What do you think?
Rate this book
Un día con Jules
Alice y Jules forman una entrañable matrimonio de edad avanzada. A lo largo de los años han desarrollado una complicidad basada en una rutina reconfortante en la que han aprendido a tolerar los defectos del otro.
Una fría mañana de invierno, Jules, como cada día se ha levantado primero para preparar el café. Luego sentado en el sofá espera a su mujer.
Cuando finalmente Alice se acerca a él, no tarda en darse cuenta de que ha muerto. pero no reacciona con un gran shock sino pausadamente, tal como ha transcurrido su vida en los últimos años.
A lo largo de todo el día, Alice permanecerá junto a Jules, y evocará poco a poco los años que han pasado juntos, su luna de miel, los viajes, los momentos buenos y también los malos.
Una bellísima novela, que quedará grabada en la memoria de los lectores, por su fuerza extraordinaria.
Una fría mañana de invierno, Jules, como cada día se ha levantado primero para preparar el café. Luego sentado en el sofá espera a su mujer.
Cuando finalmente Alice se acerca a él, no tarda en darse cuenta de que ha muerto. pero no reacciona con un gran shock sino pausadamente, tal como ha transcurrido su vida en los últimos años.
A lo largo de todo el día, Alice permanecerá junto a Jules, y evocará poco a poco los años que han pasado juntos, su luna de miel, los viajes, los momentos buenos y también los malos.
Una bellísima novela, que quedará grabada en la memoria de los lectores, por su fuerza extraordinaria.
80 pages, Paperback
First published January 1, 2001
12 people are currently reading
679 people want to read
About the author
Diane Broeckhoven
39 books56 followersDiane Broeckhoven ( Antwerp , March 4, 1946) is a Flemish writer.
Diane Broeckhoven was born in Antwerp, but lived in the Netherlands for 30 years from 1970 . In 2000 she returned to her hometown. Besides writing books, she also works as a freelance journalist.
Diane Broeckhoven has already published more than 20 children's books. She writes in a penetrating way about taboo-breaking subjects, eg about the death of a child in A dead bird , about AIDS in Kristalnacht , about the gap between rich and poor in A god with warm hands .
In 1998 she wrote her first novel for adults. The German translation of The Outside of Meneer Jules ( Ein Tag mit Herrn Jules ) has sold some 250,000 copies. Travel Fever is the sequel to this book.
Diane Broeckhoven was born in Antwerp, but lived in the Netherlands for 30 years from 1970 . In 2000 she returned to her hometown. Besides writing books, she also works as a freelance journalist.
Diane Broeckhoven has already published more than 20 children's books. She writes in a penetrating way about taboo-breaking subjects, eg about the death of a child in A dead bird , about AIDS in Kristalnacht , about the gap between rich and poor in A god with warm hands .
In 1998 she wrote her first novel for adults. The German translation of The Outside of Meneer Jules ( Ein Tag mit Herrn Jules ) has sold some 250,000 copies. Travel Fever is the sequel to this book.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 133 reviews
September 15, 2015
Ontroerend mooi. Puur en zacht, stil en troostend. Met zo veel liefde geschreven, voor de taal, voor het leven, voor de liefde zelf. Een pareltje. (de -tje enkel en alleen omdat het een dun boek is, niet omdat ik het boek wil 'verkleinen', want echt, zo schoon)
October 17, 2019
Tadı damağımda kalan nefis bir uzun hikaye okudum. Uzun hikayelerin okuyanlar ve yazanlar arasında çok rağbet görmediği şu günlerde bana çok iyi geldi doğrusu. Üstelik konusu ölüm ve hesaplaşmayı kapsıyor, tek bir günde ve tek bir mekanda geçiyor ve sadece üç kahraman var içinde ve buna rağmen oldukça ilgi çekici ve akıcı bir hikaye. Bay Jules İle Bir Gün ondört dile çevrilmiş ve yazılmasından bu yana neredeyse iki yüzelli bin adet satılmış. Bu kadar çok kopyası olan bir kitap nasıl oluyor da canım memleketimde kenarda köşede unutulmuş kitaplar arasında kalıyor anlamıyorum. Hakkında sadece birkaç yazı var. Ve otuzun üzerinde kitabı olan Diane Broeckhoven'ın türkçede baskısı olan tek kitabı bu kitap.
Hikaye Alice'in, herhangi bir günün sabahına uyandığı sıradan bir zamanla başlıyor. Sabah rutinlerini seven çiftimiz için kahve kokulu bir kış sabahı. Jules her zamanki gibi karısından önce kalkıyor, kahvaltıyı hazırlayıp kahveyi yapıyor ve eşini beklerken sandalyesine oturup hayata gözlerini yumuyor. Nasıl da huzurlu bir ölüm... Bu huzurlu ve ancak beklenmedik ölümle karşılaşan Alice için o sıradan kış günü, hesaplaşmaların, iç döküşlerin ve çokça kendi içine dönüşünün kısa ama rahatlatıcı bir günah çıkarma merasimine dönüyor. İşte bu noktada ortaya dili ve kurgusuyla etkileyici bir eser ortaya çıkıyor.
Alice, Jules’un ölümünü kabulleniyor kabullenmesine de, Jules’un ölümünü bahane edip yıllardan beri içinde tuttuğu ve asla söyleyemediği şeylerin de onunla beraber sessizlikte eriyip gitmesini istemiyor. Ve ölüm geride kalan için, hayatın insafsızca devam etmesine aldırmadan bir itiraf ritüeline dönüşüyor.
