What do you think?
Rate this book
Hojas de ruta #1
The Power of Self-Dependence Allowing Yourself to Live Life on
En un formato fácil de leer que integra sencillas historias y anécdotas tomadas de cuentos folclóricos, la Biblia, la filosofía oriental, y el Talmud, entre otros, el Dr. Bucay nos explica por qué la independencia no existe, y la dependencia no nos permite formarnos como individuos. Propone entonces el concepto de la "autodependencia" como el punto de partida para aprender a relacionarnos con la gente en nuestro entorno. Bucay explica que necesitamos darnos cuenta de la importancia que tienen los demás en nuestras vidas, sin ignorar la necesidad que sentimos de ser independientes. Una vez logramos este delicado equilibrio entre nosotros mismos y las personas que amamos y de quienes dependemos, podemos ascender a la realización personal, al éxito, la felicidad, la cima, o como cada uno decida llamar a aquello que constituye nuestro único y más grande desafío.
Unknown Binding
First published January 1, 2000
208 people are currently reading
1565 people want to read
About the author
Jorge Bucay
107 books1,274 followersJorge Bucay is a gestalt psychotherapist, psychodramatist, and writer from Argentina. His books have sold more than 2 million copies around the world, and have been translated into more than seventeen languages.
He was born in a modest family. He started working at the age of thirteen. In the course of his life, he has worked as a traveling salesman selling socks, books and sports clothing, as well as an insurance agent, taxi driver, clown, warehouseman, educator, actor, doctor on duty, host of children's parties, psychiatrist, group coordinator, radio collaborator, and television host.
In 1973, he graduated as a doctor from the University of Buenos Aires, and specialized in mental illnesses at the Buenos Aires Pirovano Hospital and at the Santa Mónica clinic.
He currently defines his job as professional helper. He divides his attention between attending therapeutic teaching conferences, which have taken him around the world, and the writing of his books, which he considers therapeutic tools.
===
Jorge Bucay, célèbre auteur à succès sur le continent sud-américain, a écrit 12 best-sellers vendus à plusieurs millions d'exemplaires. Il réside entre Buenos Aires et l'Espagne où cette année - véritable phénomène - sept de ses livres étaient présents dans la liste des meilleures ventes.
He was born in a modest family. He started working at the age of thirteen. In the course of his life, he has worked as a traveling salesman selling socks, books and sports clothing, as well as an insurance agent, taxi driver, clown, warehouseman, educator, actor, doctor on duty, host of children's parties, psychiatrist, group coordinator, radio collaborator, and television host.
In 1973, he graduated as a doctor from the University of Buenos Aires, and specialized in mental illnesses at the Buenos Aires Pirovano Hospital and at the Santa Mónica clinic.
He currently defines his job as professional helper. He divides his attention between attending therapeutic teaching conferences, which have taken him around the world, and the writing of his books, which he considers therapeutic tools.
===
Jorge Bucay, célèbre auteur à succès sur le continent sud-américain, a écrit 12 best-sellers vendus à plusieurs millions d'exemplaires. Il réside entre Buenos Aires et l'Espagne où cette année - véritable phénomène - sept de ses livres étaient présents dans la liste des meilleures ventes.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 214 reviews
June 29, 2020
Οι αξιολογήσεις που γράφω για τα βιβλία που έχω διαβάσει εμπεριέχουν και το προσωπικό βίωμα. Ωστόσο σε τούτη δε θα μπορέσω να αποφύγω εν μέρει την αυτοκριτική. Και νομίζω πως χρειάζεται, απ’ τη στιγμή που οι e-φίλοι μου στο goodreads γνωρίζουν πως δε διαβάζω βιβλία του ευρύτερου χώρου της Ψυχολογίας και της αυτοβοήθειας, αφού συνήθως με γεμίζει η Φιλοσοφία.
Όμως, χρειάζεται να αναφέρω πως σε αυτό το βιβλίο οδηγήθηκα από προσωπική ανάγκη. Κανονικά ο εγκλεισμός δε θα με επηρέαζε, διότι αρκετό καιρό πια ζούσα στη λεγόμενη χρυσή μεσότητα, επιδιώκοντας το αριστοτελικό άλυπο. Όμως, στην αρχή του έτους συνέβησαν δύο περιστατικά που με έβγαλαν έξω απ’ αυτά που μπορούσα να διαχειριστώ. Έκανα μια σχέση εξ αποστάσεως, που ήταν αρκετά έντονη όσες φορές βρεθήκαμε και πολύ φορτική στην περίοδο του lock down. Αν και δεν ξέχασα τον εαυτό μου, τον αμέλησα. Και μετά οι ατελείωτες ώρες του εγκλεισμού με τρέλαναν. Το δεύτερο περιστατικό ήταν πως έμεινα για τέσσερις μήνες μακριά απ’ τη δουλειά μου, που για ‘μενα είναι κάτι παραπάνω απ’ τον τρόπο να βγάζω τα λεφτά μου. Είναι ένας χώρος που δημιουργώ. Η μηχανική είναι πάθος πριν απ’ όλα. Έχασα τη συγκρότηση και τον ειρμό μου.
Με το που έγινε η άρση άπαξ και δεν είχα δουλειά σηκώθηκα κι έφυγα, μετά από 10 χρόνια που δεν έχω φύγει απ’ την Κω, παρά για εκθέσεις και σύντομα επαγγελματικά ταξίδια, όπου πρακτικά έμενα πλησίον αεροδρομίου. Είδα παλιούς φίλους, γνώρισα ανθρώπους από κοντά με τους οποίους μιλάγαμε από κάποιο φόρουμ που είχαμε γνωριστεί παλιότερα και πέρασα χρόνο με την κοπέλα. Με την κοπέλα τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά λόγω εξωτερικών παραγόντων. Με τη δουλειά μου έδειχναν τα πράγματα πως θα παρέμενα σε αναστολή. Αφέθηκα πάνω σε φίλη που δεν ήξερα καλά. Σύντομα ό,τι κι αν συνέβαινε αισθανόμουν πως δεν έχω καμιά εικόνα για τα συναισθήματα μου, τι νιώθω για το χωρισμό, τι νιώθω για τη δουλειά, τη φορτικότητα του πατρικού μου στην Αθήνα που πια δεν υπάρχει κανένας και άλλες σκέψεις.
