Psikanaliz tarihinin en ilgi çekici yapıtlarından biri. Psikanalizin "kurucu babası" olarak Freud'un otoanalizi, onun psikanalizi nasıl adım adım kendi rüyalarından, dil sürçmelerinden, unutma ve benzeri bilinçdışı ürünlerinden hareketle yarattığını ortaya koyar. Böylece Freud'un üzerinde çalıştığı ruhsal çatışma tiplerinin onun kendi imgesine ve döneminin Avrupa uygarlığına olan bağımlılığını sergiler.
Şöyle demektedir Anzieu: "Sorun Freud'un viktoryen dönem bunalımı karşısında bulduğu çözümü tekrar etmek değildir. Sorun, insanoğlunun günümüz medeniyetindeki rahatsızlığına bir cevap bulmaktadır. Psikanalitik nitelikte bir çalışma, bilinçdışının kendini gösterdiği her yerde yapılmalıdır; ayakta, oturur durumda ya da uzanmış halde; bireysel olarak, grup halinde ya da ailede, öznenin kaygılarını ve fantezilerini, onları işitebileceği ve açıklayabileceği varsayılan birine anlatabileceği her yerde."
A thoroughly researched, yet entirely engaging, intellectual history of Freud. There are some fascinating details of authors who were writing on hypnotism, splitting, "the double" -- basically an early horror reading list! Freud's quirky, neurotic character is vividly drawn--his relationships, struggles, travels, and most exhaustively, his dreams and his dogged willingness to analyze them. I would consider it the best biography on him, and encourage preparatory reading of a few chapters (on his discoveries of the Oedipus Complex, the Primal Scene, etc.) as introductory texts.