'Jules'un varsayılan gülümsemesi kaygıyla hafiften çarpılmış gibiydi. Bir saliseliğine kaşlarını kaldırdı sanki? Belki de yalnızca öyle göründü. Alice süpermarket düşüncesini aklından kovdu. Bu öğleden sonra o domateslerin hayaliyle yetinecekti. Dükkana gidip bir başına dolanmasa iyi olurdu. Herkes Jules'u soracaktı. Onlara ne diyecekti? Evdeki kanepede ölü ölü oturduğunu mu? Kimseye söylemediği sürece Jules için öldü denemezdi. Alice kalmasını istediği sürece hayattaydı. Ona hala anlatacağı çok şey vardı. Gün ilerledikçe hepsinin aklına geleceğine şüphe yoktu. ...Karanlıkta ayağa kalktı, içinden Jules'un yanağını okşamak geldi. Dokunduğu an donakaldı. Jules buz gibi olmuş, cildi mermere dönmüştü. Hayat sanki kendisinin içinden de akıp gidiyormuş gibi geldi.'
‘Zaman geçti. Zamansızca. Alice ayağa kalkıp perdelerin arasındaki açıklıktan dışarı baktı. Yine kar yağıyordu. Miskin miskin düşen kar taneleri dışarıdaki dünyayı kalın beyaz bir örtüyle kaplamıştı. Manzara başını döndürmüştü. Issız sokakta tek bir araba farı bile seçilmiyordu. Dünyayı daldığı kış uykusundan kaldıracak tek bir canlı ya da kıpırtı yoktu. Veda etmek için mükemmel bir ortam olduğunu fark etti. Jules’un muhteşem bir yaz günü öldüğü, ağır mangal kokuları ve neşeli sohbet sesleri arasında onunla birlikte burada oturduğu düşüncesini katlanılmaz buluyordu. ’
Kolektif Kitap'ın yayımladığı, Deniz Koç'un dilimize titizlikle çevirdiği bu güzel hikayeyi umarım daha fazla kişi okuma fırsatı bulur. Belki de yazarın diğer kitaplarını yayımlamanın zamanı gelmiştir.
https://konserveruhlar.wordpress.com/...
Hikaye Alice'in, herhangi bir günün sabahına uyandığı sıradan bir zamanla başlıyor. Sabah rutinlerini seven çiftimiz için kahve kokulu bir kış sabahı. Jules her zamanki gibi karısından önce kalkıyor, kahvaltıyı hazırlayıp kahveyi yapıyor ve eşini beklerken sandalyesine oturup hayata gözlerini yumuyor. Nasıl da huzurlu bir ölüm... Bu huzurlu ve ancak beklenmedik ölümle karşılaşan Alice için o sıradan kış günü, hesaplaşmaların, iç döküşlerin ve çokça kendi içine dönüşünün kısa ama rahatlatıcı bir günah çıkarma merasimine dönüyor. İşte bu noktada ortaya dili ve kurgusuyla etkileyici bir eser ortaya çıkıyor.
Alice, Jules’un ölümünü kabulleniyor kabullenmesine de, Jules’un ölümünü bahane edip yıllardan beri içinde tuttuğu ve asla söyleyemediği şeylerin de onunla beraber sessizlikte eriyip gitmesini istemiyor. Ve ölüm geride kalan için, hayatın insafsızca devam etmesine aldırmadan bir itiraf ritüeline dönüşüyor.
'Jules'un varsayılan gülümsemesi kaygıyla hafiften çarpılmış gibiydi. Bir saliseliğine kaşlarını kaldırdı sanki? Belki de yalnızca öyle göründü. Alice süpermarket düşüncesini aklından kovdu. Bu öğleden sonra o domateslerin hayaliyle yetinecekti. Dükkana gidip bir başına dolanmasa iyi olurdu. Herkes Jules'u soracaktı. Onlara ne diyecekti? Evdeki kanepede ölü ölü oturduğunu mu? Kimseye söylemediği sürece Jules için öldü denemezdi. Alice kalmasını istediği sürece hayattaydı. Ona hala anlatacağı çok şey vardı. Gün ilerledikçe hepsinin aklına geleceğine şüphe yoktu. ...Karanlıkta ayağa kalktı, içinden Jules'un yanağını okşamak geldi. Dokunduğu an donakaldı. Jules buz gibi olmuş, cildi mermere dönmüştü. Hayat sanki kendisinin içinden de akıp gidiyormuş gibi geldi.'
‘Zaman geçti. Zamansızca. Alice ayağa kalkıp perdelerin arasındaki açıklıktan dışarı baktı. Yine kar yağıyordu. Miskin miskin düşen kar taneleri dışarıdaki dünyayı kalın beyaz bir örtüyle kaplamıştı. Manzara başını döndürmüştü. Issız sokakta tek bir araba farı bile seçilmiyordu. Dünyayı daldığı kış uykusundan kaldıracak tek bir canlı ya da kıpırtı yoktu. Veda etmek için mükemmel bir ortam olduğunu fark etti. Jules’un muhteşem bir yaz günü öldüğü, ağır mangal kokuları ve neşeli sohbet sesleri arasında onunla birlikte burada oturduğu düşüncesini katlanılmaz buluyordu. ’
Kolektif Kitap'ın yayımladığı, Deniz Koç'un dilimize titizlikle çevirdiği bu güzel hikayeyi umarım daha fazla kişi okuma fırsatı bulur. Belki de yazarın diğer kitaplarını yayımlamanın zamanı gelmiştir.
https://konserveruhlar.wordpress.com/...
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 13, 2019
Ontroerend mooi. Geen woorden voor. Alice vindt op een ochtend onverwacht haar man Jules in de zetel, overleden. Zijn ontbijt onaangeroerd, zijn pantoffels netjes onder tafel geschoven, de koffie lekker geurend op tafel. Wat een nieuwe doorsnee dag had moeten worden, begint dramatisch.
