What do you think?
Rate this book
Zofia Lorentz #1
Bezcenny
Autor bestsellerowych kryminałów na tropie największej tajemnicy XX wieku!
1945. Niemcy przegrywają wojnę, każdy myśli tylko o sobie. Generalny Gubernator Hans Frank ukrywa najcenniejsze łupy, a wraz z nimi bezcenny sekret, który ma zapewnić mu nietykalność po wojnie. Skarb ginie bez śladu w tajemniczych okolicznościach.
1946. Do Polski powracają zrabowane dzieła sztuki z "Damą z gronostajem" Leonarda da Vinci na czele. Brakuje "Portretu Młodzieńca" Rafaela Santi, który od tej pory pozostaje najcenniejszym zaginionym na świecie dziełem sztuki i symbolem grabieży dokonanych w czasie II wojny światowej. W Muzeum Czartoryskich w Krakowie od ponad sześćdziesięciu lat na Rafaela czeka pusta rama.
Współcześnie. Doktor Zofia Lorentz, historyk sztuki i urzędniczka Ministerstwa Spraw Zagranicznych, próbująca sprawić, aby do Polski wróciło choć kilka z ponad 60 000 zaginionych dzieł, zostaje wezwana do kancelarii premiera. Sprawa jest pilna i ściśle tajna. Arcydzieło Rafaela zostało w końcu namierzone, a ona musi odzyskać je dla Polski. Legalna droga nie wchodzi w grę. Jedynym możliwym sposobem jest kradzież. Zofia podejmuje się zadania. Do jej zespołu dołączają cyniczny młody marszand, świeżo emerytowany oficer służb specjalnych i legendarna szwedzka złodziejka, specjalnie w tym celu wyciągnięta z więzienia.
"Bezcenny" to międzynarodowy thriller łączący najlepsze cechy prozy Dana Browna, Arturo Perez-Reverte i Umberto Eco. W miejsce każdej rozwiązanej zagadki pojawia się kilka następnych, zwrot akcji goni zwrot akcji, a bohaterowie w poszukiwaniu zaginionego arcydzieła wpadają na trop tajemnicy, która najnowszą historię świata wywróci do góry nogami. Możni tego świata zrobią wszystko, aby nie ujrzała ona światła dziennego.
"Bezcenny" to pełne błyskotliwej erudycji kompendium wiedzy o sekretach historii sztuki. O genialnych artystach, o szalonych kolekcjonerach, o chciwych marszandach, o wielkiej grabieży z czasów okupacji, a także o szwindlu, jakim jest dzisiejszy rynek sztuki.
"Bezcenny" to także komentarz do rzeczywistości w ironicznym, prześmiewczym i bezkompromisowym stylu, do którego przyzwyczaił nas autor "Uwikłania" i "Ziarna prawdy".
1945. Niemcy przegrywają wojnę, każdy myśli tylko o sobie. Generalny Gubernator Hans Frank ukrywa najcenniejsze łupy, a wraz z nimi bezcenny sekret, który ma zapewnić mu nietykalność po wojnie. Skarb ginie bez śladu w tajemniczych okolicznościach.
1946. Do Polski powracają zrabowane dzieła sztuki z "Damą z gronostajem" Leonarda da Vinci na czele. Brakuje "Portretu Młodzieńca" Rafaela Santi, który od tej pory pozostaje najcenniejszym zaginionym na świecie dziełem sztuki i symbolem grabieży dokonanych w czasie II wojny światowej. W Muzeum Czartoryskich w Krakowie od ponad sześćdziesięciu lat na Rafaela czeka pusta rama.
Współcześnie. Doktor Zofia Lorentz, historyk sztuki i urzędniczka Ministerstwa Spraw Zagranicznych, próbująca sprawić, aby do Polski wróciło choć kilka z ponad 60 000 zaginionych dzieł, zostaje wezwana do kancelarii premiera. Sprawa jest pilna i ściśle tajna. Arcydzieło Rafaela zostało w końcu namierzone, a ona musi odzyskać je dla Polski. Legalna droga nie wchodzi w grę. Jedynym możliwym sposobem jest kradzież. Zofia podejmuje się zadania. Do jej zespołu dołączają cyniczny młody marszand, świeżo emerytowany oficer służb specjalnych i legendarna szwedzka złodziejka, specjalnie w tym celu wyciągnięta z więzienia.
"Bezcenny" to międzynarodowy thriller łączący najlepsze cechy prozy Dana Browna, Arturo Perez-Reverte i Umberto Eco. W miejsce każdej rozwiązanej zagadki pojawia się kilka następnych, zwrot akcji goni zwrot akcji, a bohaterowie w poszukiwaniu zaginionego arcydzieła wpadają na trop tajemnicy, która najnowszą historię świata wywróci do góry nogami. Możni tego świata zrobią wszystko, aby nie ujrzała ona światła dziennego.
"Bezcenny" to pełne błyskotliwej erudycji kompendium wiedzy o sekretach historii sztuki. O genialnych artystach, o szalonych kolekcjonerach, o chciwych marszandach, o wielkiej grabieży z czasów okupacji, a także o szwindlu, jakim jest dzisiejszy rynek sztuki.
"Bezcenny" to także komentarz do rzeczywistości w ironicznym, prześmiewczym i bezkompromisowym stylu, do którego przyzwyczaił nas autor "Uwikłania" i "Ziarna prawdy".
495 pages, ebook
First published January 1, 2013
280 people are currently reading
2111 people want to read
About the author
Zygmunt Miloszewski
26 books551 followersMiłoszewski began his career in journalism, at Super Express in the mid-1990s, where he specialized in court and crime reporting, and for several years he also had a column in Metropol. Since 2003 he has worked for Newsweek's Polish edition. His debut novel, the horror Domofon (Intercom), was published in 2005. In 2006 he published a children's adventure story, Viper Mountains, and a year later his second adult novel Uwikłanie (translated to English as Entanglement) came out, the first of the police procedural trilogy featuring State Prosecutor Teodor Szacki. Noted Polish author Jerzy Pilch gave an it enthusiastic review; Uwikłanie is a full-blooded crime story with a good plot and great contemporary social background.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 209 reviews
April 22, 2019
I read the English translation of this Polish language original, with thanks due to my GR Friend Beata, who responded very generously to my request for suggestions for fiction from her homeland.
Generally I found this an entertaining thriller, though I did find the plot rather implausible. I was actually quite taken with the initial premise, in which a covert team is assembled to try to recover a (real life) famous painting by Raphael, stolen from Poland by the Nazis during WW2, and which has never been seen since. The plot however develops in a way I felt was a bit overblown. I realise of course that it’s acceptable, even expected, for thriller writers to create plotlines designed for maximum effect.
