What do you think?
Rate this book
Σκύβαλα
Η συλλογή διηγημάτων "Σκύβαλα" εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2001 στο Βερολίνο. Στα δέκα διηγήματα της συλλογής συμπεριλαμβάνεται και η "Σιβηρία", που την ίδια χρονιά απέσπασε το "Βραβείο Κριτικής Επιτροπής" του διαγωνισμού "Ίνγκεμποργκ Μπάχμανν" στο Κλάγκενφουρτ της Αυστρίας.
Με την έκδοση της συλλογής Σκύβαλα η 34χρονη τότε πεζογράφος, θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτις Τζέννυ Έρπενμπεκ δικαίωσε τον θόρυβο που είχε προκαλέσει δύο χρόνια πριν με το ντεμπούτο της, Ιστορία του γερασμένου παιδιού, ενώ χαρακτηρίστηκε "βασίλισσα των διηγημάτων", "εξαιρετικό φαινόμενο" και συγγραφέας που διαθέτει "ακτινογραφική ματιά".
Με την έκδοση της συλλογής Σκύβαλα η 34χρονη τότε πεζογράφος, θεατρική συγγραφέας και σκηνοθέτις Τζέννυ Έρπενμπεκ δικαίωσε τον θόρυβο που είχε προκαλέσει δύο χρόνια πριν με το ντεμπούτο της, Ιστορία του γερασμένου παιδιού, ενώ χαρακτηρίστηκε "βασίλισσα των διηγημάτων", "εξαιρετικό φαινόμενο" και συγγραφέας που διαθέτει "ακτινογραφική ματιά".
125 pages, Paperback
First published January 1, 2001
8 people are currently reading
157 people want to read
About the author
Jenny Erpenbeck
31 books1,160 followersJenny Erpenbeck (born 12 March 1967 in East Berlin) is a German director and writer.
Jenny Erpenbeck is the daughter of the physicist, philosopher and writer John Erpenbeck and the Arabic translator Doris Kilias. Her grandparents are the authors Fritz Erpenbeck and Hedda Zinner. In Berlin she attended an Advanced High School, where she graduated in 1985. She then completed a two-year apprenticeship as a bookbinder before working at several theaters as props and wardrobe supervisor.
From 1988 to 1990 Erpenbeck studied theatre at the Humboldt University of Berlin. In 1990 she changed her studies to Music Theater Director (studying with, among others, Ruth Berghaus, Heiner Müller and Peter Konwitschny) at the Hanns Eisler Music Conservatory. After the successful completion of her studies in 1994 (with a production of Béla Bartók's opera Duke Bluebeard's Castle in her parish church and in the Kunsthaus Tacheles, she spent some time at first as an assistant director at the opera house in Graz, where in 1997 she did her own productions of Schoenberg's Erwartung, Bartók's Duke Bluebeard's Castle and a world premiere of her own piece Cats Have Seven Lives. As a freelance director, she directed in 1998 different opera houses in Germany and Austria, including Monteverdi's L'Orfeo in Aachen, Acis and Galatea at the Berlin State Opera and Wolfgang Amadeus Mozart's Zaide in Nuremberg/Erlangen.
In the 1990s Erpenbeck started a writing career in addition to her directing. She is author of narrative prose and plays: in 1999, History of the Old Child, her debut; in 2001, her collection of stories Trinkets; in 2004, the novella Dictionary; and in February 2008, the novel Visitation. In March 2007, Erpenbeck took over a biweekly column by Nicole Krauss in the Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Erpenbeck lives in Berlin with her son, born 2002.
Jenny Erpenbeck is the daughter of the physicist, philosopher and writer John Erpenbeck and the Arabic translator Doris Kilias. Her grandparents are the authors Fritz Erpenbeck and Hedda Zinner. In Berlin she attended an Advanced High School, where she graduated in 1985. She then completed a two-year apprenticeship as a bookbinder before working at several theaters as props and wardrobe supervisor.
