VSV

by Leon de Winter

Max Kohn is een zware crimineel met een slopende hartziekte. Op een dag ontwaakt hij in een ziekenhuisbed met een donorhart. Het hart van een priester. Hij heeft extra tijd gekregen, dankzij de goedheid van een ander. Max besluit de goede werken van de priester voort te zetten. Hij krijgt zijn kans als een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt. De moslimfundamentalisten eisen de vrijlating van Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh. Woede en paniek slaan door het land. Max Kohn, de crimineel met het priesterhart, zet zijn leven op het spel om de zestig kinderen en acht onderwijzeressen van de VSV te ontzetten. In het oog van de storm moet hij in het reine zien te komen met zijn ex-geliefde, met de zoon van zijn jeugdvriend met zijn verleden. Leon de Winter schreef een genadeloos spannend boek, met een scherpe politieke component. VSV is een verhaal over vriendschap en verraad, over trouw aan een ideaal en trouw aan jezelf, over het kwade en het goede. Een roman die je tot de laatste bladzijde gegijzeld houdt. Een crimineel, een gijzeling, een razend knappe plot een echte De Winter.

Genres: Fiction, Dutch Literature, Literature, Contemporary, Novels, Thriller, German Literature

428 pages, Paperback

First published January 1, 2012

Reviews

[Hanneke · Rating 5 out of 5]

Ik heb me kostelijk geamuseerd met VSV! Heerlijk boek! Spannend en meeslepend geschreven, precies zoals we van De Winter kunnen verwachten. Ik vond het uniek dat De Winter het lef had echte BN'ers als personages in zijn verhaal op te voeren. Hij liep daarbij het gevaar een Nederlandse soap te schrijven, maar daar is hij toch echt een te goede schrijver voor. Hij portretteert zichzelf ook met veel zelfspot. Het had allemaal erg verkeerd kunnen uitpakken, maar het opvoeren van al die bekende mensen werkt ontzettend komisch of soms ook tragisch. Zo had ik graag gehoord wat bijv. Bram Moskowitz of Job Cohen over hun optreden in het boek dachten. Over minister Donner maar niet te spreken! Boos of lacherig? Theo van Gogh vertedert als beschermengel in opleiding in het voorgeborchte. Het is handig dat hij 30 sigaretten tegelijk kan roken en waarbij ook nog drie whiskeys drinken en toch slaagt voor de titel 'BE' (= Bescherm Engel). De Winter zet Theo van Gogh met veel mededogen neer. Dat is prijzenswaardig gezien de hetze die Van Gogh jarenlang tegen de Winter voerde.

Ik vond het een zeer leuk en ook bijzonder boek! De Winter heeft een aantal zinnige dingen te zeggen over de huidige stand van zaken in Nederland.

[Johanna · Rating 4 out of 5]

Dit is voor mij een echte "De Winter": eigenlijk wil ik het vooraf geen goed boek vinden, maar uiteindelijk moet ik zoals vaker bij zijn boeken, toegeven dat de verhaallijnen wel heel goed opgezet zijn en samenvallen. Een knappe combinatie van fictie en realiteit. Daar waar "echte" personen aan het woord komen/gevolgd worden, heeft De Winter treffend rekening gehouden met vocabulaire en gedrag van die personen.

[Bart Vanvaerenbergh · Rating 4 out of 5]

Dit boek lag bijna 11 jaar onterecht in mijn boekenkast te wachten om gelezen te worden.
428 bladzijden leesplezier.
Het feit dat de vermoorde cineast en criticaster Theo Van Gogh beschermengel van een gangster wordt is heerlijk ... een boek met veel humor en spanning ... ludiek, spannend en ook een beetje vals.

[Ernst · Rating 4 out of 5]

Zur Handlung steht eigentlich im Klappentext bereits mehr als man unbedingt wissen möchte. Diesen Roman fand ich einen starken Ausflug des Autors ins groteske Terrain, das er aber sehr gut beherrscht und ein aberwitziges Leseabenteuer ermöglicht.