On the plus side, there were several page turning scenes, especially the “cableway” scene in the Tatras and the New York section, and the rest of the book held my interest. That’s what I’m looking for in a thriller. I also learned quite a bit of art history.
For me the Polish setting provided a different perspective, since in the thrillers I read the heroes are usually either British or American. An enjoyable example of the genre.
Generally I found this an entertaining thriller, though I did find the plot rather implausible. I was actually quite taken with the initial premise, in which a covert team is assembled to try to recover a (real life) famous painting by Raphael, stolen from Poland by the Nazis during WW2, and which has never been seen since. The plot however develops in a way I felt was a bit overblown. I realise of course that it’s acceptable, even expected, for thriller writers to create plotlines designed for maximum effect.
On the plus side, there were several page turning scenes, especially the “cableway” scene in the Tatras and the New York section, and the rest of the book held my interest. That’s what I’m looking for in a thriller. I also learned quite a bit of art history.
For me the Polish setting provided a different perspective, since in the thrillers I read the heroes are usually either British or American. An enjoyable example of the genre.
July 2, 2019
Personally, this was the perfect thriller for me: addictive pace, very little violence, lots of interesting chat about art history, diverse main characters and lots of travel mixed into the plot. Great entertainment!
November 4, 2018
I received the ebook copy of this book courtesy of the publisher and NetGalley. All my opinions are my own.
I actually ended up reading both Priceless and its original, Bezcenny, side by side. Much of my reading experience became dedicated to tracing discrepancies and changes, and I feel like I should write two reviews, because to my mind, Priceless and Bezcenny are not the same book. But let's leave that for later. For now, just Priceless.
I had some minor issues with the novel, but on the whole, enjoyed it and found it quite unputdownable. It's an enjoyable action-adventure-crime romp that very much calls to mind Joanna Chmielewska in plot and theme and - to a lesser extent - in style. Aside from occasional missteps (related to characters' sexist actions and words being ignored or, on the contrary, extolled), there is good characterisation and fast plot to enjoy, and great use of historical detail.
Unfortunately, as I was reading, I came across a passage I found quite clunky and so I decided to compare the translation to the original... and discovered that the discrepancy was vast and gaping. The fragment I was confused by referred to Lisa, one of the characters, speaking in broken Polish. This was barely evident in her English dialogue - a lot of the humour was lost, and sometimes this led to loss of meaning, too. But the problem was deeper - it turned out this translation was in fact an abridged version of the original. Whole scenes and passages were missing in the final English-language text. Some of it was, frankly, for the better - a half-page aside about sexy lady who happened to be a little person (with zero bearing on the plot), a group of funny but less-than-important treasure hunters or vaguely-possibly-antisemitic parts disappeared giving the reader a leaner and more focused end result (and tigers changing into lions were definitely a step-up, since tigers CAN run in the snow). I get that. But some of the cuts gave us an inferior result. A lot of them concerned Polish politics, apparently considered too obscure for the international audience. Some were clearly about saving space, though I'd say Zofia calling Alice Munro's writing pretentious is quite different from her complaining about Munro but alsoCormac McCarthy and Roth. And why was the same necessary for scenes of conflict between the characters, giving us relevant insight into their motivation? Why did Zofia's grandfather have to have his plotline altered (to enable the editor to cut ~20 pages, I assume)? I ended up feeling a little cheated - I know translations can take liberties, but I must say I wasn't familiar with the practice of delivering a translation that's possibly 10% shorter, and avoids a lot of detail that makes the original what it was - a novel in argument with political and historical issues, so many of which end up expunged, resulting in a bowdlerised edition.
And I must insist that I found the translation of Lisa's dialogue to miss the mark quite a lot throughout the text. It wasn't funny, or match characters' reactions, quite simply.
Since I was reading an ARC, perhaps some of these problems disappeared from the final product. But I must say this didn't really give me much hope for the quality of translations from Polish to English. If you can, do read this in Polish.
I actually ended up reading both Priceless and its original, Bezcenny, side by side. Much of my reading experience became dedicated to tracing discrepancies and changes, and I feel like I should write two reviews, because to my mind, Priceless and Bezcenny are not the same book. But let's leave that for later. For now, just Priceless.
I had some minor issues with the novel, but on the whole, enjoyed it and found it quite unputdownable. It's an enjoyable action-adventure-crime romp that very much calls to mind Joanna Chmielewska in plot and theme and - to a lesser extent - in style. Aside from occasional missteps (related to characters' sexist actions and words being ignored or, on the contrary, extolled), there is good characterisation and fast plot to enjoy, and great use of historical detail.
Unfortunately, as I was reading, I came across a passage I found quite clunky and so I decided to compare the translation to the original... and discovered that the discrepancy was vast and gaping. The fragment I was confused by referred to Lisa, one of the characters, speaking in broken Polish. This was barely evident in her English dialogue - a lot of the humour was lost, and sometimes this led to loss of meaning, too. But the problem was deeper - it turned out this translation was in fact an abridged version of the original. Whole scenes and passages were missing in the final English-language text. Some of it was, frankly, for the better - a half-page aside about sexy lady who happened to be a little person (with zero bearing on the plot), a group of funny but less-than-important treasure hunters or vaguely-possibly-antisemitic parts disappeared giving the reader a leaner and more focused end result (and tigers changing into lions were definitely a step-up, since tigers CAN run in the snow). I get that. But some of the cuts gave us an inferior result. A lot of them concerned Polish politics, apparently considered too obscure for the international audience. Some were clearly about saving space, though I'd say Zofia calling Alice Munro's writing pretentious is quite different from her complaining about Munro but alsoCormac McCarthy and Roth. And why was the same necessary for scenes of conflict between the characters, giving us relevant insight into their motivation? Why did Zofia's grandfather have to have his plotline altered (to enable the editor to cut ~20 pages, I assume)? I ended up feeling a little cheated - I know translations can take liberties, but I must say I wasn't familiar with the practice of delivering a translation that's possibly 10% shorter, and avoids a lot of detail that makes the original what it was - a novel in argument with political and historical issues, so many of which end up expunged, resulting in a bowdlerised edition.
And I must insist that I found the translation of Lisa's dialogue to miss the mark quite a lot throughout the text. It wasn't funny, or match characters' reactions, quite simply.
Since I was reading an ARC, perhaps some of these problems disappeared from the final product. But I must say this didn't really give me much hope for the quality of translations from Polish to English. If you can, do read this in Polish.
