Η αγριλιά

by Joelle Lopinot, Ζοέλ Λοπινό

Η Καλλιόπη, μια Σφακιανή μόλις δεκαέξι χρόνων, φεύγει μ' ένα νεογέννητο στην αγκαλιά από την αγαπημένη της Κρήτη, για να ψάξει τον άντρα της, το Νικόλα, που κουρασμένος απ' τη μιζέρια πήγε στη Γαλλία για μια καλύτερη τύχη. Αρχίζει τότε για κείνη μια ζωή γεμάτη δυσκολίες. Η ξενιτιά, η φτώχια, ο ρατσισμός, η προδοσία τη δέρνουν αλύπητα.
Η Αγριλιά είναι μια αληθινή ιστορία γεμάτη πάθος, ποίηση, μυρωδιές και σκληρή πραγματικότητα. Είναι ένας ύμνος στην Ελληνίδα. Τιμά το θάρρος, τη μεγαλοψυχία, τη γενναιοδωρία και την αγωνιστικότητά της. Η ηρωίδα της Αγριλιάς αγγίζει σίγουρα ένα κομμάτι από την ψυχή κάθε Ελληνίδας.

400 pages

First published January 1, 2001

About the author

Γαλλίδα με ελληνικές ρίζες από την πλευρά της μητέρας της, η Ζοέλ Λοπινό επέλεξε να ζει και να κάνει καριέρα στην Ελλάδα τολμώντας να γράφει σε μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική της. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ, όπου γεννήθηκε και έζησε. Αφιερώθηκε για είκοσι χρόνια στη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας σε δικά της ινστιτούτα στην Αθήνα. Από το 1996 ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή μυθιστορημάτων, παιδικών βιβλίων και θεατρικών έργων. Είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών.

Reviews

[Elina · Rating 5 out of 5]

Παρόλο που δεν πρωτοτυπεί ιδιαίτερα σε θεματολογία, είναι τόσο αληθοφανείς και ζωντανοί οι χαρακτήρες που νιώθεις σα να ζεις κι εσύ μαζί τους. Πονάς με τον πόνο τους και βιώνεις μαζί τους τις δυσκολίες της μετνάστευσης για μια καλύτερη ζωή. Μπράβο στη συγγραφέα που απέδωσε με τόση τρυφερότητα και αλήθεια μια τόσο προσωπική της ιστορία!
Συστήνεται ανεπιφύλακτα!

[Νικολέττα · Rating 5 out of 5]

Βαθιά συγκίνηση, αυτό μου έχει αφήσει αυτό το ανάγνωσμα.

[Yanper · Rating 1 out of 5]

Ενα μυθιστόρημα που από την αρχή μέχρι το τέλος σε ψυχοπλακώνει, με τα 1002 βάσανα, κακουχίες, αναποδιές, κακοτυχίες που ζει κατά κύριο λόγο η κεντρική ηρωϊδα του βιβλίου. Ότι άσχημο υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο πέφτει στην κεντρική ηρωϊδα. Σε μερικά δε σημεία γίνεται και εξωπραγματικό, όπως στο σημείο που ενώ η οικογένεια δεν έχει σπίτι να κοιμηθεί, φαγητό να φάει μαθαίνουμε μετά από μερικές σελίδες ότι ο άνδρας της ηρωϊδας της παίρνει τα χρυσαφικά που έχει κρυμμένα για να γλεντήσει. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι έχεις παιδιά, δεν μπορείς να τα ταίσεις και φυλάς τα χρυσαφικά! Δεν ξέρω αν είναι πραγματική ή μη ιστορία, αυτό που ξέρω είναι ότι διαβάζοντάς την δεν αποκομίζεις καμία χαρά, παρά μόνο απελπισία και κατάθλιψη!

[Vera]

Η Καλλιόπη, μια Σφακιανή, μόλις δεκαέξι χρόνων, φεύγει μ’ ένα νεογέννητο στην αγκαλιά από την αγαπημένη της Κρήτη, για να ψάξει τον άνδρα της, τον Νικόλα, που κουρασμένος απ’ τη μιζέρια πήγε στη Γαλλία για μια καλύτερη τύχη. Αρχίζει τότε για κείνη μια ζωή γεμάτη δυσκολίες. Η ξενιτιά, η φτώχια, ο ρατσισμός, η προδοσία τη δέρνουν αλύπητα. Η αγριλιά είναι μια αληθινή ιστορία γεμάτη πάθος, ποίηση, μυρωδιές, αλλά και εικόνες από τη σκληρή πραγματικότητα. Είναι ένας ύμνος στη γυναίκα. Τιμά το θάρρος, τη μεγαλοψυχία, τη γενναιοδωρία και την αγωνιστικότητά της. Η ηρωίδα της Αγριλιάς αγγίζει σίγουρα ένα κομμάτι από την ψυχή κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα.

