Ο νεκρός

by Georges Bataille, Αγγελική Πετρά (Μετάφραση)

"Ο Εντουάρ σωριάστηκε νεκρός.
Ένα κενό έγινε μέσα της, που την ανύψωσε σαν άγγελο. Τα γυμνά στήθη της ορθώθηκαν: ένα πένθιμο ρίγος την έφερε στην εκκλησία του ονείρου όπου η εξάντληση, η σιωπή και το αίσθημα του τελεσίδικου την αποτέλειωσαν.
Σε έκσταση ανώτερη από τη φρίκη του σπιτιού, η Μαρία απελπίστηκε.
Ξαφνικά συνήλθε, διασκεδάζοντας την απελπισία της.
Ο Εντουάρντ πεθαίνοντας την ικέτευσε να'ναι γυμνή.
Ήταν χλωμή, αναμαλλιασμένη, τα σφιχτά στήθη ξεπετάγονταν απ' το σχισμένο φόρεμα.
Η φρίκη την εξουσίαζε απόλυτα, όπως ο δολοφόνος τη μαύρη νύχτα."

Το κείμενο αυτό, που αρθρώνεται σε 28 ενότητες-σκηνές της μιας περίπου σελίδας αναφέρεται στο απελπισμένο ερωτικό παραλήρημα που ζει η Μαρία από τη στιγμή που ένας άντρας, ο Εντουάρντ, σωριάζεται νεκρός. Οι διάλογοι υπερτερούν της αφηγηματικής περιγραφής, η διήγηση είναι λιτότατη και ελλειπτική.
Ο Νεκρός γράφτηκε μάλλον τον Σεπτέμβριο του 1942. Κυκλοφόρησε όμως μόνο μετά το θάνατο του Μπατάιγ, το 1967, από τις εκδόσεις Jean-Jacques Pauvert.
Στο χειρόγραφο ενός προλόγου του 1947 που βρέθηκε, μετά το θάνατο του Μπατάιγ, μαζί με τα δαχτυλόγραφα του Νεκρού, και ο οποίος δημοσιεύεται στην παρούσα έκδοση, ο συγγραφέας εξομολογείται: "... ο Νεκρός συνδέεται πολύ στενά με την παραμονή μου στη Νορμανδία, όπου ήμουν άρρωστος, φυματικός· στη Νορμανδία, κοντά στο χωριό Τιλλύ (που στον Νεκρό το ονομάζω Κιλλύ). Το πανδοχείο στο Κιλλύ είναι πράγματι το πανδοχείο του Τιλλύ, καθώς και η ξενοδόχος. Επινόησα τις άλλες λεπτομέρειες...[...] Τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν με το ερωτικό παραλήρημα που με κέντριζε μέσα στον παραλογισμό του Νοεμβρίου...[...] Θα μπορούσα, αν δεν είχα ζήσει μέσα στη βία, να γνώριζα την ανείπωτη ηδυπάθεια; Δεν θα τη γνωρίσω πραγματικά παρά μόνο τη στιγμή που θα πεθάνω, παράφορα... Περισσότερο από τη γυναίκα που παραδίδω στην υπερβολή της αγωνίας και της παραζάλης, καλώ το θάνατο: και πώς αλλιώς να τον καλέσεις, αν όχι σιωπηλά; Καλώ το θάνατο. Έγραψα τον Νεκρό." (Από την παρουσίαση του εκδότη)

Genres: Fiction, France, French Literature, Literature, Erotica, Philosophy, Short Stories

58 pages, Paperback

First published January 1, 1964

About the author

French essayist, philosophical theorist, and novelist, often called the "metaphysician of evil." Bataille was interested in sex, death, degradation, and the power and potential of the obscene. He rejected traditional literature and considered that the ultimate aim of all intellectual, artistic, or religious activity should be the annihilation of the rational individual in a violent, transcendental act of communion. Roland Barthes, Julia Kristeva, and Philippe Sollers have all written enthusiastically about his work.

