La útima mujer y el próximo combate

by Manuel Cofiño López

¿Influencias? ¿Reminiscencias? Fecundaciones, como diría Alfonso reyes. No creo necesario detenerse en ellas. Que Luis, viendo morir a Bruno, recuerde el cuento de Jack London, como el Che en Alegría de Pío; o tal página que nos trae a la memoria otra de Onelio Jorge Cardoso o alguna de Alejo Carpentier o García Márquez, no rebajan un ápice la excelente calidad ni el valor original de La última mujer y el próximo combate, que nos sitúa en el camino correcto de la novela revolucionaria, aquella que, aprovechando todo lo conquistado formalmente por la nueva narrativa latinoamericana, lo injerta con sabia maestría en el tronco de nuestra experiencia cotidiana.

José Antonio Portuondo
http://www.udea.edu.co/portal/page/po...

Genres: Fiction

Paperback

First published January 1, 1971

About the author

Escritor cubano de cuentos, novelas y noveletas, que narran los tiempos de cambio, las transformaciones sociales, los desgarramientos familiares y sociales en la Cuba revolucionaria. Uno de los mayores exponentes del Realismo Socialista en Cuba. Llegó a ser uno de los escritores cubanos más leídos y traducido a otros idiomas.

Reviews

[Georgia Douk. · Rating 4 out of 5]

"Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει τόσο να βάζουμε ετικέτες. πρέπει να νοιαζόμαστε περισσότερο για τα κίνητρα, για τις αιτίες και τα αποτελέσματα. Πίστη στη Επανάσταση δε σημαίνει προδοσία στο άτομο. μόνο εάν νοιαστούμε για το άτομο θα μπορέσουμε να χτίσουμε τον πραγματικό σοσιαλισμό. Υπάρχουν άλλοι που αποθεώνουν το δάσος ενώ τα δέντρα σαπίζουν. Εμείς εδώ πρέπει να βλέπουμε και το δάσος και τα δέντρα, γιατί, στο κάτω-κάτω, χωρίς δέντρα δεν υπάρχει δάσος."
Μπρούνο, σελ. 200

[Marianna Vasile · Rating 3 out of 5]

Ο Μανουέλ Κοφίνιο σε αυτό το μυθιστόρημα επιλέγει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο αφήγησης και αρκετά μπερδευτικό έως ότου το συνηθίσει κάνεις. Δεν είναι μόνο ότι μπλέκει το επικό στοιχείο και ανάμεσα στην αφήγηση της βασικής ιστορίας παραθέτει μύθους κι ιστορίες με μάγισσες και φαντάσματα του κουβανέζικου λαού, αλλά και το ότι δεν υπάρχει βασικός χαρακτήρας, παρά πολλοί ισάξιοι χαρακτήρες που "μπλέκονται" και "ξεμπλέκονται". Έχουμε επανάσταση άλλωστε. Η γενικότερη αίσθηση που μου αφήνει είναι καλή. Ιδιαίτερο βιβλίο.

[Boriana Ovcharova · Rating 3 out of 5]

Последната жена и следващата битка, Мануел Кофиньо
Допадна ми книгата. Напомняше ми на разказите на нашите майстори - Йовков и Елин Пелин, които великолепно описват българското село, житието на обикновения човек, пряко зависим от природата и нейните стихии. И тук станах свидетел на местни поверия, изплашени от необяснимото хора, смесица от религиозност и суеверие, сблъсък между учените от града и обикновения земеделец. Финалът имаше горчивия привкус на европейските финали без щастливи нотки. Реминисценции ту към "Тютюн". Интересно четиво. С учудване установявам, че не е някоя прастара класика на 150+ години.

[Tanya · Rating 2 out of 5]

This book is very hard to follow. The plot is not engaging and the there are so many characters; as a result none of them were developed in a way where the reader can truly see the world through their eyes.