What do you think?
Rate this book
Uyku
"Herkes uyur. Uyku, geçmişle bugünü birbirine bağlar. Uyku sindirir, yaraları sarar. Uyku, zenginle fakiri, kadınla erkeği, insanla hayvanı eşitler. Benden başka herkesi."
Belçikalı yazar Annelies Verbeke bu ilk romanında uykusuzluk çeken Maya ile gecenin içinde karşılaştığı ruhdaşı Benoit'nın hikayesini anlatıyor. Maya önceleri yakınlarının önerdiği ballı sıcak süt, gevşeme terapisi ve çeşitli benzeri yöntemlerle uyumaya çalışır ama başarılı olamaz. Kendisini anlayamayan ve yanında mışıl mışıl uyumaya devam eden sevgilisi Remco ile yolları ayrıldıktan sonra hayatı değişir ve kendisini daha da yalnız hissetmeye başlar. Çoğunluğun evlerinde, yataklarında uyuyarak geçirdiği gece saatlerinde Maya sokaklarda gezinir. Bu gezintilerden birinde tanıştığı, kendisi gibi uyumayan Benoit için "Sadece bir uykusuzla anlaşabilirim çünkü diğerleri beni anlamıyo" diye düşünür. Roman, iki kahramanın anlattıkları kendi hikayeleri ile değişik ve derin bir boyut kazanıyor. Her iki uykusuz da tercih etmedikleri halde geceleri uyuyan, gündüzleri çalışan büyük çoğunluğun sürdürdüğü düzenli hayatın dışında kalıyor ve o noktada yan yana düşüyorlar.
Verbeke'nin karakterleri duygudaşlık beslemekten kendimizi alamayacağımız, normal bir hayat sürme özlemleri yüzünden ıstırap çeken, o özlemler ve beklentilerle dışarıdaki yüzeysel hayatın kendilerini tatmin etmeyeceğinin bilincide olan insanlar. Yazar isabetli, güçlü metaforlarla hikayesinin temelini sağlamlaştırıyor. Uyku, insanları etkilemek, güldürmek, biraz birbirlerine yaklaştırmak isteyen bir yazardan, hayata ve hayatın insana sunduğu deneyimlere derin kavrayışlı bir bakış... Bir tutam ironiyle çeşnilendirilmiş, hem özlü hem de şiirsel, sahici bir dayanışma girişimi...
Belçikalı yazar Annelies Verbeke bu ilk romanında uykusuzluk çeken Maya ile gecenin içinde karşılaştığı ruhdaşı Benoit'nın hikayesini anlatıyor. Maya önceleri yakınlarının önerdiği ballı sıcak süt, gevşeme terapisi ve çeşitli benzeri yöntemlerle uyumaya çalışır ama başarılı olamaz. Kendisini anlayamayan ve yanında mışıl mışıl uyumaya devam eden sevgilisi Remco ile yolları ayrıldıktan sonra hayatı değişir ve kendisini daha da yalnız hissetmeye başlar. Çoğunluğun evlerinde, yataklarında uyuyarak geçirdiği gece saatlerinde Maya sokaklarda gezinir. Bu gezintilerden birinde tanıştığı, kendisi gibi uyumayan Benoit için "Sadece bir uykusuzla anlaşabilirim çünkü diğerleri beni anlamıyo" diye düşünür. Roman, iki kahramanın anlattıkları kendi hikayeleri ile değişik ve derin bir boyut kazanıyor. Her iki uykusuz da tercih etmedikleri halde geceleri uyuyan, gündüzleri çalışan büyük çoğunluğun sürdürdüğü düzenli hayatın dışında kalıyor ve o noktada yan yana düşüyorlar.
Verbeke'nin karakterleri duygudaşlık beslemekten kendimizi alamayacağımız, normal bir hayat sürme özlemleri yüzünden ıstırap çeken, o özlemler ve beklentilerle dışarıdaki yüzeysel hayatın kendilerini tatmin etmeyeceğinin bilincide olan insanlar. Yazar isabetli, güçlü metaforlarla hikayesinin temelini sağlamlaştırıyor. Uyku, insanları etkilemek, güldürmek, biraz birbirlerine yaklaştırmak isteyen bir yazardan, hayata ve hayatın insana sunduğu deneyimlere derin kavrayışlı bir bakış... Bir tutam ironiyle çeşnilendirilmiş, hem özlü hem de şiirsel, sahici bir dayanışma girişimi...
124 pages, Paperback
First published January 1, 2003
29 people are currently reading
637 people want to read
About the author
Annelies Verbeke
48 books103 followersAnnelies Verbeke is a Flemish writer from Belgium. She lives in Ghent. Verbeke studied German language and Scenario writing. In 2003 she debuted at Uitgeverij De Geus with her novel Slaap! with which she won the Vlaamse debuutprijs, the Gouden Ezelsoor and the Vrouw en Kultuur Debuutprijs. The novel was on the longlists of the AKO Literatuurprijs and the Libris Literatuurprijs and was nominated for the Gerard Walschapprijs.
Annelies Verbeke in the Dutch Wikipedia
Annelies Verbeke in the Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
Annelies Verbeke at "Schrijversgewijs"
Annelies Verbeke in the Dutch Wikipedia
Annelies Verbeke in the Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
Annelies Verbeke at "Schrijversgewijs"
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 151 reviews
October 25, 2014
Twee sterren op Goodreads is bedrieglijk. Eentje betekent hier I hated it en dat is niet waar, maar erg veel meer dan 'superslecht kan je het niet noemen' haal ik er ook niet uit.
