Büyükler Ölünce Toprağa Gömülür

by Nezih Erdoğan

Bazen rüyasında kendisini uçarken buluyor. Denizin içinde su yüzüne çıkar gibi ayaklarını çırptığında havada yükseliyor. Yalnız bu sefer, denizde değil, şehrin ortasında... İnsanların aşağıda küçüldüğünü görüyor. Sanem oralarda bir yerde mi? Hayranlıkla onu izliyordur herhalde. Görmüyor ama aşağılarda bir yerden ona baktığını biliyor. Rüyalarında bu tür şeyleri biliyor. Bazen normalde bilemeyeceği şeyleri bilmeye başladığında rüya görmekte olduğunu anlıyor. Anlamaya devam ederse uyanıyor.

Altmışlı yıllarda doğmuş bir çocuk, tavan arasındaki lambalı radyo, televizyon yeni çıkmış. Aya inen adam, Zati Sungur, Ümit Yaşar, Mata Hari Saklambaç'ta, Rüçhan Adlı Türkan Şoray'a bakıyor. Mehmet hatırlıyor, Salih Güney "Bildiğin gibi değil," diyor: "İzah edeyim". Eskişehir'e uçak düşüyor, PE-RE-JA kolonyası kokuyor Hilâl ile Nihâl. Yılmaz Güney, Mahir'i saklıyor. Böyle böyle geçiyor zaman.

Büyükler Ölünce Toprağa Gömülür, bir hastalık olarak çocukluğa bakıyor. Nezih Erdoğan, eksile eksile büyüyen çocukları, naftalin kokulu orta sınıf evlerini siyahi bir dille anlatıyor.

176 pages, Paperback

First published August 1, 2013

About the author

1989 yılında bir anlamlama süreci olarak sinema ve seyirci ilişkisi üzerine yazdığı tezle doktora derecesi aldı. Yerli ve yabancı dergi ve kitap derlemelerinde Yeşilçam sinemasında kolonyal söylem, ses ve beden, Hollywood’un Türkiye’de alımlanması, Amerikan filmlerinin Türkiye’de dağıtımı, gösterimi ve sansürlenmesi üzerine yazıları yayımlandı. Miyase Christensen ile Shifting Landscapes: Film and Media in European Context adlı kitap derlemesini hazırladı. Son yıllarda, daha çok Türk sinema tarihi ve tarihyazımı, sinemanın İstanbul’a gelişi, 1890’ların sonu ve 1900’ların başında İstanbulluların sinema deneyimi üzerine proje çalışmaları yürüttü, makale ve bölümler yazdı, ulusal ve uluslararası konferanslarda bildiri verdi. 19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyıl başlarında çekilmiş İstanbul görüntülerinden kurguladığı İstanbul do/redo/undo adında bir “buluntu film” yaptı (2010). Halihazırda İstanbul Şehir Üniversitesi’nde erken sinema, sinema kuramları ve öyküleme sanatı ve senaryo yazımı dersleri vermektedir.

Reviews

[Miss Öykü · Rating 3 out of 5]

Kelimenin tam anlamıyla bir çocuğun gözünden etrafta olan biten her şeyi izliyoruz. Büyüklerin konuşmaları biz gelince fısıltıya dönüşüyor, en hararetli anlarda odamıza gönderiliyoruz. Dolayısıyla sadece bize izin verilen kadarını, bölük pörçük biliyor ve olanlara bunlar ışığında anlam vermeye çalışıyoruz. Büyükler bir yerden bir yere gidiyor, birileriyle telefonda konuşuyor, bizi oradan oraya taşıyorlar; anlamaya çalışıyoruz. Süpermen sanıyoruz kendimizi, anlamsız rüyalar görüyoruz, radyoda duyduğumuz bir şeyi evin her yanında görür oluyoruz mesela.
Mehmet'in gerçekten bir çocuk olduğuna gerek kendisi gerek çevresindekiler sayesinde inandırıyor bizi Nezih Erdoğan.

[Nezih Erdogan]

http://vatankitap.gazetevatan.com/hab...

[Cansu Çalışkan · Rating 5 out of 5]

“Pencereden sokağa bakarken, gözü perdede hareketsiz duran bir şekle takılıyor: bir kelebek. Ama gri renkte sevimsiz bir böcek, bildiği kelebeklerin rengi yok bunda. Böcekkelebek. Gece uyurken, gelip yüzüne konabilir böcekkelebek, yanağını hortum gibi bir şeyle, "püüüffffüüt!" emebilir. Pencereyi açıyor, perdeyi sallıyor, sallıyor, istenmediğini anlayan kelebek sonunda aralıktan sokağa süzülüyor.”

[Ipek · Rating 3 out of 5]

Dili rahatsız etti. Cümlenin başında 1960'larda kullanılan deyimler, kelimeler, cümle sonu günümüz Türkçesi. Paragraf başı birinci tekil şahıs ağzından, paragraf sonu üçüncü tekil.

Başarılı bir editör kullanılsa çok hoş kitap olurmuş!

[Gülden · Rating 1 out of 5]

başarısız.