Η Κατερίνα, ο Λευτέρης και ο Οκάν είναι τρεις φίλοι που ζουν στη νησιωτική ελληνοτουρκική μεθόριο. Τα δυο αγόρια, παρά τη διαφορετική εθνικότητά τους, είναι πολύ στενά δεμένα, ενώ ο Λευτέρης και η Κατερίνα έχουν βρει ο ένας στο πρόσωπο του άλλου τον πρώτο τρυφερό τους έρωτα. Η ζωή όμως θα παίξει σε όλους παράξενα παιχνίδια και στην εφηβεία οι δρόμοι τους θα χωρίσουν. Ο Λευτέρης γίνεται πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά τα βράδια ξοδεύεται σε υπόγεια μπαρ αναζητώντας εφήμερους έρωτες. Μια νύχτα, σε ένα τέτοιο μαγαζί, θα δοκιμάσει μια απίστευτη έκπληξη. Μπροστά του θα βρεθεί η Κατερίνα και η παλιά αγάπη τους θα θεριέψει διεκδικώντας δυναμικά το μερίδιό της στη ζωή τους. Όταν όμως ο Λευτέρης καταρρίπτει έναν Τούρκο πιλότο, η υπηρεσία του θα τον τιμωρήσει. Συντετριμμένος καθώς είναι, λαμβάνει ένα παράξενο γράμμα που τον πληροφορεί ότι ο πατέρας του είναι ετοιμοθάνατος. Τότε συνειδητοποιεί ότι άλλα πράγματα έχουν αξία στη ζωή κι έτσι επιστρέφει έπειτα από χρόνια στο νησί του. Αλλά εκεί ελλοχεύει ένα φοβερό μυστικό που θα σφραγίσει τη ζωή και το μέλλον των τριών φίλων. Όταν ο χρόνος και η μοίρα δοκιμάζουν τις σχέσεις των ανθρώπων, μόνο η φιλία και ο έρωτας μπορούν να τους σώσουν.
Πλήρης απογοήτευση αυτό το βιβλίο και, αν δεν έβλεοα το όνομα του Κονδύλη, θα έλεγα ότι είναι πρώτη προσπάθεια κάποιου που του είπαν ότι είναι συγγραφέας. Ο Κονδύλης έχει γράψει συμπαθητικά βιβλία (Η Αρχόντισσα της Σμύρνης είναι αυτο που ξεχωρίζω) χωρίς να είναι συγγραφέας τρομερού βεληνεκούς, αλλά το συγκεκριμένο πιάνει πάτο. Η περίληψη του βιβλίου δεν σου δίνει καθόλου να καταλάβεις το περιεχόμενο και αν ήθερα απο πριν τι θα διάβαζα, θα το απέφευγα τελείως. Η ιστορία έχει να κάνει με έναν τύπο που όλο τα πίνει και τα σπάει, χωρίς όμως ο συγγραφέας να μας εξηγεί γιατί, είχε έναν παιδικό έρωτα και την ξαναβρίσκει και αυτή είναι πόρνη, κάτι που ο τύπος - πιλότος της πολεμικής αεροπορίας - το αποδέχεται και είναι ζευγάρι, λες και η τύπισσα δουλεύει σε τμήμα μάρκετινγκ εταιρείας. Μας δείχνει την γυναίκα αυτή να ακολουθεί το δρόμο για τα εύκολα λεφτά και ο άλλος το αποδέχεται. Μου φαίνεται τόσο εξωπραγματικό το όλο σκηνικό, η ψυχολογία, οι αντιδράσεις, η ατμόσφαιρα, που θα σκεφτω πολύ πριν ξαναπιάσω βιβλίο του Κονδύλη μήπως και έχω πάλι την ορμή να πετάξω το βιβλίο στο τζάκι.