December 8, 2017
Час від часу на міжнародних аукціонах типу Сотбі з`являються картини, які були втрачені, вивезені, вкрадені з окупованих нацистами територій часів Другої світової, і доля яких була невідомою. І якщо пощастить, шедеври можна повернути "додому", а можна вкотре втратити через "неоднозначність" законів щодо права власності і ... позиції держави-позивача. А загалом, такими історіями гріх не скористатись, бо це клондайк для письменника, що мріє написати справжню детективну сторі з елементами триллера, і вуаля - маємо "Безцінного".
Сюжет цієї книги закручується навколо "Портрету юнака" - шедевру Рафаеля 16 ст., який зник в часі війни, і досі не знайдений. І головна інтрига - чи знайдуть? де знайдуть? А шукають і мистецтвознавці, розвідка, професійні злодії і спецслужби трьох країн.
Не скажу, що це найкраща з прочитаних мною книг Мілошевського, але тільки тому, що я волію більш "камеральні" теми для детективу (єврейську, наприклад), де дія відбувається в маленьких містечках , а не сусвітні змови над-держав. Але сюжет динамічний, насичений, і в чомусь повчальний. А ще мені до вподоби самоіронія автора щодо мистецьких смаків своїх співвітчизників (у нас мені цього бракує), традицій, щодо польсько-українських історичних "сварок" і відносин. Частина сюжету, як і певні герої книги, пов`язана зі Львовом, і місто і містяни там присутні, як минулі, так і сучасні. Правда, наших римо-католиків Мілошевський "навернув" на юліанський календар, і ресторан "7 поросят", окрім вулиці С.Бандери, помістив ще й на вулицю героїв УПА, але то дрібниці, які художньому твору можна пробачити :) Згадуються родина Лемів і Ашкеназі, краківський музей Чарториських, Закопане і Татри, і інші цікавинки.
Книга буде до вподоби тим, кого цікавить історія мистецтв, втрачених шедеврів і історія Другої Світової на нашому прикордонні. А також рекомендую колегам (хто зна, може колись доведеться водити поціновувачів цієї книги згаданими маршрутами ☺️) і всім любителям детективів!
Приємних вражень!
Сюжет цієї книги закручується навколо "Портрету юнака" - шедевру Рафаеля 16 ст., який зник в часі війни, і досі не знайдений. І головна інтрига - чи знайдуть? де знайдуть? А шукають і мистецтвознавці, розвідка, професійні злодії і спецслужби трьох країн.
Не скажу, що це найкраща з прочитаних мною книг Мілошевського, але тільки тому, що я волію більш "камеральні" теми для детективу (єврейську, наприклад), де дія відбувається в маленьких містечках , а не сусвітні змови над-держав. Але сюжет динамічний, насичений, і в чомусь повчальний. А ще мені до вподоби самоіронія автора щодо мистецьких смаків своїх співвітчизників (у нас мені цього бракує), традицій, щодо польсько-українських історичних "сварок" і відносин. Частина сюжету, як і певні герої книги, пов`язана зі Львовом, і місто і містяни там присутні, як минулі, так і сучасні. Правда, наших римо-католиків Мілошевський "навернув" на юліанський календар, і ресторан "7 поросят", окрім вулиці С.Бандери, помістив ще й на вулицю героїв УПА, але то дрібниці, які художньому твору можна пробачити :) Згадуються родина Лемів і Ашкеназі, краківський музей Чарториських, Закопане і Татри, і інші цікавинки.
Книга буде до вподоби тим, кого цікавить історія мистецтв, втрачених шедеврів і історія Другої Світової на нашому прикордонні. А також рекомендую колегам (хто зна, може колись доведеться водити поціновувачів цієї книги згаданими маршрутами ☺️) і всім любителям детективів!
Приємних вражень!
May 24, 2023
3,5/5
Bezcenny ma kilka mankamentów, jak chociażby nagle perfekcyjna polszczyzna Lisy Tolgfors czy fabularne kluczenie po omacku, ale co ja poradzę, że mi się podobało i wciągnęłam się
Bezcenny ma kilka mankamentów, jak chociażby nagle perfekcyjna polszczyzna Lisy Tolgfors czy fabularne kluczenie po omacku, ale co ja poradzę, że mi się podobało i wciągnęłam się
June 30, 2018
Really enjoyable and tense road trip about trying to recover art treasures stolen by the Nazis. Well researched but not afraid to play around with reality. Very cinematic and full of love for the Polish landscapes and history.
April 3, 2015
Świetna, godna polecenia książka, napisana znakomitym językiem i sensownie pomyślana.
"Bezcenny" ma tak napisanych bohaterów, że chapeau bas. Spójni, zabawni, czasami poruszający, zawsze ludzcy - czytając o ich perypetiach zapomina się, że same perypetie są miejscami nieco przesadzone. Ale przecież to akcja i tajemnica, zapętlone gdzieś między zaginionymi obrazami. Dodam, że - co wcale nie jest takie oczywiste - również bohaterowie drugoplanowani i trzecioplanowi na kartach "Bezcennego" żyją, działają, mają się dobrze i widać, że fragment ukazany w książce stanowi jedynie fragment ich historii, a nie kartonowy model ulepiony na potrzeby jednej książki.
Miejscami polityczna, ale w żaden sposób nie podyktowana politycznie - dostaje się po równo, wszystkim, za krótkowzroczność, za teorie spiskowe na lewo i prawo, dyktujące warunki politycznego funkcjonowania, za słomę wystającą z butów i umyślne niedostrzeganie niekompetencji.
Tym, co naprawdę mnie ujęło, było kilka cytatów - o historii, o obrazach, o polskiej historii. Przy czym słowa Miłoszewskiego były całkowicie pozbawione zadętego patriotyzmu czy grafomańskiej otoczki. Z humorem i celnie podsumowywał autor pewne znane i opisane zjawiska, darując czytelnikowi zupełnie inną perspektywę spojrzenia.
"Bezcenny" ma tak napisanych bohaterów, że chapeau bas. Spójni, zabawni, czasami poruszający, zawsze ludzcy - czytając o ich perypetiach zapomina się, że same perypetie są miejscami nieco przesadzone. Ale przecież to akcja i tajemnica, zapętlone gdzieś między zaginionymi obrazami. Dodam, że - co wcale nie jest takie oczywiste - również bohaterowie drugoplanowani i trzecioplanowi na kartach "Bezcennego" żyją, działają, mają się dobrze i widać, że fragment ukazany w książce stanowi jedynie fragment ich historii, a nie kartonowy model ulepiony na potrzeby jednej książki.
Miejscami polityczna, ale w żaden sposób nie podyktowana politycznie - dostaje się po równo, wszystkim, za krótkowzroczność, za teorie spiskowe na lewo i prawo, dyktujące warunki politycznego funkcjonowania, za słomę wystającą z butów i umyślne niedostrzeganie niekompetencji.
