Aristokraté jsou v ohrožení, ale situace Marie Kostkové z Kostky je o to těžší, že denně potkává členy své bláznivé rodiny a k tomu několik střelených zaměstnanců "nejchudšího zámku v Čechách". Otec je skrblík, americká maminka se chce podobat princezně Dianě... a největší událostí na zámku Kostka za posledních tři sta let byla svatba Helenky Vondráčkové. Kastelán Josef nenávidí lidi, hospodyně paní Tichá kleje jako dlaždič a celý den nasává ořechovku přímo z lahve... a chvílemi příběh rozdrnčí i charakteristické ráčkování Karla Schwarzenberga. Pokračování Poslední aristokratka, nejúspěšnější humoristické knížky roku 2012 oceněné Cenou Miloslava Švandrlíka, nabízí další porci bláznivých situací a gagů, při nichž je hlasitý smích zaručen na 100%.
Jeden roześmiany i porządnie zarechotany wieczór i "Arystokratka w Ukropie" pożarta z radością. To trochę tak, jakby opowieść z "Ostatniej Arystokratki" nigdy się nie skończyła, tylko bez przerwy trwała i kontynuowała swoją historię. Tym razem jest jeszcze bardziej absurdalnie, bardziej totalnie i komediowo, chociaż miejscami nieco nadto wulgarnie (Pani Cicha bryluje tutaj siarczyście), chociaż pewnie taki miał być końcowy efekt. To wciąż doskonała komedia i zaśmiewanie się do rozpuku, chichotanie i rechotanie w najczystszej formie. Polecam czytać oba tomy "Ostatnią Arystokratkę" i "Arystokratkę w ukropie" pod rząd :)
Připadá mi skoro ostudné vydávat Aristokratku ve varu za samostatnou knihu, vzhledem k tomu, že je to jenom sto stran vytržených z prvního dílu. Je zde několik vcelku dobrých vtipů, ale na druhou stranu chybí jakýkoliv děj. A to mi na knihu prostě nestačí. Dnes jsem slyšela přirovnání této knihy k sitcomu a vcelku to odpovídá - je to takový slabší knižní sled scének a příhod. A pravdou je, že mě oslovilo jen velice málo sitcomů, což dost možná vysvětluje moje nízké hodnocení.
Oproti prvnímu dílu je to poněkud slabší. Humorně pojaté zápisky spadly do všednosti a humor tak nějak otupily, ještě že byla kniha kratší, protože bych se do ní pravděpodobně musela nutit.
Poslechnuto za jeden večer a opět jsem se výborně bavila. Bála jsem se, že autor neudrží nastavenou laťku absurdního situačního humoru, ale podařilo se. Musím přiznat, že největší zásluhu na čtenářském zážitku má interpretka Veronika Kubařová. Kdybych si knihu četla sama, zdaleka se tolik nepobavím. Každopádně doporučuji a těším se na třetí díl! 4/5*
Čtení na jeden večer. Když se od toho nic nečeká, tak to neurazí. Urputná snaha o komično v každé větě je poněkud kontraproduktivní. První díl byl lepší.
Audiokniha ma urcite vacsi smrnc ako normalna kniha. Velmi som sa opat nasmiala a uz som zacala pocuvat aj 3. Amputacny set pre princa Harryho uplne vedie :-)
„Dziś odwiedziłam z klasą wasz zamek, który w ulotce reklamujecie jako bajkowy. Chciałabym wiedzieć, jakimi bajkami się inspirowaliście. A właściwie nie chciałabym. Na dziedzińcu przywitała nas kulejąca „królewna” Maria w papciach dla zwiedzających. Oczywiście, takich kontuzji nie należy nikomu wytykać, ja też po sześciu lekcjach człapię często jak stara żebraczka, ale Maria sprawiała wrażenie, że przed chwilą wyszła z tego waszego grobowca.” – fragment powieści.
Evžen Boček rozbawił mnie do łez „Ostatnią arystokratką” i nie inaczej jest w przypadku jej kontynuacji pt. „Arystokratka w ukropie”. Ten czeski autor w wybornym stylu serwuje nam kolejną odsłonę perypetii mieszkańców zamku Kostka – zubożałych arystokratów, którzy w komiczny sposób próbują podreperować daleki od szlacheckiego budżet. Tyle tylko, że aby rodzinną kasę wypełnić, należy na zamek wpuścić turystów, a przy tym obmyślić strategię na to, żeby zarobić, ale się nie narobić. Niestety, ku rozpaczy głowy rodu, hrabiego Kostki, sprawa jest bardziej skomplikowana niż może się wydawać, co jest oczywiście przyczynkiem do szeregu przezabawnych i tragikomicznych sytuacji.
