14 juillet 1789, 18 brumaire 1799, 18 juin 1815. La prise de la Bastille, le coup d'État de Bonaparte, Waterloo. Trois repères pour une période tumultueuse d'où émerge Napoléon, qui n'en finit pas de fasciner et d'interroger. Comment ce Corse inconnu de tous a-t-il pu convaincre les Français qu'il était l'homme providentiel ? De quelle chair était fait cet empereur, qui a sillonné les routes de l'Europe et de l'Afrique pour livrer bataille, a engendré le monumental Code civil et provoqué la mort de millions de personnes avant de s'embourber dans une prairie marécageuse à Waterloo ? Bart Van Loo raconte au fil d'un récit enlevé et brillant comment s'est forgé l'homme puis le mythe. Il trouve des réponses dans les turbulences de la Révolution française, quand la France inventa dans un même souffle la guillotine et les droits de l'Homme, alors que l'ancien monde agonisait et qu'il fallait tout repenser. L'auteur des Téméraires nous avait réjouis avec son histoire magistrale des ducs de Bourgogne. Il renouvelle ici la prouesse dans une fresque puissante et lucide des temps révolutionnaires et de l'Empire, à l'origine de la France moderne. Bart Van Loo nous invite à réfléchir aux paradoxes de l'époque et de son personnage phare : Napoléon, qui se rêvait tour à tour en César ou en Alexandre, n'aura-t-il été finalement que l'ombre de la Révolution ?
Schrijver en conferencier Bart Van Loo (1973) heeft zich de voorbije jaren ontwikkeld tot een zeldzaam dubbeltalent. Met zijn virtuoze minicolleges in De Wereld Draait Door raakte hij bekend bij het grote publiek, maar in de eerste plaats is Van Loo natuurlijk schrijver. Van zijn hand verschenen de alom geprezen Frankrijktrilogie en de bestsellers Chanson en Napoleon. In zijn nieuwste boek De Bourgondiërs is Bart Van Loo op het toppunt van zijn kunnen.
An accessible and fascinating history of how the revolution of 1789 paved the way for, and help shape, Napoleon, and how he shaped modern day Europe There is only one step from the sublime to the ridiculous.
More thoughts to follow, but interesting how Napoleon created his own myth and legend, fiercely controlled the narrative and generated a reality distorting force field around him similar to current day top CEOs who turn out to be fraudulent.
Bart Van Loo schrijft vlot en toegankelijk over de Franse keizer. Uit een gezin met 8 kinderen, moest hij in 3 maanden Frans leren spreken. Als een van de belangrijke families in Corsica betaalde Lodewijk XVI het schoolgeld van 3 van de kinderen, waarop Napoleon naar een militaire school ging.
Al jong was hij een groot lezer van Rousseau, Plato, Pope en artillerie, en schreef hij dingen als Een nieuwe verdeling van de rijkdom vraagt om een nieuwe verdeling van de macht Maar zoals Napoleon. De schaduw van de revolutie duidelijk maakt, Bonaparte was al vroeg een rasechte opportunist. Napoleon die moeiteloos van het onderdrukken en ophangen van gepeupel naar het steunen van de revolutie gaat. Als je partij moet kiezen, dan het liefst voor de winnende partij. Het is beter aan tafel te zitten dan opgepeuzeld te worden
Op 14 juli 1789 voert Lodewijk XVI een jachtpartij uit en schiet hij niets terwijl de Bastille valt Grappig genoeg had het stadsbestuur van Parijs had al voor de revolutie besloten de Bastille te slopen
Na de misdaad van de onderdrukking is die van lijden de grootste Voor alles wilde hij een anti-Lodewijk de 16e zijn, een krachtig Frankrijk met orde was zijn doel. Napoleon was 1.70m, een vrij normale lengte in zijn tijd. Wij vergieten veel bloed maar het is uit menselijkheid is een van zijn uitspraken, en zijn efficiëntie en snelheid op het slagveld brengen hem veel succes. Van Loo verwerkt hierbij leuke feitjes, zoals het eerste gebruik van een hete luchtballon in 1794 op het slagveld. Of dat Napoleon twee uur te laat op zijn huwelijk met Rose, de latere Josephine en voormalige minnares van zijn baas.