Reviews

[Τζαζίλας Μπάμπης · Rating 5 out of 5]

Στο πνεύμα της Ιστορίας του Ματιού, απλά πολύ συντομότερο. Ποιητικό, άγριο κι εκλεπτυσμένο, γοητευτικά σκανδαλιστικό, ηδονιστικό, διονυσιακό. Ο Μπατάιγ είναι, εκτός πολλών άλλων, το βιάγκρα της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα.

[WillemC · Rating 4 out of 5]

Marie wordt na de dood van haar geliefde uitzinnig en vlucht weg in een alcoholische, scatologische orgie in een herberg. Waanzin, dronkenschap en genot balanceren op de rand van de dood, wat ook in de vorm aanwezig is: de bladzijden zien eruit als rouwprentjes. "De Dode" is een novelle die misschien wat te kort is om zinnig te beoordelen, maar wel betekenis krijgt in de context van de rest van Batailles oeuvre. Extra punten voor de titels van de hoofdstukjes: "Marie braakt", "Marie tart de dwerg", ... . Voor de tweede keer gelezen.

"Blote kont en blote buik: de geur van de kont en de bekwijlde buik was de geur van de dood zelf."

"In zijn traagheid deed het schouwspel aan het kelen van een varken of aan de graflegging van een god denken."

[belisa · Rating 2 out of 5]

sabah kitabı olarak pek uygun değildi ama bataille zihninin çapraşık başka bir üretimini okumak ilginçti...

[George Spirakis · Rating 2 out of 5]

"Καθιστή είχε τα μάτια άδεια."
Εκείνο όμως που μου απέμεινε απ´ την ιστορία ήταν μια βίαιη σιωπή...
Να ζεις: να ξαναρχίζεις αυτό που, δίχως να τελειώνει, τελειώνει.

[Secret · Rating 3 out of 5]

To ergo ousiastika afora ton ekriktiko potho pou aporreei apo to penthos.H psixanalysi ypostirizei pos yparxei sysxetisi metaksy erotismou kai penthous

[RIA S(M) · Rating 3 out of 5]

Ερωτικό παραλήρημα, υπαρξιακό παραλήρημα, ποιητικό παραλήρημα μιας υπερβατικής συνείδησης, που έχει περάσει ένα στάδιο πιο πέρα από τη ζωή και την ύλη, ένα σκαλοπάτι πιο ψηλά από τη συνείδηση, αντίπερα στην όχθη της κοινωνικής, προσωπικής, κατευθυνόμενης ηθικής.
Μου άρεσε;
Μακάρι να ήταν τόσο απλό και ξεκάθαρο μέσα μου αυτό.

[Sofia · Rating 5 out of 5]

Οκ,wtf.

[moi, k.y.a. · Rating 4 out of 5]

sevgili Keçim @paninlabirenti ile sohbet ederken kitaplıktan çıkarıp oku, dedi. nefesimde boğulurken bitti.
zaten merak ettiğim bir kalemdi Georges Bataille, bir kere de kitabı aslından okurum muhtemelen çünkü iğrençliği öyle muhteşem bi’ dozda kullanmış ki ben hayran kaldım. diyecek söz bulamıyorum.

[Çağla Beyza · Rating 2 out of 5]

:D??????????????????

[me_secina]

η μαρία ηδονίζεται (a bio)

[❁Polina❁ · Rating 2 out of 5]

