What do you think?
Rate this book
The Value of Science: Essential Writings of Henri Poincare
More than any other writer of the twentieth century, Henri Poincaré brought the elegant, but often complicated, ideas about science and mathematics to the general reader. A genius who throughout his life solved complex mathematical calculations in his head, and a writer gifted with an inimitable style, Poincaré rose to the challenge of interpreting the philosophy of science to scientists and nonscientists alike. His lucid and welcoming prose made him the Carl Sagan of his time. This volume collects his three most important Science and Hypothesis (1903); The Value of Science (1905); and Science and Method (1908).
610 pages, Kindle Edition
First published January 1, 1905
48 people are currently reading
1694 people want to read
About the author
Henri Poincaré
454 books171 followersJules Henri Poincaré was a French mathematician, theoretical physicist, engineer, and a philosopher of science. He is often described as a polymath, and in mathematics as The Last Universalist, since he excelled in all fields of the discipline as it existed during his lifetime.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 21 of 21 reviews
Read
July 4, 2019Poincare'in bilimsel düşünce açısından önemli biri olduğunu düşündüğüm için bu kitabı okuma listeme almıştım. Kütüphaneden ödünç aldıktan 1,5 ay sonra okuyabildim :)
Şu an doğru olmadığı bilinen bazı görüşler (eter gibi) bir yana konulursa bilimin (özellikle şu an temel bilimler olarak belirttiğimiz fizik ve matematik ile astronominin) değeri üzerine önemli bir çalışma. Kitap üç kısımdan oluşuyor. İlk iki kısımda matematik ve fizik bilimleri ele alınmış, üçüncü kısım ise Bilimin Nesnel Değeri başlığını taşıyor.
İlk kısımda önce mantık (analiz) ve sezgi arasındaki ilişkiye bakıyor Poincare. Sezgi ile analizin birbirini tamamladığını şöyle belirtiyor: "Kesin bilgi veren tek şey yani mantık, ispatlar için kullandığımız alettir. Sezgi ise icat için kullanılan alettir." Zamanın ölçülmesi bölümünde ise aslında zamanın tam olarak ölçülemeyeceğini, her zaman bir belirsizlik içerdiğini ve ölçüm tarzı olarak kullanışlı olanı seçtiğimizi belirtiyor. Aynı şekilde fizik, mekanik ve astronomide de kuralları doğru oldukları için değil, kullanışlı oldukları (anladığım kadarıyla bir şeyi açıkladığı) için seçtiğimizi ekliyor. Matematik bilimlerini incelediği ilk kısmın üçüncü ve dördüncü kısımları uzay üzerine. Benim pek de ilgimi çekmediği için sadece göz gezdirdim bu bölümlere.
İkinci kısımda önce matematik ile fizik arasındaki ilişkinin önemini vurguluyor. Matematik fiziğe konuşabileceği bir dil verirken (bunu sadece semboller olarak algılamamak lazım, düşünebileceği bir dil vermek, şeyler arasındaki ahengi göstermek olarak anlamak daha doğru olur) fizik de matematiğe problemler vererek matematikçinin yolunu kaybetmesini önler diyor. Matematiğin (analiz) fizik için (veya temel bilimlerin uygulama için diye de düşünebiliriz belki) önemini şöyle vurguluyor Poincare:"İspatlamadan önce keşfetmek! Bütün önemli buluşların bu yoldan yapıldığını hatırlatmama bilmem lüzum var mı? Kesin bir akıl yürütme ile ortaya koyamadığımız ama fiziksel benzerlikler sayesinde sezdiğimiz ne kadar da çok hakikat var." Astronomiden bahsettiği bölümde astronominin insanoğluna verdiği dersleri şöyle özetliyor: Kanunların varlığını öğretmek, kanunlardan kaçış olmadığını göstermek, doğa yasalarının genel özelliklerini göstermek, insana herşeyi kendiyle ilişkilendirmemesi (insan merkezli olmayan bir kainat) gerektiğini göstermek ve büyük sayılardan korkmamak gerektiğini öğretmek. Bu bölümde astrolojiye de ironik bir dille değiniyor:"Aslına bakarsanız astrolojiye olan inancın insanlığa ne kadar faydalı olduğuna inanmak güçtür. Eğer Kepler ile Tycho hayatlarını kazanabilmişse, bunu yıldızların hizalanmalarına dayanan kehanetlerini bazı saf krallara satarak yapmışlardır. Eğer bu hükümdarlar bu derece safdil olmasalardı, belki de biz hâlâ doğanın birtakim kaprislere uyduğuna inanmaya devam edecek ve cehalet içinde yüzüyor olacaktık." :)
Matematiksel fiziğin tarihi, sorunları ve geleceği üzerine görüşlerini aktardığı ikinci kısmın üç, dört ve beşinci bölümlerini hızlıca geçtim. Bu bölümlerden benim ilgimi çeken hususlardan biri kanunun bugüne ait bir olayla yarının olayı arasında değişmez bir bağıntı yani bir diferansiyel denklem olduğunu belirtmesi ve evreni bir makine gibi düşünüyor olmasıydı.
