Το νερό της βροχής

by Μ. Καραγάτσης, M. Karagatsis, Φίλιππος Τάρλοου (Illustrator)

Η κυρία Άννα Γιαννοπούλου, όπως κάθε πρωί, ετύλιξε με στοργή τον άντρα της στο βαρύ παλτό του και με δυσπιστία εξέτασε ακόμα μια φορά αν φορούσε το πουλόβερ του. Ύστερα τον φίλησε ερωτικά στο στόμα και τον ξεπροβόδισε ως την εξώπορτα του κήπου.
- Σταύρο, του είπε, ο καιρός γύρισε στο βοριά. Μη βγάζεις το παλτό σου στο μαγαζί. Σου είπα χίλιες φορές να βάλης μια πόρτα. Δεν μπορείς να περνάς πάντα το χειμώνα έτσι, στο ύπαιθρο.
Ο άντρας της την κοίταξε με μάτι κατσούφικο και κακό. Στο πρόσωπό του ζωγραφίστηκε μια αδιόρατη αηδία, ένα μίσος κρυφό.
- Είναι αδύνατο ν' αλλάξω το μαγαζί μου. Δεν μπορεί να μπη πόρτα. Τα βαρέλια με τα παστά και τα τουρσιά πρέπει να είναι έξω στο πεζοδρόμιο. Δεν γίνεται να χωρίσω το κατάστημά μου στα δύο.
Η Άννα έσκυψε το κεφάλι μ΄εγκαρτέρηση στη σκέψη του άντρα κι αφέντη της.
- Για το καλό σου το λέω, είπε δειλά. Για να μην κρυώνης...

162 pages, Hardcover

First published January 1, 1950

About the author

(English: M. Karagatsis)

O M. Kαραγάτσης (πραγματικό όνομα Δημήτρης Pοδόπουλος) γεννήθηκε το 1908 στην Aθήνα. Tο αινιγματικό αρχικό M. λέγεται πώς προέρχεται από το όνομα Mίτια, έκφραση της αγάπης του για τον Fyodor Dostoevsky και ιδίως για τους Aδελφούς Kαραμαζώφ, ενώ το Kαραγάτσης οφείλεται στο καραγάτσι κάτω από το οποίο καθόταν μικρός και διάβαζε, κοντά στην εκκλησία της Pαψάνης.

Tο 1924 τελειώνει το Γυμνάσιο και πηγαίνει στην Γκρενόμπλ για να σπουδάσει νομικά τα οποία, από τον επόμενο χρόνο, θα τα συνεχίσει στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Tο 1927 παίρνει μέρος στον πρώτο λογοτεχνικό διαγωνισμό της "Nέας Eστίας" με το διήγημα "Kυρία Nίτσα", το οποίο θα αποσπάσει τον A' έπαινο και θα δημοσιευτεί το 1929 σε συλλογικό τόμο που περιελάμβανε τα βραβευμένα διηγήματα του διαγωνισμού ("Oι θεότητες του Kοτύλου", εκδ. Bιβλιοπωλείον της Eστίας). Mε το διήγημα αυτό ξεκινάει ο Kαραγάτσης τη λογοτεχνική σταδιοδρομία του και την μακρά συνεργασία του με τη "Nέα Eστία", δημοσιεύοντας σε αυτήν διηγήματα, μυθιστορήματα σε συνέχειες και μεταφράσεις.

Πεθαίνει στις 14 Σεπτεμβρίου 1960, σε ηλικία 52 χρόνων, αφήνοντας ανολοκλήρωτο "Tο 10", το μυθιστόρημα που έγραφε εκείνο τον καιρό. H τελευταία φράση που πρόλαβε να γράψει, η τελευταία φράση της ζωής του, ήταν "Aς γελάσω".

Reviews

[Nikoleta · Rating 4 out of 5]

Αυτές οι ιστορίες με πήγαν παντού, έγινα καραβοκύρης, νοσοκόμα, απατημένη σύζυγος, προικοθήρας, ακόμα κ η φημισμένη κυρά Βασιλική του Αλή Πασά. Και όταν λέω ότι έγινα, το εννοώ. Η αφήγηση του Καραγάτση είναι αμεσότατη και η ατμόσφαιρα έντονη -καθώς περιγράφεται το κάθε σκηνικό γλαφυρά- έτσι ώστε κατά την διάρκεια της ανάγνωσης ο κόσμος που δημιουργεί κάθε φορά να σε χτυπάει με δύναμη σαν χαστούκι... και εφόσον οι ιστορίες του αλλάζουν ανά δέκα σελίδες περίπου η κάθε μία, νιώθεις ότι πέφτεις σε διαφορετικό όνειρο κάθε φορά, κατά την διάρκεια ενός μεγάλου και βαθύ ύπνου.
Εν τέλει ο Καραγάτσης για εμένα είναι υπνωτιστής … με συνεπήρε.

[Kostas Papadatos · Rating 5 out of 5]

-To νερό της βροχής- του Καραγάτση είναι μια καταπληκτική συλλογή έντεκα ατμοσφαιρικών διηγημάτων που απλά σε μεταφέρουν σε μέρη και εποχές μακρινές. Διαβάζεται μονομιάς. Απίστευτη γραφή για ακόμα μια φορά! Απλά ο αγαπημένος μου Έλληνας συγγραφέας.
Διαβάστε το... ΧΘΕΣ.

