What do you think?
Rate this book
Алисия и теоремата за безкрайната любов
Когато съпругът ѝ умира при нелеп инцидент, Алисия наследява семейната винарна на остров Майорка и кучето му. Единственият проблем е, че тя няма никаква представа как се прави вино. Също така не обича кучета.
Шест години по-късно винарната е изправена пред финансов крах, а домашният ѝ любимец се отнася към нея с безразличие. Алисия се чувства безкрайно самотна. Нима съдбата е толкова жестока, че не иска да ѝ даде втори шанс за щастие?
Тогава в живота ѝ се появява Марко: млад и привлекателен корсиканец, а на всичкото отгоре и агроинженер, който е готов да даде на Алисия всичко, от което тя се нуждае. Въпреки това интуицията ѝ подсказва, че Марко е твърде добър, за да е истински. И се оказва права – сексапилният мъж с мистериозен поглед крие минало, което може да разруши всички надежди на Алисия, както и крехката ѝ любов.
Шест години по-късно винарната е изправена пред финансов крах, а домашният ѝ любимец се отнася към нея с безразличие. Алисия се чувства безкрайно самотна. Нима съдбата е толкова жестока, че не иска да ѝ даде втори шанс за щастие?
Тогава в живота ѝ се появява Марко: млад и привлекателен корсиканец, а на всичкото отгоре и агроинженер, който е готов да даде на Алисия всичко, от което тя се нуждае. Въпреки това интуицията ѝ подсказва, че Марко е твърде добър, за да е истински. И се оказва права – сексапилният мъж с мистериозен поглед крие минало, което може да разруши всички надежди на Алисия, както и крехката ѝ любов.
432 pages, Paperback
Published January 1, 2023
3 people are currently reading
108 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
July 24, 2017
Bueno, una historia mas de las muchas que a veces te encuentras por el camino. No tiene nada de malo y está bien escrita. La historia me ha gustado pero no me ha logrado enganchar ni pellizcar, ni hacerme sentir mas alla de lo normal. Ya me ocurrió con Un Amor para Rebeca. Quizá sea que esta autora no es para mi.
September 20, 2023
„Алисия и теоремата за безкрайната любов“ история с вкус на вино, слънце и любов
„Някои хора търсят съдбата си, други я намират, без да я търсят.“
Майте Уседа е родена през 1967 г. в град Овиедо, Северна Испания. Нейната най-голяма страст си остава музиката. От дете свири на китара, композира песни и през 90-те е част от музикална група. Скокът от писане на песни към писане на романи е просто следващата стъпка напред, начин да направи по-обширни историите, които измисля в няколко строфи.
Стилът на Майте Уседа се отличава с непринудените си диалози, които веднага ни карат да почувстваме героите като истински. Прозата на Майте е елегантна, обогатена от прекрасно чувство за хумор и голяма доза оптимизъм. Дори най-драматичните моменти тя смекчава с ироничен и забавен език.
„Алисия и теоремата за безкрайната любов“ е история написана с много чувство за хумор и много любов, която ни пренася на слънчева Майорка в една лозова плантация, собственост на Алисия и покойния й съпруг Алфредо. Алисия не знае нищо за лозята и производството на вино, но времето я пристиска и тя трябва да се научи бързо, ако иска да спаси винарската изба, да подреди живота си и да запази сърцето си цяло.
Алисия е вдовица, наближаваща четиридесетте, която прибягва до сайт за запознанства, с надеждата там да срещне мъжа на живота си.
Освен лозовите масиви, Алисия е наследила и кучето на съпруга си, за неин ужас, тъй като тя не обича кучета, а и сладкият питомец очевидно не я харесва.
Алисия успява да управлява лозовите масиви с помощта на работниците си, които са с нея още преди Алфредо да почине. С тях тя споделя и радостните и тъжните моменти. Има любяща и малко щура сестра и приятели, които винаги са до нея и оказват нужната й подкрепа в трудните моменти.
Но нещо липсва в живота на Алисия – любовта.
След 6 години, в които е страдала за съпруга си, е готова да се впусне във вихъра на нова любов и сайта за запознанства на нейната приятелка Наталия, е разковничето това да се случи. Поне Алисия се надява на това. След няколко неуспешни срещи, Алисия се е отчаяла и е стигнала до извода, че сайтът на Наталия не върши работа и ще остане сама завинаги.
И тогава на хоризонта се появява Марко. Загадъчен корсиканец, който освен, че е невероятно красив и чаровен е и магистър-агроном и разбира от лозя, точно това, от което Алисия се нуждае. Марко е мъжът, който е чакала и който освен нея, ще спаси и лозето й. И нещата се случват. За четири прекрасни дни Марко и Алисия се срещат и страстта помежду им избухва в пожар. Изпепеляваща страст, от която и двамата не могат да се измъкнат. Алисия е готова да даде шанс на Марко, да го допусне по-близо до себе си, до семейството си. Готова е да повери сърцето си в неговите ръце. Той е нейният спасителен пояс. До момента, в който миналото му не надвисва над тях като тъмен буреносен облак. И животът на Алисия се преобръща с главата надолу.
Следват месеци, в търсене на истината, месеци изпълнени с много въпроси, месеци през които Алисия трябва да изясни чувствата си и да подреди приоритетите си. Месеци, през които трябва да вземе решения, от които зависи бъдещето й с Марко и съдбата на винарната и на всички, които работят в нея.