Kijk, Verbeke kan schrijven en ze heeft fantasie. En ze heeft zich achter een pc gezet en heeft 154 bladzijden getypt en daarna nog een paar duizend. Ik niet, dus alle kritiek staat meteen in dat spotlight: wie ben ik om dit af te kraken.
Gaan we dus niet doen, maar dit was niet voor mij. Er staan mooie dingen in: zinnen, woorden, gedachten, beelden -- meermaals bleef ik even hangen, herlas ik een stukje, stelde ik mij de scene voor. Maar er straalt ook een luiheid van af, een achteloosheid -- iets van in de rapte -- en sijpelt de bastaardtaal binnen uit gemakzucht, kiest ze de gemakkelijke weg in plaats van de poëtische, en lees ik passages die schuren als de vacht van een straathond. Dit lijkt niet bepaald nauwgezet gewikt en gewogen, herschreven, gepolijst.
Thematisch had ik het ook moeilijk. Als geattesteerd slaapgestoorde sprak dit boek me wel aan (hoewel ik het vooral koos om het oeuvre zelf -- ik las nog maar weinig, maar enkele kortverhalen en haar prozagedicht Tirol Inferno hadden me evenwel geïnteresseerd gemaakt. Toch viel ook dat tegen en vond ik het weinig herkenbaar.
De personages zijn irritant. Vond ik irritant tenminste. Maya is een neurotisch geval en Benoit lijdt aan psychoses. Opname voor beide zou ik zeggen. Zij lijkt vooral te kampen met nogal burgerlijke levenshindernissen (join the club) en hij is aaneengeregen van de clichétrauma's -- dode moeders, internaten, gepest op school. Erg, erg, maar het kan me in deze vorm, in dit specifieke relaas, weinig bekoren.
Verbeke lijkt al deze elementen te gebruiken om enige bijkomende zwaarte te geven aan een soort miniroadmovie langs Vlaamse tristesse. Olga de frietkotmadam die dood gaat maar toch een rolletje krijgt want 'het is nogal een karakter zenne' en het geeft Maya wat diepgang -- dat.
Meest lijkt dit nog op een scenario (ook een vak van haar -- ook? hoe doe je dat toch?) en in dit geval zo eentje in de stijl van Night on Earth of After Hours. Een drukke collage van gebeurtenissen, een bevreemdend timeframe van enkele uren, dagen -- nachten vooral -- de echte wereld op afstand, in de achtergrond maar zonder werkelijke aanwezigheid, een volksstoet aan rare snuiters en bizarre situaties die de narratief bevolken, een wat exotische, aberrante of quasi-rebelse hoofdfiguur die op een keerpunt in het leven staat.
Uiteindelijk denk ik dat deze novelle te veel een doorbraak moest worden. Te snel geschreven, te veel geleid door vormvereisten. 'Als we een stoere griet nemen en wat prikkelende scenes, zitten we goed bij de vrouwen en de jeugd. Een slechte opvoeding, sterven en dood, existentieel ongeluk en stadse vervreemding, dat scoort bij de intellectueel.' Mixen en opdienen.
Dit moest een icoon worden lijkt het; succesdebuut en start van een briljante carrière, stem van een nieuwe generatie, aankondiging van een stijlbreuk in de Vlaamse literatuur. Is het voor mij alvast niet geworden, maar het loopt schijnbaar als een trein en dat is gegund. Erg veel tijd ga ik er echter niet meer aan besteden.
Ik hoor dat Verbeke nu aan scenario's werkt en eerlijk gezegd is dat wat haar beter zal afgaan. Ik zie de dramatische potvissequentie (grand finale tweede akte) zo voor me.
Kijk, Verbeke kan schrijven en ze heeft fantasie. En ze heeft zich achter een pc gezet en heeft 154 bladzijden getypt en daarna nog een paar duizend. Ik niet, dus alle kritiek staat meteen in dat spotlight: wie ben ik om dit af te kraken.
Gaan we dus niet doen, maar dit was niet voor mij. Er staan mooie dingen in: zinnen, woorden, gedachten, beelden -- meermaals bleef ik even hangen, herlas ik een stukje, stelde ik mij de scene voor. Maar er straalt ook een luiheid van af, een achteloosheid -- iets van in de rapte -- en sijpelt de bastaardtaal binnen uit gemakzucht, kiest ze de gemakkelijke weg in plaats van de poëtische, en lees ik passages die schuren als de vacht van een straathond. Dit lijkt niet bepaald nauwgezet gewikt en gewogen, herschreven, gepolijst.
Thematisch had ik het ook moeilijk. Als geattesteerd slaapgestoorde sprak dit boek me wel aan (hoewel ik het vooral koos om het oeuvre zelf -- ik las nog maar weinig, maar enkele kortverhalen en haar prozagedicht Tirol Inferno hadden me evenwel geïnteresseerd gemaakt. Toch viel ook dat tegen en vond ik het weinig herkenbaar.
De personages zijn irritant. Vond ik irritant tenminste. Maya is een neurotisch geval en Benoit lijdt aan psychoses. Opname voor beide zou ik zeggen. Zij lijkt vooral te kampen met nogal burgerlijke levenshindernissen (join the club) en hij is aaneengeregen van de clichétrauma's -- dode moeders, internaten, gepest op school. Erg, erg, maar het kan me in deze vorm, in dit specifieke relaas, weinig bekoren.
Verbeke lijkt al deze elementen te gebruiken om enige bijkomende zwaarte te geven aan een soort miniroadmovie langs Vlaamse tristesse. Olga de frietkotmadam die dood gaat maar toch een rolletje krijgt want 'het is nogal een karakter zenne' en het geeft Maya wat diepgang -- dat.
