What do you think?
Rate this book
Commandant
Er doen allerlei verhalen de ronde over onderzeebootcommandant Salvatore Todaro. Hij is een magiër, een fakir, een hypnotiseur die nooit voor de bemanningsleden van de Cappellini blijft hun commandant, sinds een eerdere verwonding gevangen in een ijzeren korset, een enigma. Omgekeerd hebben Todaro's bemanningsleden voor hem geen koraalvisser-monteur Stumpo, die alles weet over vrouwtjesoctopussen, luitenant Stiepovich, onafscheidelijk van zijn viool, kok Giggino, die in extase raakt door nieuwe mogelijkheden met aardappels... Door hun ogen vertelt Sandro Veronesi het verhaal van het leven aan boord van een onderzeeboot in de Tweede de monotonie, het ruimtegebrek, de spanning tijdens een plotselinge aanval en de beslissing over leven of dood van vriend én vijand die Todaro moet nemen als hij een onbekend Belgisch koopvaardijschip tot zinken brengt.
Sandro Veronesi en Edoardo De Angelis houden ons in dit waargebeurde heldenepos een spiegel voor. Welke wetten gelden als het erop die van de oorlog, die van de zee of die van de menselijkheid?
Sandro Veronesi (1959) is een van de grootste Italiaanse schrijvers van zijn generatie. Maar liefst tweemaal won hij de Premio Strega, de belangrijkste literaire prijs van het jaar van Italië, voor zijn romans Kalme chaos en De kolibrie.
Edoardo De Angelis (1978) is een Italiaanse filmregisseur en scenarioschrijver.
Sandro Veronesi en Edoardo De Angelis schreven samen het scenario voor de film Comandante, die door De Angelis wordt verfilmd. De kapitein van het Belgische schip wordt gespeeld door Johan Heldenbergh, bekend van de verfilming van De helaasheid der dingen.
'Hoewel het verhaal zich afspeelt ten tijde van de Tweede Wereldoorlog is deze krachtige getuigenis van de seculiere, humane en onontkoombare plicht van elk individu om zijn medemens te redden op volle zee bijzonder actueel. Veronesi toont wederom aan dat de ware kracht van proza wordt ontketend door alle registers zorgvuldig op elkaar af te stemmen; een scherp geslepen mes snijdt goed, maar een te scherp mes breekt af.'
Roberto Saviano, Corriere della Sera
Over De
'Een rijke en intrigerende roman van een schrijver die alles heeft gegeven wat hij in zich had.'
Het Parool
'Als romanschrijver lijkt Veronesi steeds tijdlozer te worden. In Italië wordt hij al vergeleken met Beckett en Tolstoj.'
Humo
Sandro Veronesi en Edoardo De Angelis houden ons in dit waargebeurde heldenepos een spiegel voor. Welke wetten gelden als het erop die van de oorlog, die van de zee of die van de menselijkheid?
Sandro Veronesi (1959) is een van de grootste Italiaanse schrijvers van zijn generatie. Maar liefst tweemaal won hij de Premio Strega, de belangrijkste literaire prijs van het jaar van Italië, voor zijn romans Kalme chaos en De kolibrie.
Edoardo De Angelis (1978) is een Italiaanse filmregisseur en scenarioschrijver.
Sandro Veronesi en Edoardo De Angelis schreven samen het scenario voor de film Comandante, die door De Angelis wordt verfilmd. De kapitein van het Belgische schip wordt gespeeld door Johan Heldenbergh, bekend van de verfilming van De helaasheid der dingen.
'Hoewel het verhaal zich afspeelt ten tijde van de Tweede Wereldoorlog is deze krachtige getuigenis van de seculiere, humane en onontkoombare plicht van elk individu om zijn medemens te redden op volle zee bijzonder actueel. Veronesi toont wederom aan dat de ware kracht van proza wordt ontketend door alle registers zorgvuldig op elkaar af te stemmen; een scherp geslepen mes snijdt goed, maar een te scherp mes breekt af.'
Roberto Saviano, Corriere della Sera
Over De
'Een rijke en intrigerende roman van een schrijver die alles heeft gegeven wat hij in zich had.'
Het Parool
'Als romanschrijver lijkt Veronesi steeds tijdlozer te worden. In Italië wordt hij al vergeleken met Beckett en Tolstoj.'
Humo
150 pages, Kindle Edition
First published January 1, 2023
18 people are currently reading
627 people want to read
About the author
Sandro Veronesi
65 books409 followersSandro Veronesi, born in Florence, Tuscany in 1959, is an Italian novelist, essayist, and journalist. After earning a degree in architecture at the University of Florence, he opted for a writing career in his mid to late twenties. Veronesi published his first book at the age of 25, a collection of poetry (Il resto del cielo, 1984) that has remained his only venture into verse writing. What has followed since includes five novels, three books of essays, one theatrical piece, numerous introductions to novels and collections of essays, interviews, screenplay, and television programs.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 117 reviews
Read
August 9, 2023Pareltje. Aanrader. Sandro Veronesi is de Italiaanse auteur van wereldberoemde romans als Kalme chaos en De kolibrie. Zijn nieuwe boek schreef hij samen met filmregisseur Edoardo De Angelis. Commandant is een schitterend heldenverhaal over een kapitein op een Italiaanse onderzeeër die tijdens de tweede wereldoorlog een Belgisch koopvaardijschip vernietigt en tegelijk de bemanning redt, tegen alle bevelen van zijn oversten in. Spannend, ontroerend en geweldig geschreven: deze roman leest als een trein.
Commandant heeft bovendien een sterk politieke laag: Veronesi schreef het boek vanuit zijn woede over de onmenselijke behandeling van bootvluchtelingen die Europa proberen te bereiken, en die bewust achtergelaten worden om te sterven op zee. Dit verhaal dient als een tegengewicht: de heldhaftige kapitein die zelfs zijn vijanden redt. Lees zeker ook de inleiding van het boek: de ontstaansgeschiedenis van de roman is al even ongelooflijk als de roman zelf.
