What do you think?
Rate this book
Eus
'Wat een kutwereld, joh!' Na talloze goedbedoelde pogingen om een normaal leven te leiden en evenzoveel mislukkingen is dat de enige conclusie die Eus, een Turkse tiener uit het oosten van het land, kan trekken. Op zoek naar afleiding verzandt hij in drankmisbruik en hobbyseks. Door zijn bijtende cynisme trekt hij overal de aandacht, maar of hij nu tussen familie, vrienden of wildvreemden is: Eus is nergens thuis.
Hij leeft constant op gespannen voet met zijn norse vader, raakt bevriend met kampers, komt terecht in een gevalletje eerwraak en trekt op strooptocht door Europa.
In volle vaart en doorspekt met galgenhumor beschrijft Özcan Akyol het leven van een jongen die zich op een onorthodoxe manier probeert te ontworstelen aan het lot van randfiguur. Dit is geen roman over multiculturalisme, geen successtory van een arme sloeber die zich opwerkt tot invloedrijke ondernemer of het sentimentele relaas van een crimineel die weer op het rechte pad komt. Dit is het verhaal van Eus.
Hij leeft constant op gespannen voet met zijn norse vader, raakt bevriend met kampers, komt terecht in een gevalletje eerwraak en trekt op strooptocht door Europa.
In volle vaart en doorspekt met galgenhumor beschrijft Özcan Akyol het leven van een jongen die zich op een onorthodoxe manier probeert te ontworstelen aan het lot van randfiguur. Dit is geen roman over multiculturalisme, geen successtory van een arme sloeber die zich opwerkt tot invloedrijke ondernemer of het sentimentele relaas van een crimineel die weer op het rechte pad komt. Dit is het verhaal van Eus.
272 pages, Paperback
First published October 1, 2012
33 people are currently reading
512 people want to read
About the author
Özcan Akyol
17 books78 followersÖzcan Akyol is een Nederlandse schrijver en columnist.
Hij deed de mavo en studeerde later journalistiek en Nederlands. De laatste studie heeft hij echter niet afgerond. Naast zijn literaire werk is hij vaste columnist van De Nieuws BV (Radio 1), Nieuwe Revu, 90 Minutes en Dagblad de Stentor. Daarnaast publiceert hij van tijd tot tijd in in Hard gras, NRC Handelsblad en de Vara Gids.
In september 2011 debuteerde Akyol met het korte verhaal Zero Impact in de bundel WTF? Volwassen worden na 11 september. Dit boek gaat over jongeren die na de aanslagen op 11 september 2001 in New York opgroeien.
In oktober 2012 verscheen zijn debuutroman Eus bij uitgeverij Prometheus. Het boek gaat over een Turks-Nederlandse jongen uit een gastarbeidersgezin die zich aan zijn achtergrond probeert te ontworstelen. Het werk werd als een gedeeltelijk autobiografische "schelmenroman" gepresenteerd.[2] Eus kreeg voor en bij verschijning veel aandacht in de Nederlandse media. Er werden in een week tijd 10.000 exemplaren verkocht. Een maand na het verschijnen werden de filmrechten gekocht door Eyeworks.[3].
De schrijver is vanaf dat moment naast schrijver ook opiniemaker. Hij is veelvuldig op televisie om zijn mening te geven over de actualiteit, bijvoorbeeld in programma's als De Wereld Draait Door en Pauw. Hij staat bekend om zijn nuchtere analyses en directe taal.
In mei 2014 schreef hij samen met Twitterfenomeen @Dublanqebogarde de bundel Hé scheids, jij hebt thuis zekers niks te vertellen?, een citatenboek over absurde omgangsnormen op en rond het voetbalveld.
In het najaar van 2014 verscheen het eerste kinderboek van Akyol: Wij vieren geen feest. In dit verhaal gaat een jongetje op kerstavond op zoek naar hulp voor zijn zieke broer. Hij stuit op veel weerstand en leert een harde les. Het boek verscheen in een kleine oplage.
In februari 2016 verscheen zijn tweede roman, getiteld Turis. Hierin gaat de hoofdpersoon op zoek naar het vermeende dubbelleven van zijn vader, teneinde zijn ouders uit elkaar te drijven. Het boek werd als literaire fictie gepresenteerd, hoewel het verhaal veel gelijkenissen met het echte leven van de schrijver zou vertonen. Later krijgt het boek een andere titel: 'Toerist'. In datzelfde jaar begint hij als columnist bij het Algemeen Dagblad en de regionale kranten die verbonden zijn aan het concern DPG.
In 2020 schreef hij het Boekenweekessay, dat bij de Boekenweek hoort. De schrijver manifesteert zich ook als literatuurzendeling. Hij reanimeerde bijvoorbeeld met succes ouder werk van Levi Weemoedt en Lex Kroon. Beide boeken werden bestsellers door de inspanningen van Akyol.
Özcan Akyol woont en werkt in Deventer
Hij deed de mavo en studeerde later journalistiek en Nederlands. De laatste studie heeft hij echter niet afgerond. Naast zijn literaire werk is hij vaste columnist van De Nieuws BV (Radio 1), Nieuwe Revu, 90 Minutes en Dagblad de Stentor. Daarnaast publiceert hij van tijd tot tijd in in Hard gras, NRC Handelsblad en de Vara Gids.