Τι είναι ερωτισμός;
Θα μπορούσαμε να τον διαμελίσουμε όπως ένα νεκρό σαρκίο, ψυχρά, κλινικά, για να ανακαλύψουμε την ανατομία του;
Η ηρωίδα του Μπατάιγ, Μαρία, εκθέτει και περιφέρει τα άκομψα προσαρτημένα κομμάτια του διαμελισμένου ερωτισμού της, στις σελίδες του Νεκρού. Αυτό το απογυμνωμένο τερατούργημα, είναι η οδηγός μας στην αποκάλυψη μιας τρισυπόστατης -όπως την αντιλαμβάνεται ο Μπατάιγ- φύσης του ερωτισμού.
Ο ερωτισμός του σώματος, παρουσιάζεται στον Νεκρό, ως η πιο άξεστη μα και η πιο ευκόλως αντιληπτή έκφανσή του, που γεννάται από τη σεξουαλική επιθυμία κι εκφράζεται μέσω του σαρκικού έρωτα. Ο σαρκικός έρωτας μέσω του οποίου ικανοποιείται το εγώ, το ευτελές και το προσωρινό, είναι ίδιον του υλικού απτού πεδίου και γι’ αυτό τον λόγο, είναι άρρητα συνδεδεμένος με τον θάνατο.
Η ερωμένη του νεκρού, επαναστατεί μπροστά στη βεβαιότητα του δικού της επερχόμενου θανάτου και επιδίδεται μανιωδώς σε ξεδιάντροπες σεξουαλικές περιπτύξεις εξυπηρετούν στο να τονίσουν την αντίθεση μεταξύ της δικής κατάστασης και του νεκρού Έντουαρντ αλλά και την αντίθεση και τον διαχωρισμό μεταξύ της σαρκικής και των άλλων υποστάσεων του ερωτισμού που συνδέονται με το ψυχοσυναισθηματικό. Η ωμή εικονογράφηση που επενδύει το βιβλίο συντείνει στην δημιουργία ενός συνειρμικού συνδέσμου μεταξύ του υλικού και του αισχρού.
Ο συναισθηματικός ερωτισμός είναι εκείνος που θέλει την πρωταγωνίστρια και τις πράξεις της να ωθούνται από την προσωπική της σύνδεσή της με το αντικείμενό του, στην προκειμένη με τον εραστή της Μαρίας τον Έντουαρντ ο οποίος της ζητά να ξεγυμνωθεί ενόσω αυτός πέθαινε. Τέλος ο ψυχικός ή ο «ιερός ερωτισμός» είναι αυτός που στο τέλος την καλεί στην αυτοθυσία και στην υπέρβαση.
Στο τελευταίο κεφάλαιο αυτής της έκδοσης υπάρχει το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα στο οποίο προδίδεται ότι η πραγματεία του μέσα από τον Νεκρό είναι εμπλουτισμένη και με την η δική του προσωπική αγωνία μπροστά στην ασθένεια που τον καταβάλλει και τον θάνατο που τον πολιορκεί.
Ο νεκρός καταπιάνεται με μια πολύ ενδιαφέρουσα θεματική που όμως κατά τα άλλα κρατά τον αναγνώστη σε μια απόσταση και του στερεί το στοιχείο του οικείου από μια κατά τα άλλα οικουμενική ενδεχομένως πραγματεία.

[Jason Anthony · Rating 4 out of 5]

Very good but such a short read! The layout is great and I love the mini-chapters.

[Rozalia · Rating 5 out of 5]

Τα χέρια και τα δόντια ξέσκιζαν μέσα σε κραυγές.Στο τέλος,αγκομαχώντας,ο παραγιός,κυρτώθηκε σαν τόξο και κραύγασε αφρίζοντας.Η Μαρία του απάντησε μένα σπασμό θανάτου.

[Daniel Quinn · Rating 4 out of 5]

A vision of total abjection

[Ehsan · Rating 4 out of 5]

چیزی ورای حدّ خشونت باید باشد، که اینهمه را تبدیل به آیینی مقدس کند. آیین بدرقه‌ی مردگان؛ آن‌چنان که همراهشان رهسپار شوند. چیزی که خارج از محدوده‌ی زبان می‌ایستد و فقط با شکست آن به نمایش میآید.

[Nikoleta K]

Αυτο το βιβλιο το διαβασα φωναχτά με παρεα μια ακυρη νυχτα του Αυγούστου μετα που είδα μπάρμπι. 10/10

[Beatris · Rating 5 out of 5]

when Rabelais meets Bukowski

[Colin · Rating 2 out of 5]

envie de vomir = donc super livre mais le pb avec bataille c’est que la relecture est tjr décevante

[Pep.Kosteyetos · Rating 3 out of 5]

Wow 🤕

[bill greene · Rating 1 out of 5]

not only is the text adolescent but the illustrations in this edition are hideous. now my friends who like bataille will tell me all the clever psychology i missed. phooey. he writes like a teenager. maybe a college senior at best.

