Swedish language edition of the first two short stories in "Different Seasons": Vårbedrift (Rita Hayworth and the Shawshank Redemption) and Sommardåd (Apt Pupil).
Stephen Edwin King was born the second son of Donald and Nellie Ruth Pillsbury King. After his father left them when Stephen was two, he and his older brother, David, were raised by his mother. Parts of his childhood were spent in Fort Wayne, Indiana, where his father's family was at the time, and in Stratford, Connecticut. When Stephen was eleven, his mother brought her children back to Durham, Maine, for good. Her parents, Guy and Nellie Pillsbury, had become incapacitated with old age, and Ruth King was persuaded by her sisters to take over the physical care of them. Other family members provided a small house in Durham and financial support. After Stephen's grandparents passed away, Mrs. King found work in the kitchens of Pineland, a nearby residential facility for the mentally challenged.
Stephen attended the grammar school in Durham and Lisbon Falls High School, graduating in 1966. From his sophomore year at the University of Maine at Orono, he wrote a weekly column for the school newspaper, THE MAINE CAMPUS. He was also active in student politics, serving as a member of the Student Senate. He came to support the anti-war movement on the Orono campus, arriving at his stance from a conservative view that the war in Vietnam was unconstitutional. He graduated in 1970, with a B.A. in English and qualified to teach on the high school level. A draft board examination immediately post-graduation found him 4-F on grounds of high blood pressure, limited vision, flat feet, and punctured eardrums.
He met Tabitha Spruce in the stacks of the Fogler Library at the University, where they both worked as students; they married in January of 1971. As Stephen was unable to find placement as a teacher immediately, the Kings lived on his earnings as a laborer at an industrial laundry, and her student loan and savings, with an occasional boost from a short story sale to men's magazines.
Stephen made his first professional short story sale ("The Glass Floor") to Startling Mystery Stories in 1967. Throughout the early years of his marriage, he continued to sell stories to men's magazines. Many were gathered into the Night Shift collection or appeared in other anthologies.
In the fall of 1971, Stephen began teaching English at Hampden Academy, the public high school in Hampden, Maine. Writing in the evenings and on the weekends, he continued to produce short stories and to work on novels.
"Algunos pájaros no están destinados a que los enjaulen, eso es todo. Tienen las plumas demasiado brillantes, su canto es demasiado dulce y libre. Así que, o les dejas irse, o, cuando abres la jaula para darles de comer, se las arreglan para escapar volando"
Red nos narra las vivencias y pesares dentro de la prisión de shawshank. Principalmente del recluso Andy Dufresne y su denominada"familia" . Una historia tremendamente dramatica,conmovedora e inspiradora.
Alumno aventajado: "A veces el pasado no se queda tranquilo, ¿por qué, si no, estudia historia la gente?"
Todd Bowde, un joven prometedor se había vuelto aficionado a lo relacionado con la guerra. El descubre que donde vive hay un ex oficial de la SS habitando allí con otra identidad. se le presenta y a partir de allí comienza una relación parasitaria de manipulación y chantaje .En la que ambo se detestan pero a la vez se necesitan y se admiran,e inconscientemente terminan convirtiéndose en discípulo y maestro.
Son dos historias a las que no les sobra ni les falta ninguna linea. Calan hondo y te dejan pensando bastante, con muchas sensaciones. Si bien no son historias de terror, ta vez en cierto punto lo sean. Pero pasa desapercibido al ser un terror tan cotidiano. En relación a temas como: la guerra, el desprecio por la vida ajena, la injusticia, el encierro etc
Este libro es la primera parte de lo que es a su vez la primera compilación de novelas cortas de SK las cuatro escritas luego de haber escrito otras novelas largas y el resultado es de extraordinaria calidad.
La primera novela corta es "esperanza, primavera eterna. Rita Hayworth y la redención de Shawshank" mejor conocido por la famosa película de los 90s “sueños de redención". La película toma el relato de guión prácticamente, con algunos cambios menores puerto es muy similar.
En el relato vemos un hombre inocente que se aferra a la verdad y no se rinde bajo ninguna circunstancia, cuece un plan que es increíblemente lento puerto muy meticuloso y efectivo.
A pesar de que no tiene elementos de terror es una de las historias más famosas del autor siendo la película la número 1 de la de todos los tiempos de IMDB.
Realmente vale la prensa leerlo.
El siguiente relato se llama: Verano de corrupción, alumno aventajado.
Un chico intermitente y aplicado en su colegio se interesa por la segunda guerra mundial que lo lleva a escribir un excelente ensayo e investigación de dicho tema, da la casualidad que en su investigación se encuentra con un anciano incremente parecido a un funcionario nazi que aparece en una de las fotos de sus archivos, el chico termina coordinando por si mismo que efectivamente si es la misma persona de la foro y decide ir a su casa a conocerlo, aparentemente con intenciones bastantes inocentes de primera mano pero que poco a poco se fue tornando cada vez más malicioso al punto de extorsionarlo para que el anciano le cuente detalle morbosos de la guerra.
Más temprano que tarde terminan irremediablemente involucrados en un embrollo que los abruma y del cual no pueden fácilmente zafarse.
El tema aquí es la maldad que corrompe cómo un cáncer a la mente humana, la maldad que antes de darte cuenta te llana a hacer cosas que ganas pensaste que pudieras hacer.
Poco a poco vemos está evolución en el personaje, que lucha por mantener las apariencias y de salvaguardar su exitosa vida.
El final es estruendoso. Lo recomiendo encarecidamente. De lo mejor que he leído del autor.
"Recuerda que la esperanza es una buena cosa, Red, tal vez lo mejor del mundo, y lo bueno jamás muere."
Hice un ejercicio con las dos novelas cortas de este tomo. Y fue que, al terminar de leerlas, veía inmediatamente la adaptación cinematográfica. No tengo una razón especial para hacer esto. Solo quise hacerlo comparar las adaptaciones con la obra original. Aclaración: Las películas no influyeron sobre la calificación que le di al libro.
Rita Hayworth y la redención de Shawshank: Esta historia es más conocida por su adaptación (The Shawshank redemption o Sueños de libertad en Latinoamérica), pero no había tenido acercamiento a ella en ningún formato. Solo conocía por foros de cine el nombre de la película y nunca imaginé que King escribiera algo en este estilo. Se nos relata desde la perspectiva de Red cómo conoció a Andy Dufresne y se convirtieron en amigos, su estadía dentro de la prisión de Shawshank en Castle Rock, e historias que solo los que han convido años entre muros pueden relatar. Es una historia sobre la esperanza, la perseverancia y sobre todo del valor de la paciencia, con tintes de drama y humor. Me gustó mucho, la narración en primera persona te hace entrar en la piel de Red, y a pesar de no ser tan extensa tiene un desarrollo muy profundo, pero, la misma manera en la que está narrada hace que algunos detalles hacia el final queden a la deriva, y obliga al lector a generar conclusiones sobre ciertas cosas que no se explicaron como lo merecían. Sin embargo, de las dos historias de este tomo, fue la que más me gustó.