In plaats van te doen wat "moet" - dokter bellen, zoon bellen , het hele circus in gang zetten - houdt Alice de liefde van haar leven nog even voor zich en neemt een dag om afscheid te nemen, op haar manier. Integer, ontroerend, mooi en soms ook zo herkenbaar. Dit boek had gerust wat langer mogen zijn, ik had nog heel graag wat meer over Alice and Jules te weten gekomen, wat een koppel, wat een madam.
"... ze zou alles tegen Jules kunnen zeggen wat ze in vijftig jaar had opgekropt. Dat ze hem haatte en dat ze van hem hield. Dat ze soms had willen weglopen en dat ze blij was dat ze was gebleven. Dat ze vrij hadden willen zijn en zich met alle vezels aan hem gebonden wist....".
In plaats van te doen wat "moet" - dokter bellen, zoon bellen , het hele circus in gang zetten - houdt Alice de liefde van haar leven nog even voor zich en neemt een dag om afscheid te nemen, op haar manier. Integer, ontroerend, mooi en soms ook zo herkenbaar. Dit boek had gerust wat langer mogen zijn, ik had nog heel graag wat meer over Alice and Jules te weten gekomen, wat een koppel, wat een madam.
"... ze zou alles tegen Jules kunnen zeggen wat ze in vijftig jaar had opgekropt. Dat ze hem haatte en dat ze van hem hield. Dat ze soms had willen weglopen en dat ze blij was dat ze was gebleven. Dat ze vrij hadden willen zijn en zich met alle vezels aan hem gebonden wist....".
July 24, 2025
? Ik weet eigenlijk niet meer hoe ik bij dit NT2-boekje terechtkwam ;-)
🤔 De verhaallijn sprak mij aan. Het was een mooi ontroerend boekje..
=> Misschien ook nog eens in de originele versie lezen dus ;-)
MW 12/7/23
Heel mooi ontroerend boekje, dat ik nu in de originele versie heb gelezen.
=> Gisteren Niemand heeft het gedaanin een minibiebje gevonden. Dus dat gaat waarschijnlijk mijn volgende boek van haar worden.
MW4/5/25
🤔 De verhaallijn sprak mij aan. Het was een mooi ontroerend boekje..
=> Misschien ook nog eens in de originele versie lezen dus ;-)
MW 12/7/23
Heel mooi ontroerend boekje, dat ik nu in de originele versie heb gelezen.
=> Gisteren Niemand heeft het gedaanin een minibiebje gevonden. Dus dat gaat waarschijnlijk mijn volgende boek van haar worden.
MW4/5/25
November 14, 2015
Dankzij de bibcampagne Verborgen parels kon ik dit boek als gratis e-book lezen. Meteen mijn eerste e-book. En een parel is het! Fijngevoelig en heel bijzonder hoe Alice afscheid neemt van de overleden Jules. Wat mij betreft had dit boek dubbel zoveel pagina's mogen tellen. Ik had best nog wel wat meer willen weten over het leven van het koppel.
April 20, 2021
Een boek dat we lazen met de leesclub, met verdeelde meningen en open vragen. Is dit een boek of een essay? Waarom is die jongen met autisme in het verhaal? Was dit nu eigenlijk wel een goeie relatie?
Ik vond t alvast wel een goed boek. Goed geschreven en de vaart zat erin.
Ik vond t alvast wel een goed boek. Goed geschreven en de vaart zat erin.
July 13, 2022
Öyle bi’ konu, düşüncesi bile insanın yüreğine yük. Ama böyle kitapları severim, cesaret edemediğimiz şeyler hakkında bir şeyler anlatan kitaplardan bahsediyorum Bay Jules gibi.
Ne yalan söyleyeyim bugünü beğendim.
Ne yalan söyleyeyim bugünü beğendim.
May 26, 2021
Geloofwaardigheid in een boek is voor mij alles, maar laat dat nu net het minpunt van deze toch wel mooie novelle zijn. Dat je man gestorven is verzwijgen, hem meer dan een dag dood in de zetel laten zitten om hem te vertellen wat je al lang op het hart ligt. Ik kan daar met mijn verstand niet bij. Het gaat ook niet over wereldschokkende dingen, maar over zijn voorliefde voor lamskoteletjes, het feit dat hij liever gekochte in plaats van zelf geklopte mayonaise at, dat hij ooit verliefd is geweest op een collega maar dat zijn vrouw daar een listig stokje voor heeft gestoken. Beetje banaal allemaal. Wel overtuigend vind ik de kijk van de autistische buurjongen op de dood van de man, meteen ook een verklaring voor de titel. Vlot lezende novelle over een relatie met zijn gebruikelijke ups and downs. Gelukkig kort, want over dat onderwerp kan je vuistdikke boeken schrijven.
February 7, 2024
Wondermooie novelle over de dood, en afscheid nemen.
April 6, 2013
Je deset hodin ráno a já bloumám poloprázdným knihkupectvím. Mé nevyspalé, kocovinou ubité oči těkají z jedné knihy na druhou, myšlenky se toulají bůhví kde. Vlastně ani nevím, proč tu jsem, nechce se mi nic číst, po sérii severské krimi jsem si řekl, že si dám nějakou dobu čtecí pauzu. Znám se, dlouho to nevydržím.
