What do you think?
Rate this book
The Wave
Czasami musimy robić złe rzeczy, aby przetrwać. Ale czy to oznacza, że jesteśmy złymi ludźmi?
Brighton, Wielka Brytania, rok 1950.
Młody weteran wojenny Herman Jones postanawia kontynuować służbę dla kraju i decyduje się wstąpić do brytyjskiej policji. W stawianiu pierwszych kroków na nowej ścieżce zawodowej może mu pomóc wpływowy znajomy ojca, Clarence Langford. Biznesmen zaprasza obu Jonesów na kolację do swojego domu, by pomówić o jego ewentualnym wsparciu. Tam Herman poznaje córki Clarence’a, Janette i Florence.
Rozmowy układają się po myśli przyszłego stróża prawa. Wieczór zapowiada się przyjemnie. Wszystko się jednak zmienia, gdy do uszu mężczyzn dobiega krzyk żony gospodarza.
W tamtym momencie jeszcze nie wiedziałem, że będę musiał podjąć najtrudniejszą decyzję w całym swoim życiu. Że to ja będę musiał zadecydować o losie młodej dziewczyny.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że od tej jednej decyzji zależy cała moja przyszłość.
Brighton, Wielka Brytania, rok 1950.
Młody weteran wojenny Herman Jones postanawia kontynuować służbę dla kraju i decyduje się wstąpić do brytyjskiej policji. W stawianiu pierwszych kroków na nowej ścieżce zawodowej może mu pomóc wpływowy znajomy ojca, Clarence Langford. Biznesmen zaprasza obu Jonesów na kolację do swojego domu, by pomówić o jego ewentualnym wsparciu. Tam Herman poznaje córki Clarence’a, Janette i Florence.
Rozmowy układają się po myśli przyszłego stróża prawa. Wieczór zapowiada się przyjemnie. Wszystko się jednak zmienia, gdy do uszu mężczyzn dobiega krzyk żony gospodarza.
W tamtym momencie jeszcze nie wiedziałem, że będę musiał podjąć najtrudniejszą decyzję w całym swoim życiu. Że to ja będę musiał zadecydować o losie młodej dziewczyny.
Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że od tej jednej decyzji zależy cała moja przyszłość.
416 pages, Paperback
First published June 17, 2023
175 people are currently reading
2668 people want to read
About the author
Monika Rutka
10 books705 followersMonika Rutka - z wykształcenia logistyk, pracuje w wytwórni muzycznej, a po godzinach spełnia się w aktorstwie i pisarstwie. Przygodę z pisaniem zaczęła w 2010 roku na ostatnich kartkach zeszytu do matematyki, jednak dopiero w 2021 roku zdecydowała się podejść do tego na poważnie i opublikować swoją twórczość na Wattpadzie. W sieci zaistniała pod pseudonimem „poskladana” dzięki krótkim, pouczającym filmom w aplikacji TikTok. Spark jest jej debiutancką powieścią, zainspirowaną tym, co widziała, usłyszała i przeżyła
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 809 reviews
September 23, 2023
Rutka idz dotknij trawy po takim zakończeniu bo ci majonez mózg wyżarł
June 24, 2023
KOCHAM RUTKĘ, PRZECZYTAM WSZYTKO OD NIEJ , NAWET LISTE ZAKUPÓW , ALBO PRĘDZEJ W JEJ STYLU TESTAMENT XDDDD
June 29, 2023
ja z każdą stroną tej książki byłam jak
😃->😊->🙂->😐->🤨->🧐->😟->😦->😨->😰->💀
😃->😊->🙂->😐->🤨->🧐->😟->😦->😨->😰->💀
June 19, 2023
KOCHAM CORINA🙏🏻 PLS MARRY ME
July 24, 2023
Nie potrafię znaleźć nic, co by mnie zainteresowało w „The Wave” poza ostatnimi stronami. Byłam podjarana tą książką przy zakupie, jednak bardzo się zawiodłam. Mam wrażenie, że nic się tu nie działo, wszystko było zbyt powolne i nawet moje uwielbienie do książek obstawionych w ‚dawnych czasach’ nie pomogło. Ze wszystkich osób polubiłam Corina, który był całkiem zabawną i ciekawą postacią:) Na początku miała to być jedna gwiazdka, jednak po skończeniu tej pozycji czułam minimalna pustkę i zadowolenie z zakończenia, co jest jak najbardziej na plus i dało mi chwilę na zastanowienie. Na półce mam 3 poprzednie książki M. Rutki i mam nadzieję, że spodobają mi się dużo bardziej.