Αρχικά η ιστορία και μου άρεσε και δεν μου άρεσε καταλαβαίνω οτι το βιβλίο λέγεται τα γαλάζια φτερά του έρωτα οπότε πρόκειται για την ερωτική σχέση του Λευτέρη και της Κατερίνας αλλα ήθελα περισσότερη ανάλυση στον χαρακτήρα του Οκαν γιατί για μένα η φιλική σχέση ειναι εξίσου σημαντική με την ερωτική . Ο συγκεκριμένος συγγραφέας εχει ενα ξεχωριστό τρόπο να εκφράζει τον έρωτα στο βιβλίο απο την μια ως ενα γλυκό και όμορφο συναίσθημα και απο την άλλη ρεαλιστικά ωμή παρουσίαση, καταλαβαίνω τον λόγο που θα παρουσιάσει και με αυτόν τον τρόπο τον έρωτα αλλά επειδή δυστυχώς οι πραγματικές ερωτικές σχέσεις είναι σκληρές θα ηθελα μια ωραία ιστορία που να μου δίνει ελπίδα για μια πιο αγνή αγάπη . Ακομα και το τέλος ηταν γλυκόπικρο απο τη μια στεναχωρήθηκα που ο Οκαν και ο Λευτέρης χωρίστηκαν τοσο απότομα ενω βρέθηκαν μετα απο πολύ καιρό και απο την αλλη χάρηκα για το γάμο του Λευτέρη και της Κατερίνας γιατι έπρεπε να γίνει. Αυτό το βιβλίο με έκανε να νιώσω το αίσθημα της αγάπης μου έμαθε να μην ξεχνώ να δείχνω την αγάπη μου στα πρόσωπα που αγαπώ γιατί η ζωη είναι μικρή και απρόβλεπτη.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Σε ένα ακριτικό νησί του Αιγαίου, απέναντι από τις τουρκικές ακτές, μεγαλώνουν μαζί δυο αγόρια, ο Λευτέρης και ο Οκάν. Ψαρεύουν κάθε μέρα μαζί με τους πατεράδες τους, ανταλλάσσουν απόψεις, σκέψεις και συναισθήματα, γίνονται στενοί φίλοι. Με το χρόνο η φιλία τους δένεται σφιχτά κι αρχίζουν οι κοινωνικές επισκέψεις της οικογένειας του τουρκόπουλου στο καλύβι των γονιών του Ελληνόπουλου. Παράλληλα στο νησί φτάνει η Κατερίνα, την οποία ο Λευτέρης συμπαθεί, καταφέρνει να του ανοιχτεί και γίνονται πολύ καλοί φίλοι. Όταν ενηλικιώνονται, ο Λευτέρης φεύγει για την Αθήνα να σπουδάσει και ο Οκάν φεύγει για σπουδές στη Σμύρνη. Τελικά ο Λευτέρης κατατάσσεται στην Πολεμική Αεροπορία και γεμάτος χαρά πέφτει τυχαία πάνω στην Κατερίνα, με την οποία επιτέλους ζουν τον έρωτά τους. Το 1974, με την κορύφωση της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Λευτέρης, καταρρίπτει ένα τουρκικό αεροσκάφος παρά τις αντίθετες διαταγές του διοικητή του. Η απερισκεψία του αυτή του στοιχίζει μια δίμηνη παύση καθηκόντων, οπότε επιστρέφει σπίτι κι αρχίζεί να νοσταλγεί το νησί του. Όταν παίρνει την απόφαση να γυρίσει στο πατρικό του τον περιμένει μια έκπληξη!
Θα μείνω στην κεντρική ιδέα του βιβλίου, που ειναι εξαιρετική: η ειρήνη και ότι δεν έχουμε τίποτα σημαντικό να μας χωρίζει από τους Τούρκους, άνθρωποι κι αυτοί, άνθρωποι κι εμείς. Μέσα από τη φιλία των δυο αγοριών μεταδίδεται ένα φιλειρηνικό μήνυμα που βρίσκει εφαρμογή σε όλες τις πανανθρώπινες σχέσεις: ειρήνη και τίποτε άλλο! Η παιδική ηλικία που περιγράφει ο συγγραφέας είναι πολύ όμορφη, γεμάτη νοσταλγικές εικόνες, αθωότητα, ειλικρίνεια, αλληλεγγύη, εμπιστοσύνη και μια γερή φιλία.