Leon ist einer der Autoren von denen ich fast alles gelesen habe und auch dieser Roman war abermals ein Werk, das so viele Elemente enthält die ich an U-Literatur schätze: schöne reichhaltige Sprache, spannender Plot und wenn ich etwas Neues lerne oder erkenne, freue ich mich besonders. Und das ist bei deWinter eigentlich immer der Fall, zumal mir als Nicht-Jude das jüdische Leben ohnehin nur aus Büchern bekannt ist und das sympathische bei de Winter ist, dass er Religionen nicht so bierernst nimmt und generell eher undogmatisch.

Dass er aktuell (2025) offensichtlich mit schwerverdaulichen Statements zu Asylpolitik und rechtsradikalen Parteien in Erscheinung getreten ist, hätte ich eigentlich nicht erwartet, da ich ihn immer als ziemlich liberalen Geist wahrgenommen habe. Ich hoffe er findet da wieder zu einer differenzierteren Haltung zurück, das würde ich ihm intellektuell jederzeit unterstellen.

Anmerkung vom September 2025: Hatte bisher nur eine kurze Bemerkung unter meine Bewertung geschrieben, aber da ich gerade am Überlegen bin, die Stadt der Hunde zu kaufen, versuche ich meine bisherigen De Winter Erfahrungen zu rekonstruieren und habe daher ein paar Sätze oben hinzugefügt.

[Ineke Zuidema · Rating 2 out of 5]

De Winter is een goede schrijver, maar wat mij betreft laat ie dat niet genoeg zien in dit boek. Het boek is voor mij een slap aftreksel van De ontdekking van de hemel. Ik ben ook echt geen fan van boeken waarin mensen en gebeurtenissen uit de werkelijkheid gecombineerd worden met fictie. Als De Winter dan zelf ook nog als personage opduikt , gaan bij mij de luiken dicht.
Ik heb het boek wel uitgelezen, maar dat komt vooral omdat ik een niet uitgelezen boek helemaal niet verdraag😅.

[Christine Bonheure · Rating 3 out of 5]

3,5 sterren. De titel trok me aan maar stootte me ook af. Zeg nu zelf, wie schrijft nu een boek met als titel VSV? Ver in het boek verneem ik dat de letters staan voor de Vondel School Vereeniging. Wat daar gebeurt vertel ik lekker niet, want dan verklap ik te veel. Goed boek, hoewel het verhaal totaal ongeloofwaardig is. Om eerlijk te zijn is alles van begin tot eind onmogelijk. Maar het werkt wel omdat het zo intrigeert, én omdat het gedeeltelijk geënt is op werkelijk gebeurde feiten en bestaande figuren. Lang geleden dat ik nog zo’n dynamische openingspagina’s gelezen heb: Theo Van Gogh vliegt na zijn dood recht het voorgeborchte van de hemel in, en steekt intussen de ene na de andere geweldige litanie af. Daar krijgt hij zijn laatste opdracht op aarde. Wat volgt is een mozaïek van verhalen van personen die allemaal (on)rechtstreeks met elkaar te maken hebben. Ik houd van dergelijke films en boeken. Op het eind komen alle ongeloofwaardige details toch nog vrij geloofwaardig samen. Graag gelezen.

[Charlotte Speelman · Rating 1 out of 5]

Ik ben zo een grote fan van Leon de winter, dankzij de ruimte van sokolov ben ik lezen leuk gaan vinden. En alle andere boeken van hem heb ik verslonden. Maar deze was lastig, veel respect voor het schrijven, ik doe het hem niet na maar deze kon me echt niet bekoren. Op naar de volgende?

[Tim Smits · Rating 4 out of 5]

Heel interessant meeslepend verhaal. Elk hoofdstuk was net zoals een klein puzzelstukje, die puzzelstukjes vielen een voor een op de goede plek en zo kwam je er steeds meer achter wat er nou echt aan de hand was.

