กะไหล่ทอง

by ว.วินิจฉัยกุล

นวนิยายที่ว่าด้วยเรื่อง "เปลือก" ของมนุษย์ "เปลือก" ที่ธรรมชาติไม่ได้สร้างไว้เป็นรูปธรรม แต่เราทุกคนต่างก็มี ต่างก็สร้างขึ้นไว้เป็นเกราะกำบัง เพื่อความปลอดภัยทางใจ เพื่อภาพลักษณ์ หรือเพื่อประโยชน์บางสิ่งบางอย่าง นานเข้าก็กลมกลืนจนยากที่จะแยกจากตัวตนที่แท้จริง... "จอม" ตัวเอกของเรื่องก็อาจจะเป็นเช่นนั้น หากเขาไม่ตัดสินใจละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไปเสียก่อน เพื่อที่จะเรียนรู้ตัวตนที่แท้จริง เมื่ออ่านจบแล้วท่านผู้อ่านอาจเกิดความสงสัยว่า คนอย่าง "จอม" เรียกว่าเป็นคนดีหรือไม่?

526 pages

Expected publication January 1, 2543

About the author

ว.วินิจฉัยกุล เป็นหนึ่งในนามปากกาของ รองศาสตราจารย์ ดร.คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ ซึ่งเป็นนักประพันธ์นวนิยายชาวไทย นามปากกาที่เป็นที่รู้จักอื่นๆ ได้แก่ แก้วเก้า, รักร้อย, ปารมิตา, วัสสิกา และ อักษรานีย์

Reviews

[APAPANNEE S. · Rating 5 out of 5]

เหมือนไม่ค่อยมีนิยายเรื่องไหนที่ทำให้เรากลัว กังวลที่จะอ่านหน้าต่อๆไปอย่างเรื่องนี้เลย …ซึ่งพออ่านจนจบแล้วก็รู้สึกว่าเราคิดมากไปเอง มันไม่ได้หนักหนาอย่างที่กังวลขนาดนั้น 5555

ด้วยเพราะรู้อยู่ลึกๆว่าวิธีการดำเนินชีวิตของ จอม เจนนรา มันผิด คือผิดเกินวิธีการเอาตัวรอดของคนธรรมดาไปหน่อยนึงไม่ต้องพูดถึงคนดีๆที่อยู่ในศีลในธรรม(ตามแบบฉบับพระเอกที่เราชอบ) แต่ไม่มากหรอกค่ะ โดยพื้นฐานเขายังมีสำนึกที่ดีอยู่ อย่างน้อยก็มีความกตัญญูแหละหนึ่ง รู้ผิดชอบชั่วดี แต่ความที่อยากจะผลักดันตัวเองขึ้นไปทำให้เลือกมองข้ามสิ่งถูกผิดไป

เพราะความที่รู้ว่าเขากำลังเดินผิดนี่แหละ ที่ทำให้กังวลไปทุกๆหน้า บั้นปลายของคนที่เริ่มต้นแบบนี้ไม่ค่อยจะดีนักหรอกค่ะ เป็นเรื่องสามัญที่คนปกติก็รู้ๆกันอยู่ ยังดีที่เขายังมีจังหวะที่ได้รู้ตัว ก่อนจะถูกขังอยู่ในกรง"ความล้มเหลว" กลับตัวลงมาไม่ทัน

แต่อาจารย์ก็เขียนเหตุผลให้เข้าใจในทุกๆอย่างที่ทำให้เกิดเป็นนายจอมคนนี้ ลึกๆก็สงสาร แต่เราก็ยังรู้สึกว่า คนที่คิดดีได้แม้อยู่ในสภาวะแบบเขาก็มี ก็แล้วแต่บุญทำกรรมแต่งแหละนะคะ (อินๆ)

ส่วนหนึ่งที่ทำให้เครียด เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับการเมืองค่ะ …ซึ่งเหตุการณ์มันคล้ายๆกับปัจจุบันนี้ยังไงไม่รู้นะคะ 555 (หัวเราะฝืดๆ) เอาล่ะ เราจะไม่พูดถึงค่ะ แม้ว่าอาจารย์จะสะกิดเราด้วยอะไรก็ไม่รู้แหละ แต่ก็ทำให้คิดอะไรดีๆที่จะเอามาปรับใช้กับชีวิตตัวเองขึ้นมาได้ ดีใจค่ะ

