What do you think?
Rate this book
重力小丑
春，是我 弟弟。
是我 同母異父的 弟弟。
是我母親 不幸遭受強暴而生下的 弟弟。
這是父母未曾刻意隱瞞，我們兄弟卻從不願觸及的身世之謎。
神吶！請告訴我，拆解了DNA之後的我們，究竟還能不能稱為一家人？
我需要小丑高空盪鞦韆的勇氣，在下一瞬間甩開重力，奔向無拘無束的天空！
春從二樓一躍而下。
如櫻花落英繽紛，輕輕地，揭開了序幕……
一連串動機不明的縱火案、火場附近不約而同出現的塗鴨藝術，兩者有何關聯？
謎樣的塗鴨留言，隱藏著什麼樣的犯罪設計？是誰主導了這一場必然的殺機？
撥開重重的謎團與愛恨的糾葛，令人驚愕的事實將一躍而出……
什麼是正義？什麼是家人？什麼又是人倫與道德？
是我 同母異父的 弟弟。
是我母親 不幸遭受強暴而生下的 弟弟。
這是父母未曾刻意隱瞞，我們兄弟卻從不願觸及的身世之謎。
神吶！請告訴我，拆解了DNA之後的我們，究竟還能不能稱為一家人？
我需要小丑高空盪鞦韆的勇氣，在下一瞬間甩開重力，奔向無拘無束的天空！
春從二樓一躍而下。
如櫻花落英繽紛，輕輕地，揭開了序幕……
一連串動機不明的縱火案、火場附近不約而同出現的塗鴨藝術，兩者有何關聯？
謎樣的塗鴨留言，隱藏著什麼樣的犯罪設計？是誰主導了這一場必然的殺機？
撥開重重的謎團與愛恨的糾葛，令人驚愕的事實將一躍而出……
什麼是正義？什麼是家人？什麼又是人倫與道德？
392 pages, Paperback
First published April 20, 2003
11 people are currently reading
160 people want to read
About the author
Kōtarō Isaka
106 books741 followersKōtarō Isaka (伊坂幸太郎, Isaka Koutarou) is a Japanese author of mystery fiction.
Isaka was born in Matsudo City, Chiba Prefecture, Japan. After graduating from the law faculty of Tohoku University, he worked as a system engineer. Isaka quit his company job and focused on writing after hearing Kazuyoshi Saito's 1997 song "Kōfuku na Chōshoku Taikutsu na Yūshoku", and the two have collaborated several times. In 2000, Isaka won the Shincho Mystery Club Prize for his debut novel Ōdyubon no Inori, after which he became a full-time writer.
In 2002, Isaka's novel Lush Life gained much critical acclaim, but it was his Naoki Prize-nominated work Jūryoku Piero (2003) that brought him popular success. His following work Ahiru to Kamo no Koin Rokkā won the 25th Yoshikawa Eiji Prize for New Writers.
Jūryoku Piero (2003), Children (2004), Grasshopper (2004), Shinigami no Seido (2005) and Sabaku (2006) were all nominated for the Naoki Prize.
Isaka was the only author in Japan to be nominated for the Hon'ya Taishō in each of the award's first four years, finally winning in 2008 with Golden Slumber. The same work also won the 21st Yamamoto Shūgorō Prize.
Isaka was born in Matsudo City, Chiba Prefecture, Japan. After graduating from the law faculty of Tohoku University, he worked as a system engineer. Isaka quit his company job and focused on writing after hearing Kazuyoshi Saito's 1997 song "Kōfuku na Chōshoku Taikutsu na Yūshoku", and the two have collaborated several times. In 2000, Isaka won the Shincho Mystery Club Prize for his debut novel Ōdyubon no Inori, after which he became a full-time writer.
In 2002, Isaka's novel Lush Life gained much critical acclaim, but it was his Naoki Prize-nominated work Jūryoku Piero (2003) that brought him popular success. His following work Ahiru to Kamo no Koin Rokkā won the 25th Yoshikawa Eiji Prize for New Writers.
Jūryoku Piero (2003), Children (2004), Grasshopper (2004), Shinigami no Seido (2005) and Sabaku (2006) were all nominated for the Naoki Prize.