[Ioanna Bouna · Rating 3 out of 5]

καλογραμμενη ιστορια που περιγραφει την ζωη κ τον αγωνα για επιβιωση τους ελληνων στην ξενιτια χωρις κατι να με προδιαθετει αρνητικα δεν με ενθουσιασε..

[Eva Maraki · Rating 5 out of 5]

"Η ΑΓΡΙΛΙΑ"Ζ.ΛΟΠΙΝΟ

Αν θέλετε να διαβάσετε ένα μυθιστόρημα κοινωνικό,ηθογραφικό&ταυτόχρονα υμνο στη γυναίκα&στη θέληση για ζωή ,"η αγριλιά"είναι ιδανική επιλογή.Η Λοπινό εξυφαίνει με μαεστρία σε ένα πυκνογραμμένο βιβλίο την ιστορία της γιαγιάς της,χωρίς να πλατιάζει& να γίνεται μελοδραματική.Η Καλλιόπη,λοιπόν,η κεντρική της ηρωίδα,μια Σφακιανη με πυγμή που στα 16 της παντρεύεται από έρωτα το Νικόλα,αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Κρητη λογω συνθηκων&να ζήσει στη Γαλλια.Παρακολουθούμε βήμα βήμα τη ζωή της γυναίκας μετανάστριας που βιώνει κακουχίες ,δυσκολιες αβασταχτες σε προσωπικό επίπεδο που αντι να τη λυγίζουν την κάνουν μαχητη που επιβιώνει αντιμετωπίζοντας τες με σθένος,αδάμαστη θέληση&αυταπάρνηση.
Ένα μυθιστόρημα βαθιά ανθρώπινο,γεμάτο άκρατο ρεαλισμό που παρουσιάζει χαρακτήρες ανθρώπων που διακρινονται για τα δυνατά&τα τρωτά τους σημεία.Η μετανάστευση ,διαχρονικο κοινωνικο-οικονομικό φαινόμενο παρουσιάζεται από τη συγγραφέα σε κανονικές διαστάσεις χωρίς ίχνος μελοδραματισμου&υπερβολής.Ομολογώ πως λάτρεψα την Καλλιόπη σαν ηρωίδα.Σε κάποια σημεία τη συμπονεσα,αλλου τη θαυμασα,άλλοτε με εκνεύρισε αλλα σε κάθε του σελίδα"μίλησε"δυνατά στην ψυχη μου.Ειδικότερα,ο επίλογος της ιστορίας κατόρθωσε να με συγκινήσει βαθιά&να ταυτίσω τη Σφακιανή Καλλιόπη με όλες τις γυναίκες που παλεύουν δίχως όρια για μια ζωή που δε ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει..γιατί πολυ απλά όλοι οι αγωνες μας έχουν κόστος ,που πρέπει να το αποδεχτούμε για να κάνουμε το παρόν μας καλύτερο&το μέλλον πιο ελπιδοφόρο.

[Vicky Ziliaskopoulou · Rating 3 out of 5]

Αρκετά καλό βιβλίο, δεν μετανιώνω που το διάβασα. Έχει πολλά καλά σημεία που η ιστορία με απορροφούσε, έχει και κάποια που δεν μου άρεσαν. Ειδικά στην αρχή, στα κεφάλαια που μιλά για τη γνωριμία και τον γάμο του Νικόλα και της Καλλιόπης, κόντεψα να κλείσω το βιβλίο και να το αφήσω για πάντα στην ησυχία του. Έχει μέσα πολύ λίγη εξέλιξη και πάρα πολλά "σ' αγαπώ/νόμιζα πως θα πεθάνω χωρίς εσένα μέχρι να γυρίσεις/ δεν μπορώ να κρατηθώ μακριά σου/σε ποθώ/ πώς ζούσα χωρίς εσένα κτλ" και εγώ κάτι τέτοια σκηνικά τα βαριέμαι αφόρητα στα μυθιστορήματα, διάλογοι τέτοιου είδους μου φαίνονται λιγότερο αληθοφανείς ακόμη και απ' όσα γίνονται στα δυστοπικά μυθιστορήματα.
Ευτυχώς μετά "στρώνει" και πιστεύω ότι είναι μια ιστορία που αξίζει να διαβαστεί, ακόμη κι αν διαφωνώ με όλες τις αποφάσεις της πρωταγωνίστριας. Έχει μέσα αρκετά στοιχεία για τη ζωή στην Ελλάδα και στη Γαλλία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και διαβάζεται εύκολα.