„Понякога си мислех, че когато животът ни дава и ни отнема, го прави с някакъв умисъл. Навярно иска да ни насочи към съдбата ни.“
„Алисия и теоремата за безкрайната любов“ е история, която ни кара да се смеем с глас, да плачем силно и да обичаме още по-силно. История за любов, вино и прошка. История, от която разбираме, че всеки заслужава втори шанс, и че понякога нещата, които правим и решенията, които взимаме не са по наше желание. Понякога обстоятелствата са против нас и нямаме друг избор освен да приемем съдбата си и да се научим да живеем с болката.
„Понякога не искаме да позволим на никого да ни отвори очите, защото се чувстваме по-удобно така, може би защото си мислим, че сме в безопасност.“
„Някои хора търсят съдбата си, други я намират, без да я търсят.“
Майте Уседа е родена през 1967 г. в град Овиедо, Северна Испания. Нейната най-голяма страст си остава музиката. От дете свири на китара, композира песни и през 90-те е част от музикална група. Скокът от писане на песни към писане на романи е просто следващата стъпка напред, начин да направи по-обширни историите, които измисля в няколко строфи.
Стилът на Майте Уседа се отличава с непринудените си диалози, които веднага ни карат да почувстваме героите като истински. Прозата на Майте е елегантна, обогатена от прекрасно чувство за хумор и голяма доза оптимизъм. Дори най-драматичните моменти тя смекчава с ироничен и забавен език.
„Алисия и теоремата за безкрайната любов“ е история написана с много чувство за хумор и много любов, която ни пренася на слънчева Майорка в една лозова плантация, собственост на Алисия и покойния й съпруг Алфредо. Алисия не знае нищо за лозята и производството на вино, но времето я пристиска и тя трябва да се научи бързо, ако иска да спаси винарската изба, да подреди живота си и да запази сърцето си цяло.
Алисия е вдовица, наближаваща четиридесетте, която прибягва до сайт за запознанства, с надеждата там да срещне мъжа на живота си.
Освен лозовите масиви, Алисия е наследила и кучето на съпруга си, за неин ужас, тъй като тя не обича кучета, а и сладкият питомец очевидно не я харесва.
Алисия успява да управлява лозовите масиви с помощта на работниците си, които са с нея още преди Алфредо да почине. С тях тя споделя и радостните и тъжните моменти. Има любяща и малко щура сестра и приятели, които винаги са до нея и оказват нужната й подкрепа в трудните моменти.
Но нещо липсва в живота на Алисия – любовта.
След 6 години, в които е страдала за съпруга си, е готова да се впусне във вихъра на нова любов и сайта за запознанства на нейната приятелка Наталия, е разковничето това да се случи. Поне Алисия се надява на това. След няколко неуспешни срещи, Алисия се е отчаяла и е стигнала до извода, че сайтът на Наталия не върши работа и ще остане сама завинаги.
И тогава на хоризонта се появява Марко. Загадъчен корсиканец, който освен, че е невероятно красив и чаровен е и магистър-агроном и разбира от лозя, точно това, от което Алисия се нуждае. Марко е мъжът, който е чакала и който освен нея, ще спаси и лозето й. И нещата се случват. За четири прекрасни дни Марко и Алисия се срещат и страстта помежду им избухва в пожар. Изпепеляваща страст, от която и двамата не могат да се измъкнат. Алисия е готова да даде шанс на Марко, да го допусне по-близо до себе си, до семейството си. Готова е да повери сърцето си в неговите ръце. Той е нейният спасителен пояс. До момента, в който миналото му не надвисва над тях като тъмен буреносен облак. И животът на Алисия се преобръща с главата надолу.
Следват месеци, в търсене на истината, месеци изпълнени с много въпроси, месеци през които Алисия трябва да изясни чувствата си и да подреди приоритетите си. Месеци, през които трябва да вземе решения, от които зависи бъдещето й с Марко и съдбата на винарната и на всички, които работят в нея.
„Понякога си мислех, че когато животът ни дава и ни отнема, го прави с някакъв умисъл. Навярно иска да ни насочи към съдбата ни.“
„Алисия и теоремата за безкрайната любов“ е история, която ни кара да се смеем с глас, да плачем силно и да обичаме още по-силно. История за любов, вино и прошка. История, от която разбираме, че всеки заслужава втори шанс, и че понякога нещата, които правим и решенията, които взимаме не са по наше желание. Понякога обстоятелствата са против нас и нямаме друг избор освен да приемем съдбата си и да се научим да живеем с болката.
„Понякога не искаме да позволим на никого да ни отвори очите, защото се чувстваме по-удобно така, може би защото си мислим, че сме в безопасност.“
July 11, 2016
Esta novela de Mayte Uceda está construida con 48 capítulos no numerados sino precedidos de una frase ocurrente y muy a propósito de lo que sucede en cada uno de ellos y ayer, a las dos de la madrugada, terminé con sus 460 páginas.
La novela tiene un título muy peculiar, que a mí me gusta mucho, y que se justifica en sus inicio con el llamado Teorema de los monos infinitos. A partir de ahi, conoceremos a la protagonista: Alicia, una viuda de 39 años empeñada en sacar adelante un viñedo heredado de su marido Alfredo. Conoceremos a su excéntrica hermana Virginia, divorciada, que vive con ella, a Milo, el perro de su difunto marido con el que no hace muchas migas, a los empleados del viñedo y, también, conoceremos todos sus problemas tanto a nivel económico como personal.