Adaptación cinematográfica: Sé que son formatos diferentes, pero, la película es muchísimo mejor que la historia original, ya que no posee la limitante de la narración en primera persona, y se toma el tiempo para desarrollar las situaciones, de hecho, para mí, lo que es mejor en la novela corta, en su adaptación es tres veces mejor, además, lo que no se explicó en la historia original, en la película sí se explica, y quedé muy conforme con ello porque tiene mucha verosimilitud. Se nota mucho la participación de Frank Darabont en el guion. Es muy grato ver como una historia que te gustó, en su adaptación te guste mucho más.
Alumno aventajado: De esta historia no tenía conocimiento alguno. Todd Bowden de 13 años se entera que uno de los habitantes de su ciudad al parecer es un nazi que estuvo implicado en crímenes de lesa humanidad en la segunda guerra mundial y eso le genera cierto interés, ya que quiere conocer por primera mano todo lo que estás personas les hacían a los judíos.
Nota: El nazi de esta historia nunca existió en la vida real, solo es un personaje de ficticio que usó King para la historia.
Los personajes de esta novela son bastante retorcidos, es difícil empatizar con ellos, sus motivaciones están bien fundamentadas, pero dudo que alguien las apoye. Es una historia sobre lo peligroso que puede resultar saber ciertas cosas, ya que te impulsa a revelar tu verdadero yo interior. Lo que más me gustó fue la manera en que King relataba la historia desde la perspectiva de varios personajes que se relacionaban con los protagonistas, eso le daba mucho dinamismo a la narración y la hizo bastante entretenida. Hay escenas bastante fuertes que se acercan mucho al King que todos conocemos. Como punto negativo podría decir que hay un capítulo que no le aporta mucho a la trama, es innecesario desde mi perspectiva, pero por lo demás está bien la historia, no vas a encontrar algo sorprendente, pero si bien narrado y retorcido.
Adaptación cinematográfica: La verdad es que no me gustó. Censuran muchas cosas de la historia original, pero, se entiende por el contexto de Estados Unidos, sí hacen el ejercicio comparativo como yo me entenderán. Como adaptación no es buena, y como película es muy floja. Lo que se puede rescatar es la gran actuación de Ian McKellen.
En definitiva estas historias valen la pena, ambas con temáticas muy distintas, pero te harán pasar un buen rato si quieres leer algo ligero. Pronto me lanzaré por el segundo tomo, que espero que sea igual o mejor que éste.
-De lo mejorcito del autor, por separado y en conjunto, en trabajos cortos.-
Género. Novela corta.
Lo que nos cuenta. El libro Las cuatro estaciones (publicación original: Different Seasons, 1982) es una recopilación de Stephen King con dos novelas cortas, muy conocidas tanto en lo literario como por sus adaptaciones cinematográficas, que se ofrecen en un orden con sentido palpable por las estaciones y por lo que proponen, Rita Hayworth y la rendición de Shawshank (Esperanza, primavera eterna), Alumno aventajado (Verano de corrupción) y que se alejaron del tipo de narraciones que había ofrecido King hasta entonces sin, en realidad, apartarse demasiado en lo fundamental.
¿Quiere saber más de este libro, sin spoilers? Visite:
Reto 36-2017 Book Challenge: Un libro escrito por alguien a quien admires.
Esperanza, primavera eterna: Rita Hayworth y la redención de Shawshank. 5/5
¿Qué dices, que si me he rehabilitado? Bueno, ni siquiera sé lo que significa esa palabra, al menos en lo tocante a cárceles y reformatorios. Creo que es una palabra de político. Tal vez tenga algún otro significado y puede que yo tenga ocasión de averiguarlo; pero eso queda en el futuro, que es algo en lo que los presidiarios aprendemos a no pensar. Yo era joven, bien parecido y del distrito pobre de la ciudad, y dejé embarazada a una linda chica testaruda y de mal genio que vivía en una de esas bellas casas antiguas de la calle Carbine. Su padre se avino a nuestro matrimonio con la condición de que yo aceptara un trabajo en la empresa de óptica de su propiedad y «me abriera camino». Descubrí que lo que realmente se proponía era tenerme en su casa bien amarradito como a un animalito doméstico que no acaba de aprender a comportarse y que puede morder. Así que se fue acumulando el odio hasta ser suficiente para impulsarme a hacer lo que hice. Si tuviera otra oportunidad no volvería a hacerlo, pero no estoy seguro de que eso signifique que estoy rehabilitado.
En la cárcel el tiempo transcurre lentamente; hay veces que hasta jurarías que se para, que no pasa; pero pasa. ... Cierto día de 1958, me miré en un espejito que tenía en la celda para afeitarme y vi que desde él me contemplaba un hombre de cuarenta años. Allá por 1938 había ingresado en Shawshank un chico pelirrojo, un chaval casi enloquecido de remordimiento, pensando en el suicidio; aquel chaval ya no existía. Le encanecía ya el pelo, cada vez más escaso. Tenía patas de gallo en torno de los ojos. Desde el espejo me miraba un anciano que esperaba cumplir su condena. Sentí un intenso dolor. Es terrible envejecer en la cárcel.
Supongo que casi todos vieron la película Sueños de libertad. No sé si sabían pero les digo que está basada en uno de los dos cuentos de Stephen King en este tomo: Rita Hayworth y la redención de Shawshank. Creo que ya con eso les digo más que suficiente para que lean esta novela.
Algunos pájaros no están destinados a que los enjaulen, eso es todo. Tienen las plumas demasiado brillantes, su canto es demasiado dulce y libre.
Sin embargo, tengo que aceptar que la película me gustó más. Al ser un relato corto y haber tantas cosas por contar, terminó siendo narrado como hechos casi aislados. Para mí transformar esta historia en un cuento fue uno de los peores errores literarios de King. Si lo hubiera hecho como un libro largo tendría mucho más éxito y sería sin dudarlo una de mis obras favoritas.
Luego tenemos al segundo cuento: Alumno aventajado. Es el que más me gustó de los dos. Es sumamente siniestro. También está compuesto de una manera muy inteligente. King nos enseña el poder de las influencias y las perturbaciones; nos muestra la evolución del protagonista, cómo teje una red de mentiras endeble que puede romperse en cualquier momento y lo va llevando cada vez más a la locura.
¿Os podéis creer que llevaba años sin leer a Stephen King, siendo uno de mis autores favoritos desde niña? Había que ponerle remedio, y me puse con "Las cuatro estaciones", un conjunto de 4 novelas cortas divididas en dos tomos.