From 1988 to 1990 Erpenbeck studied theatre at the Humboldt University of Berlin. In 1990 she changed her studies to Music Theater Director (studying with, among others, Ruth Berghaus, Heiner Müller and Peter Konwitschny) at the Hanns Eisler Music Conservatory. After the successful completion of her studies in 1994 (with a production of Béla Bartók's opera Duke Bluebeard's Castle in her parish church and in the Kunsthaus Tacheles, she spent some time at first as an assistant director at the opera house in Graz, where in 1997 she did her own productions of Schoenberg's Erwartung, Bartók's Duke Bluebeard's Castle and a world premiere of her own piece Cats Have Seven Lives. As a freelance director, she directed in 1998 different opera houses in Germany and Austria, including Monteverdi's L'Orfeo in Aachen, Acis and Galatea at the Berlin State Opera and Wolfgang Amadeus Mozart's Zaide in Nuremberg/Erlangen.
In the 1990s Erpenbeck started a writing career in addition to her directing. She is author of narrative prose and plays: in 1999, History of the Old Child, her debut; in 2001, her collection of stories Trinkets; in 2004, the novella Dictionary; and in February 2008, the novel Visitation. In March 2007, Erpenbeck took over a biweekly column by Nicole Krauss in the Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Erpenbeck lives in Berlin with her son, born 2002.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 16 of 16 reviews
June 25, 2024
Μόλις τελείωσα αυτό το αριστούργημα.
Η Έρπενμπεγκ γράφει ιστορίες με έναν δικό της τρόπο, όχι τον αυτονόητο, όχι με αρχή μέση τέλος, όχι ήταν μια φορά, μάτια μου κι έναν καιρό. Οι ιστορίες ξεπετάγονται μέσα απ'τα παραμιλητά της, αυτά που σου γεμίζουν το μυαλό φωτοβολίδες και λες, ναι, γι' αυτό διαβάζω, γι αυτό ήρθα μέχρι εδώ.
Δεν σου δίνει τίποτα εύκολα μη σε παραμυθιασουν τα λόγια μου. Γι αυτό και τώρα που τελείωσα αυτό το αριστούργημα, θα το διαβάσω απ'την αρχή.
Η Έρπενμπεγκ γράφει ιστορίες με έναν δικό της τρόπο, όχι τον αυτονόητο, όχι με αρχή μέση τέλος, όχι ήταν μια φορά, μάτια μου κι έναν καιρό. Οι ιστορίες ξεπετάγονται μέσα απ'τα παραμιλητά της, αυτά που σου γεμίζουν το μυαλό φωτοβολίδες και λες, ναι, γι' αυτό διαβάζω, γι αυτό ήρθα μέχρι εδώ.
Δεν σου δίνει τίποτα εύκολα μη σε παραμυθιασουν τα λόγια μου. Γι αυτό και τώρα που τελείωσα αυτό το αριστούργημα, θα το διαβάσω απ'την αρχή.
September 8, 2022
Αριστούργημα. Μεγάλη συγγραφέας και αυτό, ένα από τα καλύτερά της.
February 6, 2017
Από τα πιο ωραία βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ!
March 13, 2020
Eine originelle, vielschichtige Sammlung von Erzählungen, die alle sehr gut geschrieben sind und mich gepackt haben in ihrer Intensität und Vielfalt!
October 24, 2024
Μία συλλογή 10 διήγηματων, από τα οποία, η Σιβηρία είναι, κατά τη γνώμη μου, το καλύτερο.
"Η γριά γυναίκα είχε γλιστρήσει μερικές φορές τον προηγούμενο χρόνο, είχε σκοντάψει ή είχε πέσει κάτω...δεν την εκπλήσσει που ένα σώμα στα γεράματα ρέπει προς τη γη, που μέσα της σύντομα θα θαφτεί."