Δε μπορούσα να καταλάβω πως γινόταν παιχνίδι με τα συναισθήματα μου. Δεν κατάλαβα ούτε πως δεν έμοιαζε καθόλου λογικό να λέω πράγματα που υποτίθεται δεν έβγαζαν νόημα και να τα λέει άλλος, ή χωρίζοντας τις προτάσεις σε ξεχωριστές απαντήσεις και να βγάζουν. Δέχτηκα συνεχείς υποτιμήσεις, επικρίσεις και αισθήματα δυσφορίας. Το σημείο μηδέν για ‘μενα, εκεί που έχω πάντα τον έλεγχο ήταν όταν το παιχνίδι πήγε να μεταφερθεί στο μυαλό μου, στη μνήμη μου, στην αντίληψη μου, στη βάση δεδομένων των εμπειριών μου, που μου επιτρέπει να κάνω συγκρίσεις και αναλογίες. Χειραγωγήθηκα. Και δε μπορώ να κατηγορήσω κανέναν. Εγώ είμαι που έδωσα το δικαίωμα γι’ αυτό.
Οι πρώτες σκέψεις ήταν μόλις έφυγα απ’ το περιβάλλον αυτό να αναζητήσω πληροφορίες στο ίντερνετ με λέξεις που ήξερα. Χειριστικοί, τοξικοί, ναρκισσιστές, οριακή διαταραχή. Αλλά αυτά είναι υποδεέστερα μου. Το πρόβλημα δεν ήταν οι άλλοι. Όλα αφορούν μια σειρά μοτίβων και ένα είδος ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια προσελκύω σε διάφορους τομείς της ζωής μου. Το πρόβλημα ήμουν εγώ. Έπεσα πάνω στα όρια. Άρχισα να ψάχνω άρθρα και γενικά ό,τι μπόρεσα να βρω στο google. Κάποια στιγμή έπεσα πάνω σε αυτό το βιβλίο σε online pdf.
Με ξένισε το απλοϊκό ύφος. Από την άλλη είναι άμεσο, με καθαρές παρομοιώσεις και κάτι ακόμα σε αρπάζει απ’ τα μούτρα. Ο Μπουκάι δε χαρίζει τα λόγια του και δε χαϊδεύει αυτιά, τουλάχιστον δεν το έκανε με τα δικά μου. Ο λόγος για να παραμείνω και να το διαβάσω όλο, ήταν γιατί έλεγε πράγματα που αντιλαμβάνομαι βιωματικά, όπως και σκέψεις που πρώτοι εξέφρασαν ο Σενέκας και ο Σοπενάουερ. Επίσης, δεν κάνει επίδειξη γνώσεων και το ελαφραίνει με χιούμορ της καθημερινότητας. Και κάτι ακόμα εξ’ ίσου πιο σημαντικό, πουθενά μέσα στο βιβλίο δεν υπάρχει η λέξη ‘’όρια’’ κι αυτό κάνει τη διαφορά, όταν έχω μια τεράστια λίστα από άρθρα με το πώς χωρίζονται τα όρια και ποια είναι. Γίνεται πιστευτός και είναι προσιτός. Το βιβλίο για εμένα άξιζε τον κόπο. Ίσως όλο αυτό να μη μοιάζει και πολύ με αξιολόγηση του βιβλίου, ή κριτική, ή όπως θέλετε να τις ονομάζετε, αλλά είναι αυτό που μπορώ να δώσω, για να γίνουν κατανοητοί οι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτό το βιβλίο. Και το οποίο μου επέτρεψε να αρχίσω να συγκροτώ τον εαυτό μου κι όταν ξεκίνησα πάλι τη δουλειά να μην είμαι εντελώς κουκουρούκου.
Όμως, χρειάζεται να αναφέρω πως σε αυτό το βιβλίο οδηγήθηκα από προσωπική ανάγκη. Κανονικά ο εγκλεισμός δε θα με επηρέαζε, διότι αρκετό καιρό πια ζούσα στη λεγόμενη χρυσή μεσότητα, επιδιώκοντας το αριστοτελικό άλυπο. Όμως, στην αρχή του έτους συνέβησαν δύο περιστατικά που με έβγαλαν έξω απ’ αυτά που μπορούσα να διαχειριστώ. Έκανα μια σχέση εξ αποστάσεως, που ήταν αρκετά έντονη όσες φορές βρεθήκαμε και πολύ φορτική στην περίοδο του lock down. Αν και δεν ξέχασα τον εαυτό μου, τον αμέλησα. Και μετά οι ατελείωτες ώρες του εγκλεισμού με τρέλαναν. Το δεύτερο περιστατικό ήταν πως έμεινα για τέσσερις μήνες μακριά απ’ τη δουλειά μου, που για ‘μενα είναι κάτι παραπάνω απ’ τον τρόπο να βγάζω τα λεφτά μου. Είναι ένας χώρος που δημιουργώ. Η μηχανική είναι πάθος πριν απ’ όλα. Έχασα τη συγκρότηση και τον ειρμό μου.
Με το που έγινε η άρση άπαξ και δεν είχα δουλειά σηκώθηκα κι έφυγα, μετά από 10 χρόνια που δεν έχω φύγει απ’ την Κω, παρά για εκθέσεις και σύντομα επαγγελματικά ταξίδια, όπου πρακτικά έμενα πλησίον αεροδρομίου. Είδα παλιούς φίλους, γνώρισα ανθρώπους από κοντά με τους οποίους μιλάγαμε από κάποιο φόρουμ που είχαμε γνωριστεί παλιότερα και πέρασα χρόνο με την κοπέλα. Με την κοπέλα τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά λόγω εξωτερικών παραγόντων. Με τη δουλειά μου έδειχναν τα πράγματα πως θα παρέμενα σε αναστολή. Αφέθηκα πάνω σε φίλη που δεν ήξερα καλά. Σύντομα ό,τι κι αν συνέβαινε αισθανόμουν πως δεν έχω καμιά εικόνα για τα συναισθήματα μου, τι νιώθω για το χωρισμό, τι νιώθω για τη δουλειά, τη φορτικότητα του πατρικού μου στην Αθήνα που πια δεν υπάρχει κανένας και άλλες σκέψεις.