De film Comandante is te zien als openingsfilm op het Filmfestival van Venetië.
Ik sprak met Sandro Veronesi voor aflevering 200 van de podcast drie boeken.
https://wimoosterlinck.wpcomstaging.c...
Commandant heeft bovendien een sterk politieke laag: Veronesi schreef het boek vanuit zijn woede over de onmenselijke behandeling van bootvluchtelingen die Europa proberen te bereiken, en die bewust achtergelaten worden om te sterven op zee. Dit verhaal dient als een tegengewicht: de heldhaftige kapitein die zelfs zijn vijanden redt. Lees zeker ook de inleiding van het boek: de ontstaansgeschiedenis van de roman is al even ongelooflijk als de roman zelf.
De film Comandante is te zien als openingsfilm op het Filmfestival van Venetië.
Ik sprak met Sandro Veronesi voor aflevering 200 van de podcast drie boeken.
https://wimoosterlinck.wpcomstaging.c...
September 4, 2023
”[…] ordino a tutto il convoglio di allargarsi sì per lasciar passare questo pazzo che mi parla la lingua dei pazzi e di suonare le sirene sì mentre passa per salutarlo sì perché oggi sono pazzo anch’io sì è la guerra è sospesa sì e il suo sommergibile è sacro, sì.
Cease fire.
Si narra della storia del sottomarino Cappellini e del suo Comandante Salvatore Todaro che durante la Seconda Guerra Mondiale trasse in salvo l’equipaggio di un mercantile belga (ancora neutrale, ma che trasportava pezzi di ricambio per le navi inglesi) che aveva appena affondato, ma si legge in controluce il dovere che dovrebbe spingere (obbligare) gli uomini di mare a soccorrere i naufraghi, qualunque siano le loro nazionalità, le motivazioni o le intenzioni che li hanno spinti a solcarlo.
Bello davvero, e colpisce come i sentimenti che allora spinsero quest’uomo, convintamente in guerra, a veder ridimensionato il suo gesto e a interpretarlo con il senno di oggi.
Che si trattasse del film di Edoardo De Angelis con Pierfrancesco Favino (che ha aperto la Mostra del Cinema di Venezia) l’ho scoperto solo in questi giorni e dopo aver scelto di leggerlo grazie a un bel commento qui su Goodreads.
Anche quattro stelle e mezza.
[edit] Piccola integrazione alle poche righe scritte ieri, che però mi sembra necessaria per chi vorrà leggere questo testo, per dire che la storia viene narrata dando voce in ogni capitolo a un personaggio diverso, alcuni dei quali si esprimono in dialetto - veneziano, sardo, siciliano, napoletano - che a me è parso in ogni caso non pregiudicare la comprensione del testo anche laddove qualche inevitabile difficoltà l’ho incontrata, e che per certi versi potrebbe, per quanto ricavato (e non viceversa, sembrerebbe) dal film omonimo, sembrare teatrale.
Infine, in prefazione Sandro Veronesi racconta com’è nato il progetto #Corpi, che ha coinvolto altri scrittori e intellettuali, volto a tutelare e a salvare i naufraghi del Mediterraneo.
Cease fire.
Si narra della storia del sottomarino Cappellini e del suo Comandante Salvatore Todaro che durante la Seconda Guerra Mondiale trasse in salvo l’equipaggio di un mercantile belga (ancora neutrale, ma che trasportava pezzi di ricambio per le navi inglesi) che aveva appena affondato, ma si legge in controluce il dovere che dovrebbe spingere (obbligare) gli uomini di mare a soccorrere i naufraghi, qualunque siano le loro nazionalità, le motivazioni o le intenzioni che li hanno spinti a solcarlo.
Bello davvero, e colpisce come i sentimenti che allora spinsero quest’uomo, convintamente in guerra, a veder ridimensionato il suo gesto e a interpretarlo con il senno di oggi.
Che si trattasse del film di Edoardo De Angelis con Pierfrancesco Favino (che ha aperto la Mostra del Cinema di Venezia) l’ho scoperto solo in questi giorni e dopo aver scelto di leggerlo grazie a un bel commento qui su Goodreads.
Anche quattro stelle e mezza.
[edit] Piccola integrazione alle poche righe scritte ieri, che però mi sembra necessaria per chi vorrà leggere questo testo, per dire che la storia viene narrata dando voce in ogni capitolo a un personaggio diverso, alcuni dei quali si esprimono in dialetto - veneziano, sardo, siciliano, napoletano - che a me è parso in ogni caso non pregiudicare la comprensione del testo anche laddove qualche inevitabile difficoltà l’ho incontrata, e che per certi versi potrebbe, per quanto ricavato (e non viceversa, sembrerebbe) dal film omonimo, sembrare teatrale.
Infine, in prefazione Sandro Veronesi racconta com’è nato il progetto #Corpi, che ha coinvolto altri scrittori e intellettuali, volto a tutelare e a salvare i naufraghi del Mediterraneo.
Read
May 20, 2025que breu, que bell, que colpidor
October 7, 2024
“Son náufragos, Rina. Hombres vencidos que nadan con las pocas fuerzas que les quedan hacia el negro submarino que acaba de dejarlos en ese estado” ~ Comandante de Edoardo De Angelis y Sandro Veronesi.
Traducción: Juan Manuel Salmerón Arjona.
Comandante es un recuerdo de la historia pero sobre todo un recuerdo de la humanidad que se nos presupone. La historia, basada en hechos reales, surgió de la necesidad de poner en valor la solidaridad de la gente del mar. Los autores, abrumados por la falta de humanidad de buena parte de la población ante los continuos hundimientos en el Mediterráneo de cayucos con inmigrantes que escapan de las guerras y del hambre en África, decidieron plasmar la solidaridad de uno de sus históricos comandantes, Salvatore Todano, durante la Segunda Guerra Mundial.