Vůbec nevím, jak se to stalo, ale o několik okamžiků později držím v ruce knížku s nenápadně strohou obálkou. O autorce, Diane Broeckhovenové, jsem v životě neslyšel. Ani nemohl, jak si ověřím později. Držím v ruce knížku, a vůbec nevím proč. Jmenuje se Ještě jeden den s panem Julem, a já, jako pokaždé, hledám anotaci.
Po jejím přečtení se mi zrychluje dech. Není to doznívající alkoholovou nocí, kterou mám za sebou, ale příběhem, který na mne v knize čeká. Vypráví se tu příběh Alice a Julese – dvou manželů, kteří spolu žili padesát let. Za tu dobu si vytvořili řadu rituálů, ze kterých se skládají dny podzimu jejich života. A tak – když se Alice ráno probudí – ví, že bude cítit kávu, kterou pro ní Jules připravil. Dnes to je ale jiné. Probudí se, cítí kávu – ale Jules sedí v křesle. Bez života. Alice, místo toho, aby přivolala doktory, pohřební službu a jejich syna, zůstává s Julesem celý den v bytě, aby se s ním rozloučila, a řekla mu to, co mu za jeho života říct nestihla.
Beru knihu do ruky a bez rozmýšlení odcházím platit. A pak do nejbližší kavárny, protože nechci se čtením čekat ani minutu. Je to útlá novelka, necelých sto stránek a vytištěna je velkým písmem – vím, že to budu mít za chvíli přečtené. Objednávám si hodně velké kafe a začínám číst.
Na obálce “slibují” úsporný, úsečný styl. Nemám ten pocit. Možná to ale jen nevnímám, emocí je v příběhu tolik, že při prvním čtení nemám šanci vnímat autorčin styl psaní. Sedím nad půllitrovým kafem v prázdné kavárně u Václaváku a nic jiného pro mne v tuto dobu neexistuje. Jen slova, která budí něhu i smutek zároveň.
Alice celý den mluví ke své právě zemřelé lásce, k parťákovi pro celý život – kterého milovala přes všechny zlé dny, kterými si museli projít. Vyčítá mu jeho úlety a vzpomíná na to krásné i smutné, co je potkalo. A snaží se vyrovnat s tím, že v jejím životě už vždycky bude chybět nerozdělitelná polovina – její Jules. Do příběhu pak vstupuje autistický syn sousedky, který si s Julesem chodil každé ráno hrát šachy. Sleduje, jak se Alice loučí se svou celoživotní oporou a pro Alici jeho přístup k celé situaci přináší nový úhel pohledu na to, co se stalo.
A tak čtu a čtu. Dojímám se nad každou druhou stránkou, nad dalším minipříběhem. Je těžké se nedojímat, když vidíte obraz milující osoby, která právě přišla o nejdůležítější součást svého světa. Je těžké nedojímat se, když v náznacích vypráví příběh jejich života a když vidíte tu samou osobu náhle tak opuštěnou a smutnou.
Dočetl jsem a knížku položil na stolek. Chtělo se mi hned teď, v této kavárně, začít křičet, že jsem objevil něco mimořádného, něco, co se hned tak nevidí. Ještě jeden den s panem Julem je rozsahem miniaturní knížka, ale svým příběhem, poselstvím a především tím, jak je napsaná, je obrovská a zásadní. Nad tím jsem přemýšlel cestou z kavárny domů. Nad tím, jak hrozně moc bych chtěl něco podobného prožít. Tu lásku, něhu a nerozlučnost.
Vůbec nevím, jak se to stalo, ale o několik okamžiků později držím v ruce knížku s nenápadně strohou obálkou. O autorce, Diane Broeckhovenové, jsem v životě neslyšel. Ani nemohl, jak si ověřím později. Držím v ruce knížku, a vůbec nevím proč. Jmenuje se Ještě jeden den s panem Julem, a já, jako pokaždé, hledám anotaci.
Po jejím přečtení se mi zrychluje dech. Není to doznívající alkoholovou nocí, kterou mám za sebou, ale příběhem, který na mne v knize čeká. Vypráví se tu příběh Alice a Julese – dvou manželů, kteří spolu žili padesát let. Za tu dobu si vytvořili řadu rituálů, ze kterých se skládají dny podzimu jejich života. A tak – když se Alice ráno probudí – ví, že bude cítit kávu, kterou pro ní Jules připravil. Dnes to je ale jiné. Probudí se, cítí kávu – ale Jules sedí v křesle. Bez života. Alice, místo toho, aby přivolala doktory, pohřební službu a jejich syna, zůstává s Julesem celý den v bytě, aby se s ním rozloučila, a řekla mu to, co mu za jeho života říct nestihla.
Beru knihu do ruky a bez rozmýšlení odcházím platit. A pak do nejbližší kavárny, protože nechci se čtením čekat ani minutu. Je to útlá novelka, necelých sto stránek a vytištěna je velkým písmem – vím, že to budu mít za chvíli přečtené. Objednávám si hodně velké kafe a začínám číst.
Na obálce “slibují” úsporný, úsečný styl. Nemám ten pocit. Možná to ale jen nevnímám, emocí je v příběhu tolik, že při prvním čtení nemám šanci vnímat autorčin styl psaní. Sedím nad půllitrovým kafem v prázdné kavárně u Václaváku a nic jiného pro mne v tuto dobu neexistuje. Jen slova, která budí něhu i smutek zároveň.
Alice celý den mluví ke své právě zemřelé lásce, k parťákovi pro celý život – kterého milovala přes všechny zlé dny, kterými si museli projít. Vyčítá mu jeho úlety a vzpomíná na to krásné i smutné, co je potkalo. A snaží se vyrovnat s tím, že v jejím životě už vždycky bude chybět nerozdělitelná polovina – její Jules. Do příběhu pak vstupuje autistický syn sousedky, který si s Julesem chodil každé ráno hrát šachy. Sleduje, jak se Alice loučí se svou celoživotní oporou a pro Alici jeho přístup k celé situaci přináší nový úhel pohledu na to, co se stalo.
