What do you think?
Rate this book
Lepelsnijder #1
Ложечник
Янис живет со стариком Фридом на вершине горы, вдали от цивилизации. Мир опасен, а Великая хворь хитра — так твердит Фрид Янису с самого детства. Сам же старик иногда спускается с горы, чтобы выменять на припасы ложки, которые Янис искусно вырезает из дерева. Но однажды Фрид не возвращается в хижину. Еда заканчивается, и тогда Янису остается одно: навьючить ослика, свистнуть собаку Локу и отправиться на поиски Фрида — навстречу опасности.
Книга «Ложечник» Марьолейн Хоф — одной из самых издаваемых и читаемых современных детских писателей Нидерландов — написана в лучших традициях классических приключенческих романов в духе Астрид Линдгрен, Тонке Драхт и Теи Бекман.
Книга «Ложечник» Марьолейн Хоф — одной из самых издаваемых и читаемых современных детских писателей Нидерландов — написана в лучших традициях классических приключенческих романов в духе Астрид Линдгрен, Тонке Драхт и Теи Бекман.
352 pages, Hardcover
First published November 6, 2018
9 people are currently reading
248 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 73 reviews
April 29, 2019
Janis woont met Frid in een hut boven op een berg, ver van de bewoonde wereld. De wereld is onveilig en de grote ziekte is slimmer dan je denkt.
‘De ziekte kan sluipen, en klimmen, springen en hollen en kruipen en zwemmen. Van mens naar mens, van huis naar huis. Hij vreet je neus op en je vingers en de rest.’
Eens in de paar weken daalt Frid de berg of om nieuwe voorraden in te slaan en om de lepels te verkopen die Janis uit hout snijdt. Maar dan keert Frid niet terug van één van zijn tochten en zit Schenkelman met twee ezels bij de hut. Frid komt niet meer terug en na lang twijfelen zit er voor Janis niet anders op dan ook te vertrekken. Met ezel Kiezel en hond Luki daalt hij de berg af om er langzaam achter te komen dat hij niet alleen op zoek is naar Frid, maar ook naar de waarheid.
Als lezer ga je samen met Janis op zoek naar de waarheid, want in feite weet je net zoveel. Waarom woont Janis zo ver van de bewoonde wereld en wat voor ziekte is de grote ziekte? Hoe zit het met Frid en waarom komt Schenkelman ineens opdagen, wie is hij? Je voelt de onwetendheid van Janis en je wilt hem graag nieuwe dingen of woorden leren. Hoe zit dit verhaal in elkaar?
Als je eenmaal begint met lezen wil je eigenlijk niet meer stoppen. Het is sfeervol en beeldend geschreven waardoor het soms leek alsof ik zelf naast Janis liep in het bos. Een sprookjesachtige setting met paarden, koetsen, avontuur, liefdevolle mensen, maar ook iets minder liefdevolle mensen.
Onverwachte wendingen maken het verhaal nog beter en langzaam begon er bij mij iets te dagen. Ik had geen idee waar dit verhaal naartoe zou gaan en daar houd ik van: een verhaal instappen en geen idee waar je gaat eindigen.
Sommige personages maakten mij boos en als je het hele verhaal weet kom je erachter hoe het zit met goede en kwade mensen. Het feit dat personages mij boos weten te maken wil zeggen dat een persoon goed beschreven is en dat is wat Hof doet in dit boek: karakters tot leven wekken.
Dat het beeldend geschreven is, zei ik al. Marjolijn Hof werd geïnspireerd door het schilderij ‘Teich im Riesengebirge’ van Adrian Ludwig Richter. Ik ben op zoek gegaan naar het schilderij en het schilderij geeft precies de sfeer weer van het boek en het beeld in mijn hoofd. Zo knap dat dit schilderij, ongewild, in mijn hoofd is gaan leven. Ook Annette Fienieg heeft de sfeer mooi weten te vangen in haar illustraties.
Ik wilde dat dit boek er 15 jaar geleden was, ik had dit heel graag als kind gelezen. In één keer. Boek openslaan, lezen in een hoekje waar je niet snel gezien wordt en pas dichtslaan als het uit is.