Üçüncü kısımda Eduard Le Roy'un Bergson'dan da etkilenerek öne sürdüğü ve zekanın rolünü küçümseyen anti-entelektüalist felsefeyi eleştirdikten sonra bilimin diğer kurallardan farkını anlatıyor. Bilimin çoğunlukla başarılı olan bir eylem kuralı olmakla birlikte yanlış tahminler de yaptığını söylüyor. Ancak yavaş da olsa bilimin daimi bir ilerleme içinde olduğunu ve yanlışların azalacağını vurguluyor. Bilim ile simyayı ise karşılaştırıyor: "Eğer bilim başarılı olmasaydı bir eylem kuralı hizmetini de göremezdi; o zaman bilimin değeri nereden gelecekti? Onun 'yaşanmış' olmasından yani bilimi sevmemizden ve kendisine inanıyor olmamızdan mı? Simyacıların elinde altın yapmak için tarifler vardı; kendileri bu reçeteleri seviyor, onlara inanıyorlardı. Fakat inancımız daha az coşkulu olsa da bizim tariflerimiz daha iyidir. Zaten inancımızın daha az coşkulu olmasının sebebi tariflerimizin amacına ulaşıyor olmasıdır." Bilimin hedefinin faaliyet olmadığını belirterek asıl amacın bilgi olduğunu ve faaliyetin bir araç olduğunu vurguluyor:"Endüstrinin gelişmesinden mutluluk duyuyorsam, bunun sebebi sadece bu gelişimin bilimin taraftarları lehine kolay bir delil sağlaması değildir; hepsinden öte bilim insanının inancını tazelemesi ve ona engin bir deney sahası sunmasıdır." Bilimsel olgunun kullanışlı bir dile çevrilmiş ham olgudan ibaret olduğunu belirten Poincare bilim insanının olguları keyfi olarak yarattığına ise şöyle karşı çıkıyor:"Bilim insanı olguyu hiç yoktan yaratmaz, onu ham olgudan yapar. Dolayısıyla onu özgürce ve istediği gibi yapamaz. İşçi ne kadar özgür olursa olsun, özgürlüğü çalıştığı materyalin özellikleri ile daima sınırlanmıştır ... Bilim insanının bir olguda yarattığı tek şey, bu olguyu ifade ederken kullandığı dildir."
Bilimin ilerlemesine dair iyimser olan Poincare yaklaşıklık ve eksiklik içeren kanunlarda bir gün yaklaşıklığın tamlığa, olasılığın da kesinliğe yaklaşacağını belirtiyor. Kanunun öncül ile netice arasındaki bağlantı olduğuna tekrar dikkat çekerek bilimin de aslında şeylerin mahiyetine değil şeyler arasındaki ilişkilere odaklandığını belirtiyor. Şeylerin değil şeyler arasındaki bağıntıların nesnel olabileceğini belirterek bilimin bu ilişkileri incelediğini söylüyor.
Kitabın sonundaki bilim için bilim savunması ise belki yazıldığı tarih itibarıyla doğru veya savunulabilir bir düşünce olabilir ama özellikle İkinci Dünya Savaşı ve sonrasında bilimin politikayla olan bağının güçlenmesi Poincare'in düşüncelerini sorgulanabilir hale getiriyor.
