ลูบคมองครักษ์สวมรอย เล่ม 2

ลูบคมองครักษ์สวมรอย #2

by Jiu Yue Liu Huo, 九月流火, จิ่วเยวี่ยหลิวหั่ว

นับตั้งแต่ชีวิตอันเงียบเหงา ไร้สหาย ห่างเหินกับครอบครัวของ ‘ลู่เหิง’ ได้พานพบกับ ‘หวังเหยียนชิง’ โลกทั้งใบของเขาก็เปลี่ยนไป
แม้แรกเริ่มจะเป็นความสัมพันธ์แสนสับปลับ เขาโกหกนางได้ตาไม่กะพริบ ฉวยโอกาสสวมรอยเป็นพี่รองของนาง
ใช้ประโยชน์จากนางที่สูญเสียความทรงจำไป
แต่ยิ่งได้รู้จัก เขาก็ยิ่งถูกนางช่วงชิงหัวใจไปทีละนิด
ความสามารถในการอ่านสีหน้าคนของนางช่วยเหลือการสืบสวนคดีของเขาได้มาก
นางทำให้เขารู้ว่าทุกอย่างไม่จำเป็นต้องจบลงที่การใช้ความรุนแรงกับนักโทษเสมอไป
อีกอย่างการได้รู้ว่ามีใครสักคนเฝ้ารอให้เขากลับบ้านไปกินข้าวด้วยในทุกวันก็ช่างอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน
ไม่ได้การ หากมีสักวันที่นางบังเอิญพบฟู่ถิงโจวขึ้นมา นางจะจดจำอีกฝ่ายได้หรือไม่
เขาจะต้องป้ายสีอีกฝ่าย ให้พี่รองตัวจริงของนางกลายเป็น ‘โจรแซ่ฟู่’ ที่ดีแต่ตามตอแยนางเสีย

Genres: Romance, Historical, China, Novels

360 pages, Paperback

Published July 20, 2023

About the author

Associated Names:
* Jiu Yue Liu Huo / September Flowing Fire (English)
* 九月流火 (Chinese)
* Cửu Nguyệt Lưu Hỏa (Vietnamese)
* จิ่วเยวี่ยหลิวหั่ว / จิ่วเยว่หลิวหั่ว (Thai)

Reviews

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

---บันทึกการอ่าน---
#ลูบคมองครักษ์สวมรอยเล่ม2

ชอบมากกกกกก😍 สนุกอะ เล่มนี้คือมีเทศกาลซังหยวน(ตามภาพปกกับจิบิเลย)
--พี่น้องรักใคร่?
ลู่เหิงคือรู้สึกดีกับการมีชิงชิงรอคอยอยู่ที่จวน เลิกงานปุ๊บกลับบ้านเร็วปั๊บ ซึ้งใจกับการที่ชิงชิงถามว่ากินข้าวรึยัง ถึงเนื้อถึงตัวหาเรื่องสกินชิปน้องตลอด เดี๋ยวจับมือจับผมเดี๋ยวโอบเอวเดี๋ยวบีบแก้มขอนอนตักให้นวดหัว พื้นนิสัยคือขี้ระแวงระวังตัวทุกย่างก้าวแต่กับชิงชิงคือแหกทุกกฏที่เคยมี ดูแลน้องดีมากกกกกกกสปอยล์น้องสุด ฟีลแฟนมากกกก ชอบความหล่อความเก่งความหน้าด้านการละครของเขามากกกกกกก หน้าที่การงานก็ก้าวหน้าฮ่องเต้ก็สนิท อายุน้อยแต่ได้เลื่อนขั้นเป็นขุนนางขั้นสามแซงหน้าทุกคน
---ชิงชิงได้ช่วยไปสืบคดีในวัง
เล่มนี้ ชิงชิงได้ไปช่วยสืบคดีในวัง และได้เจอพี่รองตัวจริงแล้ว ฝ่ายนั้นคือกระเหี้ยนกระหือรืออยากพากลับจวนมาก และสงสัยแล้วว่านางอาจจะความจำเสื่อม ด่าประณามลู่เหิงว่าเป็นนกดุเหว่ายึดรังสาริกา แต่ลู่เหิงก็หาแคร์ไม่😆
----หงหว่านฉิง(ว่าที่ฮูหยินของฟู่ถิงโจว)ดันรู้แล้วว่าหวังเหยียนชิงอยู่กับลู่เหิงและนางกำลังสุมหัวกับแม่และพี่ชายทำแผนการบางอย่าง

