Et le buisson devint cendre

by Manès Sperber, Olivier Mannoni (Translator)

Text: German

Genres: Fiction, Historical Fiction, France, French Literature

852 pages, Paperback

First published January 1, 1961

Reviews

[Mojdeh Kh · Rating 4 out of 5]

در موردش خواهم نوشت. شاید فردا.

[Andrew · Rating 5 out of 5]

This book become a bit of an obsession of mine. I would say that I would probably recommend this book to read more than any other I have ever read. Part of the reason for this is because it is for some reason a bit obscure in this country and thus I feel it needs more press than me telling someone to read Hemingway or Cormac McCarthy. I think that the major reason it was never embraced by the political community is because it is long (over a 1000 pages between the trilogy), dense, and incredibly complex. It has over ten main characters whose narratives it switches between, takes place over 15 years of dense historical occurrences, and covers nearly the entire European continent in its physical location. Throughout the read I found myself pausing to do a little research on the events that were taking place during the book so I could understand them better. A basic synopsis for the book would be to say that it follows a group of revolutionaries who begin as communists in the early 30s as they each struggle to define their personal ideologies based on the changes on the political scene. The book created an entirely new world view for me, adding many new layers to what I knew of the history of the last hundred years. Please just read this book. That's all I can say for now.

[Moshtagh hosein · Rating 5 out of 5]

کتابی طولانی با ترجمه ‌ای درست و ویراستی نو،
خیلی خوب است که خوانده شود تا لزوم خیانت کمونیسم در اروپا ( .هدف وسیله را توجیه می‌کند) بهتر درک شود.
واین چه کتاب ۱۰۰۲ صفحه است ولی اگر قطع کتاب تغییر کند،۶۰۰ یا ۷۰۰ صفحه بیشتر نیست و زمان خواندنش یرای من بیشتر از ۴۰ روز شد .
خود اثر هم بسیار سیاست زده هست و بهتر است کمی اشنایی با
جریانهای فکری اروپا قبل و بعد از جنگ جهانی دوم داشته باشیم.
از آسیب جنگ‌های اخیر به دور باشید.
و من‌الله التوفیق.

[زهرا شفیعی]

i dont know any things abut that,but i like this writer

[Sina Forouzani · Rating 5 out of 5]

این کتاب برای هر کسی که کار سیاسی میکند
یا در گذشته بدان مشغول بوده خواندنش در حقیقت واجب است . کتاب را باید با دقت و حوصله فراوان ، همراه با مصداق یابی هایی
که به وضعیت گروه های سیاسی ما چه قبل و یا بعد از انقلاب مربوط میشوند مطالعه نمود.
با سپاس

[Mojtaba shahsavan · Rating 1 out of 5]

بعد از خوندن یک چهارم از این کتاب، کنارش گذاشتم به این دلیل که تکلیف نویسنده معلوم نیست که داره تاریخ بیان می‌کنه یا رمانه و باید شخصیت بسازه و هیچکدومش در عین حال نیست. در خوش بینانه ترین حالت یک بیوگرافی از شخصیت یوسماره که به خود نویسنده ارجاع می‌ده. هنر تبدیل واقعه‌ی تاریخی به رمان و ادبیات در دستان «هر» نویسنده ای نیست و ما در تاریخ ادبیات از این نویسندگان چیره‌دست زیاد داریم و باهاشون مواجه شدیم مثل یوسا که از دست نوشته ها و گزارش یک ژورنالیست از یک اتفاق و شورش در برزیل، یک رمان عظیم و فوق العاده می‌نویسه و می‌شه «جنگ آخر زمان».

[Richard Odier · Rating 5 out of 5]

Chef de.œuvre absolu
Cet énorme roman décrit la vie d'un groupe d.amis au début du XX siècle en Europe.
Manès Sperber est un géant de la littérature.

Il décrit dans ce livre l'effondrement de la.europe et la montée des fascismes à travers des amis qui évoluent au gré des pays, des idéologies et des amours.

Une fresque sublime, dans la tradition des grands Européens tels Zweig, Schnitlzer, Hugo, Zola....

[shahram]

one of the nice novels which i have ever read .

[Martin · Rating 5 out of 5]

Fantastisch!