Tym, co naprawdę mnie ujęło, było kilka cytatów - o historii, o obrazach, o polskiej historii. Przy czym słowa Miłoszewskiego były całkowicie pozbawione zadętego patriotyzmu czy grafomańskiej otoczki. Z humorem i celnie podsumowywał autor pewne znane i opisane zjawiska, darując czytelnikowi zupełnie inną perspektywę spojrzenia.
February 12, 2014
Błyskotliwa książka sensacyjna. Wartka akcja, wyraziste i nietuzinkowe postaci. Zwrotami akcji obdzieliłby kilka rodzimych produkcji na wszystkich kanałach Naziemnej Telewizji Cyfrowej. Miłoszewski błyskotliwie i pełnymi garściami czerpie z tradycji gatunku. W „Bezcennym” każdy znajdzie coś dla siebie. Nawiązania do Pana Samochodzika, Indiany Jonesa, Bonda, Alistaira MacLeana nie są jedynymi. Jednak to, co najbardziej urzeka to bardzo inteligentne, celne i uszczypliwe komentarze do polskiej rzeczywistości oraz niebanalny, potoczysty styl narracji.
PS: Dodatkowa gwiazdka (śniegu ;) ) za pościg samochodowy po zamarzniętym Bałtyku z promem w tle.
PS: Dodatkowa gwiazdka (śniegu ;) ) za pościg samochodowy po zamarzniętym Bałtyku z promem w tle.
June 21, 2023
Więcej takich książek! ✨
November 27, 2017
Зигмунта Мілошевського я вподобала завдяки його детективу «Гнів», що був перекладений у нас минулого року (на жаль, досі не пощастило знайти два попередні детективи з цієї серії). Цей же пригодницький трилер показав , що перед нами польський Ден Браун. Мистецтво, мікс історичних фактів змішаних з фантазією автора, калейдоскоп різних локацій (серед яких, до речі, й Львів), наявність старшого наставника, що відкриває героям очі на містичну таємницю історії, постійний рух і втеча – ось ті паралелі, які одразу можна провести між творами двох письменників. Якщо це ваша тема і в��ш жанр, не вагайтеся і просто купуйте книжку, вона прилипає до рук намертво! Від аварії на підйомнику (великий страх багатьох людей) до погоні по замерзлому Балтійському морю, від планування таємного викрадення безцінного полотна на території Штатів до спокійної вечері у львівській ресторації з одою салу. Автор не припиняв дивувати!
Після прочитання одна думка довго атакувала мою голову – про реальність таємних операцій з викрадення творів мистецтва. Коли ми чуємо про зухвалі пограбування музеїв, галерей чи окремих колекціонерів, чи не організовують ці операції секретно на державному рівні, аби повертати національну спадщину, втрачену під час війни чи за інших несприятливих умов?
Після прочитання одна думка довго атакувала мою голову – про реальність таємних операцій з викрадення творів мистецтва. Коли ми чуємо про зухвалі пограбування музеїв, галерей чи окремих колекціонерів, чи не організовують ці операції секретно на державному рівні, аби повертати національну спадщину, втрачену під час війни чи за інших несприятливих умов?
July 28, 2018
Zygmunt its by far and away my favorite of the polish authors I have come across. His books mix a look into some of the darkest aspects of human nature as well as examining his own people and the legacy his country has whether they want it or not. This is all done wrapping it up in crime story's that have kept me up at night with a grim determination to avoid sleep just so I can get to the end. It has however been some time since I finished the Prosecutor Szacki trilogy and I was starting to give up hope of ever seeing another of his books in translation. Every now and again I trawl various bookshops and online stores for authors I have loved reading just to see if anything new was on the horizon. So of course when I saw this up for pre-order I did that without even reading the blurb.
I suppose the first thing to note about this newest book is that the themes and style of this are not the same as his other crime books. This, however, is nothing to worry about, It means that we get to look into the lives of a whole new group of people and also see Poland form a different perspective. A lighter and at times more comical group of people and events. It doesn't take long to get to grips with who each of these people are. Each comes from a very distinct background which means the parts they are to play is handed to us. That is to say, if you don't allow for human nature, this leads to some moments of both laughter and tension. If oceans eleven had had more honorable motives and been set in Poland you probably would be too far off. The more time I spent with this group the more I came to enjoy there company. It's hard not to, there is something infectious about them that means you get behind them in this adventure they have set out on. Despite all this, they do seem to get themselves into so tricky situations and only by the skin of there teeth do the get out, because, for the most part, it isn't there skill.
As I have said before this is a different direction for the author, it moves away from what has come before and allows us to see his style used in a different genre. With the lighter tone comes a story on a more global scale. You never can tell where the search for a painting stolen during world war two will take you and who will try and stop you from getting to the truth. Whereas his previous books are very much Polish Noir, this Is more the grand adventure, and a race against the clock. With tensions building from outside and within you have to wonder if they will ever reach their goal. The author, however, has not taken the easy path and just phoned this book in. He has done his research into the world of art and those who have chosen to make there living from stealing it. I learned a few things about how the professional determine if a painting is an original and how to spot a clever fake. All done in such a way that it didn't pull me out of the story. Being as how the subject deals with the theft of art during world war two, we do see some of the more informs Nazi's of the time come up, and how they systematically striped not only Poland but also Europe of its art treasures. Some of which are still lost to this day.
This was a joy to read and more than once put a smile on my face. It's fast-paced and clever mixing grand adventure with a lesson in history and art. If like me when you are finished you will be hoping to see them again in another adventure. It's one of those books that you can happily take to the beach on a beautifully sunny day and let the story take you away.
I suppose the first thing to note about this newest book is that the themes and style of this are not the same as his other crime books. This, however, is nothing to worry about, It means that we get to look into the lives of a whole new group of people and also see Poland form a different perspective. A lighter and at times more comical group of people and events. It doesn't take long to get to grips with who each of these people are. Each comes from a very distinct background which means the parts they are to play is handed to us. That is to say, if you don't allow for human nature, this leads to some moments of both laughter and tension. If oceans eleven had had more honorable motives and been set in Poland you probably would be too far off. The more time I spent with this group the more I came to enjoy there company. It's hard not to, there is something infectious about them that means you get behind them in this adventure they have set out on. Despite all this, they do seem to get themselves into so tricky situations and only by the skin of there teeth do the get out, because, for the most part, it isn't there skill.
