Jump to ratings and reviews
Rate this book

El último trayecto de Horacio Dos

Rate this book
Al comandante Horacio Dos le ha sido asignada una incierta misión en atención a su incompetencia y desfachatez. Como jefe de una estrafalaria expedición, surcará el espacio en condiciones extremadamente precarias junto a los peculiares pasajeros de su nave —los Delincuentes, las Mujeres Descarriadas y los Ancianos Improvidentes—. En este viaje, que les deparará incontables aventuras, habrá paternidades y filiaciones secretas, espectáculos cortesanos que ocultan una realidad cutre y desportillada, luchas para sobrevivir de pillos y buscavidas, y mucho susto y sorpresa.

192 pages, Paperback

First published September 1, 2002

15 people are currently reading
265 people want to read

About the author

Eduardo Mendoza

88 books1,087 followers
Eduardo Mendoza Garriga studied law in the first half of the 1960s and lived in New York between 1973 and 1982, working as interpreter for the United Nations.

He maintained an intense relationship with novelists Juan Benet and Juan García Hortelano, poet Pere Gimferrer and writer (and neighbour) Félix de Azúa.

In 1975 he published his very successful first novel, La verdad sobre el caso Savolta (The Truth about the Savolta Case), where he shows his ability to use different resources and styles. The novel is considered a precursor to the social change in the Spanish post-Franco society and the first novel of the transition to democracy. He describes the union fights from the beginning of the 20th century, showing the social, cultural and economic reality of the Barcelona at the time. A year later he was awarded the Critic Prize.

His most acclaimed novel is probably La ciudad de los prodigios (The City of Marvels, 1986), about the social and urban evolution of Barcelona between the Universal Expositions of 1888 and 1929. It was adapted to the screen by Mario Camus in 1999.

In 1996, he published his third major Barcelona novel, this time set in the 1940s, Una comedia ligera (A Light Comedy).

Also within Mendoza's work stands the saga of Ceferino, a peculiar character, a detective locked up in a mental hospital. The first of these novels, El misterio de la cripta embrujada (The Mystery of the Bewitched Crypt, 1979) is a parody with hilarious moments mixing detective stories with gothic narrative.

In the second novel of the saga, El laberinto de las aceitunas (The Labyrinth of the Olives, 1982) he confirms his talent as parodist; the novel is one of his most successful works. The third (and last) novel of the saga, La aventura del tocador de señoras (The Adventure of the Powder Room) was published in 2002.

The newspaper El País published two of his novels by instalments, Sin noticias de Gurb ( No Word from Gurb, 1990) and El último trayecto de Horacio Dos (The Last Journey of Horatio Dos, 2001).

In 1990, his work in Catalan Restauració made its debut. He later translated it into Spanish himself.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
92 (11%)
4 stars
221 (26%)
3 stars
357 (42%)
2 stars
136 (16%)
1 star
29 (3%)
Displaying 1 - 30 of 33 reviews
Profile Image for Olethros.
2,724 reviews534 followers
May 10, 2013
-Un punto por encima de <> y dos por debajo de <>.-

Género. Ciencia-Ficción.

Lo que nos cuenta. Extractos del cuaderno de bitácora (¿o será un diario personal? ¿o será un informe?) de una nave espacial que ha conocido tiempos mejores, con una tripulación y un pasaje cuatro puntos por encima de <> y medio punto por debajo de <>, que viajan con desconocida misión e incierto destino.

¿Quiere saber más de este libro, sin spoilers? Visite:

http://librosdeolethros.blogspot.com/...
Profile Image for Pombar.
145 reviews28 followers
November 15, 2025
Eduardo Mendoza aplica su humor al ámbito de la ciencia ficción. El libro relata las peripecias de Horacio Dos, un hombre ordinario que desea la jubilación y que termina capitaneando una misión espacial marcada por la desorganización y el absurdo. A veces demasiado absurdo.

La historia propone un mundo futurista donde los errores, la torpeza y las decisiones ilógicas están a la orden del día. A través de estas situaciones, Mendoza ofrece una crítica voraz a ciertas dinámicas sociales actuales (las tribus que pueblan su nave son una muestra de ella: delincuentes, ancianos improvidentes y mujeres descarriadas), utilizando la exageración y el sarcasmo como herramientas principales.

Ha sido de las novelas de Mendoza que he leído en la que mas me ha sobrado ese tono absurdo. A veces es tan manifiesto y continuo que me ha sacado del argumento general del capítulo. He tenido que releer varias veces.