"Tolstoy'a göre bilim insanları bu seçimi gelişigüzel yapmaktadır, hâlbuki pratik uygulamaları göz önünde bulundurarak yapsalar daha yerinde olur. Fakat bunun aksine bilim insanlarının bazı olayların ötekilerden daha ilgi çekici olduğuna inanmaları, bu olayların ya eksik kalmış bir ahengi tamamlanması, ya da çok sayıda başka olayları öngörmemizi sağlaması sebebiyledir. Eğer yanılıyorlarsa ve örtük bir postulat olarak kabul ettikleri olguların bu hiyerarşisi boş bir yanılgıysa, ortada bilim için bilim olamaz ve dolayısıyla bilim de olamaz. Bana gelince, ben burada bilim insanlarının haklı olduğu kanısındayım. Hatta yukarıda örnek olarak astronomi olaylarının pratik uygulamalara elverişli olmaları yüzünden değil, hepsinden daha öğretici olmaları yüzünden bu kadar yüksek bir değere sahip olduğunu gösterdim."
Yine de Poincare'in şu düşüncelerine katılmamak mümkün değil: "Medeniyet ancak bilim ve sanat sayesinde bir değere sahip olur. Bilim için bilim düsturunu kimileri hayretle karşılamıştır; hâlbuki bunun en az hayatı hayat için yaşamak kadar değeri vardır, üstelik hayat yalnızca sefaletten ibaret olsa bile. ... bilim için bilim düsturu, mutluluk için mutluluk kadar kıymetlidir. Her edimin bir amacı olmalıdır. Acı çekmeliyiz, didinmeliyiz, oyundaki yerimizin bedelini ödemeliyiz, fakat bütün bunlar görmek içindir veya hiç olmazsa başkalarının bir gün görebilmesi için. ... Bununla beraber zamana inananlar için garip bir çelişki vardır; jeolojik tarih bize gösteriyor ki yaşam iki ölüm ebediliği arasındaki kısa bir maceradır. Bu macerada bile bilinçli düşünce, yalnızca bir an için var olmuştur ve olacaktır. Düşünce, yalnızca uzun bir gecenin ortasında yanan bir ışıktır. Fakat bu ışık her şeydir."
Okuması kolay bir dil kullanıldığını ve çevirinin çok başarılı olduğunu belirtmeliyim. Yeni bir yayınevi (Fol Kitap) tarafından şık bir şekilde basılmış. Bazı maddi hatalar (özellikle sayfa üstü bilgilerde) olmakla birlikte rahatsız edici bir sorun yoktu.
Şu an doğru olmadığı bilinen bazı görüşler (eter gibi) bir yana konulursa bilimin (özellikle şu an temel bilimler olarak belirttiğimiz fizik ve matematik ile astronominin) değeri üzerine önemli bir çalışma. Kitap üç kısımdan oluşuyor. İlk iki kısımda matematik ve fizik bilimleri ele alınmış, üçüncü kısım ise Bilimin Nesnel Değeri başlığını taşıyor.
İlk kısımda önce mantık (analiz) ve sezgi arasındaki ilişkiye bakıyor Poincare. Sezgi ile analizin birbirini tamamladığını şöyle belirtiyor: "Kesin bilgi veren tek şey yani mantık, ispatlar için kullandığımız alettir. Sezgi ise icat için kullanılan alettir." Zamanın ölçülmesi bölümünde ise aslında zamanın tam olarak ölçülemeyeceğini, her zaman bir belirsizlik içerdiğini ve ölçüm tarzı olarak kullanışlı olanı seçtiğimizi belirtiyor. Aynı şekilde fizik, mekanik ve astronomide de kuralları doğru oldukları için değil, kullanışlı oldukları (anladığım kadarıyla bir şeyi açıkladığı) için seçtiğimizi ekliyor. Matematik bilimlerini incelediği ilk kısmın üçüncü ve dördüncü kısımları uzay üzerine. Benim pek de ilgimi çekmediği için sadece göz gezdirdim bu bölümlere.