เอาจริงชิงชิงกับลู่เหิงคือสมกันมากเลยนะเหมือนมาเพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาดหายของกันและกัน ส่วนพี่รองตัวจริงก็เป็นสีสันความโบ้ของเรื่อง😆
จบแบบกำลังสนุกมีลุ้นว่าจะมีสมรสพระราชทานรึป่าว
อยากอ่าน3-4-5-6มากๆๆๆๆๆๆๆ อยากดูคนโป๊ะแตกว่าจะเป็นอย่างไรถ้าชิงชิงจำอดีตได้ เพราะโกหกสร้างเรื่องเป็นตุเป็นตะไว้เพียบ😆

ดีใจที่มีความอยากอ่านอะไรสักอย่างมากๆและได้รอคอยอย่างมีความหมายแบบนี้
อ่านหนังสือที่ยังออกมาไม่ครบก็เหมือนให้ชีวิตได้ออกจากเซฟโซนบ้าง สนุกท้าทายดี555

มาแปะรูปไว้ก่อน ชอบจิบิน่าร๊ากกก...เดี๋ยวนึกอะไรได้จะมาพร่ำพรรณนาความการละครของพี่ลู่และความนุ่มนิ่มน่ารักของน้องชิงชิงเพิ่มเติม😍😍😍


ข้อคิดที่ชอบ: ทุกคนล้วนมีชีวิตไม่ง่าย...หากเห็นใจผู้อื่นได้ก็ควรจะทำ(ชิงชิงกล่าว)

[M · Rating 5 out of 5]

พี่ชายจ้ะ พี่ชายดูแลน้องสาว… แบบนี้มีที่ไหน!!

อะโห ทั้งอ่อย ทั้งหยอด เอะอะกุมมือ
นับวันพี่ลู่แกก็อินจนน่าจะเกินพี่ชายแล้ว อิจฉาฟู่ถิงโจวพี่รองตัวจริงอย่างกับอะไรดี 😂

แต่เอาดีๆ มีใจให้เค้า แต่ก็ยังหน้าหนาโกหกต่อไป ก็นะ ถ้าไม่โกหกแล้วจะยังได้อยู่กับสาวเหรอ

แต่ส่วนการดูแลต้องยอมรับว่าพี่ลู่แกก็ทำได้ดีไม่มีที่ติ เสื้อผ้าอาหารหยูกยา เอาใจใส่ดูแลยิ่งกว่าฟู่ถิงโจวคนไม่น่าสงสารคนนั้นมากจริงๆ

รอต่อไปให้ถึงวันที่นางเอกรู้ความจริง
เอาดีๆ พระเอกนางเอกคู่นี้เค้าก็ทันกันมากนะ ฉลาดกันทั้งคู่ ขี้ระแวงขี้สงสัยทั้งคู่ 😂

[JooSuShin · Rating 5 out of 5]

ชิงชิงได้เข้าไปวาดลวดลายโชว์ความสามารถในการสืบคดีถึงในวัง ทั้งที่จริงๆอิพี่คนเดียวก็น่าจะเอาอยู่แหละ ไม่รู้จะลากน้องไปด้วยทำไม (เอ่อ...จริงๆก็พอรู้อยู่แหละ 🤭)

ความเอาอกเอาใจ ทะนุถนอม ให้ความสำคัญกับน้อง จนคนนอกเขาดูออกกันหมด แต่พี่เขายังหลอกตัวเองว่าเป็นแค่ 'การแสดง' อยู่นะ หึหึ

จากที่เคยบ้างาน ก็กลายเป็นรีบกลับบ้าน
ฝนตกก็ไม่กางร่ม เพราะมันทำให้ขี่ม้าไม่ได้ เดี๋ยวถึงบ้านช้า
ออดอ้อน-ออเซาะ-ฉอเลาะ ไม่มีความสำรวมแม้แต่น้อย
เป็นผู้ชายสายเปย์ ชิงชิงต้องไม่น้อยหน้าใคร ต้องไม่น้อยเนื้อต่ำใจใดๆ ทั้งสิ้นเมื่ออยู่กับพี่