Δε μπορούσα να καταλάβω πως γινόταν παιχνίδι με τα συναισθήματα μου. Δεν κατάλαβα ούτε πως δεν έμοιαζε καθόλου λογικό να λέω πράγματα που υποτίθεται δεν έβγαζαν νόημα και να τα λέει άλλος, ή χωρίζοντας τις προτάσεις σε ξεχωριστές απαντήσεις και να βγάζουν. Δέχτηκα συνεχείς υποτιμήσεις, επικρίσεις και αισθήματα δυσφορίας. Το σημείο μηδέν για ‘μενα, εκεί που έχω πάντα τον έλεγχο ήταν όταν το παιχνίδι πήγε να μεταφερθεί στο μυαλό μου, στη μνήμη μου, στην αντίληψη μου, στη βάση δεδομένων των εμπειριών μου, που μου επιτρέπει να κάνω συγκρίσεις και αναλογίες. Χειραγωγήθηκα. Και δε μπορώ να κατηγορήσω κανέναν. Εγώ είμαι που έδωσα το δικαίωμα γι’ αυτό.
Οι πρώτες σκέψεις ήταν μόλις έφυγα απ’ το περιβάλλον αυτό να αναζητήσω πληροφορίες στο ίντερνετ με λέξεις που ήξερα. Χειριστικοί, τοξικοί, ναρκισσιστές, οριακή διαταραχή. Αλλά αυτά είναι υποδεέστερα μου. Το πρόβλημα δεν ήταν οι άλλοι. Όλα αφορούν μια σειρά μοτίβων και ένα είδος ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια προσελκύω σε διάφορους τομείς της ζωής μου. Το πρόβλημα ήμουν εγώ. Έπεσα πάνω στα όρια. Άρχισα να ψάχνω άρθρα και γενικά ό,τι μπόρεσα να βρω στο google. Κάποια στιγμή έπεσα πάνω σε αυτό το βιβλίο σε online pdf.
Με ξένισε το απλοϊκό ύφος. Από την άλλη είναι άμεσο, με καθαρές παρομοιώσεις και κάτι ακόμα σε αρπάζει απ’ τα μούτρα. Ο Μπουκάι δε χαρίζει τα λόγια του και δε χαϊδεύει αυτιά, τουλάχιστον δεν το έκανε με τα δικά μου. Ο λόγος για να παραμείνω και να το διαβάσω όλο, ήταν γιατί έλεγε πράγματα που αντιλαμβάνομαι βιωματικά, όπως και σκέψεις που πρώτοι εξέφρασαν ο Σενέκας και ο Σοπενάουερ. Επίσης, δεν κάνει επίδειξη γνώσεων και το ελαφραίνει με χιούμορ της καθημερινότητας. Και κάτι ακόμα εξ’ ίσου πιο σημαντικό, πουθενά μέσα στο βιβλίο δεν υπάρχει η λέξη ‘’όρια’’ κι αυτό κάνει τη διαφορά, όταν έχω μια τεράστια λίστα από άρθρα με το πώς χωρίζονται τα όρια και ποια είναι. Γίνεται πιστευτός και είναι προσιτός. Το βιβλίο για εμένα άξιζε τον κόπο. Ίσως όλο αυτό να μη μοιάζει και πολύ με αξιολόγηση του βιβλίου, ή κριτική, ή όπως θέλετε να τις ονομάζετε, αλλά είναι αυτό που μπορώ να δώσω, για να γίνουν κατανοητοί οι λόγοι που με οδήγησαν σε αυτό το βιβλίο. Και το οποίο μου επέτρεψε να αρχίσω να συγκροτώ τον εαυτό μου κι όταν ξεκίνησα πάλι τη δουλειά να μην είμαι εντελώς κουκουρούκου.
April 16, 2020
"Ωραία λοιπόν. Εάν η ανεξαρτησία είναι αδύνατη... η συ- νεξάρτηση είναι αρρωστημένη... η αλληλεξάρτηση δεν είναι λύση... και η εξάρτηση δεν είναι επιθυμητή... τότε, δεν μένει τίποτε άλλο. Γι’ αυτό κι εγώ, επινόησα μια καινούργια λέξη:Αυτοεξάρτηση"
"Αυτός ο ενήλικος, και όχι κάποιος άλλος, είναι που θα αναλάβει το μικρό παιδί που έχω μέσα μου. Αυτό είναι αυτοεξάρτηση"
"Αυτός ο ενήλικος, και όχι κάποιος άλλος, είναι που θα αναλάβει το μικρό παιδί που έχω μέσα μου. Αυτό είναι αυτοεξάρτηση"
March 4, 2020
Τράβηξε λίγο περισσότερο απ'όσο χρειαζόταν.
Είναι μια καλή εισαγωγή στο θέμα της εξάρτησης σε άλλους ανθρώπους, που όλοι λίγο πολύ αντιμετωπίζουμε και ο απλός τρόπος που αναλύει τα θέματα ο Μπουκάι, κάνει το βιβλίο ιδανικό ακόμα και για αρχάριους.
Θεωρώ πως μπορεί να καταλάβει κανείς διαφορετικά πράγματα ανάλογα την ηλικία στην οποία το διαβάζει, οπότε κρατήστε το στην βιβλιοθήκη σας.
Είναι ένα από τα βιβλία αυτογνωσίας τα οποία μας δυναμώνουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα και μας βοηθάνε να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας.