Meest lijkt dit nog op een scenario (ook een vak van haar -- ook? hoe doe je dat toch?) en in dit geval zo eentje in de stijl van Night on Earth of After Hours. Een drukke collage van gebeurtenissen, een bevreemdend timeframe van enkele uren, dagen -- nachten vooral -- de echte wereld op afstand, in de achtergrond maar zonder werkelijke aanwezigheid, een volksstoet aan rare snuiters en bizarre situaties die de narratief bevolken, een wat exotische, aberrante of quasi-rebelse hoofdfiguur die op een keerpunt in het leven staat.
Uiteindelijk denk ik dat deze novelle te veel een doorbraak moest worden. Te snel geschreven, te veel geleid door vormvereisten. 'Als we een stoere griet nemen en wat prikkelende scenes, zitten we goed bij de vrouwen en de jeugd. Een slechte opvoeding, sterven en dood, existentieel ongeluk en stadse vervreemding, dat scoort bij de intellectueel.' Mixen en opdienen.
Dit moest een icoon worden lijkt het; succesdebuut en start van een briljante carrière, stem van een nieuwe generatie, aankondiging van een stijlbreuk in de Vlaamse literatuur. Is het voor mij alvast niet geworden, maar het loopt schijnbaar als een trein en dat is gegund. Erg veel tijd ga ik er echter niet meer aan besteden.
Ik hoor dat Verbeke nu aan scenario's werkt en eerlijk gezegd is dat wat haar beter zal afgaan. Ik zie de dramatische potvissequentie (grand finale tweede akte) zo voor me.
June 21, 2016
Beroepsmatig ben ik het gewoon dat mensen mij hun verhaal vertellen. Sommigen doen dit heel uitgebreid, detaillistisch en omslachtig. Anderen vertellen kort met hier en daar wat ankerpunten. Ik zoek dan naar meer context om het verhaal aan mekaar te rijgen. Slaap! was hier een voorbeeld van. Ik las het in drie korte keren uit. Drie intakes, klaar. Ik vond het te vluchtig en te gejaagd. In kleine, korte zinnen word je meegenomen op een trein der bizarheid, met af en toe een stop (een perron aan "'t zeetje") maar zonder begin, midden of einde. Zelf aan elkaar te rijgen als logisch verhaal. Hoewel ik genoten heb van de inkijk in de slapeloze en balancerend-op-de-rand-van-krankzinnige levens van Maya en (vooral) Benoit, mocht er van mij meer vlees aan zijn. Benoit verdient een boek op zich.
August 19, 2015
Een Vlaming moet toch eens iets lezen van Annelies Verbeke dacht ik, dus begon ik vol goede moed aan haar niet zo lijvige debuutroman uit 2004.
Het boek leest vrij vlot, al had ik in het begin eventjes een twijfelmomentje. Daar het boek niet zoveel pagina's telt, besloot ik toch het een kans te geven. De schrijfster diept de personages niet heel sterk uit, maar toch krijg je een beeld van Maya en Benoit. Je krijgt ook de ruimte om een aantal dingen zelf in te vullen. Vaak een beetje vreemd en gek, dan weer cynisch, humoristisch en tegelijk ook wel hard. Moeilijk te scoren boek wat mij betreft.
Het boek leest vrij vlot, al had ik in het begin eventjes een twijfelmomentje. Daar het boek niet zoveel pagina's telt, besloot ik toch het een kans te geven. De schrijfster diept de personages niet heel sterk uit, maar toch krijg je een beeld van Maya en Benoit. Je krijgt ook de ruimte om een aantal dingen zelf in te vullen. Vaak een beetje vreemd en gek, dan weer cynisch, humoristisch en tegelijk ook wel hard. Moeilijk te scoren boek wat mij betreft.
February 13, 2022
Sterk begin, maar naar het einde toe was het enige verband met de titel het feit dat ik er letterlijk van in slaap viel.
October 1, 2024
Çoook beğendim, kişiler arasındaki geçişler harika
& tekrar okumaya değer.
& tekrar okumaya değer.
July 28, 2018
Grappig en scherp geschreven, heel leuk om te lezen, bij voorkeur tijdens slapeloze nachten.
July 2, 2024
Dit boek was echt niet voor mij. Het stoorde mij dat de personages duidelijk hulp nodig hadden voor zaken die niet per se iets te maken hadden met slapeloosheid, alsof slapeloosheid geen probleem op zich is. Ik vond ze daarnaast ook gewoon irritant en kon ik me totaal niet inleven. Verbeke kan wel echt mooi schrijven en er waren meerdere stukken dat ik meteen meerdere keren heb gelezen.
December 13, 2017
Intrigerend debuut met maar twee protagonisten. Vlotte stijl, confronterend humoristisch. In het midden zakt de plot wat in, maar de sterke personages houden de boel recht.
June 13, 2024
Wilde rit met veel ronduit gestoorde acties
October 29, 2024
? Een tussendoortje uit eigen kast die ook kwalificeert voor de challenge van de boekenwurm van deze maand: titel met 1 woord.