June 19, 2023
rutka bedziesz mi placic za terapie
June 19, 2023
Rutka przestań bo pozwe cie za spowodowanie uszczerbku na moim zdrowiu psychicznym
June 26, 2023
rutka. weź się lecz
June 26, 2023
Rutka ma problemy ze sobą, nie zapraszam do dyskusji.
July 4, 2023
TRUTKAA KURWA ZA TE ZAKOŃCZENIE ZASŁUGUJESZ CO NAJWYŻEJ NA KIELECKI
June 30, 2023
⚜️ „ᴛʜᴇ ᴡᴀᴠᴇ” - ᴍᴏɴɪᴋᴀ ʀᴜᴛᴋᴀ ⚜️
„-ᴄᴢʏʟɪ ᴛᴏ ᴏᴋᴏ...
- ᴋɪᴇᴅʏś ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪᴀł, żᴇ ᴛᴏ ɴɪᴇ ᴊᴇɢᴏ ᴡɪɴᴀ, żᴇ ᴋᴏʙɪᴇᴛʏ ᴘʀᴏᴡᴏᴋᴜᴊą ɢᴏ ᴜʙɪᴏʀᴇᴍ. ᴡɪęᴄ ᴛᴀᴋ, ʙʏ ᴏsᴛᴜᴅᴢɪć ᴡ ɴɪᴍ ᴘᴏżąᴅᴀɴɪᴇ, ᴘᴏᴢʙᴀᴡɪłᴀᴍ ɢᴏ ᴏᴋᴀ. sᴋᴏʀᴏ ᴊᴇɢᴏ ᴡᴢʀᴏᴋ ᴘᴏᴛʀᴀғɪ ᴅᴏᴘʀᴏᴡᴀᴅᴢɪć ᴅᴏ ᴛʀᴀɢᴇᴅɪɪ, ɴɪᴇᴄʜ ɴɪᴇ ᴘᴀᴛʀᴢʏ.”
✨Flo total SLAY ✨
Nie wiem do końca jak się czuć po zakończeniu tej książki. Bo mam ochotę uśmiechać się przez łzy. Nie do końca jestem w stanie nazwać emocje, która mi teraz towarzyszy.
Urzekł mnie klimat tej książki, lata 50. w deszczowej Anglii, ten bar i budynki. A do tego tajemnicza smierć (a może morderstwo, kto wie?), mnóstwo sekretów. No idealny obraz do tego typu historii. Chyba nie zdażyło mi się wcześniej czytać książki osadzonej w tych czasach, a ma to swój niepodrabialny urok.
Herman i Florance. Dwa bardzo ciekawe charaktery z bagażem przejść.
Flo nie daje sobie w kasze dmuchać, jest świadoma swojego wyglądu i tego jak działa na innych i jak tego używać, jednak stawia sobie za punkt honoru by łamać każdą regułę. Nie zamierza przestrzegać zasad panującej mody, jest impulsywna, szybko wybucha w niej gniew, za to inne emocje odcina, nie wacha się używać siły, spławia każdego adoratora. Ma dopiero 24 lata, a życie zdażyło ją przeorać na tyle sposobów. A jej teraźniejszość wcale nie jest łatwiejsza 💔
Herman jest następnym materiałem na książkowego męża. Co ja mam powiedzieć? Wspaniały typ. No może poza kilkoma jego problemami, ale po tym co przeszedł, nie dziwię się, że sięgał po różne sposoby, aby się odciąć.
Ich relacja jest czystym, pięknym chaosem. Oni są jak dwa magnesy, to się przyciągają, to odpychają i tak co chwila. Te wszystkie sarkastyczne odzywki i urocze chwile, składają się na taką ich całość.