Alicia se siente sola y sabe que su hora está pasando si no le pone remedio. Está dispuesta a encontrar el amor de su vida, pero no sabe como hasta que Nina se lo pone en bandeja. Desde este momento asistimos con Alicia de la mano a sus miedos, incertidumbres, meteduras de pata, frustraciones, emociones intensas que nunca había experimentado dudas y más dudas. Todo ello aderezado y salpicado de diálogos ocurrentes y atrayentes con su hermana y su amor, Marco. Tampoco podemos perder de vista a su Ello y a su SuperYo plasmados en las figuras de Natasha y Dimitri con los que disfrutado sobremanera.
Conforme avanzaba en la lectura llegué a descubrir a qué novela me recordaba. Cerré los ojos, reviví lo leído y supe que delante tenía a la Katherinh Pancol española, que nos atrapó con su especial manera de relatar en su trilogía: Los ojos amarillos de los cocodrilos, el vals lento de las tortugas y las ardillas de Central Park están tristes los lunes.
La novela de Mayte atrae sobre todo por su frescura, por la manera que tiene de contar desde lo cotidiano a lo excepcional (inefable el diálogo sobre ¿cómo se lleva ahora?). Magníficamente escrita, esta novela denota la madurez que la autora ha conseguido, y que yo he seguido paso a paso, desde su primera novela porque ambas crecimos en la famosa generación indi que sin saber cómo comenzó a publicar en Amazon y se alió para que la mutua ayuda nos alzara, como así fue.
Sin querer entrar en más detalles para no destripar nada, deciros que esta novela va a dar mucho que hablar, que Mayte se ha convertido en una excelente escritora y que la novela, aunque encuadrada en novela romántica, tiene muchos más elementos para atraer que la pura relación entre los protagonistas. Os la recomiendo, porque pasaréis un buen rato con su lectura.
August 25, 2023
Мисля че няма по-ярък пример от тази малка сладка книжка, колко важна роля играе една корица. И то добре направена.
Прекрасна отвън и още толкова отвътре „Алисия и теоремата за безкрайната любов” е лека, разпускаща, нелепа (в добрия смисъл на думата) и страшно испанска. Да, точно така. Ако трябва да определя с едно изречение това книжле, то то би било: „Сладка, романтична и страшно добре разписана испанска теленовела с типичния леко закачлив и сексуален хумор”. Такъв кеф да ти е да я четеш.
Срещаме се с Алисия, стройна и красива жена, която управлява бизнес свързван с отглеждането на лозя и производството на вино. Вдовица от близо 7 години, тя смята че е време за промяна. И как по-бързо да се сдобиеш с нова половинка в двадесет и първи век от приложения за запознанства?
Вследствие на съдбата - и една упорита руския - Алисия се запознава с излязъл като от приказките мъж - висок, умопомрачително красив, мистериозно богат, с плочки 4х4 или 6х6 и влудяваща усмивка. Подозрително? И Алисия се досеща, че нещо не е наред.
Сладка, сладка и много забавна. Свежа и лека.
Идеалният избор за четене през горещите вечери на август.
Прекрасна отвън и още толкова отвътре „Алисия и теоремата за безкрайната любов” е лека, разпускаща, нелепа (в добрия смисъл на думата) и страшно испанска. Да, точно така. Ако трябва да определя с едно изречение това книжле, то то би било: „Сладка, романтична и страшно добре разписана испанска теленовела с типичния леко закачлив и сексуален хумор”. Такъв кеф да ти е да я четеш.
Срещаме се с Алисия, стройна и красива жена, която управлява бизнес свързван с отглеждането на лозя и производството на вино. Вдовица от близо 7 години, тя смята че е време за промяна. И как по-бързо да се сдобиеш с нова половинка в двадесет и първи век от приложения за запознанства?
Вследствие на съдбата - и една упорита руския - Алисия се запознава с излязъл като от приказките мъж - висок, умопомрачително красив, мистериозно богат, с плочки 4х4 или 6х6 и влудяваща усмивка. Подозрително? И Алисия се досеща, че нещо не е наред.
Сладка, сладка и много забавна. Свежа и лека.
Идеалният избор за четене през горещите вечери на август.
June 30, 2016
3,5 o 4 e aquí la cuestión pero os tengo que decir que es un libro muy divertido, con el que te lo pasas bomba y en donde los personajes son poco comunes y eso seduce al lector, o por lo menos a mí, me ha gustado.
September 8, 2022
a autora escribe bien, pero hace interminables los diálogos interiores de la protagonista haciendo que pases las hojas de prisa para ir a lo que verdaderamente interesa.
Te empieza a enganchar hacia la mitad.
El final deja mucho que desear.
Te empieza a enganchar hacia la mitad.
El final deja mucho que desear.
August 16, 2018
Salve ragazze, spero stiate passando una buona estate. Se così non fosse, eccomi pronta a consigliarvi una lettura che sicuramente la addolcirà. Ho letto per voi in anteprima “Alicia e il teorema dell’amore infinito” scritto da Mayte Uceda, edito Newton Compton editori.