İkinci kısımda önce matematik ile fizik arasındaki ilişkinin önemini vurguluyor. Matematik fiziğe konuşabileceği bir dil verirken (bunu sadece semboller olarak algılamamak lazım, düşünebileceği bir dil vermek, şeyler arasındaki ahengi göstermek olarak anlamak daha doğru olur) fizik de matematiğe problemler vererek matematikçinin yolunu kaybetmesini önler diyor. Matematiğin (analiz) fizik için (veya temel bilimlerin uygulama için diye de düşünebiliriz belki) önemini şöyle vurguluyor Poincare:"İspatlamadan önce keşfetmek! Bütün önemli buluşların bu yoldan yapıldığını hatırlatmama bilmem lüzum var mı? Kesin bir akıl yürütme ile ortaya koyamadığımız ama fiziksel benzerlikler sayesinde sezdiğimiz ne kadar da çok hakikat var." Astronomiden bahsettiği bölümde astronominin insanoğluna verdiği dersleri şöyle özetliyor: Kanunların varlığını öğretmek, kanunlardan kaçış olmadığını göstermek, doğa yasalarının genel özelliklerini göstermek, insana herşeyi kendiyle ilişkilendirmemesi (insan merkezli olmayan bir kainat) gerektiğini göstermek ve büyük sayılardan korkmamak gerektiğini öğretmek. Bu bölümde astrolojiye de ironik bir dille değiniyor:"Aslına bakarsanız astrolojiye olan inancın insanlığa ne kadar faydalı olduğuna inanmak güçtür. Eğer Kepler ile Tycho hayatlarını kazanabilmişse, bunu yıldızların hizalanmalarına dayanan kehanetlerini bazı saf krallara satarak yapmışlardır. Eğer bu hükümdarlar bu derece safdil olmasalardı, belki de biz hâlâ doğanın birtakim kaprislere uyduğuna inanmaya devam edecek ve cehalet içinde yüzüyor olacaktık." :)
Matematiksel fiziğin tarihi, sorunları ve geleceği üzerine görüşlerini aktardığı ikinci kısmın üç, dört ve beşinci bölümlerini hızlıca geçtim. Bu bölümlerden benim ilgimi çeken hususlardan biri kanunun bugüne ait bir olayla yarının olayı arasında değişmez bir bağıntı yani bir diferansiyel denklem olduğunu belirtmesi ve evreni bir makine gibi düşünüyor olmasıydı.
Üçüncü kısımda Eduard Le Roy'un Bergson'dan da etkilenerek öne sürdüğü ve zekanın rolünü küçümseyen anti-entelektüalist felsefeyi eleştirdikten sonra bilimin diğer kurallardan farkını anlatıyor. Bilimin çoğunlukla başarılı olan bir eylem kuralı olmakla birlikte yanlış tahminler de yaptığını söylüyor. Ancak yavaş da olsa bilimin daimi bir ilerleme içinde olduğunu ve yanlışların azalacağını vurguluyor. Bilim ile simyayı ise karşılaştırıyor: "Eğer bilim başarılı olmasaydı bir eylem kuralı hizmetini de göremezdi; o zaman bilimin değeri nereden gelecekti? Onun 'yaşanmış' olmasından yani bilimi sevmemizden ve kendisine inanıyor olmamızdan mı? Simyacıların elinde altın yapmak için tarifler vardı; kendileri bu reçeteleri seviyor, onlara inanıyorlardı. Fakat inancımız daha az coşkulu olsa da bizim tariflerimiz daha iyidir. Zaten inancımızın daha az coşkulu olmasının sebebi tariflerimizin amacına ulaşıyor olmasıdır." Bilimin hedefinin faaliyet olmadığını belirterek asıl amacın bilgi olduğunu ve faaliyetin bir araç olduğunu vurguluyor:"Endüstrinin gelişmesinden mutluluk duyuyorsam, bunun sebebi sadece bu gelişimin bilimin taraftarları lehine kolay bir delil sağlaması değildir; hepsinden öte bilim insanının inancını tazelemesi ve ona engin bir deney sahası sunmasıdır." Bilimsel olgunun kullanışlı bir dile çevrilmiş ham olgudan ibaret olduğunu belirten Poincare bilim insanının olguları keyfi olarak yarattığına ise şöyle karşı çıkıyor:"Bilim insanı olguyu hiç yoktan yaratmaz, onu ham olgudan yapar. Dolayısıyla onu özgürce ve istediği gibi yapamaz. İşçi ne kadar özgür olursa olsun, özgürlüğü çalıştığı materyalin özellikleri ile daima sınırlanmıştır ... Bilim insanının bir olguda yarattığı tek şey, bu olguyu ifade ederken kullandığı dildir."