As I have said before this is a different direction for the author, it moves away from what has come before and allows us to see his style used in a different genre. With the lighter tone comes a story on a more global scale. You never can tell where the search for a painting stolen during world war two will take you and who will try and stop you from getting to the truth. Whereas his previous books are very much Polish Noir, this Is more the grand adventure, and a race against the clock. With tensions building from outside and within you have to wonder if they will ever reach their goal. The author, however, has not taken the easy path and just phoned this book in. He has done his research into the world of art and those who have chosen to make there living from stealing it. I learned a few things about how the professional determine if a painting is an original and how to spot a clever fake. All done in such a way that it didn't pull me out of the story. Being as how the subject deals with the theft of art during world war two, we do see some of the more informs Nazi's of the time come up, and how they systematically striped not only Poland but also Europe of its art treasures. Some of which are still lost to this day.
This was a joy to read and more than once put a smile on my face. It's fast-paced and clever mixing grand adventure with a lesson in history and art. If like me when you are finished you will be hoping to see them again in another adventure. It's one of those books that you can happily take to the beach on a beautifully sunny day and let the story take you away.
February 16, 2021
W pewnym momencie fabuła zaczyna pędzić jak rollercoaster przez co nie mogłem się oderwać(nawet wizja 12 godzin w pracy następnego dnia tego nie sprawiła). Co więcej, przedstawiony "sekret" spowodował, że mój mózg zrobił jedno wielkie: WTF?!
Myślę,że byłem tak samo zaskoczony znaleziskiem jak bohaterowie książki.
Po prostu...ach Miłoszewski.❤️
Myślę,że byłem tak samo zaskoczony znaleziskiem jak bohaterowie książki.
Po prostu...ach Miłoszewski.❤️
January 19, 2018
Я звикла до камерніших попередніх детективів Мілошевського і роман в іншому жанрі сприйнявся як надто крикливий і інтенсивний. Я не дуже розумію оцього бажання кинути до одного казана всі гарячі теми- і рідкісні картини Рафаеля, і американських шпигунів, і польські спецслужби, і євреїв (без яких не обійдеться зараз жоден польський роман(, і Бурштинову кімнату, і Львів, і Швецію, і зоопарки - хіба що задля того, щоб показати що такого типу твори можна написати на польському матеріалі, ок, можна.
Перша частина трохи хаотична - власне через надмір героїв і сцен, натомість до середини книжки все стабілізується і читаєш, не відриваючись, як і належить читати пригодницькі романи. Все ж, книжка дуже гуманна - люди важливіші за всі незнайдені картини Рафаеля разом взяті, і оптимістична, що теж властиво Мілошевському.
Перша частина трохи хаотична - власне через надмір героїв і сцен, натомість до середини книжки все стабілізується і читаєш, не відриваючись, як і належить читати пригодницькі романи. Все ж, книжка дуже гуманна - люди важливіші за всі незнайдені картини Рафаеля разом взяті, і оптимістична, що теж властиво Мілошевському.
April 3, 2021
Duże zaskoczenie na plus. Spodziewałem się trochę czytadła w stylu Dana Browna. I niby było - akcja wartka, wybuchy, trupy, ale jednocześnie sporo wiedzy, faktów historycznych i ciekawostek ze świata sztuki.
August 24, 2023
Wspaniałe czytadło na plażę, idealny materiał do zabawy pt. "pijemy, gdy autor znów wspomni o czarnych oczach Zofii". Drugi wariant to dowolne inne powtórzenia.
Największy plot twist: Zofia ma bodajże 35 lat, a nie - jak myślałam wcześniej i później - 58. Wiarygodności tej informacji ma dodać fakt, że ciągła irytacja czarnookiej Zofii o czarnych oczach i jej pogarda dla oportunistycznego marszanda znika, gdy ten ostatni wręcza jej świecidełka i rozpina rozporek w celu produkcji potomstwa.
Najlepszy Bond od czasów Borewicza: Lisa Fgrggrl, która po ośmiomiesięcznym kursie grypsery podczas grupowych pryszniców bez większych problemów nadąża za ciągnącymi się przez kilka stronodpowiedziami monologami Zofii o czarnych oczach i osobowości Alexy. Walka w tej kategorii była zacięta, gdyż wszyscy główni bohaterowie są językowymi geniuszami, a niektórzy także Panem Samochodzikiem.
Najciekawszy trop literacki: wykorzystanie sceny z kolejką na Kasprowy jako metafory tempa akcji do końca powieści i możliwych reakcji czytelników, którzy przy dłużyznach mają do wyboru: odpaść, kręcić się niespokojnie lub zsikać w majtki.
Najbardziej zaskakujące cameo wszech czasów: Jan Pietrzak jako duch podsuwający autorowi subtelne pociski w stronę Tuska.
Zapewne nie sięgnęłabym po "Bezcennego", gdybym wiedziała o porównaniach z Danem Brownem. Mimo wszystko niezły temat i miejscami dość emocjonująco. To był mój pierwszy raz z Miłoszewskim, więc może Szacki okaże się mniej czarnooki i bardziej strawny.
Największy plot twist: Zofia ma bodajże 35 lat, a nie - jak myślałam wcześniej i później - 58. Wiarygodności tej informacji ma dodać fakt, że ciągła irytacja czarnookiej Zofii o czarnych oczach i jej pogarda dla oportunistycznego marszanda znika, gdy ten ostatni wręcza jej świecidełka i rozpina rozporek w celu produkcji potomstwa.
Najlepszy Bond od czasów Borewicza: Lisa Fgrggrl, która po ośmiomiesięcznym kursie grypsery podczas grupowych pryszniców bez większych problemów nadąża za ciągnącymi się przez kilka stron
Najciekawszy trop literacki: wykorzystanie sceny z kolejką na Kasprowy jako metafory tempa akcji do końca powieści i możliwych reakcji czytelników, którzy przy dłużyznach mają do wyboru: odpaść, kręcić się niespokojnie lub zsikać w majtki.
Najbardziej zaskakujące cameo wszech czasów: Jan Pietrzak jako duch podsuwający autorowi subtelne pociski w stronę Tuska.
Zapewne nie sięgnęłabym po "Bezcennego", gdybym wiedziała o porównaniach z Danem Brownem. Mimo wszystko niezły temat i miejscami dość emocjonująco. To był mój pierwszy raz z Miłoszewskim, więc może Szacki okaże się mniej czarnooki i bardziej strawny.
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 13, 2020
- A czego się spodziewałeś?
- Sam nie wiem.
1.5
- Sam nie wiem.
1.5
July 3, 2018
I voluntarily read and reviewed an advanced copy of this book. All thoughts and opinions are my own.
Raphael’s Portrait of a Young Man has been missing since World War II. Now photographs emerge, showing the long lost masterpiece, and experts confirm it is genuine. The Polish government wants it back, and Dr. Zofia Lorentz is the only person who can retrieve it. Together with an assembly of experts from different fields, that create a peculiar team, she will go through a dangerous adventure in order to retrieve the artwork.