🤔Lang geleden had ik zelf een persoonlijke crisis waarbij ik 5 nachten achter elkaar niet sliep...en soms het idee had dat ik gek werd. Die sfeer voelde ik weer bij het lezen van dit boeiende boekje waar de nodige cynische humor in zat, maar ook de schrijfstijl mij zeker beviel. Ik heb me vermaakt dus ;-)
MW29/10/24
🤔Lang geleden had ik zelf een persoonlijke crisis waarbij ik 5 nachten achter elkaar niet sliep...en soms het idee had dat ik gek werd. Die sfeer voelde ik weer bij het lezen van dit boeiende boekje waar de nodige cynische humor in zat, maar ook de schrijfstijl mij zeker beviel. Ik heb me vermaakt dus ;-)
MW29/10/24
August 16, 2019
Mi-a plăcut, pentru că, la fel ca în "Vara în care mama a avut ochii verzi", concentrează în puțin peste 100 de pagini așa de multe întâmplări și sentimente. Am râs la multe situații descrise în câteva cuvinte, pentru că Annelies Verbeke reușește să îți proiecteze imagini întregi în minte, de cele mai multe ori neașteptate. Îmi place și cum a alternat poveștile celor doi insomniaci, din spusele lor, dar dispunându-le cronologic defazat pe axa timpului. Autoarea face uz de toate personajele cărții, care nu sunt simpli pasageri secundari, ci revin din când în când în acțiune (Remco, Sofia, Bram, Olga etc).
Am admirat creativitatea Mayei insomniace, cum vrea să se răzbune pe universul care nu-i oferă liniștea somnului, curajul cu care se aruncă în tot felul de situații, poate-poate o reuși să se odihnească. Nu mai are nimic de pierdut, așa că are aventuri de o noapte, până și o relație cu o femeie, încercă și un job de administrație, dar tot nu își găsește liniștea. Bătrâna Olga cu început de demență e mult mai lucidă și mai cu picioarele pe pământ decât nedormita Maya.
Prietenia neobișnuită la prima vedere cu Benoit, mai mare cu 25 de ani ca ea, pare să le aducă amândurora în echilibru: au grijă unul de altul și se caută în momentul în care accidentul Mayei îi desparte.
Benoit se îndrăgostește de ea pentru că îi aduce aminte de mama lui, de moartea căreia a rămas marcat pe veci, și fără de care nu își găsește scopul vieții. Amintirea unei vacanțe cu mama sa la mare îl face să viseze la prietenia cu un cașalot, apoi, după ce își dă foc apartamentului, încercă să intre în gura unui cașalot eșuat pe plajă și, drept urmare e dus la spitalul de psihiatrie. Aici dă de alții mai nebuni că el, printre care nimfomana Ingrid, obsedată de numere, cu care are o relație, dar care refuză să evadeze din spital cu el. Întâmplarea face să se reîntâlnească cu Stan, colegul de școală cu un ochi de sticlă, ajuns bogat, care îi oferă o slujbă de paznic de noapte și recepționer la unul din hotelurile sale de la mare. Nevroza lui Benoit se manifestă pe urmă prin prietenia cu un fluture de noapte, pentru care mai că e dat afară de la job, apoi ajunge să se bată cu cei care i-au omorât fluturele, lăsând pe locul secund faptul că a recunoscut-o pe mama sa /Maya în femeia rezemată de zidul hotelului.
În cele din urmă, cine se aseamănă se adună, cei doi neobișnuiți prieteni se reîntâlnesc în barul cu prostituate, lefteri și cu mințile zdruncinate de lipsa de somn.
Am admirat creativitatea Mayei insomniace, cum vrea să se răzbune pe universul care nu-i oferă liniștea somnului, curajul cu care se aruncă în tot felul de situații, poate-poate o reuși să se odihnească. Nu mai are nimic de pierdut, așa că are aventuri de o noapte, până și o relație cu o femeie, încercă și un job de administrație, dar tot nu își găsește liniștea. Bătrâna Olga cu început de demență e mult mai lucidă și mai cu picioarele pe pământ decât nedormita Maya.
Prietenia neobișnuită la prima vedere cu Benoit, mai mare cu 25 de ani ca ea, pare să le aducă amândurora în echilibru: au grijă unul de altul și se caută în momentul în care accidentul Mayei îi desparte.
Benoit se îndrăgostește de ea pentru că îi aduce aminte de mama lui, de moartea căreia a rămas marcat pe veci, și fără de care nu își găsește scopul vieții. Amintirea unei vacanțe cu mama sa la mare îl face să viseze la prietenia cu un cașalot, apoi, după ce își dă foc apartamentului, încercă să intre în gura unui cașalot eșuat pe plajă și, drept urmare e dus la spitalul de psihiatrie. Aici dă de alții mai nebuni că el, printre care nimfomana Ingrid, obsedată de numere, cu care are o relație, dar care refuză să evadeze din spital cu el. Întâmplarea face să se reîntâlnească cu Stan, colegul de școală cu un ochi de sticlă, ajuns bogat, care îi oferă o slujbă de paznic de noapte și recepționer la unul din hotelurile sale de la mare. Nevroza lui Benoit se manifestă pe urmă prin prietenia cu un fluture de noapte, pentru care mai că e dat afară de la job, apoi ajunge să se bată cu cei care i-au omorât fluturele, lăsând pe locul secund faptul că a recunoscut-o pe mama sa /Maya în femeia rezemată de zidul hotelului.
În cele din urmă, cine se aseamănă se adună, cei doi neobișnuiți prieteni se reîntâlnesc în barul cu prostituate, lefteri și cu mințile zdruncinate de lipsa de somn.
