Ο Στράτος Γαζής είναι ένας ηθικός, απολύτως αδιάφθορος και ερωτευμένος φροντιστής – δεν του αρέσει καθόλου να τον αποκαλούν επαγγελματία δολοφόνο. Φροντίζει για πράγματα που λέγονται ψιθυριστά. Που όσοι τα ξεστομίζουν, σαν εντολές, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ακριβά για να γίνουν και δεν θέλουν έπειτα να ξέρουν τι συνέβη και πώς. Θέλουν μόνο να μάθουν ότι η δουλειά ολοκληρώθηκε. Ο Στράτος είναι ο άνθρωπός τους, αλλά μονάχα με μία προϋπόθεση: πρέπει η έρευνά του να αποδείξει ότι ο στόχος του αξίζει να πεθάνει. Όπως λέει και ο ίδιος, «είμαι ένα είδος Ρομπέν των Δασών. Κλέβω από τους κακούς. Τις ζωές τους».
Αλλά τώρα, εν μέσω ενός μελαγχολικού χειμώνα που κάνει τη ζωή στην Αθήνα ακόμα πιο ανυπόφορη απ’ ό,τι συνήθως, ο Στράτος βρίσκεται μπλεγμένος ανάμεσα στον πιο γνωστό και αγαπητό για τη βοήθειά του στους κατατρεγμένους δικηγόρο στην Ελλάδα και στη γυναίκα του, ηθοποιό και μοντέλο, την πιο ποθητή γυναίκα της χώρας. Και οι δύο θέλουν να προσλάβουν τον Στράτο, κι αυτός θα πρέπει να ψάξει πολύ για να ανακαλύψει ποιος λέει αλήθεια και ποιον πρέπει να «φροντίσει». Ευτυχώς, ο Στράτος έχει τη βοήθεια των τριών αγαπημένων παιδικών του φίλων. Του Ντραγκ, του νούμερο ένα αστυνομικού του τμήματος Ανθρωποκτονιών στην Αθήνα, της Μαρίας, που είναι ο μεγάλος έρωτας και των δυο τους, και της Τέρι, μιας πόρνης πολυτελείας με χρυσή καρδιά και τρομερή γροθιά. Όμως όσο περισσότερο ερευνά την υπόθεση ο Στράτος, τόσο περισσότερο ανακαλύπτει πως η αλήθεια, σε διαλυμένους έρωτες και οικογένειες με πολλά μυστικά, είναι μια πολύ σχετική υπόθεση...
Pol Koutsakis was born in Chania, Crete, Greece. He is currently living in Perth, Australia, with his wife, daughter and son. He is a novelist, playwright and screenwriter. He has won the National Book Award for Young Adult Literature in Greece, in 2016, for "Just one breath", the second novel of his YA crime "Trilogy of Crete". In 2023 he won the International Board on Books for Young People (IBBY) - Greek National Section award for the best young adult book of the year, for his novel "Fire". Pol has also won twice the National Award for Playwriting in Greece. Athenian Blues and Baby Blue are the first two novels in the Stratos Gazis noir crime series, which is published by Bitter Lemon Press in the UK, USA and Australia and by Patakis Publications in Greece. His plays have been staged in Greece, USA and the UK and published in Canada.
Ήταν fun-to-read αλλά λίγα πέρα από αυτό. Ενώ προσπαθούσε να χτίσει κάτι νουάρ και η πλοκή στο τέλος αποδεικνύεται πως είχε "ζουμί", οι επιλογές στην ανάπτυξη του θέματος αλλά κυρίως οι υπερβολές στους χαρακτήρες, που έτειναν προς καρικατούρες, το έκαναν να μοιάζει με ταινία-"αμερικανιά". Για αυτό το σκοπό δεν είναι κακό, ίσα ίσα προσφέρεται για χαλαρό διάβασμα μετά από μια κουραστική μέρα.
Καλοστημένη και ζωντανή γραφή από έναν από τους πιο αγαπημένους μου Έλληνες συγγραφείς. Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος όμως τα βιβλία του όπως και το συγκεκριμένο σχεδόν ποτέ δε με κουράζουν. Καλογραμμένοι χαρακτήρες, γήινοι και μια πένα πάντα με κριτική ματιά που έχει πολλά να σου πει χωρίς να μασάει τα λόγια της. Έξυπνη η ιδέα της μεταφοράς του Ιερά Οδός Μπλουζ στο σήμερα. Αν και πάντα προτιμώ το πρώτο από το δεύτερο χέρι ο κύριος Κουτσάκης με μικρές πινελιές του έδωσε μια νέα πνοή προσφέροντας στον αναγνώστη μια νέα εμπειρία που μπορεί να μην σε ενθουσιάσει απόλυτα αλλά σίγουρα δε θα σε απογοητεύσει.
Όμορφη στρωτή γραφή.Εκπληκτική μουσική. Σε πολλές περιπτώσεις επέλεγα τα κομμάτια στο youtube για να πιάσω το κλίμα. Κριτική κοινωνική ματιά, αλλά αυτό που εμένα μου άρεσε πααααααάρα πολύ, είναι η χρήση αντί-ήρωα αντί για του ''καλού'' πρωταγωνιστή. Εξαιρετικά δομημένη δραματουργία.