Although the concept looked very intriguing, the writing style of the book was not at all interesting or attention grasping. The whole plot seems sloppily constructed, and the writing details do not encourage you to keep on reading. An action packed story like this should have been breathtaking. Instead, I struggled up to the end.
Raphael’s Portrait of a Young Man has been missing since World War II. Now photographs emerge, showing the long lost masterpiece, and experts confirm it is genuine. The Polish government wants it back, and Dr. Zofia Lorentz is the only person who can retrieve it. Together with an assembly of experts from different fields, that create a peculiar team, she will go through a dangerous adventure in order to retrieve the artwork.
Although the concept looked very intriguing, the writing style of the book was not at all interesting or attention grasping. The whole plot seems sloppily constructed, and the writing details do not encourage you to keep on reading. An action packed story like this should have been breathtaking. Instead, I struggled up to the end.
October 19, 2018
Solidne 7/10 i sporo dobrej zabawy. Co prawda czasami jest "za bardzo" (za bardzo sensacyjnie, za bardzo umownie, za bardzo wachlowanie klasykami gatunku albo odwrotnie - za bardzo jak wykład z historii sztuki), ale u Miłoszewskiego niezmiennie cenię po pierwsze kontrolę nad materią tekstu, po drugie wartkość i atrakcyjność, a po trzecie i może najważniejsze - ironiczną polskość. Oczywiście "Bezcenny" jest mniej publicystyczny i mniej o współczesnej Polsce niż cykl o Szackim (bo musi być jeszcze miejsce dla pościgów, strzelanin, spisków, no i malarstwa), ale sam pomysł na temat książki oraz sposób jego potraktowania wystarczy, żeby znaleźć w "Bezcennym" dużo pozytywnego patriotyzmu. Nawet każdy uszczypliwy komentarz o nadwiślańskiej rzeczywistości wydaje się podbudowany szczerą troską. A tak poza tym to jest książka bawi i uczy, i o to chodzi. A skądinąd zgryźliwe wycieczki polityczne z 2013 r. u dzisiejszego czytelnika wywołują... no cóż, trochę nostalgię, niestety.
June 13, 2025
takie słabe 4.
generalnie fajna historia, super sie czyta, zgrabnie napisane. takie polaczenie kodu da vinci i ocean's eleven z lekkim piorem Miloszewskiego
troche mnie wkurzalo wrazenie, ze czytam scenariusz do hollywoodzkiego filmu akcji, a postacie mimo, ze calkiem ciekawe to troche im czegos brakowalo i chyba do zadnej nie mialem jakiejs szczegolnej sympatii. no i scenki humorystyczne troche za bardzo zalatywaly Karolakiem, no thanks.
generalnie fajna historia, super sie czyta, zgrabnie napisane. takie polaczenie kodu da vinci i ocean's eleven z lekkim piorem Miloszewskiego
troche mnie wkurzalo wrazenie, ze czytam scenariusz do hollywoodzkiego filmu akcji, a postacie mimo, ze calkiem ciekawe to troche im czegos brakowalo i chyba do zadnej nie mialem jakiejs szczegolnej sympatii. no i scenki humorystyczne troche za bardzo zalatywaly Karolakiem, no thanks.
March 8, 2025
3.5 ⭐️
Я назвала б цю книгу радше гостросюжетним пригодницьким романом, а не трилером. В романі поєднано те, що я люблю - все про мистецтво, трохи історії і таємниць, пошуки втрачених шедеврів, ну і звісно ж герої, які протистоять негідникам. Книга сподобалася, а от фінал здався мені зіжмаканим і трохи розчарував.
А ще здалося мені, що автор трохи недолюблює американців, можливо, навіть не трохи 😄
Я назвала б цю книгу радше гостросюжетним пригодницьким романом, а не трилером. В романі поєднано те, що я люблю - все про мистецтво, трохи історії і таємниць, пошуки втрачених шедеврів, ну і звісно ж герої, які протистоять негідникам. Книга сподобалася, а от фінал здався мені зіжмаканим і трохи розчарував.
А ще здалося мені, що автор трохи недолюблює американців, можливо, навіть не трохи 😄
August 31, 2020
Fabuła mocno zalatująca fantazy, ale pióro pan Miłoszewski ma mistrzowskie.
August 23, 2023
2023:
Nie wiem, czego czepiałam się sześć lat temu, ale tym razem znowu dobrze się bawiłam.
2017:
Zygmunt Miłoszewski udowodnił już, że znakomicie potrafi odnaleźć się jako polski odpowiednik Stiega Larssona, wychodzi mu bycie polską wersją Stephena Kinga, a nawet pisanie prześmiewczych mini dramatów . W przypadku "Bezcennego" został polskim Danem Brownem.
I wyszło mu to bardzo dobrze.
Ta książka ma wszystko, czego potrzebuje fan thrillerów - niewyjaśniona zagadka z czasów II wojny światowej, wielka sztuka i modny ostatnio Portret Młodzieńca Rafaela, rodzinna tajemnica, pościgi, strzelaniny, zamachowiec, obrońca uciśnionych, bystra złodziejka, romans sprzed lat... Teoretycznie powinno więc być nudno i przewidywalnie. Powinno, ale nie jest. Miłoszewski potrafi prowadzić akcję tak sprawnie, że nie sposób oderwać się od tekstu, kolejne strony mijają w mgnieniu oka, a treść nie tyle się czyta, co pochłania. Po skończeniu przedostatniej części zostaje lekka zadyszka, która przeradza się w ciężkie dyszenie po lekturze części ostatniej, ale nie będę się zagłębiać w szczegóły. Postacie, jak to u Miłoszewskiego, skonstruowano w taki sposób, że nie da się ich nie lubić - są barwne, złośliwe dla siebie nawzajem, ale przede wszystkim żywe i autentyczne, ich historie zwyczajnie się kleją. Poza tym książka ta idealnie trafia w moje gusta - nie dość, że aż ocieka impresjonistyczną sztuką, to jeszcze akcja dzieje się w mojej ukochanej Szwecji, nie mniej ukochanej Chorwacji, żeby zakończyć się na umiłowanych tatrzańskich zboczach, za sprawą mojej ulubionej piosenki Megadeth.