Todano era comandante en un submarino, el Cappellini, cuando este hundió una embarcación belga, el Kabalo. Tras el hundimiento, Todano se tuvo que enfrentar a una disyuntiva: si salvar a los supervivientes como marca la Ley del Mar o aplicar la norma de Dönitz que establece que en tiempos de guerra, los supervivientes serán considerados enemigos, con lo cual solidaridad cero.
Salvatore Todano prefirió comportarse como un marino y no como un militar y salvar a los supervivientes del buque belga, aun sospechando que no eran neutrales y que estaban trabajando para el enemigo.
Una maravillosa historia que se lee en una tarde y que recomiendo leer porque el trasfondo y la memoria de Todano se lo merece. De la misma manera os recomiendo, una vez más, el documental “Malta Radio” de Manuel Menchón.
Traducción: Juan Manuel Salmerón Arjona.
Comandante es un recuerdo de la historia pero sobre todo un recuerdo de la humanidad que se nos presupone. La historia, basada en hechos reales, surgió de la necesidad de poner en valor la solidaridad de la gente del mar. Los autores, abrumados por la falta de humanidad de buena parte de la población ante los continuos hundimientos en el Mediterráneo de cayucos con inmigrantes que escapan de las guerras y del hambre en África, decidieron plasmar la solidaridad de uno de sus históricos comandantes, Salvatore Todano, durante la Segunda Guerra Mundial.
Todano era comandante en un submarino, el Cappellini, cuando este hundió una embarcación belga, el Kabalo. Tras el hundimiento, Todano se tuvo que enfrentar a una disyuntiva: si salvar a los supervivientes como marca la Ley del Mar o aplicar la norma de Dönitz que establece que en tiempos de guerra, los supervivientes serán considerados enemigos, con lo cual solidaridad cero.
Salvatore Todano prefirió comportarse como un marino y no como un militar y salvar a los supervivientes del buque belga, aun sospechando que no eran neutrales y que estaban trabajando para el enemigo.
Una maravillosa historia que se lee en una tarde y que recomiendo leer porque el trasfondo y la memoria de Todano se lo merece. De la misma manera os recomiendo, una vez más, el documental “Malta Radio” de Manuel Menchón.
May 9, 2023
1940, il comandante Todaro e i suoi uomini partono per la guerra sul sommergibile Cappellini e arrivati nelle fredde acque oceaniche aldilà di Gibilterra si scontrano con un mercantile nemico. Lo affonderanno vincendo lo scontro, ma il Comandante dovrà prendere una decisione contro le leggi vigenti, una decisione per niente popolare tra l'equipaggio e potenzialmente mortale.
Non ci metterà che un attimo però a scegliere cosa fare perché la legge del mare vale sopra tutte e un naufrago, pur nemico, resta un uomo da salvare.
"C'è un eroismo barbaro e ce n'è un altro davanti al quale l'anima si mette a piangere: il soldato che vince non è mai così grande come quando si inchina davanti al soldato vinto. Oggi noi e i nostri nemici, insieme, ci siamo salvati."
Sembra un pezzo di teatro questo racconto, tante voci che si alternano nel raccontare, ognuna dal suo punto di vista e con forte caratterizzazione, una vicenda di umanità.
Non conoscevo questo episodio e questo eroe italiano dell'ultima Grande Guerra, bisogna essere fieri di persone così, soprattutto oggi, in questo mondo assurdo in cui una persona che sta annegando e chiede aiuto è trattata da appestata e aiutata ad annegare più velocemente.
Non ci metterà che un attimo però a scegliere cosa fare perché la legge del mare vale sopra tutte e un naufrago, pur nemico, resta un uomo da salvare.
"C'è un eroismo barbaro e ce n'è un altro davanti al quale l'anima si mette a piangere: il soldato che vince non è mai così grande come quando si inchina davanti al soldato vinto. Oggi noi e i nostri nemici, insieme, ci siamo salvati."
Sembra un pezzo di teatro questo racconto, tante voci che si alternano nel raccontare, ognuna dal suo punto di vista e con forte caratterizzazione, una vicenda di umanità.
Non conoscevo questo episodio e questo eroe italiano dell'ultima Grande Guerra, bisogna essere fieri di persone così, soprattutto oggi, in questo mondo assurdo in cui una persona che sta annegando e chiede aiuto è trattata da appestata e aiutata ad annegare più velocemente.
October 4, 2023
Ode aan Salvatore, met een ode aan de Belgische friet erbovenop :-)
September 24, 2024
Amb tota la sinceritat he de dir que mai hagués imaginat que acabaria connectant tant amb aquesta lectura, no per res, simplement ignorància, desconeixement gairebé absolut de l'obra. Però, oh, quin gran plaer la sorpresa, quan topes amb un text tan bell i amb un missatge tan necessari com aquest.
A «Comandant» ens trobem amb la història real de Salvatore Todaro, comandant del submarí Cappellini. Viatgem fins a 1940, en un context de guerra, quan la tripulació del submarí es troba amb un vaixell enemic. Todaro fa el que ha de fer, enfonsar-lo, però contravenint els estrictes protocols militars, i fent prevaldre la llei del mar, decideix rescatar els supervivents. El comandant haurà de fer front a tots aquells que el titllaran de subversiu, però la seua humanitat i sentit de justícia seran inviolables.
La novel·la, com deia, té un missatge molt potent: fer prevaldre els valors humanitaris enmig de la deshumanització de la guerra. Una obra commovedora escrita amb una prosa directa, sensible i molt visual, amb ritme i tensió narrativa constant que la fa addictiva des de l'inici.
Convé destacar el treball d'orfebreria lingüística en la traducció al català del #PauVidal, que ha sabut traslladar l'essència del text original amb les diverses llengües itàliques parlades pels mariners del Cappellini, portant-les a les diferents parles del català. Una meravella.