When you get to 50 pages from the end of a murder thriller, you usually start getting clues as to what's going on. When you get to 30 pages from the end and you still have no idea what's going to happen, you start worrying that you don't get to the last page and see that the story's continued in Book 2. You get to 20 pages and you start panicking. Koutsakis had me hooked after about 20 pages and I enjoyed the ride. So much, that I rationed the last half of the book over days. (I read the first half in one sitting.) I haven't had a book grab me like this and not let go in ages. Looking forward to Koutsakis translating more of his own works into English. This would have to be the best book I've read in 2017 to date.
Όμορφη στρωτή γραφή.Εκπληκτική μουσική. Σε πολλές περιπτώσεις επέλεγα τα κομμάτια στο youtube για να πιάσω το κλίμα. Κριτική κοινωνική ματιά, αλλά αυτό που εμένα μου άρεσε πααααααάρα πολύ, είναι η χρήση αντί-ήρωα αντί για του ''καλού'' πρωταγωνιστή. Εξαιρετικά δομημένη δραματουργία.
Πρωτογνώρισα την πένα του Πολυχρόνη Κουτσάκη διαβάζοντας το τελευταίο του βιβλίο Καιρός για Ήρωες. Ακολούθησαν αρκετά δικά του, καθώς είναι πολυγραφότατος και σήμερα ολοκλήρωσα το Ιερά Οδός Μπλουζ. Μπορώ πλέον να πω με βεβαιότητα πως ο κύριος Κουτσάκης είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες συγγραφείς.
Το Ιερά Οδός Μπλουζ κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για ένα αστυνομικό βιβλίο με αρκετά στοιχεία νουάρ, που μας θυμίζει παλιές καλές λογοτεχνικές εποχές, στις οποίες ο Γιάννης Μαρής πρωτοστατούσε στην αστυνομική λογοτεχνία. Όμως, ο συγγραφέας κάνει την ανατροπή και σε αντίθεση με τα περισσότερα αστυνομικά, όπου οι κεντρικοί ήρωες είναι οι "καλοί" της υπόθεσης, σε αυτή την ιστορία ο πρωταγωνιστής είναι ο "κακός". Ο Στράτος, λοιπόν, είναι ένας "φροντιστής". Φροντίζει τα ζητήματα των ανθρώπων που καταφεύγουν σε αυτόν και επιλύει τα προβλήματά τους. Βασικά, επαγγελματίας δολοφόνος είναι, με ηθικές αρχές και αυστηρούς κώδικες. Δε σκοτώνει ποτέ εάν το θύμα δεν το αξίζει πραγματικά. Γι' αυτό και πάντα κάνει ενδελεχή έρευνα για το στόχο του. Όλα, όμως, ανατρέπονται όταν στη ζωή του εμφανίζεται η Αλίκη. Πανέμορφη, πλούσια και μυστηριώδης, ηρωίδα βγαλμένη από ταινία του Alfred Hitchcock. Τον γοητεύει με την πρώτη ματιά. Αυτό που θέλει είναι απολύτως ξεκάθαρο και μόνο ο Στράτος μπορεί να της το προσφέρει. Γιατί η Αλίκη θέλει τον άντρα της νεκρό και θα κάνει τα πάντα για να τον πείσει να το "φροντίσει". Το αποτέλεσμα της έρευνας που ξεκινάει ο Στράτος, με σκοπό να καταλάβει εάν ο στόχος αξίζει να πεθάνει, οδηγεί σε ανατροπές. Η Αλίκη εξαφανίζεται και ο άντρας της προσλαμβάνει τον μελλοντικό "φροντιστη" του για να τη βρει. Ο καλύτερός φίλος του Στράτου, νούμερο ένα αστυνομικός στο τμήμα ανθρωποκτονιών, αναλαμβάνει επικεφαλής της υπόθεσης και μαζί βαδίζουν σε μονοπάτια επικίνδυνα, ακόμη και για έναν επαγγελματία δολοφόνο.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο, όπως είναι βέβαια όλα τα βιβλία του κυρίου Κουτσάκη. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις κλασική αστυνομική λογοτεχνία. Μπορεί η πλοκή της ιστορίας να είναι χτισμένη γύρω από το "ας βρούμε το δολοφόνο", όπως και στα περισσότερα βιβλία του είδους, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Υπάρχουν έντονα τα στοιχεία των παλιακών αστυνομικών βιβλίων, όμως η γραφή του δημιουργού είναι εξαιρετικά σύγχρονη, θέτοντας κάποιες φορές προβληματισμούς για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Ο Κουτσάκης στο βιβλίο του βάζει στο επίκεντρο έναν ετερόκλητο συνασπισμό ανθρώπων και ορίζει με μαθηματική ακρίβεια τα βήματά τους προς την ανακάλυψη της αλήθειας. Με αριστοτεχνικές περιγραφές των χώρων στους οποίους κινούνται οι χαρακτήρες και λιγότερη έμφαση στους διαλόγους, εκτός ίσως από το τέλος, μπλέκει τον αναγνώστη σε ένα παιχνίδι γάτας-ποντικιού. Μόνο που μέχρι την τελευταία στιγμή δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Λίγο πριν τον επίλογο απλώς δεν μπορείς να πιστέψεις τις εξελίξεις αλλά και τα αίτια που έχουν οδηγήσει σε αυτές.