Είναι μια καλή εισαγωγή στο θέμα της εξάρτησης σε άλλους ανθρώπους, που όλοι λίγο πολύ αντιμετωπίζουμε και ο απλός τρόπος που αναλύει τα θέματα ο Μπουκάι, κάνει το βιβλίο ιδανικό ακόμα και για αρχάριους.
Θεωρώ πως μπορεί να καταλάβει κανείς διαφορετικά πράγματα ανάλογα την ηλικία στην οποία το διαβάζει, οπότε κρατήστε το στην βιβλιοθήκη σας.
Είναι ένα από τα βιβλία αυτογνωσίας τα οποία μας δυναμώνουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα και μας βοηθάνε να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας.
March 7, 2021
Αρκετά βοηθητικό, σίγουρα θα βρεις σημεία να ταυτιστείς.
Εγώ πρόσεξα αρκετά ''λάθη'' που κάνω, χωρίς να το συνειδητοποιώ.
Εγώ πρόσεξα αρκετά ''λάθη'' που κάνω, χωρίς να το συνειδητοποιώ.
August 30, 2012
Το πρώτο μισό με ενθουσίασε.
Μετά άρχισε να πλατιάζει, να με μπερδεύει, να λέει πολλές φορές το ίδιο πράγμα.
Όσα διάβασα με άγγιξαν και σίγουρα θα ανατρέξω στις σελίδες του κάποια στιγμή
Μετά άρχισε να πλατιάζει, να με μπερδεύει, να λέει πολλές φορές το ίδιο πράγμα.
Όσα διάβασα με άγγιξαν και σίγουρα θα ανατρέξω στις σελίδες του κάποια στιγμή
April 20, 2013
Por definición no me agradan los libros de motivación, pero este libro es la excepción. No es un libro que "trate de hacer amigos" contigo al decirte los pasos fáciles de la vida que solo te causaran mas problemas.
Este libro para mi llego en un buen momento. Hay veces que nos perdemos y creo que este libro me ayudara a volver a mi cuando lo necesite.
Si hay un libro que haya leído que pueda ser de alguna ayuda; este es.
Para quien lo necesite y para quien no, recomiendo este libro. Pueden leer un preview en google books.
Este libro para mi llego en un buen momento. Hay veces que nos perdemos y creo que este libro me ayudara a volver a mi cuando lo necesite.
Si hay un libro que haya leído que pueda ser de alguna ayuda; este es.
Para quien lo necesite y para quien no, recomiendo este libro. Pueden leer un preview en google books.
July 22, 2012
Almost 4 stars. Some good metaphors.
The first half of the book is better, very interesting, (relations, family, dependence, codependence, interdependence, autodependence), but the rest of the book has some good parts. In my particular point of view, I would say that Bucay explains a lot about Freedom, more than necessary, but his idea of create "confusion" in order to understand, could justify his words.
The first half of the book is better, very interesting, (relations, family, dependence, codependence, interdependence, autodependence), but the rest of the book has some good parts. In my particular point of view, I would say that Bucay explains a lot about Freedom, more than necessary, but his idea of create "confusion" in order to understand, could justify his words.
April 15, 2019
Θεωρώ πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα έργου που υποτιμάται εξαιτίας του προφίλ που έχουν οι αναγνώστες του αναπαράγοντας τσιτάτα του συγγραφέα στα διάφορα σόσιαλ μίδια χωρίς καμία προηγούμενη εγκεφαλική επεξεργασία.
Πράγματι είναι ένα εύπεπτο βιβλίο αυτοβελτίωσης που ξεκινά πολύ δυναμικά και σιγά σιγά φθίνει η σπιρτάδα του λόγου . Ωστόσο εμπεριέχει αλήθειες και τη σωστή δόση από inspirational quotes που δεν υποκρίπτουν καμία δηθενιά. Σε αγκαλιάζει και σε μαλώνει ταυτόχρονα επειδή ίσως είναι πιο σκληρό από ότι φαίνεται αλλά ας μην γελιόμαστε αυτή είναι η δουλειά του μιας και ο δρόμος της αυτοεξάρτησης είναι σκληρός αλλά συνάμα ελεύθερος .
Πράγματι είναι ένα εύπεπτο βιβλίο αυτοβελτίωσης που ξεκινά πολύ δυναμικά και σιγά σιγά φθίνει η σπιρτάδα του λόγου . Ωστόσο εμπεριέχει αλήθειες και τη σωστή δόση από inspirational quotes που δεν υποκρίπτουν καμία δηθενιά. Σε αγκαλιάζει και σε μαλώνει ταυτόχρονα επειδή ίσως είναι πιο σκληρό από ότι φαίνεται αλλά ας μην γελιόμαστε αυτή είναι η δουλειά του μιας και ο δρόμος της αυτοεξάρτησης είναι σκληρός αλλά συνάμα ελεύθερος .
January 29, 2009
Me encanta este libro. Primero lo conseguí en audio, por allí del 2001 cuando yo pasaba por tiempos en los que tambaleaba por un desamor. Un buen amigo me lo regaló para descubrir que estaba basando mi felicidad en otras personas. Nos enseña que las personas no podemos depender de otra persona para vivir, pero tampoco podemos ser completamente independientes como seres que vivimos en sociedad, entonces entra el concepto de autodependencia.
Años más tarde se lo recomendé a mi ahora esposo quien pasaba por una situación y yo, en un intento de ayudarlo imparcialmente a que definiera qué es lo que quería de su vida, sobre todo que decidiera siempre por su bienestar y no por la de otros ya que eso no nos trae a nosotros la felicidad.
Ahora lo tengo en libro y no podría faltar en mi biblioteca de cabecera. Lo recomiendo muchísimo.
Años más tarde se lo recomendé a mi ahora esposo quien pasaba por una situación y yo, en un intento de ayudarlo imparcialmente a que definiera qué es lo que quería de su vida, sobre todo que decidiera siempre por su bienestar y no por la de otros ya que eso no nos trae a nosotros la felicidad.
