What do you think?
Rate this book
Собачье сердце
Alternate Cover edition of ISBN 9785699380367
В эту книгу вошли первое печатное выступление Булгакова "Грядущие перспективы", роман "Белая гвардия", ставшие хрестоматийными "Записки юного врача" и "Собачье сердце", а также лучшие образцы булгаковской фантастической прозы 20-х годов - "Роковые яйца", "Багровый остров", "Дьяволиада" и др.
В эту книгу вошли первое печатное выступление Булгакова "Грядущие перспективы", роман "Белая гвардия", ставшие хрестоматийными "Записки юного врача" и "Собачье сердце", а также лучшие образцы булгаковской фантастической прозы 20-х годов - "Роковые яйца", "Багровый остров", "Дьяволиада" и др.
672 pages, Hardcover
Published September 3, 2010
12 people are currently reading
293 people want to read
About the author
Mikhail Bulgakov
733 books7,780 followersMikhail Afanasyevich Bulgakov (Russian: Михаил Булгаков) was a Russian writer, medical doctor, and playwright. His novel
The Master and Margarita
, published posthumously, has been called one of the masterpieces of the 20th century.
He also wrote the novel The White Guard and the plays Ivan Vasilievich, Flight (also called The Run ), and The Days of the Turbins . He wrote mostly about the horrors of the Russian Civil War and about the fate of Russian intellectuals and officers of the Tsarist Army caught up in revolution and Civil War.
Some of his works ( Flight , all his works between the years 1922 and 1926, and others) were banned by the Soviet government, and personally by Joseph Stalin, after it was decided by them that they "glorified emigration and White generals". On the other hand, Stalin loved The Days of the Turbins (also called The Turbin Brothers ) very much and reportedly saw it at least 15 times.
He also wrote the novel The White Guard and the plays Ivan Vasilievich, Flight (also called The Run ), and The Days of the Turbins . He wrote mostly about the horrors of the Russian Civil War and about the fate of Russian intellectuals and officers of the Tsarist Army caught up in revolution and Civil War.
Some of his works ( Flight , all his works between the years 1922 and 1926, and others) were banned by the Soviet government, and personally by Joseph Stalin, after it was decided by them that they "glorified emigration and White generals". On the other hand, Stalin loved The Days of the Turbins (also called The Turbin Brothers ) very much and reportedly saw it at least 15 times.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 26 of 26 reviews
June 8, 2025
Poor thing but Dog and Communist.
เกือบจะอ่านไม่รู้เรื่องแล้ว ดีที่มีคำตามด้านหลัง เกือบตายแต่กล่บมาได้ ตอนอ่านเองก็พยายามตีความแล้วแต่บางอันไปไม่ถึงจริง น่าจะต้องมีความรู้ช่วงเลนินกราดมากกว่านี้ตอนอ่านคงอ่านสนุก
อันนี้เป็นหนึ่งในคำถามที่จะถามในบุ้คคลับ คือ ทำไมการอ่านหัวใจหมาซึ่งตีพิมพ์ในยุคสตาลินถึงยังเชื่อมโยงกับเราในปี 2025? หรือไม่เชื่อมโยงอย่างไร? ส่วนตัวสิ่งที่รู้สึกเชื่อมโยงคือความไร้สาระของทั้งสองฝ่ายที่ปะทะกันตลอดเรื่อง (ฝ่ายสตาลินและฝ่ายหมอที่พัก ไม่ใช่หมากับหมอ)
update 6/8/2025
ปรากฏคำถามที่ได้ถามในบุ๊คคลับคือ คิดว่าชาริกหน้าตาเป็นอย่างไร หมาพันธุ์อะไร 5555555555555 ล้อเล่น (แต่ถามจริง ซึ่งจริงๆ มีบอกในหนังสือแต่เราอ่านนานแล้วเลยลืมว่าหน้าตาเป็นไง เขาไม่ได้บอกพันธุ์ แต่เป็นหมาพันธุ์ทางแน่นอน 555)
เกือบจะอ่านไม่รู้เรื่องแล้ว ดีที่มีคำตามด้านหลัง เกือบตายแต่กล่บมาได้ ตอนอ่านเองก็พยายามตีความแล้วแต่บางอันไปไม่ถึงจริง น่าจะต้องมีความรู้ช่วงเลนินกราดมากกว่านี้ตอนอ่านคงอ่านสนุก
