Moet je gek zijn om in God te geloven? Of op z’n minst naïef, onkritisch en zweverig? Moderne mensen hebben afgerekend met de illusie dat er een God bestaat. Toch wil God maar niet dood. Nog altijd zijn er weinig on derwerpen die meer stof doen opwaaien dan juist religie. Buiten Europa groeit religieus geloof. En zelfs in het seculiere Nederland zijn er mensen die zich tot het geloof in God bekeren. Natuurlijk kunnen we dat zien als een nieuw bewijs voor de onuitroeibare irrationa-liteit van mensen. Maar misschien is er meer aan de hand. Misschien is geloven in God niet zo dom als het lijkt.
Dat laatste is precies wat in dit boek wordt beweerd. Twee wetenschappers zetten hier de argumenten voor en tegen Godsgeloof op een rij. Ze doen dat op een milde manier, zonder polemiek of bekeringsijver, al zijn ze zelf wel gelovig. Het boek is geschreven met vaart en humor en het bevat de laatste wetenschappelijke en filosofische inzichten over religie en Godsgeloof. Het is tot stand gekomen met medewerking van gelovige en niet-gelovige wetenschappers uit verschillende vakgebieden en bedoeld voor mensen die openstaan voor argumenten.
Stefan Paas (1969) is hoogleraar theologie aan de VU in Amsterdam. Hij publiceerde onder andere op het gebied van politiek en cultuur. In januari 2012 noemde Elsevier hem een ‘denker die ertoe doet’.
Rik Peels (1983) promoveerde in de filosofie en is postdoc aan de VU in Amsterdam. Hij schrijft regelmatig opiniërende bijdragen in de landelijke pers.
I should probably re-read the book. But when I read it in 2019, I just couldn't really follow along with the arguments given. They felt a little lacking at some points.
Volgens mij ga ik dit nooit meer uit lezen dus het mag wel ns van mn lijstje af. Door het totale gebrek aan enig besef van neurowetenschap en de levenswetenschappen in het algemeen was het verschrikkelijk om te lezen. De schrijvers vallen daarnaast ook erg vaak in herhaling. Perfect voor op het nachtkastje, heel slaapverwekkend. Ik viel minder in slaap bij echte filosofische werken.
Qua stijl vond ik het wat taai (vooral het eerste hoofdstuk bevatte veel herhaling). Qua algemene boodschap die er vanuit gaat vond ik 't heel waardevol. Kwam voor mij precies op het goede moment en kijk nu anders naar argumenteren etc.