Esta es la reseña del primer tomo (Primavera y verano), que recoge las siguientes novelas cortas:
👉🏻 Rita Hayworth y la redención de Shawshank: Andy Dufresne entra en prisión, condenado a cadena perpetua por el supuesto asesinato de su mujer y el amante de esta. Su presencia en la cárcel comienza a cambiar su entorno y a influir en la vida de los demás reclusos que le rodean, y pronto se convierte en una figura que despierta interés tanto en ellos como en los trabajadores de la prisión.
👉🏻 Alumno aventajado: Un adolescente descubre que uno de sus vecinos es un antiguo nazi que huye de la justicia, y lejos de delatarle, usa la información para chantajearle. A cambio de su silencio, el anciano le ofrecerá información sobre los campos de concentración para satisfacer su más morbosa curiosidad, lo que poco a poco irá desembocando en una espiral obsesiva que les afectará cada vez más a ambos...
Ambas historias me gustaron mucho, pero especialmente la segunda, que me mantuvo totalmente enganchada a pesar de su ritmo pausado. Porque ya sabéis, Stephen King se toma su tiempo para contar sus historias... Pero esto es precisamente lo que a mi me encanta. Siempre digo que el autor tiene algo que te atrapa absolutamente, aunque te esté contando durante diez páginas como el protagonista se hace el desayuno mientras piensa en sus movidas. Ambas historias tienen adaptación, y para mi vergüenza aún no he visto ninguna. Vergüenza a la cual planeo poner remedio pronto, prometido.
Ambas exploran la psicología humana, y en esta ocasión tenemos un terror más diluido, aunque en ningún momento deja de lado esa parte más turbia de la naturaleza humana.
Actualmente ya estoy leyendo la segunda parte y me está gustando igual que la primera. Ahora que me reenganché al autor, probablemente no vuelva a pasar tantos meses sin leerle de nuevo ❤️🩹
Mirad, de Stephen King se pueden decir muchísimas cosas: que escribe libros sospechosamente rápido, que no borda ni un final, que podría hacerse un juego de beber con sus repetitivos clichés, que debería contratar un CM para su cuenta de Twitter. Pero al César lo que es del César, sus obras han moldeado el entretenimiento de finales del siglo XX, y parte del XXI, trascendiendo en muchos casos la literatura. Para prueba, la enorme cantidad de adaptaciones cinematográficas exitosas. Ahora imaginaos a un Stephen King en los años 80, consolidado como autor y en la cresta de la ola, hinchado como un palomo, presentando a su editor cuatro nuevos manuscritos a su editor ¿Qué nuevas y terroríficas pesadillas habrá vomitado esa perversa creatividad? Coño, pero si esto son dramas, un drama carcelario y uno de psicópatas. Señor King, no se a que juega usted, con esta excentricidad se la va a pegar... Y no, no se la pegó.
En España estas cuatro novelas cortas se dividieron en dos dípticos separados, quizá para facilitar la digestión de las lecturas, pero muy probablemente para capitalizar el doble. Así que, en esta reseña solo hablaré de las dos primeras, Rita Hayworth y la Redención de Shawshank y Alumno aventajado, ambas adaptadas al cine.
La primera no necesita presentación, todo el mundo ha visto Cadena Perpetua, con ese soberbio Morgan Freeman y ese Tim Robbins en estado de gracia; y si no la habéis visto, os envidio enormemente: ojala pudiera volver a esa cinta con ojos vírgenes. Esta es la historia de un preso sentenciado a cadena perpetua, Andy Dufresne, encerrado por el asesinato de su esposa y su amante del que el se declara inocente. En esta pequeña novela conocemos la leyenda de Andy a través de Red, el hombre que consigue cosas, y su único amigo en la cárcel. Es una historia perfecta en su sencillez: perfecta en el sentido que ni le falta ni le sobra nada. Aunque el lenguaje cinematográfico le agrega un componente más inmersivo, en parte debido a que la narración original es una declaración de Ned, que es testigo a veces de primera pero generalmente de segunda mano de las andanzas de Andy. Independientemente, la historia, que es lo importante, es asombrosa, y así se lo tuvo que parecer al editor. Coño, el abuelo King hace drama, y hace muy buen drama.
Alumno aventajado pierde por agravio comparativo: es tan buena la anterior historia que esta palidece a pesar de muy buena. Aquí hay que ser justos y juzgar la historia por lo que es y no por lo que uno quiere que sea. Sería injusto proceder de otra manera. En esta historia se nos cuenta cómo un adolescente encantador, buen estudiante, buen deportista, envidia de todas las madres del vecindario, descubre que su vecino, un anciano teutón anónimo, es, en realidad, un ex-gerifalte nazi. Lo que al principio parece una historia de chantaje, en la que el "alumno aventajado" se aprovecha del anciano para satisfacer su morbosa curiosidad por las travesuras arias en los campos de concentración, pronto empieza a convertirse en una historia de psicópatas al uso en la que la maldad interior, la descubierta y la anestesiada, florecen con siniestros y exuberantes colores. Me hubiera resultado más interesante si King hubiera decidido continuar por el camino insinuado al comienzo, es decir, me hubiera gustado más que continuara con esa historia de acoso al anciano hasta que los recuerdos y los remordimientos hubieran acabado con el, y el adolescente, en su sádico chantaje, hubiera terminado por transformarse en el reflejo de ese antiguo celador nazi. Hubiera sido interesante ver si Stephen King conseguía algo tan complicado como humanizar a un nazi jubilado. Desafortunadamente, la historia va por otro lado, mucho más visceral y sangriento. Claro que, no en balde, hablamos de Stephen King, un señor cuya perversidad carece de freno de mano.
Tengo curiosidad por cómo serán las siguientes dos historias. Tengo entendido que una de ellas es la que dio origen a la película Cuanto conmigo, otro clásico de los ochenta. De la otra, sinceramente, ni me suena. Veremos que tal está ese segundo díptico. Por mi parte, esta primera parte queda total y absolutamente recomendada, independientemente de que seáis o no aficionados al terror en general, o a Stephen King en particular.