Alicia è alla disperata ricerca di una storia d’amore che possa coinvolgerla, appassionarla e farla sentire parte di una squadra. Di nuovo. Sì, perché lei l’amore l’aveva trovato e sposato, finché un assurdo incidente non gliel’ha portato via, lasciandola sola con un cane e un vigneto da mandare avanti. I giorni scorrono sempre uguali, scanditi dalle lunghe ore di lavoro sotto il sole, affiancata dai suoi collaboratori di fiducia, ma senza il tempo o l’occasione per incontrare qualcuno di nuovo. Ecco perché si affida a Nina, che gestisce un sito d’incontri online, ultima frontiera secondo Alicia per trovare un uomo entro i 40 anni. Quando ormai aveva perso le speranze, ecco che spunta fuori un curriculum di tutto rispetto: ingegnere agronomo specializzato in enologia, trentatré anni e bello come un dio greco. Marco è talmente perfetto che Alicia non crede alla sua fortuna, tanto più che non sarà facile fare la sua conoscenza dato che, mentre lei vive nell’isoletta di Maiorca, lui è in Corsica. Inizia allora una relazione epistolare tra i due, che li porta a creare un’intesa sempre più profonda, fino all’incontro faccia a faccia in cui scoppia la passione. Marco sembra essere non solo la cura per la solitudine di Alicia, ma potrebbe addirittura rivelarsi l’unico a poter salvare il vigneto dal tracollo finanziario. Ma è possibile essere così perfetti? Cosa nasconde con quei suoi modi così schivi e misteriosi? Basterà la passione quando manca la fiducia?
Ragazze, vi ho incuriosite? Devo ammettere che con questo libro è stato amore a prima vista, anzi “a prima riga”. Ancora prima di entrare nel vivo della trama, mi ha colpito con un incipit accattivante e uno stile fresco con dialogo diretto con il lettore. Sembra quasi di sentire la voce amichevole di Alicia che intrattiene una conversazione sulla felicità e sulle difficoltà per ottenerla. Tra l’altro molto spesso queste conversazioni avvengono direttamente tra i due emisferi del suo cervello, in contrasto tra logica ed emotività, addirittura chiamati con nomi precisi: Dimitri il primo e Natasha la seconda. Impossibile non simpatizzare con le sue disavventure, che in certi momenti anche tragici rasentano il comico. Rimane vedova molto giovane dopo che un assurdo incidente le porta via l’amore della sua vita, un uomo che lei definisce più volte “non bello ma simpatico”. A partire da queste premesse capiamo che l’aspetto fisico non solo non è un requisito fondamentale per il compagno che Alicia cerca, ma anzi potrebbe addirittura fungere da deterrente, quasi a indicarne la carenza di personalità che sicuramente compensa l’avvenenza fisica. Quando Alicia vede la foto di Marco e ne legge la storia, tutta questa teoria comincia a vacillare, perché è impossibile non rimanere affascinati dalla sua bellezza, ma è anche innegabile la sua intelligenza e competenza proprio nei campi che più interessano ad Alicia, senza contare l’intesa sessuale che si instaura da subito fra i due. Abbiamo anche noi la sensazione che Marco sia troppo perfetto per essere vero, anche se sembra un uomo molto schivo e con un passato avvolto dal mistero, proveniente da un’isola conosciuta per le sue contraddizioni: la Corsica. L’autrice la dipinge più volte come terra di montagne in mezzo al mare, ricca di contrasti politici, che ha superato vari scontri civili. Un contesto del genere è sicuramente molto diverso dalla calma Maiorca, che ospita Alicia e il suo vigneto. Proprio il vigneto è quasi un personaggio, dato che ci vengono descritte le varie fasi di lavorazione nei campi, cura dell’uva e vendemmia in modo interessante e approfondito, essendo parte fondamentale della vita della protagonista, non solo come terra ma anche come insieme di personaggi che ruotano intorno a esso.
In conclusione, il libro è simpatico, allegro e raccontato con uno stile fluido che permette di macinare capitoli dopo capitoli. Interessante trovare una protagonista vedova che cerca ancora l’amore e coinvolgente l’alone di mistero legato all’affascinante Marco. Ho trovato poi le scene più hot abbastanza piccanti, in certi casi tanto piccanti da cadere nel comico, ma rimanendo sempre coerenti con lo stile, non essendo questo un erotic romance, ma intese giusto per dare quel pizzico di colore in più alla storia.
Lettura consigliata da portare sotto l’ombrellone o, per rimanere in tema, da gustare con un buon vino.
Voto 4.5
Alicia è alla disperata ricerca di una storia d’amore che possa coinvolgerla, appassionarla e farla sentire parte di una squadra. Di nuovo. Sì, perché lei l’amore l’aveva trovato e sposato, finché un assurdo incidente non gliel’ha portato via, lasciandola sola con un cane e un vigneto da mandare avanti. I giorni scorrono sempre uguali, scanditi dalle lunghe ore di lavoro sotto il sole, affiancata dai suoi collaboratori di fiducia, ma senza il tempo o l’occasione per incontrare qualcuno di nuovo. Ecco perché si affida a Nina, che gestisce un sito d’incontri online, ultima frontiera secondo Alicia per trovare un uomo entro i 40 anni. Quando ormai aveva perso le speranze, ecco che spunta fuori un curriculum di tutto rispetto: ingegnere agronomo specializzato in enologia, trentatré anni e bello come un dio greco. Marco è talmente perfetto che Alicia non crede alla sua fortuna, tanto più che non sarà facile fare la sua conoscenza dato che, mentre lei vive nell’isoletta di Maiorca, lui è in Corsica. Inizia allora una relazione epistolare tra i due, che li porta a creare un’intesa sempre più profonda, fino all’incontro faccia a faccia in cui scoppia la passione. Marco sembra essere non solo la cura per la solitudine di Alicia, ma potrebbe addirittura rivelarsi l’unico a poter salvare il vigneto dal tracollo finanziario. Ma è possibile essere così perfetti? Cosa nasconde con quei suoi modi così schivi e misteriosi? Basterà la passione quando manca la fiducia?