A tak čtu a čtu. Dojímám se nad každou druhou stránkou, nad dalším minipříběhem. Je těžké se nedojímat, když vidíte obraz milující osoby, která právě přišla o nejdůležítější součást svého světa. Je těžké nedojímat se, když v náznacích vypráví příběh jejich života a když vidíte tu samou osobu náhle tak opuštěnou a smutnou.
Dočetl jsem a knížku položil na stolek. Chtělo se mi hned teď, v této kavárně, začít křičet, že jsem objevil něco mimořádného, něco, co se hned tak nevidí. Ještě jeden den s panem Julem je rozsahem miniaturní knížka, ale svým příběhem, poselstvím a především tím, jak je napsaná, je obrovská a zásadní. Nad tím jsem přemýšlel cestou z kavárny domů. Nad tím, jak hrozně moc bych chtěl něco podobného prožít. Tu lásku, něhu a nerozlučnost.
December 12, 2015
Mooi, ontroerend verhaaltje; een heel aangename kennismaking met Diane Broeckhoven.
February 1, 2022
Wat een sobere, prachtige, originele en warme vertelling.
Nadat ze ontwaakt met de geur van vers gezette koffie, treft Alice haar man Jules dood in de zetel aan. Ze wil de buitenwereld nog niet binnenlaten om op haar eigen tempo afscheid van haar man te nemen. Ze neemt haar tijd om hem nog te zeggen wat gezegd moest worden en haalt hem via herinneringen weer dicht naar zich toe.
Diane Broeckhoven schreef een eenvoudig, hartverwarmend pareltje over afscheid nemen. In luttele pagina's schetst ze leven en liefde. In eenvoudige, heldere taal spreekt ze over leed en schoonheid. Met mooi geregisseerde personages in een karige novelle, weet ze emoties te plaatsen en duidt ze de dood en het loslaten van een geliefde in al zijn normaliteit en schoonheid.
Straf, schoon, treffend en innemend.
Nadat ze ontwaakt met de geur van vers gezette koffie, treft Alice haar man Jules dood in de zetel aan. Ze wil de buitenwereld nog niet binnenlaten om op haar eigen tempo afscheid van haar man te nemen. Ze neemt haar tijd om hem nog te zeggen wat gezegd moest worden en haalt hem via herinneringen weer dicht naar zich toe.
Diane Broeckhoven schreef een eenvoudig, hartverwarmend pareltje over afscheid nemen. In luttele pagina's schetst ze leven en liefde. In eenvoudige, heldere taal spreekt ze over leed en schoonheid. Met mooi geregisseerde personages in een karige novelle, weet ze emoties te plaatsen en duidt ze de dood en het loslaten van een geliefde in al zijn normaliteit en schoonheid.
Straf, schoon, treffend en innemend.
November 27, 2015
Ik heb zo het gevoel dat ik het de komende maanden meermaals zal mogen zeggen. Bij deze dus: bedankt aan de Bib voor de Verborgen parels, dat zijn 15 gratis e-books in een iOS (en ook wel Android) app. En niet zomaar de minste boeken, want het bibliotheek-personeel én het brede publiek mocht stemmen en op die manier is de top 25 een selectie van 15 gratis e-books geworden. Waarvoor dank!
Lees meer via http://elidesc.com/2015/11/08/de-buit....
Lees meer via http://elidesc.com/2015/11/08/de-buit....
December 15, 2015
Ölüm anlarının romanlarda hızlıca geçmesi içimi rahatlatır aslında. Çünkü ölüme karşı gözümü kulağımı kapamak en doğal hakkımdır diye düşünürüm. Ancak bu novella buna izin vermiyor. Yıllarını birlikte geçirdiği kocasının, sabah kalktığında ölüsünü bulan bir kadının 24 saatlik dilimini aktarıyor. Hali ile kulağınızı kapayamayacağınız bir çok ayrıntı ile yüz göz oluyorsunuz.
Benzer bir şey daha önce okumadığım için beğendim.
Benzer bir şey daha önce okumadığım için beğendim.
December 26, 2015
Dit boek las ik als tweede e-book met de app 'Verborgen parels'. Het boekje telt maar 58 bladzijden, dus je hebt het zo uit. Toch is dit een heel sterk verhaal, waarin emoties puur worden beschreven. Ook de schrijfwijze en het taalgebruik vond ik heel sterk. Ik ben benieuwd naar meer van deze schrijfster!
February 6, 2020
Karlı bir günde, tercihen pencere önünde okunacak,
dışarısı kadar soğuk, içerisi kadar sıcak bir kitap..
dışarısı kadar soğuk, içerisi kadar sıcak bir kitap..
September 12, 2021
Voor de liefhebbers van "Uit het leven van een hond". Ontwapenend authentiek.
March 12, 2018
Mooi verhaaltje.
Een moment uit het leven.
Een moment uit het leven.
January 1, 2023
Citaat : Ze schuift dichterbij, en voelt de warmte van zijn schouders. Even buigt ze haar hoofd opzij, tot zijn vest tegen haar wang prikt. ‘Het is licht en donker tegelijk’, zegt ze. En ze glimlacht naar hun spiegelbeeld in het grote raam. Jules antwoordt niet.