Isaka was the only author in Japan to be nominated for the Hon'ya Taishō in each of the award's first four years, finally winning in 2008 with Golden Slumber. The same work also won the 21st Yamamoto Shūgorō Prize.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 30 reviews
April 14, 2015
การเล่าเรื่องของอิซากะ โคทาโรยังคงมีเอกลักษณ์ ปูพรมข้อมูลมากมายออกมาในช่วงแรก เยอะและละเอียดจนบางทีคิดว่าตรงนี้จะบอกเราทำไม แต่พอข้อมูลต่างๆ มาเชื่อมกัน เรื่องก็ดึงดูดให้อ่านรวดเดียวจบ และข้อมูลต่างๆ ก็ถูกเก็บมาใช้อย่างครบถ้วน
ในส่วน "คดี" อาจไม่มีเซอร์ไพรส์เรื่องคนลงมือ แต่ประเด็นที่สำคัญกว่าคือทำเพื่ออะไรและทำไมต้องเลือกวิธีนี้
อีกประเด็นที่ทำให้ฉุกคิดคือเรื่องของความสัมพันธ์ "ครอบครัว" อะไรยิ่งใหญ่กว่ากันระหว่างสายเลือดกับการดูแลให้ความรัก วิธีสื่อในเรื่องมีกลิ่นไอแบบ Like Father, Like Son และทำได้พอดิบพอดี ไม่รู้สึกว่าฟูมฟายหรือบีบคั้นเลย
แม้พล๊อตจะไม่หวือหวามาก แต่อิซากะ โคทาโร่ เป็นนักเขียนที่ดีไซน์วิธีการเล่าได้เก่งมาก ทั้งการใส่ศาสตร์แขนงต่างๆ เข้ามา จังหวะการผูกและคลี่คลายปม รู้สึกเหมือนฟังเพื่อนที่ความรู้รอบตัวเยอะและคุยเก่งโม้อะไรให้ฟัง แต่เป็นการโม้ที่สนุกและเราไม่รู้สึกรำคาญ หนำซ้ำอยากให้เล่าอีกเรื่อยๆ ด้วย
ในส่วน "คดี" อาจไม่มีเซอร์ไพรส์เรื่องคนลงมือ แต่ประเด็นที่สำคัญกว่าคือทำเพื่ออะไรและทำไมต้องเลือกวิธีนี้
อีกประเด็นที่ทำให้ฉุกคิดคือเรื่องของความสัมพันธ์ "ครอบครัว" อะไรยิ่งใหญ่กว่ากันระหว่างสายเลือดกับการดูแลให้ความรัก วิธีสื่อในเรื่องมีกลิ่นไอแบบ Like Father, Like Son และทำได้พอดิบพอดี ไม่รู้สึกว่าฟูมฟายหรือบีบคั้นเลย
แม้พล๊อตจะไม่หวือหวามาก แต่อิซากะ โคทาโร่ เป็นนักเขียนที่ดีไซน์วิธีการเล่าได้เก่งมาก ทั้งการใส่ศาสตร์แขนงต่างๆ เข้ามา จังหวะการผูกและคลี่คลายปม รู้สึกเหมือนฟังเพื่อนที่ความรู้รอบตัวเยอะและคุยเก่งโม้อะไรให้ฟัง แต่เป็นการโม้ที่สนุกและเราไม่รู้สึกรำคาญ หนำซ้ำอยากให้เล่าอีกเรื่อยๆ ด้วย
March 17, 2020
เริ่มต้นค่อนข้างเนือย อาจเพราะถูกอัดด้วยข้อมูลปริมาณมหาศาลในรูปแบบการแบ่งเป็นหลายบทย่อยๆ กระนั้นก็ยังตั้งชื่อบทได้น่าสนใจ จนหลายครั้งว่าเดาไม่ออกว่าสิ่งนั้นหรือเจ้าของนามนั้นจะมาปรากฏในเรื่องด้วยรูปแบบใด หรือเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องที่เล่ามาเยอะแล้วแต่ก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรนี้
ปกติงานของอิซากะ จะพอเดาๆ ทิศทางได้จากเรื่องย่อ แต่ครั้งนี้จัดว่าปนเปหลุดไปไกลจนแทบจับสังหรณ์อะไรไม่ได้ มามั่นใจในข้อสันนิษฐานก็เลยช่วงกลางไป
อย่างไรก็ตาม เรื่องเล่าของนักเขียนผู้นี้ยังคงเสน่ห์เสมอ ตัวละครคู่พี่น้องที่ปล่อยความอบอุ่นมาเป็นระลอก ความโดดเด่นลึกลับของน้องชาย, ลักษณะนิสัยของพี่ชายที่รักน้องและเจ้านิสัยนั้นก็ไปช่วยสนับสนุนข้อเด่นของน้องชายแบบไม่รู้ตัว, คุณพ่อนักอ่าน, หญิงสาวลึกลับจากองค์กรของโกดาร์ด ฯลฯ
กล่าวได้ว่า ช่วงที่สองพี่น้องสนทนากัน น่าจะเป็นช่วงที่น่าสนใจและเพลิดเพลินที่สุด ทั้งยังไม่หลุดประเด็นหลักของเล่ม "พันธุกรรม-ครอบครัวต่างสายเลือด" ประเด็นหนักหนึ่งเดียวกับที่โคเรเอดะนำเสนอในงานของเขาทั้ง Nobody Knows, Like Father, Like Son, Umimachi diary, Shoplifter ซึ่งอิซากะวิเคราะห์ออกมาได้อย่างน่าคิดตาม เข้าใจความจริง ไม่บีบคั้น และออกจะช่วยวอร์มหัวใจได้เสียด้วย
และนอกจากประเด็นหลักและความรู้รอบตัวต่างๆ ที่พรั่งพรูออกมาระหว่างการสนทนาจนน่าไปหาประดับความรู้ต่อแล้ว งานศิลป์ ศิลปิน นักเขียน อย่าง ปีกัสโซ่, เซย์โชนากง, อาคุตะกาว่า, อิบุเสะ, ดะไซ พร้อมทั้งผลงานอันน่าจดจำของพวกเขาต่างพาเหรดกันมาปรากฏในเล่ม เนื่องจากคู่พี่น้องมีงานอดิเรกสมัยเด็กคือการท่องวรรคทองของวรรณกรรมเหล่านี้ ในเรื่องจึงมีประโยคที่ถูกยกมากล่าวถึงอยู่เนืองๆ