Wnikliwą obserwatorką wydarzeń w zamkowych komnatach i na okołozamkowych włościach jest niestrudzona w prowadzeniu swojego pamiętnika nastoletnia hrabianka – Maria, która jako jedyna zdaje się zachowywać trzeźwy osąd, okraszony sporą dawką sarkazmu. Wspólnie z bohaterami tej sympatycznej komedii poszukujemy odpowiedzi na pytania między innymi o to, kto ukradł papier toaletowy, jak skończyło się huczne wesele organizowane w rytm przebojów Heleny Vondraczkowej oraz w jaki sposób można sobie poradzić z najazdem dziecięcych wycieczek.
Nie będę ukrywać, że na niewielu, bo na nieco ponad dwustu stronach otrzymujemy rozrywkę w najczystszej postaci, umożliwiającą podładowanie akumulatorów humoru oraz pobudzenie pokładów endorfin. Jest to zatem książka idealna na szaro-burą jesienną aurę, dzięki której aż chciałoby się odszukać zamek Kostka i sprawdzić, czy na przykład nie przechadza się po nim Maria z notesikiem w ręku, czy dogi niemieckie Leoś i Olek nie aportują kapci, bądź czy ogrodnik o fizjonomii pana Spocka ze Star Treka nie użala się hipochondrycznie nad swoją łysiną.
Co ciekawe, „Arystokratkę w ukropie” można swobodnie czytać bez znajomości pierwszej części przygód rodziny Kostka, ponieważ autor zadbał o spis postaci na samym początku książki. Ale czy warto odbierać sobie tę przyjemność? Zdecydowanie nie :)
Serdecznie dziękuję Wydawnictwu „Stara Szkoła” za egzemplarz recenzencki książki.
Zatímco první díl v sobě ukrývá nějaký příběh, tak ten druhý díl mi přišel…. jen plácání do větru. Autor se snažil vehementně udržet humornou vlnu z prvního dílu, ale nemohla jsem si pomoci, přišlo mi to již příliš umělé, strojené a hnané do extrémů, kdy už vám to snad ani vtipné nemůže přijít.
Marně jsem hledala pointu v příběhu. Krom toho, že se rodiče Marie chystali do Karlových Varů, se v knize nic moc velkého nedělo, a i ty Vary byly podány tak nějak letem světem, ostatně jako vše v této knize.
Jelikož jsem viděla film Poslední aristokratka, tak jsem při čtení automaticky viděla v postavách tváře herců z filmu. Ale zatímco v prvním díle mi byly hlavní postavy ještě celkem sympatické…. tak v tomto díle mi už přišly poněkud křupanské, buranské, trapné, neomalené a postrádaly špetku laskavosti a milosti.
Tahle recenze bude velmi krátká, protože mne nenapadá nic, co bych knize mohla vyloženě pochválit. S politováním musím napsat, že …. tohle byl oproti prvního dílu propad kamsi, kde…. snad ani dno není vidět.
Přesto dávám autorovi dvě hvězdičky – za snahu a za jistý všeobecný přehled, který je v knize znát.
Další díly knižní série Aristokratka nezavrhuji, určitě se na ně někdy dostane řada, ale…. kdo ví, kdy to bude
Hlavní postavou je vypravěčka a komtesa Marie, která humorně popisuje všední dny jedné poněkud nevšední šlechtické rodiny a osobitého personálu hradu Kostka.
Knihu jsem poslouchala jako audioknihu v podání Veroniky Khek Kubařové.
Tak teď se můžeme bavit - tedy mohli bychom, kdyby Aristokratka ve varu byla součástí Poslední aristokratky. Děj mi přišel v podstatě i vtipnější (Schwarzenberg), konec sice zase bez výraznější pointy, ale s koncem školního roku (za mě) aspoň trochu uzavřenější. Nebýt nápadu, který jako by přišel od hraběte Kostky, totiž vydat Aristokratky dvojdílně - zkrátka kdyby je bývali spojili do jedné knížky, nejspíš bych ji směle očtyřhvězdičkovala. Takhle? Děláte si srandu? :/
Jedinou chybou téhle knihy je, že byla tak krátká. Jinak byla stejně vtipná, jako první díl, opravdu hodně jsem se nasmála a jsem ráda, že jsem ji nečetla někde na veřejnosti, to by se na mě asi lidi dívali jako na blázna. Celá Kostkovic rodinka i se služebnictvem mě prostě vždycky dokáže rozesmát.
Re-reading Janury 2021: Aristokratka prostě nezklame a i podruhé to byl výborný zážitek. Směju se snad u každého slova, až jsem měla pocit, že probudím celý barák, protože už doma všichni spali.
We find Maria of Kostka exactly where we left her in previous book - you could almost believe that it is on fact one longer book divided in to by publisher. I adored the first part. However the humor in second volume seemed forced and highly repetitive. At least some of the fault may be assigned to a very short break I took between reading both books. Just to stay on the safe side - I'll wait a bit longer before taking 3rd installment in my eager hands.
