Άρωμα βανίλιας

by Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη

Έσκιζε το πλεούμενό μας τα ήρεμα νερά κι αφήναμε νύχτα το λιμάνι, σαν κλέφτες της αγάπης, σαν εραστές του ονείρου. Λαμπερά αστεράκια πάνω στη γη, τα φώτα του νησιού πίσω μας, κι εμείς μυρίζαμε το θαλασσινό αεράκι που γινόταν ένα με τα κύτταρά μας, κι εμείς γευόμασταν το φιλί μας, που θύμιζε αλμύρα κι ατόφιο χρυσάφι. Ναι. Έτσι. Έτσι. Είναι πανέμορφη η ζωή. Ουράνια ρόδα του λούνα παρκ, θαλασσινό καραβάκι του έρωτα...

Η Άρτεμη, το παιδί με το γρατσουνισμένο γόνατο, «χάνεται» ανάμεσα στους Μικρούς Αγγέλους, παρέα με μια Ελλάδα που αναζητάει την ταυτότητά της. Κι ύστερα… ένας βράχος του Σαρωνικού, η Ύδρα, ένας μελαχρινός Μικρός Πρίγκιπας. Άρωμα λεμονανθού σε ένα νησί πνιγμένο στα πεύκα. Γκαράμ Μασάλα και σαφράν, ένα αγόρι από τις μακρινές Ινδίες. Η μυρωδιά της μαγευτικής υγρασίας, η λίμνη των Ιωαννίνων. Ο κλέφτης της αγάπης, η αλμύρα του Αιγαίου. Όλα όσα χρειάζεται για να ταξιδέψει στην Πάτμο, το Νησί της Αποκάλυψης...

Ένα μυθιστόρημα που ανακατεύει μυρωδιές και γεύσεις, χαϊδεύει υλικά, ξυπνάει μνήμες και προσφέρει ό,τι πολυτιμότερο∙ την αγάπη.

Genres: Romance, Ebooks

592 pages, Paperback

First published May 16, 2013

About the author

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 20 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 200 παιδικά, ενώ τα βιβλία της, που έχουν κυκλοφορήσει τόσο από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ όσο και από άλλους εκδοτικούς οίκους, ξεπερνούν τα 1.300.000 αντίτυπα. Της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Λογοτεχνίας 2015 (Όμιλος Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον») για την απήχηση του συγγραφικού της έργου και τη διαδραστική σχέση της με τους αναγνώστες της. Έχει κερδίσει δύο βραβεία PUBLIC για τα μυθιστορήματά της: ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ (Βραβείο Κοινού 2015) και ΑΛΜΥΡΑ – Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΛΛΙΩΣ (Βραβείο Μυθιστορήματος Βιβλιοπωλείων PUBLIC 2023).
Τα βιβλία της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ και ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

Reviews

[Dora Koutsoukou · Rating 5 out of 5]

Η Αρτεμη. Ενα παιδι της καρδιας.
Της αγαπης. Ενα παιδι που μεγαλωνει περιτριγυρισμενο απο 'αγγελους' και απεραντη αγαπη.
Αλλα μεσα της παλευουν μεγαλες ανασφαλειες και εντονες αντιδρασεις.
Προσπαθει να αναγνωρισει φτερουγισματα στην καρδια της και να συναντησει τον ερωτα που θα την απογειωσει.
Στο διαβα της θα ερθει αντιμετωπη με αληθειες και ψεμματα απο το παρελθον, που αγνοουσε.

Μεσα απο τις απογοητευσεις που αντικρυζει, μεγαλωνει. Παλευει. Ωριμαζει.
Καταφερνει και ολοκληρωνεται οταν αρχισει να συμβιωνει με το "θαυμα" που μονο μια γυναικα μπορει να βιωσει.
Και συγχωρει. Και προχωραει.

Ενα ακομα εκπληκτικο ταξιδι απο την κυρια Ρωσση-Ζαιρη, που σε γεμιζει με συναισθηματα, γευσεις και αρωματα....

"Αχ, Αρτεμη, αχ, καρδουλα μου! Πρεπει να μαθεις να συγχωρεις τα λαθη των ανθρωπων που αγαπας. Η ζωη με εχει διδαξει πως δεν πρεπει να κοιταζεις πισω. Το μονο που θα καταφερεις ειναι να ανταμωσεις τον πονο".

[Chrisa · Rating 1 out of 5]

Δεν καταφερα να διαβασω ουτε 80 σελιδες. Πολυ κακο.

[Δήμητρα Κόμτσια · Rating 4 out of 5]

Το βιβλίο αυτό οδηγεί τον αναγνώστη μέσω της ζωής της Άρτεμης σε ένα ταξίδι προς την ενηλικίωση.Με συνεπήραν οι περιγραφές της συγγραφέα, ο τρόπος γραφής,η εύκολη πλοκή που εξελίσσονταν χωρίς ιδιαίτερο κόπο.Ήταν το δεύτερο βιβλίο που διάβασα από την συγγραφέα και μπορώ να πω με σιγουριά ότι ανυπομονώ να διαβάσω το επόμενο!!Τέλος θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το βιβλίο αγγίζει ευαίσθητα θέματα υγείας τα οποία αποτελούν αδίκως κοινωνικό στίγμα για όποιον τα έχει.Αναφέρομαι στις ψυχικές διαταραχές.Βρήκα σωστή την τοποθέτηση της πάνω σε αυτά τα ζητήματα και μου άρεσε ο τρόπος που τα προσέγγισε μέσα από την ιστορία της!