In september 2011 debuteerde Akyol met het korte verhaal Zero Impact in de bundel WTF? Volwassen worden na 11 september. Dit boek gaat over jongeren die na de aanslagen op 11 september 2001 in New York opgroeien.
In oktober 2012 verscheen zijn debuutroman Eus bij uitgeverij Prometheus. Het boek gaat over een Turks-Nederlandse jongen uit een gastarbeidersgezin die zich aan zijn achtergrond probeert te ontworstelen. Het werk werd als een gedeeltelijk autobiografische "schelmenroman" gepresenteerd.[2] Eus kreeg voor en bij verschijning veel aandacht in de Nederlandse media. Er werden in een week tijd 10.000 exemplaren verkocht. Een maand na het verschijnen werden de filmrechten gekocht door Eyeworks.[3].
De schrijver is vanaf dat moment naast schrijver ook opiniemaker. Hij is veelvuldig op televisie om zijn mening te geven over de actualiteit, bijvoorbeeld in programma's als De Wereld Draait Door en Pauw. Hij staat bekend om zijn nuchtere analyses en directe taal.
In mei 2014 schreef hij samen met Twitterfenomeen @Dublanqebogarde de bundel Hé scheids, jij hebt thuis zekers niks te vertellen?, een citatenboek over absurde omgangsnormen op en rond het voetbalveld.
In het najaar van 2014 verscheen het eerste kinderboek van Akyol: Wij vieren geen feest. In dit verhaal gaat een jongetje op kerstavond op zoek naar hulp voor zijn zieke broer. Hij stuit op veel weerstand en leert een harde les. Het boek verscheen in een kleine oplage.
In februari 2016 verscheen zijn tweede roman, getiteld Turis. Hierin gaat de hoofdpersoon op zoek naar het vermeende dubbelleven van zijn vader, teneinde zijn ouders uit elkaar te drijven. Het boek werd als literaire fictie gepresenteerd, hoewel het verhaal veel gelijkenissen met het echte leven van de schrijver zou vertonen. Later krijgt het boek een andere titel: 'Toerist'. In datzelfde jaar begint hij als columnist bij het Algemeen Dagblad en de regionale kranten die verbonden zijn aan het concern DPG.
In 2020 schreef hij het Boekenweekessay, dat bij de Boekenweek hoort. De schrijver manifesteert zich ook als literatuurzendeling. Hij reanimeerde bijvoorbeeld met succes ouder werk van Levi Weemoedt en Lex Kroon. Beide boeken werden bestsellers door de inspanningen van Akyol.
Özcan Akyol woont en werkt in Deventer
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 147 reviews
May 17, 2020
Herkenbaar...de stad, de regio, het tijdsbeeld waarin het verhaal gesitueerd is. Vlot geschreven...het einde??? Als tussendoortje zeker aanrader!
March 21, 2020
Eus is een verhaal in vier delen, literatuur geschreven op maat van jongeren. Vooral het eerste deel 'Bom Bibi Bom' sprak mij aan. We lezen over de geboorte van Eus, zijn schooltijd (zowel de basisschool als de middelbare school) en de start van een studie - die hij van z’n vader moet afbreken om te gaan werken. Niet dat hij ooit de lessen bezocht overigens. Gelukkig blijft de studiefinanciering toch wel binnenkomen.
Net als in Wees onzichtbaar krijgen we in dit verhaal te maken met een tirannieke vader. Hij heerst over het gezin en maakt al het geld op aan alcohol - ook dat wat de drie zoons met hun bijbaantjes verdienen, ook dat wat de moeder verdient. Maar waar Metin in Wees onzichtbaar aan het regime van zijn vader lijkt te ontsnappen en een studie rechten weet af te maken, gaat het leven van Eus compleet de andere kant op.
In de volgende drie delen wordt het verhaal mij iets te eentonig. Eus is alleen maar bezig om dronken te worden, te feesten en seks te hebben. Hij werkt als afwasser, organiseert feesten, gaat veel uit en heeft voornamelijk seks met meisjes die hij eigenlijk helemaal niet zit zitten. Uiteindelijk komt hij via zijn broer in aanraking met een Roma-familie, die hij als chauffeur helpt bij criminele activiteiten.
Wat mij het meeste intrigeert aan Eus is dat het boek grotendeels autobiografisch is. Özcan Akyol had een moeilijke jeugd. Zijn alcoholistische vader mishandelde en verwaarloosde zijn zoons. Ook Akyol werd chauffeur voor een criminele Roma-familie. Het is dus niet zomaar een verzonnen verhaal, maar iemands realiteit (met een vleugje fictie hier en daar). De laatste regels van het verhaal wisten mij overigens opeens enorm te raken.
Mijn complete recensie lees je op boekvinder.be.
Net als in Wees onzichtbaar krijgen we in dit verhaal te maken met een tirannieke vader. Hij heerst over het gezin en maakt al het geld op aan alcohol - ook dat wat de drie zoons met hun bijbaantjes verdienen, ook dat wat de moeder verdient. Maar waar Metin in Wees onzichtbaar aan het regime van zijn vader lijkt te ontsnappen en een studie rechten weet af te maken, gaat het leven van Eus compleet de andere kant op.
In de volgende drie delen wordt het verhaal mij iets te eentonig. Eus is alleen maar bezig om dronken te worden, te feesten en seks te hebben. Hij werkt als afwasser, organiseert feesten, gaat veel uit en heeft voornamelijk seks met meisjes die hij eigenlijk helemaal niet zit zitten. Uiteindelijk komt hij via zijn broer in aanraking met een Roma-familie, die hij als chauffeur helpt bij criminele activiteiten.