Do tego całe te napięcie, nie tylko związane z tą dwójką, ale z tajemnicą śmierci siostry Flo. Ciągle czuć, że coś się zbliża, że wisi nad nimi to niebezpieczeństwo.
Z końcówką nadal nie wiem jak się czuje. O chyba już się nie poczuje xd
A kto czytał trylogię „The Chain” to znajdzie kilka fajnych smaczków❣️
„-ᴄᴢʏʟɪ ᴛᴏ ᴏᴋᴏ...
- ᴋɪᴇᴅʏś ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢɪᴀł, żᴇ ᴛᴏ ɴɪᴇ ᴊᴇɢᴏ ᴡɪɴᴀ, żᴇ ᴋᴏʙɪᴇᴛʏ ᴘʀᴏᴡᴏᴋᴜᴊą ɢᴏ ᴜʙɪᴏʀᴇᴍ. ᴡɪęᴄ ᴛᴀᴋ, ʙʏ ᴏsᴛᴜᴅᴢɪć ᴡ ɴɪᴍ ᴘᴏżąᴅᴀɴɪᴇ, ᴘᴏᴢʙᴀᴡɪłᴀᴍ ɢᴏ ᴏᴋᴀ. sᴋᴏʀᴏ ᴊᴇɢᴏ ᴡᴢʀᴏᴋ ᴘᴏᴛʀᴀғɪ ᴅᴏᴘʀᴏᴡᴀᴅᴢɪć ᴅᴏ ᴛʀᴀɢᴇᴅɪɪ, ɴɪᴇᴄʜ ɴɪᴇ ᴘᴀᴛʀᴢʏ.”
✨Flo total SLAY ✨
Nie wiem do końca jak się czuć po zakończeniu tej książki. Bo mam ochotę uśmiechać się przez łzy. Nie do końca jestem w stanie nazwać emocje, która mi teraz towarzyszy.
Urzekł mnie klimat tej książki, lata 50. w deszczowej Anglii, ten bar i budynki. A do tego tajemnicza smierć (a może morderstwo, kto wie?), mnóstwo sekretów. No idealny obraz do tego typu historii. Chyba nie zdażyło mi się wcześniej czytać książki osadzonej w tych czasach, a ma to swój niepodrabialny urok.
Herman i Florance. Dwa bardzo ciekawe charaktery z bagażem przejść.
Flo nie daje sobie w kasze dmuchać, jest świadoma swojego wyglądu i tego jak działa na innych i jak tego używać, jednak stawia sobie za punkt honoru by łamać każdą regułę. Nie zamierza przestrzegać zasad panującej mody, jest impulsywna, szybko wybucha w niej gniew, za to inne emocje odcina, nie wacha się używać siły, spławia każdego adoratora. Ma dopiero 24 lata, a życie zdażyło ją przeorać na tyle sposobów. A jej teraźniejszość wcale nie jest łatwiejsza 💔
Herman jest następnym materiałem na książkowego męża. Co ja mam powiedzieć? Wspaniały typ. No może poza kilkoma jego problemami, ale po tym co przeszedł, nie dziwię się, że sięgał po różne sposoby, aby się odciąć.
Ich relacja jest czystym, pięknym chaosem. Oni są jak dwa magnesy, to się przyciągają, to odpychają i tak co chwila. Te wszystkie sarkastyczne odzywki i urocze chwile, składają się na taką ich całość.
Do tego całe te napięcie, nie tylko związane z tą dwójką, ale z tajemnicą śmierci siostry Flo. Ciągle czuć, że coś się zbliża, że wisi nad nimi to niebezpieczeństwo.
