนโหมกระหน่ำ ควบคุม อยู่เหนือความรู้สึกยับยั้งสะกดไว้จนสงบ แต่ความเข้าใจจะแทรกซึมในความรู้สึกสร้างสมดุลแห่งความสงบ
บางอย่างก็เป็นผลลัพธ์ที่ธรรมดาของความพยายามในขั้นเลือดตาแทบกระเด็น
ความชังกับความชอบคล้ายเป็นแฝดซึ่งกันและกัน ทั้งสืบเสาะทุกลมหายใจ นึกถึงทุกช่วงเวลา จดจ้องทุกการเคลื่อนไหว คิดขัดแย้งดีร้ายและไม่อาจลืม
☃️ มนุษย์น้ำแข็ง
ความทรงจำเป็นเรื่องราวของอดีต มันจะกลายเป็นปัจจุบันและอนาคต เมื่อคุณเปิดทางให้มันข้ามมาหลอมรวมในตัวคุณ
ไปมาหาสู่ได้เท่าที่ต้องการ เพียงอย่าปล่อยตัวปล่อยใจให้จมดิ่งลงไป
อดีตชอบจำศีลอย่างสงบเสงี่ยม เป็นคุณเองที่ปลุกมันขึ้นมาผิดฤดู
🌌 โทนี ทะกิทะนิ
สงครามที่เหลือทิ้งไว้เพียงเศษซากความผุพัง ความเศร้าโศก และเคียดแค้นของผู้คน ที่ส่งผลรุนแรงต่อใครคนหนึ่ง
ชายผู้เป็นที่รักในโลกใบใหม่ ใช้ชีวิตตามหัวใจเรียกร้องไม่สนใจใยดีสิ่งใดๆเสมอมา กับชายอีกคนที่คล้ายกัน ก่อนที่บางอย่างจะมาถึงอย่างเงียบเชียบ เกาะกุมจากภายในโดยที่พวกเขาไม่ทันตั้งตัว
ความรู้สึกสดใหม่เข้ามาเติมเต็มในช่องว่างที่เคยคิดว่าสมบูรณ์ เมื่อถูกฉุดออกไปอย่างกระทันหัน ความเว้าแหว่งที่ไม่รู้จักก็เข้ามาแทนที่
🎨 ชายคนที่เจ็ด
การซัดสาดสั่นสะเทือนในจุดที่ลึกที่สุด ครอบงำทุกซอกมุม ดูดกลืนจิตจนมลายสิ้น คงเหลือเพียงภายในที่สั่นระรัวทะลุพื้นผิวทั่วร่าง แทบแหลกสลาย
จักยอมแพ้ไร้ต้านทานและหลุดลอยไม่หวนกลับ หรือ พุ่งปะทะเกลียวผลาญชีวิตที่ความดับสูญไม่เที่ยงแท้
🍫 หลับใหลในโลกเลือน
การกระทำที่ไหลไปตามสถานการณ์อย่างไร้ความรู้สึก บางคราวก็ไม่อาจปิดบัง และอีกฝ่ายที่ต้องรองรับสิ่งที่ไหลมาก็คงไม่ดีใจเสมอไป
สิ่งมีชีวิตย่อมมีจิตใจเป็นของตัวเอง ดีสำหรับเราไหนเลยจะเท่าดีสำหรับใคร
ควบคุมบงการผลลัพธ์คล้ายจะดูดี แต่สิ่งที่สึกกร่อนภายใต้มัน ไม่อาจประเมินค่าได้
ไม่ว่าการกัดกินภายนอกจะเหวอะหวะร้ายแรงสักแค่ไหน แต่หากเทียบกับจุดเล็กๆที่กัดกินภายใน ใครบางคนอาจเลือกอย่างแรกโดยไม่ต้องคิด
ประโยคที่ชอบ
🎧 "คนเรามีทั้งแพ้มีทั้งชนะ แต่ตราบใดที่เราเข้าใจในความลึกซึ้งนั้น ต่อให้แพ้ก็จะไม่เจ็บใจอะไร"
🎧 "มันเหงานะ แต่ไม่เศร้า"
☃️ "น้ำแข็งไม่เคยกักขังอนาคต มีเพียงวันวานเท่านั้นที่ถูกผนึกรักษาเอาไว้"
🍫 "...ความเจ็บปวดที่เรากลัวมันจะเจ็บกว่าที่เป็น"
July 10, 2024
เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นของลุงมูที่อ่านไม่ยาก แต่ละเรื่องค่อนข้างอ่านได้เพลินและไหลลื่นครับ บางเรื่องมีความเซอร์เรียล เมจิเคิลเรียลริซึมบ้าง แต่ก็ไม่ได้ยากเกินทำความเข้าใจครับ ไม่ได้ประหลาดเท่าบางเรื่องที่ผ่านๆ มา แถมหลายเรื่องในเล่มประเด็นที่ต้องการจะสื่อก็ค่อนข้างที่จะชัดเจนภายในตัวของมันพอสมควร โดยในเล่มยังมีเรื่อง 'ต้นหลิวตาบอดกับหญิงสาวผู้หลับไหล' เวอร์ชั่นปรับปรุงด้วย (ถึงแม้ว่าผมจะชอบเวอร์ชั่นเก่าก็ตาม)