Spreek over vrede en voer oorlog is een andere uitspraak van Napoleon, en het belang van beeldvorming en het beïnvloeden van de publieke opinie kan niet onderschat worden. Propoganda met kranten in het leger en schilderijen, alles ondersteunt zijn mars naar het hoogste ambt: Ik houd van macht, ik houd ervan als een kunstenaar Zijn overwinningen zijn indrukwekkend, bijvoorbeeld de verovering van Egypte in 50 dagen terwijl hij 29 is. Het menselijk leed wat hierbij aan de pas komt is even groot: 3.500 krijgsgevangenen geëxecuteerd in Jaffa, waarna een pest uitbraak het leger van Napoleon.
Ondertussen blijft revolutionair Frankrijk zich zelf vernieuwen, met de instelling van vier kamers onder het consulaat, goed betaald om zo politieke tegenstanders af te kopen. Dit macht vacuum, waarbij te veel balans tussen de machten leidt to inertie en de kans voor een "sterke leider" om zichzelf onmisbaar te maken, leidt er toe dat de 35 jarige Napoleon de paus kan laten opdraven voor zijn keizerskroning. Propaganda, mythe van de sterke man en nationalisme onder een centraal gestuurde staat zijn hiervoor essentieel, evenzeer als de militaire kant van de zaak, vol snelle marsen, 18 uur per dag in het zadel, breek vijandige legers door midden, veins terugtochten, gebruik artillerie. De oorlog in Spanje roept de eerste guerrilla op en ook privé zijn er veranderingen van idealen, met de keizer die trouwt met de 18 jarige achternicht van Marie Antoinette in 1810, 20 jarig jonger dan hij.
De brede Zesde coalitie tegen Napoleon, laat wel zien hoe zeer hij de balans in Europa heeft veranderd, waarbij bij Borodina alleen al 45.000 Russen en 28.000 Fransen sneuvelen. Raven die dood uit de lucht vallen door de kou van meer dan 25 graden onder nul op de terugtocht vanuit Moskou: Van het verhevene naar het belachelijke is maar één stap Rusland is een te grote uitdaging, met 175.000 Franse paarden die sneuvelen in Rusland en een Napoleon die steeds meer alleen staat en alleen nog luistert naar wie hem gelijk geeft. De guerrilla is een tweede front waarop niet te winnen lijkt te zijn: 300.000 Franse troepen en 400.000 geallieerden troepen sneuvelen in de oorlog om Spanje.
Bij zijn eerste ballingschap krijgt hij 2 miljoen franc per jaar als salaris voor het vorst zijn van Elba. In alle dramatiek van zijn val van absolute macht is er nog een zelfmoord poging met vergif voordat hij naar Elba afreist. Ook zijn grote liefde Josefine, die sterft aan een longontsteking na een wandeling met de Russische keizer Alexander, is een grote klap. Wat volgt is Zo hard liegen dat de werkelijkheid zich ernaar schikt maar Waterloo is het definitieve einde voor de ambities en aspiraties van Napoleon.
Zijn bekendheid nog heden ten dage laat zien dat hij een Propagandist tot in zijn kist was. Een fascinerend boek over iemand die het spel rondom imago en publieke opinie manipuleren tot in de puntjes beheerste.
Bart van Loo is denk ik een van mijn favoriete schrijvers aan het worden. Na het geweldige De Bourgondiërs heb ik n u eindelijk Napoleon gelezen en wat een fantastisch boek is dit ook weer. De schrijf én vertelstijl is zo geweldig. Het sleurt je compleet mee in het verhaal, van de jonge jaren, langs de onthoofding van Marie Antoinette en alles wat er gebeurt tot aan de laatste dagen van de kleine keizer en zelfs de epiloog. Ik baal echt dat het boek uit is. Ik wil meer, ik hoop dat er nog meer van dit van zijn hand zal verschijnen want ik ben fan. Dit is één van de beste boeken die ik dit jaar gelezen heb. Waarschijnlijk top 3. Fantastisch. Mag ik meer dan 5 sterren geven?