ในด้านความบันเทิง ก็เรียบร้อยโรงเรียนเซ็นได แฟนๆ จะยังได้กลิ่นอายความเป็นเรื่องเล่าของอิซากะอย่างเต็มเปี่ยม ดนตรี การขับรถ เพื่อนเก่า ความหวนอาลัยอดีต (ประโยคเด็ด "ไปเที่ยวกันสองคนมาเหรอ?") และสำหรับผู้ที่ผ่านงานก่อนหน้าทั้งโอดูบอง, ลัชไลฟ์มาแล้ว เล่มนี้มี easter egg ให้ท่านว้าวด้วยขอรับ อิอิ
จบท้ายด้วยประโยคจากคุณพ่อ
ชีวิตคนเราก็เหมือนแม่น้ำ ไม่ว่าจะทำอะไร มันก็ไหลผ่านไปเรื่อยๆ อยู่ดีน่ะแหละ .. จะใช้ชีวิตแบบมั่นคงหรือไม่มั่นคง ในกระแสของแม่น้ำสายใหญ่ มันก็เป็นแค่เรื่องไร้สาระ ยังไงเสียทิศทางที่จะไปมันก็ไม่ได้ต่างกันมากมาย อยากจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ-
ปกติงานของอิซากะ จะพอเดาๆ ทิศทางได้จากเรื่องย่อ แต่ครั้งนี้จัดว่าปนเปหลุดไปไกลจนแทบจับสังหรณ์อะไรไม่ได้ มามั่นใจในข้อสันนิษฐานก็เลยช่วงกลางไป
อย่างไรก็ตาม เรื่องเล่าของนักเขียนผู้นี้ยังคงเสน่ห์เสมอ ตัวละครคู่พี่น้องที่ปล่อยความอบอุ่นมาเป็นระลอก ความโดดเด่นลึกลับของน้องชาย, ลักษณะนิสัยของพี่ชายที่รักน้องและเจ้านิสัยนั้นก็ไปช่วยสนับสนุนข้อเด่นของน้องชายแบบไม่รู้ตัว, คุณพ่อนักอ่าน, หญิงสาวลึกลับจากองค์กรของโกดาร์ด ฯลฯ
กล่าวได้ว่า ช่วงที่สองพี่น้องสนทนากัน น่าจะเป็นช่วงที่น่าสนใจและเพลิดเพลินที่สุด ทั้งยังไม่หลุดประเด็นหลักของเล่ม "พันธุกรรม-ครอบครัวต่างสายเลือด" ประเด็นหนักหนึ่งเดียวกับที่โคเรเอดะนำเสนอในงานของเขาทั้ง Nobody Knows, Like Father, Like Son, Umimachi diary, Shoplifter ซึ่งอิซากะวิเคราะห์ออกมาได้อย่างน่าคิดตาม เข้าใจความจริง ไม่บีบคั้น และออกจะช่วยวอร์มหัวใจได้เสียด้วย
และนอกจากประเด็นหลักและความรู้รอบตัวต่างๆ ที่พรั่งพรูออกมาระหว่างการสนทนาจนน่าไปหาประดับความรู้ต่อแล้ว งานศิลป์ ศิลปิน นักเขียน อย่าง ปีกัสโซ่, เซย์โชนากง, อาคุตะกาว่า, อิบุเสะ, ดะไซ พร้อมทั้งผลงานอันน่าจดจำของพวกเขาต่างพาเหรดกันมาปรากฏในเล่ม เนื่องจากคู่พี่น้องมีงานอดิเรกสมัยเด็กคือการท่องวรรคทองของวรรณกรรมเหล่านี้ ในเรื่องจึงมีประโยคที่ถูกยกมากล่าวถึงอยู่เนืองๆ
ในด้านความบันเทิง ก็เรียบร้อยโรงเรียนเซ็นได แฟนๆ จะยังได้กลิ่นอายความเป็นเรื่องเล่าของอิซากะอย่างเต็มเปี่ยม ดนตรี การขับรถ เพื่อนเก่า ความหวนอาลัยอดีต (ประโยคเด็ด "ไปเที่ยวกันสองคนมาเหรอ?") และสำหรับผู้ที่ผ่านงานก่อนหน้าทั้งโอดูบอง, ลัชไลฟ์มาแล้ว เล่มนี้มี easter egg ให้ท่านว้าวด้วยขอรับ อิอิ
จบท้ายด้วยประโยคจากคุณพ่อ
ชีวิตคนเราก็เหมือนแม่น้ำ ไม่ว่าจะทำอะไร มันก็ไหลผ่านไปเรื่อยๆ อยู่ดีน่ะแหละ .. จะใช้ชีวิตแบบมั่นคงหรือไม่มั่นคง ในกระแสของแม่น้ำสายใหญ่ มันก็เป็นแค่เรื่องไร้สาระ ยังไงเสียทิศทางที่จะไปมันก็ไม่ได้ต่างกันมากมาย อยากจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ-
May 12, 2022
Défini comme livre policier, c'est le cas typique d'un axe de vente faux : la recherche d'un éventuel pyromane n'est en rien le moteur essentiel du livre, mais la relation des deux frères, très proches. Haru, marginal, attirant est hanté par le viol de sa mère dont il est issu; déchiré entre l'horreur de son origine, et le fait qu'il n'est vivant que grâce à cette horreur. Le frère aîné, Izumi, est plus ordinaire, mais est-ce un hasard si sa carrière se passe dans le milieu de la génétique et des recherches ADN ? Ils vont chacun à sa manière et en même temps en complément l'un de l'autre, trouver un équilibre et s'assumer en créant leurs propres critères et leur propre morale... la fin ambigüe laisse sur une interrogation : peut-on échapper à la gravité ? Au total, ce roman ne passionne pas genre "page turner" mais il a une petite musique entêtante et insinuante qui laisse un écho vibrant la dernière page tournée...