[کتاب‌فام · Rating 5 out of 5]

🔶۱۰۰۲صفحه در ۴۱ساعت و ۳۰دقیقه.
‌
🔶«قطره‌اشکی در اقیانوس»، که «هاینریش بل» آن را با «جنگ و صلح» قیاس کرده، یکی از تأثیرگذارترین آثار «مانس اشپربر» است که در آن به بحران‌های ایدئولوژیک، خیانت و سرکوب سیاسی پرداخته شده است. این رمان در دل رویدادهای سیاسی و اجتماعی اروپا در نیمه اول قرن بیستم جریان دارد و به‌ویژه به سرنوشت کمونیست‌های انقلابی و تضادهای درونی جنبش‌های چپ می‌پردازد. داستان بر زندگی و تحولات فکری شخصیت‌هایی متمرکز است که در ابتدا با شور و شوق به ایدئولوژی کمونیسم ایمان دارند اما با گذر زمان و مواجهه با سرکوب، شکنجه و خیانت، دچار تردید و یأس می‌شوند. «اشپربر» که خود تجربه‌ی فعالیت در محافل کمونیستی را داشته، با نگاهی انتقادی و روان‌شناسانه به بررسی این تضادها می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه آرمان‌گرایی می‌تواند به ابزار خشونت و استبداد تبدیل شود و چگونه افراد، به نام حقیقت، مرتکب بزرگ‌ترین بی‌عدالتی‌ها می‌شوند. این سه‌گانه سنگین است؛ بیش از هزار صفحه‌ی متراکم و پرحجم. اما نه‌تنها از نظر تعداد صفحات، بلکه از نظر محتوا نیز وزنی سنگین دارد. این اثر نه‌تنها وقایع تاریخی بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۵ را در بر می‌گیرد، بلکه تأثیر حکومت‌های توتالیتر و سیر فاجعه‌بار احزاب کمونیستی تا رسیدن به وحشت استالینی را نیز توصیف می‌کند. «اشپربر» همه‌ی این‌ها را با قلمی پرکشش، بی‌وقفه و مستند، و بر اساس تجربیات شخصی خود روایت می‌کند، اما فراتر از این، او به چیزی جادویی دست می‌یابد: با اینکه داستان در پس‌زمینه‌ی جنگ جهانی دوم رخ می‌دهد، درعین‌حال درباره‌ی یک قرن، درباره‌ی عصری سرشار از امید و تمدن و سقوط آن نیز می‌نویسد. در کمتر اثری ادبی می‌توان تا این اندازه وداع با دنیای کهن، با اومانیسم و آرمان‌های بشری را حس کرد. این رمان نه‌تنها یک روایت تاریخی بلکه اثری فلسفی و روان‌شناختی‌ست که به بررسی سرشت قدرت، ماهیت خیانت و پیچیدگی‌های وجدان انسانی می‌پردازد. سبک روایت اشپربر، دقیق و تحلیلی است و او با بهره‌گیری از تجربیات شخصی، تصویری واقعی و تأثیرگذار از سرنوشت انقلابیونی که قربانی سیستم خود شدند، ارائه می‌دهد. «اشپربر» با توصیفی بی‌پرده و دقیق، انسان‌ها و مکان‌ها را به تصویر می‌کشد: می‌توان باران سنگین را بر پنجره‌های کثیفِ راه‌پله‌های تاریک حس کرد، جایی که در آن‌ها خطر دستگیری پیک‌های حزب در کمین است. کارگران با شرایط زندگی نامساعد خود، خسته و بی‌حوصله به نظر می‌رسند. در عین حال، مصمم بودن نازی‌ها در اجرای برنامه‌هایشان با یونیفرم‌های جدید و درخشان به‌وضوح آشکار است.
‌
🔶«مانس اشپربر» بسیاری را در این تنهایی وسیع و پرآشوب شریک ساخت. این سه‌گانه ابتدا در سال‌های ۱۹۴۹ و ۱۹۵۲ به زبان فرانسوی منتشر شد و نسخه‌ی آلمانی آن تا سال ۱۹۶۱ راهی بازار نشد. اما تنها در دهه‌ی ۱۹۸۰ بود که « قطره‌اشکی در اقیانوس» به یک اثر فرهنگی شاخص تبدیل شد. در سال ۱۹۸۳، جایزه‌ی صلح انجمن کتاب‌فروشان آلمان به این نویسنده‌ی اتریشی-مجاری اهدا شد و یک سال بعد، در سن نزدیک به ۸۰ سالگی درگذشت. غیر ممکن است کسی وارد این دنیای ۱۰۰۰ صفحه‌ای بشود، آن را تاب بیاورد و پس از خروج از دالان‌ها و هزارتوهای آن، آن را فراموش کند...