อันนี้เป็นหนึ่งในคำถามที่จะถามในบุ้คคลับ คือ ทำไมการอ่านหัวใจหมาซึ่งตีพิมพ์ในยุคสตาลินถึงยังเชื่อมโยงกับเราในปี 2025? หรือไม่เชื่อมโยงอย่างไร? ส่วนตัวสิ่งที่รู้สึกเชื่อมโยงคือความไร้สาระของทั้งสองฝ่ายที่ปะทะกันตลอดเรื่อง (ฝ่ายสตาลินและฝ่ายหมอที่พัก ไม่ใช่หมากับหมอ)
update 6/8/2025
ปรากฏคำถามที่ได้ถามในบุ๊คคลับคือ คิดว่าชาริกหน้าตาเป็นอย่างไร หมาพันธุ์อะไร 5555555555555 ล้อเล่น (แต่ถามจริง ซึ่งจริงๆ มีบอกในหนังสือแต่เราอ่านนานแล้วเลยลืมว่าหน้าตาเป็นไง เขาไม่ได้บอกพันธุ์ แต่เป็นหมาพันธุ์ทางแน่นอน 555)
April 11, 2025
★★★☆ 3.5 stars (imma keep it as is)
เป็นเรื่องที่ดูติ๊งต๊องต๊ะติ๊งโหน่ง ของหมาจรชื่อชาริค ที่หลังจากประสบภัยจากชีวิตข้างถนนอยู่ดีๆ ก็โดนอุ้มไปเปลี่ยนสมองเป็นคน โดยศจ.อีลิทคนนึงที่หมกมุ่นกับการศึกษาเรื่องความเยาว์วัยอะไรประมาณนั้น และแน่นอนว่ามันเป็นนิยายเสียดสีสังคม-การเมือง
นอกจากความตลกที่เรื่องนี้มอบให้แล้ว เราชอบที่การตีความเล่มนี้มันไปได้ไกลหลายมิติมากๆ ทั้งเส้นแบ่งบางๆระหว่างความเป็นหมา vs ความเป็นคน, สมอง vs หัวใจ, ชนชั้นวรรณะ, มิติทางประวัติศาสตร์, มิติทางการเมือง, เดรัจฉาน vs อารยชน, การแพทย์, สิทธิมนุษยชน หรือจะมองเป็นความดิสโทเปียไปเลยแบบไซไฟเลยยังได้ เป็นหนังสือเล่มเล็กๆที่เปิดพื้นที่การสนทนา ถกเถียง ตีความได้กว้างใหญ่ไพศาลมาก
ถึงเปลี่ยนสมองกับคนแล้ว แต่ความเป็นคนหรือเป็นหมาก็มีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น เพราะความเป็นหมาอยู่ที่ใจใช่สมอง แก่นของความเป็นหมา (หรือเป็นคน) มันลบได้ง่ายที่ไหน .... ก็เลยอาจจะฟังดูแปลก แต่นี่มันคือ eternal sunshine of the spotless mind ชัดๆ! แต่เปลี่ยนจากลบความทรงจำใดเอย เป็นสลับสมองกับหมา 5555555
ตอนอ่านเราทาบไปกับบริบทการเมืองไทยก็ยังรู้สึกว่ามันก็เอาวะ! เปรียบดั่งความจริงที่ว่า ... สุดท้ายประชาชนก็คือหมาตัวนึงที่รัฐ/อภิสิทธิ์ชนอยากจะปู้ยี่ปู้ยำทำอะไรก็ได้โดยที่ไม่มีการถามไถ่ สุดท้ายก็คนชายขอบ vulnerable groups, marginalized population, underrepresented communities อีกแล้วที่รับจบ รับแรงกระแทกมากที่สุดโดยที่ไม่มี safety nets อะไรเลยช่วยผ่อนหนักเป็นเบา .. ทุกที
เป็นเรื่องที่ดูติ๊งต๊องต๊ะติ๊งโหน่ง ของหมาจรชื่อชาริค ที่หลังจากประสบภัยจากชีวิตข้างถนนอยู่ดีๆ ก็โดนอุ้มไปเปลี่ยนสมองเป็นคน โดยศจ.อีลิทคนนึงที่หมกมุ่นกับการศึกษาเรื่องความเยาว์วัยอะไรประมาณนั้น และแน่นอนว่ามันเป็นนิยายเสียดสีสังคม-การเมือง
นอกจากความตลกที่เรื่องนี้มอบให้แล้ว เราชอบที่การตีความเล่มนี้มันไปได้ไกลหลายมิติมากๆ ทั้งเส้นแบ่งบางๆระหว่างความเป็นหมา vs ความเป็นคน, สมอง vs หัวใจ, ชนชั้นวรรณะ, มิติทางประวัติศาสตร์, มิติทางการเมือง, เดรัจฉาน vs อารยชน, การแพทย์, สิทธิมนุษยชน หรือจะมองเป็นความดิสโทเปียไปเลยแบบไซไฟเลยยังได้ เป็นหนังสือเล่มเล็กๆที่เปิดพื้นที่การสนทนา ถกเถียง ตีความได้กว้างใหญ่ไพศาลมาก
ถึงเปลี่ยนสมองกับคนแล้ว แต่ความเป็นคนหรือเป็นหมาก็มีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น เพราะความเป็นหมาอยู่ที่ใจใช่สมอง แก่นของความเป็นหมา (หรือเป็นคน) มันลบได้ง่ายที่ไหน .... ก็เลยอาจจะฟังดูแปลก แต่นี่มันคือ eternal sunshine of the spotless mind ชัดๆ! แต่เปลี่ยนจากลบความทรงจำใดเอย เป็นสลับสมองกับหมา 5555555
ตอนอ่านเราทาบไปกับบริบทการเมืองไทยก็ยังรู้สึกว่ามันก็เอาวะ! เปรียบดั่งความจริงที่ว่า ... สุดท้ายประชาชนก็คือหมาตัวนึงที่รัฐ/อภิสิทธิ์ชนอยากจะปู้ยี่ปู้ยำทำอะไรก็ได้โดยที่ไม่มีการถามไถ่ สุดท้ายก็คนชายขอบ vulnerable groups, marginalized population, underrepresented communities อีกแล้วที่รับจบ รับแรงกระแทกมากที่สุดโดยที่ไม่มี safety nets อะไรเลยช่วยผ่อนหนักเป็นเบา .. ทุกที
April 12, 2024
Сама повесть - такой Франкенштейн из разных кусков. Сцена операции прямиком из Записок юного врача, пассаж про машинисточку как будто из Зойкиной квартиры, роскошная трапеза как из Мастера и Маргариты. Очень разнородная повесть, но очень смелая для своего времени, очень острая.