Het verhaal deed mij denken aan de sfeer in ‘Brief voor de Koning ‘ van Tonke Dragt en ‘De gebroeders Leeuwenhart’ van Astrid Lindgren.
Het einde: prachtig. Eigen invulling is dit keer fijn en ik hoop daarom ook niet op een vervolgdeel. Laat je fantasie de vrije loop en vul in hoe het verder gaat met Janis. Ik hoop van harte dat iedere veellezer zich onder kan dompelen in dit verhaal. Prachtig, dit boek klopt. Ik kan het niet anders dan 5 sterren geven.
‘De ziekte kan sluipen, en klimmen, springen en hollen en kruipen en zwemmen. Van mens naar mens, van huis naar huis. Hij vreet je neus op en je vingers en de rest.’
Eens in de paar weken daalt Frid de berg of om nieuwe voorraden in te slaan en om de lepels te verkopen die Janis uit hout snijdt. Maar dan keert Frid niet terug van één van zijn tochten en zit Schenkelman met twee ezels bij de hut. Frid komt niet meer terug en na lang twijfelen zit er voor Janis niet anders op dan ook te vertrekken. Met ezel Kiezel en hond Luki daalt hij de berg af om er langzaam achter te komen dat hij niet alleen op zoek is naar Frid, maar ook naar de waarheid.
Als lezer ga je samen met Janis op zoek naar de waarheid, want in feite weet je net zoveel. Waarom woont Janis zo ver van de bewoonde wereld en wat voor ziekte is de grote ziekte? Hoe zit het met Frid en waarom komt Schenkelman ineens opdagen, wie is hij? Je voelt de onwetendheid van Janis en je wilt hem graag nieuwe dingen of woorden leren. Hoe zit dit verhaal in elkaar?
Als je eenmaal begint met lezen wil je eigenlijk niet meer stoppen. Het is sfeervol en beeldend geschreven waardoor het soms leek alsof ik zelf naast Janis liep in het bos. Een sprookjesachtige setting met paarden, koetsen, avontuur, liefdevolle mensen, maar ook iets minder liefdevolle mensen.
Onverwachte wendingen maken het verhaal nog beter en langzaam begon er bij mij iets te dagen. Ik had geen idee waar dit verhaal naartoe zou gaan en daar houd ik van: een verhaal instappen en geen idee waar je gaat eindigen.
Sommige personages maakten mij boos en als je het hele verhaal weet kom je erachter hoe het zit met goede en kwade mensen. Het feit dat personages mij boos weten te maken wil zeggen dat een persoon goed beschreven is en dat is wat Hof doet in dit boek: karakters tot leven wekken.
Dat het beeldend geschreven is, zei ik al. Marjolijn Hof werd geïnspireerd door het schilderij ‘Teich im Riesengebirge’ van Adrian Ludwig Richter. Ik ben op zoek gegaan naar het schilderij en het schilderij geeft precies de sfeer weer van het boek en het beeld in mijn hoofd. Zo knap dat dit schilderij, ongewild, in mijn hoofd is gaan leven. Ook Annette Fienieg heeft de sfeer mooi weten te vangen in haar illustraties.
Ik wilde dat dit boek er 15 jaar geleden was, ik had dit heel graag als kind gelezen. In één keer. Boek openslaan, lezen in een hoekje waar je niet snel gezien wordt en pas dichtslaan als het uit is.
Het verhaal deed mij denken aan de sfeer in ‘Brief voor de Koning ‘ van Tonke Dragt en ‘De gebroeders Leeuwenhart’ van Astrid Lindgren.
Het einde: prachtig. Eigen invulling is dit keer fijn en ik hoop daarom ook niet op een vervolgdeel. Laat je fantasie de vrije loop en vul in hoe het verder gaat met Janis. Ik hoop van harte dat iedere veellezer zich onder kan dompelen in dit verhaal. Prachtig, dit boek klopt. Ik kan het niet anders dan 5 sterren geven.