A «Comandant» ens trobem amb la història real de Salvatore Todaro, comandant del submarí Cappellini. Viatgem fins a 1940, en un context de guerra, quan la tripulació del submarí es troba amb un vaixell enemic. Todaro fa el que ha de fer, enfonsar-lo, però contravenint els estrictes protocols militars, i fent prevaldre la llei del mar, decideix rescatar els supervivents. El comandant haurà de fer front a tots aquells que el titllaran de subversiu, però la seua humanitat i sentit de justícia seran inviolables.
La novel·la, com deia, té un missatge molt potent: fer prevaldre els valors humanitaris enmig de la deshumanització de la guerra. Una obra commovedora escrita amb una prosa directa, sensible i molt visual, amb ritme i tensió narrativa constant que la fa addictiva des de l'inici.
Convé destacar el treball d'orfebreria lingüística en la traducció al català del #PauVidal, que ha sabut traslladar l'essència del text original amb les diverses llengües itàliques parlades pels mariners del Cappellini, portant-les a les diferents parles del català. Una meravella.
«Jo ja torno a estar preparat del tot per disparar i enviar al fons del mar qualsevol enemic que ensopegui i per tornar a fer-me invulnerable quan els salvi la vida.
A la mar sempre s'ha fet així, i així es farà.
I els qui no ho facin seran maleïts.»
January 26, 2023
Lettura che mi ha lasciata titubante inizialmente, sembra più un copione di un film che una narrativa, ma andando avanti il Comandante Todaro protagonista ti rapisce incredibilmente l'anima; è un libro che riesce in poche pagine a raccontare tantissime sfaccettature di umanità.
September 27, 2023
Mooi, ontroerend, te meer daar het op een historische gebeurtenis gebaseerd is. Benieuwd naar de verfilming!
August 20, 2023
Fantastisch.
In het midden van een opdracht in volle oorlog legt Commandant Salvatore Todaro even het spel stil en redt tegen alle regels en bevelen in, de bemanning van een Belgisch koopvaardijschip dat hij net tot zinken bracht met zijn duikboot.
Zoals vroeger op de speelplaats: "Deux". "Twee". "Telt niet".
Maar dan in 't echt. Tijdens WO2, op de Atlantische Oceaan, met een duikboot.
Hij doet hetzelfde - "deux" "effe twee" - wanneer hij door een vijandelijke vuurlijn wil geraken. En slaagt daar ook in !
Zeker lezen.
We zouden allemaal regelmatig eens "deux" "twee" moeten roepen. Het zou de mens kunnen redden van zijn eigen zotternij.
In het midden van een opdracht in volle oorlog legt Commandant Salvatore Todaro even het spel stil en redt tegen alle regels en bevelen in, de bemanning van een Belgisch koopvaardijschip dat hij net tot zinken bracht met zijn duikboot.
Zoals vroeger op de speelplaats: "Deux". "Twee". "Telt niet".
Maar dan in 't echt. Tijdens WO2, op de Atlantische Oceaan, met een duikboot.
Hij doet hetzelfde - "deux" "effe twee" - wanneer hij door een vijandelijke vuurlijn wil geraken. En slaagt daar ook in !
Zeker lezen.
We zouden allemaal regelmatig eens "deux" "twee" moeten roepen. Het zou de mens kunnen redden van zijn eigen zotternij.
March 6, 2023
I naufraghi in tempo di guerra.
Riuscita iniziativa editoriale dei due autori anche se la lettura a più voci dialettali non sempre scorre.
Riuscita iniziativa editoriale dei due autori anche se la lettura a più voci dialettali non sempre scorre.
January 4, 2025
4,75/5. Quin llibre! Curt, però intens a més no poder, és d'aquelles històries que no et permeten parar de llegir i un cop has acabat et provoquen tristesa perquè s'ha acabat i alegria del que has après amb elles.
Si hagués de triar una paraula per descriure el llibre no tinc cap dubte que seria "emotiu". És emotiu el pròleg, on Sandro Veronesi explica com es va originar la novel·la, i són emotius cada un dels capítols que comprenen el llibre. En cap moment entra en detalls macabres, però s'aconsegueix expressar moltíssim en poques paraules (especialment emotives les pèrdues de soldats).
Tant de bo la història del comandant Salvatore Todaro fos mundialment famosa i tots aprenguéssim de la seves decisions.
Si hagués de triar una paraula per descriure el llibre no tinc cap dubte que seria "emotiu". És emotiu el pròleg, on Sandro Veronesi explica com es va originar la novel·la, i són emotius cada un dels capítols que comprenen el llibre. En cap moment entra en detalls macabres, però s'aconsegueix expressar moltíssim en poques paraules (especialment emotives les pèrdues de soldats).
Tant de bo la història del comandant Salvatore Todaro fos mundialment famosa i tots aprenguéssim de la seves decisions.
August 30, 2024
4.5
Straordinario racconto corale di cui consiglio caldamente l'ascolto, per dar giusta voce ai soldati nonché marinai (ma soprattutto Uomini) del sommergibile Cappellini, così come al suo integerrimo e magnanimo Capitano e ad altri cruciali personaggi.
Una breve ma intensissima ed appassionante storia di profonda umanità.
Divorato!
Straordinario racconto corale di cui consiglio caldamente l'ascolto, per dar giusta voce ai soldati nonché marinai (ma soprattutto Uomini) del sommergibile Cappellini, così come al suo integerrimo e magnanimo Capitano e ad altri cruciali personaggi.
Una breve ma intensissima ed appassionante storia di profonda umanità.
Divorato!
October 25, 2025
Relato breve sobre un momento concreto de la segunda guerra mundial, más una crónica que una novela, pero muy bien llevado, y con buenas reflexiones, me ha gustado.
Las guerras del mar son más complejas, es un mundo que me llama la atención, es todo más complejo y enclaustrado, cumples las órdenes, pero un marino, se rige por las leyes del mar, por mucho que estés en guerra, las leyes del mar o las órdenes del ejército, que prevalece.
recomendable.
Las guerras del mar son más complejas, es un mundo que me llama la atención, es todo más complejo y enclaustrado, cumples las órdenes, pero un marino, se rige por las leyes del mar, por mucho que estés en guerra, las leyes del mar o las órdenes del ejército, que prevalece.
recomendable.