สารพัดจะสรรหามาบรรยายได้ไม่หมด ทั้งหมดทั้งมวลที่เป็นอยู่นี่เรียกได้ว่า 'คลั่งรัก' มากแล้ว

สิ่งที่ดีที่สุดคือ ชิงชิง ได้รู้สึกถึงคำว่า 'บ้าน' อย่างแท้จริงเมื่อมาอยู่กับพี่ลู่

แต่...สิ่งที่มีพื้นฐานอยู่บนการโกหกย่อมไม่ยั่งยืน ก็ลุ้นแทนอยู่ว่าความจะแตกเอาตอนไหน แต่เท่าที่ดูคงยังไม่เร็วๆนี้ อิพี่เก่งมาก เนียนมาก เครื่องจับเท็จเดินได้อย่างชิงชิงก็ยังพ่ายแพ้

[Rintea W · Rating 4 out of 5]

ฟู่ถิงจวินผู้น่าสงสาร เห็นคุณค่าของหวังเหยียนชิงเมื่อนางหายไปแล้ว นักเขียนบรรยายความรู้สึกและความเสียดายเสียเกือบหนึ่งในสี่เล่ม ทำเอาเราอดเห็นใจไม่ได้เลย😔

เป็นสัจธรรมและข้อคิดที่ดีเลย คนเราต้องอย่าลืมมองคุณค่าสิ่งใกล้ตัว ไม่อย่างนั้นถ้าคนอื่นเห็นค่าและมาเอาไป ถึงจะเราคิดแก้ไขทีหลังก็อาจไม่ทันแล้ว

ส่วนลู่เหิงยังคงแนบเนียนปลาไหลติดสเก็ตคอยหาทางใส่ร้ายฟู่ถิงจวินทุกครั้ง แถมยังหาโอกาสหยอดน้องตลอด❤️ ทักษะการหยอดนี่ แหม🥰

เล่มนี้ค่อนข้างน่าเบื่อ การไขคดีไม่ได้สนุกมากมาย แต่ไฮไลท์คือตอนท้ายเล่มฟู่ถิงจวินเจอตัวน้องแล้ว ต้องลุ้นกันต่อว่าลู่เหิงจะงัดคำโกหกอะไรมาใช้ได้อีก แต่หวังเยี่ยนซิงก็ไม่ใช่คนโง่ที่จะถูกหลอกง่ายๆเช่นกัน น่าติดตามจริงๆ⭐️

[4e3a · Rating 4 out of 5]

รีวิวเล่ม 2

เค้าแปลชื่อเรื่องผิดใช่ไหมมมมม จริงๆควรจะเป็น "ลูบคลำองครักษ์สวมรอย"นะคะ😂 อิพี่แต๊ะอั๋งน้องเก่งมาก ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกัน
ชิงชิงคะหนูเป็นนอ.ที่เปลืองตัวมากคนนึงเลยคร่าลูก🤫 สืบคดีก็ต้องช่วยแล้วยังต้องแถมเต้าหู้ให้ใต้เท้าลู่กินอี๊กกก
นี่สมน้ำหน้าอิท่านโฟวฟู่มากค่ะ เพิ่งมาสำนึกได้ตอนชิงชิงไม่อยู่ แหมมมม🙄ตอนชิงชิงอยู่ไม่เห็นห่วงใยใส่ใจใดๆ แต่ละอย่างที่ทำเห็นแก่ตัวโคตรๆ
ตอนนี้เริ่มห่วงอิใต้เท้าลู่จริงจังและ โกหกน้องชิงชิงไว้เยอะมากกกก เล่นใหญ่สุด กรรมจะตามสนองอิพี่ไหมนะ

[Wanyiwa · Rating 4 out of 5]

รีวิวรวม 6 เล่มแบบไม่สปอยล์นะคะ

นางเอกเป็นน้องสาวบุญธรรมของเจิ้นหย่วนโหว ได้รับอุบัติเหตุตกหน้าผาศีรษะกระแทกทำให้ความจำเสื่อม ลู่เหิงเป็นองครักษ์เสื้อแพรที่เป็นคู่อริของเจิ้นหย่วนโหว และถือโอกาสนำตัวนางเอกกลับมาดูแลเอง โดยหลอกว่าตัวเองคือพี่ชายบุญธรรมของนาง ตอนแรกก็คิดว่าจะใช้นางเอกให้เป็นประโยชน์ในการต่อรองกับคู่อริ แต่ยิ่งนานวัน ความเฉลียวฉลาด งดงาม และน่าเอ็นดูของนางเอก ก็ทำให้ลู่เหิงไม่อยากจะปล่อยตัวนางเอกออกไปซะแล้ว แต่ที่โกหกไปแล้วมากมาย ต้องทำยังไง แล้วหากวันหนึ่งนางได้รับความจำคืนมา จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