January 4, 2019
Voor Janis is het een overdonderende tijd. Zijn wereld verandert in luttele weken van bijna niks (hij is totaal onwetend, in een hut in een woud op een berg, hij is een kakkebroek, om met Evert te spreken) in ongelooflijk veel (met een nieuwe naam, Folker Ludger Roelef, in een drukke stad als Dolmerstede, met regels en wetten en een duidelijke hiërarchie).
Met ‘Lepelsnijder’ waagde Marjolijn Hof zich aan een voor haar nieuw genre: een avonturenroman die zo verfilmd kan worden. In het boek krijgt de lezer eerst langzaam, stapsgewijs, maar naarmate het boek vordert steeds sneller mee wat er gebeurt. Geheimen worden onthuld, maskers vallen af.
Ik hou van de taal van Hof. Ik word blij van de verrassende bruggetjes die ze tussen zinnen bouwt, en hoe ze beschrijft wat Janis ziet. Juist daarom vond ik het lastig om te merken dat ik maar niet dichter bij het verhaal kwam, ik las, maar raakte jammer genoeg niet geheel in de ban.
Anderen moeten beslissen voor welke jonge of oudere lezer ‘Lepelsnijder’ is.
Met ‘Lepelsnijder’ waagde Marjolijn Hof zich aan een voor haar nieuw genre: een avonturenroman die zo verfilmd kan worden. In het boek krijgt de lezer eerst langzaam, stapsgewijs, maar naarmate het boek vordert steeds sneller mee wat er gebeurt. Geheimen worden onthuld, maskers vallen af.
Ik hou van de taal van Hof. Ik word blij van de verrassende bruggetjes die ze tussen zinnen bouwt, en hoe ze beschrijft wat Janis ziet. Juist daarom vond ik het lastig om te merken dat ik maar niet dichter bij het verhaal kwam, ik las, maar raakte jammer genoeg niet geheel in de ban.
Anderen moeten beslissen voor welke jonge of oudere lezer ‘Lepelsnijder’ is.
November 4, 2022
november 2022
De tweede keer nog net iets mooier, vooral nu er nog een vervolg klaarligt om in te duiken.
april 2019
Een echt avonturenverhaal, dat is de beste manier om de Lepelsnijder van Marjolijn Hof te omschrijven. Een element van spanning, wat is de mysterieuze ‘grote ziekte’ die slimmer is dan je denkt? Een hoofdkarakter waar je jezelf in kan herkennen en ook wel een beetje meer zoals zou willen zijn. En een zoektocht naar antwoorden en ook om jezelf te vinden. En dat zit echt allemaal in dit boek van nog geen 300 pagina’s.
Wat had ik De Lepelsnijder graag als klein meisje gehad. Een heerlijke avonturenverhaal om helemaal in te kruipen en de echte wereld even te vergeten. Maar nu als volwassene geniet ik er net zo van.
Lees nu mijn volledige recensie op Books and Macchiatos!
De tweede keer nog net iets mooier, vooral nu er nog een vervolg klaarligt om in te duiken.
april 2019
Een echt avonturenverhaal, dat is de beste manier om de Lepelsnijder van Marjolijn Hof te omschrijven. Een element van spanning, wat is de mysterieuze ‘grote ziekte’ die slimmer is dan je denkt? Een hoofdkarakter waar je jezelf in kan herkennen en ook wel een beetje meer zoals zou willen zijn. En een zoektocht naar antwoorden en ook om jezelf te vinden. En dat zit echt allemaal in dit boek van nog geen 300 pagina’s.
Wat had ik De Lepelsnijder graag als klein meisje gehad. Een heerlijke avonturenverhaal om helemaal in te kruipen en de echte wereld even te vergeten. Maar nu als volwassene geniet ik er net zo van.
Lees nu mijn volledige recensie op Books and Macchiatos!
November 30, 2025
Als kind zou ik dit boek ook hebben verslonden.
Read
March 8, 2025Echt zo’n fijn boek dat je ‘s avonds met een zaklamp onder je deken wilt uitlezen, omdat het zo spannend is.