September 6, 2023
Het leven aan boord van een duikbuit in de Tweede Wereldoorlog was geen ponykamp. Het is er benauwd, saai, donker, het ruikt er naar bezwete mannenlijven, het is eten is slecht en er is nul privacy. Menig soldaat zou er kierewiet van worden. Bovendien zijn de overlevingskansen van de bemanning van onderzeeërs in oorlogstijd miniem. Veronesi beschrijft de drukkende sfeer aan boord erg geloofwaardig via wisselende perspectieven van de bemanningsleden. Held van het verhaal is commandant Todaro die de overlevenden van een schip dat hij tot zinken bracht aan boord neemt. Hij lapt daarmee de orders van zijn Duitse superieuren aan zijn laars. Mooi pleidooi voor menselijkheid!
De passages van de kok Giggino zijn geweldig. Van zijn opsommingen van Italiaanse gerechten krijg je het water in de mond. Het stuk over frietjes is geniaal! Maar niet alles leest zo vlot. Af en toe moest ik een pagina tot drie keer toe herlezen omdat Veronesi en De Angelis mij kwijt waren.
De passages van de kok Giggino zijn geweldig. Van zijn opsommingen van Italiaanse gerechten krijg je het water in de mond. Het stuk over frietjes is geniaal! Maar niet alles leest zo vlot. Af en toe moest ik een pagina tot drie keer toe herlezen omdat Veronesi en De Angelis mij kwijt waren.
August 17, 2024
Un llibre molt fàcil de llegir i amb bon ritme. En un moment com l’actual, parlar de la guerra i la humanitat és més que necessari, i aquest text és una «excusa» perfecta. Lectura molt recomanable, per exemple, per unes vacances.
Menció especial a l’esforç i cura de la traducció al català, a càrrec de Pau Vidal. El llibre original compta amb diverses llengües d’Itàlia i ell ha optat per agafar trets dialectals catalans per diferenciar-les. M’ha semblat una proposta interessant que ha visibilitzat aquest fet sense entorpir la lectura.
«jo també deixo d'estar en guerra perquè la guerra no la pots pas fer tot sol» (p. 159)
Menció especial a l’esforç i cura de la traducció al català, a càrrec de Pau Vidal. El llibre original compta amb diverses llengües d’Itàlia i ell ha optat per agafar trets dialectals catalans per diferenciar-les. M’ha semblat una proposta interessant que ha visibilitzat aquest fet sense entorpir la lectura.
«jo també deixo d'estar en guerra perquè la guerra no la pots pas fer tot sol» (p. 159)
December 18, 2023
Prachtig, vond ik dit boek. Zeker vier sterren, alleen al om de lijst met aardappelgerechten die de kok kan bereiden (maar frites, daar had hij nog nooit van gehoord 😳). Dit was een heel grappige passage, maar andere zijn heel droevig, en ingrijpend beschreven. Mooie boodschap ook.
Enne, mooie vertaling!
Enne, mooie vertaling!
February 10, 2023
Comandante è un libro che non parla semplicemente della seconda guerra mondiale (consigliata la lettura in questi giorni), parla bensì della fatica e della sofferenza che subirono in quegli anni i sommergibilisti, facendoci riflettere su come, durante una guerra, qualsiasi persona soffra e ne paghi le conseguenze. La vita all'interno del sommergibile è raccontata alla perfezione, ogni capitolo è raccontato dal punto di vista di ogni personaggio, immergendo il lettore all'interno della nave; alcuni personaggi sono ben approfonditi, come il comandanre Salvatore Todaro, altri, che appaiono più sporadicamente, hanno meno sfumature, ma vivono comunque di vita propria. Il libro si divora più per la scrittura magistrale dell'autore che per la trama nella prima parte: essa si riprende bene nel finale, ma all'inizio parte lentamente: chi cerca un libro con una trama avvincente, sicuramente non la troverà in questo libro, poiché i fatti narrati in queste poche pagine sono sostanzialmente quelli deecritti nella quarta di copertina, senza molti colpi di scena; chi cerca invece un bel libro che immerga il lettore nel mondo dei sommergibilisti, che faccia riflettere ed emozionare, corra in libreria e compri subito questo libro (nota dolente: il prezzo mi pare un po' elevato). Libro, come già detto, ricco di significati, dalla lotta contro la xenofobia, al lato umano che cerca di prevalere in un momento così difficile come la guerra, alla sofferenza che tocca chiunque durante i conflitti... da leggere!
June 3, 2024
Este libro tiene la intención de remover conciencias con respecto a los náufragos q llegan del continente vecino. Nos acerca a la vida de un héroe,el comandante Todaro. Es una historia real, narrada de manera dinámica e interesante.Engancha y se lee de una sentada.Recomendable.
Comparto frases:
“ Y el mar tiene sus leyes , como las tiene el ser humano, esté o no esté en guerra.”
“ Los hombres buscan la felicidad como los borrachos su casa , saben que está en alguna parte , pero no la encuentran.”
“El soldado que vence nunca es tan grande como cuando se inclina ante el soldado vencido .”
“ La adrenalina es el mejor antídoto contra el miedo a la muerte.”
“”El Atlántico es más caprichoso que una viuda y es verdad. En media hora pasa de la tormenta a la bonanza.”
“Los burros me encantan,me gustan más q los seres humanos,son los animales más hermosos del mundo. Me gustan porq son pacientes, humildes,y tienen mucha cabeza,si son inteligentes(..)Los quiero más q a los hombres, pero,mira por donde,aquí estoy jugándome la vida por los hombres”
“Lo espectacular de un combate que se libra en el mar es ver cómo, en unos segundos, unos chavales que se pelean a toallazos se convierten , de pronto, en una máquina de matar .”