Bart van Loo doet aan biografische geschiedschrijving in de traditie van Stefan Zweig: met veel inleving, verhalend, zonder voetnoten, enz. En... het werkt! Laat Van Loo alstublieft de ganse Franse geschiedenis neerpennen, denk je, na het omdraaien van de laatste bladzijde. Dit is geschiedschrijving als opium.
Een voorbeeld van een boek dat een combinatie is tussen een overzichtswerk en een biografie. Voor mij valt het een beetje tussen wal en schip in.
Het boek kocht ik omdat de titel suggereert dat het om een biografie gaat en de nadruk ligt dan ook veel op het leven van Napoleon. De auteur heeft zich goed ingelezen in het schrijfwerk van Napoleon en Chateaubriand en bouwt daar omheen zijn verhaal.
Omdat de auteur over zoveel informatie beschikt, heb ik door het boek heen het gevoel dat hij erg zoekende is naar welke kant het boek op gaat. Op sommige momenten schrijft Van Loo als een biograaf over bijvoorbeeld het liefdesleven van Napoleon en op andere momenten schrijft hij een geschiedenis van de napoleontische tijd.
Ik heb niet het gevoel gehad dat de auteur met een specifieke vraagstelling te werk is gegaan en hij komt er logischerwijs dan ook niet op terug aan het einde van het boek. De titel zou net zo goed 'Revolutie' of 'Grande Armée' kunnen zijn, waarmee ik wil zeggen dat het boek vooral over de tijd van Napoleon gaat en niet zozeer over Napoleon zelf.
Dat terzijde, is dit wel een goed geschreven werk over de tijd van Napoleon. Over deze tijd heeft men vaak niet echt het overzicht en Van Loo brengt goede chronologie en structuur over aan de lezer. De geest van de revolutie dwaalt over alle pagina's en komt tot leven, waardoor Frankrijk als land ook wat beter te begrijpen is.
Voor wie op zoek is naar een boek over de Franse revolutie, is dit dus een aanrader. De schrijver van de Bourgondiërs weet zoals gewoonlijk waar hij het over heeft en schrijft duidelijk, waardoor ook iemand zonder voorkennis van het boek kan genieten.
Voor wie op zoek is naar een biografie over Napoleon; er zijn ongetwijfeld meer gerichte boeken te vinden die echt draaien om Napoleon als persoon (echtgenoot, generaal, keizer etc.).
”Zestigduizend man en mezelf erbij geteld, dat maakt honderzestigduizend manschappen!”
Napoleon, de kleine generaal die al generaties lang tot de verbeelding spreekt, is uitgegroeid tot een echte legende. Hij was zelf een meester in het verspreiden van propagandapraatjes, waarbij hij er niet voor terug deinsde om de waarheid naar zijn hand te zetten.
In dit boek krijgen we van Bart Van Loo het ware verhaal te horen, dat op zich al bijzonder boeiend is en leest als een trein. We kruipen zo een beetje in het hoofd van Napoleon en leren zijn drijfveren en ongelooflijke doorzettingsvermogen en moed kennen. Dat er een hoek af was, kunnen we wel zeker zeggen, maar is dat niet het geval bij alle fascinerende mensen?
Van Loo bestrijkt de periode vanaf de Franse Revolutie en neemt ons nog vele jaren na zijn dood mee. Zo krijgen we een totaalbeeld van zijn belangrijkste verwezenlijkingen en invloed. Focus ligt op de politieke en militaire context, maar ook zijn liefdes- en huwelijksleven komt aan bod.
Achteraan werd nog een handige en overzichtelijke chronologie toegevoegd, alsook een interessante en toegelichte biblio- en filmografie, kaarten van Europa en Frankrijk, en fijne afbeeldingen van kunstwerken die meer duiding en sfeerschepping geven aangaande de beschreven onderwerpen.
Een boek waar je doorheen raast met de snelheid waarmee Bonaparte de vijand verraste op het slagveld en geschreven met een sentiment d'urgence dat al even kenmerkend was voor l'Empereur. Prachtboek!