Z końcówką nadal nie wiem jak się czuje. O chyba już się nie poczuje xd
A kto czytał trylogię „The Chain” to znajdzie kilka fajnych smaczków❣️
June 21, 2023
to bylo niesamowite
kocham ksiazki rutki i to jak pisze, napewno ze mna zostanie ta ksiazka
HERMAN kurwa JONES.
ale zakonczenie…
kocham ksiazki rutki i to jak pisze, napewno ze mna zostanie ta ksiazka
HERMAN kurwa JONES.
ale zakonczenie…
July 6, 2023
potrzebuje namiarów na dilera rutki
June 19, 2023
niesamowite. To jak bardzo wciągnęłam się w ta książkę i jak bardzo od pierwsych stron zawładnęła moim sercem jest niesamowite. Florence oficjalnie zostaje jedna z moich ulubionych bohaterek a klimat lat 50 czułam odrazu. Widziałam dom Florence, bar i stadninę w mojej głowie. Był szok płacz i śmiech 😋🤟 rutka jak zawsze rozjebała
July 13, 2023
3,5
dupy nie urywa
dupy nie urywa
June 21, 2023
Miałam co do tej książki ogromne oczekiwania i ani trochę się nie zawiodłam. Już od pierwszych stron mnie bardzo zaciekawiła i pochłonęła. Cały zamysł na fabułę był naprawdę cudowny i został świetnie zrealizowany. Książka ma przecudowny klimat i zaczynając każdy kolejny rozdział dosłownie nie mogłam się od niej oderwać. Styl pisania autorki jest cudowny i czytało mi się naprawdę szybko. Lata 50 nadają naprawdę przecudownego klimatu.
Jeśli chodzi o bohaterów to polubiłam się z każdym odrazu. Florence, czyli nasza główna bohaterka ma bardzo mocny charakter i jest strasznie tajemnicza. Przeszła w swoim życiu bardzo dużo. Jak czytałam jej perspektywę to czasami musiałam odkładać książkę i chwilę odpocząć, bo siedziało we mnie zbyt wiele emocji. Herman, czyli nasz drugi główny bohater to postać, która pokochałam od samego początku. Zdecydowanie nie miał łatwego życia. Wspomnienia z wojny cały czas siedziały w jego głowie, co mamy opisane w rozdziałach z jego perspektywy. Jak to czytałam to naprawdę rozrywało mi serce. Herman potrafi być przeuroczy i sporo pomógł Florence. Relacja Florence i Hermana była strasznie skomplikowana. Na początku cały czas się ze sobą kłócili, jednak z każdym rozdziałem zaczynali sobie coraz bardziej ufać. Obydwoje są okropnie zniszczeni i starają się sobie nawzajem pomagać.
Sądziłam, że nie będę płakać, bo w sumie to bardzo rzadko płacze na książkach, ale tutaj dosłownie nie dało się nie płakać. Wszystkie tajemnice, które poznajemy rozwaliły mi głowę. Tak naprawdę to do samego końca nie miałam bladego pojęcia jak to wszystko się skończy, a jak już się dowiedziałam i połączyłam wszystkie fakty w jedność to musiałam odłożyć książkę i iść się przewietrzyć.
Podczas czytania „The Wave” odczuwałam miliony emocji. Śmiałam się, płakałam i miałam ochotę rzucić książka. To pierwsza książka od tej autorki, z którą miałam odczynienia i już wiem, że musze jak najszybciej wszystko nadrobić.
Zakończenie rozwaliło mi głowę i nadal nie mogę się po nim pozbierać. Zdecydowanie historia Hermana i Flo zostanie w mojej głowie na bardzo bardzo długi czas.
Polecam „The Wave” szczerze z całego serduszka. Pamiętajcie jednak, że książka jest 16+ i zdecydowanie nie nada się dla młodszych czytelników!!
Jeśli chodzi o bohaterów to polubiłam się z każdym odrazu. Florence, czyli nasza główna bohaterka ma bardzo mocny charakter i jest strasznie tajemnicza. Przeszła w swoim życiu bardzo dużo. Jak czytałam jej perspektywę to czasami musiałam odkładać książkę i chwilę odpocząć, bo siedziało we mnie zbyt wiele emocji. Herman, czyli nasz drugi główny bohater to postać, która pokochałam od samego początku. Zdecydowanie nie miał łatwego życia. Wspomnienia z wojny cały czas siedziały w jego głowie, co mamy opisane w rozdziałach z jego perspektywy. Jak to czytałam to naprawdę rozrywało mi serce. Herman potrafi być przeuroczy i sporo pomógł Florence. Relacja Florence i Hermana była strasznie skomplikowana. Na początku cały czas się ze sobą kłócili, jednak z każdym rozdziałem zaczynali sobie coraz bardziej ufać. Obydwoje są okropnie zniszczeni i starają się sobie nawzajem pomagać.