"Hay una lamentable escasez de objetos bellos en el mundo, y lo más lamentable de todo es que la mayoría de las personas no parecen darse cuenta siquiera de ello"
Las dos historias que aquí aparecen son parte del original "Different seasons" que por cuestiones de edición, en español aparecieron en dos tomos. Pueden leer mi reseña del segundo aquí: Otoño e Invierno
Rita Hayworth y la redención de Shawshank: Inspirador y terrorífico. Es la forma de describir esta novela. • Es inspirador por la forma que nos plantea de ver la libertad, de disfrutarla, de hacerla nuestra aunque se nos sea arrebatada. De no dejar ir la sensación de ser libres aunque estemos enjaulados, de permanecer siendo nosotros. • Es aterrador porque... es real. Entiendo que no es una historia de terror convencional. Aquí no hay perros rabiosos, no hay fans psicóticos, no hay niñas sobrehumanas y aun así asusta mucho más que lo anterior. ¿Por qué? PORQUE ES REAL. Porque lo que King plasmó respecto a las situaciones que soportan los prisioneros pasa. Pasaba en los 40'. Pasa ahora. Seguirá pasando. Y eso señores, eso da más miedo que cualquier hotel embrujado
"Si quitas a un hombre la libertad y le enseñas a vivir en una celda, parece perder su capacidad de penar en otras dimensiones"
Alumno aventajado: Brillante. Uno de los temas que más despiertan mi interés es la Segunda Guerra Mundial. No, no la historia que cuenta USA, me interesa más la historia real. Pero aún así disfruté a sobremanera esta novela. Lo más fascinante, sin lugar a dudas, es el desarrollo de los personajes. El cómo páginas tras página se van hundiendo en lodo y dejan ver lo que hay dentro de ellos. Un relato brillante que nos muestra los sentimientos más oscuros que puede albergar un hombre.
Me han encantado ambos relatos. Primavera tiene algunas partes que me resultaron aburridas (por eso el cuatro sobre cinco) pero Verano es la perfección pura, y ese final... excelente.
"Recuerda que la esperanza es una cosa buena, tal vez lo mejor del mundo, y lo bueno jamás muere"
1/ Esperanza, primavera eterna: ‘Rita Hayworth y la redención de Shawshank’: (5*) “No es una hoja de papel lo que hace a un hombre, ni la cárcel lo que lo deshace” Creo que, a estas alturas, y más por ser ya una obra de culto, el relato de la ‘Primavera’ de King, no necesita presentación ni un previo argumento explicativo. Es inevitable no comparar el famoso relato del maestro con su adaptación en pantalla. Y esto es lo que voy a hacer, en cierta medida; pues opino que puede ser, igualmente, una reseña diferente. ‘Cadena perpetua’, el film, contiene todos los elementos de la historia de Stephen King, pero los aúna y selecciona, modificando y añadiendo escenas, para conseguir más efectismo y un relato particular con personajes más opuestos; los malos muy malos y los malos- buenos- sufridores, la cuadrilla inseparable, un alcaide todopoderoso y su mano derecha, crímenes injustificables y ocultados. y Con ello, no quiero desdeñar para nada la película, pues para mi es excelente y retrata, denunciando, los abusos del poder penitenciario y la institucionalización de los ‘perpetuos’ (con dos sabias, dramáticas y nostálgicas escenas del intento de re-inserción fuera de los muros; la segunda con un vuelco de los acontecimientos). Si bien, la esencia sobre el mensaje acerca de la libertad y la lucha personal por la ilusión, (‘empeñarse en morir o empeñarse en vivir’) queda omnipresente en la retina y el alma del espectador. En cambio ‘La redención de Shawshank’, no es un relato testimonial cronológico, sino salteado, con mayor dimensión en sus claro- oscuro, bajo la visión de Red, el hombre que lo consigue todo, y de cómo mitifica a Andrew Dufresne, el preso ‘impasible’, por su determinación e imperecedera ilusión por vivir. Aquí ambos personajes se saben culpables, uno por los trapicheos de su trabajo, y el otro por su terrible crimen (que se especifica, dando a entender a lo que conduce el odio). También el ambiente del presidio y su día a día es menos benévolo bajo la exclusiva descripción del autor; con un desarrollo más coherente (las hermanas, las corrupciones internas, amenazas y demás relacionado con el lavado de dinero y la compra de favores, así como su consecución; muy diferente a la película, y también más obvia), destilando una atmósfera más sucia y cruda (si bien, King no se ceba en demasía, lo deja notorio para que lo vivamos plenamente). Los dos personajes son únicos protagonistas, y casi todo el relato es narrado (a excepción de unos diálogos con Andy) y descrito por Red, con lo que vio, vivió y escuchó acerca de este. Ello conlleva y añade una fuerte carga de mitificación y leyenda, que envuelve a la historia, por la profunda admiración, que quizá, el personaje de Red siente por alguien por primera vez en su vida. No hay duda alguna que ambas voces, film y relato, (las dos magníficas, me quedo con ellas por igual) contienen una serenidad y magia única, narrando una historia acerca de la verdadera redención y obstinación por vivir; dejando aflorar la esperanza, que es el significado de todo rumbo vital. Es un bello canto a la libertad y el entusiasmo por la vida. Me ha encantado. Como no podía ser de otra manera. Y dice mucho, pues la película es una de mis favoritas de todos los tiempos.
2/ Verano de corrupción: ‘Alumno aventajado’(4*): Todd Bowden es un avispado y brillante adolescente que reparte periódicos, entre otras labores. Un día decide adentrase en la casa de uno de sus clientes; el que él presume que es un anciano de pasado oscuro; un antiguo jefe de las SS.
En el segundo relato largo, o novela corta (cómo quiera verse; pero yo, particularmente, me quedo con el segundo término) dentro de la subdivisión estacional, King retoma su pulso por excelencia, el del terror humano, lo espeluznante, bochornoso y más terrible. No hay duda que el autor es un genio adentrándose en las oscuridades más profundas del ser humano; y este soberbia obra lo ratifica (y lo digo, no siendo de mi agrado leer acerca de tanta maldad). El aura que envuelve la trama destila horror y crueldad, perversidad, frialdad y falta de empatía. King nos presenta (una de sus especialidades y puntos fuertes) a dos personajes principales turbios, directamente negros y demoníacos: un psicópata y un aprendiz en ciernes de ello. La diferencia entre ambos, básicamente, es su experiencia y enfrentamiento con la realidad. Mientras que el anciano tiene esa serenidad y templanza que da la maestría, el chico es mucho más flemático e incoherente en sus actuaciones; no ha aprendido a desgranar su rabia y crueldad. Pero algo en que los dos coinciden, es en su intento de huida de lo que son; sin precisamente luchar, además de su exposición a la realidad de su ser. Dussander esconde y reniega de su crueldad por supervivencia, y Bowden lo hace por egoísmo y proyección de futuro. No obstante, al unir su camino junto a del malvado Kaiser de Patin, se descubre al él mismo y de lo que es capaz, al tiempo que el viejo despierta de su somnolencia vital, recuperando su motivación. Una unión explosiva, que se divide en dos actos. Por un lado, en el desarrollo de la intimidad y conocimiento de los protagonista y su particular contienda, con el juego del gato y el ratón. Y por el otro, en el entramado que se acaba formando, con el devenir de las casualidades, y su justicia poética. No puedo más que admirar el trabajo que hace King, al adentrarnos en una historia tan espeluznante, pero soberanamente bien escrita y radiografiada psicológicamente. Es por ello, y como me reitero, pese a no agradarme particularmente sus personajes (por no disfrutar esa aura tan insana y perversa, sin escape alguno), tengo que admirar y reconocer lo notable; y éste es el caso. A los demás que se encontraran en mi situación, decirles que la cosa se enmienda; como no podía ser de otro modo (ojalá pasase en la vida real también). Me ha gustado mucho.