“ En el futuro habrá máquinas inteligentes que nos aconsejarán y conjurarán nuestros miedos, y ese futuro no está lejos , está ahí, al otro lado de ese barco que arde , detrás de ese horizonte negro, llegará en cuanto dejemos de matarnos y hallemos la manera de convivir en paz. “
Comparto frases:
“ Y el mar tiene sus leyes , como las tiene el ser humano, esté o no esté en guerra.”
“ Los hombres buscan la felicidad como los borrachos su casa , saben que está en alguna parte , pero no la encuentran.”
“El soldado que vence nunca es tan grande como cuando se inclina ante el soldado vencido .”
“ La adrenalina es el mejor antídoto contra el miedo a la muerte.”
“”El Atlántico es más caprichoso que una viuda y es verdad. En media hora pasa de la tormenta a la bonanza.”
“Los burros me encantan,me gustan más q los seres humanos,son los animales más hermosos del mundo. Me gustan porq son pacientes, humildes,y tienen mucha cabeza,si son inteligentes(..)Los quiero más q a los hombres, pero,mira por donde,aquí estoy jugándome la vida por los hombres”
“Lo espectacular de un combate que se libra en el mar es ver cómo, en unos segundos, unos chavales que se pelean a toallazos se convierten , de pronto, en una máquina de matar .”
“ En el futuro habrá máquinas inteligentes que nos aconsejarán y conjurarán nuestros miedos, y ese futuro no está lejos , está ahí, al otro lado de ese barco que arde , detrás de ese horizonte negro, llegará en cuanto dejemos de matarnos y hallemos la manera de convivir en paz. “
May 9, 2023
Bello, bello, bello! Conoscendo le vicende della guerra dell'Atlantico l'ho trovato davvero accurato, rispettoso della storia e dei personaggi che l'hanno fatta. Ho trovato pertinente anche l'espediente narrativo dei capitoli lasciati alle voci dei vari marinai, a rendere più veritiera tutta la vicenda. Potrebbe risultare un po' noioso per chi è a digiuno di queste tematiche, ma per me al momento è uno dei migliori libri letti del 2023.
March 2, 2023
Molto bello e interessante questo racconto di un episodio successo realmente in tempo di guerra e che, sicuramente, poco si conosce. La parte più interessante e coinvolgente è l'ultimo terzo del libro. Molte parti scritte in dialetto non facilitano la lettura e la rendono un tantino pesante.
May 30, 2023
Carino, merita, sentimentale. Però che genesi del cazzo
August 20, 2023
Per me un grandissimo si!
Nonostante all’inizio non mi prendesse, per via della modalità di scrittura, devo dire che da metà in poi invece mi ha preso moltissimo.
Non vedo l’ora di vedere il film!
Nonostante all’inizio non mi prendesse, per via della modalità di scrittura, devo dire che da metà in poi invece mi ha preso moltissimo.
Non vedo l’ora di vedere il film!
December 6, 2024
1940. Itàlia. 2a guerra mundial. El comandant es diu Salvatore Todaro. Un guerrer amb corassa d'acer que protegeix l'esquena ferida en altres combats. Però per damunt de tot és un llop de mar. Ara per ara és al capdavant del submergible Cappellini de l’armada fascista italiana. Va salpar del port de La Spezia per dirigir-se cap a l'Atlàntic. Un vaixell sospitós d'origen belga és a la vista. El Cappellini l'enfonsa. Però en Todaro com a home de mar que és desobeeix ordres superiors i rescata els supervivents i els salva la vida.
Aquesta és la història del que va passar a bord del submergible. Però també és el relat dels mariners-soldats que sota les ordres del comandant també narren la seva experiència en primera persona. El submergible és un espai claustrofòbic que fa pudor però també a vessar d'esperança i solidaritat, escaramusses però també d'àpats reconfortants i diàlegs molt divertits. Tots donarien la vida pel comandant. Ell representa la rectitud, la fortalesa i la saviesa que otorguen els anys i les vicissituds.
En última instància en aquest relat tan tendre, trist i ple d'escenes divertides com només saben fer els italians hi ha un missatge. Una mena de crida indignada contra la barbàrie dels conflictes armats i la reivindicació de qui està disposat a fer valer per damunt de tot, els valors humanitaris.
El gest del Comandant Todaro el converteix en un heroi i els autors ho fan a consciència. Aquest gest del passat el fan connectar amb el nostre present de pateres i naufragis a tocar de les costes italianes.I que són rescatats per vaixells que ,incomprensiblement, les autoritats no deixen que desembarquin en els seus ports.
La traducció ha estat clau per ressaltar la diversitat lingüística italiana fent servir els nostres dialectes catalans! Un relat increïble que ha donat lloc a un text d'una riquesa extraordinària!
Aquesta és la història del que va passar a bord del submergible. Però també és el relat dels mariners-soldats que sota les ordres del comandant també narren la seva experiència en primera persona. El submergible és un espai claustrofòbic que fa pudor però també a vessar d'esperança i solidaritat, escaramusses però també d'àpats reconfortants i diàlegs molt divertits. Tots donarien la vida pel comandant. Ell representa la rectitud, la fortalesa i la saviesa que otorguen els anys i les vicissituds.
En última instància en aquest relat tan tendre, trist i ple d'escenes divertides com només saben fer els italians hi ha un missatge. Una mena de crida indignada contra la barbàrie dels conflictes armats i la reivindicació de qui està disposat a fer valer per damunt de tot, els valors humanitaris.
El gest del Comandant Todaro el converteix en un heroi i els autors ho fan a consciència. Aquest gest del passat el fan connectar amb el nostre present de pateres i naufragis a tocar de les costes italianes.I que són rescatats per vaixells que ,incomprensiblement, les autoritats no deixen que desembarquin en els seus ports.
La traducció ha estat clau per ressaltar la diversitat lingüística italiana fent servir els nostres dialectes catalans! Un relat increïble que ha donat lloc a un text d'una riquesa extraordinària!
October 22, 2024
Zowel omwille van de menselijke intentie als omwille van het resultaat, is Commandante - van één van mijn favoriete auteurs Sandro Veronesi in samenwerking met regisseur en scenarist Edoardo de Angelis - het lezen meer dan waard.