Sądziłam, że nie będę płakać, bo w sumie to bardzo rzadko płacze na książkach, ale tutaj dosłownie nie dało się nie płakać. Wszystkie tajemnice, które poznajemy rozwaliły mi głowę. Tak naprawdę to do samego końca nie miałam bladego pojęcia jak to wszystko się skończy, a jak już się dowiedziałam i połączyłam wszystkie fakty w jedność to musiałam odłożyć książkę i iść się przewietrzyć.
Podczas czytania „The Wave” odczuwałam miliony emocji. Śmiałam się, płakałam i miałam ochotę rzucić książka. To pierwsza książka od tej autorki, z którą miałam odczynienia i już wiem, że musze jak najszybciej wszystko nadrobić.
Zakończenie rozwaliło mi głowę i nadal nie mogę się po nim pozbierać. Zdecydowanie historia Hermana i Flo zostanie w mojej głowie na bardzo bardzo długi czas.
Polecam „The Wave” szczerze z całego serduszka. Pamiętajcie jednak, że książka jest 16+ i zdecydowanie nie nada się dla młodszych czytelników!!
July 13, 2023
depresja.
December 15, 2023
edit: zmieniam z pięć na cztery bo w zasadzie wogóle o niej nie myślę
January 17, 2025
kocham książki rutki, dziękuję za uwagę
June 19, 2023
Znacie te uczucie kiedy książka kompletnie przejmuje nad wami kontrolę i podczas jej czytania odczuwacie emocje, jakich nawet nigdy nie przypuszczalibyście poczuć podczas lektury jakiejkolwiek pozycji?
Tak właśnie miałam z 'The Wave'.
Fakt, że pokochałam tę historię, to zdecydowanie za mało powiedziane. Skończyłam ją czytać kilka dni temu, a uczucia jakie mi wówczas towarzyszyły, trzymają się mnie do teraz.
Pięć gwiazdek to zdecydowanie za mało. 'The Wave' zasługuje na ich nieskończoność.
Monika Rutka znowu przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Sam pomysł na historię, jak i styl jej napisania, jest FENOMENALNY!! Już na pierwszy rzut oka widać progres między 'Spark', a wyżej wspomnianą pozycją. Nikt inny nie potrafi aż tak trzymać mnie w napięciu, aż do ostatniej strony. A co po niej? Morze łez. Ale przede wszystkim satysfakcja z przeczytania tak cudownej książki.
Jak jakimś cudem, jeszcze wahacie się przed sięgnięcią po nią, zróbcie to. Nawet jak nie jesteście pewni czy tematyka i czasy, w jakich osadzona jest fabuła, wam podpasuje. Przez takie myśli możecie stracić możliwość poznania historii, która wpłynie na was bezpowrotnie ❤️
Tak właśnie miałam z 'The Wave'.
Fakt, że pokochałam tę historię, to zdecydowanie za mało powiedziane. Skończyłam ją czytać kilka dni temu, a uczucia jakie mi wówczas towarzyszyły, trzymają się mnie do teraz.
Pięć gwiazdek to zdecydowanie za mało. 'The Wave' zasługuje na ich nieskończoność.
Monika Rutka znowu przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Sam pomysł na historię, jak i styl jej napisania, jest FENOMENALNY!! Już na pierwszy rzut oka widać progres między 'Spark', a wyżej wspomnianą pozycją. Nikt inny nie potrafi aż tak trzymać mnie w napięciu, aż do ostatniej strony. A co po niej? Morze łez. Ale przede wszystkim satysfakcja z przeczytania tak cudownej książki.
