Νηπενθή

by Kostas Karyotakis, Κώστας Καρυωτάκης

Σαν πρόλογος
ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΙ ΘΕΟΙ
Οι στίχοι μου
Γυρισμός
Ευγένεια
Δον Κιχώτες
Πολύμνια
Ποιητές
Μπαλλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων
Η ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΩΡΩΝ
Δέντρο
Χαρά
Σε παλαιό συμφοιτητή
Στροφές
Είκοσι χρόνια παίζοντας...
Απ' όλα θέλω ελεύτερος...
Για τη ζωή σου μούλεγες...
Τι χάνω εγώ τις μέρες μου...
Η νύχτα μας εχώρισεν...
Λεύκες, γιγάντοι καρφωτοί...
Χαρά! Η χαρά! Στα νέα χαρά...
-Ποιητή, κυλάει το γέλιο μου
Αντίο! Αντίο! Με τα ουρανιά...
Μπρούτζινος γύφτος - τράλαλα!
Το φεγγαράκι απόψε...
Γραφιάς
Αθήνα
Πάρε τα δώρα...
Πεθαίνοντας
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ
Μόνο
Δρόμος
Η ψυχή μου
Παλιό η ψυχή μου γράμμα...
Με τον καιρό που πρόσχαρη...
Είσαι, ψυχή μου, η κόρη...
Ύπνος
Αφιέρωμα
Τώρα που μήτε ο έρωτας...
Εσπέρα
Μοναξιά
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος...
Του αδελφού μου
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
Τώρα ανοιξιάτικο... (H. Heine)
Η αγάπη του Βικέντιου (Fr. Mistral)
Στον Francis Jammes (C. Guerin)
Ένα ποιηματάκι (M. v. Ebner-Eschenbach)
Ultima (Fr. Despax)
Επίλογος (G. Rodenbach)

Genres: Poetry, Classics

76 pages, Paperback

First published January 1, 1921

About the author

Kostas Karyotakis (Greek: Κώστας Καρυωτάκης) is considered one of the most representative Greek poets of the 1920s and one of the first poets to use iconoclastic themes in Greece.

His poetry conveys a great deal of nature imagery and traces of expressionism and surrealism. The majority of Karyotakis' contemporaries viewed him in a dim light throughout his lifetime without a pragmatic accountability for their contemptuous views; for after his suicide,the majority began to revert to the view that he was indeed a great poet. He had a significant, almost disproportionately progressive influence on later Greek poets.

Reviews

[Χαρά Ζ. · Rating 5 out of 5]

Αχ βρε Καρυωτάκη, βασανισμένη η ψυχούλα σου, υπέφερες πολύ, θαρρώ. Παρά τον πόνο και τη θλίψη, μου βγάζουν μια ομορφιά τα ποιήματα αυτά, μια ομορφιά στέρεη και αληθινή. Πολύ τα αγάπησα.

[Anastasia · Rating 4 out of 5]

Κλότσα τις ημέρες σου όντας
θα σου 'ναι πανηγύρι.
Λέγε στους θεούς “να σβήσω!”
με λέγε το γελώντας.

[Pandora · Rating 5 out of 5]

"Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα
δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα να 'ναι,
να παίζουνε τ' αστέρια εκεί σα μάτια
και σα να μου γελάνε"

[Xristina Karvouni · Rating 3 out of 5]

Δῶστε μου τὰ παιδιάτικα χρόνια μου πὄχουν γίνει
στὴν ἠρεμία τοῦ δειλινοῦ χρυσός, ὡραῖος καπνός,
τὰ χρόνια πού ῾ρθανε χαρά, πέρασαν καλοσύνη,
κι ἔφυγαν οὐρανός.

[Μαγδαληνή · Rating 5 out of 5]

«τρελέ, τρελέ, που εγέρασες
και νέος ποτέ δεν ήσουν.»

[Angelo IG · Rating 5 out of 5]

Ποίηση που καίει σαν αλάτι στην πληγή. Δεν σε παρηγορεί, σε ταρακουνά με την αλήθεια της. Κι όμως, μέσα στη σκληρότητά της κρύβει μια παράξενη ομορφιά που δεν ξεχνιέται.

"Με αδιάφορο το μέτωπο και πράο,
τα δείλια, τις αυγές θα χαιρετάω.

Δέντρο θα στέκομαι, όμοια να κοιτάζω
τη θύελλα ή τον ουρανό γαλάζο.

Είναι ζωή, θα λέω, το φέρετρο
όπου λύπη, χαρά τελειώνουνε του ανθρώπου."

🌿 Δέντρο

[George Peros · Rating 5 out of 5]

Title: Nepenthe

The sweet bitterness of nostalgia—addictive and provocative—in harmony with the vulnerable beauty of everyday life, unwillingly captured in the poet’s ink, on a few weary pages. And all finiteness is mourned by the glory of what’s gone, of what in us lies, infinite and dead.

[READ IN GREEK: ORIGINAL]

[feni · Rating 4 out of 5]

το ότι είχε στο τέλος και μεταφράσεις ξένων ποιημάτων ακόμα πιο ωραίο το έκανε