https://kiallovivlio.blogspot.com/

https://thematofylakes.gr/

[Bookish Bluestocking · Rating 4 out of 5]

Εξαιρετικό βιβλίο που μας ξεδιπλώνει την ιστορία της Καλλιόπης του σφακιανού αγριοκάτσικου με όλα τα χαρακτηριστικά της πατρίδας της και της καταγωγής της και καλά και κακά!. Η ιστορία είναι της αρχέγονης ελληνίδας συγύγου και μάνας που ακλείται να επωμισθεί όλα τα βάρη και τις ευθύνες του σπιτικού χωρίς δικαίωμα ψήφου για τις σημαντικές αποφάσεις της ζωής, που τις παίρνει ο άντρας και αφέντης. Άμαθη όπως ήταν ερωτεύεται τον εξωστρεφή χαρακτήρα και την ομορφάδα του μέλλοντος συζύγου της χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτά δεν είναι ασφαλείς βάσεις για εναν ευτυχισμένο γάμο. Αργότερα, παντρεμένη και απογοητευμένη καταλαβαίνει ότι η η φροντίδα και η παρουσία είναι το μυστικό μιας καλής σχέσης αλλά ήταν αργά και δεν ήταν γυναίκα που θα πατούσε τους όρκους της.
Μου αφήνει πικρή γεύση η άκριτη και απόλυτη παραδοχή της απιστίας του συζύγου, της σπατάλης των χρημάτων που αποταμίευσαν με αιματηρές οικονομίες σε γυναίκες, γλέντια και δώρα, αλλά η συγγραφέας τα γράφει όπως ίσχυαν, αυτή ήταν η νοοτροπία της εποχής.
Με ξενίζει επίσης η εγκατάλειψή της από τα παιδιά της γιατί τότε ο γονιός δεν αφηνίοταν μόνος όπως σήμερα, η κοινωνία ήταν πολύ πιο "σεβαστική" απέναντι στους ηλικιωμένους και είναι σπαρακτική η περιγραφή της αναμονής του πρωτότοκου που τον περίμενε να την πάρει κοντά του.
Βέβαια, διαβάζοντάς το με τη νοοτροπία της σημερινής εποχής δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόπο και την έκφραση του πένθους , που θεωρώ ότι είναι ιδιωτική υπόθεση και όχι έργο για να το παρακολουθ'ήσει ο οποιοσδήποτε.
Η συγγραφέας γράφει με πολλή αγάπη, η γραφή είναι γάργαρη σαν τα νερά της Κρήτης και μου αρέσει πολύ ο τρόπος που μας δίνει τη ζωή της Καλλιόπης, την οποία αποδίδει και εξηγεί με τρυφερότητα και αμεσότητα.

[Leonidas Moumouris · Rating 3 out of 5]

Μια ματιά στην πραγματικότητα της κοινωνίας στην επαρχία της Ελλάδας ξεκινώντας τη δεκαετία του 1920, την αδικη θέση της γυναίκας στην οικογένεια σε σχέση με τις ελευθερίες και τα "συγχωροχάρτια" που έχαιραν οι άντρες.
Η ξενιτιά, που ζήσαμε οι Έλληνες και που εδώ μας την υπενθυμίζει η Λοπινο γιατί φαίνεται ότι ξεχνάμε.
3,5/5

[Elena · Rating 3 out of 5]

Από την μια έχει αρκετό ενδιαφέρον ως βιβλίο,περιγράφονται δυσκολίες μιας παλαιότερης εποχής,υπάρχουν και κάποιες ωραίες φράσεις.Από την άλλη σε αυτό το βιβλίο ισχύει κάπου πως ότι μπορεί να πάει στραβά θα πάει στραβά και υπήρχαν κάποιες απόψεις που προσωπικά τις βρήκα ενοχλητικές.Οπότε συμπαθητικό βιβλίο,αλλά ίσως δεν απευθύνεται σε κάποιο αναγνώστη που δεν αντέχει να διαβάζει για πιο δύσκολες καταστάσεις και δεν μπορεί να διαχειριστεί ένα βιβλίο όπου η πραγματικότητα τείνει να είναι πιο ρεαλιστική και σκληρή,αντί για μια ωραιοποιημένη εκδοχή.