Spoiler-free recenzija: PROLJEĆE LJUDSKE UPORNOSTI I LJETNE PSIHOPATSKE IGRE
Nakon zbirke Mrkli mrak, bez zvijezda po drugi put u ovoj godini odlučio sam dati priliku Kingu da me oduševi zbirkom priča. Godišnja doba su to uspjela na jednako maestralan način.
PROLJEĆE NADE - RITA HAYWORTH I ISKUPLJENJE U SHAWSHANKU Vjerujem da su mnogi s ovom pričom upoznati kroz film koji vjerno slijedi radnju uz manje izmjene po putu i nešto veće na kraju. Priča je to koja govori o zatvoru u kojem su svi nevini i svima je kriv odvjetnik što su upravo tamo. Među svim tim nevinim ljudima našao se jedan koji je zbilja nevin. Upravo dolaskom u zatvori i taj čovjek postaje kriminalac.
Priča se odvija iz pripovjedačke perspektive dugogodišnjeg zatvorenika koji ju sastavlja iz razgovora s drugim zatvorenicima i vlastitih pretpostavki. Nemoguće je ne povući paralelu sa Zelenom miljom: radnja se odvija u zatvoru, nevin čovjek u centru, humanizacija zatvorskog sustava, prepričavanje radnje kroz pisanje zatvorenika/djelatnika zatvora, osnovna poruka nade i još nebrojeno detalja. Od te dvije priče milimetarsku prednost ipak dajem Zelenoj milji zbog glavnih likova; Coffey/Paul tandem je vanserijski kod su Dufresne/Rede „samo“ izvrsni te dodatne dimenzije povijesnog konteksta i nadnaravnim elemenata. OCJENA: 5/5
Ako govorimo o filmskim ekranizacijama onda je Zelena milja gotovo identična s 95% dijaloga preuzeto iz knjige, dok je s obzirom na kratkoću predloška (stotinjak stranica) Iskupljenje u Shawshanku ipak ostvarenje koje je podiglo predložak stepenicu iznad, iako im dodatak zadnje scene nije trebao.
IZDVOJENI CITAT: „Količina stručne financijske pomoći koja je potrebna nekom pojedincu ili tvrtki izravno je proporcionalna broju ljudi koje su taj pojedinac ili tvrtka zajebali.“
LJETO KORUPCIJE - DAROVITI UČENIK Od svih pročitanih Kingovih priča ova je daleko najmorbidnija i najprovokativnija, koja često balansira na granici dobrog ukusa. Sve započinje vrlo naivno dolaskom trinaestogodišnjaka Todda na vrata starijem muškarcu u malom američkom gradiću. Razlog njegova dolaska je sve samo ne uobičajeni, Todd ga razotkriva kao bivšeg nacista i zahtjeva da mu ispriča sve o ratu, koncentracijskim logorima i vlastitim iskustvima. Kakav će to utjecaj ostaviti na mladu osobu? Upravo je taj element ponajviše uznemirujuć, rječnik koji King koristi je na pojedinim mjestima poprilično vulgaran dočaravajući gradaciju propadanja, a motivi i postupci potresni. King vrlo sirovo i detaljno donosi nastanak psihopata, koji za svoju okolinu izgleda milo i drago, nevjerojatno dobro prikrivajući problem pred drugim ljudima.
Veza koja se stvara između Todda i starca je s jedna strane poprilično ljudska (stariji čovjek koji žudi za društvom), dok je s druge strane vrlo neprijateljska i ucjenjivačka, gotovo da se međusobno hrane izopačenosti. Ova priča može potaknuti cijeli niz rasprava koje se vrlo često vode u današnje vrijeme, pogotovo nakon svakog tragičnog masakra diljem svijeta, a osnovno pitanje glasi koliko je čovjek zapravo određen rođenjem, a koliko ga okolina formira, nastaju li ubojice utjecajem okoline? Da li se društvo temelji na ograničavanju pokazivanju vlastitih demona ili ih ono stvara? OCJENA: 5/5
Filmska ekranizacija Apt Pupil nije sjajna, ali ne mogu reći da je loša. Jednostavno, film ne može prenijeti misli i unutarnju borbu pojedinca i time njegovu izopačenost i razvoj psihopata, a još je k tome ublažen u nekim dijelovima. Doduše, moram pohvaliti kraj koji je drugačiji, zapravo je morbidniji nego u knjizi. Skoro da ostavlja prostor za nastavak!
IZDVOJENI CITAT o ratu i moralu: “Propovijedaju o moralu, a istodobno napalmom spaljuju djecu i starce. One koji demonstriraju protiv nesretne azijske pustolovine ove zemlje tuku pendrecima na ulicama. Vojnike koji ubijaju nevine predsjednici odlikuju i priređuju mi parade dobrodošlice. Samo onima koji izgube sude zbog ratnih zločina zato što su slušali zapovijedi.“
Odmah nastavljam s preostale dvije priče sa željom saznati može li King pogriješiti, već na polovici mi je jasno zašto ovu zbirku zovu njegovom najboljom!
Hacía décadas que no leía a King y debo confesar que siempre lo he leído en su faceta de terror, pero me habían recomendado mucho este libro y ya le tocaba. En el libro vemos dos relatos; el primero es el que dio pie a la magnífica película "Cadena perpetua" y que, salvo en algunas pequeñas diferencias, es prácticamente igual... Casi diría que es incluso mejor la película. En este relato vemos como el autor hace un crítica del sistema en EEUU, desde el policial, judicial y penal. Nos habla de corrupción, de la durísima vida en la cárcel y de que a pesar de eso, hay un hombre en la historia que no se deja doblegar. Pero dejadme que haga más hincapié en el segundo relato del libro: "Alumno aventajado". Sin ser una historia de terror, su lectura sí ha sido aterradora. Ver cómo la maldad se puede esconder en los envoltorios más perfectos y preciosos, o habitar en los individuos que nos parecen más corrientes, de verdad que atemoriza. En este último relato, King llena todo de simbolismo y de una feroz crítica hacia multitud de temas: la tenencia legal de armas, el sistema educativo, el buenismo y patriotíco sentimiento americano y que siempre defenderá a su chicos de sonrisa perfecta y cabello brillante, solo por dar la imagen de chaval decente "si es guapo, pulcro y saca buenas notas, no puede ser mala gente". La historia es brutal, fuerte, intensa y nos enseña como las personas con maldad se sirven de otras igual para hacerse de parásitos mutuamente. No os voy a contar mucho más, ya que tenéis que leer estas dos historias sin falta si aún no lo habéis hecho y corro el riesgo de destriparos algo importante de la trama. De verdad que son historias que dejan tocada, en particular la última de ellas. Muy interesante también el epílogo del autor donde nos cuenta la razón de que estas historias sean más cortas y nos explica la diferencia entre relato y novela, cosas que no voy a contaros aquí a vosotros, principalmente por no adormeceros resultando pedante hablando de cosas que ya podréis leerle a él y que es el que tiene la capacidad narrativa y no yo😂
Absolutamente maravilloso, este libro de relatos, originalmente fue publicado en un solo tomo y que en su reedición fue dividido en dos partes, en este, su primer tomo, contiene dos relatos:
"Rita Hayworth y la redención de Shawshank" que es mas conocida por su versión en película llamada "sueños de fuga". Al ser un relato es natural que la película este muy apegada a la historia, aunque si que tiene sus diferencias, pero en general es básicamente lo mismo, sin embargo como siempre, me quedo con su versión original en papel, donde además se disfruta de la maravillosa narrativa de King. Extraordinario relato.