[Arno Nieuwenhuize · Rating 5 out of 5]

Ik had er van tevoren geen idee van dat eerst “De bolle Gogh” lezen, voor aan VSV te beginnen, zo passend zou zijn. In Van Goghs uitstekende biografie had ik vooral over hem maar ook over Leon de Winter én Van Goghs hatelijke stukken over De Winter geleerd. Wat de gebeurtenissen in dít boek des te bijzonderder maakten.

Ik heb meer boeken van Leon de Winter gelezen, maar dit boek was het eerste dat me van begin tot eind stevig wist te boeien. Boeiend geschreven en erg knap hoe de verschillende verhaallijnen samenkomen. Een aanrader voor zij die een écht literaire thriller zoeken.

[Weerdski · Rating 4 out of 5]

Engelen in een thriller? Ja hoor...
Mooi boek. Gave mix tussen feit en fictie.
Aanrader

[Bregje · Rating 3 out of 5]

Omdat ik meer Nederlandse boeken wilden lezen werd VSV me aangeraden. De samenvatting klonk interessant genoeg om het om dit boek op te pakken. De eerste 200 pagina's van het boek vond ik oké. We worden aan veel verschillende personen voorgesteld die ogenschijnlijk niks met elkaar te maken hebben. Het was interessant, maar ik voelde me niet gedwongen om door te lezen, het was niet erg pakkend. Het boek werd steeds leuker en leuker naarmate ik doorlas, omdat langzaam de verschillende levens en verhaallijnen zich begonnen te vervlechten en het grote geheel werd duidelijker. Dat was een van de aspecten van het boek die ik het meest kon waarderen, hoe al die verschillende verhalen langzaam samen kwamen en beslissingen die mensen namen van impact konden zijn voor heel veel anderen.
Dat de auteur zelf ook een karakter in het boek is vond ik het meest storende aan dit boek. Op zich vind ik het niet erg als een schrijver zichzelf in het boek verwerkt, maar de manier waarop dat in dit boek gebeurde vond ik nogal irritant. Een beetje zelfspot is soms leuk, maar De Winter blijft zichzelf in dit boek maar afzeuren. Zijn karakter voegde niet echt iets aan het verhaal toe en hij bracht ook geen grappige noot (wat neem ik aan het doel was van al die zelfkritiek).
Je leert de karakters in dit boek niet heel erg goed kennen, de meeste blijven een beetje oppervlakkig. De meest interessante personage in dit boek vond ik Max Kohn en ik vond het leuk dat De Winter je juist met een (ex)crimineel laat meevoelen.

[Jan · Rating 3 out of 5]

Leon de Winter heeft een grote reeks verhaallijnen bijeengebracht en boeiend verteld. De roman is een mengsel van fictie en realiteit dat mij aanspreekt. De auteur brengt het met gevoel voor humor en relativering en gevoel voor dramatiek, dat laatste overigens met minder intensiteit dan in de betere thriller. Dat de gebeurtenissen niettegenstaande het veelvuldig wisselende vertelperspectief makkelijk te volgen zijn, komt door de simpelheid en helderheid van taal en door het feit dat de schrijver erg veel uitlegt. Dat laatste feit draagt eraan bij dat ik het boek als literair niet hoogstaand kwalificeer. Dat er veel herkenbaar is, komt omdat de auteur personages heeft gekozen die grotendeels in het werkelijke Nederland rondlopen, waaronder hijzelf. Een enkeling is gaan hemelen: Theo van Gogh, BE (na zijn dood gepromoveerd tot beschermengel), treft die rol. In een enkel geval heeft een verhaallijn over de relatie tussen twee personages ogenschijnlijk een voorspellende waarde – ik schrijf dit begin november 2012. Waardering heb ik – wellicht een detail, wel sprekend – voor de gebruikte formuleringen die uit de gedachtewereld van een jongen van tien jaar te voorschijn komen.
Al met al in mijn optiek net boven de wiskundige middelmaat van vijf sterren, dus drie. JM