Review :
Na haar studies 'Voordracht en Nederlandse Letterkunde' aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen begon Diane Broeckhoven al meteen als journaliste bij 'De Standaard'. Het schrijven is haar dus nooit vreemd geweest. Enkele jaren later stapte ze over naar 'Libelle' en 'Onkruid', twee tijdschriften waarvoor ze nu nog steeds werkt, maar op dan op freelance basis.
Diane Broeckhoven haalt haar inspiratie uit herkenbare situaties thuis, onderweg of op reis. Centraal in haar boeken staan emotionele kwetsbaarheid en de breekbare relatie tussen volwassenen en kinderen. Ze vertelt niet over 'Grote Avonturen' maar over heel gewone mensen in heel gewone situaties. Daarbij wil ze vooral de gevoelens en het beleven van die mensen belichten. Vaak stelt ze op een indringende manier taboedoorbrekende thema’s op de voorgrond. Met ‘De buitenkant van meneer Jules’ raakte ze een gevoelige snaar bij een internationaal publiek.
Het is een mooie eenvoudig verhaal dat Diane Broeckhoven op een bijzondere manier heeft verwoord.
Op een ochtend wordt Alice wakker en ruikt de geur van koffie die ze elke morgen ruikt. Terwijl ze opstaat en haar ochtend ritueel begint praat ze tegen haar man Jules die onbeweeglijk in de kamer op de bank zit. Hij is erg stil maar dat is hij altijd als er sneeuw ligt. Ze gaat lekker naast hem zitten en legt haar hand op zijn schoot. Na een tijdje vindt ze dat hij wel heel weinig zegt en kijkt eens goed naar hem, hij blijkt dood te zijn. Ze kan en wil het niet echt bevatten en begint daarom tegen hem aan te praten. Ze vertelt hem alles waar je normaal gesproken niet over praat. Zo vertelt ze hem dat ze wist dat hij vreemd ging en hoe ze er achter is gekomen en dat ze zo blij is dat ze het hem nooit verteld heeft en dat ze er voor heeft gezorgd dat hij niet verder met haar kon gaan. Omdat ze helemaal opgaat in haar verhaal vergeet ze dat de buurjongen (David) om 10 uur komt schaken zoals hij elke dag doet. Om half 10 gaat de telefoon en belt de moeder van David (Bea) en vraagt of hij een half uurtje eerder mag komen omdat haar moeder een ongeluk heeft gehad. Ze weet niet goed wat ze moet doen en zegt dat het geen probleem is. Omdat David autistisch is kan hij er heel slecht tegen als dingen anders zijn. Zo moet en zou hij schaken en schaakt daarom maar alle twee de partijen. Hij vindt het niet echt erg dat meneer Jules dood in de woonkamer zit. De jongen begrijpt haar en de situatie ('Meneer Jules is weg. Dit is de buitenkant van meneer Jules, zei hij'). Zijn aanwezigheid brengt licht en humor in de dag.. Het verhaal is krachtig geschreven en heeft een enorme schoonheid. De bestseller ‘De Buitenkant Van Meneer Jules’ van Diane Broeckhoven is opnieuw uitgebracht door uitgeverij Vrijdag. Deze zevende druk is er gekomen ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de uitgeverij én omdat het boek volledig uitverkocht was.
‘De Buitenkant Van Meneer Jules’ is voor het eerst verschenen in 2001 en is intussen een bestseller in Duitsland en een everseller wereldwijd. Niet slecht voor een boek dat door Diane’s toenmalige uitgever geweigerd werd. Het boek was volgens haar uitgever te slecht en Diane mocht haar de moeite besparen om het verhaal te herschrijven…
Ook opmerkelijk is het feit dat ‘De Buitenkant Van Meneer Jules’ eerst succes had in Duitsland (meer dan 250.000 exemplaren verkocht!), alvorens het in Vlaanderen een topper werd. De roman werd door acteur Kurt Defrancq bewerkt tot een monoloog en hij heeft het stuk honderden keren gespeeld in binnen- en buitenland. En er bestaat zelfs een reële kans dat het verhaal verfilmd wordt.
Het boek is vertaald in vijftien talen zoals het Duits, Frans, Engels, Spaans, Catalaans, Slowaaks, Turks en zelfs in het Chinees, Japans, Koreaans, Afrikaans en Tamil.
Review :
Na haar studies 'Voordracht en Nederlandse Letterkunde' aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen begon Diane Broeckhoven al meteen als journaliste bij 'De Standaard'. Het schrijven is haar dus nooit vreemd geweest. Enkele jaren later stapte ze over naar 'Libelle' en 'Onkruid', twee tijdschriften waarvoor ze nu nog steeds werkt, maar op dan op freelance basis.
Diane Broeckhoven haalt haar inspiratie uit herkenbare situaties thuis, onderweg of op reis. Centraal in haar boeken staan emotionele kwetsbaarheid en de breekbare relatie tussen volwassenen en kinderen. Ze vertelt niet over 'Grote Avonturen' maar over heel gewone mensen in heel gewone situaties. Daarbij wil ze vooral de gevoelens en het beleven van die mensen belichten. Vaak stelt ze op een indringende manier taboedoorbrekende thema’s op de voorgrond. Met ‘De buitenkant van meneer Jules’ raakte ze een gevoelige snaar bij een internationaal publiek.
Het is een mooie eenvoudig verhaal dat Diane Broeckhoven op een bijzondere manier heeft verwoord.