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 19, 2025
Nu este preferata mea, dar nici rea nu este
"Dormi!" urmărește pe mai multe planuri narative problemele cauzate de insomnie
Scrierea este una greoaie și simt că nu i-am acordat destulă atenție, căutând mai degrabă o lectură relaxantă, dar modul experimental de scriere al autoare cu siguranță își va găsi citirii
"Dormi!" urmărește pe mai multe planuri narative problemele cauzate de insomnie
Scrierea este una greoaie și simt că nu i-am acordat destulă atenție, căutând mai degrabă o lectură relaxantă, dar modul experimental de scriere al autoare cu siguranță își va găsi citirii
February 6, 2017
Het kon me niet echt overtuigen. Idee is wel tof en ik kan me wel inleven in de personages maar een verhaal zoals dit heeft voor mij toch wat meer tijd nodig. Geeft me hetzelfde gevoel als sommige boeken van Dimitri Verhulst. Idee is goed maar het verhaal krijgt de tijd niet om te ontploffen. Wel een heel leesbaar boek.
April 1, 2024
Verschikkelijk.
Ik heb dit boek in 2012 voor mijn leeslijst in mavo 4 gelezen. Vond het destijds een interessant boek.
Een poosje geleden moest ik na een gesprek ergens over aan dit boek denken en diezelfde week kwam ik deze tegen in de kringloop.
Ik was ergens toch wel enthousiast om hem nog eens te lezen.... maar 12 jaar later vind ik dit boek verschikkelijk.
Ik heb dit boek in 2012 voor mijn leeslijst in mavo 4 gelezen. Vond het destijds een interessant boek.
Een poosje geleden moest ik na een gesprek ergens over aan dit boek denken en diezelfde week kwam ik deze tegen in de kringloop.
Ik was ergens toch wel enthousiast om hem nog eens te lezen.... maar 12 jaar later vind ik dit boek verschikkelijk.
November 3, 2016
Geestig en leuk.
February 1, 2019
Nice to read but kinda weird
February 18, 2020
"Somnul intretese prezentul si trecutul. Somnul prelucreaza si vindeca. Somnul ii uneste pe cei saraci cu bogatii, barbatii cu femeile, oamenii cu animale. "
"As fi vrut sa cred mai degraba ca tacerile dintre oameni pot imbogati o relatie. Tacerea trebuie acceptata, ba chiar cultivata. Orice pornire de a umple tacerea nu poate avea drept rezultat decat o discutie stupida. Tacerile nedorite trebuie umplute cat se poate de repede. Cu cat astepti mai mult, cu atat mai aiurea suna prima fraza".
"Poate ca cele mai euforice saruturi sunt cele la care te astepti cel mai putin, iar cele mai frumoase momente cele pe care nu ai avut timp sa le distrugi gandindu-te la ele in prealabil."
"Detasarea ne creeaza iluzia unui viitor, aceasta bazandu-se pe dorinta de a ne dezintegra in eter. Prin urmare, in momente nesupravegeate, prorpriul trecut ne cade in cap din acelasi eter. Nimic nu dispare intru totul. Insa asta nu reduce necesitatea unei actiuni de debarasare puse la cale cu indrazneala. Cand te descotorosesti de ceva, castigi spatiu, chiar daca acesta este doar fictiv".
"As fi vrut sa cred mai degraba ca tacerile dintre oameni pot imbogati o relatie. Tacerea trebuie acceptata, ba chiar cultivata. Orice pornire de a umple tacerea nu poate avea drept rezultat decat o discutie stupida. Tacerile nedorite trebuie umplute cat se poate de repede. Cu cat astepti mai mult, cu atat mai aiurea suna prima fraza".
"Poate ca cele mai euforice saruturi sunt cele la care te astepti cel mai putin, iar cele mai frumoase momente cele pe care nu ai avut timp sa le distrugi gandindu-te la ele in prealabil."
"Detasarea ne creeaza iluzia unui viitor, aceasta bazandu-se pe dorinta de a ne dezintegra in eter. Prin urmare, in momente nesupravegeate, prorpriul trecut ne cade in cap din acelasi eter. Nimic nu dispare intru totul. Insa asta nu reduce necesitatea unei actiuni de debarasare puse la cale cu indrazneala. Cand te descotorosesti de ceva, castigi spatiu, chiar daca acesta este doar fictiv".
July 17, 2018
In een poging om toch eens door die gigantische voorraad te lezen boeken te komen en in combinatie met de moeite om in slaap te raken bij dit boeiende weer, 'Slaap' gelezen.
Het boek dateert van 2004 en heeft me aangenaam verrast. Fijne zinnen, hele originele invalshoeken en personages die blijven plakken, in al hun menselijkheid.
Eentje voor als de nachten wat moeilijker zijn, maar ook eentje om wat slaap voor te laten
http://www.cuttingedge.be/boekenstrip...
Het boek dateert van 2004 en heeft me aangenaam verrast. Fijne zinnen, hele originele invalshoeken en personages die blijven plakken, in al hun menselijkheid.
Eentje voor als de nachten wat moeilijker zijn, maar ook eentje om wat slaap voor te laten
http://www.cuttingedge.be/boekenstrip...
December 15, 2019
‘Eram Magda cu ochelari panda și rasă în cap. Lângă mine stătea prietena Olga, cu un tatuaj al unui actor care se îngrășase și devenise dificil. Kinetoterapia făcea minuni, iar noi fumam unde nu era permis. Uneori totul este surprinzător de simplu."🤣
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 27, 2023
*voor nederlands*
beetje disturbing en confusing
beetje disturbing en confusing
September 14, 2024
Skaudžiai graži knyga apie vienatvę.
September 20, 2022
‘Beste man, u bent meer dan een eeuw te laat geboren! U had een groot symbolist kunnen worden, en nu bent u een cliché!’