[Jeroen · Rating 5 out of 5]

De Winter laat zien dat hij lef heeft en heel ambitieus is. Hij gaat voor goud en slaagt met vlag en wimpel. Een onderhoudend verhaal schrijven waarin zowel de dode Theo van Gogh, de Winter zelf en een rits bekende politici, advocaten, journalisten, Marokaanse jongeren on a mission, voorkomen en het dan spannend, grappig, ontroerend en urgent weten te presenteren, niet veel collega's zullen hem dat na doen. De "rechtse praatjes" blijven goeddeels achterwege. Wat resteert is een afgewogen en fascinerend relaas.

[Henri De winter · Rating 1 out of 5]

Wat een saaie derde rangs thriller...het is dat ik beloofd had het uit te lezen anders was ik al na 50 bladzijden gestopt...terecht zoals achteraf bleek....waarom proberen Nederlandse schrijvers de laatste tijd zoveel mogelijke onzin in hun boeken te stoppen...

[Paul Brandt]

Max Kohn is een zware crimineel met een slopende hartziekte.Op een dag ontwaakt hij in een ziekenhuisbed meteen donorhart. Het hart van een priester. Hij heeft extra tijd gekregen, dankzij de goedheid van een ander.Max besluit de goede werken van de priester voort te zetten.Hij krijgt zijn kans als een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt.De moslimfundamentalisten eisen de vrijlating van Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh.Woede en paniek slaan door het land.Max Kohn, de crimineel met het priesterhart, zet zijn leven op het spel om de zestig kinderen en acht onderwijzeressen van de VSV te ontzetten. In het oog van de storm moet hij in het reine zien te komen met zijn ex-geliefde, met de zoon van zijn jeugdvriend – met zijn verleden. Leon de Winter schreef een genadeloos spannend boek, meteen scherpe politieke component. VSV is een verhaal over vriendschap en verraad, over trouw aan een ideaal en trouw aan jezelf, over het kwade en het goede. Een roman die je tot de laatste bladzijde gegijzeld houdt.

[Mars Dorian · Rating 4 out of 5]

De Winter is the kind of author I don't read--intellectual 'literature' often comes across as pretentious and terrible told, but Leon's an exception. He takes existing personalities and creates fiction tales that make a statement on redemption, Islamic terrorism, and Jewish identity, among other themes.

This book centers around an Islamic terrorist attack in Holland, executed by young Football-players with Moroccan background. The story involves a semi-corrupt Jewish biz man with the beating heart from a dead black priest in the US, a dead populist in pre-Heaven (Limbo?) who's learning how to become an angel (seriously), and the freaking author himself (Leon's a side character).

It's weird, but it still works somehow. The book's an interesting and satirical joyride into the lives of a diverse cast, all brought together through a terrorist attack.

If you're up for that, I can recommend it, at least the German translation. The book fits no genre except the 'accessible & not-pretentious literature', perhaps.

[Herman · Rating 4 out of 5]

Leon de Winter is een lefgozer. Kan niet anders.
Wie anders schrijft een boek over de moord op z'n grootste plaaggeest - Theo van Gogh - en maakt van hem een engel die vanuit 'de hemel' allerlei goeds gaat doen? En wie anders voert een colonne aan BN'ers op die allemaal in het verhaal een rol spelen. Job Cohen, Piet Hein Donner, Bram Moskovicz, Geert Wilders, Van Gogh natuurlijk en nog wat bijfiguren. De Winter zelf is een van de hoofdpersonen in zijn eigen boek!
Het verhaal gaat over een elftal Marokkaanse voetballertjes dat een aanslag pleegt op de Stopera en daarna een vliegtuig kaapt om de moordenaar van Theo van Gogh vrij te krijgen. De Winter weeft fictie en realiteit behendig met elkaar tot een vlot weg lezend geheel dat je slechts met tegenzin weg legt. Een compositorisch hoogstandje dat geen moment verveelt.
Dat neemt niet weg dat je als lezer wel bereid moet zijn heel veel toevalligheden te slikken. Wat de lijntjes tussen veel van de hoofdfiguren komen wel heel makkelijk samen. Wie hierin mee wil gaan zal zich geen minuut vervelen.