และทั้งๆที่เราอ่านด้วยความกังวลและความเครียด(ไปเอง) เรากลับชอบเรื่องนี้มาก ชอบนายจอม เจนนรา เหมือนได้ร่วมเดินไปกับเขา เป็นห่วงชีวิตเขา ลุ้นช่วยให้เขาผ่านพ้นอะไรหลายๆอย่างแม้ว่าเขาจะกำลังทำอะไรผิดๆอยู่ก็ตาม แล้วก็โล่งอกโล่งใจที่ในที่สุดก็เดินมาถึงจุดเปลี่ยน และก็คิดคาดเดาอยู่ลึกๆว่าที่สุดแล้วเขาจะพบเจอเรื่องดีๆ คนที่คิดดี(แม้จะมาคิดเอาตอนท้ายๆ)ยังไงก็ต้องเจอสิ่งที่ดีค่ะ ส่งกำลังใจให้นายจอม ^^

อินแหละดูก็รู้ เพ้อเจ้อขนาดนี้ 5555 สรุปก็คือชอบมากค่ะ ดีใจที่ได้เจอกันนะคะ

[ดินสอ สีไม้ · Rating 5 out of 5]

อ่านนิยายเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบต่อเนื่องกันไป
ยากจะตัดสินได้จริงๆ ว่าจอมเป็นคนดีหรือคนเลว
ฉากชีวิตของจอม และสิ่งที่จอมต้องดำรงชีวิตให้ผ่านไปด้วยดีนั้น ไม่ใช่ง่าย
แต่ฉากและเหตุการณ์ทั้งหมด ก็เป็นเพียงเส้นทางที่ผู้เขียนนำพาให้เราเดินทางมาจนถึงตอนใกล้จบ
มันขมวดมุ่น บีบเค้น สร้างความแตกแยกในหัวคนอ่านเต็มไปหมด
ผู้เขียนต้อนให้เราค่อยๆ ตกผลึกไปพร้อมกับจอม
ในยามคับขัน คนในฐานะจอมควรจะต้องหาทางออกอย่างสวยงาม
เขายังต้องพาเรือชีวิตฝ่าคลื่นลมรอบตัว
ต้องเลือกว่าจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตเช่นนี้ต่อไป
หรือเลือกที่จะเป็นคนดี .. เป็นคนที่ภูมิใจในตนเองได้ ..
เหนื่อยและลุ้นไปกับการตัดสินใจของตัวละคร
ใจหายไปกับบางทางเลือก และบางอุปสรรค
และยังมีบางเศษเสี้ยวที่ย้อนกลับมาคิดถึงตัวเราเอง เป็นระยะๆ ตลอดการอ่าน
แม้ไม่ใช่การอ่านครั้งแรก แต่กะไหล่ทอง ก็ยังขึ้นแท่นนิยายในดวงใจเสมอค่ะ

[Zin · Rating 3 out of 5]

ช่วงเหตุการณ์การชุมนุมเรียกร้องประชาธิปไตย พ.ศ. 2519 โดยผ่านเรื่องราวของ จอม เจนนรา อ่านแล้วรู้สึกเครียด เนื้อเรื่องเน้นทางการเมืองค่อนข้างหนัก

[Irisa · Rating 5 out of 5]

ยังจำความรู้สึกของการอ่านกะไหล่ทองครั้งแรกเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วได้เลย อ่านไปลุ้นระทึกไปว่าจะไปสิ้นสุดปลายทางที่ตรงไหน ชอบความสีเทาของตัวละครพระเอกที่มีทั้งความดี ความทะเยอทะยาน ความเห็นแก่ตัวปะปนกัน ยกให้เป็นหนึ่งในนิยายในดวงใจ อ่านกี่ครั้งก็ยังประทับใจค่ะ