Wat mij het meeste intrigeert aan Eus is dat het boek grotendeels autobiografisch is. Özcan Akyol had een moeilijke jeugd. Zijn alcoholistische vader mishandelde en verwaarloosde zijn zoons. Ook Akyol werd chauffeur voor een criminele Roma-familie. Het is dus niet zomaar een verzonnen verhaal, maar iemands realiteit (met een vleugje fictie hier en daar). De laatste regels van het verhaal wisten mij overigens opeens enorm te raken.
Mijn complete recensie lees je op boekvinder.be.
July 9, 2025
Lekker boekkie Eus. Schelmenroman of semi-autobiografie, geschreven in straattaal, het is een onbekende wereld waarin je deze lezer meeneemt. Geen lekkere wereld, maar wel één die blijkbaar bestaat. Kan het geen groots boek noemen, ben wel benieuwd naar ander werk.
January 8, 2023
Het verhaal dat Özcan ooit bij mij in de klas vertelde over de 30k die onder zijn bed lag en verdwenen was tijdens het politieonderzoek, was spannender dan dit boek. Leuk voor hem dat dit boek hem toch heel wat schermtijd heeft opgeleverd. Daarvoor 2 sterren, vriend.
January 8, 2020
The story of Eus is autobiographical for about 85%. It's actually the story of Ozcan Akyol. Eus is the son of Turkish migrants. He does not really belong to the Turkish immigrants, because he is not raised in an Islamic way. He belongs even less to the Dutch. What he is, and then to the fullest, is an underprivileged youngster.
The misfortunates
The story of this underprivileged Dutch-Turkish migrant youth reminded me quite a bit of Dimitri Verhulst's (a Belgian author) equally autobiographical 'The Misfortunates'. I discover many parallels between the two environments. With one big difference: why wasn't Ozcan Akyol allowed by his schoolteacher to go to the atheneum, when he had the best Cito-test of the whole class? According to her, because he didn't have any Dutch parents to support him. From her he had to go to vocational education, like all Turks. Finally he went to the mavo, which was actually too easy for him. But why wasn't anything done by the management of that mavo when he was skipping school, and could he skip school as much as he wanted? While Dimitri Verhulst, a Belgian native, was sent to an institution for social youth care, which was his salvation.
And why
Contradictory to read
Ozcan Akyol has a rotten ride in his book, there's plenty of rhythm in it. And yet sometimes it gets boring. Again and again, the booze. Always the women. Again and again, so low, constantly. And other things that keep repeating themselves. Of course that's because the reality Eus lives in is so rotten. As a reader you are immersed in that hopelessness. How boring and flat life is! And that sometimes even bores the reader, even if the style is super dynamic, even if it is often comical.
So does that vocabulary. Low, swearing words, vulgar, it is the reality of Eus and therefore interesting. But it also gets boring. Even if those words have a tragi-comic effect, sometimes it's just too low.
How do these migrants survive in such a boring existence? Well, we know the answer: they don't survive well and then commit stupidities.
Long live the Anger
I admire Ozcan Akyol. For a large part he let himself be carried away by his fate, yet beautiful without falling into a depression, and just because he didn't know what else he could do. But where he could, he intervened. (view spoiler)
It's not a scary rage. Not like revenge, or self-interest, or anger for vanity or anything like that. It's an intelligence.
The same anger that Ozcan has against his parents, also against the migrants who behave badly, and against the Dutch who don't treat the migrants well. Actually, against everyone who's ruining it here on earth.
I felt an existential anger with Ozcan Akyol, an anger that allows him not to belong to any system and to get out when he's stuck in something. It is an anger where anything becomes possible, and that can be very beautiful.
Like this book.
One word that says it all.
At the end of the book, in the last chapter, is this sentence:
The misfortunates
The story of this underprivileged Dutch-Turkish migrant youth reminded me quite a bit of Dimitri Verhulst's (a Belgian author) equally autobiographical 'The Misfortunates'. I discover many parallels between the two environments. With one big difference: why wasn't Ozcan Akyol allowed by his schoolteacher to go to the atheneum, when he had the best Cito-test of the whole class? According to her, because he didn't have any Dutch parents to support him. From her he had to go to vocational education, like all Turks. Finally he went to the mavo, which was actually too easy for him. But why wasn't anything done by the management of that mavo when he was skipping school, and could he skip school as much as he wanted? While Dimitri Verhulst, a Belgian native, was sent to an institution for social youth care, which was his salvation.
And why
Contradictory to read
Ozcan Akyol has a rotten ride in his book, there's plenty of rhythm in it. And yet sometimes it gets boring. Again and again, the booze. Always the women. Again and again, so low, constantly. And other things that keep repeating themselves. Of course that's because the reality Eus lives in is so rotten. As a reader you are immersed in that hopelessness. How boring and flat life is! And that sometimes even bores the reader, even if the style is super dynamic, even if it is often comical.
So does that vocabulary. Low, swearing words, vulgar, it is the reality of Eus and therefore interesting. But it also gets boring. Even if those words have a tragi-comic effect, sometimes it's just too low.
How do these migrants survive in such a boring existence? Well, we know the answer: they don't survive well and then commit stupidities.