Моя любимая сцена - та, где доктор Борменталь "целует в пушистые, сильно прокуренные усы" профессора Преображенского. Обожаю такое
Моя любимая сцена - та, где доктор Борменталь "целует в пушистые, сильно прокуренные усы" профессора Преображенского. Обожаю такое
October 16, 2023
мне, на удивление, понравилось. местами было жутковато и противно. булгаков прямо педалирует твою ненависть к шарикову. восторг
February 1, 2024
Ни одной лишней части. Все великолепно! Каждое слово :-)
March 5, 2025
Сам сюжет и идея книги - всем давно знакомы, всем понятны. Тут Булгаков меня не удивил, но вот атмосфера романа - это нечто совсем совсем иное. Острая политическая сатира, по словам современников.
Когда ещё в подростничестве читала Собачье Сердце - жалко было Шарика, эксперименты над ним. Но на самом то деле он неплохо приспособился: почти женился, набрался «грамоты», но манеры остались животными, да, тут не поспоришь, НО самое интересное в этой книге вот что: действие сюжета проходит в Москве в далёком 1925, большевики правят балом, судьбами и головами людей. Очень любопытно было проходится по страницам, которые связаны с этими персонажами.
Когда ещё в подростничестве читала Собачье Сердце - жалко было Шарика, эксперименты над ним. Но на самом то деле он неплохо приспособился: почти женился, набрался «грамоты», но манеры остались животными, да, тут не поспоришь, НО самое интересное в этой книге вот что: действие сюжета проходит в Москве в далёком 1925, большевики правят балом, судьбами и головами людей. Очень любопытно было проходится по страницам, которые связаны с этими персонажами.
February 27, 2024
Чем-то напомнило Мастера и Маргариту - как будто действия обоих произведений происходят в одной вселенной и даже в одном из домов сталинской Москвы. Потрясающе передано брезгливое отношение к совку с его культурным и бытовым кодом и чопорность академиков :D
September 13, 2025
this version was way better. jokes were funnier, va was great, metaphors made more sense. will definitely continue to consume more russian literature through russian audiobooks
September 11, 2025
russian frankenstein
November 24, 2025
ทุกคนเห็นชื่อเรื่อง “หัวใจหมา” แล้วคิดว่ามันหมายความว่าอะไร ❶ หมาก็มีหัวใจ ❷ อวัยวะหัวใจของหมา ❸ หัวใจแบบหมาๆ a.k.a สันดานหมา ❹ ถูกทุกข้อ ลองทายกันเล่นๆ แล้วไปอ่านเฉลยในเล่มดู 5555555 (ส่วนตัวเราตอบข้อ 1 🤪)
เป็นอีกเล่มที่อ่านกับบุ๊กเวิลด์ทัวร์และเป็นอีกเล่มที่ตลก เราจำกัดความว่านี่คือหนังสือตลกที่มีเรื่องวิทยาศาสตร์และการเมืองเป็นฉากหลังด้วยซ้ำ เปิดมาด้วย pov หมาจรกวนส้นตีนตัวนึงที่ไม่ว่ามันจะคิดจะพูดจะมองจะด่าอะไรก็ตลกไปหมด อยู่รัสเซียนามสกุลชาริคอฟ อยู่ไทยคงนามสกุลเชิญยิ้ม เช่น คนเชิญเพื่อนมาบ้านละบอกว่าเข้ามาเลยมันไม่กัดหรอกคับ อิหมาก็คิดในใจว่า กุเรอะจะไม่กัด?? หรือการที่มันสงสัยว่าทำไมอิตาผู้ดีนี่เก็บมันมาเลี้ยง ก็ได้คำตอบว่าอ๋อเพราะกุหล่อน่ะสิ ว่าซั่น
นั่นแหละ มันเป็นหมาจรเกรอะๆ กรังๆ ตามเซเว่นที่บาดเจ็บปางตายแต่โชคดีถูกเก็บมาเลี้ยงโดยหมอผู้ดีท่านหนึ่ง แน่นอนว่าไอ้หมอนี่ไม่ได้เก็บมาเพราะความเมตตาหรือเพราะมันหล่อแต่อย่างใด แต่มีจุดประสงค์อยากทำการทดลองอะไรบางอย่างกับมันต่างหาก ใครใจบางเซนซิทีฟกับหมาอาจจะมีซีนฮึบๆ หน่อย ไม่หนักมากแต่ก็ร้องคำว่าสงสารรรรหลายคำอยู่ มนุษย์มันเหี้ยอะ (อยากรู้ว่าหมาตายมั้ยไปอ่านในสปอยล์ข้างล่างนะ)