September 27, 2025
读这本书只因为伊坂在白兔里提了嘴黑泽在这本书里大搞侦探的副业（本人勤勤恳恳地在仙台宇宙里收集黑泽碎片）
好喜欢在开头和结尾都出现的“春从二楼落下来了”，第一次从二楼落下来的还是困在遗传基因血缘里的春，第二次从二楼落下来的就是一身轻轻的春了。
整本书看下来好像看了部颇有深意的漫才短剧，但是好像没有伊坂别的书那么有趣。
好喜欢在开头和结尾都出现的“春从二楼落下来了”，第一次从二楼落下来的还是困在遗传基因血缘里的春，第二次从二楼落下来的就是一身轻轻的春了。
整本书看下来好像看了部颇有深意的漫才短剧，但是好像没有伊坂别的书那么有趣。
January 6, 2023
There's something about the title that enthralls me, but that may just be due to my infatuation with Gravity's Rainbow. Gravity, besides the force that binds us to the ground, refers to seriousness, profundity, significance. It also reminds us of the grave, and how human bodies will eventually return to the earth. In Gravity's Rainbow is a lot of death. The book is also heavy, not only in the sense that it is difficult to traverse (horizontally), but in that it is also rich with significance.
Isaka Kotaro's novel is very different from Pynchon's, but it can be similarly thought of as an encyclopedic novel in its constant references to different bits of trivia. (There is even a list of cited works at the end of the book!) It is, however, not a heavy book. It slides lightly over its references and presents just enough to attract the reader's interest without bogging them down with too much information. In this way, it pays attention to the reader's attention, ebbing and flooding in accordance to the wave of reading.
The lightness of Isaka's novel is suggested in a passage where it makes explicit reference to the 'gravity clown' in question. The character's family goes to watch a circus performance, and a clown, in his acrobatics, seemingly defies gravity. If gravity suggests the grave, then the clown is a symbol of life. In this way, those who laugh (and exude the force of life) are all clowns. But the clown itself suggests a certain masking of one's own inner humanity, displaying only a mask distorted by the extremities of emotion. Though this feels absurd, isn't it strange that we stand, jump, and sometimes even soar into the skies (with planes, of course)? The force of living can be felt in the laugh. In our clowning, we live and defy the return to the origin that is death (as demonstrated in Freud's Beyond the Pleasure Principle).
This is a strange mystery novel. It is also a novel about family beyond blood. Although I generally prefer moments of greater weight, the lightness of this novel, especially in contrast with Gravity's Rainbow, spurs me to think, enjoy, and live.
Isaka Kotaro's novel is very different from Pynchon's, but it can be similarly thought of as an encyclopedic novel in its constant references to different bits of trivia. (There is even a list of cited works at the end of the book!) It is, however, not a heavy book. It slides lightly over its references and presents just enough to attract the reader's interest without bogging them down with too much information. In this way, it pays attention to the reader's attention, ebbing and flooding in accordance to the wave of reading.
The lightness of Isaka's novel is suggested in a passage where it makes explicit reference to the 'gravity clown' in question. The character's family goes to watch a circus performance, and a clown, in his acrobatics, seemingly defies gravity. If gravity suggests the grave, then the clown is a symbol of life. In this way, those who laugh (and exude the force of life) are all clowns. But the clown itself suggests a certain masking of one's own inner humanity, displaying only a mask distorted by the extremities of emotion. Though this feels absurd, isn't it strange that we stand, jump, and sometimes even soar into the skies (with planes, of course)? The force of living can be felt in the laugh. In our clowning, we live and defy the return to the origin that is death (as demonstrated in Freud's Beyond the Pleasure Principle).
This is a strange mystery novel. It is also a novel about family beyond blood. Although I generally prefer moments of greater weight, the lightness of this novel, especially in contrast with Gravity's Rainbow, spurs me to think, enjoy, and live.
May 16, 2023
3.5
"Ngọn lửa sẽ chứng minh sự trong sạch của tôi."
Các vụ phóng hỏa hàng loạt xảy ra ở thành phố Sendai. Izumi, người làm việc tại một công ty về gen di truyền. Và em trai của Izumi, Haru- người đặc biệt quan tâm đến các vụ phóng hỏa đó, và Haru cho rằng anh ta có thể dự đoán các vụ phóng hỏa qua các bức vẽ Graffity xuất hiện gần hiện trường.
Tác giả tập trung chủ yếu vào mối quan hệ gia đình, tình anh em của Izumi và Haru.