Long live the Anger
I admire Ozcan Akyol. For a large part he let himself be carried away by his fate, yet beautiful without falling into a depression, and just because he didn't know what else he could do. But where he could, he intervened. (view spoiler)
It's not a scary rage. Not like revenge, or self-interest, or anger for vanity or anything like that. It's an intelligence.
The same anger that Ozcan has against his parents, also against the migrants who behave badly, and against the Dutch who don't treat the migrants well. Actually, against everyone who's ruining it here on earth.
I felt an existential anger with Ozcan Akyol, an anger that allows him not to belong to any system and to get out when he's stuck in something. It is an anger where anything becomes possible, and that can be very beautiful.
Like this book.
One word that says it all.
At the end of the book, in the last chapter, is this sentence:
November 24, 2012
I absolutely loved this book. I have no idea why I'm writing in English since this book isn't translated yet, but oh well.
This book is a really great hit in the Netherlands and I bought it just before it hit the top-10 of most popular literature works of the Netherlands. As much as I hate pop culture, in every aspect of it, I have to admit that this book actually IS really good and I enjoyed every page of it, except for the sex parts, which I tend to skip since they don't add anything to the story. I enjoyed this book more than other popular works, like Harry Potter or the Hunger Games. I don't know what is with the other ratings of this book. Are they more fond of traditional Dutch literature, which mainly is completely depressing and disturbing?
I've never read a Dutch work like it before. The cover already gave away something of that, quoting statements like 'Dutch literature will never be the same again' and 'the first real unscrupulous writer of the Netherlands'.
They were right. The actions of the main character, Eus, are really disagreeable, until you watch them from his point of view. It's time to discover the minds of the immigrants, of the criminals.
Also, even though the events described in the book are horrible and disturbing, the main character doesn't really care and just carries on with his life, only caring about money and girls. In most Dutch literature the characters break down completely when something happens to them, to never break free of that depression again.
This book also hooks into your emotions, although at a completely different scale than in most Dutch literature works. As I already said, those books describe things in a way to terrify the reader, whereas here the actions are described matter-of-factly, and the only thing making you afraid is your own mind, trying to imagine how you would react.
Because the Eus' point of view is so completely different from mine (a white Dutch 15-year old, smart girl), I almost couldn't put this book down to eat or sleep. It's been a looooong while since that happened last. But well, maybe I like this book where others don't because I like to adapt as many points of view as possible to understand the world around me...
Although I have to admit that while reading this book, I've been swearing and acting aggressively towards others, yet it provided me with a boost of my self-confidence, which I can use really well in my life.
And the best is: this book is actually based on the life of the author! Of course this book isn't completely accurate, but the main story line will have followed the story of his own life. I think it's really brave if you dare to write down your life story for millions to read.
Btw, did you know that the author of this book has only started developing an interest in literature because he was put into jail, with nothing to do except for sitting in his cell? Then a guard decided to take him to the library, and a writer's mind was born.
I have so much respect both for the writer as for the quality of the book itself, that I cannot rate it something other than 5 stars. A really well deserved rating, I think. I'm always open for a discussion :)
This book is a really great hit in the Netherlands and I bought it just before it hit the top-10 of most popular literature works of the Netherlands. As much as I hate pop culture, in every aspect of it, I have to admit that this book actually IS really good and I enjoyed every page of it, except for the sex parts, which I tend to skip since they don't add anything to the story. I enjoyed this book more than other popular works, like Harry Potter or the Hunger Games. I don't know what is with the other ratings of this book. Are they more fond of traditional Dutch literature, which mainly is completely depressing and disturbing?
I've never read a Dutch work like it before. The cover already gave away something of that, quoting statements like 'Dutch literature will never be the same again' and 'the first real unscrupulous writer of the Netherlands'.
They were right. The actions of the main character, Eus, are really disagreeable, until you watch them from his point of view. It's time to discover the minds of the immigrants, of the criminals.
Also, even though the events described in the book are horrible and disturbing, the main character doesn't really care and just carries on with his life, only caring about money and girls. In most Dutch literature the characters break down completely when something happens to them, to never break free of that depression again.
This book also hooks into your emotions, although at a completely different scale than in most Dutch literature works. As I already said, those books describe things in a way to terrify the reader, whereas here the actions are described matter-of-factly, and the only thing making you afraid is your own mind, trying to imagine how you would react.
Because the Eus' point of view is so completely different from mine (a white Dutch 15-year old, smart girl), I almost couldn't put this book down to eat or sleep. It's been a looooong while since that happened last. But well, maybe I like this book where others don't because I like to adapt as many points of view as possible to understand the world around me...
Although I have to admit that while reading this book, I've been swearing and acting aggressively towards others, yet it provided me with a boost of my self-confidence, which I can use really well in my life.
And the best is: this book is actually based on the life of the author! Of course this book isn't completely accurate, but the main story line will have followed the story of his own life. I think it's really brave if you dare to write down your life story for millions to read.
Btw, did you know that the author of this book has only started developing an interest in literature because he was put into jail, with nothing to do except for sitting in his cell? Then a guard decided to take him to the library, and a writer's mind was born.
I have so much respect both for the writer as for the quality of the book itself, that I cannot rate it something other than 5 stars. A really well deserved rating, I think. I'm always open for a discussion :)
January 13, 2019
Nog steeds vermakelijk, maar nu ik er een onderzoekje over identiteitsvorming mee doe, merk ik wel dat het heel simpel is. Ik kon echter wederom enorm lachen om de passages over de horeca. Die zijn toch bijzonder realistisch.