Το κυριότερο όλων, ένα χαρακτηριστικό των βιβλίων του, οι ήρωες του είναι γκρίζοι. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο στο λογοτεχνικό κόσμο του Κουτσάκη. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι. οι οποίοι μας διηγούνται την ιστορία τους. Ο συγγραφέας με αριστοτεχνικό τρόπο μας οδηγεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα, πως δεν καθοριζόμαστε από τη νοηματοδότηση που δίνεται στο ποιοι είμαστε και πώς ζούμε, αλλά πώς επιλέγουμε εμείς να δούμε τον εαυτό μας. Και αυτό ακριβώς είναι που λατρεύω στον Πολυχρόνη Κουτσάκη. Όπως προείπα, θεωρώ πως ο κύριος Κουτσάκης είναι από τους σπουδαιότερους Έλληνες συγγραφείς. Κάθε φορά που διαβάζω βιβλίο του, είναι μια μοναδική εμπειρία. Χωρίς καμία πρόθεση σύγκρισης, η πένα του μου θυμίζει έντονα το γνώρισμα που με συγκινεί ιδιαίτερα στον πολυαγαπημένο μου Albert Camus. Γράφει με τα πιο απλά λόγια τα πιο σπουδαία πράγματα.
Ίσως αναρωτηθείτε κατά πόσο μια αστυνομική ιστορία, όσο προτότυπη κι αν είναι, μπορεί να θεωρηθεί σπουδαία. Πάντα μια ιστορία, ένα βιβλίο, ένα κείμενο είναι σπουδαίο, ιδιαιτέρως όταν είναι καλογραμμένο. Ο δημιουργός του έχει καταθέσει την ψυχή του και σε προκαλεί να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Αυτό κάνει ο Πολυχρόνης Κουτσάκης. Τοποθετεί στους ήρωες του μικρά κομματάκια της ψυχής του και σε προσκαλεί να τα βρεις. Τότε, με έκπληξη διαπιστώνεις ότι είναι και δικά σου. Γράφει για συναισθήματα γνώριμα αλλά και τόσο ξένα, απλώς και μόνο γιατί αρνείσαι να παραδεχτείς ότι τα νιώθεις. Και καθώς γυρνάς τις σελίδες, σε πιέζει όλο και περισσότερο να τα αναγνωρίσεις. Γιατί οι ήρωες του τολμούν να μιλήσουν για αυτά.
«Φροντιστής» είναι η δουλειά μου. Φροντίζω για πράγματα που λέγονται ψιθυριστά. Που λίγοι μπορούν να αναλάβουν. Που, όσοι τα ξεστομίζουν, σαν εντολές, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ακριβά για να συμβούν και δεν θέλουν έπειτα να ξέρουν τι συνέβη και πώς. Θέλουν μόνο να μάθουν ότι η δουλειά ολοκληρώθηκε. Και θέλουν, μετά, να προσπαθήσουν να διαγράψουν τα πάντα από τη μνήμη τους» (σελ. 17). Καλώς ήλθατε στον κόσμο του Στράτου Γαζή, ενός ανθρώπου που «φροντίζει» για το καθαρό παρόν σας. Το πρώτο βιβλίο της σειράς με ήρωα αυτήν την εκπληκτική προσωπικότητα, που είχε κυκλοφορήσει ως «Ιερά οδός μπλουζ» το 2010, κυκλοφόρησε ταυτόχρονα σε Ελλάδα και εξωτερικό το 2016, προσαρμοσμένο στην Ελλάδα μετά την κρίση του 2008 και εντελώς αλλαγμένο ως προς την πρώτη του μορφή.
Ο Στράτος Γαζής αναλαμβάνει να «φροντίσει» για τη ζωή της πανέμορφης ηθοποιού και μοντέλου Αλίκης Στυλιανού, συζύγου του Βασίλη Σταθόπουλου, ικανότατου δικηγόρου, που έχει κερδίσει σημαντικές και αρχικά χαμένες από χέρι υποθέσεις. Περιζήτητος εργένης πριν πάρει τη Στυλιανού, τώρα η γυναίκα του επιμένει πως είναι παθολογικά ζηλιάρης και δε χάνει ευκαιρία να την ξυλοκοπεί βαριά. Είναι έτσι τα πράγματα; Ο σύζυγός της έχει σκηνοθετήσει τις απόπειρες δολοφονίας εναντίον της ή κάποιος άλλος; Τι πραγματικά συμβαίνει στη ζωή αυτού του διάσημου, πλούσιου και πετυχημένου ζευγαριού; Η ιστορία του «Αθηναϊκού μπλουζ», πολυεπίπεδη, ανατρεπτική, με βαθιά κρυμμένες αλήθειες που έρχονται στο φως μόνο όταν συνδυάσεις σωστά τα γεγονότα, με παρέσυρε και με βύθισε σ’ έναν κόσμο που κινείται γύρω μου, με σεργιάνισε από τον Άγιο Παντελεήμονα ως τις πλούσιες συνοικίες, μου έδειξε τις συνέπειες του ανοίγματος των συνόρων, κάνοντας τις κακές συνθήκες επιβίωσης στην Ελλάδα της ανεργίας, της φτώχειας και της μετακόμισης των επιχειρήσεων στη Βουλγαρία ακόμη χειρότερες. Μα πάνω απ’ όλα μου έδειξε πόσο πολύ αξίζει μια ιστορία όταν έχει δουλευτεί σωστά, επεξεργαστεί στο ακέραιο και γραφεί με ταλέντο!