Điều mình thích nhất là cách Isaka Kotaro viết về tình cảm gia đình, đặc biệt là tình anh em. Mối quan hệ gia đình của Izumi và Haru rất cảm động, và nó góp phần thú vị cho câu chuyện, và có nhiều thứ đằng sau gia đình này có sự bất ngờ và cảm động, lòng cao thượng của người cha làm mình bất ngờ và ông ấy là một người rất tốt.
Ở cuốn sách này, có rất nhiều thông tin về nghệ thuật, lịch sử, văn học, phim ảnh. Và mình không thích về sinh học về DNA và di truyền, nó liên quan đến vụ án nhưng đến cuối nó làm mình thất vọng. Bên cạnh đó là những ẩn ý về vấn đề hiếp dâm, chấn thương tâm lý của nạn nhân.
Về phần trinh thám, mình rất tiếc là tác giả không tập trung vào việc điều tra, nên nó chỉ thú vị ở vài đoạn, tình tiết lại dễ đoán nên mình chẳng ngạc nhiên mấy. Nhưng xét về độ ý nghĩa thì câu chuyện dư sức đem lại những cảm xúc dạt dào.
"Nếu con sống hạnh phúc, con có thể thoát khỏi lực hút của trái đất."
"Ngọn lửa sẽ chứng minh sự trong sạch của tôi."
Các vụ phóng hỏa hàng loạt xảy ra ở thành phố Sendai. Izumi, người làm việc tại một công ty về gen di truyền. Và em trai của Izumi, Haru- người đặc biệt quan tâm đến các vụ phóng hỏa đó, và Haru cho rằng anh ta có thể dự đoán các vụ phóng hỏa qua các bức vẽ Graffity xuất hiện gần hiện trường.
Tác giả tập trung chủ yếu vào mối quan hệ gia đình, tình anh em của Izumi và Haru.
Điều mình thích nhất là cách Isaka Kotaro viết về tình cảm gia đình, đặc biệt là tình anh em. Mối quan hệ gia đình của Izumi và Haru rất cảm động, và nó góp phần thú vị cho câu chuyện, và có nhiều thứ đằng sau gia đình này có sự bất ngờ và cảm động, lòng cao thượng của người cha làm mình bất ngờ và ông ấy là một người rất tốt.
Ở cuốn sách này, có rất nhiều thông tin về nghệ thuật, lịch sử, văn học, phim ảnh. Và mình không thích về sinh học về DNA và di truyền, nó liên quan đến vụ án nhưng đến cuối nó làm mình thất vọng. Bên cạnh đó là những ẩn ý về vấn đề hiếp dâm, chấn thương tâm lý của nạn nhân.
Về phần trinh thám, mình rất tiếc là tác giả không tập trung vào việc điều tra, nên nó chỉ thú vị ở vài đoạn, tình tiết lại dễ đoán nên mình chẳng ngạc nhiên mấy. Nhưng xét về độ ý nghĩa thì câu chuyện dư sức đem lại những cảm xúc dạt dào.
"Nếu con sống hạnh phúc, con có thể thoát khỏi lực hút của trái đất."
March 13, 2019
《重力小丑》不管是書還是電影我都喜歡，這幾年來吵著多元成家的時候，我也總是想起這本書。
記得在2016年底時我也想起了《重力小丑》和宮部美幸的《繼父》。主角是一對同母異父的兄弟，弟弟是母親遭人性侵懷孕的孩子，後者是失風的小偷遇上獨自在家的雙胞胎。兩個故事除了同樣清淡的推理味，我覺得還有非血緣親屬的家人這一層共同點。
我們到底是怎麼定義家人的呢？夫妻、兄弟、母子、父子，這一切真的是血緣才算數嗎？
我對人類的期望真的很高吧，我不願意這麼相信。
所以我一直都愛著重力小丑和繼父（啊還有Oh! Father），世界上有很多莫名其妙的惡意，無法改變的劇情，可是我們還是一家人，這樣就可以繼續活下去吧。
（幾乎跟書本無關的感想 XD）
記得在2016年底時我也想起了《重力小丑》和宮部美幸的《繼父》。主角是一對同母異父的兄弟，弟弟是母親遭人性侵懷孕的孩子，後者是失風的小偷遇上獨自在家的雙胞胎。兩個故事除了同樣清淡的推理味，我覺得還有非血緣親屬的家人這一層共同點。
我們到底是怎麼定義家人的呢？夫妻、兄弟、母子、父子，這一切真的是血緣才算數嗎？
我對人類的期望真的很高吧，我不願意這麼相信。
所以我一直都愛著重力小丑和繼父（啊還有Oh! Father），世界上有很多莫名其妙的惡意，無法改變的劇情，可是我們還是一家人，這樣就可以繼續活下去吧。
（幾乎跟書本無關的感想 XD）
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 16, 2018
相較於目前已讀的伊坂作品，《重力小丑》是比較享受不到推理樂趣的一本。
但撇開推理不看，小說中的犯罪事件、善惡價值、血緣與家庭關係等等，都蠻值得思考和討論。
敘述者的弟弟與他同母異父，是母親遭到強暴後生下來的孩子。
書中有一段，是弟弟被人嘲笑：「你們家知不知道什麼叫做『家醜』不可外揚啊？居然生下一個強暴犯的兒子，而且還正大光明地將他拉拔長大。真是可恥的一家人啊！」
為什麼認為受害者才是被檢討的對象呢？所謂的家醜又是什麼呢？
書中藉由黃鶯和杜鵑鳥的關係，帶出這家人對於家人和親子的看法，則是我最喜歡的段落之一。
真希望伊坂不要寫推理，寫這家人的日常生活給我看XD
但撇開推理不看，小說中的犯罪事件、善惡價值、血緣與家庭關係等等，都蠻值得思考和討論。
敘述者的弟弟與他同母異父，是母親遭到強暴後生下來的孩子。
書中有一段，是弟弟被人嘲笑：「你們家知不知道什麼叫做『家醜』不可外揚啊？居然生下一個強暴犯的兒子，而且還正大光明地將他拉拔長大。真是可恥的一家人啊！」
為什麼認為受害者才是被檢討的對象呢？所謂的家醜又是什麼呢？
書中藉由黃鶯和杜鵑鳥的關係，帶出這家人對於家人和親子的看法，則是我最喜歡的段落之一。
真希望伊坂不要寫推理，寫這家人的日常生活給我看XD
May 31, 2021
L'intrigue policière est assez banale mais les personnages et leurs points de vue sont intéressants.
