Рассказы

by Mikhail Zoshchenko, Михаил Зощенко

Ο Μιχαήλ Ζόσενκο (1894 - 1958) είναι μία ξεχωριστή και μοναχική φιγούρα στην ιστορία της ρωσικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Πίστεψε στην αναζωογονητική δυναμική των γεγονότων του 1917, εργάστηκε με έμπνευση, μεράκι και αυταπάρνηση για τα ιδανικά μίας καλύτερης και ευτυχέστερης ανθρωπότητας, συμμετείχε στα προκεχωρημένα φυλάκια της ρωσικής πρωτοπορίας, αλλά η ανταπόδοση που έλαβε ήταν η δυσμένεια, η διαπόμπευση, ο παραμερισμός και η απαγόρευση κυκλοφορίας των έργων του.

Έντιμος άνθρωπος, συνειδητός πολίτης, σπουδαίος καλλιτέχνης, έζησε τα μοιραία γεγονότα των ταραγμένων δεκαετιών του πρώτου μισού του αιώνα του, είδε τον φλεγόμενο κόκκινο κομήτη να συντρίβεται στις αχανείς στέπες της πατρίδας του και να κονιορτοποιεί ελπίδες, ανθρώπους, λαούς.

Από μία παραξενιά της ιστορίας, βρέθηκε στην περιδίνησή της και μαζί με τη μεγάλη θυγατέρα του ρωσικού λαού και φωνή της συνείδησής του Άννα Αχμάτοβα, στοχοποιήθηκε από το καθεστώς αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και βίωσε την απόλυτη απομόνωση.

Πολυσχιδής η συγγραφική του δραστηριότητα, περιλαμβάνει νουβέλες, μυθιστορήματα, διηγήματα, έργα για παιδιά, λιμπρέτο για όπερες. Αναδείχτηκε όμως ως συνεχιστής της μεγάλης ρωσικής παράδοσης της μικρής φόρμας, γράφοντας εκατοντάδες διηγήματα, ένα απάνθισμα των οποίων παρουσιάζεται σε αυτό το βιβλίο.

Genres: Classics

111 pages, Paperback

First published January 1, 1967

About the author

Mikhail Zoshchenko (Russian: Михаил Зощенко) was born in Poltava, Ukraine, on 29th July, 1895. He studied law at the University of Petersburg, but did not graduate.
During the First World War Zoshchenko served in the Russian Army. A supporter of the October Revolution, Zoshchenko joined the Red Army and fought against the Whites in the Civil War.
In 1922 Zoshchenko joined the literary group, the Serapion Brothers. Inspired by the work of Yevgeni Zamyatin, the group took their name from the story by Ernst T. Hoffmann, the Serapion Brothers, about an individualist who vows to devote himself to a free, imaginative and non-conformist art. Other members included Nickolai Tikhonov, Mikhail Slonimski, Victor Shklovsky, Vsevolod Ivanov and Konstantin Fedin. Russia's most important writer of the period, Maxim Gorky, also sympathized with the group's views.
Zoshchenko's early stories dealt with his experiences in the First World War and the Russian Civil War. He gradually developed a new style that relied heavily on humour. This was reflected in his stories that appeared in Tales (1923), Esteemed Citizens (1926), What the Nightingale Sang (1927) and Nervous People (1927).
Zoshchenko satires were popular with the Russian people and he was one of the country's most widely read writers in the 1920s. Although Zoshchenko never directly attacked the Soviet system, he was not afraid to highlight the problems of bureaucracy, corruption, poor housing and food shortages.
In the 1930s Zoshchenko came under increasing pressure to conform to the idea of socialist realism. As a satirist, Zoshchenko found this difficult, and attempts such as the Story of one Life were not successful.
Zoshchenko increasing got into trouble with the Soviet authorities. His autobiographical, Before Sunrise, was banned in 1943 and three years later his literary career was brought to an end when he was expelled from the Soviet Writers' Union after the publication of The Adventures of a Monkey in the literary magazine, Zvezda.
Mikhail Zoshchenko died in Leningrad on 22nd July, 1958.

(source: spartacus.schoolnet.co.uk)