นอกจากความตลกใน pov หมาแล้ว pov คนในเรื่องก็ตลก มันจะชอบมีคำในวงเล็บที่แทรกขึ้นมาแทนเสียงในหัวของคนเหล่านั้น ซึ่งเราว่ามันโจ๊กมากทุกคนเลย คาแรกเตอร์แต่ละคนก็บ้าๆ บอๆ ไม่สมประดี แม้มันจะเถี��งกันด้วยเรื่องจริงจังอย่างแนวคิดทางการเมืองหรือความเป็นอยู่ในระบอบใหม่ ก็ให้ฟีลเหมือนละครเวทีโจ๊กๆ เรื่องนึง (อาจจะเพราะเราอ���านเล่มนี้ด้วยฟิลเตอร์เบาสมองด้วยแหละมั้งมันเลยตลกไปหมด คนอื่นอ่านอาจจะไม่ขำก็ได้)
ระบอบใหม่ที่ว่าคือช่วงที่รัสเซียเปลี่ยนการปกครองเป็นคอมมิวนิสต์ เซ็ตติ้งในเรื่องอยู่ราวๆ ปลายปี 1924 - ต้นปี 1925 เพิ่งล้มเจ้าไม่นานและบอลเชวิคกำลังจะเรืองอำนาจ ด้วยคอนเซปต์ของคอมมิวนิวต์มันเอื้อให้แรงงานมากกว่านายทุน แต่พี่หมอในเรื่องเค้าดันเป็นนายทุนอีลีตจัดๆ มันเลยเป็นพอยต์ที่ทำให้เราเห็นทั้งแนวคิดของอีลีตเก่า (ที่ยังปักหลักในรัสเซียไม่ย้ายประเทศ) อย่างคุณหมอ และแนวคิดของฝั่งปฏิวัติโอบรับคอมมิวนิสต์ (ที่จะกลายเป็นเผด็จการในภายภาคหน้า) อย่างคู่ปรับหลายๆ คนของหมอ ซึ่งมีตลกร้ายอย่างนึงคืออิหมอมันดันมีเส้นสายเป็นคนในพรรคคอมมิวนิสต์ และคนๆ นั้นก็เป็นคนใหญ่คนโตกว่าไอ้พวกลูกกระจ๊อกที่มาตีกับหมออีก สรุปแล้วระบอบที่พยายามทลายชนชั้นและป่าวประกาศว่าทุกคนเท่าเทียมกันก็ยังมีชนชั้นในพรรคอยู่ดี มีพี่ใหญ่มีกีกี้ มีนายมีลูกน้อง 🤪 /มาร์กซ์กุมขมับing
ปกติเราไม่ค่อยอ่านบทวิเคราะห์ท้ายเล่ม แต่เล่มนี้อ่านและดีใจมากๆ ที่อ่าน เพราะมันทำให้ภาพรางๆ ของการตีความเองชัดขึ้น จากที่เข้าใจว่าหนังสือคงพยายามสะท้อนเรื่องชนชั้นและแนวคิดทางการเมือง ก็ได้เข้าใจเพิ่มว่าความเวิร์คไม่เวิร์คของระบอบใหม่คืออะไรและการที่ไม่สามารถล้มล้างระบบชนชั้นให้เหี้ยนได้ 100% มันทำให้เกิดภาวะสุญญากาศแบบที่หมอกับเหล่ากีกี้ทั้งหลายเป็นอยู่ นอกจากนี้หลายซีนยังพยายามบอกเล่าพฤติกรรมและอคติระหว่างผู้ดี vs กรรมาชีพ สั่งสอนว่ากิริยามารยาทคำพูดคำจาควรเป็นแบบนั้นแบบนี้ การถือตนของหมอ การเหยียดและแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบใจชนชั้นล่าง ในทางกลับกันคนชั้นล่างก็ไม่ได้มองอีลีตด้วยสายตาชื่นชมเสมอไป จากซีนที่หมาจรมองหมามีเจ้าของแล้วด่าในใจว่าไอ้หมาผู้ดีระยำ ไอ้พวกเลียตีนคน 5555555 แม้มันจะองุ่นเปรี้ยวหน่อยๆ ก็เถอะ
ซีนที่เราชอบมากๆ ในเล่มนี้คือตอนต้นเรื่องที่พระเอกหมาจรของเราเจอกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูแล้วความเป็นอยู่ของเธอคงไม่ดีนัก นอกจากจะถูกกดขี่และเหยียดหยามจากผู้ชายในชีวิต การงานกับอาหารก็ยังไร้คุณภาพ หมาจรคิดในใจว่าสงสารเธอ แต่ก็สงสารตัวเองมากกว่า เพราะมันกับเธออยู่ในสถานะที่ไม่เท่าเทียมกันจริงๆ เธอยังมีบ้านอยู่ ในขณะที่มันยังต้องนอนข้างถนนและเพิ่งโดนน้ำร้อนสาดมาหมาดๆ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังมีแก่ใจมาเรียกมันว่า “ชาริค” ที่แปลว่าเจ้าอ้วนกลม อิ่มหมีพีมัน ซึ่งดูจะเหมาะกับเอาไปเรียกหมาสายพันธุ์แพงๆ มีบ้านอยู่มากกว่ามาเรียกหมาขี้เรื้อนอย่างมัน แต่ใดๆ มันก็ต้องขอบคุณที่หญิงสาวยังเรียกหามันอย่างเอ็นดู
อ่านแล้วหงุงใจมาก เป็นซีนที่อ่านละหน้าเศร้าเป็นหมาหงอยที่สุดในเรื่องแล้ว (นอกนั้นตลก) คือแบบในหมู่คนที่น่าสงสารก็ยังมีคนที่น่าสงสารกว่า ในหมู่คนที่จนตรอกก็ยังมีคนที่จนตรอกกว่า แต่แทนที่คนข้างบนจะเห็นใจ พวกเขากลับต้องมาเห็นใจกันเอง
⚠️ สปอยล์
.