Ο Στράτος Γαζής είναι ένας ντόμπρος και σταράτος χαρακτήρας. Τίμιος, ειλικρινής και καθόλου παραδόπιστος. Έχει τους δικούς του κανόνες ώστε να γίνεται η δουλειά καλύτερα και να μην πλήττεται το κύρος του. Είναι μεθοδικός. Δε μασάει τα λόγια του και δεν αλλάζει απόψεις ή κοσμοθεωρία. Είναι ένας «…φροντιστής με συνείδηση. Είναι ωραίες οι ανθρώπινες συνειδήσεις, μοιάζουν με τα στομάχια των φτωχών –και ψίχουλα να τους δώσεις, χορταίνουν» (σελ. 22). «Ο καθένας έχει τη θεωρία του για το ποια αίσθηση είναι η σημαντικότερη, αυτή χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να ζήσει… Η όσφρηση όμως δεν ξεγελιέται. Η πόλη που σαπίζει μπροστά σου από την έλλειψη οξυγόνου και ο άνθρωπος που δεν σου ταιριάζει μυρίζουν πάντα ξένα. Η όσφρηση είναι εκεί για να σε προφυλάξει» (σελ. 170-171). Έχει φάει τη ζωή με το κουτάλι και τώρα φτύνει τα κουκούτσια. «Στο τέλος της μέρας, ό,τι κι αν έχεις κάνει, πρέπει να βρεις το κόλπο. Να κατεβάσεις το διακόπτη. Να μην έχεις τίποτα να γαργαλάει ενοχλητικά το μυαλό σου. Γι’ αυτό ο γιατρός κάνει, πού και πού, μια εγχείρηση χωρίς φακελάκι… Να κατεβάσεις τον διακόπτη» (σελ. 21). Δε γίνεται να μην αγαπήσεις έναν άνθρωπο που λέει: «Έτσι μου άρεσε η πόλη. Σιωπηλή. Ακίνητη. Απόλαυση να είσαι μια από τις σκιές της» (σελ. 44).
Δίπλα του δε θα μπορούσαν να είναι συνηθισμένοι χαρακτήρες, γι’ αυτό οι φίλοι και συνεργάτες του είναι τρεις: η τραβεστί Τέρι (απ’ το Λευτέρης), παιδικοί φίλοι, ο Κωνσταντίνος Δράγκας ή «Ντραγκ», αστυνόμος στο τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής, δίνοντας στον όρο «τραγική ειρωνεία» την κουτσάκεια ερμηνεία, και η Μαρία Αρμυρού, την οποία ο Γαζής θεώρησε γυναίκα της ζωής του όταν τη γνώρισε κι αυτήν στο σχολείο, και ο Ντραγκ έζησε με τη σειρά του κάποιες όμορφες ερωτικές στιγμές με τραγική κατάληξη στην ψυχολογία του, μόνο που τώρα η Μαρία είναι παντρεμένη με έναν άντρα σε αναπηρικό καροτσάκι, με τον οποίο αγαπιούνται ακόμη τρελά! «Με εξαίρεση τους τρεις αγαπημένους μου φίλους, οι άνθρωποι που με γνωρίζουν χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Στους εργοδότες μου και στους πεθαμένους» (σελ. 102).
Η παρατηρητικότητα του συγγραφέα και ταυτόχρονα η ικανότητά του να εστιάζει σε λεπτομέρειες, τις οποίες ζωντανεύει με πρωτότυπο τρόπο, είναι το απόλυτα ταιριαστό σκηνικό για να αποδρά ο αναγνώστης από την καταιγίδα των εξελίξεων: «Είχε παραγγείλει ένα καλιφορνέζικο σαρντονέ. Είχε μια γλυκόπικρη γεύση, σαν να μην ήξερε ούτε το ίδιο τι από τα δύο ήθελε να είναι» (σελ. 19). Δε θα ξεχάσω εύκολα το δικαίωμα της ασχήμιας στον έρωτα: «Η ασχήμια των ενωμένων σωμάτων τους έχει τη γλύκα που λείπει απ’ όλες τις ρομαντικές ταινίες με τους πανέμορφους ηθοποιούς. Τη γλύκα της απόρριψης που έχει ηττηθεί κι έχει μπει στην άκρη» (σελ. 66). Όλες αυτές οι μικρές ψηφίδες συμπληρώνουν ένα λεπτοδουλεμένο κείμενο, γεμάτο ευφάνταστες ανατροπές και μια εκπληκτικής σύλληψης αλήθεια για την πραγματική ιστορία που καλείται να ερευνήσει ο Γαζής. Πρόκειται για μια υπόθεση που με μπέρδευε όλο και περισσότερο σε κάθε σελίδα, με εξαφανίσεις προσώπων, απόπειρες δολοφονίας, σερί ανακρίσεων από υπόπτους που όλοι κατέληγαν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα. Σύντομα ο Γαζής και ο αναγνώστης αποκτούν έναν συμπαθητικό πονοκέφαλο και πεισμώνουν να ανακαλύψουν την αλήθεια, μιας και ο κυκεώνας των εξελίξεων είναι σαρωτικός.