March 13, 2019
Dít boek, wat had ik dat graag vroeger in mijn boekenkast gehad! Vroeger, ongebreideld achter de oliekachel kruipen zonder tijdsbesef en verplichtingen om keer op keer Oostindisch doof in te verdwijnen.
De bijzondere titel ‘Lepelsnijder’ viel op door de prachtige omslag van Annette Fienieg die na het lezen exact de sfeer van het verhaal weergeeft. De verfijnde lepel-illustraties horen bij de hoofdstukken.
Een boek dat je laat terugvoeren naar klassiekers in de sfeer van Dragt, Beckman, Malot, Lindgren of avonturen geschreven door Terlouw.
‘Ze aten al dagen schrale brij met netels. Het was de hoogste tijd dat Frid nieuwe voorraad ging halen. Hij stond in de deuropening met de tas op zijn rug. Het was vroeg in de morgen, de zon ging schuil achter de bergkam boven de hut. Janis wreef de slaap uit zijn ogen. Dan ga ik maar, zei Frid. En goed opletten, jij. De grote ziekte is slimmer dan je denkt.
Weet ik zei Janis. Hij kan sluipen, en klimmen, springen en hollen en kruipen en zwemmen. Van mens naar mens, van huis naar huis. Hij vreet je neus op en je vingers en de rest.’
Janis woont met Frid ver weg van de bewoonde wereld. Frid komt dit keer niet terug en op een ochtend zit Schenkelman met twee ezels bij de berghut. Na veel dralen en denken start Janis zijn zoektocht met Luki zijn hond en de ezel Kiezel naar Frid.
‘…boven de kloof, door de nevel, over glibberige stenen. De wind joeg het water op. Janis hield de achterriem stevig vast. Kiezel liep langzaam omhoog, ... Janis schuifelde mee. … Op het hoogste punt, midden in een werveling van water en wind, hield Kiezel in. Een paar kleine pasjes en hij stond stil.’
Soms lijkt het of ieder zuchtje wind wordt beschreven, je ieder woord dat de wereldvreemde Janis niet kent moet weten, maar het is een goed opgebouwd en prachtig verhaal. Wie eenmaal over de brug is wil doorlezen en weten hoe het hem verder vergaat.
Janis maakt kennis met andere mensen, gewoonten, ontdekt ander eten dan brij en konijn. Je leest over heelmakers, zijn gesneden lepels, stukmakers, piezeltjes licht, holderlingen en woorden die nieuw zijn en kriebelen aan je oor.
Een verhaal waarin ‘je moet weten wat een konijn dénkt’ en dat later ook voor bepaalde mensen geldt. Een andere zin die mij trof was: ‘Dat was mooi, schoenen die op reis gingen als je het zelf niet meer kon’. Meer vertellen is teveel prijsgeven. Dat het anders loopt, wordt snel duidelijk. Of toch ook weer niet?
Lepelsnijder, een verhaal in vroegere tijden van paard en wagen en toch zo tijdloos. Een avonturenverhaal waarin de goede lezer vanaf ong. 9 jaar zich zal onderdompelen. Wat is het fijn om in de huidige wereld een boek te lezen door de ogen van een kind en je bladzijde na bladzijde mee te laten voeren. Een boek met een nominatie om een klassieker te worden. Aanrader.
Lees altijd het nawoord van een auteur. Marjolijn Hof vertelt hierin over de basis van dit boek: het schilderij Teich im Riesengebirge.
Een week terug sloeg ik dit boek met tegenzin dicht, het moest terug naar de bibliotheek. A4’tjes vol getypte aantekeningen. Het verhaal bleef de hele week zomaar fijn in mijn hoofd rondzingen. Tot mijn vreugde werd dit boek genoemd bij de bekendmaking van de nominaties voor de Woutertje Pietertjeprijs 2019, want ook dit boek mag veel meer aandacht krijgen.
De bijzondere titel ‘Lepelsnijder’ viel op door de prachtige omslag van Annette Fienieg die na het lezen exact de sfeer van het verhaal weergeeft. De verfijnde lepel-illustraties horen bij de hoofdstukken.