(ใครตามมาจากข้างบนตอบให้ว่าหมาไม่ตายจ้า แต่ข้างล่างนี้จะพูดเนื้อหาอื่นๆ แล้ว ใครไม่อยากรู้เลิกอ่านได้เรย รีวิวจบเพียงเท่านี้ 55555555)
.
ดีใจมากที่ตอนจบชาริคกลับมา เพราะเราชอบชาริคมากกว่าชาริคอฟ (แหงแหละ) 55555555 คือชาริคอฟมันสมองหมาปัญญาคนเกิน ดันไปเอาเซลล์สมองชายแท้มาอีก 🤦🏻♀️ ตอนกลางเรื่องที่ชาริคค่อยๆ กลายร่างชั้นใจหายมาก เพราะตระหนักได้ว่านี่ตลอดเล่มกุจะไม่ได้ยินมันบ่นนู่นบ่นนี่อีกแล้วสินะ เหงาหูไปเลย พอตอนคัมแบคก็เลยแบบเวลคั่มๆ กลับมาปุ๊บก็ทำให้ขำปั๊บได้ทันทีตอนมันบ่นว่าอิหมอผ่าหัวกุไปทำไมไม่รุ้แต่ก็ช่างเถอะ โคตรฮา 5555555555
.
ในความฮานั้นก็มีความสงสารหมาอะ แบบมนุษย์มันทำทุกอย่างเพื่อตัวเองจริงๆ ตั้งแต่ผ่าอัณฑะสัตว์ไปเสริมความเด็กให้ตัวเองละ ลิงบอกกุต้องสังเวยไข่กุให้ความ young ของมึงเรอะ แล้วนี่ผ่าสมอง ??? เพื่อไรก็ไม่รู้ ??? กุจาบ้า 🤷🏻♀️🤷🏻♀️🤷🏻♀️
เป็นอีกเล่มที่อ่านกับบุ๊กเวิลด์ทัวร์และเป็นอีกเล่มที่ตลก เราจำกัดความว่านี่คือหนังสือตลกที่มีเรื่องวิทยาศาสตร์และการเมืองเป็นฉากหลังด้วยซ้ำ เปิดมาด้วย pov หมาจรกวนส้นตีนตัวนึงที่ไม่ว่ามันจะคิดจะพูดจะมองจะด่าอะไรก็ตลกไปหมด อยู่รัสเซียนามสกุลชาริคอฟ อยู่ไทยคงนามสกุลเชิญยิ้ม เช่น คนเชิญเพื่อนมาบ้านละบอกว่าเข้ามาเลยมันไม่กัดหรอกคับ อิหมาก็คิดในใจว่า กุเรอะจะไม่กัด?? หรือการที่มันสงสัยว่าทำไมอิตาผู้ดีนี่เก็บมันมาเลี้ยง ก็ได้คำตอบว่าอ๋อเพราะกุหล่อน่ะสิ ว่าซั่น
นั่นแหละ มันเป็นหมาจรเกรอะๆ กรังๆ ตามเซเว่นที่บาดเจ็บปางตายแต่โชคดีถูกเก็บมาเลี้ยงโดยหมอผู้ดีท่านหนึ่ง แน่นอนว่าไอ้หมอนี่ไม่ได้เก็บมาเพราะความเมตตาหรือเพราะมันหล่อแต่อย่างใด แต่มีจุดประสงค์อยากทำการทดลองอะไรบางอย่างกับมันต่างหาก ใครใจบางเซนซิทีฟกับหมาอาจจะมีซีนฮึบๆ หน่อย ไม่หนักมากแต่ก็ร้องคำว่าสงสารรรรหลายคำอยู่ มนุษย์มันเหี้ยอะ (อยากรู้ว่าหมาตายมั้ยไปอ่านในสปอยล์ข้างล่างนะ)
นอกจากความตลกใน pov หมาแล้ว pov คนในเรื่องก็ตลก มันจะชอบมีคำในวงเล็บที่แทรกขึ้นมาแทนเสียงในหัวของคนเหล่านั้น ซึ่งเราว่ามันโจ๊กมากทุกคนเลย คาแรกเตอร์แต่ละคนก็บ้าๆ บอๆ ไม่สมประดี แม้มันจะเถี��งกันด้วยเรื่องจริงจังอย่างแนวคิดทางการเมืองหรือความเป็นอยู่ในระบอบใหม่ ก็ให้ฟีลเหมือนละครเวทีโจ๊กๆ เรื่องนึง (อาจจะเพราะเราอ���านเล่มนี้ด้วยฟิลเตอร์เบาสมองด้วยแหละมั้งมันเลยตลกไปหมด คนอื่นอ่านอาจจะไม่ขำก็ได้)
ระบอบใหม่ที่ว่าคือช่วงที่รัสเซียเปลี่ยนการปกครองเป็นคอมมิวนิสต์ เซ็ตติ้งในเรื่องอยู่ราวๆ ปลายปี 1924 - ต้นปี 1925 เพิ่งล้มเจ้าไม่นานและบอลเชวิคกำลังจะเรืองอำนาจ ด้วยคอนเซปต์ของคอมมิวนิวต์มันเอื้อให้แรงงานมากกว่านายทุน แต่พี่หมอในเรื่องเค้าดันเป็นนายทุนอีลีตจัดๆ มันเลยเป็นพอยต์ที่ทำให้เราเห็นทั้งแนวคิดของอีลีตเก่า (ที่ยังปักหลักในรัสเซียไม่ย้ายประเทศ) อย่างคุณหมอ และแนวคิดของฝั่งปฏิวัติโอบรับคอมมิวนิสต์ (ที่จะกลายเป็นเผด็จการในภายภาคหน้า) อย่างคู่ปรับหลายๆ คนของหมอ ซึ่งมีตลกร้ายอย่างนึงคืออิหมอมันดันมีเส้นสายเป็นคนในพรรคคอมมิวนิสต์ และคนๆ นั้นก็เป็นคนใหญ่คนโตกว่าไอ้พวกลูกกระจ๊อกที่มาตีกับหมออีก สรุปแล้วระบอบที่พยายามทลายชนชั้นและป่าวประกาศว่าทุกคนเท่าเทียมกันก็ยังมีชนชั้นในพรรคอยู่ดี มีพี่ใหญ่มีกีกี้ มีนายมีลูกน้อง 🤪 /มาร์กซ์กุมขมับing