Ragazze, vi ho incuriosite? Devo ammettere che con questo libro è stato amore a prima vista, anzi “a prima riga”. Ancora prima di entrare nel vivo della trama, mi ha colpito con un incipit accattivante e uno stile fresco con dialogo diretto con il lettore. Sembra quasi di sentire la voce amichevole di Alicia che intrattiene una conversazione sulla felicità e sulle difficoltà per ottenerla. Tra l’altro molto spesso queste conversazioni avvengono direttamente tra i due emisferi del suo cervello, in contrasto tra logica ed emotività, addirittura chiamati con nomi precisi: Dimitri il primo e Natasha la seconda. Impossibile non simpatizzare con le sue disavventure, che in certi momenti anche tragici rasentano il comico. Rimane vedova molto giovane dopo che un assurdo incidente le porta via l’amore della sua vita, un uomo che lei definisce più volte “non bello ma simpatico”. A partire da queste premesse capiamo che l’aspetto fisico non solo non è un requisito fondamentale per il compagno che Alicia cerca, ma anzi potrebbe addirittura fungere da deterrente, quasi a indicarne la carenza di personalità che sicuramente compensa l’avvenenza fisica. Quando Alicia vede la foto di Marco e ne legge la storia, tutta questa teoria comincia a vacillare, perché è impossibile non rimanere affascinati dalla sua bellezza, ma è anche innegabile la sua intelligenza e competenza proprio nei campi che più interessano ad Alicia, senza contare l’intesa sessuale che si instaura da subito fra i due. Abbiamo anche noi la sensazione che Marco sia troppo perfetto per essere vero, anche se sembra un uomo molto schivo e con un passato avvolto dal mistero, proveniente da un’isola conosciuta per le sue contraddizioni: la Corsica. L’autrice la dipinge più volte come terra di montagne in mezzo al mare, ricca di contrasti politici, che ha superato vari scontri civili. Un contesto del genere è sicuramente molto diverso dalla calma Maiorca, che ospita Alicia e il suo vigneto. Proprio il vigneto è quasi un personaggio, dato che ci vengono descritte le varie fasi di lavorazione nei campi, cura dell’uva e vendemmia in modo interessante e approfondito, essendo parte fondamentale della vita della protagonista, non solo come terra ma anche come insieme di personaggi che ruotano intorno a esso.
In conclusione, il libro è simpatico, allegro e raccontato con uno stile fluido che permette di macinare capitoli dopo capitoli. Interessante trovare una protagonista vedova che cerca ancora l’amore e coinvolgente l’alone di mistero legato all’affascinante Marco. Ho trovato poi le scene più hot abbastanza piccanti, in certi casi tanto piccanti da cadere nel comico, ma rimanendo sempre coerenti con lo stile, non essendo questo un erotic romance, ma intese giusto per dare quel pizzico di colore in più alla storia.
Lettura consigliata da portare sotto l’ombrellone o, per rimanere in tema, da gustare con un buon vino.
Voto 4.5
July 20, 2024
Със сигурност тази книга е глътката свеж въздух, от която се нуждаех. Първоначално именно заради това ми беше странно да я чета. Тя се различаваше от всичко, което съм чела до момента, макар че тайно се прокрадваше и нещо познато.
Може би към средата разбрах какво е то. Книгата звучи точно като теленовела, написана на хартия. Ако сте фен като мен, може би ще се влюбите в историята на Алисия. Опитвайки се да я виждам като всяка друга героиня от книга, сякаш бърках някъде. Но представяйки си я като героиня от теленовела (връщайки се в уюта на миналото си), успях да усетя магията в това, което й се случваше.
Средиземноморие 🌅
+ вино 🍷
+ неустоим мъж 🧔🏻
—————————————
ЛЮБ❤️в
(проста математика)
Може би към средата разбрах какво е то. Книгата звучи точно като теленовела, написана на хартия. Ако сте фен като мен, може би ще се влюбите в историята на Алисия. Опитвайки се да я виждам като всяка друга героиня от книга, сякаш бърках някъде. Но представяйки си я като героиня от теленовела (връщайки се в уюта на миналото си), успях да усетя магията в това, което й се случваше.
Средиземноморие 🌅
+ вино 🍷
+ неустоим мъж 🧔🏻
—————————————
ЛЮБ❤️в
(проста математика)
October 22, 2016
2,5. Entretenido sin más pretensiones. No soy lectora habitual del género así que se me ha hecho un poco largo. Mi reseña completa http://entremislibrosyo.blogspot.com....
March 28, 2021
Cuando lo empecé me parecía que me iba a gustar, parecía divertido pero a medida que fue avanzando la trama menos me fue gustando. Lo terminé porque no dejo libros a medias, pero no me pareció nada creíble. Uno más de tantos.
June 26, 2017
Recién terminada puedo afirmar que es una preciosa comedia romántica, escrita con un lenguaje muy cuidado y un estilo precioso y muy preciso. Dominan las situaciones y conversaciones hilarantes, si bien tiene una dosis de intriga que te mantiene alerta hasta que lo concluyes. Y es una historia de amor muy original y bonita. Alicia me ha cautivado con su forma de ser, expresarse y sentir. Y Natasha y Dimitri son muy divertidos y me han hecho pasar grandes momentos. Es una novela muy cuidada, en la que se nota una gran labor de documentación, sobre todo en lo referente a los viñedos, que demuestra con un gran dominio del tema. En suma, una historia inolvidable, bonita, cautivadora y muy divertida y bien narrada que hará pasar unas horas inolvidables a todo el que se anime a disfrutar de ella. Mi más sincera enhorabuena a Mayte Uceda por esta preciosa novela.