โดยรวมแล้วก็เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่สนุกมากของลุงมู มีหลายเรื่องสำหรับคนที่ไม่ใช่แฟนลุงมูสามารถอ่านได้ มีความฟีลกู๊ดและอ่านง่ายอยู่ในนั้น แต่ก็มีบางเรื่องที่ยังคงเพี้ยนและประหลาดสำหรับคนที่ชื่นชอบงานลุงมูอยู่เช่นเดิม สำหรับผมแล้วก็ยังคงเป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นของลุงมูอีกหนึ่งเล่มที่ค่อนข้างกลมกล่อมอ่านได้เพลิดเพลินและสนุกมากครับ
โดยรวมแล้วก็เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่สนุกมากของลุงมู มีหลายเรื่องสำหรับคนที่ไม่ใช่แฟนลุงมูสามารถอ่านได้ มีความฟีลกู๊ดและอ่านง่ายอยู่ในนั้น แต่ก็มีบางเรื่องที่ยังคงเพี้ยนและประหลาดสำหรับคนที่ชื่นชอบงานลุงมูอยู่เช่นเดิม สำหรับผมแล้วก็ยังคงเป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นของลุงมูอีกหนึ่งเล่มที่ค่อนข้างกลมกล่อมอ่านได้เพลิดเพลินและสนุกมากครับ
March 7, 2018
Как обычно с работами Мураками, сборник рассказов прочитался легко, 4 рассказа из 7 я не понял, даже после двух прочтений, а именно: по порядку как идут в книге, первый, второй, четвертый и последний.
"Молчание" думаю самый лучший из всех собранных в книге. Самый понятный и доступный. Уметь проявить сдержанность и терпимость, когда хочется дать контроль эмоциям - это знак сильного человека.
В общем, может еще вернусь к этому сборнику, особенному последнему рассказу, "Слепая ива и спящая девушка". Осталось чувство будто я упустил что-то важное, как и герой этого рассказа.
"Молчание" думаю самый лучший из всех собранных в книге. Самый понятный и доступный. Уметь проявить сдержанность и терпимость, когда хочется дать контроль эмоциям - это знак сильного человека.
В общем, может еще вернусь к этому сборнику, особенному последнему рассказу, "Слепая ива и спящая девушка". Осталось чувство будто я упустил что-то важное, как и герой этого рассказа.
July 25, 2024
"Cũng cùng một từ cô độc, nhưng có nhiều loại cô độc khác nhau. Có thứ cô độc bi thảm cay đắng, cắt xé thần kinh. Nhưng cũng có thứ cô độc không như thế. Để có được thứ cô độc ấy, thế nào cũng phải cào xé thịt da của chính mình ra kia. Thế nhưng, nếu cố gắng thì thứ ấy cũng đến được tay mình."
related: Chuyện bà cô nghèo khó, Bi kịch mỏ than New York, Thông báo Kangaroo, Vườn cỏ buổi chiều cuối cùng, Con chó nhỏ của nàng trong lòng đất, Đường cây xanh ở Sydney, Bóng ma ở Lexington, Quái thú màu lục, Trầm mặc, Người đàn ông băng, Người thứ bảy, Cây liễu mù và cô gái ngủ.
related: Chuyện bà cô nghèo khó, Bi kịch mỏ than New York, Thông báo Kangaroo, Vườn cỏ buổi chiều cuối cùng, Con chó nhỏ của nàng trong lòng đất, Đường cây xanh ở Sydney, Bóng ma ở Lexington, Quái thú màu lục, Trầm mặc, Người đàn ông băng, Người thứ bảy, Cây liễu mù và cô gái ngủ.