ปกติเราไม่ค่อยอ่านบทวิเคราะห์ท้ายเล่ม แต่เล่มนี้อ่านและดีใจมากๆ ที่อ่าน เพราะมันทำให้ภาพรางๆ ของการตีความเองชัดขึ้น จากที่เข้าใจว่าหนังสือคงพยายามสะท้อนเรื่องชนชั้นและแนวคิดทางการเมือง ก็ได้เข้าใจเพิ่มว่าความเวิร์คไม่เวิร์คของระบอบใหม่คืออะไรและการที่ไม่สามารถล้มล้างระบบชนชั้นให้เหี้ยนได้ 100% มันทำให้เกิดภาวะสุญญากาศแบบที่หมอกับเหล่ากีกี้ทั้งหลายเป็นอยู่ นอกจากนี้หลายซีนยังพยายามบอกเล่าพฤติกรรมและอคติระหว่างผู้ดี vs กรรมาชีพ สั่งสอนว่ากิริยามารยาทคำพูดคำจาควรเป็นแบบนั้นแบบนี้ การถือตนของหมอ การเหยียดและแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบใจชนชั้นล่าง ในทางกลับกันคนชั้นล่างก็ไม่ได้มองอีลีตด้วยสายตาชื่นชมเสมอไป จากซีนที่หมาจรมองหมามีเจ้าของแล้วด่าในใจว่าไอ้หมาผู้ดีระยำ ไอ้พวกเลียตีนคน 5555555 แม้มันจะองุ่นเปรี้ยวหน่อยๆ ก็เถอะ
ซีนที่เราชอบมากๆ ในเล่มนี้คือตอนต้นเรื่องที่พระเอกหมาจรของเราเจอกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูแล้วความเป็นอยู่ของเธอคงไม่ดีนัก นอกจากจะถูกกดขี่และเหยียดหยามจากผู้ชายในชีวิต การงานกับอาหารก็ยังไร้คุณภาพ หมาจรคิดในใจว่าสงสารเธอ แต่ก็สงสารตัวเองมากกว่า เพราะมันกับเธออยู่ในสถานะที่ไม่เท่าเทียมกันจริงๆ เธอยังมีบ้านอยู่ ในขณะที่มันยังต้องนอนข้างถนนและเพิ่งโดนน้ำร้อนสาดมาหมาดๆ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังมีแก่ใจมาเรียกมันว่า “ชาริค” ที่แปลว่าเจ้าอ้วนกลม อิ่มหมีพีมัน ซึ่งดูจะเหมาะกับเอาไปเรียกหมาสายพันธุ์แพงๆ มีบ้านอยู่มากกว่ามาเรียกหมาขี้เรื้อนอย่างมัน แต่ใดๆ มันก็ต้องขอบคุณที่หญิงสาวยังเรียกหามันอย่างเอ็นดู
อ่านแล้วหงุงใจมาก เป็นซีนที่อ่านละหน้าเศร้าเป็นหมาหงอยที่สุดในเรื่องแล้ว (นอกนั้นตลก) คือแบบในหมู่คนที่น่าสงสารก็ยังมีคนที่น่าสงสารกว่า ในหมู่คนที่จนตรอกก็ยังมีคนที่จนตรอกกว่า แต่แทนที่คนข้างบนจะเห็นใจ พวกเขากลับต้องมาเห็นใจกันเอง
⚠️ สปอยล์
.
(ใครตามมาจากข้างบนตอบให้ว่าหมาไม่ตายจ้า แต่ข้างล่างนี้จะพูดเนื้อหาอื่นๆ แล้ว ใครไม่อยากรู้เลิกอ่านได้เรย รีวิวจบเพียงเท่านี้ 55555555)
.
ดีใจมากที่ตอนจบชาริคกลับมา เพราะเราชอบชาริคมากกว่าชาริคอฟ (แหงแหละ) 55555555 คือชาริคอฟมันสมองหมาปัญญาคนเกิน ดันไปเอาเซลล์สมองชายแท้มาอีก 🤦🏻♀️ ตอนกลางเรื่องที่ชาริคค่อยๆ กลายร่างชั้นใจหายมาก เพราะตระหนักได้ว่านี่ตลอดเล่มกุจะไม่ได้ยินมันบ่นนู่นบ่นนี่อีกแล้วสินะ เหงาหูไปเลย พอตอนคัมแบคก็เลยแบบเวลคั่มๆ กลับมาปุ๊บก็ทำให้ขำปั๊บได้ทันทีตอนมันบ่นว่าอิหมอผ่าหัวกุไปทำไมไม่รุ้แต่ก็ช่างเถอะ โคตรฮา 5555555555
.