February 4, 2022
abandoné. llega una página en la que parece escrito por una adolescente.
August 6, 2023
Типично по испански, малко хаотична , леко шантава ( казано с добро чувство ) , наивна до немай къде , но все пак симпатична и написана с чувство за хумор.
November 21, 2023
Изключително мудно начало, което към края се превърна в някакъв сюжет за сериал ...
Не се оказа моето четиво.
Не се оказа моето четиво.
January 21, 2024
No me esperaba nada y este libro me ha llevado or sorpresa! Intriga, amor, drama, situaciones exageradas y personajes adorables - había de todo! Lo recomiendo.
March 26, 2024
Durante la primera mitad predominaban los toques de humor en la búsqueda de Alicia de una pareja. A partir de la mitad se empezó a”descarrilar” y ya no hubo nada qué hacer. Una lástima…
July 21, 2024
Novela romántica ágil y ligera de leer. Lo que más me ha gustado es conocer un poquito más de la historia y geografía de la isla de Córcega, aunque la historia se desarrolle en un viñedo español.
December 24, 2024
Really diffrent from the others romance books. 0
December 3, 2025
Страхотна книга! Разтоварваща, леко четиво за почивните дни.
September 18, 2018
http://www.esmeraldaviaggielibri.it/a...
Recensione di Roberta – Alicia e il teorema dell’amore infinito di Mayte Uceda pubblicato da Newton Compton Editori.
Alicia è una giovane vedova alla soglia dei 40 anni e negli ultimi sei si è ritrovata sola con un cane che la ignora per la maggior parte del tempo e una tenuta vinicola sull’isola di Maiorca da mandare avanti. Nonostante la sua inesperienza, riesce, con l’aiuto di fidati braccianti, a portare avanti l’attività seppur con grande sacrificio.
Col passare del tempo però il peso della solitudine si fa sempre più opprimente, così decide di iscriversi ad un sito di incontri, ma le conoscenze che intreccia sono estremamente deludenti.
“Ero diventata… esigente!
Che brutta parola!
Non avrei mai trovato un compagno.”
Un bel giorno però le viene sottoposto il fascicolo di Marco, un giovane ingegnere agronomo della Corsica che sembra essere la risposta a tutte le sue preghiere, perché non solo è molto bello ed interessante, ma ha anche conoscenze che possono aiutarla a risollevare la sua attività. E questo splendido esemplare di uomo è interessato a lei.
Ma dove sta la fregatura?! Non c’è oppure c’è e lei non vuole vederla?!
Nonostante la sorella Virginia continui a metterla in guardia, Alicia si lascia coinvolgere sempre più dalla storia con l’uomo e sin dal loro primo incontro si scatena una grande passione.
“Ero stanca di fingere di essere una donna indipendente che non aveva bisogno degli uomini. Ero forse stata io a dire una simile stupidaggine?”
Nel frattempo la donna si ritrova a difendere la sua proprietà con le unghie e con i denti da un arrogante magnate della zona che per obbligarla a vendere i suoi terreni usa mezzi non ortodossi.
“<> mi aveva detto una volta.
Era vero, quei vigneti erano diventati parte di me.”
Alicia è una vedova: così è stata marchiata da anni, soltanto perché non si è buttata tra le braccia di un altro uomo subito dopo la morte precoce del marito.
Non è facile per lei portare avanti il vigneto e la cantina, soprattutto dal momento che non non ne capisce molto, ma è intenzionata a mantenere in vita i possedimenti e con essi il ricordo del marito.
Nel momento in cui si sente più vulnerabile e sola ecco che arriva Marco, l’uomo perfetto.
Marco è poco più giovane di lei, può aiutarla con estrema competenza nella sua un’attività ed è anche molto bello e carismatico.
Alicia non riesce a credere alla fortuna di avere trovato un compagno come Marco: nemmeno se lo avesse scelto da un catalogo, sarebbe stato così giusto per lei. Unica discriminante: è corso e la donna non vede di buon occhio la lontananza.
Alicia inoltre si reputa insignificante e non all’altezza del giovane ingegnere, tanto da non capacitarsi dell’attrazione che lui dimostra di provare nei suoi confronti.
Ma negli occhi di Marco ogni tanto compaiono ombre che lei non è in grado di decifrare e la ritrosia dell’uomo nel confidarsi la inquieta: forse non è così perfetto come sembra ed è certa che nasconda qualcosa!
Riuscirà Alicia a conoscere veramente il misterioso uomo venuto a salvarla da sé stessa e dalle avversità della vita?!
Il ritmo della narrazione sembra rispecchiare gli stati d’animo della protagonista: all’inizio è lento e a tratti noioso, lasciando trasparire il senso opprimente di solitudine, poi via via riacquista vigore seguendo la voglia di Alicia di rimettersi in gioco e di non lasciarsi trascinare dalla corrente degli eventi.
L’autrice lascia molto spazio alla narrazione a discapito dei dialoghi, cosa giustificata dal fatto che la storia si basa molto sull’analisi introspettiva che la protagonista fa di se stessa, ma tale scelta a mio parere non coinvolge completamente il lettore, nonostante la vena di sottile ironia che alleggerisce l’atmosfera.