Ρεαλιστική ατμόσφαιρα, αδρή σκιαγράφηση χαρακτήρων, στακάτοι και κοφτοί διάλογοι, εξαιρετικές, καλοδουλεμένες και αναπάντεχες παρομοιώσεις και μεταφορές στήνουν μια ατμόσφαιρα noir που με έκανε να νιώσω πως πνίγομαι και δεν μπορούσα να ξεφύγω από τον κλοιό που σφιγγόταν όλο και περισσότερο γύρω από τον λαιμό των πρωταγωνιστών. Σκηνές και ατάκες από ταινίες, εξαιρετικές περιγραφές μιας Αθήνας πολλών ταχυτήτων: της νύχτας με «φουσκωτούς», ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, έρημους δρόμους όταν ακούγονται πυροβολισμοί, νταβατζήδες, παράνομα κυκλώματα και της ημέρας με τα χαμόγελα, «τα μάτια που θυμίζουν θάλασσα», όμορφες στιγμές που παρακαλάς αν έχεις μυστικά να μην είναι οι τελευταίες. Και όλα αυτά υπό τους ήχους της τζαζ: Ella Fidgerald, Dinah Washington, Eleanora Fagan (aka Billy Holliday) και τόσες άλλες θεϊκές φωνές!
Για άλλη μια φορά, όσα και να γράψεις για ένα βιβλίο του κυρίου Πολυχρόνη Κουτσάκη θα ωχριά μπροστά στην αξία του καθαυτού κειμένου, τα συναισθήματα που γεννά στον αναγνώστη, την ευρηματικότητα των βασικών ιδεών και της απίστευτης δεξιότητας με την οποία αυτές αναπτύσσονται στις σελίδες. Δεν μπόρεσα να πάρω ανάσα ούτε στιγμή, ώσπου να έρθει το αναπάντεχο, ανατρεπτικό, μη αναμενόμενο τέλος του μυθιστορήματος, οπότε κι άρχισα να βρίζω κατά των πραγματικών προσώπων και των ρόλων που κλήθηκαν να παίξουν σε αυτήν την υπόθεση, παίζοντας με τα νεύρα μου, ανατρέποντας την κοσμοθεωρία του Γαζή, βάζοντας σε κίνδυνο τα αγαπημένα του πρόσωπα μα πάνω απ’ όλα επειδή τελείωσε ένα υποδειγματικό μυθιστόρημα.
Athens. A cop and a caretaker, best friends. Damsel in distress. When a reader is thrown into an exotic world, what's to do with a new book in translation—just settle in, twist and turn through the foreign pages, wait for the flaring finish. For me, reader of Anglo-American mystery thrillers with cops/"caretakers" who are loners (Renee Ballard, John Rebus, Jack Reacher), a close-knit foursome of childhood friends taking care of nasty business created a new plot pattern--is this a love story or a crime story? So much of the book was about relationships rather than clues, evidence or forensics---it was about relationships among the good guys and the ones among the bad guys. When the shocker of the finale was finished, I was in a daze. The book was a startling discovery and I look forward to the next in the series! His own translator, Koutsakis shows aspects of the beginner writer, which he is not: slow pace, loose tension, repetition, moderate confusion among characters and plot points--but the build-up of the wave of discoveries was so mesmerizing that none of this mattered--just turning the pages mattered. p.s. Loved the references to old movies—I knew only one of the five! Also applauded the reference to the inimitable Hawk, Spenser’s go-to guy. Recommended.
I started reading this not expecting a lot. I got far more than I expected.
More than anything else I liked the author’s depiction of Greece during the crisis. It was spot-on. I don’t know how that will feel for a reader who’s not familiar to Athens (exotic maybe?) but for one who is the city becomes alive. Even the characters, the successful lawyer for example, could remind real living people.
So even though the ethical hit man/caretaker is a bit of a cliché, Koutsakis draws around him a web of characters with complicated relationships who end up becoming a strong “family by choice”. I’m a wild fan of “family by choice” situations so I’ll seek more books by this writer.
It was a 4 stars for me (there is a fireworks ending but considering what the author described he needed one to create the necessary climax all stories in this genre have) which easily becomes a 5 as I finished the book with a smile on my face.
Amazing setting and cultural references, interesting characters. The narrative is a mixed bag, tending to the cinematic thriller at times. I love that one of the characters loves and quotes Seferis. (Although this may have been in Koutsakis’ next book, which I’m currently reading.)