De mmc was echt een self centred maniac, vandaar dat het wat stroever ging met lezen. Waar Sherlock berucht is om het taaie middenstuk, is het in dit boek andersom. Ik geef wat minder om de figuren voor en na Napoleon, echter is het wel mooi om te zien hoe hij in de schaduw aan de macht kwam en de legacy die hij achterliet. Ik snap inmiddels wel waarom deze man als tweede uit de test kwam als meest invloedrijke personen ooit.
Prachtig boek waarin Napoleon uitvoerig en kenmerkend wordt weggezet, terwijl het wegleest als een roman. De pakkende schrijfstijl maakt het moeilijk om het boek weg te leggen. Aanrader!
Op de valreep toch één boek kunnen uitlezen op vakantie... Met dank aan onderbroken nachten waarin het makkelijker is om een e-boek te lezen ipv een gewoon boek... Ik startte begin dit jaar in dit boek en moest het toen wegens omstandigheden even wegleggen. Vandaar misschien ook dat ik 3 sterren geef ipv meer. Want het is echt wel een heel vlot geschreven en interessant boek. Niet enkel over Napoleon Bonaparte maar ook de inleiding naar de Franse Revolutie in 1789 en alle gevolgen voor de Republiek nadien. Ik was soms wel even de draad kwijt tussen alle historische figuren, dus doorlezen is de boodschap!
Een aanrader voor elke Frankrijk & geschiedenis liefhebber.
Napoleon zei het zelf al: "Mijn leven leest als een roman." Maar dit is geen boek om plat op je buik liggend te verslinden, zoals Bart van Loo de uitdaging voor zich zag toen hij aan deze biografie begon. Daarvoor moest ik althans té nauwkeurig lezen. Het boek staat bol van politieke, militaire en Franse termen en het was lastig om alle hotemetoten uit elkaar te houden. Bovendien vind ik Van Loo wat nonchalant in het gebruik van verwijswoorden, waardoor ik zinnen geregeld over moest lezen om te begrijpen op wie die woorden betrekking hadden. Maar dat is dan ook het enige wat ik aan te merken heb; alsnog geef ik het vijf dikke sterren. Van Loo ging op zoek naar de mens achter de mythe en daar is hij, zonder een oordeel te vellen, in geslaagd. Vanuit de 'woke' actualiteit is het eenvoudig om de despoot die Bonaparte was te verachten. Maar Van Loo presenteert een genuanceerd en verdiepend beeld van deze gewezen volksheld in een boeiende tijd uit de Europese geschiedenis, waarin de guillotine overuren draaide en 3,25 miljoen mensen het leven lieten in een van de vele bloederige slagvelden.
Was hier enthousiast aan begonnen ergens begin 2022, maar er fietsten heel wat andere boeken én een trip naar Parijs doorheen voor ik écht in het verhaal kwam.
Focus ligt vooral op de revolutie, zoals de titel wel doet vermoeden natuurlijk, maar zoomt ook behoorlijk in op het persoonlijke leven en het hoge sentimentele loser-gehalte van deze gewone man die zichzelf oversteeg en uitgroeiede tot een universele held. Het doet beseffen hoe hij de Fransen liet (en nog steeds laat) dromen, en hij voorspelde correct dat de herinnering aan zijn tirannie elke dag een beetje meer zou verdampen. Aan de Dôme des Invalides staat anno 2022 nog steeds een lange lange wachtrij.
Het schrijven van een review over een biografie blijft lastig. Ik merk ook dat hier snel 4/5 sterren aan gegeven worden, maar dit is hoogstwaarschijnlijk een behoorlijke selection bias.
Van tevoren wist het personage Napoleon (Bonaparte wilde die immers niet genoemd worden) mij al behoorlijk te intrigeren. In de geschiedenislessen leek hij altijd behoorlijk uit de rook van de revolutie te ontstaan en dit boek gaf een perfecte inkijk in zijn ontstaan. Het waardeert de l'emperreure om zijn kwaliteiten terwijl hij wordt verafschuwd om zijn daden. Van Loo geeft een heerlijke geschiedenisles die het begin van de Franse Revolutie tot en met de moderne tijd weet te combineren. Want waarom heeft Frankrijk toch zo'n behoefte aan een sterke leider, terwijl het nooit met die leider eens wil zijn? Lees dit boek en je komt erachter.