จุดเด่นของนางเอกคือความสามารถในการอ่านใจคน ซึ่งก็กลายเป็นจุดเด่นของเรื่องในการใช้ความสามารถนางเอกเพื่อช่วยพระเอกคลี่คลายคดีต่าง ๆ ในเรื่องได้หลายคดี แต่จุดเด่นกว่าความสามารถนางเอก ก็ต้องเป็นความหน้าไม่อายและไร้คุณธรรมของพระเอกนี่แหละค่ะ เริ่มตั้งแต่หน้าซื่อตาใสหลอกให้สาวเรียกตัวเองว่าพี่รอง แอ็คท่าเป็นพี่ชายเขาไม่พอ ยังหน้าไม่อายหลอกจับหลอกแตะสาวไปอีกหลายที แต่ยังดีที่นักเขียนยังยอมให้ท่านลู่มีคุณธรรมบางอย่างเหลืออยู่ในใจบ้าง จึงยอมรอจนนางเอกยินยอมพร้อมใจแบบมีสติเต็มร้อยก่อน ถึงค่อยจับนางเอกกิน (เรื่องนี้พระเอกเขากินดุด้วยนะคะ เล่าเรื่องไม่โป๊ค่ะ แต่รู้แหละว่าเขาทำอะไรกัน คือไม่ตัดเข้าโคมนะ) และที่ต้องยอมคุณพี่เขาอีกเรื่อง ก็คือความเอาใจใส่ดูแลที่ท่านลู่เขามอบให้กับนางเอก คือเต็มที่จริง ๆ ยิ่งถ้าได้เปรียบเทียบกับพี่รองตัวจริงของนางเอกแล้ว คือยิ่งชนะแบบใส ๆ ไม่มีฉิวเฉียดใด ๆ เลยล่ะค่ะ เก็บเข้ากรุเป็นหนุ่มคลั่งรักได้อีกหนึ่ง

คาแร็คเตอร์พระนางโดดเด่นทั้งในแง่ความหล่อความสวย และยังในแง่ของความเฉลียวฉลาดสามารถ พล็อตการทำคดีต่าง ๆ ในเรื่องก็เล่าได้เพลินดี ถึงจะไม่ได้มีอะไรหวือหวา แต่ก็ไม่มีอะไรสะดุด แต่นักเขียนน่าจะเป็นสายแฟชั่น เพราะบรรยายการแต่งตัวพระนางได้แบบละเอียดยิบ ตั้งแต่ลวดลายยันเฉดสี ตั้งแต่เสื้อตัวในยันเสื้อตัวนอก ยังมีพวกเครื่องประดับต่าง ๆ ที่รวม ๆ แล้วบรรยายทีกินไปหลายย่อหน้า มองในแง่ช่วยจินตนาการก็ได้ แต่มองในแง่เยิ่นเย้อมันก็ไม่ผิด แล้วแต่ว่าคนอ่านชอบจินตนาการกันขนาดไหนค่ะ

นักเขียนตบท้ายว่าได้แรงบันดาลใจตัวพระเอกมาจากองครักษ์เสื้อแพรตัวจริงนามลู่ปิ่ง ส่วนเอกลักษณ์ของนางเอกนั้นได้มาจากซีรี่ส์อเมริกันเรื่อง Lie to Me โดยรวมถือเป็น 6 เล่มที่ความสนุกเสมอต้นเสมอปลาย (และความหน้าไม่อายของพระเอก) สม่ำเสมอใช้ได้อยู่ค่ะ

[Lily 百合花 · Rating 4 out of 5]

ชื่อเรื่อง – ลูบคมองครักษ์สวมรอย 1-6 (锦衣杀 1-6)
ผู้แต่ง – จิ่วเยวี่ยหลิวหั่ว (九月流火) เขียน เม่นน้อย แปล


