(Μυθ)Ιστορία των βάρβαρων προγόνων των σημερινών Ευρωπαίων

by Βασίλης Ραφαηλίδης

Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί τις άκρως περιπεπλεγμένες κινήσεις των προϊστορικών και ιστορικών λαών της Ευρώπης, πριν απ' την εμφάνιση των κρατών της Ευρώπης. Στόχος του, να δείξει πως πουθενά στον κόσμο, και κυρίως στην Ευρώπη, δεν υπάρχουν "καθαροί λαοί". Καθαροί λαοί υπάρχουν μόνο στους βρόμικους εγκεφάλους των σοβινιστών.

Genres: History, Nonfiction

248 pages, Paperback

First published January 1, 1995

About the author

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν Έλληνας κριτικός κινηματογράφου, δημοσιογράφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος.

Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1934 στα Σέρβια του νομού Κοζάνης και πέθανε στις 8 Σεπτεμβρίου 2000 στην Αθήνα. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από την Κωνσταντινούπολη, την οποία και ο ίδιος αναγνώριζε ως πατρίδα του (κυρίως διότι του άρεσε ως πόλη). Εξάλλου είχε και άλλες "πατρίδες". Κατεξοχήν, την Καστοριά στην οποία πέρασε την εφηβεία, λόγω μετάθεσης των γονέων του. Σημειωτέον, οι γονείς του ήταν αμφότεροι εκπαιδευτικοί - φιλόλογος ο πατέρας (Απόστολος), δασκάλα η μητέρα του (Ελένη).

Σπούδασε το 1959 κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου στην Αθήνα και μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε σαν βοηθός του Νίκου Κούνδουρου και του Ροβήρου Μανθούλη, ενώ το 1962 γύρισε και ο ίδιος δύο ταινίες - ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, το Βυζαντινό μνημόσυνο και τους Γουναράδες της Καστοριάς και την τέχνη τους . Η πρώτη του ταινία, γυρισμένη με πενιχρά και πεπαλαιωμένα μέσα, ήταν εξαιρετικά φιλόδοξη, αλλά ο ίδιος την απέρριψε αμέσως ως αισθητικά απαράδεκτη και έκτοτε αδιαφόρησε παντελώς για την τύχη της παρότι βραβεύτηκε αργότερα από διεθνές φεστιβάλ.

Το 1963 αποφασίζει να εγκαταλείψει την προοπτική του επαγγελματία σκηνοθέτη για να γίνει επαγγελματίας κριτικός κινηματογράφου. Αρχικά εργάστηκε σ' αυτό το πόστο σε έντυπα της Αριστεράς στην οποία ιδεολογικά ανήκε, αρχικά την "Επιθεώρηση Τέχνης" και αργότερα στη "Δημοκρατική Αλλαγή". Στη συνέχεια εξέδωσε το περιοδικό "Ελληνικός Κινηματογράφος" το οποίο έκλεισε η Χούντα για να το επανεκδώσει στη συνέχεια με τον τίτλο "Σύγχρονος Κινηματογράφος".

Με τη Μεταπολίτευση εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες όπως "Το Βήμα" (1974 - 1983), το "Έθνος" (1983 - 1998) και η "Ελευθεροτυπία" (1998 ως το θάνατό του το 2000), μη περιοριζόμενος στην κριτική κινηματογράφου, αλλά γράφοντας σχόλια και επιφυλλίδες που άπτονταν ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων.

Επίσης παρέδιδε σεμινάρια και δίδαξε κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου, στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, στο Ινστιτούτο Γκαίτε και αλλού. Επιπλέον εργάστηκε και σε ραδιοφωνικό σταθμό σε εκπομπές διαλόγου. Στη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών βασανίστηκε και εκτοπίστηκε στις φυλακές της Αίγινας. Υπήρξε συνειδητοποιημένος μαρξιστής-κομμουνιστής και μέσα από τα βιβλία του ανέλυσε τη μαρξιστική θεωρία με τρόπο απλό αλλά όχι απλουστευτικό.