Bilimin ilerlemesine dair iyimser olan Poincare yaklaşıklık ve eksiklik içeren kanunlarda bir gün yaklaşıklığın tamlığa, olasılığın da kesinliğe yaklaşacağını belirtiyor. Kanunun öncül ile netice arasındaki bağlantı olduğuna tekrar dikkat çekerek bilimin de aslında şeylerin mahiyetine değil şeyler arasındaki ilişkilere odaklandığını belirtiyor. Şeylerin değil şeyler arasındaki bağıntıların nesnel olabileceğini belirterek bilimin bu ilişkileri incelediğini söylüyor.
Kitabın sonundaki bilim için bilim savunması ise belki yazıldığı tarih itibarıyla doğru veya savunulabilir bir düşünce olabilir ama özellikle İkinci Dünya Savaşı ve sonrasında bilimin politikayla olan bağının güçlenmesi Poincare'in düşüncelerini sorgulanabilir hale getiriyor.
"Tolstoy'a göre bilim insanları bu seçimi gelişigüzel yapmaktadır, hâlbuki pratik uygulamaları göz önünde bulundurarak yapsalar daha yerinde olur. Fakat bunun aksine bilim insanlarının bazı olayların ötekilerden daha ilgi çekici olduğuna inanmaları, bu olayların ya eksik kalmış bir ahengi tamamlanması, ya da çok sayıda başka olayları öngörmemizi sağlaması sebebiyledir. Eğer yanılıyorlarsa ve örtük bir postulat olarak kabul ettikleri olguların bu hiyerarşisi boş bir yanılgıysa, ortada bilim için bilim olamaz ve dolayısıyla bilim de olamaz. Bana gelince, ben burada bilim insanlarının haklı olduğu kanısındayım. Hatta yukarıda örnek olarak astronomi olaylarının pratik uygulamalara elverişli olmaları yüzünden değil, hepsinden daha öğretici olmaları yüzünden bu kadar yüksek bir değere sahip olduğunu gösterdim."
Yine de Poincare'in şu düşüncelerine katılmamak mümkün değil: "Medeniyet ancak bilim ve sanat sayesinde bir değere sahip olur. Bilim için bilim düsturunu kimileri hayretle karşılamıştır; hâlbuki bunun en az hayatı hayat için yaşamak kadar değeri vardır, üstelik hayat yalnızca sefaletten ibaret olsa bile. ... bilim için bilim düsturu, mutluluk için mutluluk kadar kıymetlidir. Her edimin bir amacı olmalıdır. Acı çekmeliyiz, didinmeliyiz, oyundaki yerimizin bedelini ödemeliyiz, fakat bütün bunlar görmek içindir veya hiç olmazsa başkalarının bir gün görebilmesi için. ... Bununla beraber zamana inananlar için garip bir çelişki vardır; jeolojik tarih bize gösteriyor ki yaşam iki ölüm ebediliği arasındaki kısa bir maceradır. Bu macerada bile bilinçli düşünce, yalnızca bir an için var olmuştur ve olacaktır. Düşünce, yalnızca uzun bir gecenin ortasında yanan bir ışıktır. Fakat bu ışık her şeydir."
Okuması kolay bir dil kullanıldığını ve çevirinin çok başarılı olduğunu belirtmeliyim. Yeni bir yayınevi (Fol Kitap) tarafından şık bir şekilde basılmış. Bazı maddi hatalar (özellikle sayfa üstü bilgilerde) olmakla birlikte rahatsız edici bir sorun yoktu.