Ατμοσφαιρικότατο αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο κος Κουτσάκης με είχε ήδη κερδίσει απο το μεταγενέστερο " Καιρός για ήρωες" αλλά σε αυτό το βιβλίο διακρίνεται περισσότερο το στοιχείο του μυστηρίου που αγαπώ ιδιαίτερα. Υπέροχα δομημένοι οι χαρακτήρες των ηρώων του, οι οποίοι αν κ απόλυτα αντισυμβατικοί σε κάνουν να τους αγαπήσεις για τον τρόπο που ενεργούν κ στηρίζουν ο ένας τον άλλο . Απολαυστικοί διάλογοι κ υπέροχη τζαζ μουσική που ηχεί στα αυτιά σου καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης.
I wanted to like this book. The lead/hero characters - childhood friends - of the assassin, the cop, the transgender sex worker and the carer - should have made for a much more interesting story than this turned out to be. There was too much exploration in the denouement and not enough effective story development along the way.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά δεδομένου πως το εν λόγω βιβλίο κυκλοφόρησε σε νέα, ανανεωμένη έκδοση, θα περιμένω να τα πω όλα σε λίγες ημέρες. Το σίγουρο είναι πως και το τότε και το τώρα, τα λάτρεψα, για διαφορετικούς λόγους μεν, με κοινό πυρήνα δε.
It took me longer than I expected to get into Athenian Blues (Stratos Gazis #1) by Pol Koutsakis and I had no clue what was going to happen in the end right up until the end. I wish I knew more about Athens going into this story - that probably would have helped me appreciate it more.
Bitter Lemon Press is British based crime fiction imprint that specialise in translations of world crime fiction. I have read a few of their titles and have never been disappointed. Athenian Blues is no exception. I have to admit to having limited tolerance for hitman characters, because there are so many poor forms of this crime fiction/film trope out there, but I think that film noir loving Stratos, the main character, who kills people for a living (mainly those who deserve it), is a superior example. Athenian Blues sees him courted by one of Greece's most famous actresses and her powerful lawyer husband. There are plenty of twists and turns and a great supporting cast of characters. But the stand out feature of this story is the wonderfully rendered setting, a rather ragged Athens, hit by economic crisis and social upheaval. I can recommend this book and look forward to reading the second installment in the Stratos series, Baby Blue.
Ο Πολυχρόνης Κουτσάκης ανασκευάζει το Ιερά Οδός μπλούζ και μεταφέρει την υπόθεση στην Ελλάδα της κρίσης με τρόπο ρεαλιστικό και ουσιώδη. Έχοντας διαβάσει ,όμως, πρώτα το Ιερά οδός μπλούζ, θεωρώ ότι εκείνο ήταν πιο δυνατό, πιο ακατέργαστο, πιο σκοτεινό και βαθιά ανθρώπινο συνάμα. Αυτό δεν μειώνει την αξία της νέας εκδοχής-απλά την κάνει να διαφέρει. Η γοητεία της γραφής του-γλώσσα δυνατή, ρεαλιστική και συγχρόνως χιουμοριστική -συνεισφέρει στην ιδιαιτερότητα των βιβλίων του.Συνοπτικά, το εν λόγω βιβλίο είναι μια ωραία αστυνομική ιστορία που στόχος της δεν είναι η ανατροπή του τέλους, αλλά τα όσα λέγονται στην πορεία. Ένα βιβλιο που δε θα απογοητεύσει τον αναγνώστη του.
I like the premise of this book, but I think the translation was clunky. There were too many translations that were literal, and the descriptions were tedious.
As for the characters, they were too much. The author explained and explained and explained while describing them, and the characters' monologues (I can't think of another word to describe the dialog that wasn't really dialog) went on and on. I'm not sure whether this is a translation issue or a writing style. At any rate, I found that it really cut into the pacing.
I'm disappointed. I wish I could read it in Greek!
Το αγόρασα τυχαία λόγω τίτλου κ μόνο. Πολύ ωραία noir ατμόσφαιρα. Οι χαρακτήρες προσφέρουν άφθονες δόσεις χιούμορ. Ο πρωταγωνιστής - αντί ήρωας είναι ο ήρωας που έλειπε από την ελληνική αστυνομική λογοτεχνία. Εννοείται ότι τελικά η μουσική του βιβλίου με δικαίωσε.
Αστυνομικό με ωραία διαγραφή χαρακτήρων και σασπένς. Στη ροή της αφήγησης υπάρχουν σχόλια για την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.Απολαυστική η ανάγνωση του!
Amazing plot, hooked me from the start. All the twists and turns, although I had an inkling somewhere at 60% of the book. One of the very, very rare books that I read sequentially, without me being bored and reading the last few chapters first. That's why this deserves its 5 stars.
