ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΑ ΜΗ ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΟΡΓΑΝΑ ΓΡΑΦΗΣ ΙΘΥΝΣΙΣ ΟΡΙΩΝ ΧΕΙΡΑΦΕΣΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Η ΕΝ ΑΡΑΧΩΣΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΚΕΛΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΥΣΕΩΣ Κ.ΛΠ. ΠΡΟΣΕΧΗΣ ΑΠΟΒΙΒΑΣΗ ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 1 ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 2 ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΙΝΗΤΗΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΙΗΤΗ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΚΛΙΜΑΚΑ ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΟΔΗΓΙΕΣ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ, 3 ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΘΗΝΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ Ο ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Ο ΚΑΦΕΣ Ο ΕΝΤΟΙΧΙΣΜΟΣ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΑΠΕΛΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ 1913-14 ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ ΤΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ ΑΡΘΡΩΤΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΕΡΙΣΜΟΣ ΠΥΡΗΝΟΣ ΟΔΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΦΩΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΚΥΚΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΑΡΟ ΕΠΙΚΑΙΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΙΟΥΣΑ ΑΡΝΗΣΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ Paestum Cava dei Tirreni ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΤΟΣΚΑΝΗΣ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΑΡΙΧΕΥΤΗΣ ΠΤΗΝΩΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΝ ΣΥΝΕΠΑΦΕΣ ΕΠΟΧΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΣΥΜΠΑΝ Η ΕΚΠΛΗΞΗ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΠΟΙΗΤΩΝ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΝΙΠΤΗΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΔΥΟ ΠΟΛΥΑΝΘΡΩΠΩΝ ΛΕΩΦΟΡΩΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Η ΕΛΛΕΙΠΟΥΣΑ ΛΕΞΗ Η ΕΞΟΔΟΣ ΣΙΦΝΟΣ 'Η ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΑ ΖΑΡΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ΧΑΡΗ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΟΙ ΖΕΒΡΕΣ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων...
«Κανένας στίχος δεν ανατρέπει καθεστώτα είχα γράψει πριν από χρόνια κι ως σήμερα μου το καταλογίζουν. (…) Οι στίχοι δεν ανατρέπουν καθεστώτα μα σίγουρα ζούνε πιο πολύ απ’ όλες τις καθεστωτικές αφίσες.»