Δυστυχώς, κατ' εμέ, όταν τα παιδιά ενηλικιώνονται, αρχίζουν μακροσκελείς εσωτερικές σκέψεις των πρωταγωνιστών, η υπόθεση τραβάει σε μάκρος ενώ θα μπορούσε να ξετυλιχτεί πολύ πιο γρήγορα, και το πιο παρατραβηγμένο όλων είναι η περίπτωση της Κατερίνας. Γιατί, από τη στιγμή που το κείμενο, αν και αδύναμο λογοτεχνικά, στηρίζει μια όμορφη έννοια όπως αυτή της αδελφοσύνης και της ειρήνης, περιγράφει όμορφα τα αθώα παιδικά νιάτα, πρέπει ξαφνικά η Κατερίνα, όταν έρχεται στην Αθήνα να σπουδάσει, να χρησιμοποιήσει το κορμί της για να περνάει τα μαθήματα και μετά να γίνει πόρνη; Και όταν ξαναβρεί τον Λευτέρη, ο μεν Λευτέρης να τη δεχτεί γι' αυτό που είναι σχεδόν ανώδυνα κι εκείνη να αρχίζει να σκέφτεται σοβαρά να μπει στον ίσιο δρόμο; Αν είχαμε κάποια άλλη, ρομαντική ιστορία για την τύχη της Κατερίνας στην πρωτεύουσα, η όλη ατμόσφαιρα του βιβλίου θα ήταν καλύτερη. Επίσης, πώς είναι δυνατόν ο Λευτέρης, που μεγάλωσε με τουρκάκι, να καταλήξει να μισεί τόσο πολύ τους Τούρκους και να θολώσει τόσο πολύ ώστε να θέλει να καταρρίψει έναν άγνωστο Τούρκο που μπήκε στο FIR της πατρίδας του; Όσο σκληρή κι αν είναι η εκπαίδευση, αν έχεις γαλουχηθεί με τέτοια συναισθήματα φιλίας δύσκολα θα φτάσεις στα άκρα!
Η ανατροπή του βιβλίου μου άρεσε, γιατί περίμενα ότι το τούρκικο αεροπλάνο που κατέρριψε ο Λευτέρης θα το πιλοτάριζε ο Οκάν και έτσι ο Οκάν θα σκοτωνόταν αλλά έχουμε μια ωραία έκπληξη κι ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να εμπλουτίσει το κείμενο με όμορφες και συγκινητικές σκηνές που τονίζουν την ομοιομορφία μας με τον γείτονα λαό.
Ένα βιβλίο για την αληθινή φιλία που όμως δεν με ενθουσίασε και μπορώ να πω με απογοήτευσε.Μου φάνηκε κουραστικό και ρηχό.Βασικά μιλά για την σχέση των δύο λαών που είναι τόσο διαφορετικοί όσο και όμοιοι και θίγει την φιλία προς τον γείτονα λαό με τις εκάστοτε αντιλήψεις της επαρχίας αλλά και τις προκαταλήψεις.Φυσικά δεν απουσιάζει και ο έρωτας και μάλιστα με μια ηρωίδα που έρχεται αντιμέτωπη και αγγίζει την εξαθλίωση και στο τέλος κατακτά την ηρεμία και την χαρά.
Σαν βιβλίο μπορεί να είναι καλό, αλλά είναι ακριβώς το ίδιο με το ''Ρωμιός εγώ, Τούρκος εσύ. Προφανώς πρόκειται για επανέκδοση του με προσθήκη περισσότερων στοιχείων, μόνο που ο συγγραφέας δεν ενημέρωσε. Συνήθως όταν πρόκειται για επανέκδοση αναφέρεται στο μπροστινό ή στο πίσω μέρος του βιβλίου, ώστε αν κάποιος έχει διαβάσει παλαιότερη έκδοση να μην την πατήσει. Αυτό παρουσιάζεται σαν καινούριο.