Το «Αθηναϊκό Μπλουζ» αποτελεί την αναθεωρημένη έκδοση του παλαιότερου μυθιστορήματος του κ. Πολυχρόνη Κουτσάκη, που κυκλοφόρησε το 2010 με τίτλο «Ιερά οδός Μπλουζ» από τις εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για το πρώτο στη σειρά μυθιστόρημα του συγγραφέα στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Στράτος Γαζής. Με αφορμή λοιπόν, την έκδοση του σε Αγγλία, Αυστραλία και ΗΠΑ έπρεπε να πραγματοποιηθούν κάποιες αλλαγές στο χρονολογικό κομμάτι του βιβλίου, μιας και διαδραματίζεται στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Έτσι, ο συγγραφέας έκανε τις απαραίτητες αλλαγές, αλλαγές όχι στην πλοκή του έργου, αλλά στο χρονικό φόντο πάνω στο οποίο στήνεται ο μύθος του, ώστε να παρουσιάσει στο κοινό του, εγχώριο και μη, τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα της Κρίσης. Πρόκειται πραγματικά για ένα ιδιαίτερο θα έλεγα αστυνομικό μυθιστόρημα! Ένα μυθιστόρημα που δεν είναι ντυμένο με το σύνηθες και χιλιοφορεμένο ρούχο των υπόλοιπων αστυνομικών αναγνωσμάτων. Φυσικά, και ο αναγνώστης θα συναντήσει μία σκοτεινή ατμόσφαιρα, ατμόσφαιρα μυστηρίου, που θα καλλιεργήσει το αναγνωστικό του ενδιαφέρον και θα του προσφέρει σε γενναιόδωρες ποσότητες το αίσθημα της αγωνίας. Ατμόσφαιρα που θα τον κρατήσει καθηλωμένο μέχρι και την τελευταία σελίδα, μέχρι να ξεμπερδευτούν τα νήματα της ιστορίας, σημαντικά στοιχεία να αναδυθούν στην επιφάνεια και να φωτίσουν την αλήθεια. Ωστόσο, ταυτόχρονα με την ατμόσφαιρα αυτή, επιβλητική είναι κι η παρουσίαση των σκέψεων και των διαπιστώσεων του συγγραφέα σχετικά με την δύσκολη ελληνική πραγματικότητα που βιώνουμε, γεγονός που θα αποτελέσει το έναυσμα για την δημιουργία μίας πλειάδας προβληματισμών και σκέψεων. Ο συγγραφέας λοιπόν, στις πρώτες σελίδες του έργου του, συστήνει στον αναγνώστη τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου του, τον Στράτο Γαζή. Ο Στράτος είναι ένας πολύ ιδιαίτερος «φροντιστής», ο οποίος εργάζεται έναντι αδρής αμοιβής και εκτελεί τη δουλειά του μόνο όταν ο εργοδότης του τον πείσει πως το άτομο για το οποίο έχει πληρωθεί αξίζει να πεθάνει. Μία τέτοια υπόθεση αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας όταν του αναθέτει η Αλίκη Στυλιανού, διάσημο μοντέλο κι ανερχόμενη ηθοποιός, να σκοτώσει τον σύζυγο της. Τον ευυπόληπτο μεγαλοδικηγόρο Βαγγέλη Σταθόπουλο, ο οποίος παρά την αγγελική του όψη και το τεράστιο φιλανθρωπικό του έργο σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα της Αλίκης είναι ένας δυνάστης. Ένας διάβολος μεταμορφωμένος σε άγγελο που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει βία, σωματική και λεκτική, τραυματίζοντας όχι μόνο την εύθραυστη ψυχικά Αλίκη, αλλά και όσους αποτελούν εμπόδιο στον δρόμο του, δρόμο με προορισμό την εκπλήρωση των στόχων και επιθυμιών του. Η επαφή αυτή, γίνεται μέσω της Τέρι, κολλητή τρανσέξουαλ φίλη του πρωταγωνιστή από τα μαθητικά χρόνια. Ωστόσο, τίποτα στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν είναι όπως φαίνεται… Η αλήθεια είναι καλά κουκουλωμένη με την κάπα του ψέματος, και κάθε ψέμα είναι άριστα καμουφλαρισμένο με τα ρούχα της αλήθειας! Έτσι, ο Στράτος θα μπλεχτεί σε έναν επικίνδυνο αγώνα αναζήτησης και λύσης της υπόθεσης. Έναν αγώνα πλούσιο σε αντικρουόμενες αλήθειες και διάσπαρτο με έντονες αμφιβολίες… Στο πλευρό του επίσης, ο παιδικός του φίλος Ντραγκ, η συμβολή του οποίου θα αποδειχτεί σημαντική. Στράτος, Ντραγκ και Τέρι. Τρεις παιδικοί φίλοι που άθελα τους θα θέσουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους. Θα καταφέρουν άραγε να ελευθερωθούν απ’ τα δίχτυα του θανάτου; Θα βρουν την λύση της υπόθεσης; Ποιος άραγε είναι αυτός που πρέπει να πεθάνει; Ερωτήματα που θα απαντηθούν μονάχα αν διαβάσετε το εξαιρετικό «ΑΘΗΝΑΙΚΟ ΜΠΛΟΥΖ » του συγγραφέα Πολυχρόνη Κουτσάκη! Ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε με προσοχή και σεβασμό προς τον αναγνώστη! Ο λόγος του σύγχρονος, δροσερός και ρέον! Λόγος ποτισμένος με λεπτή ειρωνεία αλλά κι αρκετό καυστικό χιούμορ στα σημεία όπου αναφέρεται σε σημερινές καταστάσεις της ελληνικής πραγματικότητας. Λόγος που μεταλλάσσεται με άνεση όταν ο συγγραφέας θέλει να πλέξει αγωνιώδη συναισθήματα, να κεντήσει μία πιο σκοτεινή και μυστηριακή ατμόσφαιρα, να διεγείρει τα αντανακλαστικά του αναγνώστη για τον επερχόμενο κίνδυνο και να δημιουργήσει ένα γοργό τέμπο ανάγνωσης, που αν αφεθείς σίγουρα θα σε παρασύρει η δίνη των εξελίξεων και των αναπάντεχων γεγονότων του βιβλίου. Οι χαρακτήρες του κύριο Κουτσάκη είναι πλασμένοι με τρόπο ώστε να γεφυρώνουν κάθε απόσταση ανάμεσα σε αυτούς και τον αναγνώστη, στα μάτια του οποίου φαντάζουν τόσο οικείοι και προσιτοί! Χαρακτήρες τρωτοί, που διέπονται απ’ τα δικές τους έξεις κι αδυναμίες, χαρακτήρες που υπάρχουν γύρω μας, αλλά και μέσα μας! Ολοκληρώνοντας, λοιπόν, το «Αθηναϊκό Μπλουζ» ήταν ένα αστυνομικό ανάγνωσμα που κατάφερε να μου μεταγγίσει τη μαγεία των «φιλμ νουάρ» μυθιστορημάτων, να με συναρπάσει και να διεγείρει τον συναισθηματικό μου κόσμο, ειδικά το αίσθημα της αγωνίας, ενώ ταυτόχρονα με προβλημάτισε και μου δημιούργησε κάποιες σκέψεις σχετικά με την δυσβάσταχτη ελληνική πραγματικότητα της κρίσης. Ξεχωριστό τέλος, και πολύ αγαπημένο στοιχείο του βιβλίου οι αναφορές του συγγραφέα σε σκηνές και διαλόγους παλαιότερων ταινιών.
Athenian Blues is the first in the Stratos Gazis series. Publication date is April 11, 2017. This debut crime novel comes from an award-winning playwright, screenwriter, and novelist. While his plays have been produced in English speaking countries previously, this is the first of his books to be translated into English. [Much of the preceding from the Bitter Lemon press release]
Picked this up, opened it and sped through the first 50 or so pages. I'm really enjoying this a lot. I love it when an author, new to me, just sweeps me into their story from page 1.
Read the last 30 pages this morning. I was thinking 5 stars until one point, then 4 1/2 stars, maybe 4 3/4, then finished it and thought 5 because it made me glad to be reading a new author, glad that the 4 'main' characters were such a great group of long time friends despite lots of pulls and tugs on their relationships, and because of something I will not say as I am not interested in spoiling anyone else's reading roller coaster! : }
Note.... this is a gritty book with a hard edge at times. Not for the person who usually reads traditional mysteries.
There is a second book already in this series, Baby Blue, which will be published in the US in 2018.
Baby Blue, the second book in the series, caught my eye when I saw that it got a starred review in Publishers Weekly comparing the author favorably to James Ellroy. After reading it, I rushed to get this one, the first in the series, Athenian Blues. They were both fantastic, and the main character, Stratos Gazis, is one of the most original I have come across in crime fiction - a killer who basically works first as a PI to check if his potential victims deserve to die. And his relationship with his three friends (a cop, a woman both he and the cop are in love with and a transsexual hooker) is unique, funny and endearing at the same time. I am now a big fan of this author and look forward to the third in the series.
This is emphatically not a traditional mystery. On the other hand, it's scrupulously fair with its clues, very much in the old style. Especially considering that . The (British) English slang sometimes surprised me a bit, but since the author is his own translator it must closely represent his intention in the Greek.
Η Αθήνα του σήμερα, της κρίσης, οικονομικής και κυρίως ηθικής, παρουσιάζεται στο βιβλίο του Πολυχρόνη Κουτσάκη, «Αθηναϊκό Μπλουζ». Στο μπλουζ αυτό κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο Στράτος Γαζής, πληρωμένος εκτελεστής, ο οποίος ωστόσο αυτοαποκαλείται «φροντιστής». Γιατί; Γιατί φροντίζει να διορθώνει τα «λάθη» που του αναθέτουν. Βέβαια, πάντα με μία απαραίτητη προϋπόθεση … Να ερευνήσει το παρελθόν και το παρόν του θύματος και να διαπιστώσει ότι όντως πρέπει να πεθάνει. Αναλυτικά η άποψή μου... http://aisthisis.gr/vivlioaisthiseis/...
Πρώτη επαφή με την γραφή του συγγραφέα είχα πέρσι όταν αποφάσισα να διαβάσω την Τριλογία της Κρήτης. Μου άρεσε πάρα πολύ όπως τα αποτύπωνε.
Ποτέ δεν είχα ψαχθεί με την αστυνομική λογοτεχνία, δεν μου κινούσε το ενδιαφέρον, όμως το πως γράφει ο Πολυχρόνης με έκανε να θέλω να διαβάσω οτιδήποτε έχει γράψει ή πρόκειται να γράψει. Το βιβλίο ήταν καταπληκτικό, σε καμία περίπτωση δεν περίμενα τέτοια ανατροπή.
Βέβαια δεν έχω και αστυνομικό μυαλό, που να το σκεφτόμουν άλλωστε. Διαβάζεται εύκολα και δεν χάνεσαι κατά την διάρκεια, το μόνο δύσκολο είναι να το αφήσεις από τα χέρια σου.