"Η μάνα του βέβαια πέρασε και διάφορα στον πόλεμο, αλλά αγαπούσε τη ζωή, μπορεί με τον πόλεμο να αγάπησε πιο πολύ απ' ότι πριν. Από τους πολλούς πεθαμένους που είχε δει, η ζωή είχε γίνει το πάθος της. Για τον πατέρα του όμως πιστεύει ότι πρέπει να ανήκε σ' εκείνους που με τον πόλεμο περάσαν απέναντι στην πλευρά, των πεθαμένων, αν και βγήκαν ζωντανοί από τον πόλεμο."
"Πίστευα ότι ο καθένας ξέρει κάθε εποχή τα πάντα, και ότι η μοναδική διαφορά συνίστατο σε συγκεκριμένη μορφή εμφάνισης της γνώσης."
"Όποτε εγώ διαβάζω, ρίχνω όλα τα γράμματα μες στο κεφάλι μου, αλλά το κεφάλι μου τα καταπίνει όλα, τίποτα δε φωτίζεται μέσα, όταν ψάχνω μες στο κεφάλι μου, δεν βρίσκω τίποτα."
"Η γριά γυναίκα είχε γλιστρήσει μερικές φορές τον προηγούμενο χρόνο, είχε σκοντάψει ή είχε πέσει κάτω...δεν την εκπλήσσει που ένα σώμα στα γεράματα ρέπει προς τη γη, που μέσα της σύντομα θα θαφτεί."
"Η μάνα του βέβαια πέρασε και διάφορα στον πόλεμο, αλλά αγαπούσε τη ζωή, μπορεί με τον πόλεμο να αγάπησε πιο πολύ απ' ότι πριν. Από τους πολλούς πεθαμένους που είχε δει, η ζωή είχε γίνει το πάθος της. Για τον πατέρα του όμως πιστεύει ότι πρέπει να ανήκε σ' εκείνους που με τον πόλεμο περάσαν απέναντι στην πλευρά, των πεθαμένων, αν και βγήκαν ζωντανοί από τον πόλεμο."
"Πίστευα ότι ο καθένας ξέρει κάθε εποχή τα πάντα, και ότι η μοναδική διαφορά συνίστατο σε συγκεκριμένη μορφή εμφάνισης της γνώσης."
"Όποτε εγώ διαβάζω, ρίχνω όλα τα γράμματα μες στο κεφάλι μου, αλλά το κεφάλι μου τα καταπίνει όλα, τίποτα δε φωτίζεται μέσα, όταν ψάχνω μες στο κεφάλι μου, δεν βρίσκω τίποτα."
September 21, 2024
Μαγικό βιβλίο
Σαν να διαβάζεις ένα όνειρο ή την ιστορία που έχει πίσω του ένα ποίημα
Σαν να διαβάζεις όσα δεν φαίνονται σε έναν πίνακα ζωγραφικής.
Ένα έργο τέχνης
Σαν να διαβάζεις ένα όνειρο ή την ιστορία που έχει πίσω του ένα ποίημα
Σαν να διαβάζεις όσα δεν φαίνονται σε έναν πίνακα ζωγραφικής.
Ένα έργο τέχνης
March 24, 2018
Erpenbeck writes short stories less like a writer than as a painter. She picks a motif (a moment, a feeling, a line of dialogue, a fundamental trauma) and then she spends 5-20 pages sketching it from different angles, until she arrives at that one brush stroke that sums up the reason she wrote the story in the first place.
It's not exactly fluffy fun reading, and like her debut there are times it feels a bit overly cerebral, but it's incredibly impressive in its sheer precision, and she hits that one pulse point often enough to make it sting.
It's not exactly fluffy fun reading, and like her debut there are times it feels a bit overly cerebral, but it's incredibly impressive in its sheer precision, and she hits that one pulse point often enough to make it sting.
March 8, 2025
3,5
Mitt första möte med Jenny Erpenbeck är den här samlingen med tio korta berättelser. Att boken bara är hundra sidor innebär att de flesta texterna är korta och jag tvekar lite inför att kalla dem noveller, åtminstone vissa. De känns mer som små utforskningar av ett skeende eller en händelse som berättaren och Erpenbeck vrider och vänder på, fokuserar på detaljer men bara ibland zoomar ut till ett bredare perspektiv.