January 29, 2017
Een twijfelgeval. Het idee is goed, de karakters in basis ook. Hier en daar kan er wat gelachen worden. Maar het mag wat mij betreft wel iets minder gekunsteld, iets minder "kijk mij eens, ik ben een schrijver".
March 1, 2025
Erg goed. Sterke verhalen over klungelende mensen. Tristesse en humor. Fantasie en een vleugje Oostende. Al moest ik het een tweede keer lezen om het echt te appreciëren.
September 24, 2022
Erg destructief, het boek biedt weinig anders.
January 5, 2020
Creatieve taak: nieuw slot
Nadat Benoit in elkaar geslagen werd door jongens omdat Benoit hun vriendin lastig viel lag hij gewond op de grond. Hij vroeg hulp maar niemand hielp hem omdat het nacht was. Hij ging met moeite naar het ziekenhuis waar ze hem verzorgden. Benoit werd drie dagen later ontslagen uit het ziekenhuis en ging opzoek naar een klein appartement omdat die van hem was afgebrand. Hij had er eentje gevonden en gaat die huren. Wanneer hij al een tijdje in het appartement woonde, besliste hij een brief te schrijven aan Maya die hij al heel lang niet meer had gezien. Hij verstuurde die brief maar die was nooit aangekomen en zo hadden ze samen geen contact meer.
Benoit had geen werk meer en begon langzaam arm te worden. Hij loste dit probleem op door te gaan stelen. Hij stal geld en juwelen om zijn kosten te betalen. Op een donkere nacht ging hij inbreken bij zijn overburen omdat ze heel rijk zijn. Hij was binnengeraakt en begin te stelen maar die familie had een hond en die werd wakker. Benoit dacht dat die hond zijn beste vriend was (Benoit heeft veel fantasie en vooral met dieren) en wilt ermee spelen maar die hond had hem gebeten en iedereen werd wakker. Benoit werd opgepakt door de politie en kreeg een gevangenisstraf van tien jaar.
De volgende dag had Maya dit in de krant gelezen en was heel hard geschrokken omdat ze nooit had gedacht dat hij zo iets ging doen en ook omdat ze van hem hield. Ze vond dat ze hem moest gaan bezoeken omdat hij zich misschien niet goed zou voelen door het probleem dat ze allebei hebben en dat is slapeloosheid. Ze gaat hem de volgende dag bezoeken en zag dat hij er slecht aan toe ging. Hij zij haar dat hij veel over haar en zijn gestorven moeder dacht en dat hij van haar hield. Net voordat Maya wegging zij hij de tijd zou willen terugdraaien maar daar was het te laat voor.
---------------------------------------------------------------------------
Biografie:
Annelies Verbeke is een 43-jarige vrouw. Ze is geboren op 6 februari 1976 in Dendermonde. In haar jongere jaren studeerde ze Germaanse talen aan de universiteit van Gent en later ook nog scenarioschrijven in Brussel. Ze is nu een Vlaamse schrijfster die haar carrière begon in 2003 en ze is op de dag van vandaag nog altijd bezig met kortverhalen en filmscenario’s
Het eerste boek dat ze heeft geschreven is ‘Slaap!’ in 2003 waar ze een prijs mee won en dit is ook het boek waar ze nu nog het meest succes mee heeft en later schreef ze nog drie andere romans en die zijn Reus in 2006, Vissen redden in 2009 en Dertig dagen in 2015.
Ze heeft naast schrijven ook vijf toneelstukken geschreven waar ze ook prijzen mee heeft gewonnen.
Haar werken zijn ook vertaald in veel talen en daardoor wordt ze ook uitgenodigd in veel festivals in verschillende landen en nu geeft ze veel lezingen in bibliotheken in België en Nederland en ze werkt nog altijd voort in kortverhalen, filmscenario’s
Bronnen:
http://www.anneliesverbeke.com/Biografie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Annelie...
-----------------------------------------------------------------------
Annelies Verbeke, Slaap !, De Geus, België, 2003, 160p.
Nadat Benoit in elkaar geslagen werd door jongens omdat Benoit hun vriendin lastig viel lag hij gewond op de grond. Hij vroeg hulp maar niemand hielp hem omdat het nacht was. Hij ging met moeite naar het ziekenhuis waar ze hem verzorgden. Benoit werd drie dagen later ontslagen uit het ziekenhuis en ging opzoek naar een klein appartement omdat die van hem was afgebrand. Hij had er eentje gevonden en gaat die huren. Wanneer hij al een tijdje in het appartement woonde, besliste hij een brief te schrijven aan Maya die hij al heel lang niet meer had gezien. Hij verstuurde die brief maar die was nooit aangekomen en zo hadden ze samen geen contact meer.
Benoit had geen werk meer en begon langzaam arm te worden. Hij loste dit probleem op door te gaan stelen. Hij stal geld en juwelen om zijn kosten te betalen. Op een donkere nacht ging hij inbreken bij zijn overburen omdat ze heel rijk zijn. Hij was binnengeraakt en begin te stelen maar die familie had een hond en die werd wakker. Benoit dacht dat die hond zijn beste vriend was (Benoit heeft veel fantasie en vooral met dieren) en wilt ermee spelen maar die hond had hem gebeten en iedereen werd wakker. Benoit werd opgepakt door de politie en kreeg een gevangenisstraf van tien jaar.