[Mariana · Rating 2 out of 5]

Έξι χρονών ήταν η Άρτεμη όταν συνάντησε για πρώτη φορά τον πατέρα της τον Άγγελο. Και μετά εκείνος παντρεύτηκε τη μητέρα της καρδιάς της την όμορφη κοκκινομάλλα Νεφέλη, λίγους μήνες αργότερα γεννήθηκε ο αδελφός της ο Αλέξανδρος και όλοι μαζί πλέον ζουν στον Πόρο, στο νησί που καθόρισε τις ζωές τριών μικρών αγγέλων.. της Νεφέλης, της Άρτεμης και της Μιρέλλας με τα παρατσούκλια σοκολάτα, βανίλια και κανέλα αντίστοιχα. Τρία κορίτσια φίλες από μωρά και ένα ξανθό αγόρι με ταλέντο στη μουσική άθελα του τις σημάδεψε για πάντα. Η Άρτεμη είναι η κόρη της βανίλιας και του Άγγελου το παιδί που εκείνη έδωσε στην αγαπημένη της σοκολάτα για να το μεγαλώσει ξέροντας ότι θα το πρόσεχε και θα το αγαπούσε σαν να ήταν δικό της. Και δεν είχε άδικο. Η Νεφέλη τη λάτρευε την Άρτεμη και δεν την ξεχώριζε από τον γιο της. Το ίδιο και ο Άγγελος. Κι όμως όσο προστατευμένη κι αν αισθάνονταν η μικρή τα παιδικά της χρόνια στιγματίστηκαν από τη ζήλια γιατί οι γονείς και ο αδερφός της ήταν ταλαντούχοι και τέλειοι στα μάτια της ενώ εκείνη δεν είχε κανένα ταλέντο. Η μαμά είχε το καλύτερο ζαχαροπλαστείο του νησιού το Γεύσεις Αγάπης η φήμη του οποίου έφτανε σε όλη την Ελλάδα. Ο μπαμπάς ήταν διάσημος για τη μουσική του, είχε δικό του ωδείο στον Πόρο ενώ συχνά ταξίδευε στο εξωτερικό για συναυλίες. Ο μικρός αδερφός είχε ταλέντο στη ζωγραφική. Από μωρό ακόμα έδειξε τί μπορούσε να κάνει όταν έπιανε μολύβι ή πινέλο στα χέρια του. Και η Άρτεμη; Η Άρτεμη ήταν ένα κοριτσάκι με ξανθές μπούκλες που δεν μπορούσε να τιθασεύσει, με γόνατο γρατσουνισμένο από τα παιχνίδια με τα αγόρια που λάτρευε τη γιαγιά της την Αγγελική και πόνεσε πολύ όταν εκείνη πέθανε, δεν είχε κανέναν πια να την πηγαίνει βόλτα στο αγαπημένο της Λεμονοδάσος.. Και ύστερα εμφανίστηκε στη ζωή της ένας μικρός πρίγκιπας ο Λευτέρης. Ένα αγόρι από την Ύδρα που γρήγορα έγινε φίλος της και την έκανε να χαμογελάσει. Δίπλα του γνώρισε τις ομορφιές του νησιού του και σκίρτησε για πρώτη φορά η καρδούλα της. Στα μάτια όμως του πατέρα του αντίκρισε την κακία και το άσχημο πρόσωπο της ζωής. Πόνεσε, έκλαψε και έμεινε πάλι μόνη. Τα χρόνια πέρασαν και ένα άλλο αγόρι εμφανίστηκε στη ζωή της. Ένας μελαχρινός πρίγκιπας από την Ινδία που σπούδαζε ιατρική. Ο Φαίδωνας. Η πρώτη αγάπη της, η πρώτη ερωτική απογοήτευση, το πρώτο αντρικό φιλί που ονειρεύονταν κάθε βράδυ αλλά που της το αρνήθηκαν στην πραγματικότητα. Εκείνος την έβλεπε ως τη μικρότερη αδερφή του, εκείνος ήταν ερωτευμένος με μια συμφοιτήτρια του. Και πάλι η Άρτεμη έκλαψε και πάλι πόνεσε και πάλι έμεινε μόνη με τη μοναξιά ως παρέα.. Και ύστερα ήρθε το τέλος του σχολείου, το απολυτήριο Λυκείου με άριστα και το πανεπιστήμιο. Και το μικρό κοριτσάκι με το γρατσουνισμένο γόνατο πήγε για σπουδές στα Γιάννενα έφυγε από την ασφάλεια της οικογένειας της και μετακόμισε στην Ήπειρο να σπουδάσει νηπιαγωγός. Μεγάλη η χαρά και ο ενθουσιασμός της και πολλά τα σχέδια της για το μέλλον. Δίπλα της ένα αγόρι, ο Χρήστος, που της γνωρίζει τις ομορφιές της πόλης, που την αγαπά αλλά εκείνη όχι. Και ενώ οι σπουδές της πάνε από το καλό στο καλύτερο η μοίρα τη χτυπά και πάλι. Και αυτή τη φορά το χτύπημα είναι σοβαρό και βαρύ. Στοχεύει τον άνθρωπο που η κοπέλα είχε τοποθετήσει από μικρή σε ένα βάθρο και τον έβλεπε ως Θεό της. Στοχεύει τον πατέρα της τον Άγγελο. Ένα απρόσμενο ταξίδι στο Λονδίνο θα την οδηγήσει στο θέατρο που ο πατέρας της δίνει συναυλία και εκείνη θα θελήσει να του κάνει έκπληξη. Μόνο που τελικά οι ρόλοι θα αντιστραφούν. Ο Άγγελος άθελα του θα κάνει μια δυσάρεστη έκπληξη στην κόρη του. Η Άρτεμη θα μάθει ότι ο πατέρας της έχει μία ακόμα κόρη ένα χρόνο μικρότερη από εκείνη και κάθε φορά που πηγαίνει στο εξωτερικό δεν συναντά μόνο την Βαλεντίνη αλλά και τη μητέρα της τη Μαρία!! Και οι αποκαλύψεις δεν σταματούν εκεί αφού μαθαίνει για το παρελθόν τριών μικρών Αγγέλων που γεννήθηκαν στον Πόρο έζησαν μαζί και ένα ξανθό αγόρι τις επηρέασε. Μαθαίνει για τη θυσία μιας κοκκινομάλλας κοπέλας που έβαλε τη φιλία πάνω από τον έρωτα. Μαθαίνει για τον πόνο που προκάλεσε αυτή η θυσία και τα επακόλουθά της.. Και η Άρτεμη χάνει και τη λίγη εμπιστοσύνη που είχε στον εαυτό της και τον έρωτα ενώ χαλά η σχέση με τον πατέρα της.. Η Πάτμος, το νησί της αποκάλυψης, είναι ο επόμενος προορισμός της... Κωνσταντίνος, Στέφανος, Άγγελος.. τρία αντρικά ονόματα, τρεις ζωές που θέλοντας και μη θα ενωθούν με τη δική της και θα της προσφέρουν ό, τι πολυτιμότερο, την αγάπη.. Συντροφιά της σε αυτό το ταξίδι προς την αυτογνωσία και την αποδοχή του εαυτού της δύο αρώματα.. εκείνα της σοκολάτας και της βανίλιας……

