"Ο κύριος του Τζακ" είναι ένα ώριμο διήγημα του Σκαρίμπα το οποίο γνώρισε πολλές επεξεργασίες και δημοσιεύσεις ανάμεσα στο 1948 και το 1973. Η κριτική συνηθισμένη στις υφολογικές ακροβασίες του συγγραφέα δεν ασχολήθηκε μαζί του.
Ωστόσο, το διήγημα αυτό αποτελεί το αποκορύφωμα ενός αγαπημένου τεχνάσματος του Σκαρίμπα, της μεταμφίεσης, η οποία συνιστά βασική τεχνική της σάτιρας. Έτσι, ό,τι φαίνεται να επιβάλλεται και να κυριαρχεί, στο τέλος του διηγήματος ανατρέπεται. Η ανδρική φιλία και ο ανορθόδοξος ερωτισμός δεν είναι παρά το άλλοθι για την εκτροπή μιας κοινότοπης ιστορίας στο παράδοξο και την υπονόμευση του προσδοκώμενου. Η απατηλή ταυτότητα, η αμφίσημη όψη των πραγμάτων, το παιχνίδι και το ψέμα δημιουργούν τον βασικό άξονα με απόληξη την απόλαυση του κειμένου.
Το "Πατς κι απαγάι" είναι η απάντηση στον "Κύριο του Τζακ". Ο ίδιος ο συγγραφέας, ανεξήγητα, δεν το συμπεριέλαβε σε καμιά συλλογή διηγημάτων του, ενώ υπάρχει μαρτυρία του ότι δεν τον ικανοποιούσε η εκδοτική ιστορία του διηγήματος "Ο κύριος του Τζακ". Τα δύο διηγήματα ανήκουν στην ίδια περίοδο και είναι συμμετρικά, συμπληρωματικά και ομότιμα· βασίζονται στην ίδια λογική και η αυτόνομη έκδοσή τους φωτίζει καλύτερα τη συγγραφική διάνοια του Σκαρίμπα.
Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος. Το έργο του, εντυπωσιακό σε έκταση και ποικιλία, σημαδεύτηκε από την έντονη αντιδικία του με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού. Εισήγαγε επίσης υπερρεαλιστικά στοιχεία στην ελληνική πεζογραφία. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας.
Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας από την Αγία Ευθυμία της Φωκίδας, αφού ο πατέρας του, Ευθύμιος Σκαρίμπας, ήταν απόγονος αγωνιστών της Επανάστασης του 1821. Ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Αίγιο και τις ολοκλήρωσε στην Πάτρα στο Α' Γυμνάσιο Πατρών. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως ανθυπασπιστής στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων. Διορίστηκε τελωνοσταθμάρχης στην Ερέτρια (πρώην Νέα Ψαρά) και το 1915 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα, για να εργαστεί εκεί ως εκτελωνιστής.
Στα γράμματα εμφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1910 με ποιήματα και πεζά που δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά της Αθήνας και στις εφημερίδες Εύριπος και Εύβοια της Χαλκίδας, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Κάλλις Εσπερινός. Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση με το πραγματικό του όνομα έγινε το 1929, όταν έλαβε το Α΄ βραβείο διηγήματος για το πεζό Ο καπετάν Σουμερλής ο Στουραΐτης, το οποίο δημοσίευσε στο περιοδικό Ελληνικά Γράμματα.
Ο μπαρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας, όπως ήταν γνωστός στους φίλους του, έζησε όλη του τη ζωή στη Χαλκίδα και ταξίδεψε ελάχιστα. Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1984 και τάφηκε στο κάστρο του Καράμπαμπα.
Δεν ξέρω αν πρέπει να πω κάτι καλό επειδή είναι ο Σκαρίμπας. Μου θύμισε φαρσοκωμωδία παλιάς εποχής. Από εκείνες που πια δεν γελάει κανείς. Αν υπήρχε κάποιο βαθύτερο νόημα ας μου το εξηγήσει κάποιος.