August 16, 2024
Un Etat de droit ! s’est exclamé Haru en riant, comme si il n’avait jamais entendu d’expression aussi ridicule. Quand on tue une personne, généralement on n’est pas condamné à mort, et quand on en tue un certain nombre ou que l’on commet des attentas, on a droit à un procès qui traîne tellement en longueur qu’on est assuré de vivre encore longtemps. Ce genre de loi, qui est-ce que ça protège ? Et les chiens, vous trouvez qu’ils sont protégés dans ce pays ?
January 10, 2025
春从二楼落下来了。
从天上掉下来的是我弟弟，不是那个水面上飘落樱花瓣的季节。
人生不是用来思考的，是用来认知的。
越是觉得自己在走直线，就越容易偏离正轨，这跟人生是一回事。
“无论在哪个时代，想象力这种东西都无法从前人那里继承，而是要每个艺术家绞尽脑汁自行创造。所以艺术是不存在进化的。”
“所谓人生，就像一条大河，无论你做什么，都只能顺流而下。稳定不稳定，反正都逃不了置身于湍流中的事实，只是一些琐碎的细节而已，最后的方向基本上不会有什么改变，所以只要随意就好。”
“真正重要的东西就要明朗地传达出来。”春仿佛自言自语一般说道，“就像背负的东西越重，脚步就该越轻一样。”
小丑在空中秋千上穿梭时，完全忘却了重力。
“因为对飞来飞去的小丑来说，重力是不存在的。”
“没错，重力会消失哦。”父亲也说。
“怎么消失？”我问。
“只要活得快快乐乐，地球的重力就会消失不见。”
“没错。我和你很快就要飘到天上去了。”
从天上掉下来的是我弟弟，不是那个水面上飘落樱花瓣的季节。
人生不是用来思考的，是用来认知的。
越是觉得自己在走直线，就越容易偏离正轨，这跟人生是一回事。
“无论在哪个时代，想象力这种东西都无法从前人那里继承，而是要每个艺术家绞尽脑汁自行创造。所以艺术是不存在进化的。”
“所谓人生，就像一条大河，无论你做什么，都只能顺流而下。稳定不稳定，反正都逃不了置身于湍流中的事实，只是一些琐碎的细节而已，最后的方向基本上不会有什么改变，所以只要随意就好。”
“真正重要的东西就要明朗地传达出来。”春仿佛自言自语一般说道，“就像背负的东西越重，脚步就该越轻一样。”
小丑在空中秋千上穿梭时，完全忘却了重力。
“因为对飞来飞去的小丑来说，重力是不存在的。”
“没错，重力会消失哦。”父亲也说。
“怎么消失？”我问。
“只要活得快快乐乐，地球的重力就会消失不见。”
“没错。我和你很快就要飘到天上去了。”
November 7, 2018
伊坂似乎一貫是輕鬆詼諧的寫作風格，正好呼應了本書的書名—即便背負著重力，依然微笑演出的小丑。
印象最深刻的段落是，所謂的適者生存，生存下來的通常不會是好人，那些靠著踐踏別人才得到滿足抑或是傳承的族群，演變為現在的社會，那我們還是好人嗎？
本書對於基因的解說非常深入，但有時贅述太多而有些失焦。
普通。
印象最深刻的段落是，所謂的適者生存，生存下來的通常不會是好人，那些靠著踐踏別人才得到滿足抑或是傳承的族群，演變為現在的社會，那我們還是好人嗎？
本書對於基因的解說非常深入，但有時贅述太多而有些失焦。
普通。
August 8, 2022
The story is about brotherhood with confused situation which readers want to know where the writer will lead us to.
September 25, 2024
どんどん謎が解けていくので長編だけど楽しく読めた。
July 24, 2025
伊坂的写作方式像是随机从wiki里抽一些小知识然后凑出一部小说来
April 14, 2016
「春が二階から落ちてきた。」
« Spring fell from the second floor. »
Okay, I probably would never have picked this book if it wasn't for the movie adaptation with Okada Masaki and Kase Ryo (plus my beloved Yoshitaka Yuriko as "Natsuko") that I watched about 5 years ago (the movie came out about 2 years prior though). I never really paid attention to the fact that it was adapted from a book, until I was pleasantly surprised to see it in a bookstore last year (a translation that is). Because I loved the movie back then, I immediately added it to my to-read list, but once again, it took me some time to get down to it.