"Alumno Aventajado", que también tiene su versión en película, llamada "Verano de corrupción". Es absolutamente maravilloso e increíble, un retrato a la maldad pura, donde dos personas, un adolescente inteligente y un anciano ex nazi, se juntan en circunstancias muy peculiares, esto hace cambiar la vida tanto del adolescente, como del viejo, el primero porque lo hace sacar el monstruo que lleva dentro y el segundo porque hace renacer al monstruo que ya era. La maldad en estado puro.
Excelente, absolutamente increíble, como Epílogo, el mismo king nos cuenta cómo es para él ser encasillado como un escritor de terror y además de novela, ¿qué pasa cuando además de escribir una novela corta o relato ni siquiera es de terror? Estamos tan acostumbrados a encasillarlo en este género, que no tiene nada de malo, pero a veces nos cuesta darnos cuenta que tiene otro tipo de novelas, el thriller, el suspense, el drama y además es absolutamente un genio en estos géneros también.
King nos dice que su estilo narrativo es muy sencillo, no demasiado literario y en ocasiones desmañado y que este estilo es precisamente lo que le ha generado el éxito, ya que su narrativa sencilla equivale a una hamburguesa gigante de McDonald's y pues así las cosas, al publicar esto y tener críticas que decían que él podía publicar la lista de la lavandería y aún así ser best seller, se topó con que estos relatos eran demasiado largos para ser cuentos y demasiado cortos para ser novela y además no son de terror, pero a pesar de todo ello, su estilo narrativo, el género que escriba, lo que busca es llegar a la gente, lograr la empatía y que nosotros como lectores disfrutemos con cada página y ¿saben que? lo logra al 100%
Creo que el Sr. King es un genio de la escritura, si bien tiene trabajos que personalmente no me gustan, lo cierto es que con él me pasa que voy al extremo, o lo amo o lo odio, y lo que me gusta realmente me extasia, lo disfruto y no puedo evitar terminar el libro casi dando aplausos de pie. Este es uno de esos, aplausos Sr. King, con estos relatos ha creado algo digno de leerse.
"Estas historias me agradan de verdad, y creo que a una parte de mí mismo siempre le gustarán. Espero que te gusten, lector y que te proporcionen lo que todo buen relato te debiera de proporcionar: hacerte olvidar por un rato lo que te agobia y transportarte a algún lugar en que nunca hayas estado. Es la magia más amable que conozco". S.K. Simplemente lo logró, para tratarse de novelas cortas, está muy buen detallado todo, las situaciones, los personajes, sus emociones; todo se siente tan palpable que termine perdiéndome en la historia, desconectado de la realidad. Por lo que respecta a estas 2 estaciones (primavera y verano) logre simpatizar con los personajes, aunque esto me produjo sentimientos encontrados, si bien me mortificaba por los conflictos que se afrontaban, a la vez recordaba que no eran los buenos de la historia. ¡Curioso!
Por dios! si solo hubiera agarrado 10 páginas del relleno innecesario que tenía y lo hubiera puesto al final (para alargar en “detalles”) me habría sentido plenamente conforme, exceptuando este exabrupto, el libro es genial! de lo mejor de King y las dos adaptaciones cinematográficas, aún que con claras diferencias, las dos son igualmente magistrales
Me gustó más el primero, completo y entretenido en todo momento, te hace ver con otros ojos la vida que pueden llevar los presos. Esta historia te da un torbellino de emociones.
Alumno aventajado me gustó pero me parece muy largo, y lo de los animales me perturbó :( entiendo el fin pero no me gustó. Por otro lado es increíble como se juntan dos almas malvadas... Una que nace y otra que se reencuentra a sí misma.
Cozy jesenji džemper Dan 3#spooktober izazova koji su osmislili @kockica.reads @djentile_ i @natasa_i_king Za promenljive jesenje dane topli džemper,kafa i knjiga. Stephen King baš i ne može da se uračuna u cozy reading osim ako je knjiga poklon prijatelja(hvala još jednom draga @contessa_tamara ) pa greje dušu. A ume King da napiše i toplu priču,i te kako. Da pređemo na recenziju STEPHEN KING-GODIŠNJA DOBA/KNJIGA 1 🌱PROLJEĆE NADE RITA HAYWORTH I ISKUPLJENJE U SHAWSHANKU ✒"Prema tome,ako tražite izravan odgovor na pitanje pričam li vam o stvarnom čovjeku ili legendi koja se nataložila oko njega kao biser oko zrna pijeska,moram vam reći da je odgovor negdje između. Siguran sam jedino da Andy Dufresne nije bio ni nalik ni meni ni ikome drugome koga sam poznavao otkako sam došao u zatvor. Unio je petsto dolara natrpanih u stražnji ulaz,ali nekako je uspio uneti još nešto. Možda osjećaj samopoštovanja ili osjećaj da će na kraju on pobjediti...ili je to možda jednostavno bio osjećaj slobode,čak i u ovim sivim zidovima. Bilo je to kao neko unutrašnje svjetlo koje je nosio kamo god je pošao." 🌱Šošenk definitivno jeste comfy priča 🌱Priča o prijateljstvu zasnovanom na divljenju i međusobnom uvažavanju 🌱Priča o slobodi koju nosimo u sebi i koja nas kao magični plašt obavija i štiti 🌱Priča o strpljenju i nadi u povoljan ishod 🔆LJETO KORUPCIJE-DAROVIT UČENIK ✒"On i dječak su vjerojatno odvratni,hrane jedan drugoga...hrane se jedan drugim." 🔆Dakle-Leto,i datovit učenik. Šta može da pođe po zlu 🤷♀️O,može i te kako,jer King 😂 Priča je da se smrzneš. 🔆I ovo je priča o prijateljstvu,ali o onome što ne sme da se nazove tim imenom. Međutim,da bi se poznavalo dobro,mora se znati i zlo 🔆Ovo je priča o dečaku i starcu,o bolesnoj povezanosti gde se prvi hrani sećanjima logorskog upravnika,a ovaj drugi počinje da uživa u buđenju duhova prošlosti 🔆Ovo je priča o strahu od izdaje i otkrivanja 🔆Ovo je,za razliku od mnogih Kingovih romana i priča koje sam do sada čitala gde su deca junaci u borbi protiv monstruoznosti sveta odraslih,priča o tome kako nisu sva deca anđelčići kakvima volimo da ih zamišljamo. 🤓Odoh da se umotam u džemper i otkrijem šta donose jesen i zima