Απεβίωσε το 2000 σε ηλικία 66 ετών από καρκίνο και κηδεύτηκε στην Πάτρα. Κατοικούσε στα Εξάρχεια επί της οδού Ιπποκράτους.

Reviews

[Jimtsa80 · Rating 5 out of 5]

Στην ουσία δεν διαβάζεις ένα ιστορικό βιβλίο, διαβάζεις ένα χρονογράφημα όπου παρατίθεται με εκλαϊκευμένο τρόπο η προϊστορία των λαών της Ευρώπης. Μαθαίνεις πολλά με ευχάριστο τρόπο.

[Dimis · Rating 5 out of 5]

Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο που διβάζω από τον πάντα υπέροχο Βασίλη Ραφαηλίδη που έφυγε νωρίς από κοντά μας και θα είχε πολλά να πει για τα κακώς κείμενα της σημερίνης Ελλάδας. Και χαίρομαι που έχω ακόμα τόσα υπέροχα βιβλία του να ανακαλύψω. Όλα άσχετα σε σχέση με το βιβλίο.
Πάντως με αυτό το βιβλίο ο Ραφαηλίδης θέλει να δείξει την ιστορική εξέλιξη και μέσα από μύθους των λαών της Ευρώπης και της πολιτιστικής κληρονομιάς τους. Επίσης για ακόμα μια φορά ο άνθρωπος είναι πολύ μπροστά όσον αφορά τις απόψεις του πέρι συνέχειας του αίματος και της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών. Πρώτο δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ, αφού μέσα στους αιώνες γίνονται πάντα προσμίξεις λαών και εθνοτήτων (ξίδι στους εθνοκάπηλους σοβινιστές) και το δεύτερο είναι το απαραίτητο στοιχείο για την συνέχεια ενός λαού ή έθνος μέσα στην ιστορική πραγματικότητα.
Κάποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Ραφαηλίδη ότι εκλαικεύει την ιστορία και ναι το κάνει, αλλά το κάνει με τόσο έξυπνο και προβοκατόρικο τρόπο για να ταρακουνήσει τα μυαλά των νεοελλήνων συμπολιτών του, που ακόμα νομίζουν πως είναι απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου και δεν ξέρουν καν την ιστορία τους, γιατί απλά δεν την διαδασκόμαστε κανονικά στα σχολεία μας.
Και θα το γράψω και πάλι: μακάρι να αγαπούσαν την πατρίδα όλοι όπως ο Ραφαηλίδης! Ο νοών νοείτω!

[Georgia Kapitsaki · Rating 2 out of 5]

Το βιβλίο αυτό περιγράφει τις διάφορες εθνότητες που κατοικούσαν στην Ευρώπη: Κέλτες, Πελάσγιους, Ούνους, Λατίνους,Ιβηρους και πολλούς άλλους. Δε μου έμειναν πολλά από το βιβλίο, δε βοηθάει η γραφή του συγγραφέα.

[Makis Katsikogiannis · Rating 5 out of 5]

Υπέροχος Ραφαηλίδης για ακόμα μια φορά, εξηγεί αναλυτικά και με υπερβολικά κατανοητή γλώσσα τη καταγωγή και τις αλληλεπιδράσεις των αρχαίων λαών της Ευρώπης. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

[Athina (booknotes_athina) · Rating 3 out of 5]

Πρόκειται για ένα βιβλίο για την ιστορία των προγόνων των σημεριωνών Ευρωπαίων, όπως αυτή μπλέκεται με τη μυθολογία. Μιλάει για τους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Κέλτες, τους Μογγόλους, τους Ούννους, τους Γότθους και πολλούς άλλους και προσφέρει μια αρκετά καλή και εμπεριστατωμένη ανάλυση του θέματος.