ในความฮานั้นก็มีความสงสารหมาอะ แบบมนุษย์มันทำทุกอย่างเพื่อตัวเองจริงๆ ตั้งแต่ผ่าอัณฑะสัตว์ไปเสริมความเด็กให้ตัวเองละ ลิงบอกกุต้องสังเวยไข่กุให้ความ young ของมึงเรอะ แล้วนี่ผ่าสมอง ??? เพื่อไรก็ไม่รู้ ??? กุจาบ้า 🤷🏻♀️🤷🏻♀️🤷🏻♀️
February 10, 2024
увлекательное произведение. Произведения Булгакова подобны кинопленке – кадр за кадром, событие за событием проходят крайне быстро
June 21, 2024
Это второе прочтение данной повести, когда-то смотрел фильм и помню, что персонаж Шарикова меня очень бесил в детстве, вызывал крайне негативные эмоции. Стоит сказать то авторы фильма хорошо подошли к подбору актеров.
Булгаков, наверное, один из самых знаменитых фантастов драматургов советского периода, чем-то схож с Гоголем, но и по-своему отличается от всех.
Образ Шарикова можно интерпретировать по-разному, но в его сущности это разрушительная, грубая и отталкивающая, эгоистическая сила. Возможно, автор проводил некоторые параллели с исторической ситуацией которая сложилась в начале ХХ века. С приходом к власти большевиков, которые подобно Шарикову ворвавшись в красивый и богатый дом сразу же стали вести себя как хозяева и хамски все портить.
Довольно удачно автор подобрал имена своим героям, так профессор Преображенский своей фамилией намекает на перевоплощение, на то, что он может преобразить, превратить одно существо в другое. Полиграф Полиграфыч Шариков вместе с некоторой сатирой в своем имени несет то же деструктивный и пролетарско-быдловской посыл. Вообще в книге ощущается эта нить, которая разделяет аристократичность и пролетариат, и автор, играя теми инструментами, которые в его распоряжении показывает достоинства и преимущества тих классов и то, что они собой представляют. И конечно то, что пролетариат, тот бездумный и беспощадный был детищем именно той системы и того строя, он его породил и он же стал его погибелью. Все просто и все одновременно сложно и жизненно.
Булгаков, наверное, один из самых знаменитых фантастов драматургов советского периода, чем-то схож с Гоголем, но и по-своему отличается от всех.
Образ Шарикова можно интерпретировать по-разному, но в его сущности это разрушительная, грубая и отталкивающая, эгоистическая сила. Возможно, автор проводил некоторые параллели с исторической ситуацией которая сложилась в начале ХХ века. С приходом к власти большевиков, которые подобно Шарикову ворвавшись в красивый и богатый дом сразу же стали вести себя как хозяева и хамски все портить.
Довольно удачно автор подобрал имена своим героям, так профессор Преображенский своей фамилией намекает на перевоплощение, на то, что он может преобразить, превратить одно существо в другое. Полиграф Полиграфыч Шариков вместе с некоторой сатирой в своем имени несет то же деструктивный и пролетарско-быдловской посыл. Вообще в книге ощущается эта нить, которая разделяет аристократичность и пролетариат, и автор, играя теми инструментами, которые в его распоряжении показывает достоинства и преимущества тих классов и то, что они собой представляют. И конечно то, что пролетариат, тот бездумный и беспощадный был детищем именно той системы и того строя, он его породил и он же стал его погибелью. Все просто и все одновременно сложно и жизненно.
July 23, 2025
До прочтения у меня было совершенно иное представление об этом произведении: название навевало ассоциации с чем-то трогательным, храбрым. Я ожидала рассказ о преданном псе с великим сердцем. Но книга оказалась совершенно о другом и я была прочитала её на одном дыхании.
Мне всегда особенно нравились произведения Булгакова и тут он, как и всегда, мастер сатиры и философ. Это повесть является точнейшим и очень остроумным анализом эпохи СССР. Преображенский был персонаж которого невозможно было не слушать и через него Булгаков высказывает глубокое сомнение в возможности «преобразовать» природу человека с помощью революционных методов. Несколько моих любимых моментов:
Возможно мой любимый диалог во всей повести. Это очень точная ироничная критика того, как под флагом революции разрушили даже то, что работало.
В этой фразе суть всей его позиции: человек должен заниматься прямым своим делом и "разруха исчезнет сама собой". Врач -лечить, булочник - печь хлеб. Это прямая критика той самой революционной идеи, что можно взять любого человека, переучить его, выдать ему мандат, и он вдруг станет управлять, руководить, мыслить правильно. Нет. Без труда, знания и ответственности будет о��на разруха.
Этот момент вообще вершина диалога между Преображенским и коммунистами. И он про свободу мысли, выбора. Про право человека не объяснять свою человечность и не участвовать в фарсе «всеобщего равенства». Преображенский говорит как человек который делает добро не на показ или по принуждению, а потому и когда что считает нужным.