Op een ochtend wordt Alice wakker en ruikt de geur van koffie die ze elke morgen ruikt. Terwijl ze opstaat en haar ochtend ritueel begint praat ze tegen haar man Jules die onbeweeglijk in de kamer op de bank zit. Hij is erg stil maar dat is hij altijd als er sneeuw ligt. Ze gaat lekker naast hem zitten en legt haar hand op zijn schoot. Na een tijdje vindt ze dat hij wel heel weinig zegt en kijkt eens goed naar hem, hij blijkt dood te zijn. Ze kan en wil het niet echt bevatten en begint daarom tegen hem aan te praten. Ze vertelt hem alles waar je normaal gesproken niet over praat. Zo vertelt ze hem dat ze wist dat hij vreemd ging en hoe ze er achter is gekomen en dat ze zo blij is dat ze het hem nooit verteld heeft en dat ze er voor heeft gezorgd dat hij niet verder met haar kon gaan. Omdat ze helemaal opgaat in haar verhaal vergeet ze dat de buurjongen (David) om 10 uur komt schaken zoals hij elke dag doet. Om half 10 gaat de telefoon en belt de moeder van David (Bea) en vraagt of hij een half uurtje eerder mag komen omdat haar moeder een ongeluk heeft gehad. Ze weet niet goed wat ze moet doen en zegt dat het geen probleem is. Omdat David autistisch is kan hij er heel slecht tegen als dingen anders zijn. Zo moet en zou hij schaken en schaakt daarom maar alle twee de partijen. Hij vindt het niet echt erg dat meneer Jules dood in de woonkamer zit. De jongen begrijpt haar en de situatie ('Meneer Jules is weg. Dit is de buitenkant van meneer Jules, zei hij'). Zijn aanwezigheid brengt licht en humor in de dag.. Het verhaal is krachtig geschreven en heeft een enorme schoonheid. De bestseller ‘De Buitenkant Van Meneer Jules’ van Diane Broeckhoven is opnieuw uitgebracht door uitgeverij Vrijdag. Deze zevende druk is er gekomen ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de uitgeverij én omdat het boek volledig uitverkocht was.
‘De Buitenkant Van Meneer Jules’ is voor het eerst verschenen in 2001 en is intussen een bestseller in Duitsland en een everseller wereldwijd. Niet slecht voor een boek dat door Diane’s toenmalige uitgever geweigerd werd. Het boek was volgens haar uitgever te slecht en Diane mocht haar de moeite besparen om het verhaal te herschrijven…
Ook opmerkelijk is het feit dat ‘De Buitenkant Van Meneer Jules’ eerst succes had in Duitsland (meer dan 250.000 exemplaren verkocht!), alvorens het in Vlaanderen een topper werd. De roman werd door acteur Kurt Defrancq bewerkt tot een monoloog en hij heeft het stuk honderden keren gespeeld in binnen- en buitenland. En er bestaat zelfs een reële kans dat het verhaal verfilmd wordt.
Het boek is vertaald in vijftien talen zoals het Duits, Frans, Engels, Spaans, Catalaans, Slowaaks, Turks en zelfs in het Chinees, Japans, Koreaans, Afrikaans en Tamil.
January 9, 2016
De Vlaamse schrijver Diane Broeckhoven heeft me op de eerste bladzijde al in haar greep, ze schrijft prachtig. De personages spreken erg tot mijn verbeelding.
https://lalageleest.wordpress.com/201...
https://lalageleest.wordpress.com/201...
January 26, 2016
16/20
Une journée pour dire adieu à l’homme qui a partagé sa vie, voilà le choix qu’Alice va faire. Une parenthèse étonnante, pas commune, et pourtant très touchante.
Ma chronique : https://myprettybooks.wordpress.com/2...
Une journée pour dire adieu à l’homme qui a partagé sa vie, voilà le choix qu’Alice va faire. Une parenthèse étonnante, pas commune, et pourtant très touchante.
Ma chronique : https://myprettybooks.wordpress.com/2...
April 11, 2023
Mooie novelle over een oude vrouw die haar dode man in de zetel vindt en de hele dag over hem en hun huwelijksleven blijft mijmeren. Toch iets of wat ontgoocheld. Afgaande op de uitbundige en positieve commentaren had ik er meer van verwacht.
December 22, 2015
Een kort maar krachtig boekje over verlies, gewoonten en mensen. Een auteur hoeft niet altijd spectaculaire verhaallijnen op te dissen om de lezer geboeid te houden. Mooi!
September 14, 2017
Deze novelle zet het verhaal van 1 dag neer van Alice dat nog niet klaar is om haar man Jules onmiddellijk af te geven na zijn overleden en nog op haar manier afscheid wil nemen van haar man. Een klein boekje maar heel krachtig weergegeven en hoe de auteur aan de titel komt kan je ook in het boek terug vinden.
December 17, 2017
Mooi geschreven verhaal, met voor mij als achtergrond dat je nooit klaar bent op een geliefde af te geven....niet mijn gewoonte om,zo boeken te lezen , zijn te emotioneel voor mij..,
April 24, 2021
Een pareltje.
February 6, 2017
NL. 3,5/5 - Oef, ik heb dit boek maar net kunnen uitlezen voor de Verborgen Parels mij kwam melden dat het nu 20 januari was en dat het gedaan was met die gratis boeken.
De Buitenkant van Meneer Jules is een enorm kort boekje (140 pagina's op mijn GSM) waar ik op zich wel blij om was. Niet omdat het slecht geschreven is, in tegendeel, het taalgebruik van Broeckhoven beviel mij heel erg, maar omdat het een Nederlandstalig boek is in een genre dat mij eigenlijk niet ligt.