[Maytea · Rating 5 out of 5]

نقد بخش اول (تا صفحه‌ی ۲۰۰)

۱) جَو اجتناب‌ناپذیر سیاسی و تاریخی خوب ساخته شده:
تو صفحات اول، نویسنده فضا و اوضاع تاریخی – دوران جمهوری وایمار، فشارهای فاشیسم، تردیدها و دودستگی‌ها – رو خوب به خواننده میفهمونه. آدم حس می‌کنه وسط یه طوفان سیاسی قرار گرفته، نه صرفاً روایتِ آرمانی. این قدرت خلق فضا یکی از نقاط قوت بزرگ کتابه.

۲) آدمهای معمولی اما جذاب
یکی از جذابیت‌های این نوع رمان‌ها اینه که شخصیت‌ها نه مقدسن نه شرور مطلق. درون‌شون پر از تناقضه: آرمان‌هایی که باورشون دارن اما وقتی وارد عرصه‌ی واقعیت می‌شن، با تناقضات و خیانت‌ها روبه‌رو میشن. این شک و تردید درونی، مخاطب رو می‌کِشه ادامه بده.

۳) زبان پیچیده اما عمیق
نویسنده دست به ترکیب روایت تاریخی و فلسفی می‌زنه. بینِ رویداد و تأمل اجازه می‌ده گفت‌وگو کنن ( نمونه خیلی خوبش گفتگو بین اسقف و اشتتن در صفحه ۲۲۶). این ترکیب می‌تونه برای یه سری از خواننده‌ها شیرین باشه که به چیزی فراتر از «ماجرا» نیاز دارن.

۴)حضور شخصیت‌های زیاد و متنوع
شخصیت‌ها از طیف‌های مختلف آرمان‌گرایی، کمونیستی، مستقل یا منتقدِ حزب و آدم‌هایی با نقطه‌نظر متفاوت‌اند. این تنوع آدم رو مجبور می‌کنه هم به دید شخصیت‌ها فکر کنه، هم به اختلاف‌ها و نقاط اشتراک اونها.

قطعاً چنین کتابی یه دانش پیش‌زمینه میخواد. اگر خواننده زیاد با تاریخ اروپا، تفکرات چپ، درگیری‌های فکری قرن بیستم آشنا نباشه، بعضی ارجاع‌ها یا اشاراتِ سیاسی ممکنه گنگ باشن. بعضی جاها باید برگردی عقب و یادآوری کنی «یعنی چی این حزب، این انشعاب، این کشت و تصفیه‌ها؟».

( چون تو این مملکت فشار و بدبختی هر لحظه ممکنه آدمو به کشتن بده ، من بهتر دیدم که تا این صفحه‌ای که فعلا رسیدم نظرمو بنویسم. باقیش باشه اگه زنده موندم مینویسم.)

[Gerry Greenberg · Rating 4 out of 5]

A compelling account of the disillusionment of European Communists during the 1920's-'40's as they come to realize that the Bolshevik ideal has been subverted by Stalin. It is apparent that the author has intimate knowledge of this betrayal.

It is sometimes difficult for the reader to keep all the characters straight. We leave them and return throughout the trilogy, frequently wishing to go back and relearn who exactly they were when we met them earlier.

Volume three, "Journey Without End" is the strongest part of the trilogy as Sperber reveals the fate of his struggling protagonists. Edi Ruben's attempt to organize the ultra-orthodox community in the village of Vohlyna into a partisan fighting force is heart-rending and fateful, but ultimately resolution depends on whether Doino Faber can come to terms with what has happened to his comrades and his ideals. Can he pull his life back together? Can he settle for a war- free, pleasant existence which requires putting his political dreams to sleep? Perhaps, but these questions cry for sequel.

[Susu · Rating 5 out of 5]

Eine Trilogie, voll gepfropft mit Figuren und Schauplätzen - eine Wanderung durch die politischen Landschaften Europas von 1930 bis 1945. Aus Sicht des revolutionären Menschen - von den Idealen der revolutionären Ideen, kommunistische Parolen und Linien, über Ernüchterung und Verknöcherung. Spannend und bereichernd zu lesen.

[Mandani_mim · Rating 3 out of 5]

طولانی و نه چندان دوست داشتنی… این برداشت من بود اما به هرصورت قصد داشتم بخونمش
حکایت عده ای مبارز سیاسی که در نهایت هم از سوی کمونیست ها و هم
نازی ها تهدید شدند
به نظرم می تونست اطلاعات جامع تری از اوضاع جامعه و فعالیت احزاب بده اما تمزکزش بر شخصیت ها و نگرششون بود. از طرفی با شخصیت ها نمی شد خیلی ارتباط گرفت…

[Fatemeh]

دوسش نداشتم ...