Действия Шарикова страшн�� потому что узнаваемы. Булгаков показал, что можно вытащить существо с улицы, дать ему человеческое тело, документы, жильё, но если внутри осталось то же мышление, те же инстинкты, ничего хорошего не выйдет. Посыл, как я понимаю, был как предзнаменование: что будет, если начать "улучшать" человека насильно? Что случится, если отменить культуру, знание, внутреннюю работу, и заменить это приказом сверху? Можно переделать тело, но не душу.
"Собачье Сердце" читается легко, но остаётся в голове тяжёлым осадком и с множеством размышлений. И голос Булгакова всё ещё звучит страшно актуально, спустя столько лет.
Мне всегда особенно нравились произведения Булгакова и тут он, как и всегда, мастер сатиры и философ. Это повесть является точнейшим и очень остроумным анализом эпохи СССР. Преображенский был персонаж которого невозможно было не слушать и через него Булгаков высказывает глубокое сомнение в возможности «преобразовать» природу человека с помощью революционных методов. Несколько моих любимых моментов:
"Какого чёрта убрали цветы с площадок? Почему электричество, которое, дай бог памяти, потухало в течение двадцати лет два раза, а в теперешнее время аккуратно гаснет два раза в месяц? Доктор Борменталь! Статистика — жестокая вещь"
Возможно мой любимый диалог во всей повести. Это очень точная ироничная критика того, как под флагом революции разрушили даже то, что работало.
"Успевает повсюду тот, кто никуда не торопится"
В этой фразе суть всей его позиции: человек должен заниматься прямым своим делом и "разруха исчезнет сама собой". Врач -лечить, булочник - печь хлеб. Это прямая критика той самой революционной идеи, что можно взять любого человека, переучить его, выдать ему мандат, и он вдруг станет управлять, руководить, мыслить правильно. Нет. Без труда, знания и ответственности будет о��на разруха.
«- Почему же вы отказываетесь? - Не хочу. - Вы не сочувствуете детям Франции? - Нет, сочувствую. - Вы жалеете полтинник? - Нет. -Так почему же вы не хотите? -Не хочу»
Этот момент вообще вершина диалога между Преображенским и коммунистами. И он про свободу мысли, выбора. Про право человека не объяснять свою человечность и не участвовать в фарсе «всеобщего равенства». Преображенский говорит как человек который делает добро не на показ или по принуждению, а потому и когда что считает нужным.
Действия Шарикова страшн�� потому что узнаваемы. Булгаков показал, что можно вытащить существо с улицы, дать ему человеческое тело, документы, жильё, но если внутри осталось то же мышление, те же инстинкты, ничего хорошего не выйдет. Посыл, как я понимаю, был как предзнаменование: что будет, если начать "улучшать" человека насильно? Что случится, если отменить культуру, знание, внутреннюю работу, и заменить это приказом сверху? Можно переделать тело, но не душу.
"Собачье Сердце" читается легко, но остаётся в голове тяжёлым осадком и с множеством размышлений. И голос Булгакова всё ещё звучит страшно актуально, спустя столько лет.
May 15, 2025
прочитала за один день, оказалось немного мрачнее чем себе представляла. было стойкое ощущение плоскости описываемого, сложновато было выстроить картину происходящего в голове, особенно на сцене с потопом в квартире. за это минус звезда. в целом типичный булгаков, интересно, смешно, лаконично) немного сложнее слог чем в белой гвардии.
August 21, 2025
ผู้เขียนเดียวกับ The Master and Margarita แต่เล่มนี้อ่านง่ายและสนุกกว่ามาก! ที่แน่ ๆ อ่านรู้เรื่องกว่าสุด ๆ 555 ไอ้หมาแม่มปากหมาจริง ๆ วุ้ย เนื้อเรื่องไม่ยาว สำนวนแปลอ่านสนุก แนะนำ!!!
September 14, 2024
I read this in Russian. An extremely entertaining and fun read that encompasses such a deeper meaning behind its silly scenes. Absolutely amazingly written book - it is now one of my favorite works by Bulgakov.
December 21, 2023
Это точно, классика, которая о людях говорит (и сказала) уже давно все. Человек не меняется, меняются надстройки)
June 12, 2025
The writing style was too complicated, a lot was skipped and I wasn't in the mood to decipher hidden meanings
September 2, 2025
Love this book
October 10, 2025
Аудиокнига
July 27, 2018
Как-то... сложно оценить. Вначале скучно, потом смешно, затем снова скучно. Кроме крылатых фраз вроде "В очередь, сукины дети! В очередь!" и "Ну... желаю, чтоб всё!" - о чём книга-то? Под конец пришла мысль - может Булгаков хотел показать, что собаки лучше людей? С другой стороны, зачем скрещивать собак с алкашами и тунеядцами? Возьмите для операции здравомыслящего человека, получится расхаживающий на задних лапах пёс-интеллектуал!
October 13, 2015
Просто изумительно. Каждый раз читая Булгакова поражаюсь новым открытиям и нюансам которых раньше не замечала . Браво!
January 21, 2017
Trái tim chó khẽ nhắc nhở chúng ta một sự thật hiển nhiên về bản chất con-người: phần con một khi nó đã trội và lồ lộ ra thì không thể có một lớp ngụy trang hoặc sự dạy dỗ nào có thể che đậy nó được
October 1, 2017
great story
September 2, 2021
There is pain and beauty to the fact that almost everything in this this book is still relevant to Russia even after 100 years had passed and will still be relevant another god knows how many years.
April 30, 2022
Forever and ever
Displaying 1 - 26 of 26 reviews