De Buitenkant van Meneer Jules gaat over Alice die op ochtend haar man dood vindt en besluit om hem eerst de dingen te vertellen die ze nog nooit durfde vertellen (wat vrij weinig blijkt te zijn) en op haar gemak afscheid wil nemen vooraleer de begrafenisondernemer, haar zoon, familie,.... langskomen. Op zich vind ik dat een mooi idee, maar zo'n" dichtbij het echte leven" dingen in boeken doen mij meestal niet veel. Hier dus ook niet, ondanks het mooie taalgebruik en ondanks dat ik Alice wel een toffe vond, had ik ook niet veel emoties bij het boek. Ik zou het misschien toch nog wel eens willen herlezen, gewoon om mij nog eens in de schrijfstijl te dompelen.
EN. 3,5/5 - I read this book via the Verborgen Parels app, an initiative by the Flemish libraries to make 20 hidden pearls of Dutch literature available to a broad public. I loved this idea, although I don't like reading on a phone, I still picked one book to read: De Buitenkant van Meneer Jules (translated as: A Day with Mr. Jules).
A Day with Mr. Jules is the story of Alice, who one day wakes up and find her husband is dead. It's a short book about how Alice takes time to say goodbye to her husband and how she tells him everything she never dared telling him before. It's a quiet book and the way it's written makes everything feels soft and brittle, which I really liked. That being said I didn't really connect with the characters, I didn't feel much of their emotions. That might just be me, as this book is definitely not something I would pick up normally, but I would read it again, just because of the way it's written.
De Buitenkant van Meneer Jules is een enorm kort boekje (140 pagina's op mijn GSM) waar ik op zich wel blij om was. Niet omdat het slecht geschreven is, in tegendeel, het taalgebruik van Broeckhoven beviel mij heel erg, maar omdat het een Nederlandstalig boek is in een genre dat mij eigenlijk niet ligt.
De Buitenkant van Meneer Jules gaat over Alice die op ochtend haar man dood vindt en besluit om hem eerst de dingen te vertellen die ze nog nooit durfde vertellen (wat vrij weinig blijkt te zijn) en op haar gemak afscheid wil nemen vooraleer de begrafenisondernemer, haar zoon, familie,.... langskomen. Op zich vind ik dat een mooi idee, maar zo'n" dichtbij het echte leven" dingen in boeken doen mij meestal niet veel. Hier dus ook niet, ondanks het mooie taalgebruik en ondanks dat ik Alice wel een toffe vond, had ik ook niet veel emoties bij het boek. Ik zou het misschien toch nog wel eens willen herlezen, gewoon om mij nog eens in de schrijfstijl te dompelen.
EN. 3,5/5 - I read this book via the Verborgen Parels app, an initiative by the Flemish libraries to make 20 hidden pearls of Dutch literature available to a broad public. I loved this idea, although I don't like reading on a phone, I still picked one book to read: De Buitenkant van Meneer Jules (translated as: A Day with Mr. Jules).
A Day with Mr. Jules is the story of Alice, who one day wakes up and find her husband is dead. It's a short book about how Alice takes time to say goodbye to her husband and how she tells him everything she never dared telling him before. It's a quiet book and the way it's written makes everything feels soft and brittle, which I really liked. That being said I didn't really connect with the characters, I didn't feel much of their emotions. That might just be me, as this book is definitely not something I would pick up normally, but I would read it again, just because of the way it's written.
June 22, 2016
Alice vindt op een ochtend haar echtgenoot Jules in de zetel - dood. Voor haar is dit hét moment om hun leven samen te overlopen, herinneringen op te halen en langzaamaan afscheid te nemen en haar vrijheid terug te winnen.
Dit is een piepklein boekje - ik dacht eerst dat ik per ongeluk de dwarslezerversie vasthad, of zo, maar neen: het is gewoon een piepklein boekje. Dat op zich vond ik al geweldig want het past precies in mijn handtas :-)
Hoewel het dus een erg kort verhaal is, blijft het wél hangen - en dat is iets, wat bij korte verhalen maar zelden lukt (voor mij). Bijna elke zin, elke schets, elke verzuchting is raak. De autistische buurjongen die elke dag komt schaken met meneer Jules, wordt gewoon zo heerlijk beschreven, en zorgt in het boek (en ook bij Alice) voor een bepaalde rust, een begrip dat er anders niet zou zijn geweest (want wie praat er nu twee dagen lang tegen het lijk van haar man).
Een kort maar krachtig boekje, dat zijn plaatsje in mijn boekenkast meer dan verdiend heeft.
Dit is een piepklein boekje - ik dacht eerst dat ik per ongeluk de dwarslezerversie vasthad, of zo, maar neen: het is gewoon een piepklein boekje. Dat op zich vond ik al geweldig want het past precies in mijn handtas :-)
Hoewel het dus een erg kort verhaal is, blijft het wél hangen - en dat is iets, wat bij korte verhalen maar zelden lukt (voor mij). Bijna elke zin, elke schets, elke verzuchting is raak. De autistische buurjongen die elke dag komt schaken met meneer Jules, wordt gewoon zo heerlijk beschreven, en zorgt in het boek (en ook bij Alice) voor een bepaalde rust, een begrip dat er anders niet zou zijn geweest (want wie praat er nu twee dagen lang tegen het lijk van haar man).
Een kort maar krachtig boekje, dat zijn plaatsje in mijn boekenkast meer dan verdiend heeft.
June 4, 2015
Wat een ontroerend mooi geschreven verhaal. Gaat over een vrouw die haar man 's morgens dood aantreft. Een hele dag wordt beschreven hoe ze ermee omgaat om hem los te laten en het aan de buitenwereld te vertellen.
October 28, 2015
Zo schoon! Je geliefde nog even bij je houden voor het hele circus dat met een overlijden gepaard gaat in gang schiet, lijkt me bijzonder deugddoend, troostend en helend.
Displaying 1 - 30 of 133 reviews