Ο ρομαντικός Άλκης που επιστρέφει στην Ελλάδα, η πληγωμένη Άννα, ο μυστικοπαθής Ξένος, η εκκεντρική Αριάδνη, ο μεγαλομανής Τσάρλι, η ποιήτρια Μυτού, ο συγγραφέας Πλούταρχος και ο τρομολάγνος Φον Καλημέρα... Ένας θίασος από σκιές που κινείται στο περιθώριο της σύγχρονης μεγαλούπολης σέρνοντας πίσω του τα όνειρα μιας επανάστασης που δεν έγινε ποτέ, το βάρος της νοσταλγίας και των απωθημένων που κακοφόρμισαν και έχασαν την αθωότητά τους. Το μόνο που τους έχει απομείνει είναι η συνεχής ανανέωση του κύκλου του αίματος, που προσπαθούν μάταια να αποτρέψουν, πέφτοντας στις ψυχολογικές παγίδες μιας ζωής που μοιάζει εντελώς αποκομμένη από την πραγματικότητα του κόσμου.
Πρόκειται για ένα ψυχογράφημα της τρομοκρατίας αλά ελληνικά, γραμμένο με την ακρίβεια γεωμετρικού θεωρήματος.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα των Σολ Μπέλοου, Ε. Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Προσπέρ Μεριμέ, Ονορέ ντε Μπαλζάκ κ.ά. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 2000 με το μυθιστόρημά του «Φρούτα εποχής» και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα οκτώ μυθιστορήματά του.
Το μυθιστόρημά του «Μέρες Αλεξάνδρειας» (2007) μεταφράστηκε στα γαλλικά, τιμήθηκε με το Prix Méditerranée Etranger 2011 και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ισπανικά και στα αραβικά. Το μυθιστόρημά του «Φιλμ Νουάρ» το οποίο επίσης μεταφράστηκε στα γαλλικά ήταν υποψήφιο για το Prix Balkanika 2013.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011 ενώ την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Européen 2011. Είναι σύμβουλος έκδοσης του Λογοτεχνικού Περιοδικού «Κλεψύδρα» και μέλος της κριτικής επιτροπής του Prix Mediterranée Étranger και του Prix Méditerranée de la Poésie Nikos Gatsos.
Τον Απρίλιο του 2017 θα κυκλοφορήσει το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο «Ευτυχισμένες οικογένειες» από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Ο Έλληνας συγγραφέας, το 2014, αναγορεύτηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών για την προσφορά του στον λογοτεχνικό χώρο και τη συμβολή του στην ανάδειξη των Γραμμάτων και των Τεχνών στη Γαλλία και τον κόσμο.
Γενικά αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο για την παλαιμαχη επαναστατική παρέα των Εξαρχείων και του Κέντρου που φαίνεται τόσο μακρινή, απρόσμενη και ρομαντική για έναν νέο του 2015. Οι χαρακτήρες πολυπλευροι και αυτό είναι κάτι που αγαπώ. Πλατειαζε ο συγγραφέας βεβαια αρκετά και παρά τις σχεδόν 500 σελίδες εμεινα με διάφορα αναπάντητα ερωτήματα ενώ ξαφνικά στο τέλος ανέπτυξε μια καταιγιστική δράση λες και βαρέθηκε και ήθελε να κλείσει.
Πώς να μην ερωτευτεί κανείς τον Άλκη; Είναι τόσο επιβλητική η λογοτεχνική παρουσία του, που νομίζεις ότι πρόκειται για ήρωα Άρλεκιν, κι όμως πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα ματιά στον κόσμο αυτόν που ούτε να εξουσιάζουν ούτε να εξουσιάζονται επιθυμούν.