Ahora lo tengo en libro y no podría faltar en mi biblioteca de cabecera. Lo recomiendo muchísimo.
April 17, 2018
Το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει για τα 18α γενεθλια μου :)
October 6, 2020
Ich liebe Jorge Bucay. Ich konnte schon so viel von ihm lernen. Das Grungkonzept der Selbstabhängigkeit finde ich grandios. Bei den weiteren Ausführung komm ich manchmal nicht so recht mit, was überhaupt nicht schlimm ist. Ein tolles Buch!
January 12, 2021
One of the best self-help books I've read. For people who want to become self-dependent, not those who are perfectly happy blaming others for their problems.
'Ενα από τα καλύτερα βιβλία του είδους. Καλογραμμένο, κατανοητό, συμπυκνωμένο. Το κεφάλαιο μόνο για την Ελευθερία με κούρασε κάπως, αφού τα θεώρησα αυτονόητα πάνω κάτω αυτά που έλεγε, και είχε και αρκετές επαναλήψεις στα επιχειρήματά του. Όλο το άλλο ήταν απλά τέλειο. Είναι από τα βιβλία που σίγουρα θέλω να ξαναδιαβάσω στο μέλλον και που μακάρι να μπορούσα να κουβαλάω πάντα μαζί μου.
"Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης είναι ο δρόμος της ανάληψης της ευθύνης για τον εαυτό μας."
"Είναι ολέθριο να δημιουργείς απεριόριστη εξάρτηση.Έχω την εντύπωση ότι έρχεται μια στιγμή που πρέπει οι γονείς να επιστρέψουν στα παιδιά την ευθύνη για την ίδια τους τη ζωή. Τότε πρέπει κανείς να μένει απέξω, να βοηθάει εκεί που θέλει, όσο θέλει, και μέχρι εκεί που θεωρεί ότι χρειάζεται βοήθεια.
Μερικές φορές δεν είναι σωστό να βοηθάει κανείς στο μέγιστο που μπορεί, να καταστρέφεται, δηλαδή, οικονομικά, για να βοηθήσει τα παιδιά του."
"Η αυτοεξάρτηση είναι, κατά τη γνώμη μου, συνώνυμο της ψυχικής υγείας. Για παράδειγμα, από τους άλλους χρειάζομαι αποδοχή, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη την επιδοκιμασία. Όταν όμως ήμουν πέντε χρόνων, ο μοναδικός άνθρωπος που με αποδεχόταν ήταν η μαμά μου. Κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να την αντικαταστήσει. Όταν έγινα ενήλικος, συνειδητοποίησα ότι αν εκείνη δεν μου έδινε την επιδοκιμασία που είχα ανάγκη, μπορούσε κάποιος άλλος να μου τη δώσει."
"Όλοι μπορούμε να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο: να γίνουμε πρόσωπα. Αν δεν ξεκινήσουμε, όμως, από την άδεια αυτή, δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Θα παραμείνουμε άτομα όμοια με πολλά άλλα, που ενώ αισθάνονται τον εαυτό τους διαφορετικό, συμμορφώνονται και ανήκουν στο κλαμπ εκείνων που δεν παίρνουν το δικαίωμα να είναι αυτοί που είναι, και προσπαθούν να μοιάζουν με τους υπόλοιπους."
"«Είμαι αυτοεξαρτώμενος» σημαίνει: είμαι πραγματικά αυτός που είμαι, φέρομαι αληθινά όπως φέρομαι, αισθάνομαι γνήσια όπως αισθάνομαι, παίρνω τα ρίσκα που πραγματικά θέλω να πάρω αναλαμβάνοντας την ευθύνη για όλα αυτά, -και φυσικά, βγαίνω να αναζητήσω αυτό που πραγματικά πιστεύω ότι χρειάζομαι χωρίς να περιμένω να ασχοληθούν οι άλλοι μ’ αυτό. "
"Μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν καταστάσεις όπου δεν έχει κανείς επιλογή. Παραδεχόμαστε ότι πάντοτε επιλέγουμε, ακόμη κι όταν νομίζουμε ότι δεν επιλέγουμε, στην καθημερινή μας ζωή, κάθε μέρα, σε όλη μας τη ζωή."
"Δεν λέω να δέχεται κανείς εξαρχής κάθε παρατήρηση, απ’ όποιον κι αν προέρχεται. Απλώς, να αναρωτηθούμε αν αυτό που μας λένε οι φίλοι μας έχει κάποια δόση αλήθειας, έστω κι αν δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε άμεσα δια γυμνού οφθαλμού. "
"Αν είσαι αληθινά αυτοεξαρτώμενος, αν δεν αφήνεις να σε χειριστούν ούτε στο ελάχιστο, είναι πολύ πιθανό ότι κάποιοι άνθρωποι που είναι τώρα στο πλευρό σου, θα φύγουν."
'Ενα από τα καλύτερα βιβλία του είδους. Καλογραμμένο, κατανοητό, συμπυκνωμένο. Το κεφάλαιο μόνο για την Ελευθερία με κούρασε κάπως, αφού τα θεώρησα αυτονόητα πάνω κάτω αυτά που έλεγε, και είχε και αρκετές επαναλήψεις στα επιχειρήματά του. Όλο το άλλο ήταν απλά τέλειο. Είναι από τα βιβλία που σίγουρα θέλω να ξαναδιαβάσω στο μέλλον και που μακάρι να μπορούσα να κουβαλάω πάντα μαζί μου.
"Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης είναι ο δρόμος της ανάληψης της ευθύνης για τον εαυτό μας."
"Είναι ολέθριο να δημιουργείς απεριόριστη εξάρτηση.Έχω την εντύπωση ότι έρχεται μια στιγμή που πρέπει οι γονείς να επιστρέψουν στα παιδιά την ευθύνη για την ίδια τους τη ζωή. Τότε πρέπει κανείς να μένει απέξω, να βοηθάει εκεί που θέλει, όσο θέλει, και μέχρι εκεί που θεωρεί ότι χρειάζεται βοήθεια.