En este libro encontramos 2 magníficos relatos de Stephen King, uno por cada estación, Primavera y verano. Rita Hayworth y la redención de Shawshank. Andy Dufresne es condenado a cadena perpetua por el asesinato de su mujer y el amante de ésta, crímenes que no ha cometido. Resignado a pasar el resto de su vida en prisión, entabla amistad con Red, el hombre que "consigue cosas", y se dedica a la geología y a disfrutar de los pósters de divas de Hollywood que éste le consigue. Alumno aventajado. ¿Qué haríais, si descubrieseis que vuestro vecino es un antiguo oficial nazi, uno de los más buscados? Posiblemente, lo denunciaríais. Pero lo que hace el protagonista de esta historia es todo lo contrario. Él hace que el anciano le cuente las más truculentas historias de los campos de concentración, a cambio de no llamar a la policía, sin siquiera imaginar cómo esto va a afectarle en un futuro. No puedo contar nada más de cada relato sin hacer spoiler, aunque muchos ya los conoceréis porque ambos han sido adaptados cinematográficamente, estos son los relatos en los que están basadas las películas Cadena perpetua y Verano de corrupción, pero si os puedo decir, que recomiendo su lectura, no tienen nada que envidiar a las películas. Como todas las novelas de Stephen King se leen rápido y te enganchan desde la primera página, el relato de Rita Hayworth y la redención de Shawshank, a mí personalmente se me hizo un poco monótono y predecible, porque he visto muchas veces la película Cadena perpetua y es muy fiel al relato. El relato de Alumno aventajado te mantiene enganchado desde el inicio, queriendo saber que pasará, con intriga y mucha tensión llegado a cierto punto del relato y verdaderamente debo decir que el final me ha sorprendido.
3,8 El primer relato es genial y la película aún mejor. El segundo relato es realmente perturbador. Es genial como King logra adentrarse en la mente humana y en esos recovecos ocultos en donde están los verdaderos demonios y monstruos.
Este libro es una recopilación de dos novelas cortas y me han gustado tanto que estoy deseando leer Las Cuatro Estaciones II. Los libros de este estilo de King son como una maquinita de premios de la feria, nunca sabes que te va a tocar, pero siempre es divertido.
No voy a decir de que van las historias, porque a mi me encanta leer estas recopilaciones sin saber nada. Solo diré que la segunda ha sido mi favorita.
He de decir también que el epílogo me ha puesto el corazón blandito. No puedo evitar sentir una cercanía enorme con el escritor cada vez que dedica unas paginas a hablarnos. De alguna extraña form, es como leer la carta de un viejo amigo.
Llegué a este libro desde la película Cadena Perpetua del año 1994 y debo admitir que me sorprendió saber que el autor del relato donde se basó era Stephen King. El género de terror no es mi predilecto, pero cuando supe de esta obra no pude evitar la tentación de leerlo. Y no me defraudó.
Las cuatro estaciones es un libro que recoge cuatro relatos cortos de King divididos en esta edición en dos volúmenes. Se trata de historias a medio camino entre el cuento y la novela corta que el autor escribía después de terminar algunas de sus primeras y famosas novelas a modo de relajación argumental para poder vaciar su mente y afrontar la transición hacia una nueva obra.
A esta primera entrega corresponden dos de ellos: Rita Hayworth y la redención de Shawshank (primavera) y Alumno aventajado (verano), dejándome ambos muy buenas sensaciones.
El primero, como ya he señalado, ha sido adaptado en la gran obra cinematográfica protagonizada por Tim Robbins y Morgan Freeman, logrando en ambas obras una calidad muy alta. Para mí, el relato es la esencia más pura de la película, cuyo guión creo que está muy bien confeccionado. El argumento es sencillo, los lugares son básicos pero los personajes están muy bien plasmados, logrando una profundidad tremenda en tan pocas páginas.
Por su parte, el segundo relato es más extenso, con un argumento más oscuro y unos elementos mucho más viscerales, creando una atmósfera de tensión constante donde no se sabe muy bien qué es lo que va a pasar ni cómo van a reaccionar los personajes a las distintas situaciones a las que se ven expuestos.
Tal y como señala el propio King en un epílogo añadido a esta edición, con estos relatos pretende demostrar que no es solamente un autor de género de terror, sino que es capaz de afrontar otros retos y hacerlo a la altura de los grandes literatos americanos del siglo XX. Y, en mi opinión, lo logra.
No son relatos muy complejos, pero juegan ambos con la psicología humana, creando elementos que colocan a sus personajes en situaciones muy extremas y el lector se ve envuelto en la constante duda de no saber qué opción tomaría en su lugar. Y es que los protagonistas de ambas historias son personajes de gran altura, con sus tribulaciones internas, sus inquietudes, sus aciertos y su lucha contra su pasado o su futuro.
Muy buena lectura este primer volumen, habrá que seguir con el siguiente.
Me ha gustado mucho. Me ha enganchado e incluso hubo partes que me ponían los pelos de punta, algo que siempre consigue Stephen King. Si tuviera que quedarme con uno de los relatos elijo el segundo, porque es el que mas me hizo sentir. Aunque los dos están muy bien. Aunque no son novelas de terror si que te pone la piel de gallina , como siempre Stephen King no defrauda.
Esta es, personalmente, una de las mejores colecciones de novelas cortas que Stephen King nos puede ofrecer. Pese a que estos relatos no pertenecen naturalmente al género de terror, cada uno contiene cierto componente siniestro y seductor. Como dato curioso, Las cuatro estaciones es el segundo material corto que King público. Cada uno de los cuatro relatos, correspondientes a cada una de las estaciones del año y divididas en dos tomos: Primavera y Verano / Otoño e Invierno ―que posiblemente reseñe muy pronto―, nos encamina por mundos tan poco explorados y francamente fascinantes. ¡Comencemos!