Το Άρωμα Βανίλια της Ρένα Ρώσση-Ζαίρη είναι η συνέχεια του βιβλίου Μικροί Άγγελοι που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το 2012. Εκεί η συγγραφέας μας παρουσίαζε τη ζωή τριών μικρών κοριτσιών στον Πόρο και πως μπλέχτηκε η ζωή τους με εκείνη ενός ταλαντούχου στην κιθάρα αγοριού του Άγγελου. Μέσα από την ιστορία της Νεφέλης, της Άρτεμης και της Μιρέλλας μας μιλούσε για τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης. Μέσα από τη Νεφέλη μίλησε για τη θυσία, τα επακόλουθά της και τα όρια των ανθρώπων. Και τέλος μέσα από τη γέννηση του παιδιού του Άγγελου και της Άρτεμης στάθηκε στις μαμάδες της καρδιάς, στο πως πρέπει να πεις σε ένα παιδάκι ότι είναι υιοθετημένο και στις δεύτερες ευκαιρίες στη ζωή. Τους Μικρούς Αγγέλους τους είχα βαθμολογήσει με τρία αστεράκια. Ήταν ένα βιβλίο που ναι μεν μου άρεσε αλλά υπήρχαν κάποια στοιχεία στην ιστορία που εμένα δεν με ικανοποίησαν ούτε με έπεισαν. Παρόλα αυτά όμως την ιστορία αγάπης της Νεφέλης και του Άγγελου τη λάτρεψα, ανυπομονούσα για τις σκηνές τους και χάρηκα με το τέλος που είχαν. Για τις άλλε δύο κοπέλες είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Ναι μεν τις καταλάβαινα αλλά.. υπήρχαν και πολλά αλλά. Τέλος πάντων όταν τέλειωσα τους Μικρούς Αγγέλους επισκέφτηκα την σελίδα της συγγραφέως στο Facebook και έμαθα ότι το επόμενο βιβλίο της θα αφορά την μικρούλα Άρτεμη, το κοριτσάκι που υιοθέτησε η Νεφέλη από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε. Εκείνο το ξανθό χαμογελαστό παιδάκι που συνάντησε τον αληθινό της μπαμπά όταν ήταν σχεδόν έξι χρονών. Χάρηκα πολύ με την είδηση και αποφάσισα να διαβάσω το βιβλίο γιατί έτσι από τη μια θα μάθαινα για τη ζωή της Άρτεμης και από την άλλη θα ξανασυναντούσα τον Άγγελο και τη Νεφέλη. Ανυπομονούσα επίσης να διαβάσω και για τον γιο τους. Ο καιρός πέρασε και ο Ψυχογιός μια μέρα αποκάλυψε το όνομα και το εξώφυλλο του βιβλίου ενώ λίγο αργότερα παρουσίασε και το βίντεο του. Και πάλι ενθουσιάστηκα με όσα έβλεπα και πάλι ανυπομονούσα να το πάρω στα χέρια μου. Το βιβλίο κυκλοφόρησε αλλά το διάβασα ένα χρόνο μετά. Δεν είναι απαραίτητο τώρα να εξηγήσω τα γιατί. Το σημαντικό είναι πως το διάβασα. Ξεκίνησα με χαρά, ενθουσιασμό και πολλές ελπίδες αλλά διαψεύστηκα. Από τις πρώτες σχεδόν σελίδες τα συναισθήματα αυτά χάθηκαν. Aν δεν υπήρχαν στις σ��λίδες του χαρακτήρες όπως η Νεφέλη, ο Άγγελος, ο Αλέξανδρος και ο Στέφανος κι αν το κάθε κεφάλαιο δεν ξεκινούσε με στίχους του αγαπημένου μου Οδυσσέα Ελύτη δεν θα κατάφερνα να το ολοκληρώσω τόσο νωρίς. Θα βασανιζόμουν στα σίγουρα κάνα μήνα. Αν με ρωτάτε πως νιώθω τώρα που τελείωσα το Άρωμα Βανίλιας σας λέω πως είμαι απογοητευμένη….