To be honest, I didn't remember much from the movie by the time I started reading, but I did remember enough to be spoiled already.
I was possible biased because I got attached to the characters -and story- long before, but I really enjoyed the book, how the characters go through the events and their interactions with one another. Even if it's a translation (read: I don't know about the writing in its original Japanese version), it was quite easy to read imo. I remember saying once that I felt like Japanese doesn't translate well to French, but it didn't bother me here somehow.
Oh yes. Some people might get bored by the many details about DNA and genetics (as well as many other stuffs, like at one point, Haru talks about Fermat Last Theorem), but -maybe because I'm a scientist at heart- I actually liked those.
I now feel the urge to watch the movie again. Even if I know that a lot of Japanese adaptations are pretty good ones, I kinda want to (be able to) compare them.
July 22, 2021
ในฐานะแฟนของอิซากะเซนเซย์ เล่มนี้เฉยๆ มาก แต่มีเรื่องให้กรี้ดเยอะเพราะตัวละครจากโอดูบอนและลัชไลฟ์แอบโผล่มาแฟนเซอร์วิสด้วย (โดยเฉพาะลัชไลฟ์)
ประเด็นของเรื่องนี้คือ “พันธุกรรม vs สภาพแวดล้อม” หากเป็นแฟนของคุโรอีดะจะคุ้นเคยกับเรื่องราวชวนน่าอึดอัดใจนี้เป็นอย่างดี (like father like son,shoplifted,สี่สาวอะไรสักอย่างที่อายาเสะเล่น) แต่เนื่องจากว่า อิซากะก็คืออิซากะ เรามีประเด็นนี้อย่างเดียวไม่ได้ ต้องสืบด้วย!
จริงๆ จุดเด่นของอิซากะก็ยังโผล่มาให้เห็นอย่างชัดแจ้งตามเคย ทั้งความไม่สมเหตุสมผล, การประติประต่อที่ไม่ประติประต่อ, บทสนทนาอันแยบคาย และเรื่องราวยากๆ ชวนปวดหัวที่แบบ เอ้อ พยายามเอาเข้ามาใส่ดีนะ
จริงๆ ที่เฉยๆ เนี่ยไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่เล่มนี้ถูกจริตน้อยกว่าเล่มอื่นๆ ของอิซากะเฉยๆ ดูมันจืดๆ ไปหน่อยเพราะต้องอิงความเป็นจริงเยอะ เล่มนี้คล้ายกับโกลเด้นสลัมเบอร์มากกว่าลัชไลฟ์หรือเสี้ยวชีวาฯ
กลับมาที่เรื่องพันธุกรรมต่อ จริงๆ ทั้งคุโรอีดะและเล่มนี้ก็พยายามพูดเหมือนกันหมดว่า พันธุกรรมมีส่วนน้อยมากที่หล่อหลอมคน แต่สภาพแวดล้อมต่างหากที่มีผลมากกว่า ซึ่งจริงๆ ก็มีงานวิจัยจากฝั่งเมกา รู้สึกจะเป็นสารคดี(เรื่องจริง)ที่มีแฝดสามคนโดนจับแยกกันตั้งแต่เกิด และดูว่าการเลี้ยงดูหรือพันธุกรรมที่ส่งผลต่อชีวิตมากกว่ากันด้วย และคำตอบนั่นก็คืออ ไปดูได้ที่ Netflix : Three Identical strangers ค่า
ประเด็นของเรื่องนี้คือ “พันธุกรรม vs สภาพแวดล้อม” หากเป็นแฟนของคุโรอีดะจะคุ้นเคยกับเรื่องราวชวนน่าอึดอัดใจนี้เป็นอย่างดี (like father like son,shoplifted,สี่สาวอะไรสักอย่างที่อายาเสะเล่น) แต่เนื่องจากว่า อิซากะก็คืออิซากะ เรามีประเด็นนี้อย่างเดียวไม่ได้ ต้องสืบด้วย!