Jedyne, czego mogę się przyczepić, to, mimo wszystko, przewidywalność. Akcja była wartka, w wielu momentach zaskakująca, ale jednak chwilami aż za bardzo jechała Danem Brownem, niektóre sceny wyglądają wręcz na skopiowane z Kodu Leonarda da Vinci. Trochę to zgrzyta. Do tego tajemnica tajemnicą, ale niewyjaśnionych zagadek II wojny światowej jest tak dużo, że sięganie akurat po Bursztynową Komnatę to zabieg trochę ryzykowny - pan autor częściowo wybrnął z niego przez wprowadzenie grupy barwnych postaci, ale nie zmienia to faktu, że przez wszystkie spiskowe teorie i niestrudzonych poszukiwaczy skarbów, Bursztynowa Komnata jest bardziej groteskowa niż tajemnicza. Nawet w tej wersji. No i parę banalnych momentów nagłego oświecenia bohaterów - przypomnienie sobie o Lwowie po spojrzeniu na lwa miało być chyba wiarygodne, wyszło dość tandetne.
No ale cóż, idealnie być nie mogło, mimo pewnych zgrzytów trzyma w napięciu i jest dobrze napisana, a czego innego w sumie oczekiwać?
Nie wiem, czego czepiałam się sześć lat temu, ale tym razem znowu dobrze się bawiłam.
2017:
Zygmunt Miłoszewski udowodnił już, że znakomicie potrafi odnaleźć się jako polski odpowiednik Stiega Larssona, wychodzi mu bycie polską wersją Stephena Kinga, a nawet pisanie prześmiewczych mini dramatów . W przypadku "Bezcennego" został polskim Danem Brownem.
I wyszło mu to bardzo dobrze.
Ta książka ma wszystko, czego potrzebuje fan thrillerów - niewyjaśniona zagadka z czasów II wojny światowej, wielka sztuka i modny ostatnio Portret Młodzieńca Rafaela, rodzinna tajemnica, pościgi, strzelaniny, zamachowiec, obrońca uciśnionych, bystra złodziejka, romans sprzed lat... Teoretycznie powinno więc być nudno i przewidywalnie. Powinno, ale nie jest. Miłoszewski potrafi prowadzić akcję tak sprawnie, że nie sposób oderwać się od tekstu, kolejne strony mijają w mgnieniu oka, a treść nie tyle się czyta, co pochłania. Po skończeniu przedostatniej części zostaje lekka zadyszka, która przeradza się w ciężkie dyszenie po lekturze części ostatniej, ale nie będę się zagłębiać w szczegóły. Postacie, jak to u Miłoszewskiego, skonstruowano w taki sposób, że nie da się ich nie lubić - są barwne, złośliwe dla siebie nawzajem, ale przede wszystkim żywe i autentyczne, ich historie zwyczajnie się kleją. Poza tym książka ta idealnie trafia w moje gusta - nie dość, że aż ocieka impresjonistyczną sztuką, to jeszcze akcja dzieje się w mojej ukochanej Szwecji, nie mniej ukochanej Chorwacji, żeby zakończyć się na umiłowanych tatrzańskich zboczach, za sprawą mojej ulubionej piosenki Megadeth.
Jedyne, czego mogę się przyczepić, to, mimo wszystko, przewidywalność. Akcja była wartka, w wielu momentach zaskakująca, ale jednak chwilami aż za bardzo jechała Danem Brownem, niektóre sceny wyglądają wręcz na skopiowane z Kodu Leonarda da Vinci. Trochę to zgrzyta. Do tego tajemnica tajemnicą, ale niewyjaśnionych zagadek II wojny światowej jest tak dużo, że sięganie akurat po Bursztynową Komnatę to zabieg trochę ryzykowny - pan autor częściowo wybrnął z niego przez wprowadzenie grupy barwnych postaci, ale nie zmienia to faktu, że przez wszystkie spiskowe teorie i niestrudzonych poszukiwaczy skarbów, Bursztynowa Komnata jest bardziej groteskowa niż tajemnicza. Nawet w tej wersji. No i parę banalnych momentów nagłego oświecenia bohaterów - przypomnienie sobie o Lwowie po spojrzeniu na lwa miało być chyba wiarygodne, wyszło dość tandetne.
No ale cóż, idealnie być nie mogło, mimo pewnych zgrzytów trzyma w napięciu i jest dobrze napisana, a czego innego w sumie oczekiwać?
November 9, 2015
Moje prvni setkani s autorem a jsem hodne spokojena. Necekala jsem nijak vysokou literaturu, byla jsem pripravena na dobrodruzstvi a konspiracni teorie ve stylu Dana Browna a toho se mi dostalo.
Autor knihu deli na nekolik casti, ktere, samozrejme, postupne zacnou davat cim da vetsi smysl a dojde k jejich propojeni. V ramci jednotlivych kapitol casto docházelo ke stridani pohledu, ktere bylo plynule, nerusilo a davalo pribehu jeste vetsi dynamiku, protoze clovek potrebuje vedet, co se deje u toho a toho, ne u ostatnich :))
Malirstvi uplne nesleduju, ale k impresionistum popisovanym v knizce jsem si nasla pomerne cestu a hodne se mi to libilo, urcite se podivam po podobne ladene knizce.
Zaroven nectu kazdy dem knizku, ktera by se i mimojine odehravala v Polsku, takze dalsi novum a urcite plus.
K postavam jsem si nasla cestu a ne jednou jsem se o ne bala.
Knizka zaroven nepostrada vtip, venusiny kulicky byly bezkonkurencni :D
Autor knihu deli na nekolik casti, ktere, samozrejme, postupne zacnou davat cim da vetsi smysl a dojde k jejich propojeni. V ramci jednotlivych kapitol casto docházelo ke stridani pohledu, ktere bylo plynule, nerusilo a davalo pribehu jeste vetsi dynamiku, protoze clovek potrebuje vedet, co se deje u toho a toho, ne u ostatnich :))
Malirstvi uplne nesleduju, ale k impresionistum popisovanym v knizce jsem si nasla pomerne cestu a hodne se mi to libilo, urcite se podivam po podobne ladene knizce.
Zaroven nectu kazdy dem knizku, ktera by se i mimojine odehravala v Polsku, takze dalsi novum a urcite plus.
K postavam jsem si nasla cestu a ne jednou jsem se o ne bala.
Knizka zaroven nepostrada vtip, venusiny kulicky byly bezkonkurencni :D
July 5, 2014
Brawurowy kryminał Miłoszewskiego, zbudowany wokół wyeksploatowanego zdawałoby się wątku dzieł sztuki zrabowanych Polsce podczas II wojny światowej. Powieść napisana z rozmachem - akcja wytacza się poza Polskę, po Nowy Jork, Szwecję, Chorwację, Ukrainę, a także w przeszłość, nie tylko wojenną - ale Miłoszewski najlepiej czuje się w polskim, współczesnym konkrecie. Autor jest mistrzem opowiadania o polskiej codzienności, dzięki czemu wykracza, moim zdaniem, poza rzemieślniczą konwencję kryminału sensacyjnego. Postaci zbudowane są z drobiazgową precyzją i wyczuciem godnym świetnego psychologa. No i jeszcze ten rytm, to budowanie napięcia, te małe kroki w tył, kiedy czytelnik chce wiedzieć, co się wydarzy za chwilę. Mistrzostwo.