Από την πρώτη στιγμή που το τελείωσα ένα ερώτημα τριγυρνά στο μυαλό μου. Άξιζε η συνέχεια των Μικρών Αγγέλων; Έπρεπε να μάθουμε τί έγινε μετά το γάμο της Νεφέλης και του Άγγελου? Άξιζε η ιστορία της Άρτεμης; Δυστυχώς η απάντηση που έχω να δώσω και στα τρία ερωτήματα είναι : ΌΧΙ δεν άξιζε. Λυπάμαι κυρία Ζαίρη για αυτό το Όχι αλλά έτσι αισθάνομαι. Ξέρω ότι με αυτά που λέω ανήκω στην μειοψηφία. Η πλειοψηφία αποθεώνει το βιβλίο, λέει τα καλύτερα στις κριτικές και του βάζει πέντε αστεράκια. Εγώ πάλι ανήκω στη μειοψηφία που η Άρτεμη ως ηρωίδα δεν είχε να της πει τίποτα, δεν τhς άρεσε η ιστορία της και ο τρόπος που εξελίχθηκε η ζωή της, απογοητεύτηκε από το τέλος γιατί ούτε αυτό πιστεύει ότι της άξιζε, απογοητεύτηκε από την απόφαση της συγγραφέως να καταστρέψει τη ζωή της Μιρέλλας για χάρη της πρωταγωνίστριας και μπούχτισε από τη γλυκανάλατη και παιδική γραφή... Το μεγαλύτερο πρόβλημα μου ήταν η Άρτεμη. Όταν ξεκίνησα το βιβλίο δεν περίμενα με τίποτα όσα θα διάβαζα. Καταρχήν η κοπέλα αυτή έχει σοβαρό πρόβλημα από παιδάκι. Ζηλεύει τον μικρό της αδερφό και τους γονείς της γιατί είναι ταλαντούχοι ενώ εκείνη νιώθει κατώτερη τους. Βρήκα αρκετά ενδιαφέρον το θέμα που προσπαθούσε να θίξει η συγγραφέας αφού συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Υπάρχουν παιδάκια που ζηλεύουν τα μικρότερα αδέρφια τους και μάλιστα το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο σοβαρό όταν το μεγαλύτερο παιδάκι είναι εν μέρει υιοθετημένο όπως συμβαίνει εδώ με την Άρτεμη. Δεν σας κρύβω ότι όσο κι αν η φωνή της μικρής δεν μου άρεσε το πρόβλημα της το βρήκα ρεαλιστικό και ήθελα να δω πως θα εξελιχθεί πως θα το αντιμετωπίσουν οι δικοί της και τα σχετικά. Δεν ήταν μεγάλη η έκπληξη μου όταν είδα ότι μετά το θάνατο του γιαγιάς της στην οποία είχε προσκολληθεί έγινε αγοροκόριτσο και έπαιζε ποδόσφαιρο με τα αγόρια. Κάπως έτσι αντιδρούν πολλά παιδάκια σε παρόμοιες καταστάσεις. Ούτε παραξενεύτηκα όταν στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου η μικρή πρόσεξε ένα αγόρι. Εκεί που στράβωσε το πράγμα και άρχισε η κάτω βόλτα ήταν όταν ο πατέρας του Λευτέρη αποπειράθηκε να τη βιάσει. Η Άρτεμη γλίτωσε αλλά ο τρόπος που η οικογένεια της και η ίδια ξεπέρασαν την τραυματική αυτή εμπειρία δεν με έπεισε. Τέτοια τραύματα και μάλιστα σε τόσο μικρές ηλικίες δεν ξεπερνιούνται μόνο με τη στήριξη των γονιών. Χρειάζονται βοήθεια από ειδικό. Μη μου πείτε τώρα ότι ζούσε σε νησί στη δεκαετία του ογδόντα σε μια Ελλάδα στην οποία δεν ήταν γνωστά τα επαγγέλματα αυτά γιατί ο Φαίδωνας ο πρώτος της έρωτας πήγε σε ψυχολόγο για να αντιμετωπίσει την υιοθεσία του. Γιατί όχι και η Άρτεμη? Οι γονείς της δεν ήταν αγράμματοι χωριάτες που ζούσαν στα άγρια βουνά. Ο Άγγελος ήταν κοσμογυρισμένος, η Νεφέλη τα είχε κάνει τα ταξιδάκια της ήξερε πέντε πράγματα άνετα θα μπορούσαν και οι δυο τους να ψάξουν για βοήθεια. Δεν το έκαναν και η Άρτεμη βυθίστηκε στη μοναξιά της και το ξεπέρασε-βάλτε το σε εισαγωγικά το ξεπέρασε- μόνη της ουσιαστικά. Κάτι που δεν με έπεισε..

Ο μεγάλος αριθμός αντρών που εμφανίστηκε στη ζωή της ήταν ένα ακόμα πρόβλημα. Άρωμα Βανίλιας λέγεται το βιβλίο θα μπορούσε όμως άνετα να ονομαστεί Η Άρτεμη και το χαρέμι της. Η ιστορία αρχίζει όταν είναι έξι χρονών και τελειώνει λίγο πριν κλείσει τα τριάντα. Από τη ζωή της όλα αυτά τα χρόνια περνούν τα παρακάτω αντρικά ονόματα: Λευτέρης-το πρώτο σκίρτημα-, Φαίδωνας-Ινδός πρωτοετής φοιτητής, ο πρώτος έρωτας και η πρώτη απογοήτευση, μελλοντικός άντρας της καλύτερης της φίλης Βάσως!-, Χρήστος- τρελά ερωτευμένος αλλά εκείνη δεν τον αγαπά.. η σειρά της να πληγώσει κάποιον και είναι κρίμα γιατί ήταν πολύ καλό και ευγενικό αγόρι δεν του άξιζε-, Μάριος-αυτός με τον οποίο έχασε την παρθενία της, ένας τύπος που κοιμόταν με τη μια και με την άλλη όπως λέει δεν έκανε έρωτα μαζί του αλλά σεξ. Πέρασαν ένα βράδυ μαζί και τέλος-, Νικόλας- έχει ψύχωση μαζί της, τον αρραβωνιάζετε για να τον εγκαταλείψει τελικά στην εκκλησία.. μη πιστευτή ιστορία, βιαστικά γραμμένη-, Κωνσταντίνος-ο πρώτος μεγάλος έρωτας, σύζυγος Μιρέλλας, τρίτο πρόσωπο στη σχέση η Άρτεμη-, Στέφανος-ο τελικός προορισμός, η μεγάλη αγάπη, ο άντρας της ζωής της-.. Όλοι λοιπόν αυτοί οι άντρες την επηρεάζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Από όλες αυτές τις ιστορίες αυτές που μου άρεσαν ήταν του Λευτέρη και του Φαίδωνα ενώ του Στέφανου αν και είχε ενδιαφέρον δεν μου άρεσε η κατάληξη. Δεν τον ήθελα με την Άρτεμη. Δεν πιστεύω ότι του άξιζε η γυναίκα αυτή. Το πιο σημαντικό είναι πως διαβάζοντας όλες αυτές τις ιστορίες έπιανα τον εαυτό μου να ενδιαφέρεται για τους άντρες και τις ζωές τους και όχι για την πρωταγωνίστρια! Δεν με ένοιαζε η Άρτεμη και τα προβλήματα της. Έψαχνα στις σελίδες να δω αν θα μου πουν τίποτε για το μέλλον του Φαίδωνα, του Λευτέρη, του Νικόλα.. τί κάνουν, πως ζουν, πως είναι, αν είναι καλά. Και αυτό δεν είναι καλό. Όταν ενδιαφέρεσαι για δευτερεύοντες μικρούς χαρακτήρες και όχι για τα σοβαρά προβλήματα του βασικού χαρακτήρα κάτι δεν πάει καλά. Αλλά πως να ενδιαφερθώ για μια κοπέλα εγωίστρια και υποκρίτρια? Κατηγορεί τον μπαμπά της για απιστία -όταν της το έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν απάτησε ποτέ τη Νεφέλη με τη Μαρία από τότε που τα ξαναβρήκαν αλλά καλώς ή κακώς έχουν ένα παιδί μαζί. Ξέρει τα λάθη του, βασανίζεται που δεν έχει μιλήσει στην γυναίκα του, γνωρίζει ότι δεν φέρθηκε σωστά σε παρελθόν και παρόν αλλά ούτε κακός είναι ούτε του αξίζουν τα βαριά λόγια της κόρης του. Τον Αλέξη που τα είχε με τη Νεφέλη και παραλίγο να γίνει μπαμπάς της και από τύχη η Νεφέλη δεν έμεινε έγκυος όσο ο Άγγελος ήταν στο εξωτερικό την βολεύει να τον ξεχνά.. το πόσο υπέφερε ο πατέρας της από τη θυσία που του ζήτησε η κοπέλα του και το πόσο πόνεσε με όσα έγιναν μετά τα ξεχνά και αυτά- και εκείνη κάνει τα ίδια με τον Κωνσταντίνο, το θείο της και άντρα της Μιρέλλας!! Τουλάχιστον όταν ο Άγγελος κοιμόταν με τη Μαρία δεν τα είχε ούτε με τη μάνα της ούτε με τη Νεφέλη και ήταν πάντα ξεκάθαρος απέναντι στη Μαρία δεν την κορόιδεψε ποτέ, εκείνη επέλεγε να μην βλέπει την αλήθεια και την πραγματικότητα. Αυτή πόσο ξεκάθαρη ήταν απέναντι στη θεία της? Όσα στραβά κι αν είχε η Μιρέλλα όσο άσχημα κι αν πέρναγε ο Κωνσταντίνος εκείνη θα έπρεπε να πάει να της μιλήσει και να ξεκαθαρίσει τη θέση της. Το έκανε; Όχι. Ας το βουλώσει λοιπόν που μου κρίνει τον Άγγελο…