ตัวละคร
หวังเหยียนชิง (ชิงชิง) อายุ 17 ปี (อยู่มาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ)
ลู่เหิง อายุ 22 ปี
ฟู่ถิงโจว อายุ 20 ปี


รีวิวหลังอ่าน

เรื่องนี้เสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าลู่เหิงนั้นเป็นพระเอกที่ไม่สามารถเรียกเขาว่าเป็นพระเอกได้เต็มปากอะ 555+ เป็นคนที่แบบว่าหน้าไม่อาย เจ้าแผนการ ฉลาดมาก แล้วก็เล่ห์เหลี่ยมเยอะ เรื่องหน้าไม่อายก็เยอะแยะไปหมดเลย พอได้อ่านจริงก็คือเป็นตามนั้นแหละ อ่านไปมองบนไปเกือบจะตลอดเวลา

อ่านแล้วก็จะแบบว่าชิงชิง หนีไปลูก หนีไป อย่าได้หลงกลลู่เหิงการละครเป็นอันขาด แต่สุดท้ายถึงจะรู้ว่าเขาหลอก แต่ก็เต็มใจให้หลอก 555+ จริงๆ ก็คงเห็นถึงความจริงใจที่มีให้แหละมั้งนะ คิดว่าแบบนั้นแหละ

ตัวละครที่น่าสงสารมากก็คือฟู่ถิงโจว พี่รองของหวังเหยียนชิงนี่แหละ เหตุเพราะเขาเองนั้นเป็นคนที่ไม่ได้ช่างสังเกตหญิงสาวที่ตัวเองชอบมาตลอด คิดว่าไม่เป็นอะไรหรอก ส่วนชิงชิงก็อดทนมามากจนเกินพอ เมื่อมีทางให้โบกมือลา ก็จะไม่หวนกลับไปเป็นอันขาด จริงๆ น่าสงสารตรงที่ไม่เคยรู้อะไรเลย มารู้ก็เมื่อสายไปแล้ว และน่าเสียดายสุดๆ

นอกจากนี้ฟู่ถิงโจวยังโดนลู่เหิงปั่นหัวบ่อยๆ เจอกันทีไรเหมือนลิ้นกับฟัน กัดกันทุกที แต่บางทีเราก็งงๆ นะว่าทำไมถึงได้ต้องฟาดกันแรงขนาดนี้ ไม่เข้าใจจริงๆ แหละ แล้วบอกตามตรงนะลู่เหิงกวนประสาทอะ แบบที่หลายครั้งแระพูดจาแบบหน้าไม่อาย แล้วแถมทำให้ฟู่ถิงโจวโมโหแบบลมออกหูได้บ่อยๆ อะ แล้วชีวิตของฟู่ถิงโจวเมื่อเลือกหงหว่านฉิงแล้ว ยิ่งแบบว่าเฮ่ออออ เป็นพระรองที่น่าสงสารจริงๆ

แต่ถามว่าชอบฟู่ถิงโจวไหม ก็ไม่ได้ชอบนะ แต่ก็ไม่คิดว่าคนเขียนจะใจร้ายกับฟู่ถิงโจวขนาดนี้ ความผิดของเขาก็คือไม่รู้จักตัวตนจริงๆ ของหญิงสาวที่อยู่ด้วยกันมาสิบปี รู้เมื่อสายและได้แต่เสียดายแล้ว แต่เหตุการณ์รอบตัวของเขาที่เกิดขึ้นก็เรียกได้ว่าโคตรซวยของโคตรซวยอะ

วกกลับมาที่หวังเหยียนชิงกับลู่เหิง ก็คือพอลู่เหิงรู้ว่าหวังเหยียนชิงนั้นสามารถอ่านสีหน้าคนอื่นออก ก็เลยเอาความสามารถนี้แหละมาให้ช่วยงาน ทั้งงานสืบคดีของเขาเอง และงานสืบคดีให้กับฮ่องเต้ วิ่งเข้าวิ่งออกในวังกันเป็นว่าเล่น ความสามารถของชิงชิงก็คือโดดเด่นจริงๆ โดดเด่นจนแบบว่าช่วยให้งานของลู่เหิงทำได้ง่ายกว่าเดิม