Jak jakimś cudem, jeszcze wahacie się przed sięgnięcią po nią, zróbcie to. Nawet jak nie jesteście pewni czy tematyka i czasy, w jakich osadzona jest fabuła, wam podpasuje. Przez takie myśli możecie stracić możliwość poznania historii, która wpłynie na was bezpowrotnie ❤️
March 8, 2024
Kocham wszystko w tej książce.
July 6, 2023
trafia do mojej topki!!! czytajcieee
July 22, 2023
czuje sie jak bohater ksiazki rutki bo czuje sie jak trup po przeczytaniu tego. przepadlem.
August 29, 2023
3.5/5 herman to mój mąż
June 27, 2023
Zacznę od tego, że jestem absolutnie zakochana w tej historii. Tę pozycję czytało mi się niezwykle dobrze i szybko, gdy tylko kończyłam jeden rozdział od razu chciałam czytać kolejny. Humor, jaki tu występuje jest jak najbardziej w moim stylu i właśnie za to poczucie ubóstwiam drugoplanowego bohatera – Corina. Ta książka jest pełna pięknych, wartościowych i bardzo życiowych cytatów co bardzo sobie cenię. Bohaterowie są świetnie wykreowani, a szczególnie polubiłam się oczywiście z Florence i Hermanem. Jeżeli chodzi o główną bohaterkę to podobało mi się jak autorka poprowadziła jej postać, z początku zimna, ale im dalej poznajemy ją coraz bardziej i dowiadujemy się, co to wszystko spowodowało i jej prawdziwy charakter bez żadnego udawania. Postać głównego bohatera była równie ciekawa, jego wspomnienia z wojny były zdecydowanie traumatyczne i na niego wpłynęły. Muszę także wspomnieć o wątku romantycznym, który dla mnie był doskonały. Z początku wrogowie, których łączy wspólna przeszłość, a potem przeradza się to w coś więcej. Relacja bohaterów była czymś cudownym, a Herman jest moim kolejnym książkowym mężem. Klimat tej historii jest świetny, a czytając tę książkę muszę przyznać, że czasem naprawdę czułam strach i niepokój szczególnie w drugiej połowie tej pozycji. Podziwiam autorkę za to jak wymyśliła te wszystkie zwroty akcji, które były kompletnie niespodziewane tak samo jak zakończenie. Oprócz słodkich, śmiesznych czy po prostu fajnych momentów oczywiście musiały być też te mniej przyjemne, na których wylałam mnóstwo łez, a szczególnie na zakończeniu. Podsumowując ogromnie polecam tę książkę i jest to teraz jedna z moich ulubionych pozycji.
June 19, 2023
Jak wiecie lub nie miałam ogromne obawy przed przeczytaniem tej książki. Ponieważ nie byłam do końca przekonana, do jednego z jej motywów. Jednak dałam tej książce szansę i naprawdę się cieszę, że to zrobiłam. Ponieważ od pierwszych stron mnie sobą zaciekawiła. Od razu polubiłam głównych bohaterów.
Cały zamysł na fabułę moim zdaniem był naprawdę genialny. Lubię kiedy historię, które czytam, mnie angażują do dalszego czytania. A zaczynając każdy kolejny rozdział nie byłam w stanie się od niej oderwać ponieważ musiałam wiedzieć co wydarzy się dalej. Chciałam poznać tajemnicę i dowiedzieć się kto tak naprawdę zawinił.
Florence - nasza główna bohaterka jest strasznie tajemnicza, ale nie brakuję jej zadziorności i tego, że nie da sobie wejść na głowę. Była to postać, która od samego początku mnie sobą zaciekawiła i od razu ją polubiłam. Chciałam dowiedzieć się co takiego wydarzyło się w jej życiu, że stała się taka w nie inna. Nie sądziłam, że przeszła tak dużo. Czasem jak czytałam jej perspektywe to coś chwytało mnie za serce i sprawiało, że miałam łzy w oczach.