จริงๆ จุดเด่นของอิซากะก็ยังโผล่มาให้เห็นอย่างชัดแจ้งตามเคย ทั้งความไม่สมเหตุสมผล, การประติประต่อที่ไม่ประติประต่อ, บทสนทนาอันแยบคาย และเรื่องราวยากๆ ชวนปวดหัวที่แบบ เอ้อ พยายามเอาเข้ามาใส่ดีนะ
จริงๆ ที่เฉยๆ เนี่ยไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่เล่มนี้ถูกจริตน้อยกว่าเล่มอื่นๆ ของอิซากะเฉยๆ ดูมันจืดๆ ไปหน่อยเพราะต้องอิงความเป็นจริงเยอะ เล่มนี้คล้ายกับโกลเด้นสลัมเบอร์มากกว่าลัชไลฟ์หรือเสี้ยวชีวาฯ
กลับมาที่เรื่องพันธุกรรมต่อ จริงๆ ทั้งคุโรอีดะและเล่มนี้ก็พยายามพูดเหมือนกันหมดว่า พันธุกรรมมีส่วนน้อยมากที่หล่อหลอมคน แต่สภาพแวดล้อมต่างหากที่มีผลมากกว่า ซึ่งจริงๆ ก็มีงานวิจัยจากฝั่งเมกา รู้สึกจะเป็นสารคดี(เรื่องจริง)ที่มีแฝดสามคนโดนจับแยกกันตั้งแต่เกิด และดูว่าการเลี้ยงดูหรือพันธุกรรมที่ส่งผลต่อชีวิตมากกว่ากันด้วย และคำตอบนั่นก็คืออ ไปดูได้ที่ Netflix : Three Identical strangers ค่า
July 23, 2021
色んなところに伏線を張るのは伊坂幸太郎のよくやる手法だけど、今回はその伏線が分かり易すぎて「謎解き」要素は全くなし。物語の序盤から怪しい人がまんまとそのまま真犯人っていうオチだし、ミステリー好きやどんでん返し好きの人には物足りないと思う。それでも最後まで読みきれたのは、登場人物がみんな魅力的で、最終的に皆の身に何が起こるのかを見届けたかったからかも。結果、大満足。ミステリーとしては星2つ、物語としては星5つ、間とって星4つ。伊坂幸太郎の他作品の登場人物が色んなところに出てきているので、伊坂幸太郎好きな人は作中リンクを探すのも楽しいと思う。
March 18, 2018
ความสนุกของนิยายของอิซากะ โคทาโน่อยู่ทีการหาความเชื่อมโยงของข้อมูลจำนวนมหาศาลที่คนเขียนหยอดไว้ตลอดเรื่อง(ซึ่งดูเหมือนจะเยอะเกินไปและไม่จำเป็น แต่สุดท้ายโคทาโร่ก็สามารถนำข้อมูลทั้งหมดมาถูกโยงกันได้อย่างน่าเหลือเชื่อ)
February 12, 2024
ปิเอโร - โคทาโร่ อิซากะ
เหตุผลที่เราชอบงานของอาจารย์คงเป็นเพราะความฟีลกู้ด ความอบอุ่นที่แทรกอยู่จางๆในเนื้อหา เรื่องนี้เน้นความสัมพันธ์ของพี่น้องมากๆ ซึ่งเราก็มีพี่น้องเลยค่อนข้างอิน ด้วยความที่ปกหลังมันไม่บอกเรื่องย่ออะไรเลย เราก็เลยอ่านด้วยความงงๆว่ามันจะไปต่อในทางไหน
เหตุผลที่เราชอบงานของอาจารย์คงเป็นเพราะความฟีลกู้ด ความอบอุ่นที่แทรกอยู่จางๆในเนื้อหา เรื่องนี้เน้นความสัมพันธ์ของพี่น้องมากๆ ซึ่งเราก็มีพี่น้องเลยค่อนข้างอิน ด้วยความที่ปกหลังมันไม่บอกเรื่องย่ออะไรเลย เราก็เลยอ่านด้วยความงงๆว่ามันจะไปต่อในทางไหน
March 18, 2011
Title: Juuryoku Pierrot (Gravity Pierrot)
By Kotaro Isaka
I like Shinigami no Seido (Accurary of Death) better.
But still an interesting novel.
By Kotaro Isaka
I like Shinigami no Seido (Accurary of Death) better.
But still an interesting novel.
September 7, 2013
I know I read twice but it wasn't my taste so much that I couldn't remember what kind of story it was...
February 9, 2014
such a fool
March 28, 2016
The Dad in the story really touched me. His love and tolerance, or tolerance because of the love. But I don't really get what Japnese people are thinking in their mind sometimes…
August 22, 2016
私はBookCrossing.comで本を登録しました！
http://www.BookCrossing.com/journal/13368184
http://www.BookCrossing.com/journal/13368184
January 9, 2018
p.182 難到→難道
p.339 落慌而逃→落荒而逃
April 25, 2025
春が二階から落ちてきた。
ストーリーとしては家族、DNA、放火をメインテーマとして進行していきます。イズミと春のやりとりが面白かった！映画も観てみたい！
ストーリーとしては家族、DNA、放火をメインテーマとして進行していきます。イズミと春のやりとりが面白かった！映画も観てみたい！
Read
June 9, 2021回学校第一天就失眠。关于DNA的部分对于我来说科普性太浅了反而觉得不过瘾
October 27, 2022
首尾呼應的一行字串起細碎的章節。
約莫在中段猜到春的生父為何者，也約莫在同時猜到縱火和塗鴉的正是春 ，要說這是一本推理小說的話，主要謎底在中段就出現好像不太對。但最末揭曉春那本像是著魔一般書寫過的筆記本，其實是祈求父親健康的儀式結果，好像就懂了。
原來一直無法對上伊坂的頻道，在一開始預設就錯了，他寫的不是針對事件的推理小說。但要說是對於什麼的推理，可能要多看幾本才能抓到。
約莫在中段猜到春的生父為何者，也約莫在同時猜到縱火和塗鴉的正是春 ，要說這是一本推理小說的話，主要謎底在中段就出現好像不太對。但最末揭曉春那本像是著魔一般書寫過的筆記本，其實是祈求父親健康的儀式結果，好像就懂了。
原來一直無法對上伊坂的頻道，在一開始預設就錯了，他寫的不是針對事件的推理小說。但要說是對於什麼的推理，可能要多看幾本才能抓到。
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 30 of 30 reviews