อ่านๆ ไปจะไม่มองบนได้ยังไง นอกจากหน้าด้านๆ หลอกว่าเป็นพี่รองแล้ว แต่พอตัวเองชอบอีกฝ่าย แล้วได้ยินคำว่าพี่รองบ่อยๆ ก็ทนไม่ไหวเอง อะไรว้าาาาาา นอกจากนี้อยู่ไปเรื่อยๆ ก็ตำแหน่งโตขึ้นเรื่อยๆ จนไม่มีใครสามารถเอาลงได้เลย และฮ่องเต้ก็ไว้ใจแบบสุดๆ นี่ปิดท้ายเรื่องได้แบบชวนให้สงสัยต่อว่า สุดท้ายจะเป็นยังไงในรุ่นลูกนะ

เราว่าช่วงสืบคดีอะสนุกนะ แต่ก็ไม่ค่อยสุด บางทีเฉลยแล้วก็จบกันไป ไม่ได้บอกว่ายังไงต่อ บางเรื่องก็เหมือนเฉลยว่าเป็นคนในทำ แต่ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นใคร เออ อ่านจนจบก็ยังไม่รู้ว่าใคร ก็ได้แต่งงต่อไป 555+ หรือเขาเฉลยแล้ว แต่เราอ่านข้ามไปเองก็ไม่รู้ ก็ช่างเหอะ

แต่ช่วงเล่ม 6 อะ เราว่ามันเกินความจำเป็นไปมาก เรื่องราวเหมือนอ่านเรื่องสรุป แล้วปิดท้ายที่ว่าถ้าหากในอดีตนั้นหวังเหยียนชิงเป็นบุตรสาวบุญธรรมสกุลลู่ล่ะ แล้วถ้าหากหวังเหยียนชิงหนีจากฟู่ถิงโจวในวันนั้นได้ล่ะ ไรงี้ แล้วพออยู่ดีๆ บทจะจบก็จบไปเลย เราก็อ้าววววว ตั้งนานเรื่องอย่างยาว พอจบก็จบไปเฉย แล้วก็เล่าเรื่องย้อนไทม์ไลน์ไปมาจนเราแอบงงๆ แหละ

ส่วนช่วงเล่ม 5 เป็นเล่มที่ขนลุกมากแม่ จำเป็นต้องเล่าถึงทัณฑ์หลิงฉืออย่างละเอียดขนาดนั้นเลยเหรอ ทีคนอื่นถูกลงโทษยังไม่ละเอียดเท่าเฟยคนหนึ่งของฮ่องเต้ อ่านไปก็แบบว่าโอ๊ยยยย ฉันขนลุกไปหมด นึกภาพตามยิ่งหลอนและขนลุกมาก มากแบบที่ว่าอ่านตอนตี 1 กว่า ถึงขั้นเอาไปฝันอะ แล้วก็เผลอนึกภาพตามอยู่ตลอดเวลา

สรุปแล้วก็เป็นเรื่องที่อ่านเพลินดี ทั้งในแง่ของพระเอกหน้าไม่อาย นางเอกที่ฉลาดและเก่งกาจ เรื่องราวการเมืองและฮ่องเต้ รวมถึงเรื่องราวขององครักษ์เสื้อแพร ที่ค่อนข้างจะละเอียด และทำให้รู้สึกว่าเขียนออกมาได้ดีทีเดียว ถึงจะไม่ถูกใจนิสัยของลู่เหิง ไม่ค่อยชอบใจที่เฉลยเรื่องราวแบบสรุปสั้นๆ

แต่สุดท้ายโดยรวมก็เป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่ง ที่อยากให้ได้ลองอ่านกัน แล้วจะพบว่าไม่เคยเจอพระเอกเรื่องไหนหน้าไม่อายเท่าพระเอกเรื่องนี้อีกแล้ว จะเรียกพระเอกที ยังเรียกได้ไม่เต็มปากเลยจ้าาาาา 5555+

จริงๆ เรื่องนี้ตั้งใจจะอ่านให้จบตั้งแต่ปลายปีที่แล้วนะ เพราะเล่ม 1 อ่านจบเดือนธันวาปีที่แล้ว แต่มีเหตุคือเพราะเราจะรีบปั่นดูซีรีส์ที่จะหลุดจาก NetFlix 555+ ก็เลยยาวๆ มาเลย ทำให้เดือนมกราคมไม่ได้อ่านเลย ส่วนเดือนกุมภาพันธ์ก็ปั่นจบแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวแบบฉิวเฉียดมาก เลยได้รีวิวในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ที่ 4 ปีมีครั้งนี่แหละ