Μερικές φορές δεν είναι σωστό να βοηθάει κανείς στο μέγιστο που μπορεί, να καταστρέφεται, δηλαδή, οικονομικά, για να βοηθήσει τα παιδιά του."
"Η αυτοεξάρτηση είναι, κατά τη γνώμη μου, συνώνυμο της ψυχικής υγείας. Για παράδειγμα, από τους άλλους χρειάζομαι αποδοχή, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη την επιδοκιμασία. Όταν όμως ήμουν πέντε χρόνων, ο μοναδικός άνθρωπος που με αποδεχόταν ήταν η μαμά μου. Κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να την αντικαταστήσει. Όταν έγινα ενήλικος, συνειδητοποίησα ότι αν εκείνη δεν μου έδινε την επιδοκιμασία που είχα ανάγκη, μπορούσε κάποιος άλλος να μου τη δώσει."
"Όλοι μπορούμε να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο: να γίνουμε πρόσωπα. Αν δεν ξεκινήσουμε, όμως, από την άδεια αυτή, δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Θα παραμείνουμε άτομα όμοια με πολλά άλλα, που ενώ αισθάνονται τον εαυτό τους διαφορετικό, συμμορφώνονται και ανήκουν στο κλαμπ εκείνων που δεν παίρνουν το δικαίωμα να είναι αυτοί που είναι, και προσπαθούν να μοιάζουν με τους υπόλοιπους."
"«Είμαι αυτοεξαρτώμενος» σημαίνει: είμαι πραγματικά αυτός που είμαι, φέρομαι αληθινά όπως φέρομαι, αισθάνομαι γνήσια όπως αισθάνομαι, παίρνω τα ρίσκα που πραγματικά θέλω να πάρω αναλαμβάνοντας την ευθύνη για όλα αυτά, -και φυσικά, βγαίνω να αναζητήσω αυτό που πραγματικά πιστεύω ότι χρειάζομαι χωρίς να περιμένω να ασχοληθούν οι άλλοι μ’ αυτό. "
"Μαθαίνουμε ότι δεν υπάρχουν καταστάσεις όπου δεν έχει κανείς επιλογή. Παραδεχόμαστε ότι πάντοτε επιλέγουμε, ακόμη κι όταν νομίζουμε ότι δεν επιλέγουμε, στην καθημερινή μας ζωή, κάθε μέρα, σε όλη μας τη ζωή."
"Δεν λέω να δέχεται κανείς εξαρχής κάθε παρατήρηση, απ’ όποιον κι αν προέρχεται. Απλώς, να αναρωτηθούμε αν αυτό που μας λένε οι φίλοι μας έχει κάποια δόση αλήθειας, έστω κι αν δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε άμεσα δια γυμνού οφθαλμού. "
"Αν είσαι αληθινά αυτοεξαρτώμενος, αν δεν αφήνεις να σε χειριστούν ούτε στο ελάχιστο, είναι πολύ πιθανό ότι κάποιοι άνθρωποι που είναι τώρα στο πλευρό σου, θα φύγουν."
February 8, 2019
This book has ideas that I'm already aboard with and others that I'm not sure on how I feel about yet -but I'm leaning too much on the positive side again. I understand everything Bucay says, believes, wants and does and they make sense to me -maybe too much sense. I saw myself in the behaviour he's writing about and it was weird to actually confirm how much I've changed over the years. I'm not done with myself yet, of course. How could I be?
Some parts had me thinking and I still haven't made up my mind yet nor I believe that I will soon. I like thinking about my behaviour and others' and this book was kind of perfect for my current mood and thoughts, even though I didn't plan on reading it. A friend lend it to me because we talked about books in general so once I had it in my hands I couldn't let it wait because I wanted to return it as soon as possible. It was a good choice, nonetheless.
P.S. Rating this book feels weird and I want to leave it blank but then leaving it blank feels weird because I always rate the books I read here. My OCD is kicking in and I'm not feeling too strong to fight it today, so 4/5 seems like a pretty good rating.
P.P.S. My review is all over the place, like my thoughts. Read Bucay and you'll understand. :P
Some parts had me thinking and I still haven't made up my mind yet nor I believe that I will soon. I like thinking about my behaviour and others' and this book was kind of perfect for my current mood and thoughts, even though I didn't plan on reading it. A friend lend it to me because we talked about books in general so once I had it in my hands I couldn't let it wait because I wanted to return it as soon as possible. It was a good choice, nonetheless.
P.S. Rating this book feels weird and I want to leave it blank but then leaving it blank feels weird because I always rate the books I read here. My OCD is kicking in and I'm not feeling too strong to fight it today, so 4/5 seems like a pretty good rating.
P.P.S. My review is all over the place, like my thoughts. Read Bucay and you'll understand. :P
August 11, 2022
Una parte importante de tomar conciencia de nosotros mismos, es que casi siempre, tenemos una decisión sobre las cosas que hacemos. Si, tenemos limitaciones físicas (no podemos volar con nuestros brazos o aparecer mágicamente en otro lugar), pero fuera de eso, tenemos decisión si ejercer ciertas reglas o no. Claro, no vamos a queres hacer daño a otros, pero el hecho de tener conciencia que puedo ejercer ese daño, que tengo la libertad de hacerlo, pero aun así decido no hacerlo, es lo que va definiendo mi caracter y las cosas que valoro.
Tener esa conciencia es lo que nos da libertad como seres humanos.
Lo cierto es que, nunca dejamos de ser niños; este siempre se mantiene con nosotros. Lo que aprendemos es a educar a ese niño, pero parte de la libertad, es saber darle permiso a ese niño interior de solo ser. Darme la oportunidad y el permiso de ser yo mismo, y saber que solo yo tengo esa autoridad.
Tener esa conciencia es lo que nos da libertad como seres humanos.