De volgende dag had Maya dit in de krant gelezen en was heel hard geschrokken omdat ze nooit had gedacht dat hij zo iets ging doen en ook omdat ze van hem hield. Ze vond dat ze hem moest gaan bezoeken omdat hij zich misschien niet goed zou voelen door het probleem dat ze allebei hebben en dat is slapeloosheid. Ze gaat hem de volgende dag bezoeken en zag dat hij er slecht aan toe ging. Hij zij haar dat hij veel over haar en zijn gestorven moeder dacht en dat hij van haar hield. Net voordat Maya wegging zij hij de tijd zou willen terugdraaien maar daar was het te laat voor.
---------------------------------------------------------------------------
Biografie:
Annelies Verbeke is een 43-jarige vrouw. Ze is geboren op 6 februari 1976 in Dendermonde. In haar jongere jaren studeerde ze Germaanse talen aan de universiteit van Gent en later ook nog scenarioschrijven in Brussel. Ze is nu een Vlaamse schrijfster die haar carrière begon in 2003 en ze is op de dag van vandaag nog altijd bezig met kortverhalen en filmscenario’s
Het eerste boek dat ze heeft geschreven is ‘Slaap!’ in 2003 waar ze een prijs mee won en dit is ook het boek waar ze nu nog het meest succes mee heeft en later schreef ze nog drie andere romans en die zijn Reus in 2006, Vissen redden in 2009 en Dertig dagen in 2015.
Ze heeft naast schrijven ook vijf toneelstukken geschreven waar ze ook prijzen mee heeft gewonnen.
Haar werken zijn ook vertaald in veel talen en daardoor wordt ze ook uitgenodigd in veel festivals in verschillende landen en nu geeft ze veel lezingen in bibliotheken in België en Nederland en ze werkt nog altijd voort in kortverhalen, filmscenario’s
Bronnen:
http://www.anneliesverbeke.com/Biografie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Annelie...
-----------------------------------------------------------------------
Annelies Verbeke, Slaap !, De Geus, België, 2003, 160p.
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 1, 2014
Het verhaal gaat over Maya en Benoit. Dit zijn de twee hoofdpersonages. Maya heeft al enkele jaren last van slapeloosheid, ze slaapt amper 3 uur per nacht. Haar leven wordt volledig overhoop gehaald. Ze verliest haar job, vrienden, familie en haar vriend Remco waar ze heel veel van hield, maar het ging niet meer voor hem.
Als ze ’s nachts niet kon slapen liep ze rond op straat, ze dronk haar zat, irriteerde de slapende mensen, ze spookte van alles uit. Gelukkig had ze nog haar huis waar ze kan doen wat ze wou.
Op een nacht als ze weer alleen op stap gaat komt ze Benoit tegen. Benoit kampt met hetzelfde probleem als Maya, hij kan ook amper slapen. Ze begrijpen elkaar en vinden steun bij elkaar. Ze spraken verder af om te praten en ze voelden zicht echt goed bij elkaar. Na vele afspraakjes beginnen ze meer voor elkaar te voelen. Kaatje, een beste vriendin van Maya vraagt haar om samen nog eens een nachtje te gaan feesten. Maya komt een jongen tegen waar ze mee naar bed gaat, het klikte meteen. ’s Morgens werd ze wakker en lag er een briefje naast haar bed, hij wou Maya nog eens zien. Ze spraken af maar Maya ging naar de verkeerde plaats en zo zag ze haar grote liefde nooit meer. Ze was zo triest en ze sprak af met Benoit. Als ze uitgaan is Maya zo zat dat Benoit haar naar zijn appartement moet dragen.
In het boek worden twee versies van deze avond verteld, één van Maya en één van Benoit.
Maya vertelt dat Benoit haar er toe dwong om seks te hebben. Terwijl Benoit vertelt dat Maya hem verleidde. Wat echt gebeurde weten we niet. Na dit incident gaat Maya naar huis maar er gebeurt een ongeluk. Een vrachtwagen rijdt haar omver, maar eigenlijk was dit geen ongeluk. Maya wou zelfmoord plegen.
Maya ligt weken in het ziekenhuis en ze ziet Benoit niet meer. Op de kamer van Maya ligt Olga, een oud vrouwtje. Maar Maya komt er goed mee overeen. Ze maken stiekem uitstapjes. Olga zorgt goed voor Maya.
Wanneer ze het ziekenhuis verlaat komt ze in een zwart gat terecht. Ze wil Benoit terug zien en ze ontdekt dat Kaatje een relatie was begonnen met haar ex vriendje Remco…
Ondertussen zit Benoit er ook volledig onder door, hij steekt zijn appartement in brand. Hij wordt volledig gek, verliest alles en komt terecht in een psychiatrie maar hij kan ontsnappen. Hij gaat op dwaal op de plaats waar hij vroeger woonde waar hij dan een oude vriend tegen komt. Hij zorgt voor een job voor Benoit in zijn hotel. Hij mag daar slapen en mag er werken. Benoit is blij dat hij deze kans krijgt.
Benoit heeft vroeger al veel meegemaakt, zijn moeder was overleden nadat hij weggenomen werd van haar en in een weeshuis moest.
De drang van Maya en Benoit om elkaar terug te zien was zo groot dat ze elkaar terug zochten…
Ik vond het een heel mooi boek, ik lees niet zo graag maar ik kon niet stoppen toen ik begon. Ik werd meegezogen in het verhaal.
Het verhaal was aangrijpend en er zaten ook grappige stukken in en moest is heel erg lachen. Ik heb het met heel veel plezier gelezen. Het is zeker een aanrader!
Ik denk dat ik het zelf nog eens opnieuw zal lezen.
Als ze ’s nachts niet kon slapen liep ze rond op straat, ze dronk haar zat, irriteerde de slapende mensen, ze spookte van alles uit. Gelukkig had ze nog haar huis waar ze kan doen wat ze wou.