Veronesi mobiliseerde een groepje vrienden en gelijkdenkenden om iets te doen dat uiting kon geven aan hun verontwaardiging over de pushback politiek van de Italiaanse regering tegen de bootmigranten in 2018 (en daarna), en evengoed tegen het onverholen racisme van veel van zijn landgenoten en aangezwengeld door de extreem-rechtse binnenland-minister Salvini.
Het initiatief resulteerde onder meer in deze korte roman en de verfilming ervan door de Angelis (met trouwens onze landgenoot Johan Heldenbergh in de hoofdrol).
Het verhaal is een ode aan Salvatore Todaro, kapitein van de duikboot Cappellini tijdens WO II, die de legende inging door de schipbreukelingen van een Belgisch koopvaardijschip (dat Engelse gevechtsvliegtuigen overbracht), door de Cappellini tot zinken gebracht, niet aan hun lot overliet (zoals bevolen door de nazi’s) maar ze aan boord nam en na een zeer oncomfortabele vaart met een reeks incidenten op de Azoren aan land liet.
De relevantie voor en de parallel met de hedendaagse situatie is duidelijk, denk ik.
Qua stijl is het verhaal kort en krachtig, hoekig en rechttoe zoals de stemmen van de verschillende personages die elkaar afwisselen om vanuit perspectief het verhaal voort te zetten. Spannend ook, trouwens.
Nu nog ergens de film mee pikken.
Veronesi mobiliseerde een groepje vrienden en gelijkdenkenden om iets te doen dat uiting kon geven aan hun verontwaardiging over de pushback politiek van de Italiaanse regering tegen de bootmigranten in 2018 (en daarna), en evengoed tegen het onverholen racisme van veel van zijn landgenoten en aangezwengeld door de extreem-rechtse binnenland-minister Salvini.
Het initiatief resulteerde onder meer in deze korte roman en de verfilming ervan door de Angelis (met trouwens onze landgenoot Johan Heldenbergh in de hoofdrol).
Het verhaal is een ode aan Salvatore Todaro, kapitein van de duikboot Cappellini tijdens WO II, die de legende inging door de schipbreukelingen van een Belgisch koopvaardijschip (dat Engelse gevechtsvliegtuigen overbracht), door de Cappellini tot zinken gebracht, niet aan hun lot overliet (zoals bevolen door de nazi’s) maar ze aan boord nam en na een zeer oncomfortabele vaart met een reeks incidenten op de Azoren aan land liet.
De relevantie voor en de parallel met de hedendaagse situatie is duidelijk, denk ik.
Qua stijl is het verhaal kort en krachtig, hoekig en rechttoe zoals de stemmen van de verschillende personages die elkaar afwisselen om vanuit perspectief het verhaal voort te zetten. Spannend ook, trouwens.
Nu nog ergens de film mee pikken.
March 19, 2025
“Comandante” es una novela basada en hechos reales del escritor italiano Sandro Veronesi en coautoría con el director de cine italiano Edoardo De Angelis, publicada en el año 2023. A propósito de los tiempos modernos que corren, en que la humanidad parece hundirse en la inmensidad del mar, en cuyas aguas fallecen personas migrantes, adultos, mujeres y niños escapando de la barbarie de sus orígenes, los autores dan con la historia de un hombre que, en época de guerra y siendo parte de la marina fascista italiana, demostró que, en los peores momentos, siempre puede haber espacio para la humanidad.
Cuenta la historia de Salvatore Todaro, marino de la Real Armada Italiana y comandante del submarino Cappellini que, en 1940 durante la Segunda Guerra Mundial, navegaba las aguas del atlántico. Nos narran cómo el comandante Todaro, haciendo caso omiso de las ordenes expresas, decidió respetar las leyes del mar e, imponiendo su humanidad, optó decididamente por rescatar a los náufragos de un barco belga que acababa de hundir.
La narración es atrapante, esta conformada por la visión de cada personaje del momento, uno después del otro va creando un hilo narrativo desde el momento en que se embarcan. Hay múltiples voces, incluidas las del propio Todaro, que van relatando la sucesión de hechos, lo que hace que sea una narración muy dinámica, es como ver una película. Es un libro excelente, a ratos desborda humanidad, me he reído, he dejado de leer impactado por lo épico de los diálogos, ame he emocionado, he reflexionado. Conviene dejar los prejuicios de lado, después de todo estamos hablando de fascistas, los que perdieron la Segunda Guerra Mundial, esas “bestias desalmadas” que aquí se ven como protagonistas de una historia humana. Las cosas son más que blanco y negro.
Al final tiene una lista de divinidades marinas en distintas culturas.
Sin duda una de las mejores lecturas en lo que va del año.
Cuenta la historia de Salvatore Todaro, marino de la Real Armada Italiana y comandante del submarino Cappellini que, en 1940 durante la Segunda Guerra Mundial, navegaba las aguas del atlántico. Nos narran cómo el comandante Todaro, haciendo caso omiso de las ordenes expresas, decidió respetar las leyes del mar e, imponiendo su humanidad, optó decididamente por rescatar a los náufragos de un barco belga que acababa de hundir.
La narración es atrapante, esta conformada por la visión de cada personaje del momento, uno después del otro va creando un hilo narrativo desde el momento en que se embarcan. Hay múltiples voces, incluidas las del propio Todaro, que van relatando la sucesión de hechos, lo que hace que sea una narración muy dinámica, es como ver una película. Es un libro excelente, a ratos desborda humanidad, me he reído, he dejado de leer impactado por lo épico de los diálogos, ame he emocionado, he reflexionado. Conviene dejar los prejuicios de lado, después de todo estamos hablando de fascistas, los que perdieron la Segunda Guerra Mundial, esas “bestias desalmadas” que aquí se ven como protagonistas de una historia humana. Las cosas son más que blanco y negro.
Al final tiene una lista de divinidades marinas en distintas culturas.