Een boek dat je laat terugvoeren naar klassiekers in de sfeer van Dragt, Beckman, Malot, Lindgren of avonturen geschreven door Terlouw.
‘Ze aten al dagen schrale brij met netels. Het was de hoogste tijd dat Frid nieuwe voorraad ging halen. Hij stond in de deuropening met de tas op zijn rug. Het was vroeg in de morgen, de zon ging schuil achter de bergkam boven de hut. Janis wreef de slaap uit zijn ogen. Dan ga ik maar, zei Frid. En goed opletten, jij. De grote ziekte is slimmer dan je denkt.
Weet ik zei Janis. Hij kan sluipen, en klimmen, springen en hollen en kruipen en zwemmen. Van mens naar mens, van huis naar huis. Hij vreet je neus op en je vingers en de rest.’
Janis woont met Frid ver weg van de bewoonde wereld. Frid komt dit keer niet terug en op een ochtend zit Schenkelman met twee ezels bij de berghut. Na veel dralen en denken start Janis zijn zoektocht met Luki zijn hond en de ezel Kiezel naar Frid.
‘…boven de kloof, door de nevel, over glibberige stenen. De wind joeg het water op. Janis hield de achterriem stevig vast. Kiezel liep langzaam omhoog, ... Janis schuifelde mee. … Op het hoogste punt, midden in een werveling van water en wind, hield Kiezel in. Een paar kleine pasjes en hij stond stil.’
Soms lijkt het of ieder zuchtje wind wordt beschreven, je ieder woord dat de wereldvreemde Janis niet kent moet weten, maar het is een goed opgebouwd en prachtig verhaal. Wie eenmaal over de brug is wil doorlezen en weten hoe het hem verder vergaat.
Janis maakt kennis met andere mensen, gewoonten, ontdekt ander eten dan brij en konijn. Je leest over heelmakers, zijn gesneden lepels, stukmakers, piezeltjes licht, holderlingen en woorden die nieuw zijn en kriebelen aan je oor.
Een verhaal waarin ‘je moet weten wat een konijn dénkt’ en dat later ook voor bepaalde mensen geldt. Een andere zin die mij trof was: ‘Dat was mooi, schoenen die op reis gingen als je het zelf niet meer kon’. Meer vertellen is teveel prijsgeven. Dat het anders loopt, wordt snel duidelijk. Of toch ook weer niet?
Lepelsnijder, een verhaal in vroegere tijden van paard en wagen en toch zo tijdloos. Een avonturenverhaal waarin de goede lezer vanaf ong. 9 jaar zich zal onderdompelen. Wat is het fijn om in de huidige wereld een boek te lezen door de ogen van een kind en je bladzijde na bladzijde mee te laten voeren. Een boek met een nominatie om een klassieker te worden. Aanrader.
Lees altijd het nawoord van een auteur. Marjolijn Hof vertelt hierin over de basis van dit boek: het schilderij Teich im Riesengebirge.
Een week terug sloeg ik dit boek met tegenzin dicht, het moest terug naar de bibliotheek. A4’tjes vol getypte aantekeningen. Het verhaal bleef de hele week zomaar fijn in mijn hoofd rondzingen. Tot mijn vreugde werd dit boek genoemd bij de bekendmaking van de nominaties voor de Woutertje Pietertjeprijs 2019, want ook dit boek mag veel meer aandacht krijgen.
Read
December 23, 2023In de vierde aflevering van De Grote Vriendelijke Podcast bespreken we deze dikke avonturenroman. Luister nu wat we ervan vonden via Spotify, iTunes, TuneIn, je podcast-app of http://www.degrotevriendelijkepodcast...
April 7, 2019
Een mooi sprookjesachtig verhaal, dat doet denken aan De verhalen van de tweelingbroers van Tonke Dragt. Het begint sterk, maar naar het einde toe vind ik het minder worden. Het slot valt me zelfs een beetje tegen.
September 1, 2023
Echt een poëtisch boek dat vrij simpel geschreven is, dus geschikt voor iedere lezer.
Ik denk dat het ook een geweldig boek is om voor te lezen.