March 8, 2018
Este libro es bastante interesante, se aprecia la visión de la ciencia, lo que es aprender, cómo es que alguien como Poincaré pensaba en todo esto. algo que me parece en particular valioso es que a pesar de ser ensayos donde reflejan lo que muchas personas dedicadas a la ciencia piensan, me parece esto le da un carácter más universal.
Además leerlo es muy divertido, se lee fácil, lo recomiendo mucho.
Además leerlo es muy divertido, se lee fácil, lo recomiendo mucho.
May 4, 2020
Bu kitap hakkında yorum yapamayacağım, çünkü o kadar matematik ve fizik bilmiyorum. Evet, adından bir bilim felsefesi kitabıymış gibi görünse de aslında bir fizik kitabı bu. Çok basit ve herkes anlasın diye yazılmış olabilir ama benim gibi fizik teorisiyle ve bilhassa astrofizikle en son 15 yaşında muhatap olmuş insanlar için hala fazlasıyla ileri düzey.
Bahsetmek istediğim başka bir konu var: Ben bu kitabın ismini ilk kez Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı kitabında duymuştum. O eserde "Bilimin Değeri"nde Poincaré'in Öklid geometrisinin postülatlarını açıkladıktan sonra, bu postülatların uzayı açıklamak için zorunlu olmadığını Lobachevsky geometrisi üzerinden anlattığını belirterek, bilimin ve neye doğru dediğimizin aslında bir tercih meselesi olduğu sonucuna vardığından söz ediyordu. Tuhaf bir şekilde bu bilgi yanlış. Poincaré'in bu anlatılanlardan bahsettiği kitabı "Bilim ve Hipotez", "Bilimin Değeri" değil. Yazarın hata yaptığını sanmıyorum, çevirmen hata yapmış olmalı.
Eğer siz de benim gibi o kitaptan buraya geldiyseniz bu bilgi aklınızda bulunsun. Eğer başka bir yerden geldiyseniz bile yine öncelikle "Bilim ve Hipotez"i okumanızda yarar var çünkü kitap boyunca defaatle belirttiği üzere "Bilim ve Hipotez" bu kitabın öncülü. Benim gibi ortasından başlamak hatasına düşmeyin. Sevgiler.
Bahsetmek istediğim başka bir konu var: Ben bu kitabın ismini ilk kez Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı kitabında duymuştum. O eserde "Bilimin Değeri"nde Poincaré'in Öklid geometrisinin postülatlarını açıkladıktan sonra, bu postülatların uzayı açıklamak için zorunlu olmadığını Lobachevsky geometrisi üzerinden anlattığını belirterek, bilimin ve neye doğru dediğimizin aslında bir tercih meselesi olduğu sonucuna vardığından söz ediyordu. Tuhaf bir şekilde bu bilgi yanlış. Poincaré'in bu anlatılanlardan bahsettiği kitabı "Bilim ve Hipotez", "Bilimin Değeri" değil. Yazarın hata yaptığını sanmıyorum, çevirmen hata yapmış olmalı.
Eğer siz de benim gibi o kitaptan buraya geldiyseniz bu bilgi aklınızda bulunsun. Eğer başka bir yerden geldiyseniz bile yine öncelikle "Bilim ve Hipotez"i okumanızda yarar var çünkü kitap boyunca defaatle belirttiği üzere "Bilim ve Hipotez" bu kitabın öncülü. Benim gibi ortasından başlamak hatasına düşmeyin. Sevgiler.
March 24, 2018
We are in 1905, Poincaré just synthesized the value of science in one stunning sentence "If nature were not beautiful, it would not be worth knowing, and if nature were not worth knowing, life would not be worth living". Priceless! And there is much more. He was following closely the recent developments in both mathematics and physics. Even stating that mechanics was approaching a revolution. Quite right, theory of relativity was published in 1916. He also listed the difficulties of Hilbert-Russell-Whitehead trying to put mathematics on solid foundations. A "fruitless" effort that converged to Gödel's incompleteness theorems in 1931. Astronomy is also discussed. This book is long but Poincaré is sharp and warmth, you may even have goosebumps sometimes.