Στην Πάτμο το ποτήρι ξεχείλισε για εμένα. Δεν κατάλαβα γιατί η κύρια Ζαίρη έπρεπε να μου καταστρέψει την ιστορία της Μιρέλλας για χάρη της Άρτεμης. Σιγά το σημαντικό πρόσωπο! Σιγά την ηρωίδα! Σιγά την πρωταγωνίστρια!!! Σιγά το κελεπούρι! Δεν θα πω ότι αγαπούσα τη Μιρέλλα καμία σχέση αλλά δεν θεωρώ ότι της άξιζε αυτό που της έκανε η συγγραφέας. Είχε πονέσει αρκετά η Μιρέλλα στο άλλο βιβλίο δικαιούταν λίγη ευτυχία, δικαιούταν έναν μεγάλο έρωτα. Απογοητεύτηκα με τον τρόπο που επέλεξε να καταστρέψει το γάμο Μιρέλλας Κωνσταντίνου και τον έκανε εραστή της Άρτεμης στα 52 του, απογοητεύτηκα που έκανε τη Μιρέλλα μπεκρού, αλκοολική, κακιά και δολοφόνο για να ανυψώσει την ηλίθια και απαράδεκτη Άρτεμη.. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Σοκαρίστηκα αρνητικά.. Αηδίασα με την Άρτεμη που ερωτεύονταν τον ένα περισσότερο από τον άλλο ενώ δεν πίστεψα ούτε για μια στιγμή τον μεγάλο έρωτα της για τον Κωνσταντίνο. Πώς να τον πιστέψω όταν ενώ δήλωνε τρελή και παλαβή για αυτόν βλέπει τον Στέφανο κι αν και αντιπαθητικός της αρέσει? Και είχε αρχίσει ήδη τις δεύτερες σκέψεις για το μέλλον της με τον εραστή της. Είμαι σίγουρη πως αν ζούσε ο Κωνσταντίνος θα τον απατούσε κάποια στιγμή με τον Στέφανο και στη συνέχεια θα τον εγκατέλειπε. Πέθανε ο υποτιθέμενος μεγάλος έρωτας και αυτή από την επομένη σκέφτονταν άλλο!!. Καμία χημεία δεν είδα ανάμεσα στην Άρτεμη και στον Κωνσταντίνο.. Πάμε τώρα στο ζευγάρι Άρτεμη-Στέφανος. Ο Στέφανος και το τραγικό του παρελθόν μου άρεσαν. Τον βρήκα αρκετά ενδιαφέρων ως χαρακτήρα και ερωτεύσιμο. Αλλά στενοχωριέμαι που κατέληξε με την συγκεκριμένη γιατί του άξιζε μια καλύτερη γυναίκα. Αυτός την αγάπησε παρόλο που την κατηγόρησαν για δολοφονία τα είχε με παντρεμένο και ήταν έγκυος στο παιδί του. Την αγάπησε και πολύ μάλιστα και αυτή το μόνο που έκανε ήταν να τον κατηγορεί, να τον βρίζει να του φωνάζει τον χαστούκισε και στο τέλος κόλλησε πάνω του σαν βδέλλα.. Όχι το τέλος δεν μου άρεσε έπρεπε να μείνει μόνη της χωρίς το παιδί και τον Στέφανο. Αυτές ήταν οι επιλογές της. Στην πραγματική ζωή αυτό θα είχε συμβεί. Στην πραγματική ζωή η Βάσω θα είχε σηκώσει το κινητό μία από τις εκατοντάδες φορές που την πήρε τηλέφωνο η Άρτεμη. Δεν θα της τηλεφωνούσε όλως τυχαίως τη μέρα που εκείνη τα ξαναβρήκε με τον Στέφανο και αγάπησε ξαφνικά το γιό της! Η μαγική λύση που δόθηκε εδώ συμβαίνει μόνο στα παραμύθια..