[Athina Aliberti · Rating 5 out of 5]

Αυτό το βιβλίο με προβλημάτισε από πολλές απόψεις... Θες η θέση της γυναίκας τον προηγούμενο αιώνα, θες η μετανάστευση, θες ο ρατσισμός, θες η ίδια η συγγραφέας με την προσωπική της ιστορία και θέληση... την υπέρβαση του φόβου της... την μόνιμη επιστροφή της στην Ελλάδα για να "δικαιώσει" την αγαπημένη της γιαγιά... όλα αυτά συσσωρεύονται σε ένα υπέροχο βιβλίο που καταθέτει μια εμπειρία ζωής!

[Γιάννα Π. · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο αυτό περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι μετανάστες της τότε εποχής απο την πλευρά της γυναίκας η οποία καλούνταν να αναλάβει το νοικοκυριό και όλες του τις δουλειές σε ένα, πολλές φορές, αφιλόξενο περιβάλλον. Εκεί έπρεπε να έχει, πέρα απο την σωματική, και ψυχική δύναμη για να γίνει πολλές φορές το στήριγμα για όλους τους άλλους.

[Νικολέτα Σταθά · Rating 5 out of 5]

H Ιστορία απλά με καθήλωσε και με έκανε να καταλάβω τον δύσκολο δρόμο της γυναίκας

[Τασούλα Γεροστάθη]

Αυτό το βιβλίο μετά από τις γυναίκες από πέτρα της Κορινθίου ,μου έδωσε να καταλάβω πως η στενοκεφαλιά είναι μεγάλο μειονέκτημα .
Αναφέρομαι στις γυναίκες κυρίως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα που έζησαν πόλεμο και φτώχια.
Που έσκυψαν το κεφάλι στα Θέλω του άντρα τους και η κοινωνίας,όχι πως δεν συμβαίνει και στις μέρες μας βέβαια.

Τι να πω για την Καλλιόπη πώς ήταν γραφτό της;Δεν πιστεύω στην κακή μοίρα κανενός γιατί μόνο εμείς την καθορίζουμε. Θα δώσω ελαφρυντικά λόγω εποχής. ..Παντρεύτηκε από έρωτα και μάλιστα κεραυνοβόλο αλλά στάθηκε τόσο άτυχη, αλλά κα τόσο μαχήτρια,για το στεφάνι της κα για τα παιδιά της.
Ο Νικολός που τόσο πασχίζει να μεγαλώσει και να κάνει πλούσια την οικογένειά του...που τάζει λαγούς και πετραχήλια αλλά ως γνήσιος άντρας είναι όπου γης και πατρίς,αλλά παρόλα αυτά αγαπά την Καλλιόπη και θέλει να την κάνει ευτυχισμένη 😏
Συγκλονιστική η εξομολόγηση της στο τελος.Συγκλονιστική και η περιγραφή της κόρης της όταν της μιλούσε στο νεκροκρέβατο λίγο πριν έρθει ο χάρος.
Τι μπορεί να φταίει σε ένα παιδί όταν παραγκωνίζει τον γονιό του;αλήθεια θα ήθελα να μάθω γιατί τέτοια απαξίωση από τον μονάκριβο κανακάρη της.

Είναι ένα βιβλίο που όντως σε αφήνει άφωνο και αρκετά θλιβερό .
Ειδικά στο τελος

[blondie · Rating 3 out of 5]

Μια καλό γραμμένη ιστορία σχετικά με τη μετανάστευση προς την Ευρώπη και τις δυσκολίες που αντιμετωπισαν τότε οι μετανάστες. Μια γυναίκα υπεύθυνη , συνετή, με όλα τα προτερήματα και ένας άντρας σκορποχωρι που η ανικανότητα του να οριοθετησει τον εαυτό του πληγωσαν. Αληθινή ιστορία και αντιπροσωπευτικη της τότε εποχής. 3,5/5

[Violeta · Rating 4 out of 5]

Μια εξιστόρηση για τη μετανάστευση στη Γαλλία μιας οικογένειας απο την Κρήτη.Η συγγραφέας μας αφηγείται μάλλον την ιστορία της γιαγιάς της με τετοια γλαφυρότητα που σε ανατριχιάζει.Δείχνει την σκληρή πραγματικότητα της μετανάστευσης!!!