Χαμένα κορμιά

by Διονύσης Μαρίνος

Ό,τι διαβάσεις σε αυτό το βιβλίο είναι αλήθεια... ή περίπου. Αν το επιλέξεις, αναλαμβάνεις πλήρως την ευθύνη των πράξεών σου... ή περίπου.

Κάποιο πρωί ένας άντρας χάνεται. Θα μπορούσε να είναι μια κοινή ιστορία αν την επόμενη ημέρα κάτω από επίσης αδιευκρίνιστες συνθήκες δεν χανόταν και μια φοιτήτρια και αν την επομένη δεν χανόταν και ο εκπρόσωπος της αποκαλυπτικής τηλεοπτικής δημοσιογραφίας. Ως εδώ καλά; Όχι! Γιατί σε ρυθμούς καταιγιστικούς αρχίζουν να χάνονται ο ένας μετά τον άλλον οι άνθρωποι του δρόμου. Αδιακρίτως. Πλούσιοι, φτωχοί, άσχημοι, όμορφοι. Κάποια ρουφήχτρα τους καταπίνει.

Προκαλείται κοινωνικός σάλος. Η κυβέρνηση αναλαμβάνει δράση. Που σημαίνει ότι μπαίνουν στο κόλπο ο στρατός, οι παρακρατικοί, οι "κίτρινοι" δημοσιογράφοι, παραψυχολόγοι, μάντεις, ξεματιάστρες, κολ γκερλς και στο τέλος το πρόβλημα διεθνοποιείται. Φτάνει μέχρι τον πλανητάρχη που αποφασίζει με βαριά καρδιά να ασχοληθεί με μια μικρή χώρα στον πάτο της μεσογείου που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δημιουργεί προβλήματα.

Τι γίνεται λοιπόν; Που πάνε όλοι αυτοί; Ποιος τους παίρνει; Που τους πάει; Θα επιστρέψουν ποτέ; Και αν ναι θα μπορούν να πουν που πήγαν και τι έκαναν;
Όλα εδώ πληρώνονται και όλα εδώ χάνονται.
Φυλάξου... γιατί την επόμενη φορά μπορεί να είσαι εσύ αυτός που θα χαθεί...

Ένα βιβλίο με ενδιαφέρουσα ιδέα και ενδιαφέρουσα γραφή. Το κείμενο είναι σκοτεινό, κυνικό, ανησυχητικό, αλλά και με χιούμορ. Σαν μια φανταστική, μελλοντολογική ιστορία του παρόντος. Σε αναγκάζει να περιμένεις τι θα συμβεί. Πώς θα εξελιχθεί. Είναι από τα βιβλία που θα τα "ρουφήξετε" με απόλαυση και χαμόγελο. Ένα μυθιστόρημα παράδοξο, καυστικό, αιρετικό, ένα απολαυστικό ανοσιούργημα.

157 pages, Paperback

First published January 1, 2011

About the author

Ο Διονύσης Μαρίνος γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1971 στην Αθήνα, πόλη στην οποία συνεχίζει και διαμένει. Είναι παντρεμένος, έχει ένα παιδί και τα τελευταία 15 χρόνια εργάζεται ως δημοσιογράφος. Εδώ και έξι χρόνια εργάζεται ως αρχισυντάκτης στην καθημερινή αθλητική εφημερίδα "Goalnews" και είναι παραγωγός του αθλητικού ραδιοφώνου "Sentra 103,3". Κατά περιόδους έχει εργαστεί σε τηλεοπτικούς σταθμούς, περιοδικά και γραφεία Τύπου.

Reviews

[Dimitris Nikou · Rating 4 out of 5]

Δένοντας σε ένα καθαρό προσωπικό ύφος την δημοσιογραφική του ματιά με τον ποιητικό προσανατολισμό της γραφής του, ο Διονύσης Μαρίνος, δημιουργεί μια αλληγορία που πατάει γερά πάνω στο απόστημα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Τα "Χαμένα κορμιά" του, είναι ένα μυθιστόρημα σκληρό, ακόμα κι όταν σε πολλά σημεία κάνει τον αναγνώστη του να γελά. Σημείο αναφοράς επίσης, η εξαιρετική χρήση της γλώσσας. Το χιούμορ, η έντονη σατιρική διάθεση και η ειρωνεία που πλαισιώνουν και υπογραμμίζουν την αφήγηση, αφήνουν μια έντονα γλυκόπικρη γεύση, καθώς διαβάζεις για κάτι που φαντάζει σαν σενάριο εξεζητημένης φαντασίας, αλλά είναι τόσο αληθινό, που τρομάζει. Γιατί, αν τα όνειρά μας μοιάζουν με ταινία φαντασίας (όπως έλεγε κι ένα τραγούδι), η καθημερινότητα που βιώνουμε, μοιάζει με σκοτεινή ταινία τρόμου που σε στοιχειώνει. Η κομβική επιλογή του συγγραφέα να μην τοποθετήσει στο μυθιστόρημα κεντρικό ήρωα (εκτός βέβαια από τον αόρατο εχθρό), ενισχύει περισσότερο τον ολικό χαρακτήρα της ιστορίας και της προβληματικής που αναπτύσσεται μέσα από αυτήν. Χαμένα κορμιά είναι όλοι, μέσα σε αυτό το περιβάλλον της πολυπρόσωπης κοινωνικής και ηθικής σήψης, άνθρωποι ως υπήκοοι δίχως χαρακτηριστικά μέσα στο ασφυκτικό αστικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε ως "γη της επαγγελίας" από τον σύγχρονο πολιτισμό μας.

[Olga Bakella · Rating 5 out of 5]

Θελω να γινει ταινια . θελω να το ξαναδιαβασω . θελω να διαβαζω συνεχεια τοσο δυνατα βιβλια

[Jim πgr · Rating 1 out of 5]

Ένα πραγματικό ανοσιούργημα, μπερδεύει σε λίγες σελίδες τους πάντες και τα πάντα, παπάδες, πολιτικούς, κοκότες, στρατιωτικούς, δημοσιογράφους. Χωρίς στρωτή ροή και λογική το βιβλίο. Και εκεί που ο κόσμος εξαφανίζεται ο συγγραφέας βρίσκει πιο σοβαρό να ασχοληθεί με την προσωπική ζωή κάποιον. Δεν θα πω περισσότερα, απλά δεν μου άρεσε καθόλου ούτε ο γραπτός του λόγος, ούτε η υπόθεση αν και φαινόταν στην αρχή πιο ενδιαφέρουσα. Μια απογοήτευση λοιπόν.