February 3, 2018
Ik houd niet zo van deze verhalen: stoere praat, zuipen, neuken met naïeve meisjes en ze daarna hoer noemen; het staat me tegen. Aan het eind mee gaan in de criminaliteit en dan doen alsof het je overkomt...
April 19, 2013
Het marketingplan was beter geschreven dan het boek.
August 11, 2023
Zijn taalgebruik ligt mij zo goed. Normaal kunnen boeken met zulke verhaallijnen me niet zo deren, omdat het voor mijn gevoel in veel van dit soort literatuur alleen maar gaat over drugs, geld en letterlijk ‘neuken’. Maar door de manier waarop hij het vertelt, bleef ik aanhaken. Ik heb heel veel momenten lachend op de bank gezeten bij dit boek.
October 28, 2025
Wat een naar boek, dit is echt geen literatuur te noemen. Het verhaal volgt een totaal oppervlakkig, problematisch hoofdpersonage met een alcoholprobleem. Wat me vooral irriteerde was hoe hij structureel neerkeek op vrouwen. Vrouwen worden omschreven als lustobject, hoer, minderwaardig of zelfs 'ingetrapte strijkplank' (aldus het hoofdpersonage over z'n eigen vriendin die te weinig vorm heeft naar zijn wens). Vooral in de tweede helft stoorde me dit enorm. Wat een plat boek.
March 30, 2018
Een boek waar ik direct lekker inzat. De wereld waarin Eus opgroeit is totaal anders dan die van mij, maar de maatschappij is hetzelfde. Het is net alsof je naar je eigen land kijkt door een verwrongen spiegel. Wat met fascineert is dat de Eus uit dit semi-autobiografische boek maar moeilijk valt te vergelijken met die aardige, rustige Özcan uit DWDD, en zijn mooie columns in het AD. Alleen dat al maakte dit boek een boeiend portret.
Dankzij het boek zelfs een keer een halte te laat uit de trein gestapt.
Dankzij het boek zelfs een keer een halte te laat uit de trein gestapt.
July 30, 2018
Echt niet slecht qua schrijfstijl, maar ik erger me te veel aan die typetjes en dat wereldje om er sympathie voor te ontwikkelen.
October 11, 2021
Eus is een vervelend, vrouwonvriendelijk crimineeltje en verder was ik gewoon niet onder de indruk. Heb het uitgelezen dus 2 sterren.
January 11, 2023
Citaat : Wat een kutwereld, joh!
Review : In Vlaanderen zorgde dit jaar de geboorte van de schelmenroman van Marnix Vekemans voor literaire beroering en in Nederland zorgt de kersverse schelmenroman van Özcan Akyol voor de nodige deining. Nederlandse collega's zoals Joost Zwagerman en Robert Vuijsje zijn vol lof over hem en programmamaker en journalist Teun van de Keuken noemt hem zelfs de Nederlandse Bukowski, óf Céline. Maar deze debuutroman Eus zal ook voor de nodige heisa zorgen in de Turkse gemeenschap. Eus doet mij persoonlijk erg denken aan Hoezo Bloedmooi van Hans Sahar dat eind jaren tachtig van vorige eeuw een niet zo rooskleurig beeld schiep van een straatschoffie met Marokkaanse roots.
Özcan Akyol (Deventer, 1984) studeerde journalistiek en Nederlands. Hij ontwikkelde zich van straatschoffie met Turkse roots tot een ware literaire belofte. Özcan Akyol werd in 2005 opgepakt op verdenkingen van fraude en diefstal. In de gevangenis begon hij te lezen. Niet alleen las hij Baantjer, maar ook Céline en Dostojevski.
Eus is een semi-autobiografische schelmenroman. De hoofdpersoon 'Eus' is net als de schrijver Özcan Akyol van Turkse komaf en woont hij in het Oosten van het land. Zijn vader Turis is een alcoholist die zich niet echt om zijn drie zoons bekommert. Het enige wat hij belangrijk vindt, is dat zijn jongens geld verdienen, zodat hij dat niet hoeft te doen.
Moeder doet haar best om haar zoons te beschermen, maar zelf gaat ze ook gebukt onder het onvoorspelbare gedrag van deze tiran. Op zoek naar afleiding verzandt hij in drankmisbruik en hobbyseks. Door zijn bijtende cynisme trekt hij overal de aandacht, maar of hij nu tussen familie, vrienden of wildvreemden is: Eus is nergens thuis.
Ondanks het snelle tempo en een hoge dosis humor en spanning is Eus ook een triest verhaal over een jongeman die eigenlijk nergens bij hoort. Eus is een knap geschreven, rauwe roman die hoge verwachtingen schept.
Review : In Vlaanderen zorgde dit jaar de geboorte van de schelmenroman van Marnix Vekemans voor literaire beroering en in Nederland zorgt de kersverse schelmenroman van Özcan Akyol voor de nodige deining. Nederlandse collega's zoals Joost Zwagerman en Robert Vuijsje zijn vol lof over hem en programmamaker en journalist Teun van de Keuken noemt hem zelfs de Nederlandse Bukowski, óf Céline. Maar deze debuutroman Eus zal ook voor de nodige heisa zorgen in de Turkse gemeenschap. Eus doet mij persoonlijk erg denken aan Hoezo Bloedmooi van Hans Sahar dat eind jaren tachtig van vorige eeuw een niet zo rooskleurig beeld schiep van een straatschoffie met Marokkaanse roots.