Napoleon zelf blijft een intrigerende workaholic die je kan inspireren en verafschuwen tegelijkertijd. Een voorbeeld kan je hem niet noemen, ambitieus en presterende wel.
Al met al is dit een ontzettende aanrader voor de geschiedenisnerd die wil leren wat wel en niet in een leider te zoeken.
Na het lezen van het boek Napoleon van Bart Van Loo blijf ik met gemengde gevoelens achter. Het is indrukwekkend hoe Napoleon Bonaparte onze wereld heeft veranderd, maar tegelijkertijd is het verschrikkelijk hoeveel levens hij heeft opgeofferd voor zijn ambitie. Zijn oorlogen hebben miljoenen mensen het leven gekost. Dat maakt de herinnering aan Napoleon vooral heel duister.
Het is bizar hoe zijn naam vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt voor allerlei namen van merken of zaken die naar hem verwijzen. Het lijkt alsof men vergeet hoeveel bloed hij aan zijn handen had. Dit is iets wat belangrijk is om te blijven herinneren. Zijn bijdrage aan de westerse ontwikkeling – zoals de Code Napoléon en hervormingen in bestuur – weegt voor mij niet op tegen de immense menselijke prijs die hij daarvoor heeft laten betalen.
Het boek van Van Loo maakt duidelijk dat hij een geniale strateeg was, maar ook meedogenloos en totaal onverschillig tegenover de gevolgen van zijn keuzes voor gewone mensen. Het is goed om stil te staan bij wat hij heeft betekend, maar vooral ook bij de duistere kant van zijn erfenis.
Bart Van Loo schrijft op een boeiende en meeslepende manier die de geschiedenis tot leven brengt. Hij combineert een vlotte vertelstijl met diepgaande kennis, waardoor het boek zowel informatief als toegankelijk is. Zijn beeldende taalgebruik zorgt ervoor dat je je bijna in het Frankrijk van Napoleon waant, terwijl hij complexe onderwerpen, zoals politieke strategieën en militaire campagnes, helder en begrijpelijk uitlegt.
Daarnaast is zijn stijl verhalend en soms zelfs speels, wat maakt dat het boek leest als een roman, ondanks het feit dat het vol historische feiten zit. Van Loo weet ook de juiste balans te vinden tussen bewondering voor Napoleons genialiteit en kritiek op zijn meedogenloosheid. Hierdoor dwingt hij de lezer om na te denken en niet alleen de grootheid van Napoleon te zien, maar ook de duistere kanten van zijn heerschappij. Dit maakt het boek niet alleen leerzaam, maar ook bijzonder aangrijpend.
Ik vond De Bourgondiërs al erg impressionant, alleen boeide bepaalde aspecten doorheen dat boek me niet waardoor ik me door sommige stukken moest worstelen. Dit boek daarentegen was boeiend van begin tot einde. Het leven van Napoleon was een rollercoaster van hoogtes en laagtes en het boek leest ook als een echte pageturner. Het hielp natuurlijk dat ik amper wist dat de Franse Revolutie en Napoleon zou verbonden met elkaar worden. Het eerste deel van het boek, over de Franse revolutie, opende als een gruwelijke mokerslag en wanneer je denkt 'de gruwel is voorbij' komt daar Keizer Bonaporte op de proppen. In de geschiedenislessen leer je over deze gruwelijke Franse Eeuw enkel als een soort vage episodes met hier en daar wederkerende namen (La Fayete, Fouche, Robespierre, etc). Van Loo beschrijft deze eeuw echter als een volbloed thriller waarin de hoofdpersonages te pas (en vooral) en te onpas terug opduiken. Lees dit boek. Ik beveel het je! Presto!