Herman to bohater, którego pokochałam bo no nie dało się inaczej. Serio. Od samego początku książki możemy poznać, że wcale nie miał łatwego życia. Pierwszy raz spotkałam się w książce, że większość z niej jest pisana z perspektywy mężczyzny a nie kobiety. Wiecie co ? To było tak genialne, naprawdę cudownie się czytało jego myśli i to jaki ma pogląd na świat i to co go otacza. Jednak były momenty w których moje serce pękało ponieważ, gdy pojawiały się jego wspomnienia z wojny było mi naprawdę smutno.
Florence i Herman to bohaterowie, którzy są tak genialnie wykreowani. Uwielbiam w nich dosłownie wszystko. Genialnie było czytać ich przekomarzania oraz to jak z każdą kolejną stroną ufali sobie coraz bardziej. Jednak ich relacja wcale nie była usłana różami. Była bardzo, ale to bardzo skomplikowana. Obydwoje byli zniszczeni przez przeszłość. Jednak jedna wspólna tajemnica zbliżyła ich do siebie. Obydwoje starają się sobie wzajemnie pomóc.
Tajemnice w tej książce i to co poznajemy sprawiło, że Monika Rutka doprowadziła mnie do łez. A sądziłam, że nie będę płakać. Jej się udało. Sprawiła, że w pewnym momencie podczas czytania tej pozycji, przez łzy nie widziałam tego co czytam. Ale było warto. Nie żałuję ani jednej łzy, którą wylałam na tej książce. Bo ona jest tego warta.
Zakończenie sprawiło, że poczułam ogromną pustkę, a gdy wróciłam do dedykacji, poryczalam się jak małe dziecko, ponieważ zrozumiałam jej znaczenie. I naprawdę to mnie mocno uderzyło.
Widać w tej książce, że autorka zrobiła ogromny progres jeśli chodzi o pisanie. Bardzo polubiłam się z jej piórem dzięki czemu przekonałam się do jej twórczości i z niecierpliwością będę oczekiwać kolejnych historii jej autorstwa.
Dla mnie osobiście ogromnym plusem są krótkie rozdziały, dzięki czemu lepiej czytało mi się tą książkę.
Dość długo zastanawiałam się jaką wystawić ocenę. Jednak ostatecznie dałam jej 5/5 bo uważam, że ta historia na taką ocenę właśnie zasługuje.
Cały zamysł na fabułę moim zdaniem był naprawdę genialny. Lubię kiedy historię, które czytam, mnie angażują do dalszego czytania. A zaczynając każdy kolejny rozdział nie byłam w stanie się od niej oderwać ponieważ musiałam wiedzieć co wydarzy się dalej. Chciałam poznać tajemnicę i dowiedzieć się kto tak naprawdę zawinił.
Florence - nasza główna bohaterka jest strasznie tajemnicza, ale nie brakuję jej zadziorności i tego, że nie da sobie wejść na głowę. Była to postać, która od samego początku mnie sobą zaciekawiła i od razu ją polubiłam. Chciałam dowiedzieć się co takiego wydarzyło się w jej życiu, że stała się taka w nie inna. Nie sądziłam, że przeszła tak dużo. Czasem jak czytałam jej perspektywe to coś chwytało mnie za serce i sprawiało, że miałam łzy w oczach.
Herman to bohater, którego pokochałam bo no nie dało się inaczej. Serio. Od samego początku książki możemy poznać, że wcale nie miał łatwego życia. Pierwszy raz spotkałam się w książce, że większość z niej jest pisana z perspektywy mężczyzny a nie kobiety. Wiecie co ? To było tak genialne, naprawdę cudownie się czytało jego myśli i to jaki ma pogląd na świat i to co go otacza. Jednak były momenty w których moje serce pękało ponieważ, gdy pojawiały się jego wspomnienia z wojny było mi naprawdę smutno.
Florence i Herman to bohaterowie, którzy są tak genialnie wykreowani. Uwielbiam w nich dosłownie wszystko. Genialnie było czytać ich przekomarzania oraz to jak z każdą kolejną stroną ufali sobie coraz bardziej. Jednak ich relacja wcale nie była usłana różami. Była bardzo, ale to bardzo skomplikowana. Obydwoje byli zniszczeni przez przeszłość. Jednak jedna wspólna tajemnica zbliżyła ich do siebie. Obydwoje starają się sobie wzajemnie pomóc.