[Rene Ijzermans · Rating 4 out of 5]

Ouderwets genoten van De Winter, eigenlijk zonder verwachting, nadat ik zijn boeken jaren had laten liggen na het tegenvallende 'God's gym' en door zijn maatschappelijke opinies. Daarvoor zowat alles van hem gelezen, met verrukking. Want het was pakkend wat hij schreef, verslavend ook als ik eenmaal aan een boek van hem was begonnen. En met VSV was het weer net zo. Een heerlijk leesbaar boek met talloze verhaalijnen die tenslotte samenkomen, misschien zelfs net iets te veel. Een mix van fictie en realiteit die erg beviel. Grappig was het om de diverse personages uit de media te kennen, en ook De Winter komt erin voor, spaart dan zichzelf niet en verschaft ruimte om zijn mening te ventileren. Dus toch wel een aangename verrassing, VSV van De Winter.

[zhilu · Rating 4 out of 5]

3,5 ⭐️
Puh, habe ich eine ambivalente Beziehung zu dem Buch. Eigentlich fällt mir vor allem negatives ein - und trotzdem mag ich das Buch.
Das befremdlichste war für mich, dass der Autor in der dritten Person auftrat und auch eine sehr wichtige Rolle gespielt hat. Der Misch aus Fakten und Fiktion generell war für mich eher negativ, aber das ist auch schon irgendwie wieder cool.
Ach, ich weiß doch auch nicht xD Lies’ es am besten einfach selbst, wenn du offen für ein bisschen seltsame Geschichten bist.

[Tom · Rating 4 out of 5]

Enorm lekker geschreven, spannende, fijne mengeling van feit en fictie en uiteindelijk nog ontroerend ook. En komisch balancerend tussen koketterie en zelfspot wanneer het de passages over de Winter zelf betreft. Heerlijk boek.

[Lonneke · Rating 5 out of 5]

Een aantal keer gegoogled of de personages in zijn boek nou echt bestaan, echt gescheiden zijn of echt een affaire hebben gehad. Realiteit en fictie lopen op een hele sterke manier door elkaar heen. Aanrader!

[Jeannette · Rating 5 out of 5]

Goed geschreven, machtig mooi geconstrueerd. Alle verhaallijnen en details komen bij elkaar. Er staat geen woord teveel in dit boek, mooi taalgebruik. Goede vaart erin.
Wat is het toch een genot om echte literatuur te lezen.

[Eric · Rating 5 out of 5]

Geweldig boek! Lekker verhaal, met een politieke spannende lading.

[RuudK · Rating 4 out of 5]

Bijzondere roman. Kunstenaar van verhaallijnen.

[Maren · Rating 5 out of 5]

Sehr spannend.

[Alex · Rating 4 out of 5]

Een van de betere boeken die ik voor nederlands heb moeten lezen. Best spannened en er waren een aantal plottwists die ik niet zag aankomen.

[Ad Linden · Rating 4 out of 5]

Met plezier gelezen, een fantastische fixie, hoe verzin je het!

[Lily]

Een magisch moment vanuit het verhaallijn van de overleden persoon. Is me tot heden bijgebleven

[Carl Boel · Rating 5 out of 5]

Prettig gestoord verhaal, mooi opgebouwd vanuit verschillende perspectieven. Echte pageturner, en dat is goed, want je moet het snel uitlezen om de draad niet te verliezen

[Teun de Ridder · Rating 2 out of 5]

Té onwaarschijnlijk om goed in het verhaal mee te komen.