Een heel aardig opgepende geschiedenis van het leven van Napoleon, tegen de achtergrond van de Franse Revolutie. Ondanks dat ik Bart van Loo enorm waardeer als verteller, en ik zijn scherpe pen absoluut bewonder, sprak het verhaal over Napoleon zoals het hier verteld was mij minder aan. De focus op Napoleons veldtochten, romantische escapades, en politieke tegenstanders overschaduwen wat er nog meer gebeurde in het Frankrijk en Europa van de kleine Corsicaan. Iets meer achtergronden van de filosofische, literaire, muzikale, en wetenschappelijke ontwikkelingen was welkom geweest. Aan de baanbrekende vondst van de befaamde Steen van Rosetta in Egypte wordt bijvoorbeeld slechts één alinea besteed. Dat had beter gekund, wat mij betreft, maar een schrijver moet natuurlijk keuzes maken. In zijn latere boek De Bourgondiërs vond ik dat Van Loo een betere balans heeft weten te vinden tussen voor- en achtergronden. Maar aan een mateloos aanstekend enthousiasme en flijmscherp taalgevoel is ook hier geen gebrek, dus wees niet bevreesd!
Na het zien van de film over Bonaparte eindelijk dit boek gelezen wat al langer op mijn lijstje stond. Na het lezen van de Bourgondiërs was ik wat terughoudend geworden door de ongelofelijke hoeveelheid namen en details in dat boek.
Maar wees gerust, dit boek heeft dat niet. Na een lange maar noodzakelijke aanloop overde Franse revolutie denderen we door in het leven van de keizer van Frankrijk. Er is al veel geschreven over Napoleon maar dit boek voegt echt iets toe. Geen verering, ook geen demonisering maar een nuchtere observatie over de man die uiteindelijk op st Helena eenzaam zijn einde komt maar nog steeds tot de verbeelding spreekt.
Gewoon een heel goed boek over de Napoleontische oorlogen (3.25 miljoen mensen komen om) en over de persoon zelf!
Bijzonder en goed geschreven boek over hoe de Franse Revolutie leidde tot de opkomst en val van Napoleon. Het wordt al snel duidelijk dat Napoleon een man was van enorm veel tegenstellingen, alsof de jonge Napoleon een totaal ander persoon was dan de oudere: De man die begon als revolutionair en eindigde als monarch, die eerst fervent communist was en vervolgens dictator werd, die vocht tegen het kolonialisme op zijn eiland en vervolgens een van de grootste kolonialisten werd op het Europese continent, die eerst een introverte boekenwurm was en zicht ontplooide tot een nooit-op-zijn-mond-gevallen krijgsheer. Je leest hoe de ontwikkelingen in Frankrijk deze tegenstellingen tussen jong en oud hebben gevormd en hoe veel van de nu geprezen overwinningen eigenlijk gewoon dom toeval waren of toe te schrijven waren op de naam van een ander. Verder heb je bij de beschrijvingen van de veldslagen bijna het idee alsof je er zelf bent geweest, vooral bij de beschrijvingen van de veldslagen in Rusland. Het boek heeft af en toe wat langdradige stukken en het telt veel pagina's, maar een beter en gedetailleerder boek om dieper in de geschiedenis van deze verschrikkelijke dictator te duiken had ik niet kunnen wensen. Daarnaast biedt het boek (of eigenlijk dit stukje geschiedenis) ook heel veel reflectie voor de huidige tijd.
Bart van Loo prikt de mythes over Napoleon door en laat zien dat het grotendeels Napoleon zelf was die door slimme propaganda het beeld creëerde wat we nu nog steeds van hem hebben. Maar ook zonder mythes is Napoleon een fascinerend figuur in een fascinerende tijd. En ook nog eens heel goed leesbaar.
Binnen een weekend 300 pagina's gelezen omdat het zó goed geschreven is. Met veel moeite de laatste paginas gelezen, omdat Napoleon aan het verliezen was. Daar kan Bart van Loo helaas niks aan doen...
Knap boek! In amper 450 pagina’s slaagt de auteur er in om de lezer mee te sleuren in de 25 meest spraakmakende (en boeiendste?) jaren uit de wereldgeschiedenis. Alhoewel de schrijfstijl van Johan Op de Beeck mij nèt nog iets meer kan boeien.