Özcan Akyol (Deventer, 1984) studeerde journalistiek en Nederlands. Hij ontwikkelde zich van straatschoffie met Turkse roots tot een ware literaire belofte. Özcan Akyol werd in 2005 opgepakt op verdenkingen van fraude en diefstal. In de gevangenis begon hij te lezen. Niet alleen las hij Baantjer, maar ook Céline en Dostojevski.
Eus is een semi-autobiografische schelmenroman. De hoofdpersoon 'Eus' is net als de schrijver Özcan Akyol van Turkse komaf en woont hij in het Oosten van het land. Zijn vader Turis is een alcoholist die zich niet echt om zijn drie zoons bekommert. Het enige wat hij belangrijk vindt, is dat zijn jongens geld verdienen, zodat hij dat niet hoeft te doen.
Moeder doet haar best om haar zoons te beschermen, maar zelf gaat ze ook gebukt onder het onvoorspelbare gedrag van deze tiran. Op zoek naar afleiding verzandt hij in drankmisbruik en hobbyseks. Door zijn bijtende cynisme trekt hij overal de aandacht, maar of hij nu tussen familie, vrienden of wildvreemden is: Eus is nergens thuis.
Ondanks het snelle tempo en een hoge dosis humor en spanning is Eus ook een triest verhaal over een jongeman die eigenlijk nergens bij hoort. Eus is een knap geschreven, rauwe roman die hoge verwachtingen schept.
August 25, 2025
Hoe meer boeken ik lees en hoe meer reviews ik dus schrijf, merk ik dat ieder boek iets anders activeert om de rating op te baseren. Bij het ene boek is het echt de leeservaring, bij het andere boek weer meer de schrijfstijl. Eigenlijk vind ik de hoeveelheid sterren dus lastig te bepalen, omdat ieder boek weer sterren verdient op andere punten.
Laat ik daarom uitleggen hoe ik bij dit boek ben gekomen: doordat ik een podcast hoorde waarin iemand in gesprek was met Eus, en ik vooral zijn eerlijkheid en doortastendheid in zijn gesprek bewonderde. Mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld en nu heb ik zijn debuut Eus in twee dagen uitgelezen.
Door die vaart ben ik geneigd hoge sterren te geven. Was het plot fantastisch? Nee, zeker niet. Sterker nog: dit was eigenlijk een verhaal waarvan er misschien al wel velen bestaan. Maar door de schrijfstijl, waarin eigenlijk dezelfde kwaliteiten zaten als in de manier van praten van Eus (direct, doortastend, eerlijk), vloog je eigenlijk door de tekst heen.
Ook zitten er originele en vaak grappige synoniemen in voor woorden die we in de meest voorkomende vorm al te vaak voorbij hebben zien komen; dat laat me zien dat de schrijver zijn best heeft gedaan om de teksten op die manier meer diepgang te geven.
Al met al daarom vier sterren, omdat vijf misschien net te veel is voor een verhaal met een onduidelijk plot.
Laat ik daarom uitleggen hoe ik bij dit boek ben gekomen: doordat ik een podcast hoorde waarin iemand in gesprek was met Eus, en ik vooral zijn eerlijkheid en doortastendheid in zijn gesprek bewonderde. Mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld en nu heb ik zijn debuut Eus in twee dagen uitgelezen.
Door die vaart ben ik geneigd hoge sterren te geven. Was het plot fantastisch? Nee, zeker niet. Sterker nog: dit was eigenlijk een verhaal waarvan er misschien al wel velen bestaan. Maar door de schrijfstijl, waarin eigenlijk dezelfde kwaliteiten zaten als in de manier van praten van Eus (direct, doortastend, eerlijk), vloog je eigenlijk door de tekst heen.
Ook zitten er originele en vaak grappige synoniemen in voor woorden die we in de meest voorkomende vorm al te vaak voorbij hebben zien komen; dat laat me zien dat de schrijver zijn best heeft gedaan om de teksten op die manier meer diepgang te geven.
Al met al daarom vier sterren, omdat vijf misschien net te veel is voor een verhaal met een onduidelijk plot.
September 11, 2025
Een spannend verhaal hoe iemand (Eus) zichzelf te gronde richt. Er zit veel vaart in. Op een gegeven moment had ik genoeg van alle vrouwen die hij leuk vindt en met wie hij sex heeft en genoeg van de hoeveelheid drank die hij kan nuttigen. Er is weinig zelfreflectie en weinig diepgang. Wat maakt dat Eus z’n leven zo inricht? Is dat alleen zijn ongelukkige jeugd? Te makkelijk.
March 3, 2021
Review over het boek Eus.
Het boek gaat over Eus zijn vader is alcoholist en hij heeft hij heeft problemen. Hij voelt zich ook nergens thuis en weet niet echt wat hij moet doen in het leven. In dit boek lees je allemaal gebeurtenissen.
Ik vind het boek Eus een leuk boek ik vind het leuk dat er best wel dingen gebeurde. Alleen na een tijdje werd het eentonig en dan begint het saai te worden. Ook al begon het op een moment saai te worden ik kon het nog steeds prima lezen. Dat kwam omdat het allemaal best snel ging en het personage leuk was.
De manier waarop het is geschreven vond ik een fijne manier om te lezen. Het boek is hetzelfde te lezen als hoe het personage is het was soepel te lezen was wel fijn. Het personage Eus zelf vind ik een grappig maar ook wel interessant personage. Hij maakt het verhaal wel leuk met al de problemen waar hij over na denkt. Hij voelt zich ook bijvoorbeeld nergens thuis. Dat is leuk om over te lezen.