September 21, 2021
This book is incredibly fascinating both for historical curiosity and for the insight it gives into the mind of a brilliant scientist. For example, Poincaré founded the study of topology, and he describes here in more-or-less plain language exactly what he had in mind when working on the theory.
I am not much for collecting quotes, but I found his statement that: "geologic history shows us that life is only a short episode between two eternities of death, and that, even in this episode, conscious thought has lasted and will last only a moment. Thought is only a gleam in the midst of a long night. But it is this gleam which is everything." rather moving.
I am not much for collecting quotes, but I found his statement that: "geologic history shows us that life is only a short episode between two eternities of death, and that, even in this episode, conscious thought has lasted and will last only a moment. Thought is only a gleam in the midst of a long night. But it is this gleam which is everything." rather moving.
October 6, 2019
Libro de ensayo en que analiza la relación entre la ciencia y la realidad con especial énfasis en las matemáticas y sus abstracciones. Además analiza el estado de la física a finales del Siglo XIX y la crisis que intuye que se va a venir.
Como documento histórico es muy interesante aunque tiene alguna parte bastante arida. No obstante, es muy interesante ver cómo su punto de vista se relaciona con las teorías que vinieron después.
Como libro de divulgación científica esta obviamente desactualizado (tiene más de 100 años) y algunos conceptos que explica están totalmente descartados (es tierno ver su insistencia con el éter).
El libro está en un formato deliciosamente pequeño (parecido a las biblias de mano de las películas) y eso siempre suma. Además tiene una foto en portada que es la quintaesencia del señor científico del siglo XIX.
Por último, es el primer libro que saco de la biblioteca pública en años. Id a vuestras bibliotecas que son lugares mágicos.
Como documento histórico es muy interesante aunque tiene alguna parte bastante arida. No obstante, es muy interesante ver cómo su punto de vista se relaciona con las teorías que vinieron después.
Como libro de divulgación científica esta obviamente desactualizado (tiene más de 100 años) y algunos conceptos que explica están totalmente descartados (es tierno ver su insistencia con el éter).
El libro está en un formato deliciosamente pequeño (parecido a las biblias de mano de las películas) y eso siempre suma. Además tiene una foto en portada que es la quintaesencia del señor científico del siglo XIX.
Por último, es el primer libro que saco de la biblioteca pública en años. Id a vuestras bibliotecas que son lugares mágicos.
January 10, 2020
"We must suffer, we must work, we must pay for our place at the game, but this is for seeing's sake; or at the very least that others may one day see."
January 12, 2023
vraiment gros coup de coeur ! problématiques super intéressantes, mélange philo et science dans un style très poétique.
je recommande surtout les 2 derniers chapitres :P
je recommande surtout les 2 derniers chapitres :P
November 25, 2023
o começo é insuportável mas fica MUITO MUITO bom depois da página 100 (minha edição tem 173 páginas)
October 18, 2017
Poincare in the characteristic style of French philosophers of the late 19th century, deals with questions ranging from does the scientist create science, the relation of laws and principles, the nuances of an objective reality, the permanence of physical laws amongst other things. He keeps the prose toned up with rigor trying to project a strong & concrete opinion, devoid of equivocation and over-generality as would be the norm for most books on the value of science.
"Thought is only a gleam in the midst of a long night.
But it is this gleam which is everything."
"Thought is only a gleam in the midst of a long night.
But it is this gleam which is everything."
Read
August 24, 2021Do not really know how to rate it as I skipped a few chapters. Was definitely not an easy read. I enjoyed many pages reading about Poincaré‘s thoughts on mathematical and physical stuff and getting to know his way of thinking and reasoning. But I would not regard it as one of my favourite books this year.
January 10, 2016
O pensamento não é mais que um clarão em meio a uma longa noite.
Mas esse clarão é tudo.
Mas esse clarão é tudo.