Sin duda un libro que disfrutarás si quieres ver como Mendoza aplica su estilo al género de la ciencia ficción.
Profile Image for Juan Font.
16 reviews9 followers
January 9, 2017
Un punto por encima de 'divertido' y dos por debajo de 'pero qué leches estoy leyendo'.
26 reviews
March 16, 2022
Está escrito a modo diario de viaje del capitán de una nave que purula perdida por el espacio. Al libro le cuesta bastante arrancar, me aburre y de hecho estoy a punto de dejarlo varias veces. Pero al final medio engancha y mejora un poco. Tiene un poco de ese humor irónico/absurdo de otras obras de Mendoza, pero muy lejos de ellas.
Profile Image for Rodro.
20 reviews1 follower
April 18, 2023
vaia vaia se me olvidó ponerlo por aquí

com los libros q m he leído para la ebau he tenido un imán para las cosas raras en distintas acepciones d la palabra
Profile Image for Katarzyna.
141 reviews13 followers
July 13, 2012
Z powieściami Eduardo Mendozy jest tak, że zwykle najbardziej przypada nam do gustu pierwsza, jaką przeczytamy. Potem skarżymy się, że kolejne są już słabsze. Dlatego nie będę pisała, że "Prześwietny raport kapitana Dosa" jest słabszy od "Brak wiadomości od Gurba", bo "Brak wiadomości..." był pierwszą książka tego autora, którą czytałam w ogóle.

To jaka jest w takim razie powieść Mendozy? Bardzo dobra. Pełna jak zwykle nonsensownego humoru.

"Dwaj staruszkowie, łamiąc moje rozkazy, nadal czyścili i oliwili haubicę, a kiedy uznali, że już dość, postanowili ją wypróbować. W rezultacie z dwóch staruszków pozostał już tylko jeden".

Kapitan Dos przewodzi statkiem kosmicznym, którego mieszkańcami są: przestępcy, nieprzewidywalni staruszkowie i upadłe kobiety. Statek zdąża na stacje kosmiczną, na której mają się osiedlić pasażerowie. Dokładne dane dotyczące miejsca docelowego podróży, ze względów bezpieczeństwa, zostaną podane w późniejszym terminie. W czasie podróży statek musi odwiedzać stacje kosmiczne w celu uzupełnienia zapasów. Stacje kosmiczne to małe światy, rządzące się swoimi prawami. Kapitan Dos przez swoją nierozwagę cały czas pakuje się w kłopoty, ale dzięki temu jest zabawnie, a przecież o to właśnie chodzi. Ta piękna niewiasta na okładce, to Struna, jak się pewnie domyślacie mieszkanka sektora Upadłych Kobiet, najbardziej pożądana kobieta na statku, także przez kapitana.

"Rzuciłem się na nią na mocy prerogatyw przypisanych mojemu stanowisku, pokonując nikły opór protokolarny, który uznała za stosowne stawić mojemu afektowi, i ostatecznie wykorzystałem ten drażliwy epizod na działanie, które, odsuwając na bok skromność, umieściłbym jeden punkt powyżej "przeciętne", choć siedem punktów poniżej "pamiętne".

Tyle w kwestii scen miłosnych. Idę szukać kolejnej powieści Mendozy.
Profile Image for Francisco.
73 reviews10 followers
May 2, 2013
Una de las peores chorradas que haya leído jamás. Casi nada tiene más sentido que el de llenar páginas (y eson que son pocas), el supuesto humor del libro se basa en meter de vez en cuando situaciones absurdas sin más (es decir, no hay un porqué o algo inteligente por detrás que haga reír con ganas) y en usar nombres provincianos para hacer contraste con la atmósfera de ciencia ficción cutre a más no poder.
Lo único decente, dentro de lo que cabe, es el guiño a los pseudointelectuales gafapasta con referencias a Derrida y algún otro iluminado para nombrar a las estaciones espaciales que visita la caterva que puebla la novelilla. Esos sitios reflejan los mismos fallos que se adjudican a los donadores del nombre. Pero vaya, tampoco es nada como para tirar cohetes.
Tenía buenas intenciones de leer más cosas de Mendoza antes de esto, pero tendré que recuperarme al menos durante unos meses antes de retomar algo suyo. Eso, suponiendo que no sea este tipo de basura lo que se ha venido a llamar "humor satírico inteligente" (los pobres grandes maestros ingleses del género están removiéndose en su tumba).
Profile Image for Miguel Ángel.
30 reviews12 followers
December 26, 2018
Es una Space Opera escrita a modo de cuaderno de bitácora, con tintes de culebrón y envuelto en un aire de comicidad. La parodia, los enredos familiares y amorosos y el humor en ocasiones algo rancio son la nota dominante de esta novela cómica, que presenta unos antihéroes de lo más desaventurados.