Het boek was leuk om te lezen ook al begon het een beetje eentonig te worden daarom 4 sterren!
Het boek gaat over Eus zijn vader is alcoholist en hij heeft hij heeft problemen. Hij voelt zich ook nergens thuis en weet niet echt wat hij moet doen in het leven. In dit boek lees je allemaal gebeurtenissen.
Ik vind het boek Eus een leuk boek ik vind het leuk dat er best wel dingen gebeurde. Alleen na een tijdje werd het eentonig en dan begint het saai te worden. Ook al begon het op een moment saai te worden ik kon het nog steeds prima lezen. Dat kwam omdat het allemaal best snel ging en het personage leuk was.
De manier waarop het is geschreven vond ik een fijne manier om te lezen. Het boek is hetzelfde te lezen als hoe het personage is het was soepel te lezen was wel fijn. Het personage Eus zelf vind ik een grappig maar ook wel interessant personage. Hij maakt het verhaal wel leuk met al de problemen waar hij over na denkt. Hij voelt zich ook bijvoorbeeld nergens thuis. Dat is leuk om over te lezen.
Het boek was leuk om te lezen ook al begon het een beetje eentonig te worden daarom 4 sterren!
June 9, 2019
Het verhaal was wel oké in het begin, maar na een poosje wilde ik wel ontwikkeling in de personages lezen en die kwam maar niet. Het taalgebruik vond ik bij vlagen fantastisch, maar op driekwart van het boek had ik gewoon echt geen zin meer.
December 4, 2022
Ik ga leven, maar dan goed geschreven
April 14, 2020
4 sterren
De hoofdpersoon Eus is in dit boek is helemaal geen sympathiek iemand, al lijkt hij voor zijn moeder, broers en vrienden wel het hart op de goede plek te hebben. Toch leefde ik met hem mee vanwege zijn waardeloze shithead vader die alcoholist is en zich geen seconde interesseert voor zijn vrouw en kinderen.
Het is vaak humoristisch beschreven hoe deze jongen zich ontwikkeld, als persoon en als crimineel en ik ging er lekker snel doorheen. Er wordt een beeld van de wereld van Turkse Nederlanders in Deventer (Koekstad) geschetst op het gebied van tradities, geloof, relaties, uitgaan en werk wat voor een leek als ik boeiend is om te lezen.
Een paar minpunten zijn de herhaaldelijke drama's die Eus met meisjes heeft (die vaak mokkels of andere vrouwonvriendelijke bijnamen hebben) die soms wat plat zijn en iets te vaak hetzelfde aflopen. Ook had ik gedacht dat er veel meer van zijn gevangenistijd verteld zou worden, wat me heel boeiend had geleken. Het boek eindigt dan weer wel heel sterk.
De hoofdpersoon Eus is in dit boek is helemaal geen sympathiek iemand, al lijkt hij voor zijn moeder, broers en vrienden wel het hart op de goede plek te hebben. Toch leefde ik met hem mee vanwege zijn waardeloze shithead vader die alcoholist is en zich geen seconde interesseert voor zijn vrouw en kinderen.
Het is vaak humoristisch beschreven hoe deze jongen zich ontwikkeld, als persoon en als crimineel en ik ging er lekker snel doorheen. Er wordt een beeld van de wereld van Turkse Nederlanders in Deventer (Koekstad) geschetst op het gebied van tradities, geloof, relaties, uitgaan en werk wat voor een leek als ik boeiend is om te lezen.
Een paar minpunten zijn de herhaaldelijke drama's die Eus met meisjes heeft (die vaak mokkels of andere vrouwonvriendelijke bijnamen hebben) die soms wat plat zijn en iets te vaak hetzelfde aflopen. Ook had ik gedacht dat er veel meer van zijn gevangenistijd verteld zou worden, wat me heel boeiend had geleken. Het boek eindigt dan weer wel heel sterk.
February 23, 2024
Net als bij GTST kun je op ieder moment weer instappen en ben je zo weer bij. Het boek leest namelijk lekker luchtig weg. Toch zitten er veel boeiende thema's in het boek, waardoor je net als bij het volgen van een soap als GTST gaandeweg ook weer in wil stappen, om te weten hoe het Eus verder vergaat. Zoals thema's als de multiculturele samenleving, het Nederlandse schoolsysteem, de puberteit en criminaliteit. Je blijft zo toch benieuwd wat hij nu weer meemaakt. Zoals dit boek Eus heeft geholpen tijdens zijn tijd in de bajes geloof ik dat dit boek een nieuw publiek aan kan zetten tot lezen, en dat is krachtig.
April 28, 2020
Rauw, sex drank onaangepast gedrag criminaliteit.. hoe een turkse jongen zich staande probeert te houden in een samenleving waarin hij zich niet thuis voelt. Met een tirannieke vader en een moeder die onvoorwaardelijk van hem houdt. Aangrijpend.
September 3, 2021
Het begin vond ik nog leuk en fris maar daarna zat er weinig ontwikkeling in en werd het een schrale macho-roman. Had het tien keer leuker gevonden als het boek was begonnen bij het laatste hoofdstuk. Toen dacht ik 'hey, dit is interessant'.
May 26, 2024
Dat deze jongen zo goed opgedroogd is mag een wonder heten!
