Η κυρία με τα μαύρα

by Μίτση Σκ. Πικραμένου

Η βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα, που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Τετράγωνο, είναι πέρα για πέρα αληθινή. Στηρίζεται και στην παραμικρή της λεπτομέρεια σε πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε έντυπες πηγές ή σε συμπεράσματα που εξάγονται με ασφάλεια από τα γραφόμενα στις πηγές. Θα είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία που θα συγκλονίσει τους αναγνώστες.
Οι πηγές, με βάση τις οποίες συντάχθηκε η Βιογραφία και που πήρε πολλά χρόνια έρευνας για να μαζευτούν, είναι:
1. Μαρτυρίες της εποχής
2. Η Αλληλογραφία της Πηνελόπης Δέλτα,
3. Τα Απομνημονευματικού χαρακτήρα έργα της,
4. Τα ίδια τα έργα της, τόσο τα αυτοτελή, όσο κι εκείνα που παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά και είναι διηγήματα, αφηγήματα και άρθρα,
5. Εφημερίδες Αθήνας και Θεσσαλονίκης,
6. Περιοδικά, που αποδελτιώθηκαν,
7. Η Βιβλιογραφία για την Πηνελόπη Δέλτα (αυτοτελείς μελέτες και διατριβές, άρθρα, βιβλιοκρισίες, σύμμεικτοι τόμοι, αφιερώματα περιοδικών κτλ.)
Ετοιμαστείτε για ένα μοναδικό βιβλίο που θα συζητηθεί.

476 pages, Paperback

First published January 1, 2012

About the author

Η Μίτση Σκ. Πικραμένου είναι επαγγελματίας ερευνήτρια – ιστορικός. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάστηκε στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, κι έχει πάρα πολλά δημοσιεύματα σχετικά με ερευνητικά θέματα. Με την Πηνελόπη Δέλτα, ασχολήθηκε συμπτωματικά από τον Ιούνιο του 2009. Ξεκινώντας με το ερώτημα πώς η συγγραφέας ασχολήθηκε με το ιστορικό μυθιστόρημα, προχώρησε σε μια πολύ εκτεταμένη έρευνα κι’ έτσι προέκυψαν άγνωστα δημοσιεύματα της Πηνελόπης Δέλτα στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, άλλα που ήταν γνωστά και κανένας δεν τα είχε μελετήσει, αλλά και αρκετά νέα στοιχεία για τη δραστηριότητά της.

Reviews

[Zizeloni · Rating 3 out of 5]

readathon17 book 27: a biography

Βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα, που έχει γράψει κάποια απο τα πολύ αγαπημένα μου βιβλία.
Η βιογραφία ειναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Αρχιζει καλά, παιδικά χρόνια στην Αλεξάνδρεια (ότι ξέρουμε απο το Μάγκα) με διακοπές στην Ελλάδα (ότι ξέρουμε απο τον Τρελαντώνη). Ενηλικίωση και γάμος από συνοικέσιο, γνωριμία με τον Ιωνα Δραγούμη.
Κι εκει το βιβλίο με εκνεύρισε αφάνταστα. Δεν μπορείς να κανεις απλή παράθεση αυτών των γεγονότων σε πρώτο πρόσωπο. Κάθε δεύτερη σελίδα υπήρχε η φράση "αποφάσισα να αυτοκτονήσω αλλά δεν έπιασε το δηλητήριο", "αποφάσισα να αυτοκτονήσω αλλά αρρώστησε η κόρη μου όποτε το ανέβαλλα". Χάνεις κάθε εκτίμηση στην Πηνελόπη Δέλτα, μου ακουγόταν σαν ηλίθια γυναικούλα, κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο. Αν θελεις να περιράψεις έναν άνθρωπο με κατάθλιψη, απλή παράθεση γεγονότων δεν αρκεί.
Μόλις τέλειωσε η ιστορία με τις αυτοκτονίες και "θελω/δεν θελω διαζύγιο" (ενώ ο κόσμος καιγόταν στη Μακεδονία), ακολουθούν κάμποσες σελίδες με ημερομηνίες και ονόματα γνωριμιών (βαρετα).
Κάπου προς το τέλος βελτιώθηκε πάλι το βιβλίο, η γραφή γίνεται καλύτερη, περιγράφονται σημαντικά γεγονότα της ιστορίας.