Janis leert beetje bij beetje de wereld kennen en zichzelf.
Het einde past precies bij het verhaal. Heel mooi!
Ik denk dat het ook een geweldig boek is om voor te lezen.
Janis leert beetje bij beetje de wereld kennen en zichzelf.
Het einde past precies bij het verhaal. Heel mooi!
November 22, 2024
Is echt spannend en heel leuk
November 29, 2023
'Het is zoals het is. Medelijden hoef ik niet, dat bewaar je maar voor jezelf!'
In Lepelsnijder volgen we Janis die samen met Frid boven op de berg woont, ver weg van de bewoonde wereld. Echter komt hier al snel verandering in en staat Janis er helemaal alleen voor. Hij verlaat zijn vertrouwde huisje op de berg en gaat op zoek naar de waarheid over zijn afkomst.
Een echt avonturenboek met prachtige passages vanuit hoofdpersoon Janis. Geschikt als voorleesboek en zelf lezen voor de fanatieke lezer.
In Lepelsnijder volgen we Janis die samen met Frid boven op de berg woont, ver weg van de bewoonde wereld. Echter komt hier al snel verandering in en staat Janis er helemaal alleen voor. Hij verlaat zijn vertrouwde huisje op de berg en gaat op zoek naar de waarheid over zijn afkomst.
Een echt avonturenboek met prachtige passages vanuit hoofdpersoon Janis. Geschikt als voorleesboek en zelf lezen voor de fanatieke lezer.
December 30, 2021
Dit boek las ik voor de Jeugdboekenclub waar ik bij zit. De doelgroep volgens de Bieb was kinderen van 9-12 jaar, maar zoals ik inschat kan het boek ook nog wel op het vmbo gelezen worden. Het boek leest namelijk makkelijk weg, maar wat mij betrof kostte het wel even moeite om erin te komen. Toen ik halverwege was, heb ik hem in één keer uitgelezen.
Het boek is spannend en sprookjesachtig, maar heeft wel een wat teleurstellend einde. Aan de andere kant zorgt het einde er ook wel weer voor dat je na gaat denken. Het boek speelt zich af in het verleden, maar wanneer precies is niet duidelijk. Het is wel te merken aan het feit dat er geen moderne elementen in voorkomen. Het boek deed ons wat denken aan 'Alleen op de wereld' van Hector Malot. Helemaal nieuw is het onderwerp dus niet.
Verder vroegen wij ons af of kinderen dit boek wel leuk zouden vinden, omdat er best wel een diepere laag onder ligt. Ook zonder dat kun je het lezen, maar dan zou je het boek eigenlijk weer moeten inschatten voor een jongere doelgroep, omdat het dan meer neigt naar een sprookje.
De vraag waar wij onze bijeenkomst mee afsloten, was 'Ben ik een stukmaker of een heelmaker?' Iets dat centraal staat in het boek. Mooi om over na te denken en te filosoferen, maar voor de doelgroep van dit boek niet relevant, vandaar dat ik het boek 3 sterren heb gegeven.
Het boek is spannend en sprookjesachtig, maar heeft wel een wat teleurstellend einde. Aan de andere kant zorgt het einde er ook wel weer voor dat je na gaat denken. Het boek speelt zich af in het verleden, maar wanneer precies is niet duidelijk. Het is wel te merken aan het feit dat er geen moderne elementen in voorkomen. Het boek deed ons wat denken aan 'Alleen op de wereld' van Hector Malot. Helemaal nieuw is het onderwerp dus niet.
Verder vroegen wij ons af of kinderen dit boek wel leuk zouden vinden, omdat er best wel een diepere laag onder ligt. Ook zonder dat kun je het lezen, maar dan zou je het boek eigenlijk weer moeten inschatten voor een jongere doelgroep, omdat het dan meer neigt naar een sprookje.
De vraag waar wij onze bijeenkomst mee afsloten, was 'Ben ik een stukmaker of een heelmaker?' Iets dat centraal staat in het boek. Mooi om over na te denken en te filosoferen, maar voor de doelgroep van dit boek niet relevant, vandaar dat ik het boek 3 sterren heb gegeven.