Read
November 18, 2019« L'Astronomie est utile, parce qu'elle nous élève au-dessus de nous-mêmes ; elle est utile, parce qu'elle est grande ; elle est utile, parce qu'elle est belle. Elle qui nous montre combien l'homme est petit par le corps et combien il est grand par l'esprit, puisque cette immensité éclatante où son corps n'est qu'un point obscure, son intelligence peut l'embrasser tout entière et en goûter la silencieuse harmonie. Nous atteignons ainsi à la conscience de notre force, et c'est là ce que nous ne saurions acheter trop cher, parce que cette conscience nous rend plus forts. »
March 21, 2024
I discussed the three books in this collection in three episodes of my podcast. If you are interested in listening to them you can check them out here:
Science And Hypothesis
https://www.buzzsprout.com/2132180/14...
The Value Of Science
https://www.buzzsprout.com/2132180/14...
Science And Method
https://www.buzzsprout.com/2132180/14...
Science And Hypothesis
https://www.buzzsprout.com/2132180/14...
The Value Of Science
https://www.buzzsprout.com/2132180/14...
Science And Method
https://www.buzzsprout.com/2132180/14...
February 6, 2018
I read a selection for Statz Books. At the moment I plan to do another read before the meeting tomorrow night.
May 24, 2008
Impulse acquisition at Borders, 2008-04-08; contains Science and Hypothesis (1903), The Value of Science (1905) and Science and Method (1908).
A solid read, but dry, oh so very dry! While the exposition is illustrious, a masterful treatment by one of the last great polymaths, swaddled in Parisian eloquence and more gratuitous use of the word "rigour" than I'd known or hoped possible (my favorite: "In all rigour", as in "In all honesty" or "To cut to the chase", a definite addition to the vox dank), it was all written about a semilustrum too early. Poincaré would of course lead the charge on special relativity, and there's sections in here (especially following the early sections on spacetime, which read like a perverse Six Aborted Pieces of Feynman) where you're held captive, waiting for the Lorentz transform to pop out and do its dirty work...then the Modern Science Library's selection of essays pinches off the corpus spongiosum. For $27 at Border's, I expect more than a Unit-pinching.
A solid read, but dry, oh so very dry! While the exposition is illustrious, a masterful treatment by one of the last great polymaths, swaddled in Parisian eloquence and more gratuitous use of the word "rigour" than I'd known or hoped possible (my favorite: "In all rigour", as in "In all honesty" or "To cut to the chase", a definite addition to the vox dank), it was all written about a semilustrum too early. Poincaré would of course lead the charge on special relativity, and there's sections in here (especially following the early sections on spacetime, which read like a perverse Six Aborted Pieces of Feynman) where you're held captive, waiting for the Lorentz transform to pop out and do its dirty work...then the Modern Science Library's selection of essays pinches off the corpus spongiosum. For $27 at Border's, I expect more than a Unit-pinching.
November 9, 2018
Et alors, avertis par cet exemple, nous avons mieux regardé notre petit monde terrestre et, sous le désordre apparent, là aussi nous avons retrouvé l'harmonie que l'étude du ciel nous avait fait connaître. Lui aussi est régulier, lui aussi obéit à des lois immuables, mais elles sont plus compliquées, en conflit apparent les unes avec les autres, et un oeil qui n'aurait pas été accoutumé à d'autres spectacles, n'y aurait vu que le chaos et le règne du hasard ou du caprice. Si nous n'avions pas connu les astres, quelques esprits hardis auraient peut-être cherché à prévoir les phénomènes physiques ; mais leurs insuccès auraient été fréquents et ils n'auraient excité que la risée du vulgaire
Written in very clear language. An interesting look at the state of the sciences in the 1900s, and a defense of science for both its practical and aesthetic reasons.
Full notes: http://maxjmartin.com/book-notes/la-v...
Written in very clear language. An interesting look at the state of the sciences in the 1900s, and a defense of science for both its practical and aesthetic reasons.
Full notes: http://maxjmartin.com/book-notes/la-v...
March 11, 2011
Amazing insights into the philosophy of science, mathematical reasoning, and creativity.
January 2, 2014
Maybe the best book I read yet.
March 19, 2015
Perfect!
September 24, 2022
Livre à relire, j'ai absolument pas tout saisi et mon manque de connaissance du contexte historique obscurcit certains passages
Displaying 1 - 21 of 21 reviews