Questo romanzo non è la classica storia d’amore laddove la donzella attende di essere salvata dal principe azzurro ma è la storia di una donna che non si arrende mai di fronte alle difficoltà senza nemmeno accorgersi di quanto sia forte e tenace. Alicia è una persona limpida, dall’animo buono e che, nonostante le sue insicurezze, non si lascia sopraffare dai dispiaceri della vita.
Lo consiglio a chi crede o ha bisogno di credere nelle seconde possibilità!
Recensione di Roberta – Alicia e il teorema dell’amore infinito di Mayte Uceda pubblicato da Newton Compton Editori.
Alicia è una giovane vedova alla soglia dei 40 anni e negli ultimi sei si è ritrovata sola con un cane che la ignora per la maggior parte del tempo e una tenuta vinicola sull’isola di Maiorca da mandare avanti. Nonostante la sua inesperienza, riesce, con l’aiuto di fidati braccianti, a portare avanti l’attività seppur con grande sacrificio.
Col passare del tempo però il peso della solitudine si fa sempre più opprimente, così decide di iscriversi ad un sito di incontri, ma le conoscenze che intreccia sono estremamente deludenti.
“Ero diventata… esigente!
Che brutta parola!
Non avrei mai trovato un compagno.”
Un bel giorno però le viene sottoposto il fascicolo di Marco, un giovane ingegnere agronomo della Corsica che sembra essere la risposta a tutte le sue preghiere, perché non solo è molto bello ed interessante, ma ha anche conoscenze che possono aiutarla a risollevare la sua attività. E questo splendido esemplare di uomo è interessato a lei.
Ma dove sta la fregatura?! Non c’è oppure c’è e lei non vuole vederla?!
Nonostante la sorella Virginia continui a metterla in guardia, Alicia si lascia coinvolgere sempre più dalla storia con l’uomo e sin dal loro primo incontro si scatena una grande passione.
“Ero stanca di fingere di essere una donna indipendente che non aveva bisogno degli uomini. Ero forse stata io a dire una simile stupidaggine?”
Nel frattempo la donna si ritrova a difendere la sua proprietà con le unghie e con i denti da un arrogante magnate della zona che per obbligarla a vendere i suoi terreni usa mezzi non ortodossi.
“<> mi aveva detto una volta.
Era vero, quei vigneti erano diventati parte di me.”
Alicia è una vedova: così è stata marchiata da anni, soltanto perché non si è buttata tra le braccia di un altro uomo subito dopo la morte precoce del marito.
Non è facile per lei portare avanti il vigneto e la cantina, soprattutto dal momento che non non ne capisce molto, ma è intenzionata a mantenere in vita i possedimenti e con essi il ricordo del marito.
Nel momento in cui si sente più vulnerabile e sola ecco che arriva Marco, l’uomo perfetto.
Marco è poco più giovane di lei, può aiutarla con estrema competenza nella sua un’attività ed è anche molto bello e carismatico.
Alicia non riesce a credere alla fortuna di avere trovato un compagno come Marco: nemmeno se lo avesse scelto da un catalogo, sarebbe stato così giusto per lei. Unica discriminante: è corso e la donna non vede di buon occhio la lontananza.
Alicia inoltre si reputa insignificante e non all’altezza del giovane ingegnere, tanto da non capacitarsi dell’attrazione che lui dimostra di provare nei suoi confronti.
Ma negli occhi di Marco ogni tanto compaiono ombre che lei non è in grado di decifrare e la ritrosia dell’uomo nel confidarsi la inquieta: forse non è così perfetto come sembra ed è certa che nasconda qualcosa!
Riuscirà Alicia a conoscere veramente il misterioso uomo venuto a salvarla da sé stessa e dalle avversità della vita?!
Il ritmo della narrazione sembra rispecchiare gli stati d’animo della protagonista: all’inizio è lento e a tratti noioso, lasciando trasparire il senso opprimente di solitudine, poi via via riacquista vigore seguendo la voglia di Alicia di rimettersi in gioco e di non lasciarsi trascinare dalla corrente degli eventi.
L’autrice lascia molto spazio alla narrazione a discapito dei dialoghi, cosa giustificata dal fatto che la storia si basa molto sull’analisi introspettiva che la protagonista fa di se stessa, ma tale scelta a mio parere non coinvolge completamente il lettore, nonostante la vena di sottile ironia che alleggerisce l’atmosfera.
Questo romanzo non è la classica storia d’amore laddove la donzella attende di essere salvata dal principe azzurro ma è la storia di una donna che non si arrende mai di fronte alle difficoltà senza nemmeno accorgersi di quanto sia forte e tenace. Alicia è una persona limpida, dall’animo buono e che, nonostante le sue insicurezze, non si lascia sopraffare dai dispiaceri della vita.
Lo consiglio a chi crede o ha bisogno di credere nelle seconde possibilità!
September 11, 2024
Mi parte favorita han sido las conversaciones entre Natasha y Dimitri, que representan el Ello y SuperYo de Alicia y que aportan momentos de humor con sus diálogos internos. Estos personajes simbolizan el lado racional y emocional de Alicia, y su interacción añade un toque fresco a la narrativa.
Reseña completa: https://alareiradenemesis.es/resena-a...
Reseña completa: https://alareiradenemesis.es/resena-a...
September 26, 2018
RECENSIONE:
Le possibilità vanno decrescendo man mano che gli anni aumentano in crescendo.