Start 22.11 น. Tue 5 Dec 2023
End 21.16 น. Sat 3 Feb 2024
Review Date (All) 13.48 น. Thu 28 Feb 2024

[J · Rating 3 out of 5]

เอาจริงไม่ชอบพระเอกแบบนี้เท่าไร นางเอกดูหัวอ่อนน่าสงสารไปเลย ไม่รู้จะทนอ่านจนจบไหมนะ

จับ ๆ วาง ๆ อยู่นะเล่มนี้

มีสองคดีคือคดีสินบนที่ดูแ���้วกลายเป็นแก้ง่าย ๆ แค่นางเอกไปคุยนิดหน่อย เหมือนว่าใช้หลักจิตวิทยาเบา ๆ ทำท่าแบบนี้หมายความว่าอย่างไร ซึ่งต้องมีการศึกษายาวนานถึงจะสรุปได้เป็นตำราจิตวิทยา เช่นลูบตา ลูบหูไรงี้ พระเอกให้เหตุผลว่านางเอกต้องคอยสังเกตสีหน้าคนยันโต บวกกับมีพรสวรรค์ มันไม่อินตรงนี้ คือชอบตรงไม่ได้ให้นางเอกเกิดใหม่ (พรรคหลัง ๆ เบื่อมุกนี้มาก คนแต่งจะมีปัญญาแต่งให้พระนางเก่งโดยไม่ใช้มุกนี้ไหม) แต่มาตกม้าตายตรงไม่มีปัญญาทำให้นางเอกเก่งยกเว้นเขียนไปเฉย ๆ นั้นแหละว่าเป็นพรสวรรค์ เวรกรรม

อีกคดีคือคดีผีหลอกจางไทเฮา อันนี้นางเอกไม่ได้ทำอะไรเลย ไปเก๋ ๆ ไปงั้น เพราะพี่ลู่แก้เองได้ ต้องมาเฉลยให้นางเอกฟังพร้อมแต๊ะอั๋งนางเอกอีกต่างหาก

แล้วเราไม่ชอบตรงพระเอกเอาเปรียบนางเอกเกินไปน่ะ เอาจริง ๆ นะ นางเอกก็อึดอัดใจ แต่พระเอกเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียว แล้วก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ เพราะโกหกมามากมาย ออกจากบ้านก็ไม่ได้ ออกไปก็ออกไปกับพระเอก คือ แย่ยิ่งกว่าตอนอยู่บ้านฟู่อีก โดนปิดหูปิดตา ไม่ได้รู้อะไรเลย เราไม่โอเคอย่างแรง

จางไทเฮานี่น่าจะมีจริงในประวัติศาสตร์นะ เรื่องคุณหนูสกุลจางแต่งงานแล้ว น่าจะเป็นเรื่องของนาง เหมือนว่าฮ่องเต้ที่เป็นสามีนาง เป็นฮ่องเต้ที่ดีมาและทำงานหนักจนตาย แต่เรื่องจริงที่นางเป็นไทเฮาที่ไม่ดี คนแต่ง (เย่กวงไหน่ไหน) ได้อธิบายไว้แล้ว เราก็จำรายละเอียดไม่ไ้ด้ ฮ่องเต้องค์นี้น่าจะเป็นคนเดียว (หรือสองคน) ในประวัติศาสตร์ ที่มีเมียเดียวและรักเมียมาก

[Q_Tee Ling · Rating 5 out of 5]

ความรู้สึกหลังอ่านเล่ม 2
มีคำบรรยายความรู้สึกของโจรแซ่ฟู่ที่เราชอบมาก ประมาณว่า ฟู่ถิงโจวเหมือนปลาที่แหวกว่ายในน้ำมานาน คิดว่าควรแล้วที่น้ำหล่อเลี้ยงและให้ความสบาย แต่วันหนึ่งจู่ๆ น้ำกลับแห้งเหือดไป ถึงเพิ่งเข้าใจว่าไม่ใช่น้ำที่ต้องการฟู่ถิงโจว แต่ฟู่ถิงโจวต่างหากที่จะขาดใจตายเมื่อน้ำหายไป