Lo cierto es que, nunca dejamos de ser niños; este siempre se mantiene con nosotros. Lo que aprendemos es a educar a ese niño, pero parte de la libertad, es saber darle permiso a ese niño interior de solo ser. Darme la oportunidad y el permiso de ser yo mismo, y saber que solo yo tengo esa autoridad.
Read
September 14, 2019Jorge Bucay, “Put samoovisnosti”
Stvarno ne volim knjige o samopomoći. Meni je to sve copy-past, blebetanje u prazno. Nekamo mi je teško pojmiti da takva knjiga može pomoći nekome jer je samo nabacana “mudrim citatima” i naprosto ne donosi ništa novo.
Kako sam onda došla u dodir s Bucayem? Vidjela sam na TV-u intervjuu s njim i odlučila mu pružiti šansu. Stilski gledano, knjiga je zanimljivo pisana, ima moć uvući čitatelja unutar teksta, međutim kao što već rekoh ništa novo. Uvijek je to ista shema: moramo pronaći svoje pravo “Ja” i svoj životni put, a ne biti ovisni o drugima bla bla. Nekako smatram kako to i ptice na grani znaju.
Bucay na početku svakoga poglavlja ispriča priču (prispodobu), a zatim uz pomoć navedene priču objašnjava životne vrijednosti te pokušava poučiti čovjeka čemu treba težiti.
Evo par citata da vidite o čemu je riječ, možda vas i zainteresiraju jer sve u svemu nije loša knjiga, meni osobno bolja nego mnoge slične knjige jer od knjiga koje govore o samopomoći odustanem i nakon samoga prelistavanje stranica.
,,Smatram da postoje četiri nezaobilazna puta:
1. put konačnog susreta sa samim sobom, koji nazivam PUTEM SAMOOVISNOSTI
2. put susreta s drugim, put ljubavi i putenosti, koji nazivam PUTEM SUSRETA
3. put gubitaka i žalosti, koji nazivam PUTEM SUZA
4. put ispunjenosti i traženja smisla, koji nazivam PUTEM SREĆE.”
,,Prekinite SVAKU ovisnost.” - pritom misli na ovisnost o drugima jer ovisnosti takvoga tipa čovjeka mogu pretvoriti u intelektualnoga, emocionalnoga ili moralnoga invalida.
,,Da bi čovjek bio neovisan, najprije mora biti samodostatan, a to nikad nije slučaj. Nitko se ne može trajno lišiti drugih ljudi. Nužno trebamo druge, na mnogo različitih načina.”
,,Ja sam glavni junak vlastitog života. Ali oprez:
Nisam jedini glumac jer, kad bi bilo tako, moj bi film bio prilično dosadan.
Ja sam, dakle, glavni junak, ja sam redatelj, ja sam onaj o kojem u konačnici sve ovisi, ali nisam samodostatan.,,
,,Moram moći shvatiti da u meni živi odrasla osoba koja se mora pobrinuti za dijete u meni. Tek kad se mogu osloniti na samoga sebe, tek kad spoznam da se mogu pobrinuti o dijelovima vlastitog bića koji su ovisni, tek tada mogu tražiti drugoga.”
P.s. Nema smisla ocjenjivati.
Stvarno ne volim knjige o samopomoći. Meni je to sve copy-past, blebetanje u prazno. Nekamo mi je teško pojmiti da takva knjiga može pomoći nekome jer je samo nabacana “mudrim citatima” i naprosto ne donosi ništa novo.
Kako sam onda došla u dodir s Bucayem? Vidjela sam na TV-u intervjuu s njim i odlučila mu pružiti šansu. Stilski gledano, knjiga je zanimljivo pisana, ima moć uvući čitatelja unutar teksta, međutim kao što već rekoh ništa novo. Uvijek je to ista shema: moramo pronaći svoje pravo “Ja” i svoj životni put, a ne biti ovisni o drugima bla bla. Nekako smatram kako to i ptice na grani znaju.
Bucay na početku svakoga poglavlja ispriča priču (prispodobu), a zatim uz pomoć navedene priču objašnjava životne vrijednosti te pokušava poučiti čovjeka čemu treba težiti.
Evo par citata da vidite o čemu je riječ, možda vas i zainteresiraju jer sve u svemu nije loša knjiga, meni osobno bolja nego mnoge slične knjige jer od knjiga koje govore o samopomoći odustanem i nakon samoga prelistavanje stranica.
,,Smatram da postoje četiri nezaobilazna puta:
1. put konačnog susreta sa samim sobom, koji nazivam PUTEM SAMOOVISNOSTI
2. put susreta s drugim, put ljubavi i putenosti, koji nazivam PUTEM SUSRETA
3. put gubitaka i žalosti, koji nazivam PUTEM SUZA
4. put ispunjenosti i traženja smisla, koji nazivam PUTEM SREĆE.”
,,Prekinite SVAKU ovisnost.” - pritom misli na ovisnost o drugima jer ovisnosti takvoga tipa čovjeka mogu pretvoriti u intelektualnoga, emocionalnoga ili moralnoga invalida.
,,Da bi čovjek bio neovisan, najprije mora biti samodostatan, a to nikad nije slučaj. Nitko se ne može trajno lišiti drugih ljudi. Nužno trebamo druge, na mnogo različitih načina.”
,,Ja sam glavni junak vlastitog života. Ali oprez:
Nisam jedini glumac jer, kad bi bilo tako, moj bi film bio prilično dosadan.
Ja sam, dakle, glavni junak, ja sam redatelj, ja sam onaj o kojem u konačnici sve ovisi, ali nisam samodostatan.,,
,,Moram moći shvatiti da u meni živi odrasla osoba koja se mora pobrinuti za dijete u meni. Tek kad se mogu osloniti na samoga sebe, tek kad spoznam da se mogu pobrinuti o dijelovima vlastitog bića koji su ovisni, tek tada mogu tražiti drugoga.”
P.s. Nema smisla ocjenjivati.