4.5 stars. Awesome book. Do not expect elaborate war details from Austerlitz or Waterloo. Instead you get a good and thorough overview of his life, embedded in the French Revolution. Highly recommended.
Weer wat bijgeleerd over Napoleon. Van Loo schrijft op een heel luchtige en makkelijk leesbare manier waardoor zulke non-fictie er bij mij wel vlot in gaat.
Verplichte kost voor al wie in de 19de-eeuwse Franse literatuur wil duiken. Van Loo schept overzicht in het kluwen van revolutionairen, royalisten en opgeblazen ego's à la Fouché en Talleyrand. En doet dat in zijn bekende, zwierige stijl.
Blij dat ik dit boek gelezen heb. Levendige levensloop van napoleone di buonaparte. Las wel minder snel weg dan de Bourgondiërs. Alsnog een meesterlijk boek van een meesterlijke verteller.
I wanted to read a book on Napoleon to learn more about this historical figure and the time in which he lived. This book certaintly provided that. It starts with an account of the French revolution and provides valuable insights and interesting facts: - According to research Napoleon is the second most influential historical figures, right after Jesus, but before Mohammed, Shakespeare, Aristoteles, Alexander the Great and Hitler. - The real revolution was not on 14 July, but on 20 June 1789. The king refused the 3d state (the civilians) access to the Hôtel des Menus Plaisirs in Versailles where they were supposed to have a meeting on reform. They were standing before a closed door while it was raining. It was Joseph Ignance Guillotin who suggested to go to the hall for the Jeu de paume (a sport out of which tennis was later developped) which led to the famous Serment du Jeu de paume; a declaration on the Rights of man and civilians which was later on the basis for the constitution of 1791. - The Bastille was an old building which was not used much any more and was already on the list to break down. The revolutionaires went there on 14 July 1789 to get munition. - In this diary Louis VXI writes in his diary: “rien”, to indicate that he caught nothing in his hunting party that day. The next day he was woken by a nobelman, explaining to him what had happened the day before. To which he famously replied: “Mais, c’est une révolte?”. And the answer: “Non, Sire, c’est une révolution!”. - Maie-Antoinette never said that the people should eat brioche if they were hungry. That quote originates from Confessions from Rousseau, who talked about “a great princess” who was supposed to have said that. - The first people of the revolution where noblemen themselves (Mirabeau, Talleyrand, La Fayette). The second “wave” were commoners (Maximilien Robespierre, Dalton, Marat). - It was Talleyrands idea (a clergyman himself still by then) to transfer all property of the church to the State. - Robespierre is described by Chateaubriand as “dull”. He was called l’Incorruptible. - Early on group of “Friends of the Constitution” gathered in the cloister of the Jacobines and we soon called “the Jacobines”, of which Roberspierre would later on be the leader. - 1791: Louis XVI escapes from Paris with a plan to go abroad and return with an army. He chooses to use one slow coach to be together with his wife, instead of two fast coaches. Their coach als looses a wheele along the way. They finally arrive too late at their interim stop, where he is recognised by a local as the word of his escape has already spread. - Louis XVI has suggested himself to use a diagonal blade for the guillotine instead of a circular one, when it was developed, a year before he was beheaded with it himself. - Louis XVI was beheaded by the infamous executioner Charles-Henri Sanson, who later on also executed Marie-Antionette and Roberspierre. - Napoleon was 1.70m in height. - Napoleon was friends with Augustin Robespierre, the brother of Maximilien. - Place de la Condorde was Place de la Revolution where from 1789-1795 people were executed by guillotine. - Napoleons succes to break the resistance against the revolution of Toulon in 1793 put him on the map. - After the revolution everything which reeked of religion needed to go, including the calender which was replaced by a revolution calender whith names for months as burmaire (month of mist), pluviose (month of rain) and floréal (month of flowers), and with a 10-day week. This would last until 1806 when Napoleon would re-introduce the Gregorian calender. In the revolution however also the metrics system which was introduced, which stayed and become predominant worldwide. - Robespierre introduced the Revolutionary Tribunal, which