1905-1915 Η Πόλις - Η Σατραπεία - Σοφοί δε Προσιόντων - Μάρτιαι Ειδοί - Τελειωμένα - Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον - Ο Θεόδοτος - Μονοτονία - Ιθάκη - Όσο Μπορείς - Τρώες - Ο Βασιλεύς Δημήτριος - Η Δόξα των Πτολεμαίων - Η Συνοδεία του Διονύσου - Η Μάχη της Μαγνησίας - Η Δυσαρέσκεια του Σελευκίδου - Οροφέρνης - Αλεξανδρινοί Βασιλείς - Φιλέλλην - Τα Βήματα - Ηρώδης Αττικός - Τυανεύς Γλύπτης - Λυσίου Γραμματικού Τάφος - Ευρίωνος Τάφος - Ούτος Εκείνος - Τα Επικίνδυνα - Μανουήλ Κομνηνός - Στην Εκκλησία - Πολύ Σπανίως - Του Μαγαζιού - Ζωγραφισμένα - Θάλασσα του Πρωϊού - Ιωνικόν - Στου Καφενείου την Είσοδο - Μια Νύχτα - Επέστρεφε - Μακρυά - Ομνύει - Επήγα - Πολυέλαιος
1916- 1918 Απ' τές εννιά- Νόησις - Ενώπιον του Αγάλματος του Ενδυμίωνος - Πρέσβεις απ' την Αλεξάνδρεια - Αριστόβουλος - Καισαρίων - Η Διορία του Νέρωνος - Εις το Επίνειον - Ένας Θεός των - Λάνη Τάφος - Ιασή Τάφος - Εν Πόλει της Οσροηνής - Ιγνατίου Τάφος - Εν τω Μηνί Αθύρ - Για τον Αμμόνη, πού πέθανε 29 ετών, στα 610 - Αιμιλιανός Μονάη, Αλεξανδρεύς, 628-655 μ.Χ. - Όταν Διεγείρονται - Ηδονή - Έτσι πολύ ατένισα - Εν τη Οδώ - Η Προθήκη του Καπνοπωλείου - Πέρασμα - Εν Εσπέρα - Γκρίζα - Κάτω απ' το Σπίτι - Το Διπλανό Τραπέζι - Θυμήσου, Σώμα... - Μέρες του 1903
ΕΠΙΜΕΤΡΟ Ι: 1897- 1904 Φωνές - Επιθυμίες - Κεριά - Ένας Γέρος - Δέησις - Η Ψυχές των Γερόντων - Το Πρώτο Σκαλί - Διακοπή - Θερμοπύλες - Che fece.... il gran rifiuto - Τα Παράθυρα - Περιμένοντας τους Βαρβάρους - Απιστία - Τα Άλογα του Αχιλλέως
ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΙΙ: 1897, 1908 Τείχη - Η Κηδεία του Σαρπηδόνος
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ 1897-1918
Constantine P. Cavafy (also known as Konstantin or Konstantinos Petrou Kavafis, or Kavaphes; Greek Κ.Π. Καβάφης) was a major Greek poet who worked as a journalist and civil servant. His consciously individual style earned him a place among the most important figures not only in Greek poetry, but in Western poetry as well. He has been called a skeptic and a neo-pagan. In his poetry he examines critically some aspects of Christianity, patriotism, and homosexuality, though he was not always comfortable with his role as a nonconformist. He published 154 poems; dozens more remained incomplete or in sketch form. His most important poetry was written after his fortieth birthday.
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
* * * * * * * * * *
ΚΕΡΙΑ
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμένα — χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
* * * * * * * * * * Ήταν, είναι και θα είναι τα αγαπημένα μου!!!