[Hernán Vigna · Rating 3 out of 5]

3.5
Cuento que viene siempre acompañado de Madame Edwarda y en algunas ediciones con "La madre". Por ciertas y evidentes razones me recuerda ese chiste de "The Aristocrats" que magistralmente contaba Gilbert Gottfried, en el que todo se va haciendo más sucio y aberrante hasta llegar a un extremo impensable, sin dejar de sacar una sonrisa histérica. Y ciertamente, si le hago caso a Bataille al principio de "Madame" cuando escribe: Si ríes, es que sientes miedo. En ese caso... !me dio mucho miedo! Siendo mucho más decadente y escatológico que Madame, más gráfico y directo, no deja de contener trazas de un humor bastante oscuro, lo que da como resultado algo así como un episodio de Twin Peaks dirigido por Tinto Brass. La imagen del Conde y toda la situación que su particular presencia detona, me recuerda a Toulouse Lautrec y una serie de 4 fotografías en las que se le ve defecando en una playa con un sonrisa juguetona, mira a la cámara, casi infantil, ignorando lo dramático y obsceno de su acto, justo como esta historia, mucho más redonda en términos narrativos.

[bertarnievas · Rating 4 out of 5]

La tristessa es barreja amb l'erotisme com a mecanisme per fugir del dolor i es desdibuixen els límits.

Realment entenc que per l'època està concebut com una dona que es torna boja amb la mort del seu marit i vol explorar la seva sexualitat de forma compulsiva. M'agrada interpretar-ho com els últims instants de llibertat real fins la fi, el traspàs dels límits, no com a desig, sinó com a necessitat de viure i experimentar la vida en la seva totalitat.

[Robert Więckowski · Rating 5 out of 5]

⭐️ 5

Mroczne, minimalistyczne opowiadanie, w którym śmierć, erotyzm i sacrum splatają się w bluźnierczo-mistycznej wizji. Gęsta symbolika skłania do głębokiej refleksji. Fascynująca lektura balansująca na granicy filozofii i transgresji, skłaniająca do przemyśleń. Erotyzm rozsadza ramy narracji. Posłowie jest kluczem do zrozumienia symboliki i drogowskazem prowadzącym ku dalszym poszukiwaniom w twórczości autora. Jako całość wyśmienite.

[Ryan Rice · Rating 4 out of 5]

A naked Marie holds her dead lover, Edouard, in her arms. She flees to the local pub to announce his passing but, upon entering, she is enthralled in an evening of surreal and feverish eroticism and debaucherous sex, possibly involving the ghost of her beloved Edouard in the form of a malicious dwarf. Another great erotic piece from Bataille

[John · Rating 4 out of 5]

Η ανάγνωση του προλόγου του συγγραφέα θα βοηθήσει όσους το διάβασαν επιφανειακά να αντιληφθούν αυτό που είναι κρυμμένο κάτω από τη συμπυκνωμένη ένωση ηδονής και/του θάνατου. Θα το ήθελα λίγο πιο αναλυτικό. Έτσι όπως είναι φαίνεται σαν φωτογραφίες/προσχέδια σκηνών που είχε στο μυαλό του ο Bataille

[Fact100 · Rating 1 out of 5]

Uzak durulası bir metin. Yazanın yaşını sorgulatan türden bir dil kullanımı. Nereye varmak istediğine dair bir fikrim var, ama yok, o iş böyle olmaz. Ne ana fikir, ne de dil açısından övmeye değer bir taraf bulamadım. Belki de ben anlamıyorum.

1/5

[Komurcak · Rating 4 out of 5]

Sama opowieść na 3 gwiazdki, lecz stawiam 4 ze względu na bardzo bogate posłowie, które (chyba) najlepiej podsumowuje myśl Bataille'a, już nie w kontekście tego konkretnego dzieła, ale i jego całej twórczości. Niemniej, odradzam tę pozycję ludziom, którzy odbili się od chociażby ,,Historii oka".

[Onur Akdağ]

Çıtır çerez

[Ivan Arena · Rating 3 out of 5]

Another brilliant short fiction expanding on the dualism of Eros and Death.

[Owen]

Big fan of the verbiage