Double-face

Vincke & Verstuyft

by Jef Geeraerts

Op de Kalmthoutse heide vindt een jogger het onthoofde en verminkte lijk van een jonge vrouw. Deze lugubere vondst is de eerste in een akelige reeks ontdekkingen die stuk voor stuk, zo zullen de speurders Vincke en Verstuyft moeizaam ontrafelen, het waanzinnige werk zijn van een koele seriemoordenaar.
Door puur toeval wordt de dader in Antwerpen gearresteerd. Wat tijdens het verhoor aan het licht komt, tart elke verbeelding.

Genres: Thriller, Fiction

324 pages, Paperback

First published January 1, 1990

About the author

Jozef Adriaan Anna (Jef) Geeraerts was een Vlaams schrijver die ook publiceerde onder de naam Claus Trum.

Jef Geeraerts in de Nederlandstalige Wikipedia

Jef Geeraerts in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Jef Geeraerts bij "Schrijversgewijs"

De "inofficiële Jef Geeraerts homepage"


Jozef Adriaan Anna (Jef) Geeraerts was a Flemish writer who also published using the pseudonym Claus Trum.

Jef Geeraerts in the English Wikipedia

Reviews

[Fat Betty · Rating 5 out of 5]

Jef Geeraerts, eventjes had ik hem uit het oog verloren. Waar verfilmingen niet al goed voor zijn...
Vincke en Verstuyft raken betrokken in een moordzaak en gaan op jacht naar een internationale serial killer.
Geeraerts levert een goed gestructureerd verhaal af met spitse dialogen en goed uitbouw van de karakters. Hij heeft het Belgisch gerechtelijk apparaat goed bestudeerd, zoveel is duidelijk. Geeraerts schrijft niet zonder dat hij kan onderbouwen waar hij het over heeft, zelfs in een misdaadroman. Het verhaal is doorspekt met maatschappijkritiek, dat zelfs dertig jaar na datum, nog steeds actueel is. Het verbaasde mij dat de kritiek die toen gegeven werd op de staat België, zijn gerechtelijke structuur, de werking van de politie nog niets aan actualiteit heeft ingeboet. Dezelfde problemen, hetzelfde politieke gesjoemel, dezelfde graaicultuur....
Hij blijft de koning van de vlaamse thriller, die Geeraerts.

[Ray Lo · Rating 3 out of 5]

Redelijk meeslepende politiethriller uit de Vincke & Verstuyft reeks van Jef Geeraerts. We zitten duidelijk in de jaren negentig, in die zin dat zijn schrijfstijl en thematiek wijzigt t.a.v. de jaren tachtig. Minder politieke achtergrond; geen Bende Van Nijvel meer, geen suggestieve passages meer naar de beklemmende politieke sfeer van de jaren tachtig.

Het boek beschrijft het werk van seriemoordenaars en je 'voelt' de sfeer van Silence of the Lambs, iets waar we vandaag de dag niet meer zo van opkijken gezien de vele series op Netflix en informatie rond serial killers op Wikipedia. Wellicht was dit in die tijd iets opzienbarends, maar thans is het wel gemeengoed geworden.

[Antony Van Hulle · Rating 4 out of 5]

Fijne roman die vooral in het midden van het boek goed wegleest.

Er komt een interessant betoog van Eva, de vrouw van Vincke in voor over het westers Kapitalisme:

Na het benoemen van enkele wereldproblemen "hoe de mensen die er iets aan kunnen doen, namelijk de politieke carrièremakers, deze fundamentele problemen negeren of goedpraten of erover liegen, omdat de waarheid heel onpopulair is, enorm veel geld kost en hen geen enkele politieke winst of prestige oplevert.."

[Ellen De Jaegher · Rating 3 out of 5]

Het heeft tot halverwege het boek nodig gehad om in het verhaal te komen. Aanvankelijk deed het mij aan boeken zoals Baantjer en Aspe denken een typische Nederlandstalige detective. Halverwege het boek gaat het verhaal een niveau hoger en wordt het interessanter en diepgaander. Hoe denkt een seriemoordenaar, hoe gaat hij te werk en hoe functioneert hij.

[Dirk Mercelis · Rating 3 out of 5]

een stevige thriller uit de Vincke-Verstuyft reeks, die ook verfilmd is geweest (met wat vrije interpretaties).
Er vallen veel doden, het verhaal wordt goed opgebouwd zonder overbodige franjes, de stijl is zeer herkenbaar.
De plot is nogal abrupt en het imago van de politie (voor de eenmaking) komt er nogal bekaaid van af.

[Ronny De Schepper · Rating 4 out of 5]

Of ik het boek effectief heb gelezen, kan ik me niet meer herinneren. Misschien ga ik enkel af op de verfilming door Jan Verheyen? Maar wat ik wou weten: wat betekent de titel "Double-face" bij Geeraerts en waarom veranderde Verheyen dat in "Het tweede gelaat"?