Op een nacht als ze weer alleen op stap gaat komt ze Benoit tegen. Benoit kampt met hetzelfde probleem als Maya, hij kan ook amper slapen. Ze begrijpen elkaar en vinden steun bij elkaar. Ze spraken verder af om te praten en ze voelden zicht echt goed bij elkaar. Na vele afspraakjes beginnen ze meer voor elkaar te voelen. Kaatje, een beste vriendin van Maya vraagt haar om samen nog eens een nachtje te gaan feesten. Maya komt een jongen tegen waar ze mee naar bed gaat, het klikte meteen. ’s Morgens werd ze wakker en lag er een briefje naast haar bed, hij wou Maya nog eens zien. Ze spraken af maar Maya ging naar de verkeerde plaats en zo zag ze haar grote liefde nooit meer. Ze was zo triest en ze sprak af met Benoit. Als ze uitgaan is Maya zo zat dat Benoit haar naar zijn appartement moet dragen.
In het boek worden twee versies van deze avond verteld, één van Maya en één van Benoit.
Maya vertelt dat Benoit haar er toe dwong om seks te hebben. Terwijl Benoit vertelt dat Maya hem verleidde. Wat echt gebeurde weten we niet. Na dit incident gaat Maya naar huis maar er gebeurt een ongeluk. Een vrachtwagen rijdt haar omver, maar eigenlijk was dit geen ongeluk. Maya wou zelfmoord plegen.
Maya ligt weken in het ziekenhuis en ze ziet Benoit niet meer. Op de kamer van Maya ligt Olga, een oud vrouwtje. Maar Maya komt er goed mee overeen. Ze maken stiekem uitstapjes. Olga zorgt goed voor Maya.
Wanneer ze het ziekenhuis verlaat komt ze in een zwart gat terecht. Ze wil Benoit terug zien en ze ontdekt dat Kaatje een relatie was begonnen met haar ex vriendje Remco…
Ondertussen zit Benoit er ook volledig onder door, hij steekt zijn appartement in brand. Hij wordt volledig gek, verliest alles en komt terecht in een psychiatrie maar hij kan ontsnappen. Hij gaat op dwaal op de plaats waar hij vroeger woonde waar hij dan een oude vriend tegen komt. Hij zorgt voor een job voor Benoit in zijn hotel. Hij mag daar slapen en mag er werken. Benoit is blij dat hij deze kans krijgt.
Benoit heeft vroeger al veel meegemaakt, zijn moeder was overleden nadat hij weggenomen werd van haar en in een weeshuis moest.
De drang van Maya en Benoit om elkaar terug te zien was zo groot dat ze elkaar terug zochten…
Ik vond het een heel mooi boek, ik lees niet zo graag maar ik kon niet stoppen toen ik begon. Ik werd meegezogen in het verhaal.
Het verhaal was aangrijpend en er zaten ook grappige stukken in en moest is heel erg lachen. Ik heb het met heel veel plezier gelezen. Het is zeker een aanrader!
Ik denk dat ik het zelf nog eens opnieuw zal lezen.
November 18, 2011
Many of modern writers are somewhere between stream of consciousness and romance in its classical sense. Why? Because for the audience it is necessary to be some love story with happy end, it doesn't matter much how great is this happy end or if it is clearly shown, we just have to get an impression of hope that everything is going to end "good". The sense of positiveness we could transfer on real life. (Have to admit - I am definitely among this audience as well) Now turning to stream of consciousness - seems in the beginning there is some idea behind the moment when a writer opens word file or wherever he or she writes. And the idea starts to develop. In a lot of cases idea is even really good. But then something switches on or even off and the idea changes or is lost, or writer just to have to finish a book quickly, or the writer become bored, or whatever... And what seemed to be a promising beginning turns into another peace of modern writing without any specific aim and meaning... when every word that comes into mind goes to a paper...
These are the feelings I got from the book. Somewhere in the middle it all became wrong...
Plot? Yes, there is some kind of it. Like two people with insomnia realising why they have meet, analysing their previous experiences, and finding an escape into each other.
These are the feelings I got from the book. Somewhere in the middle it all became wrong...
Plot? Yes, there is some kind of it. Like two people with insomnia realising why they have meet, analysing their previous experiences, and finding an escape into each other.
January 26, 2020
Povestea urmareste destinele a doi iubiti din Amsterdam. Ambii sufera de insomnie cronica, lucru care ii apropie. Ceva de genul "Eu nu pot sa dorm." "A, nici eu, ce chestie". Din ce fel de ingrediente e facut micul roman? Flashback-uri din copilaria lui Benoit, o mama nimfomana si o bataie dura in curtea scolii, zona Red Light District, biciclete, cartofi prajiti, reflectii nu prea dragute la adresa lui Dumnezeu ("posibilitatea existentei unui dumnezeu care privea cum i se ruineaza creatia imi provoca greata, de aceea o tagaduisem intotdeauna"), despre destin ("imi vedeam viata ca pe o insiruire de intamplari triste si decizii gresite"), despre fluturi de noapte. Mi-a amintit de Fight Club fiindca e despre fucked up people looking for meaning in life: "Ma taram prin viata cu energia unui melc". E una din cartile alea pe care le citesti in diagonala, pana dai de vreo sclipire care mai salveaza impresia artistica de ansamblu. Romanul e ca un tablou expresionist, poate unul de Egon Schiele, in genul celor care evoca mult gri si multa singuratate.
Displaying 1 - 30 of 151 reviews