February 13, 2024
ปีศาจที่เล็กซิงตัน - มุราคามิ
เล่มนี้จะมีตีมเกี่ยวกับความลี้ลับเป็นส่วนใหญ่ เป็นเรื่องสั้นทั้งหมด 7 เรื่อง
- ปีศาจที่เล็กซิงตัน : อันนี้ตามชื่อเลย เป็นเรื่องผีแบบไม่น่ากลัว ฟีลยุโรปๆนิดนึง
- ปีศาจตัวเขียว : เรื่องนี้สั้นมาก อ่านจบแล้วก็แบบ คนน่ากลัวกว่าปีศาจนะ บางที
- ความเงียบ : อันนี้มาแปลก พล็อตเกี่ยวกับการบูลลี่ในโรงเรียน
- บุรุษน้ำแข็ง - เรื่องนี้อ่านง่ายดี แล้วก็ตีความไม่ยากมาก
- โทนี ทะกิตานิ - เรื่องนี้ชอบ อ่านจบแล้วเหงาจับใจ
- ชายคนที่เจ็ด - อันนี้เหมือนแต่งมาสอนใจ ในแง่ของเรื่อง ความกลัว
- หลิงตาบอด - ชอบเวอร์ชั่นนี้มากกว่าอันเดิม
เล่มนี้จะมีตีมเกี่ยวกับความลี้ลับเป็นส่วนใหญ่ เป็นเรื่องสั้นทั้งหมด 7 เรื่อง
- ปีศาจที่เล็กซิงตัน : อันนี้ตามชื่อเลย เป็นเรื่องผีแบบไม่น่ากลัว ฟีลยุโรปๆนิดนึง
- ปีศาจตัวเขียว : เรื่องนี้สั้นมาก อ่านจบแล้วก็แบบ คนน่ากลัวกว่าปีศาจนะ บางที
- ความเงียบ : อันนี้มาแปลก พล็อตเกี่ยวกับการบูลลี่ในโรงเรียน
- บุรุษน้ำแข็ง - เรื่องนี้อ่านง่ายดี แล้วก็ตีความไม่ยากมาก
- โทนี ทะกิตานิ - เรื่องนี้ชอบ อ่านจบแล้วเหงาจับใจ
- ชายคนที่เจ็ด - อันนี้เหมือนแต่งมาสอนใจ ในแง่ของเรื่อง ความกลัว
- หลิงตาบอด - ชอบเวอร์ชั่นนี้มากกว่าอันเดิม
July 11, 2023
เป็นผลงานเรื่องสั้นเล่มแรกของมูราคามิที่ผมมีโอกาสได้อ่าน หลายเรื่องสร้างความประทับใจได้มากเลยครับ อย่างเช่นเรื่องชายคนที่เจ็ด ที่พูดถึงบาดแผลทางจิตใจของคนที่สูญเสียเพื่อนไป และคิดว่าเป็นเพราะความผิดของตัวเอง หรือเรื่องความเงียบ ที่พูดถึงการต่อสู้ กับศัตรูที่อยู่ตรงหน้าแต่สุดท้ายแล้วมันคือการต่อสู้กับหัวใจตัวเอง สนุกครับ
April 26, 2022
เล่มนี้เป็นเล่มที่อ่านฆ่าเวลาได้เพลินๆนะ จริงๆไม่ต้องใช้ความคิดอะไรเยอะแยะเลย ปีศาจแต่ละตัวสามารถตีความได้ตรงๆหรือเรื่องราวแต่ละเรื่องค่อนข้างชัดเจนนะว่าจะสื่ออารมณ์ประมาณไหนแต่ถ้าคนไม่เคยเจอเรื่องแบบนั้นอาจจะไม่ค่อยเข้าใจก็ได้ ติดที่ว่าหลายเรื่องอ่านแล้วอารมณ์ไม่ได้ไปสุดเท่าไร
January 28, 2024
Different type of loneliness/ being alone:
沉默：mature loneliness, having a different view of the world; being bullied and segregated
冰男：depressing loneliness in a foreign country
東尼瀧谷：loneliness from parents/ wife dying
第七個男人：PTSD, estranged from hometown/ memory
沉默：mature loneliness, having a different view of the world; being bullied and segregated
冰男：depressing loneliness in a foreign country
東尼瀧谷：loneliness from parents/ wife dying
第七個男人：PTSD, estranged from hometown/ memory
September 10, 2018
bóng ma ở lexington là tuyệt nhất rồi.
November 11, 2019
多年後的重讀，這是一本在記憶裡印象不深的村上春樹短篇小說集。我喜歡「萊辛頓的幽靈」，「東尼瀧谷」，「盲柳，與睡覺的女人」這三篇。
Displaying 1 - 30 of 52 reviews