Tajemnice w tej książce i to co poznajemy sprawiło, że Monika Rutka doprowadziła mnie do łez. A sądziłam, że nie będę płakać. Jej się udało. Sprawiła, że w pewnym momencie podczas czytania tej pozycji, przez łzy nie widziałam tego co czytam. Ale było warto. Nie żałuję ani jednej łzy, którą wylałam na tej książce. Bo ona jest tego warta.
Zakończenie sprawiło, że poczułam ogromną pustkę, a gdy wróciłam do dedykacji, poryczalam się jak małe dziecko, ponieważ zrozumiałam jej znaczenie. I naprawdę to mnie mocno uderzyło.
Widać w tej książce, że autorka zrobiła ogromny progres jeśli chodzi o pisanie. Bardzo polubiłam się z jej piórem dzięki czemu przekonałam się do jej twórczości i z niecierpliwością będę oczekiwać kolejnych historii jej autorstwa.
Dla mnie osobiście ogromnym plusem są krótkie rozdziały, dzięki czemu lepiej czytało mi się tą książkę.
Dość długo zastanawiałam się jaką wystawić ocenę. Jednak ostatecznie dałam jej 5/5 bo uważam, że ta historia na taką ocenę właśnie zasługuje.
June 29, 2023
Piszę to i płaczę.
Dosłownie łzy płyną mi po twarzy a ja nie wiem kiedy się po tym pozbieram. Mimo, ze samo zakończenie można uznać za szczęśliwe.
Nie spodziewałam się cudów a dostałam jeden z nich.
I mimo kilku niedociągnięć ostatnie 100 stron pozwoliło mi zapomnieć o wszystkim. Nie mogłam przestać czytać.
Nie jestem fanką Sparka ale to-
Uwielbiam.
Zresztą oceny na Goodreads mówią same za siebie.
Czytajcie to.
Dosłownie łzy płyną mi po twarzy a ja nie wiem kiedy się po tym pozbieram. Mimo, ze samo zakończenie można uznać za szczęśliwe.
Nie spodziewałam się cudów a dostałam jeden z nich.
I mimo kilku niedociągnięć ostatnie 100 stron pozwoliło mi zapomnieć o wszystkim. Nie mogłam przestać czytać.
Nie jestem fanką Sparka ale to-
Uwielbiam.
Zresztą oceny na Goodreads mówią same za siebie.
Czytajcie to.
August 15, 2023
Za każdym razem, gdy kończę książki Moniki, moje serce zostaję rozszarpane, a następnie posklejane.
W przypadku „The Wave” było inaczej. Nie zostałam posklejana. Czułam się, jakby krzyk i łzy, wręcz zabijały mnie z każdej strony. Ta książka odcisnęła ogromne piętno na mojej osoby, jednak to całokształt, mnie tak bardzo skrzywdził. Czułam się, jakbym to ja, umierała, a nie Janette. Czułam wiele emocji, czułam dreszcze na plecach, przypadkowy powiew wiatru. Dalej to czuję.
I jestem tak niezwykle zaintrygowana, że nie żałuję, że tak dużo łez wypłynęło na moje policzki dzięki tej historii.
W przypadku „The Wave” było inaczej. Nie zostałam posklejana. Czułam się, jakby krzyk i łzy, wręcz zabijały mnie z każdej strony. Ta książka odcisnęła ogromne piętno na mojej osoby, jednak to całokształt, mnie tak bardzo skrzywdził. Czułam się, jakbym to ja, umierała, a nie Janette. Czułam wiele emocji, czułam dreszcze na plecach, przypadkowy powiew wiatru. Dalej to czuję.
I jestem tak niezwykle zaintrygowana, że nie żałuję, że tak dużo łez wypłynęło na moje policzki dzięki tej historii.
January 3, 2025
kochani, życie jest piękne, tylko nie moje i nie wasze, ale może kogoś innego.
Displaying 1 - 30 of 809 reviews