Inizio con il dire che il titolo originale del romanzo non mi aveva molto incuriosito, e quello che mi aveva spinto alla lettura è l'amore sviscerato che ho verso la Spagna e per la lingua spagnola. Beh, la mia decisione di leggerlo non poteva essere più azzeccata, questo romanzo ha saputo tenermi incollata alle pagine in una maniera incredibile per la verve dei personaggi, per la situazione particolare e per la serie di misteri che infittiscono la trama al punto che non riesci più a chiudere il libro fino a quando non giungi alla fine e scopri tutto.
Non amo molto i romanzi con personaggi troppo grandi, nonostante io sia sulla soglia dei 40 mi sento ancora una ragazzina :D ma vi dirò a un certo punto mi sono affezionata ad Alicia e alle sue folli stranezze, ai suoi colpi di testa e alle sue impuntature. Ho amato tantissimo anche la sorella, sono due caratteri diversi, ma alla fine il bene che si vogliono è immenso e unico.
E' una storia che ci racconta quanto sia difficile trovare l'anima gemella, più aumentano gli anni e più la lista delle cose che non ci vanno bene si allungano... poi se si è anche vedove diventa tutto più complicato e a tratti impossibile.
Un solo tocco grazie al quale il mio corpo sentì il desiderio di voltarsi per ricambiare il gesto. Moltiplicato per cento. Moltiplicato per mille. Moltiplicato per un milione di milioni. L’unità seguita da dodici zeri. Un miliardo di baci!
Poi c'è questo Corso, Marco, dal carattere schivo e introverso, più giovane e tanto bello da sembrare il modello di una copertina. Parte tutto da un incontro online ma combinato che le cambierà letteralmente la vita, tra vino, bugie e tanto tanto divertimento non mancherà qualche lacrima... perché alla fine i temi trattati con un pò di umorismo sono comunque seri e importanti.
Complimenti a questa autrice veramente talentuosa.
Fabiana
Le possibilità vanno decrescendo man mano che gli anni aumentano in crescendo.
Inizio con il dire che il titolo originale del romanzo non mi aveva molto incuriosito, e quello che mi aveva spinto alla lettura è l'amore sviscerato che ho verso la Spagna e per la lingua spagnola. Beh, la mia decisione di leggerlo non poteva essere più azzeccata, questo romanzo ha saputo tenermi incollata alle pagine in una maniera incredibile per la verve dei personaggi, per la situazione particolare e per la serie di misteri che infittiscono la trama al punto che non riesci più a chiudere il libro fino a quando non giungi alla fine e scopri tutto.
Non amo molto i romanzi con personaggi troppo grandi, nonostante io sia sulla soglia dei 40 mi sento ancora una ragazzina :D ma vi dirò a un certo punto mi sono affezionata ad Alicia e alle sue folli stranezze, ai suoi colpi di testa e alle sue impuntature. Ho amato tantissimo anche la sorella, sono due caratteri diversi, ma alla fine il bene che si vogliono è immenso e unico.
E' una storia che ci racconta quanto sia difficile trovare l'anima gemella, più aumentano gli anni e più la lista delle cose che non ci vanno bene si allungano... poi se si è anche vedove diventa tutto più complicato e a tratti impossibile.
Un solo tocco grazie al quale il mio corpo sentì il desiderio di voltarsi per ricambiare il gesto. Moltiplicato per cento. Moltiplicato per mille. Moltiplicato per un milione di milioni. L’unità seguita da dodici zeri. Un miliardo di baci!
Poi c'è questo Corso, Marco, dal carattere schivo e introverso, più giovane e tanto bello da sembrare il modello di una copertina. Parte tutto da un incontro online ma combinato che le cambierà letteralmente la vita, tra vino, bugie e tanto tanto divertimento non mancherà qualche lacrima... perché alla fine i temi trattati con un pò di umorismo sono comunque seri e importanti.
Complimenti a questa autrice veramente talentuosa.
Fabiana
July 11, 2016
3.5 estrellas!!
Es un libro muy refrescante, en realidad lo que más me ha gustado es la forma de narrar la historia , lo hace desde el punto de vista de la protagonista, con unos puntos de humor muuuuy buenos. Creo que esto es precisamente lo que hace que se transforme en algo más que una historia romántica del montón y destaque.
Realmente pasas unos momentos muy entretenidos y cada personaje tiene algo en su personalidad que le dota de "algo más" (divertido, peculiar, llamalo "x" ) incluso el perro (reconozco que me lo he pasado genial viendo la evolución del amor entre Alicia y el perrito Milo) la historia central romántica como se puede deducir por mis palabras, es lo que menos me ha llamado la atención, pero es que la rodea de ese punto divertido que creo que tampoco pasa nada por no empatizar con ella, cuando empatizas tanto con el resto.
Es un libro muy refrescante, en realidad lo que más me ha gustado es la forma de narrar la historia , lo hace desde el punto de vista de la protagonista, con unos puntos de humor muuuuy buenos. Creo que esto es precisamente lo que hace que se transforme en algo más que una historia romántica del montón y destaque.
Realmente pasas unos momentos muy entretenidos y cada personaje tiene algo en su personalidad que le dota de "algo más" (divertido, peculiar, llamalo "x" ) incluso el perro (reconozco que me lo he pasado genial viendo la evolución del amor entre Alicia y el perrito Milo) la historia central romántica como se puede deducir por mis palabras, es lo que menos me ha llamado la atención, pero es que la rodea de ese punto divertido que creo que tampoco pasa nada por no empatizar con ella, cuando empatizas tanto con el resto.
Displaying 1 - 23 of 23 reviews