June 30, 2015
Casi 4, no soy afín a las lecturas de motivación y este libro lo adquirí gracias al café de la sirena, ósea gratis. Tiene cosas muy interesantes que me hicieron reír e identificar, otras que no le encontré nada. Sin embargo en libros se rompen géneros así que si eres amante de los libros de motivación Bucay cumple con las características mínimas y dignas.
September 16, 2016
λοιπον.. παρα πολυ ωραιο.. δεν εχω λογια! λεει πολυ ωραια πραγματαα!! βοηθαει πολυ!! το προτεινω ανεπιφύλακτα!! οτι πρεπει για ενα ψυχολογικο βιβλιοο..!
August 12, 2019
Τα γράφει πολύ απλά και κατανοητά. Σίγουρα τα όσα γράφει σε βάζουν σε σκέψεις και σε παροτρύνουν να μην είσαι πια ένα εξαρτημένο άτομο, αλλά να γίνεις πρόσωπο.
January 28, 2024
"Sólo podremos dejar de ser imbéciles morales cuando recuperemos nuestra propia moral, cuando dejemos de creer que otros tienen que decidir o prohibir por nosotros."
Toca temas muy interesantes que hacen reflexionar sobre nuestra responsabilidad de hacernos cargo de nosotros mismos.
Toca temas muy interesantes que hacen reflexionar sobre nuestra responsabilidad de hacernos cargo de nosotros mismos.
July 14, 2020
Εξαιρετικός και αγαπημένος ο Μπουκάι.
May 4, 2024
Πολύ ευχάριστο και τοοοοσο κατανοητό.
Το κεφάλαιο Απόφαση που έλεγε για τον ορισμό της ελευθερίας ήταν απίστευτα on point και με εξέφρασε φουλ.
Θενξ Χόρχε (Τσι)μπουκάι
Το κεφάλαιο Απόφαση που έλεγε για τον ορισμό της ελευθερίας ήταν απίστευτα on point και με εξέφρασε φουλ.
Θενξ Χόρχε (Τσι)μπουκάι
July 1, 2025
Chicas, no me lo he leído por decisión propia. El principio entretenido, pero al final se me hizo un poco bola, i'm out.
October 18, 2025
3,5/5*
July 17, 2019
No me cansaré de recomendar a este señor, todos y cada uno de sus libros te llegan al alma. Me encanta la forma de explicarse que tiene, mediante cuentos e historias cortas, hace que realmente se te encienda una luz en tu interior que te deja ver una nueva perspectiva de temas tan complicados como la libertad del individuo.
'Este es el único camino porque, en realidad, yo voy a tener que estar conmigo el resto de mi vida, me guste o no. Corta o larga, mucha o poca, es mi vida, y voy a tener que estar a mi lado'.
'No se engañen ni se dejen engañar. Para tener una visión objetiva tendríamos que ser un objeto. Si uno es un sujeto está condenado a dar solamente su propia visión subjetiva.
'Este es el único camino porque, en realidad, yo voy a tener que estar conmigo el resto de mi vida, me guste o no. Corta o larga, mucha o poca, es mi vida, y voy a tener que estar a mi lado'.
'No se engañen ni se dejen engañar. Para tener una visión objetiva tendríamos que ser un objeto. Si uno es un sujeto está condenado a dar solamente su propia visión subjetiva.
July 2, 2023
“Prestat ćemo biti moralno zatupljeni jedino kad ponovno uspostavimo vlastita moralna načela, kad prestanemo vjerovati da drugi trebaju odlučivati za nas ili nam nešto braniti.”
May 23, 2020
Supe de este autor por una amiga que me recomendó uno de sus libros. Mi primera impresión sobre él fue a través de su canal de YouTube donde tiene interesantes videos sobre muchos temas que nos ayudan a conocernos mejor y reflexionar sobre los mismos.
El camino de la autodependencia es el primer libro que leo de este autor y quedé maravillado con la forma en la que él explica el mensaje que quiere transmitir en el libro: desde los conceptos hasta las anécdotas y mini-cuentos reflexivos, su mensaje me llega con claridad y me ayuda a entender mejor lo que implica ser una persona y autodependiente.
Si quieres introducirte con este autor, este es un muy buen libro para iniciar, con lo que lo recomiendo totalmente para aquellos lectores que valoran un buen material de autoayuda y reflexión.
El camino de la autodependencia es el primer libro que leo de este autor y quedé maravillado con la forma en la que él explica el mensaje que quiere transmitir en el libro: desde los conceptos hasta las anécdotas y mini-cuentos reflexivos, su mensaje me llega con claridad y me ayuda a entender mejor lo que implica ser una persona y autodependiente.
Si quieres introducirte con este autor, este es un muy buen libro para iniciar, con lo que lo recomiendo totalmente para aquellos lectores que valoran un buen material de autoayuda y reflexión.
August 24, 2022
Μου άρεσε περισσότερο από ό,τι περίμενα. Σου δίνει το λεξιλόγιο και ορίζει έννοιες για να σε βοηθήσει να σταθείς καλύτερα στα πόδια σου. Ακόμη και τα πιο αδύναμα σημεία (όπως αυτό περί ελευθερίας) τουλάχιστον σε εισάγουν σε μερικές θέσεις που αξίζουν να τις σκεφτείς. Διαβάζεται πολύ εύκολα και η μετάφραση δεν σε αποσπά με αμηχανίες. Θα το πρότεινα.
December 2, 2024
Second time reading this book. I guess different things speak to you depending on your life stage and experiences. I would at times need more examples, though, along with the philosophical explorations.
November 28, 2019
Πολύ καλό !Έννοιες όπως η αλληλεξάρτηση,η συνεξάρτηση,η αυτοεξάρτηση, η αυτοπραγμάτωση περιφραφονται.Βέβαια,αυτά δεν είναι μόνο στα λόγια .Είναι βίωμα και τρόπος ζωής και συμπεριφοράς στις σχέσεις μας με τους άλλους και,πρωταρχικά,με τον εαυτό μας .
Displaying 1 - 30 of 214 reviews