Något i berättarstilen känns väldigt tyskt. Eller kanske är det mest att jag får associationer till en annan tyska, Judith Hermann, som även om hennes noveller är något mer traditionella bär på en liknande känsla av något obestämbart, av en viss distans. Det är skickligt utfört och intressant men kanske mer intellekuellt än känslomässigt, vilket i sig inte behöver vara något negativt.
Redan en dryg vecka efter att jag läst boken märker jag att innehållet har blivit ganska diffust och jag måste bläddra igenom berättelserna för att friska upp minnet. Men känslan hos boken har stannat kvar och jag är övertygad om att jag kommer att läsa mer av Erpenbeck framöver (spoiler alert: det har jag redan hunnit göra, återkommer till det inom kort).
Mitt första möte med Jenny Erpenbeck är den här samlingen med tio korta berättelser. Att boken bara är hundra sidor innebär att de flesta texterna är korta och jag tvekar lite inför att kalla dem noveller, åtminstone vissa. De känns mer som små utforskningar av ett skeende eller en händelse som berättaren och Erpenbeck vrider och vänder på, fokuserar på detaljer men bara ibland zoomar ut till ett bredare perspektiv.
Något i berättarstilen känns väldigt tyskt. Eller kanske är det mest att jag får associationer till en annan tyska, Judith Hermann, som även om hennes noveller är något mer traditionella bär på en liknande känsla av något obestämbart, av en viss distans. Det är skickligt utfört och intressant men kanske mer intellekuellt än känslomässigt, vilket i sig inte behöver vara något negativt.
Redan en dryg vecka efter att jag läst boken märker jag att innehållet har blivit ganska diffust och jag måste bläddra igenom berättelserna för att friska upp minnet. Men känslan hos boken har stannat kvar och jag är övertygad om att jag kommer att läsa mer av Erpenbeck framöver (spoiler alert: det har jag redan hunnit göra, återkommer till det inom kort).
March 3, 2024
Διαβάζεις σαν να σκιαγραφείς με τα δάχτυλα, απαλά και αδιορατα, τις πινελιές ενός εξαίσιου πίνακα, τόσο γοητευτικού, όσο και μυστηριώδη, με όση γοητεία μπορεί να κρύβει μέσα του το μυστηριώδες και το απρόσιτο. Κι εγώ διαβάζεις ταυτίζεσαι απόλυτα με τη συγγραφέα, γίνεσαι ο κάθε ήρωας, η κάθε σκέψη, το κάθε συναίσθημα με τόσο απόλυτο και δυνατό τρόπο όσο και τη στιγμή της δημιουργίας τους.
December 4, 2023
"Tand, Tand ist das Gebilde von Menschenhand ..."
Erzählungen über die Beziehungen von Menschen zueinander, über ihre Ohnmacht, aber auch ihre Stärke. Bildhaft und sprachlich brillant.
Erzählungen über die Beziehungen von Menschen zueinander, über ihre Ohnmacht, aber auch ihre Stärke. Bildhaft und sprachlich brillant.
February 20, 2024
Ενδιαφέρον ύφος και καταγραφή της μεταπολεμικής ζωής στη Γερμανία. Έχει δική της φωνή, η οποία διατρέχει όλα τα διηγήματα.
January 27, 2025
στον ίδιο βαθμό που κάτω από άλλες συνθήκες θα αφοσιωνομουν σ' εκείνον
αφοσιώνομαι ένα ολόκληρο πρωινό στην ελπίδα
αφοσιώνομαι ένα ολόκληρο πρωινό στην ελπίδα
December 9, 2015
Jenny Erpenbeck has the brilliant double quality of writing in such a way that she actually becomes the character in her writing, and at the same time making it possible for the reader in equal measure to identify with, "become" if you will, that character as well. This is an excellent collection of some of her shorter prose.
May 27, 2013
Besondere Erzählungen mit vielen poetischen Versen. Einfach beeindruckend!!
Read
July 20, 2018dnf
Displaying 1 - 16 of 16 reviews