Partiendo de que a mí los libros de humor no me hacen gracia, he de decir que sí es cierto que en varias ocasiones he esbozado una sonrisa, dado el talante cutre y disparatado de los protagonistas.

En resumen, se trata de una novela ligera y facilona con la que entretenerse sin romperse la cabeza en cuestiones demasiado trascendentales.
16 reviews
October 3, 2025
Me encantó Sin Noticias de Gurb. De hecho, la primera vez que lo leí, hace ya muchos años, me reí a carcajadas. Y la segunda vez, unos años después, no tanto, pero igualmente me hizo sonreír muchas veces. Cómo este libro lo comparan mucho con ese, decidí leerlo también. Además, me encanta el autor. Y, aunque me ha gustado y me ha parecido que tenía momentos graciosos, para mí, está 3 puntos por debajo de risas a carcajadas y sólo 2 puntos por encima de gracioso.

El final es curioso y me recuerda un poco a la vida misma.
Profile Image for Hoffmeister.
38 reviews1 follower
July 9, 2024
Descubrí este libro a través de una ficción sonora de RNE muy divertida que también recomiendo, con dobladores de gran calidad. Partiendo de la idea de que me encanta el humor de Mendoza, solo dire una cosa sobre el argumento: Star Trek rancio a la española, con secciones que incluso pueden recordar a sketches de Futurama. No defrauda.
Profile Image for Trzcionka.
778 reviews98 followers
June 26, 2019
Pierwsze spotkanie z Mendoza i jestem na tak. Bardzo przyjemnie i szybko mi się czytało, a to pewnie za sprawą lekkiego pióra Autora. Historia zakręcona, bohaterowie jeszcze bardziej, absurd goni absurd, a do tego jest bardzo zabawnie.
Profile Image for Arantxa Rufo.
Author 6 books117 followers
August 3, 2020
Una lectura decepcionante. Situaciones absurdas y sin gracia, humor rancio y facilón, y unos protagonistas sin el menor interés.
Admito varias sonrisas y la fortuna de tratarse de una novela corta que, incluso así, se me ha hecho larga mientras pensaba "¿qué demonios me estás contando?"
Profile Image for Mo-rtimer.
16 reviews
June 16, 2025
¿Qué co***** acabo de leer?
Quitando la misoginia, que quiero pensar que es una caricatura polarizada del rol femenino en la ciencia ficción de los 90, es bastante divertido y de humor totalmente absurdo.
Profile Image for Cornapecha.
250 reviews19 followers
January 27, 2017
Un libro corto en el estilo habitual de Mendoza, con ese humor subversivo que vertebra toda su obra.
Profile Image for  auria.
254 reviews
January 17, 2020
Pois tería que volver ler Sin noticias de Gurb, pero eu diría que este é moito máis divertido e con moita máis sátira.
Profile Image for Txusinia.
63 reviews5 followers
August 16, 2020
A pesar de lo bien que escribe Mendoza, lo reconozco, soy yo, no consigo engancharme. Pero merece la pena intentarlo
106 reviews
Read
January 6, 2023
literatura / literatura contemporánea / narrativa española contemporánea / narrativa española contemporanea del xix al xxi
Profile Image for Daniel J. Meyer.
109 reviews2 followers
August 15, 2025
Es divertido, elocuente y un buen comienzo para la lecturas de vacaciones, aunque no es del tipo que más me guste.
Profile Image for Jordi Reixach.
8 reviews3 followers
September 2, 2025
Divertido, liviano, pero no uno de sus libros más divertidos. Sería un 3,4.
Profile Image for Amanda.
36 reviews4 followers
Read
August 10, 2011
Sin duda el peor libro que he leido de Mendoza, generalmente los devoro en vez este libro que es bastante corto me costo terminarlo. Ninguno de los personajes me gustaron particularmente y me parece que todo estaba desarrollado apuradamente. Viendo el lado positivo, me parecio semi interesante el mundo "futuristico" que creo aunque fue desarrollado a la mínima expresion, hubo un par de situaciones simpaticas y las estaciones espaciales eran interesantes, pero realmente en general fue una decepción.
Profile Image for DonQuijote.
326 reviews13 followers
March 6, 2013
Divertido y absurdo. Al estilo de Sin Noticias de Gurb.
Profile Image for Antonia Bravo.
2 reviews
March 9, 2016
La incompetencia con mayúsculas me estresa y estos personajes lo han conseguido de veras...si esa era la intención debería tener 5 estrellas pero yo no lo he disfrutado
Displaying 1 - 30 of 33 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.