อย่างไรก็ตามโจรแซ่ฟู่ก็ยังคิดว่าน้ำเป็นสมบัติของปลาอยู่ดี.. เพราะนางตีโจทย์ไม่แตก ไม่เข้าใจว่าชิงชิงไม่ใช่สิ่งของ โจรแซ่ฟู่ก็ได้เป็นแค่โจรแซ่ฟู่ ส่วนนังลู่โจรตัวจริงก็คงได้ชิงชิงไปด้วยประการฉะนี้

ติดอย่างนึงคือเราว่าคดีเล่มนี้แก้ง่ายเกินไปหน่อยสำหรับนิยายที่เลือกใช้การสืบสวนไขคดีปริศนาเป็นพล็อตรอง แต่เล่มอื่นคดีสนุกอ่านเพลินอยู่นะ ส่วนพล็อตหลักเรื่องความจำเสื่อมของชิงชิงตลกน่ารักน่าหยิกดี55555 เวลาลู่ลู่ทุกข์ใจ เราเบิกบาน! เวลาลู่ลู่อิ่มเอม เราอยากเขกกะโหลกนาง ชิงชิงน่ารักมาก เป็นเราเราก็ละลาย เข้าใจหัวอกนังลู่ แต่ก็หมั่นไส้นางอยู่ดี เฝ้ารอวันที่นังลู่ลู่จะโป๊ะแตก

[Dancha Sugar · Rating 5 out of 5]

นางเอกคือใสซื่อมาก พอพระเอกทำดีด้วย นางก็ทุ่มเทให้หมดใจแบบไม่มีระแวง
ถึงพระเอกจะหลอกลวง แต่ดูแลใส่ใจนางเอกดีมาก นางเอกก็มอบความเอาใจใส่กลับไปเช่นกัน
ความมือปลาหมึกของพระเอกโดดเด่นมาก 🤣🤣🤣 ชอบค่ะ 😍
ซีนหวานแบบบริสุทธิ์ใจของนางเอกคือชนะเลิศ ขั้นกว่าคือการไม่เสแสร้งเลยเป็นแบบนี้นี่เอง 🥰

ชอบนางเอกเรื่องนี้มาก ใสซื่อเรียบร้อยแบบน่ารัก ไม่ดูโง่ไม่ดูน่ารำคาญ

[Danita · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้นี่มาพีคตอนท้ายจริงๆ อิตาพระรองกับนางเอกในที่สุดก็เจอกันจนได้ แต่ความที่พระเอกตอแหลคาใสใส่นางเอกไว้เยอะจนทำให้นางเอกเชื่อทุกคำพูดที่พระเอกโกหกไว้หมดเลย แอบเห็นใจอิพระรองหน่อยๆ ที่พูดอะไรไปนางเอกก็ไม่เชื่อ แถมโดนนางฟันแขนแหกไปอีก ลุ้นกันต่อไปว่าอิพี่ลู่เราจะความแตกตอนไหน

[mandu man · Rating 3 out of 5]

กว่าจะเข้าจุดพีคก็เกือบท้ายเรื่อง

[Esther · Rating 4 out of 5]

เล่ม 1- 2 อ่านๆหยุกพักนึงได้เลย ไมเชิงว่าน่าเบื่อ ไม่เชิงว่าสนุกนะ แต่อาจจะไม่ค่อยชอบการกระทำของพระเอกเท่าไร.......

ว่างๆค่อยอ่านเล่มที่เหลือต่อ

[Anida · Rating 4 out of 5]

เสียวสันหลังแทนลู่เหิง ชิงชิงได้ความทรงจำคืนมาเมื่อไหร่ ไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ 😂😂

[Ahgase · Rating 4 out of 5]

สืบคดีๆๆๆ
อีลู่เหิงแหย่น้องแต่ไม่คิดจิง (อิ5)
อิฟู่เป็นบ้า เมียมันน่าตบ
จบการรีวิว
5555555555

[Ning · Rating 3 out of 5]

เล่ม 1 -2 อ่านได้เอื่อยมาก อ่านสลับไปมา ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว

พอพ้นกลางเล่ม 3 เริ่มอ่านสนุก น่าติดตามดี
สรุปที่อ่านได้เพลิน ๆ ดีค่ะ