April 18, 2023
Eus is arrogant en vervelend. Hij behandelt vrouwen als objecten en pronkt teveel over dingen die absoluut niet indrukwekkend zijn, ze zijn eerder zorgwekkend. Ik heb het boek met moeite uitgelezen. Enige pluspunt was dat de hoofdstukken lekker kort waren 👍👍👍
June 20, 2020
Goed, als ik een boek uitlees krijgt het een voldoende. Anders had ik het niet uitgelezen. Ik vind Turis (of Toerist zoals het nu heet) veel beter, maar dit boek laat wel iets zien van een tijdsgeest. En je wil toch weten hoe het nou zit. Bovendien is het eerlijk geschreven en dat maakt veel goed.
March 30, 2021
Ik vond het een heel interessant boek en er zat zeker spanning in. Hoe verder je in het boek kwam, hoe spannender het werd. Op het begin vertelt hij over zijn vader die alcoholist was en dat hij daardoor gedwongen een krantenwijk moest nemen. Vervolgens steelt hij kranten van zijn krantenwijk en verkoopt hij door aan de rest van de buurt. Daarna gaat hij op school toetsen verkopen en zo gaat hij steeds meer criminele dingen.
Het genre coming of age past wel bij mij, omdat het meestal realistische teksten zijn met realistisch taalgebruik. In dit boek wordt op z’n manier gepraat waardoor het lijkt dat hij zijn levensverhaal live 1-op-1 aan jou vertelt. Dat vind ik zeker mooi aan het boek.
Ik vind het tevens interessant om het levensverhaal van iemand te horen. Wat dat betreft is dit een perfect boek. Het boek was alleen erg dik en daardoor kwamen er ook minder interessante dingen in en duurde het redelijk lang voordat ik het uit had.
Ik geef het boek vier sterren, omdat ik het boek erg interessant en realistisch was. Alleen had het ook net zo leuk kunnen worden met minder bladzijdes. Al met al zou ik het boek zeker aanraden. Een top boek!
Het genre coming of age past wel bij mij, omdat het meestal realistische teksten zijn met realistisch taalgebruik. In dit boek wordt op z’n manier gepraat waardoor het lijkt dat hij zijn levensverhaal live 1-op-1 aan jou vertelt. Dat vind ik zeker mooi aan het boek.
Ik vind het tevens interessant om het levensverhaal van iemand te horen. Wat dat betreft is dit een perfect boek. Het boek was alleen erg dik en daardoor kwamen er ook minder interessante dingen in en duurde het redelijk lang voordat ik het uit had.
Ik geef het boek vier sterren, omdat ik het boek erg interessant en realistisch was. Alleen had het ook net zo leuk kunnen worden met minder bladzijdes. Al met al zou ik het boek zeker aanraden. Een top boek!
April 3, 2024
Ik had me nooit verdiept in (het werk van) Ozcan Akyol, maar mijn werkomstandigheden dwongen me hier toe. Ik vrees dat ik zijn literaire programma op televisie niet helemaal meer op een neutrale manier kan bekijken.
Dit boek bevestigt in mijn ogen behoorlijk wat vooroordelen die iemand kan hebben, dat is niet best. Eus portretteert zichzelf als een egoïstische, domme en enorm seksistische, jonge kerel die keer op keer weer een verkeerde beslissing neemt en altijd de verkeerde vrienden opzoekt. Vrouwen zijn hoeren en dienen dus maar één doel. Uiteindelijk belandt hij in de gevangenis.
Ik vond het irritant dat hij op geen enkel moment zelf regie neemt en dat hij ook de indruk wekt dat alles hem overkomt. Hij heeft dan ook een vreselijke jeugd gehad (maar wel een moeder die hem blijft steunen). Het resultaat van deze jeugd lijkt te zijn dat hij liegt en bedriegt, steelt en plundert en (heftig) geweld niet schuwt.
Alles is opgeschreven in korte zinnen, vermengd met wat straattaal. De hoofdstukken volgen elkaar snel op, je leest het boek in een paar uur uit. Aantrekkelijk voor een leeslijst.
Het werk is natuurlijk een 'schelmenroman' en semi -autobiografisch. Ik hoop dat er meer fictie in zit dan werkelijkheid.
Dit boek bevestigt in mijn ogen behoorlijk wat vooroordelen die iemand kan hebben, dat is niet best. Eus portretteert zichzelf als een egoïstische, domme en enorm seksistische, jonge kerel die keer op keer weer een verkeerde beslissing neemt en altijd de verkeerde vrienden opzoekt. Vrouwen zijn hoeren en dienen dus maar één doel. Uiteindelijk belandt hij in de gevangenis.
Ik vond het irritant dat hij op geen enkel moment zelf regie neemt en dat hij ook de indruk wekt dat alles hem overkomt. Hij heeft dan ook een vreselijke jeugd gehad (maar wel een moeder die hem blijft steunen). Het resultaat van deze jeugd lijkt te zijn dat hij liegt en bedriegt, steelt en plundert en (heftig) geweld niet schuwt.
Alles is opgeschreven in korte zinnen, vermengd met wat straattaal. De hoofdstukken volgen elkaar snel op, je leest het boek in een paar uur uit. Aantrekkelijk voor een leeslijst.
Het werk is natuurlijk een 'schelmenroman' en semi -autobiografisch. Ik hoop dat er meer fictie in zit dan werkelijkheid.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 30 of 147 reviews