8. května. Josef tvrdí, že většina Čechů stejně neví, co se slaví. Nedokážu posoudit, zda většina, ale moje guvernantka má dnešní den spojený s tím, ze skončila nějaká válka. V její interpretaci začali válku Američané shozením atomovky na Vietnam.
Tenhle úryvek je snad opsán z me roční kariéry učitelky dějepisu...
Ve formě audiobooku naprosto skvělé. Když si to člověk čte sám, tak to nějak "nevyzní", ale Veronika Kubařová jako "poslední aristokratka" Marie je naprosto úžasná. Zároveň musím obdivovat, s jakým klidem se Marie vypořádává s nesmysly, ke kterým je nutí Milada a které tropí její bláznivá rodina a služebnictvo.
Po blisko dwóch latach wróciłam do Kostki, zamku odziedziczonego przez ostatnich spadkobierców czeskiego hrabiowskiego rodu Kostków, trzyosobową rodzinę mieszkającą w Ameryce. Córka, Maria III, w pierwszym tomie, Ostatnia arystokratka, opisywała szok związany z objęciem w posiadanie na poły zrujnowanej, obciążonej długami rodowej siedziby. W tym wszyscy lokatorzy zamku całą swoją energię zmuszeni są skupić na oprowadzaniu po zamku turystów. Ma to być jedyna szansa wybrnięcia z długów, przetrwania. Jednak każdy z nich ma inną koncepcję, jak to robić, a i wśród gości oczekiwania są zróżnicowane. Dlatego nie ma dnia bez zaskakujących niespodzianek, w czym niemałą rolę odgrywają pokręcone osobowości mieszkańców Kostki. Narracja Marii III, ostatniej arystokratki, świetnie oddaje zarówno humor sytuacyjny, jak i temperaturę emocji w interakcjach między aktorami tego komicznego spektaklu.
Na szczęście końca spektaklu nie widać. Na polski przetłumaczone zostały już dwa następne tomy sagi Kostków i mam nadzieję, że także w nich Evžen Boček mnie nie zawiedzie. Od czasu do czasu czuję bowiem, że właśnie dojrzałam do kolejnej porcji czeskiej bezpretensjonalnej głupawki, wywołującej niekontrolowane petardy śmiechu.
Poradzono mi by arystokratkę sobie dawkować, więc po przerwie złapałam za drugi tom i przepadłam na amen. Różnie to bywa z seriami, szczególnie z tymi humorystycznymi, bo łatwo się wypalić i powielać te same żarty. Boček tego problemu nie ma. Sypie zabawnymi tekstami jak z rękawa, a przy tym dba o ciekawą fabułę. Groteska i czarny humor to jest to, co tygryski lubią najbardziej i u rodziny Kostków tego nie brakuje. Najbardziej pokochałam ojca naszej Arystokratki. „Skubanie” mnie po prostu rozłożyło na łopatki :D
Drugi tom, tak samo jak pierwszy, mam upstrzony pozaznaczanymi cytatami, które śmieszą mnie za każdym razem, kiedy do nich zaglądam. Oto jeden z nich: „Józef nie popełnił samobójstwa. Nie ośmielę się jednak użyć słowa ‚żyje’. Można by raczej powiedzieć, że nie jest martwy.” :D Majstersztyk! Brawa też dla tłumacza, bo zabawna książka w oryginale to jedno, a dobre tłumaczenie, które nie traci tej humorystycznej strony, to już inna para kaloszy - niestety często dziurawych. Tutaj jednak kalosze są nówki sztuki nieśmigane :)
Jeśli nie znasz tej serii, to ja Ci mówię - czytaj, nie pożałujesz!
"Arystokratka w ukropie" to kontynuacja "Ostatniej Arystokratki", którą warto czytać jadną po drugiej, jak już się znalazło w tym całym zwariowanym świecie ( a jest tego aż cztery tomy). Ja pewnie zrobię sobie jakąś przerwę, bo nadmiar absurdalnego czeskiego humoru może w pewnym momencie przestać śmieszyć. Książeczki czyta się jednym tchem i nie wiem, nie wiem jak to się dalej potoczy, bo kwarantanna sprzyja czytaniu takich popierdułek, a ja już się nieźle w to wkręciłam😉. Tym razem na zamku Kostka rozpoczyna się gorący sezon turustyczny i mieszkańcy muszą przygotować się na najazd muflonów tj. turystów. Trzeba jakoś zarobić na utrzymanie zamku, zarobić, ale najlepiej się przy tym nie narobić😎. Chyba polecam.
Vtipná knížka, která rychle odsýpá. Denikova forma mi vyhovovala, u tohoto dílu jsem ocenila, že je kniha podstatně kratší, takže je to taková jednohubka. Prostředí zámku jsem měla moc ráda, nejednou jsem se nad příhodami, které se děly na zámku, zasmála. Doporučuji. 3*/5*