Η Άρτεμη είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα από μικρό παιδάκι. Και οι αναποδιές που της έτυχαν τα επιδείνωσαν. Η ζήλια για τους δικούς της, ο παρ’ ολίγον βιασμός, η αλήθεια για τον Άγγελο, τη Νεφέλη και την μητέρα της, ο ψυχάκιας Νικόλας, η αλκοολική Μιρέλλα και το ότι έγινε ερωμένη του θείου της όλα αυτά μαζεύτηκαν μέσα της και τελικός αποδέκτης ήταν ο πιο αθώος από όλους εκεί μέσα.. ο γιος της! Το ότι δεν έκανε τους απαραίτητους ελέγχους, τον κοίταζε ψυχρά δεν τον θήλασε τον έδωσε στη γειτόνισσα να τον μεγαλώσει και έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο τη Βάσω να της πει να τον υιοθετήσει δείχνουν το πόσο τραυματισμένη ήταν η ψυχή της. Και αυτό δεν μπορεί να γιατρευτεί έτσι απλά με την εμφάνιση ενός άντρα τα σ’ αγαπώ του και κάνοντας έρωτα στο χωράφι. Το τέλος του βιβλίου ήταν απαράδεκτο. Τη μι�� μέρα στενοχωριόταν γιατί το μωρό ήταν κουφό και η Βάσω δεν θα ήθελε να υιοθετήσει ένα κουφό παιδί-δεν την ένοιαζε το πρόβλημα του μωρού την ένοιαζε που δεν θα μπορούσε να το ξεφορτωθεί γιατί ποιος θα το υιοθετούσε; Που να ξέρει ότι υπάρχουν ζευγάρια που λαχταρούν ένα μωρό και θα το υιοθετούσαν από τη στιγμή μάλιστα που μπορεί να δοθεί λύση στο πρόβλημα- και την επομένη της λέει ο Στέφανος ‘’αγαπώ μόνο εσένα δεν με νοιάζει το παιδί θα κάνουμε άλλα’’ κάνουν έρωτα στο χωράφι και αυτό ήταν .Η Άρτεμη αγάπα αμέσως το μωρό, το θέλει, λέει ότι ο Στέφανος και εκείνο είναι η οικογένεια της ενδιαφέρεται για το γιο της και μπλα μπλα μπλα.. Ελάτε τώρα τόσο σοβαρά ψυχολογικά ζητήματα δεν λύνονται τόσο απλοϊκά με το να κάνει κάποια γυναικά έρωτα στους αγρούς και να δει πως είναι να σε αγαπούν πραγματικά. Λέει σε κάποιο σημείο η Άρτεμη ότι μέσα της παλεύουν η καλή και η κακιά Άρτεμη. Στη δική μου την περίπτωση πάλευαν η ρομαντική με τη ρεαλίστρια Μαριάννα. Στο τέλος η ρεαλίστρια Μαριάννα νίκησε κατά κράτος. Δεν μπορώ να δεχτώ και να πιστέψω το τέλος αυτό. Ούτε να συγκινηθώ ούτε τίποτα. Εγώ επιμένω η Άρτεμη έπρεπε είτε να μείνει μόνη της γιατί αυτό επέλεξε ή να την πάνε η Νεφέλη και ο Στέφανος σε ψυχολόγο και φυσικά το εγγονάκι τους να το πάρουν να το μεγαλώσουν εκείνοι όσο καιρό θα έκανε θεραπεία η μαμά του. Είχαν κάθε δικαίωμα ήταν παππούδες του μπορούσαν να το πάρουν..

Τα δύο αστεράκια τα βάζω για την ιστορία του Άγγελου και της Νεφέλης που τη βρήκα πειστική και ρεαλιστική. Δεν σας κρύβω ότι λίγο τρόμαξα με τη Μαρία αλλά σε αντίθεση με την Άρτεμη στα μάτια μου ο Άγγελος δεν έπεσε από το βάθρο που τον έχω τοποθετήσει. Για μένα δεν θυσιάστηκε μόνο η Νεφέλη αλλά και εκείνος. Επίσης μου άρεσε που κάθε κεφάλαιο ξεκινούσε με στίχους του Ελύτη. Εγώ πολύ ποίηση δεν διαβάζω. Αγαπώ όμως τον Καρυωτάκη και τον Ελύτη για τελείους διαφορετικούς λόγους. Έχω καιρό να διαβάσω ποιήματα τους και χάρη σε αυτό το βιβλίο θα το κάνω σύντομα γιατί κατάλαβα ότι μου λείπουν.. Τέλος ήταν ωραίες οι περιγραφές της ελληνικής υπαίθρου αν και υπερβολικές και κουραστικές αφήστε που είναι πολλές 600 σελίδες με αυτή τη γλυκανάλατη παιδιάστικη γεμάτη λυρισμό γραφή.. Μπούχτισα κυριολεκτικά με τον τρόπο γραφής..

Η αγάπη είναι ο μοναδικός δρόμος λέει στην εισαγωγή της η κυρία Ζαίρη. Εν μέρει συμφωνώ. Όμως η ηρωίδα της έχει πολλά ψυχολογικά θέματα από μικρούλα. Η αγάπη ενός άντρα δεν θα μπορούσαν να τα λύσουν όλα αυτά τόσο εύκολα και μαγικά. Είχε ανάγκη έναν ειδικό. Δεν είναι κακό αυτό ούτε δείχνει κάτι αρνητικό για την αγάπη. Ωραίος ο ρομαντισμός και τα όμορφα συναισθήματα αλλά εδώ ξεφύγαμε από τα όρια του πιστευτού. Υπάρχουν πολλές υπερβολές, πολλές συμπτώσεις, πολλά παρατραβηγμένα γεγονότα και μια πρωταγωνίστρια που δεν είχε την κατάληξη που θα έπρεπε. Σε αυτόν τον κόσμο οι επιλογές που κάνουμε έχουν συνέπειες και αυτή στο τέλος δεν πλήρωσε τις συνέπειες των πράξεων της. Τη συγχώρεσαν όλοι πολύ εύκολα και μαγικά. Λυπάμαι δεν μου άρεσε το βιβλίο και δεν το προτείνω...