July 17, 2014
Świetny sensacyjno-krymilany thriller obracający się wokół tajemnicy zaginięcia polskich dzieł sztuki w czasie IIWŚ. Porównania do Dana Browna są tutaj jak najbardziej uzasadnione, ponieważ autor serwuje swoim czytelnikom podobną ilość wykładów na temat historii i kultury co autor "Kodu Leonarda da Vinci", wcale przy tym nie nudząc. Świetnie się książki -tym razem - słuchało i na pewno zachęca ona aby sięgnąć po inne pozycje autora. Wartka akcja, ciekawe postaci, z których każda wyróżniała się na tle reszty i zgrabna intryga pozwalają ocenić książkę na bardzo mocne 5 gwiazdek.
December 14, 2020
Książkę czyta się świetnie.
Autor na tyle dobrze zapoznał się z historią dzieł sztuki zaginionych podczas II Wojny Światowej i ich prawdopodobnymi losami, że udało mu się stworzyć całkiem wiarygodną (do pewnego stopnia) opowieść, w której osadził bardzo dobrze wykreowane postaci.
Wszystko napisane lekkim, wciągającym językiem. Pochłonęłam "Bezcennego" w jeden dzień :)
Autor na tyle dobrze zapoznał się z historią dzieł sztuki zaginionych podczas II Wojny Światowej i ich prawdopodobnymi losami, że udało mu się stworzyć całkiem wiarygodną (do pewnego stopnia) opowieść, w której osadził bardzo dobrze wykreowane postaci.
Wszystko napisane lekkim, wciągającym językiem. Pochłonęłam "Bezcennego" w jeden dzień :)
February 3, 2018
Polish Dan Brown. I was surprised because I didn't think that Polish authors can write like that. Miloszewski once again showed that he is a brilliant author.
August 31, 2020
Po przeczytaniu "Kwestii Ceny" i ogarnięciu, że jest to drugi tom cyklu, musiałam nadrobić wcześniejszy. Takim sposobem zabrałam się za "Bezcennego". Powieść to mieszanka thrillera, historii, tajemnic i spisków. Dawno temu zaczytywałam się w tym gatunku, ale w moim guście nie zaszły duże zmiany, bo "Bezcenny" bardzo mi się podobał.
Przy okazji opinii drugiego tomu wspominałam, że początek nie był łatwy. Tutaj było podobnie, jednak byłam w tej lepszej sytuacji, bo już trochę oswoiłam się z piórem autora i wiedziałam "czym to się je". Z każdą stroną jednak robiło się łatwiej i ciekawiej. Powieść mocno mnie wciągła, wydarzenia z pozoru niezwiązane, trafiały we właściwe miejsca, a rewelacyjny styl sprawił, że ciężko było się oderwać. Bohaterowie byli wyraziści, dopracowani i zróżnicowani. Opisy miejsc przedstawione zostały bardzo realnie i plastycznie.
Zygmunt Miłoszewski ma talent do wnikliwej analizy otoczenia i to świetnie czuć w jego powieściach. Dzięki temu z lekkiej przygodówki możemy wyciagnąć "więcej" i spędzić przyjemny czas. Polecam.
Przy okazji opinii drugiego tomu wspominałam, że początek nie był łatwy. Tutaj było podobnie, jednak byłam w tej lepszej sytuacji, bo już trochę oswoiłam się z piórem autora i wiedziałam "czym to się je". Z każdą stroną jednak robiło się łatwiej i ciekawiej. Powieść mocno mnie wciągła, wydarzenia z pozoru niezwiązane, trafiały we właściwe miejsca, a rewelacyjny styl sprawił, że ciężko było się oderwać. Bohaterowie byli wyraziści, dopracowani i zróżnicowani. Opisy miejsc przedstawione zostały bardzo realnie i plastycznie.
Zygmunt Miłoszewski ma talent do wnikliwej analizy otoczenia i to świetnie czuć w jego powieściach. Dzięki temu z lekkiej przygodówki możemy wyciagnąć "więcej" i spędzić przyjemny czas. Polecam.
April 11, 2017
Cztery gwiazdki glownie za trzymanie w napieciu i interesujace szczegoly dotyczace sztuki. Troche denerwujace cyniczne komentarze, z jednej strony pietnujace polski sposob myslenia, z drugiej dokladnie sie wen wpisujace... Zbyt doslowne jak dla mnie odniesienia do przedstawicieli wladzy. Poza tym fajna, sprawnie napisana ksiazka, dobra na plaze i do pociagu, dobrze, raczej konsekwentnie zarysowane postaci, wiernie przedstawione miejsca. Jak dla mnie, "Ziarnu prawdy" nie dorownuje, ale trzyma poziom.
January 31, 2024
Autor miał naprawdę dobry pomysł na heist book.
I uważam, że byłaby to świetna pozycja gdyby tylko miała dwieście stron mniej. Czegóż to tam nie ma. Szczegółowo rejestrowane myśli każdego bohatera, ważne epizody z życia epizodycznych postaci (tych do odstrzału), wykłady z historii sztuki. Przebijanie się przez to było niezwykle nużące. Sami bohaterowie też są nieciekawi. Składają się z dwóch, góra trzech cech i są jednakowo nijacy przez cały czas. Coś takiego nie raziło by mnie w półtoragodzinnym filmie ale jest trudne w odbiorze w książce, która liczy prawie pięćset stron.
Jednocześnie intryga wciągnęła mnie na tyle, że miałem ochotę doczytać do końca.
I uważam, że byłaby to świetna pozycja gdyby tylko miała dwieście stron mniej. Czegóż to tam nie ma. Szczegółowo rejestrowane myśli każdego bohatera, ważne epizody z życia epizodycznych postaci (tych do odstrzału), wykłady z historii sztuki. Przebijanie się przez to było niezwykle nużące. Sami bohaterowie też są nieciekawi. Składają się z dwóch, góra trzech cech i są jednakowo nijacy przez cały czas. Coś takiego nie raziło by mnie w półtoragodzinnym filmie ale jest trudne w odbiorze w książce, która liczy prawie pięćset stron.
Jednocześnie intryga wciągnęła mnie na tyle, że miałem ochotę doczytać do końca.
Displaying 1 - 30 of 209 reviews