[Jenny · Rating 4 out of 5]

11 διηγήματα από την μαγική πένα του Καραγάτση.Οι ιστορίες κινούνται γύρω από την ανθρώπινη φύση,με τα καλά και τ'άσχημά της και αποπνέουν μια θλίψη,μια πίκρα για όσα θα μπορούσαν να γίνουν μα δεν έγιναν ποτέ-ή για όσα έγιναν,που μακάρι να μη συνέβαιναν.

Κάποια από τα διηγήματα μου άφησαν ερωτήματα και μια αίσθηση του ανικανοποίητου στο τέλος,γι'αυτό και τα 4*.Αγαπημένα μου,με διαφορά,η "Βασιλική" και "Τα Χταποδάκια"(το τελευταίο,μάλιστα,ήταν κι η αφορμή να δανειστώ το βιβλίο,καθώς το ξαναδιάβασα πρόσφατα στο σχολικό βιβλίο της αδερφής μου μετά από χρόνια,κι έκλαψα όπως την πρώτη φορά με λυγμούς).

"-Νά!Αυτά τα χταποδάκια.Στη χόβολη...Όλοι μαζί θα τα τρώγαμε.Ένα μεζέ κι ένα κρασί.Σάν άνθρωπος κι εγώ.Σάν άνθρωπος..."

[Nikos Dunno · Rating 5 out of 5]

Διαβάζεται μονοκοπανιά, με μια ανάσα μόνο απαραίτητη ανάμεσα στις ιστορίες. Αν και μικρές, είναι συμπυκνωμένες σε χρώματα, εικόνες και συναισθήματα. Άκρως καθηλωτικό, φέρνει στο νου θύμησες από εποχές που δεν έχουμε ζήσει (απαραίτητα) και σαν στερέψει η τελευταία σελίδα από λέξεις, μας αφήνει χορτάτους μεν, ζητώντας πάραυτα με λαιμαργία λίγο ακόμα...

[Vardis Vavoulakis · Rating 5 out of 5]

(Review in English below)

Συλλογή διηγημάτων του αγαπημένου Καραγάτση με έντονο το ναυτικό στοιχείο (4 από τις 11 ιστορίες έχουν να κάνουν με ναυτικούς).

Λίγοι συγγραφείς μπορούν να γεμίσουν ακόμα και λιγότερες από 10 σελίδες με τόσο πλήρεις χαρακτήρες, να προκαλέσουν τόσα συναισθήματα με τόσο σύντομα διηγήματα - μια μοναδική ικανότητα του Καραγάτση να ζωγραφίζει ήρωες τόσο ολοκληρωμένους και ιστορίες τόσο γεμάτες με λίγες λέξεις.

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία ιστορία - όλες είναι ξεχωριστές: ιστορίες αγάπης και απιστίας, μοναξιάς και συντροφικότητας, απρόσμενων συναντήσεων, οικογενειακού δράματος και κατεστραμμένων ζωών.

~~~~~~~

A short story collection by beloved Karagatsis with a strong nautical element (4 of the 11 stories deal with sailors).

There are not many authors that can fill 10 pages and less with so complete characters, cause so many feelings with such short short stories - it's a unique ability of Karagatsis to draw so full heroes and full stories with so few words.

I can't choose one story - they are all unique: stories of love and infidelity, loneliness and companionship, unexpected meetings, family drama and destroyed lives.

[Foteini · Rating 4 out of 5]

Το γνώριμο και αγαπημένο ύφος του Καραγάτση είναι παρόν σε αυτό το σύνολο διηγημάτων που αν και μικρά σε έκταση καταφέρνουν να σου κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον. Δραματικά εμπλέκεται ο θάνατος, ο έρωτας, η θάλασσα και αναρωτιέμαι πόσα ακόμα θα έγραφε ο Μίτια αν ζούσε λίγο παραπάνω… Κι ας έχουν να σχολιάζουν οι επικριτές του…

[Georgia Kapitsaki · Rating 2 out of 5]

Πάντα καλή η γραφή του Καραγάτση αλλά για μένα σε αυτό το βιβλίο όχι τόσο καλή σε σχέση με τα αριστουργήματα του. Ένω κάποιες ιστορίες ήταν πολύ καλές, κάποιες άλλες δε με συγκίνησαν.

[Γιάγκος Πλατής · Rating 3 out of 5]

Καλογραμμένα, ζωντανά, προφορικά, ατμοσφαιρικά, σκοτεινά διηγήματα του Καραγάτση! Όλα έχουν κοινό παρονομαστή αλλά αυτόν πρέπει να τον ανακαλύψει ο εκάστοτε αναγνώστης. Η τραγικότητα είναι δίπλα μας. Ο συγγραφέας βρίσκει τρόπο να μιλάει για καθημερινές ιστορίες ματαίωσης. Είναι μάλλον το αγαπημένο μου βιβλίο που έχω διαβάσει από τον συγγραφέα.

3,5

[Ioannis Savvas · Rating 5 out of 5]

Συλλογή διηγημάτων του ανεπανάληπτου Μ. Καραγάτση. Αφήγηση υπέροχη, θαλασσινή, κυματιστή. Ιστορίες άμεσης καθημερινότητας, ανομολόγητες, αλλά αληθινές.