RITA HAYWORTH Y LA REDENCIÓN DE SHAWSHANK
ESPERANZA, PRIMAVERA ETERNA
Esta nos interna directamente en una prisión, junto a Red, un convicto condenado a cadena perpetua, cosa que lo enlista entre los institucionalizados. Red, sin embargo, reconoce el miedo que siente si, en última instancia, llegase a recuperar su libertad. Mientras tanto este nos cuenta la historia de cada uno de los distintos prisioneros, y en especial la de Andy Dufresne, un banquero llevado a prisión supuestamente por haber asesinado a su esposa y ―si bien lo recuerdo― también al hombre con el que le ha sido infiel. A comparación de Red, Andy no pierde la esperanza de recuperar su libertad (ya que él mismo nos deja relativamente claro durante casi todo el relato que es inocente, esto debido a las pocas pruebas en su contra, y bastante mediocres aparentemente, que podrían perjudicarlo, o al menos es lo que su abogado le dice). El ritmo de la historia me pareció excepcional y fácil de digerir, pese a la fluida prosa del autor. De verdad me sentí uno más dentro de esa prisión, y con sorpresa me vi identificado con varios de sus reos. Stephen King supo cómo incorporar a su historia la realidad necesaria, sin tener que recurrir a explicaciones o detalles efímeros. Hubo momentos en los que llegué a sentir gran compasión, e incluso a creer que hasta los condenados a cadena perpetua tienen conservan la esperanza.
ALUMNO AVENTAJADO
VERANO DE CORRUPCIÓN
Este me pareció quizá no lo suficientemente bueno como el anterior, aunque no por ello menos fascinante. Sospecho que el motivo se deba a lo poco convencional que me resultaron algunos de los acontecimientos que la historia contiene (“Venga, ya sé lo que van a pensar algunos, que es sólo una historia de ficción, sí, y estoy consciente, pero hasta el peor escritor sabe cómo convencer a un lector de que la muñeca poseída de la que escribió sí existe, y tiene la capacidad para instalarte en tus sueños cada noche”).
En fin, este relato nos presenta a Todd Bowden, un excelente alumno de secundaria (“como yo”), hijo de unos orgullosos padres (“como yo”), que le creen el muchacho más listo y brillante, con un potencial envidiable y un futuro prometedor (“Ya, ajá, como casi todos los padres ven a sus hijos”). Ahora, ¡vayamos al grano! Todd descubre que un anciano residente cerca de su localidad es en realidad un ex oficial de la SS, que durante sus años de gloria, por así decir a su juventud, estuvo a cargo de uno o dos campos de concentración durante la Segunda Guerra Mundial. No obstante, a partir de que Todd convence ―obliga, diría― a su vecino a contarle todos los trabajos que hubo realizado como partidario de los Nazis, lleva a este pobre muchacho a experimentar perturbadores pesadillas todas las noches, lo que poco a poco repercute en cada aspecto de su vida (desde no poder concebir una erección hasta perder el control de sus notas en el colegio).
This entire review has been hidden because of spoilers.
La primera de estas dos historias es La redención de Shawshank, y narra la historia de Andy Dufresne, un ex vicepresidente de un banco y ahora condenado a cadena perpetua por el presunto asesinato de su esposa. Él dice que es inocente, pero en Shawshank todos son inocentes.
Esta novela corta no es de terror. Y es brillante, de esas historias emocionales de King. Soy uno de los pocos seres humanos que no había visto la película antes de leer la novela corta, así que me sorprendí constantemente por todo lo que me contaba King, sobre todo con el plot final.
Es una historia emocionante, y la emoción la hacen los personajes. Siempre he pensado que las historias de King son más recordadas por los personajes que por el argumento en sí, y eso calza a la perfección en esta historia. Y es que ¿cómo olvidar a los personajes de esta cárcel?
Tienen que leerla. Y la película se transformó en una de mis adaptaciones favoritas de King. 📚 La segunda historia, Alumno aventajado. Esta va de de un niño reconoce que un vecino suyo es un conocido nazi y lejos de asustarse, abusará del anciano.
Es increíble cómo es que esta historia no se vende como una novela corta aparte. Esta si que es una historia de suspenso, y lo digo porque ese recurso está utilizado en cada página. Cuando hablamos de historias sobre nazis, sabemos lo crueles que pueden llegar a ser, y esta no está lejos de eso, de hecho, estoy seguro de que muchas personas pueden dejar de leer ciertas partes, por lo grotescas que son.
Lo otro que destaco es cómo King te lleva siempre a una dirección impensada. Es algo que requiere mucho talento, y es que uno como lector nunca podrá adivinar lo que va a pasar dentro de esta historia.
Es brillante, perturbadora y vertiginosa. Me gustó mucho, no sé si más que la primera historia, porque juega en otra categoría, pero es de esas que uno recuerda con el tiempo.
Admito que muchas de las historias de King las conocí viendo las películas muchíiiiisimo antes de leer los libros. De las primeras que llegué a ver fue Cuenta conmigo (Stand by me en inglés) que me pareció una película realmente bonita con un final que me dejó un poco impactada (yo era una mocosa en ese entonces) y años después vi Sueños de fuga (también conocida como Sueños de libertad, y en inglés como The Shawshank redemption) y me enamoré de la película. Por eso en cuanto me enteré que ambas eran adaptaciones de dos historias que aparecían en el libro de Las cuatro estacionesTENÍA que leerlas.
El libro original tiene cuatro partes que claramente hacen honor a la historia que representan:
Primavera de esperanza Verano de corrupción Otoño de la inocencia Un cuento de Invierno
Siendo las primeras dos las que conforman este volumen. Primavera de esperanza corresponde al cuento Rita Hayworth y la redención de Shawshank libro en el que está inspirado Sueños de fuga. Es una historia bellísima y triste, transmite un mensaje sobre esperanza y fe, resulta triste y hasta temible porque es algo muy real. Mi único “pero” para esta historia es que fue muy corta para todo lo que quiere abarcar y llega a parecer un puñado de acontecimientos nada más.
En el caso de Verano de corrupción terminé un poco traumada. La historia es muy muy buena, pero resulta exageradamente macabra. Supongo que eso se debe a que a pesar de ser algo muy poco probable es algo que también pudo haber pasado. Realmente nos relata una historia retorcida sobre la corrupción de las personas.
Realmente me gustaron mucho estos relatos. Por historias como estas es que afirmo que algunos de los mejores textos de no son necesariamente historias de terror.
Para ver la segunda parte de la antología Las cuatro estaciones:
Este libro originalmente lo estaba leyendo en la versión completa de GRIJALBDO, pero debido a problemas de alergia :c tuve que dejarlo de lado y ponerlo únicamente cómo elemento de colección, debido a que estoy hasta el cuello con la universidad ahorita y de que tengo el segundo tomo de estas 4 historias en una versión de bolsillo también por el momento únicamente pondré como leídas estas dos historias y la de EL CUERPO y EL MÉTODO DE RESPIRACIÓN las dejaré para un momento más adelante en el que no tenga que morir con tareas y proyectos.
PRIMAVERA DE ESPERANZA Y VERANO DE CORRUPCIÓN...
Qué decir, simplemente HERMOSOS Y GENIALES, Andy Dufresne junto con Red Boyd son una pareja de amigos hermosa y Todd y el señor Dussander son macabros.
De los mejores cuentos cortos que he leído del maestro.