مشتی سنگ میان سطرها

by هاجر فرهادی

مجموعه حاضر، حاوي شعرهايي در قالب نو، با مضمون‌هاي احساسي و فلسفي است. ملافه‌هاي سرد؛ زندگي؛ من و دريا؛ دو سوي ميز؛ چه کارزا تلخي؛ اتوبوس؛ زن آتش مي‌گرداند؛ آفتاب؛ طناب؛ مجسمه‌اي شني؛ تو کلاغ کدام پاييزي؛ مرگ‌؛ اصفهان؛ تمام روز؛ لاک مي‌گيرم؛ دست‌هاي تو را لمس مي‌کنم؛ از آسمان به زمين؛ در رگ‌هاي پدرم؛ زن‌ها؛ انا اليه راجعون؛ صدايم زخمي‌ست؛ چمدان؛ مشتي سنگ‌ ميان سطرها؛ انگار مرده‌اي سنگ گورش را کنار بزند و کلمات به هم بافتة من.

108 pages, Paperback

First published January 1, 1389

Reviews

[ZaRi]

تنها که باشی
چای دم کرده‌ی دیروز را گرم می‌کنی
موهایم آشفته‌اند
و کلمات
تکه‌های نان خشکی است
که با روزنامه‌ها
پشت در می‌گذارم

***

چایت را بنوش!
نگران فردا نباش!
از گندمزار من و تو,
مشتی کاه می ماند برای بادها!

***

از لابلای کلماتم
چمدانی با چند تکه رخت
رد می‌شود
تو را بخاطر می‌آورم
که عاشقم نیستی
و دست‌هایت تسکینم نمی‌دهند