[Marina Maidou · Rating 4 out of 5]

Η κυρία Ζαΐρη πάντα μου αρέσει στον τρόπο γραφής της, ακόμα και λίστα για ψώνια να γράψει, σε κάνει να θες να το διαβάσεις και να μη χορταίνεις. Η καλύτερή της είναι όταν αποδίδει τον κόσμο ιδωμένο από ένα παιδί, ποτέ φρουφρού και ποτέ συγκαταβατικά. Καταλαβαίνεις και την χρονική περίοδο της ιστορίας της και ταυτίζεσαι με τους ήρωές της. Μόνο δύο διαφωνίες έχω για τη συγκεκριμένη: η κανέλα θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη (το μπαχαρικό, όχι η στριμμένη ηρωίδα που την αντιπροσώπευε), διότι τυχαίνει από τα αγαπημένα μου, εντελώς παρεξηγημένη η καημένη! Και δεύτερον, αυτή τη φορά την Άρτεμη, πραγματικά ΔΕΝ τη συμπάθησα. Δεν ήθελα να ταυτιστώ μαζί της, μερικές φορές ήθελα να τη στραγγαλίσω μάλιστα. Τελικά τα κατάφερε και το πήρε το ποτάμι, αλλά πραγματικά δεν χώνεψα αυτό το στυλ "όλοι την θέλουν αλλά αυτή δεν ξέρει τι θέλει"... Τέλος πάντων, άντε την επόμενη φορά καλύτερη τύχη!

[Despoina Xr · Rating 2 out of 5]

Αν και λατρεύω την πένα της συγκεκριμένης συγγραφέας το συγκεκριμένο βιβλίο δεν μου άρεσε καθόλου. Το βιβλίο είναι συνέχεια από άλλο βιβλίο της συγγραφέως, αν και μπορεί να διαβαστεί και μόνο του. Το βιβλίο εξιστορεί την ζωή της πρωταγωνίστριας από την παιδική ηλικία μέχρι και την στιγμή που αποκαταστάθηκε (παντρεύτηκε) και αυτή όμως συμβαίνει σχεδόν σε κάθε βιβλίο της λεγόμενης γυναικείας λογοτεχνίας που σέβεται τον εαυτό του. Η βασική ιστορία του βιβλίου με εκνεύρισε αφάνταστα για λόγους που δεν θα περιγράψω για να μην "προδώσω" την ιστορία του βιβλίου. Πάντως είναι ένα βιβλίο που δεν θα πρότεινα σε κανέναν είναι τεράστιο σε έκταση και επειδή δεν το είδα με πολύ καλό μάτι μου φάνηκε ακόμα μεγαλύτερο. Ο μόνος λόγος που δεν του έβαλα 1 είναι γιατί στην αρχή ήταν αρκετά καλό και νόμιζα πως θα ήταν σαν τα υπόλοιπα που έχω διαβάσει.

[Stefania Gartz · Rating 5 out of 5]

αυτη η μυρωδια της βανιλιας δε λεει να φυγει απο το μυαλο μου..λατρευω την βανιλια γιατι ειναι γλυκοπικρη οπως και η ζωη μου..οπως και η ζωη της Αρτεμης..ακομα ταξιδευω στα υπεροχα μερη που μας πηγε η Αρτεμη και στα αρωματα που σκορπισε γυρω της...
πολλα μπραβο και συνεχιστε να μας ταξιδευετε με τα υπεροχα χρωματα και αρωματα που βαζετε στα βιβλια σας..

[Violeta · Rating 4 out of 5]

Η Άρτεμη ήταν επιρρεπής στα μπλεξίματα δεν εξηγείται διαφορετικά!!!!!Τι να πω για το βιβλιο.Τέλειο!!!Με συνεπήρε μέχρι την τελευταία σελίδα.Δεν ήθελε να το αφήσω!!!!

[Despina Frantzi♡ · Rating 2 out of 5]

όχι τόσο καλό όσο περίμενα,αρκετά προβλέψιμο..επίσης δεν μου άρεσε τόσο πολύ η γραφή σε αυτό το βιβλίο..

[Αναστασια · Rating 5 out of 5]

Συγκινητικο και βαθια ανθρωπινο βιβλιο!!Η Κυρια Ρενα ειναι ξεκαθαρο πως σε καθε βιβλιο της δημιουργει χαρακτηρες αληθινους που μπορεις να τους νιωσεις να τους καταλαβεις σαν να ειναι φιλοι σου και μοιραζονται μαζι σου την ιστορια τους!!ΤΟ Αρωμα Βανιλιας ειναι η συνεχεια των Μικρων Αγγελων !!Η Αρτεμης ενα παιδι που θεωρει οτι ειναι καταδικασμενο να ζει αναμεσα σε ανθρωπους που για εκεινοι ειναι τελειοι οπως Η Νεφελη ψαχνει να βρει την ταυτοτητα της και τις πραγματικεσ αξιες στην ζωη..Ζει αναμεσα στα παθη και τα λαθη και αυτο της δημιουργει ανασφαλειες με τον ευατο της και προσπαθει να ανακαλυψει τον ευατο μεσα απο την απορριψη και την ιδια την ζωη!!Ενα βιβλιο που μας βοηθα να ανακαλυψουμε και εμεις οι ιδιοι τον ευατο μας και να τον αγαπησουμε οπως η Αρτεμη!!

[Rena Xrusopoulou · Rating 3 out of 5]

Ένα σχετικά καλό βιβλίο αλλά σε πολλά σημεία αρκετά κουραστικό και προβλεπόμενο. Ακόμα και κάποιοι ήρωες ήταν αρκετά κουραστικοί καθώς δεν βοηθούσαν στην πλοκή. Αν και είχα περισσότερες προσδοκίες για το συγκεκριμένο βιβλίο, καθώς η συγκεκριμένη συγγραφέας είναι από τις αγαπημένες μου απογοητεύτικα!!!!

[Georgette Nanou · Rating 4 out of 5]

Ένα συναισθηματικό βιβλίο με πολλές γεύσεις και αρώματα και έντονες περιγραφές.Ένα ταξείδι ψυχής με δυνατά συναισθήματα και συγκινήσεις.

[AnthouG · Rating 4 out of 5]

Πόρος, Ιωάννινα, Πάτμος
Το μεγαλείο τηε μητρικής αγάπης - το μεγαλείο της ψυχής

[Fotini Firenze · Rating 3 out of 5]

https://georgette60.blogspot.com/2020...