Sin duda una de las mejores lecturas en lo que va del año.
September 22, 2023
Veronesi schreef samen met regisseur De Angelis een waar heldenepos. Duikboot kapitein Tado is een man met grote leiderschapskwaliteiten, een sterk rechtvaardigheidsgevoel en een warm hart. Hij besluit, tegen alle regels in, om na het torpederen van een vijandelijk koopvaardijschip, de schipbreukelingen te redden. Het verhaal is echt gebeurd, en speelt in de Tweede Wereldoorlog. Je kunt niet anders dan geroerd zijn door de moed en barmhartigheid die Tado toont.
Het was ook de bedoeling van Veronesi om ons een spiegel voor te houden, een morele maatstaf te geven in de problematiek van de bootvluchtelingen. Schipbreukelingen moeten altijd gered worden, zo is de wet der zee. Omdat het verhaal door verschillende stemmen wordt verteld is het schitterend in afwisseling en perspectief. Een 5 sterren, zou je denken. Maar ik voel enige reserve. Ja, ik zou willen dat wij leiders hadden met zoveel gevoel voor rechtvaardigheid en menselijkheid. Maar is het echt zo makkelijk? Is de held toch niet te eendimensionaal? En toch, al hadden we maar leiders en leidsters de helft zo goed als Tado……
Het was ook de bedoeling van Veronesi om ons een spiegel voor te houden, een morele maatstaf te geven in de problematiek van de bootvluchtelingen. Schipbreukelingen moeten altijd gered worden, zo is de wet der zee. Omdat het verhaal door verschillende stemmen wordt verteld is het schitterend in afwisseling en perspectief. Een 5 sterren, zou je denken. Maar ik voel enige reserve. Ja, ik zou willen dat wij leiders hadden met zoveel gevoel voor rechtvaardigheid en menselijkheid. Maar is het echt zo makkelijk? Is de held toch niet te eendimensionaal? En toch, al hadden we maar leiders en leidsters de helft zo goed als Tado……
September 3, 2023
Dit is met voorsprong het meest ontroerende boek dat ik in jaren heb gelezen.
Veronesi kreeg voor dit pareltje de hulp van de eveneens Italiaanse regisseur en scenarioschrijver Edoardo De Angelis. Hij beschrijft in heldere en voor Veronesi's doen (korte) zinnen die bulken van de prachtige beelden hoe de Italiaanse onderzeebootcommandant Salvatore Todaro er aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in slaagde om de 26 opvarenden van een Belgisch koopvaardijschip te redden door ze aan boord van zijn onderzeeër te brengen.
Dit verhaal is op feiten gebaseerd. Todaro heeft echt bestaan.
Veronesi speelt met het vertelperspectief door telkens andere betrokken zeelui aan bod te laten komen. Hierdoor is het verhaal ingedeeld in korte, behapbare stukken en krijgt het relaas erg veel vaart.
Wat Veronesi's personages opschrijven leest bijzonder vaak als een poëtisch verpakte levensles. Dit schrijft Todaro bijvoorbeeld in een brief aan zijn vrouw Rina om haar te vertellen hoe erg hij haar mist:
'Dus besluit ik om de pijn van de afstand te stillen met een sterkere pijn, ik roep Marcon en vraag hem om in dialect met me te spreken. De honing van de huiselijke taal koestert me, ik voel me niet meer ver weg maar precies op die plek.'
De redding van de Belgen was een waar huzarenstuk, het vaartuig van Todaro kon door zijn extra vracht immers niet meer onder water en was daardoor heel erg zichtbaar voor vijanden. Ook van de bemanning van duikboot werd een bovenmenselijke inspanning gevraagd. Ze moesten hun schaarse ruimte immers delen met mensen die ze niet kenden en die hen in wezen vijandig gezind waren.
Toch lukt het Todaro om zich boven alles om ook in extreme omstandigheden erbarmen en menselijkheid te laten zegevieren. Een absolute must-read en voor mij met voorsprong hét boek van 2023.
Veronesi kreeg voor dit pareltje de hulp van de eveneens Italiaanse regisseur en scenarioschrijver Edoardo De Angelis. Hij beschrijft in heldere en voor Veronesi's doen (korte) zinnen die bulken van de prachtige beelden hoe de Italiaanse onderzeebootcommandant Salvatore Todaro er aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in slaagde om de 26 opvarenden van een Belgisch koopvaardijschip te redden door ze aan boord van zijn onderzeeër te brengen.
Dit verhaal is op feiten gebaseerd. Todaro heeft echt bestaan.
Veronesi speelt met het vertelperspectief door telkens andere betrokken zeelui aan bod te laten komen. Hierdoor is het verhaal ingedeeld in korte, behapbare stukken en krijgt het relaas erg veel vaart.
Wat Veronesi's personages opschrijven leest bijzonder vaak als een poëtisch verpakte levensles. Dit schrijft Todaro bijvoorbeeld in een brief aan zijn vrouw Rina om haar te vertellen hoe erg hij haar mist:
'Dus besluit ik om de pijn van de afstand te stillen met een sterkere pijn, ik roep Marcon en vraag hem om in dialect met me te spreken. De honing van de huiselijke taal koestert me, ik voel me niet meer ver weg maar precies op die plek.'
De redding van de Belgen was een waar huzarenstuk, het vaartuig van Todaro kon door zijn extra vracht immers niet meer onder water en was daardoor heel erg zichtbaar voor vijanden. Ook van de bemanning van duikboot werd een bovenmenselijke inspanning gevraagd. Ze moesten hun schaarse ruimte immers delen met mensen die ze niet kenden en die hen in wezen vijandig gezind waren.
Toch lukt het Todaro om zich boven alles om ook in extreme omstandigheden erbarmen en menselijkheid te laten zegevieren. Een absolute must-read en voor mij met voorsprong hét boek van 2023.
April 3, 2024
Een pleidooi voor menselijkheid, ook - of vooral - in tijden van oorlog. Aanrader!
Displaying 1 - 30 of 117 reviews