was a with hunt without fair trial. On 4 August 1794 he is executed himself. - In 1795 the French conquer Holland by overpowering its fleet which was frozen in at Den Helder over the ice. They subsequently create the Batavian Republic as a bufferstate for France. - When a general complains about Napoleons plan to invade Italy in 1796, he replies: “you are exactly one head bigger than I, but if you keep treating me in this way, I will undo the difference”. - In his first and only visit to Paris, Hitler made Napoleon’s tomb among the sites to see. “That was the greatest and finest moment of my life,” he said upon leaving. Comparisons between the Fuhrer and Napoleon have been made many times: They were both foreigners to the countries they ruled (Napoleon was Italian, Hitler was Austrian); both planned invasions of Russia while preparing invasions of England; both captured the Russian city of Vilna on June 24; both had photographic memories; both were under 5 feet 9 inches tall, among other coincidences. - Gracchus Babeuf preaches as successor of Robespierre a communism avant la lettre: everything you won above a certain quota is theft and it is justified to take that away from you. Karl Marx will later on honour him as on of the spiritual fathers of communism. - Napoleon likes sober and quick meals: soup, dish, salade, fruit and his favorite wine Gevrey-Chambertin. - In a sea battle against Horatio Nelson in 1798 the French Admiral Dupedit-Thouars was loosing but refuses to give up, even after he himself has lost two legs and one arm. He orders himself to be put in a barrel so that he can keep the command, orders the flag to be nailed to the mast and gives his last words: “never lower the flag” after which his ship is blown to pieces. - In 1799 Napoleon committed a coup d’etat which marks the end of the revolution. - 1789 led to a monarchy which was basically a republic. 1799 led to a republic which was basically a monarchy with Napoleon as ruler. - 1800: incorporation of the Banque de France by Napoleon. - Napoleon does not like delegating things and is both a macro and a micro manager. - Napoleon has personally led 57 of the 102 sessions which resulted in the Code Civile. - Napoleon has been promoted to captain by Louis XVI and to generral by Roberspierre. - When Beethoven hears about the plans of Napoleon to crown himself emperor, he changes the name of his 3th symphonie from Bonaparte to Eroica. - In 1804 Napoleon becomes emperor, 15 years after the Revolution. - 21 October 1805: Pierre de Villeneuve, vice admiral of the French fleet, wants to prove himself to Napoleon who thinks he is a loser, and then looses the fleet in the famous battle against Horation Nelson, who incidently looses his life in this battle. - According to research 3-5 milion people died because of Napoleon. - Napoleon raged at Talleyrand at some point: Vous êtes un voleur, un lâche, un homme sans foi. Vous ne croyez pas à Dieu ; vous avez toute votre vie manqué à tous vos devoirs, vous avez trompé, trahi tout le monde […] Tenez, Monsieur, vous n’êtes que de la merde dans un bas de soie. - Napoleon hated cold and had a fire in his office even sometimes in summer. - On 2 April 1810 Napoleon marries the great-niece of Marie-Antionette: Marie-Louise. - 1812: Napoleon begins his campain to invade Russia with 675.000 troops. He ultimately returnds with 18.500. - 8 september 1812, the battle of Borodino. The bloodiest battle of the entire Napoleontic periode: 45.000 Russians and 28.000 Frenchmen die. - 28 November 1812: the French armee crosses the Berezina on its way back, miracoulsy succeeds but looses 35.000 people in doing so. “C’est la Bérézina” is till an expression in French for a total failure. - After being defeated by Russia, Prussia, Austria and Sweden at Leipzig in 1813, Napoleon tries to commit suicide but fails. - The (current) Fifth Republic holds the middle between a strong person as leader (heritage of the bonapartism) and a two chamber system (heritage of the Revolution).
Why then only three stars for this book? It is written almost like fiction, with sometimes facts of which I doubt whether they are historically verifiable, all to add to the story, e.g. on people felt and what they thought. It is a style choice of course, but when I read a history book I rather read a more chronologically and historically accurate book. The writer also constantly goes back and forth in time to make the story more lively and provide background on events, which I appreciate in itself but which I also found confusing at times.