Οδυσέας Ελύτης ο αγαπημένος μου που μέσα από τα ποιήματά του βυθίζομαι,χάνομαι. Γεμάτο αρώματα. μυρωδιές,γεύσεις,γεμάτο όμορφες και γλυκές στιγμές είναι το βιβλίο και σε πλυμμυρίζει συναισθήματα. Η συγραφέας πλάθει μιά ιστορία ρομαντική,αγαπησιάρικη,πολλές φορές συγκινητική.Η Άρτεμη ψάχνει τον εαυτό της μέσα από πάμπολλα λάθη α��θρώπινα, μέσα από ερωτήματα αναπάντητα για έναν κόσμο που δεν είναι πάντα αγγελικά πλασμένος. Έχοντας σαν διαθήκη τις μυρωδιές της μητέρας της,έχοντας ζήσει με άπειρη αγάπη στον αθώο της κόσμο θέλει να μάθει τις αλήθειες της ζωή της πληγώνοντας πολλές φορές τους ανθρώπους που πραγματικά την αγαπούν και την νοιάζονται. Όμορφες λέξεις,υπέροχες περιγραφές χρησιμοποιεί η συγραφέας που σαν άλλη λαοπλάνος προσπαθεί και καταφέρνει να μας μαγέψει ,για να την ακολουθήσουμε στα μονομάτια της ποίησης, στον δρόμο της γλυκειάς και άδολης αγάπης. Συγχαρητήρια στην Ρένα Ρώσση-Ζαίρη που για άλλη μια φορά με έκανε να θαυμάσω τον τρόπο που επικοινωνεί με τους ανθρώπους!!!!

[Vasilis · Rating 4 out of 5]

Μια κόρη η οποία μεγαλώνοντας προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό της. Προσπαθώντας να αποδείξει ότι και αυτή μπορεί να τα καταφέρει, δίπλα σε δυο επιτυχημένους επαγγελματικά γονείς. Αυτοκαταστροφική για λίγο, με μειωμένη αυτοπεποίθηση ώσπου πραγματικά αρχίζει να ανακαλύπτει τον εαυτό της κοντά σε ένα λάθος / σωστό άνθρωπο. Και εκεί μπορεί όλα να ανατραπούν.
Ωραίο μυθιστόρημα, και όπως πάντα η γραφή την κα. Ζαΐρη κρατάει το ενδιαφέρον μου στο βιβλίο χωρίς ποτέ να νιώθω ότι υπερβάλει. Χαίρομαι όταν τελειώνω ένα από τα βιβλία της μιας και πάντα νιώθω ότι όλα βρήκαν την θέση τους

[Katerina Niovi Triantafyllaki · Rating 2 out of 5]

Ενώ το πρώτο με ενθουσίασε και με κσυγκίνησε, η συνέχεια του δεν κατάφερε να με κερδίσει το ίδιο, πολλά γεγονότα χωρίς λόγω, σαν τη δεύτερη σεζόν σειράς που προσπαθεί να τραβήξει την πλοκή. Το γράψιμο κατά τα άλλα πολύ καλό και ευκολο να το ακολουθήσεις, ο, τι πρέπει για ανάλαφρο καλοκαιρινό διάβασμα.

[ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ]

Άντεξα μέχρι τις 100 κάτι πρώτες σελίδες. Το βρήκα φλύαρο κ με θέμα που δεν μου άρεσε. Ήταν δανεικό κ γύρισε πίσω αδιάβαστο.

Έκανα την αρχή στο να αφήνω βιβλία που δεν με ικανοποιούν στην άκρη. Πρέπει να περνάς καλά με ότι κάνεις κ όχι να καταπιεζεσαι.

[RiaEleftheriaSL · Rating 2 out of 5]

Δυστυχώς με απογοήτευσε, μου φάνηκε αρκετά πεζό. Δύο αστέρια μόνο και μόνο για τις μικρές πινελιές που έθιγε σπουδαία ζητήματα

[Niki Gyftogianni · Rating 2 out of 5]

Μέχρι ένα σημείο ήταν ας πούμε οκ αλλά από τη μέση και μετά για μένα ήταν ανυπόφορο... Το τελείωσα μόνο και μόνο για να έχω ολοκληρωμένη άποψη.

[Mariana Kouroupaki · Rating 4 out of 5]

Π06

[Georgia · Rating 5 out of 5]

Αχ Ρένα μου τι να πω για τη μικρή Βανίλια σου; Είναι είναι ένα πλάσμα πολύ κοντά στην πραγματικότητα, είναι μία από εμάς! Η μικρή Άρτεμη, μεγαλώνει με τη μαμά της καρδιάς της, τη Νεφέλη, μιας και την πραγματική της μητέρα δεν πρόλαβε να τη χαρεί. Είναι πολύ τυχερή γιατί η Νεφέλη είναι ο πιο καλός άνθρωπος του κόσμου και ο πιο τέλειος, τουλάχιστον στα μάτια της Άρτεμης. Αυτό από μόνο του είναι είναι μεγάλο ζήτημα, καθώς στα μάτια της Άρτεμης φαντάζει δύσκολο να μοιάσει στη Νεφέλη. Η ψυχοσύνθεσή της είναι επηρεασμένη από την τελειότητα που υπάρχει σε όλα τα μέλη της οικογένειάς της, εκτός από την ίδια και αυτό της δημιουργεί τεράστιες ανασφάλειες. Θα περάσει καιρός πολύς μέχρι η Άρτεμη να αγαπήσει πραγματικά τον εαυτό της για αυτό που είναι και να τον καταλάβει. Σε αυτό δεν βοηθά ιδιαίτερα η ζωή και τα γυρίσματά της, αλλά όπως όλοι ξέρουμε, τίποτα δεν πάει όπως το σχεδιάζουμε! Μια ιστορία που θυμίζει πολλά από τον εαυτό μας τον ίδιο...!

[Vaso · Rating 5 out of 5]

Αγαπητή Ρένα... 'Οτι και να πω είναι λίγο...Μετά τους Μικρούς Αγγέλους, η Άρτεμη με την αγάπη της για τον Ελύτη και τη χαμηλή αυτοπεποίθεση, τα μυστικά που τις κρύβουν οι γονείς της και το Άρωμα Βανίλιας που την ακολουθεί... Αγαπώ τον τρόπο γραφής σου και τα βαθύτερα μυνήματα που περνάς μέσα από τα βιβλία σου!!!!

[Merm · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει! Συγχαρητήρια!

[Sofia Gk. · Rating 3 out of 5]

3,5