April 23, 2019
Read April 2019
3.5 sterren
Het duurde even voordat ik echt in het verhaal zat en met name in het begin voelde het alsof er iets miste, als vind ik het lastig om te beschrijven wat dat dan precies was. Toen ik er eenmaal inzat vond ik het wel echt een leuk boek. Van het einde had ik dan weer iets meer gehoopt.
3.5 sterren
Het duurde even voordat ik echt in het verhaal zat en met name in het begin voelde het alsof er iets miste, als vind ik het lastig om te beschrijven wat dat dan precies was. Toen ik er eenmaal inzat vond ik het wel echt een leuk boek. Van het einde had ik dan weer iets meer gehoopt.
May 23, 2019
Wat een mooi, fijn verhaal over Janis die ooit werd ontvoerd of misschien juist wel gered door Frid. Hij groeit op alleen met de oude man en een hond en heeft van de wereld geen weet. Behalve dat hij nooit, nooit de weg door het bos mag gaan omdat de grote ziekte hem dan zeker zal vinden. Bangmakerij die werkt zolang Frid elke keer weer thuis komt na het ruilen van het mooie houtsnijwerk van Janis voor eten. Maar op een dag komt Frid niet meer thuis en heeft Janis geen keus. Hij moet op pad op zoek naar eten. En dan blijkt dat er anderen zijn die weten wie Janis is en waar hij vandaan komt. Langzaam ontdek je als lezer de geschiedenis van Janis en de rol van Frid daarin. Prachtige zinnen en onverwachte wendingen in het verhaal maken dat je verder en verder wilt lezen. Jammer dat het nu uit is. Ik hoop op een vervolg.
Vanaf ca 10 jaar. Ik vrees 'te traag' om voor te lezen, maar zeker promoten bij de goede lezers!
Vanaf ca 10 jaar. Ik vrees 'te traag' om voor te lezen, maar zeker promoten bij de goede lezers!
Read
May 6, 2024Really liked this one. Loveable characters, cute setting. It's not fast, it's not overly exciting, there's really not that much at stake, but I was totally invested, and also just enjoyed being in Janis' world. Funny thing, it all felt really Dutch somehow, like this is what we think a literary adventure story should look like. A focus on the small and personal, a plot revolving around family secrets, and witty dialogue all the way. Write this in clear, simple language with a sprinkle of literary metaphor, and you're all set for that Griffel (or Vlag & Wimpel, in this case).
April 28, 2019
Mooi, maar haalt het niet bij De brief voor de koning of Alleen op de wereld.
September 18, 2019
3,5. Mooi, origineel en soms best heftig avonturenboek. Prachtig geïllustreerd, met leuke personages. Jammer alleen dat er tegen het einde vooral op een vervolg wordt aangestuurd...
July 30, 2021
Leuk boek! Zeker een aanrader!
November 7, 2023
Een heel fijn boek met een ontzettende originele verhaallijn. Fijne schrijfstijl. Kortom een heerlijk avontuur. Ik kijk er nu al naar uit om in deel 2 te duiken.
En supergaaf detail dat de schrijfster allerlei schilderijen gebruikte als inspiratiebron om stukjes van dit verhaal aan een te puzzelen.
En supergaaf detail dat de schrijfster allerlei schilderijen gebruikte als inspiratiebron om stukjes van dit verhaal aan een te puzzelen.
April 29, 2021
Janis, de hoofdpersoon van Lepelsnijder van Marjolijn Hof, leeft in een hutje op een berg. Daar houdt hij zich samen met Frid schuil voor de ‘grote ziekte’, een besmettelijke ziekte die iedereen te grazen wil nemen. Frid, de man die Janis als baby heeft gered, prent de jongen in dat de ziekte levensgevaarlijk is. Voordat de oude man naar het dal gaat om spullen te ruilen voor eten, laat hij de jongen de epidemie bezweren.
(...)
Lepelsnijder is geen plotgedreven, maar een personagegedreven jeugdroman. Het zijn de sympathieke personages en Hofs excellente vertelstijl die maken dat je dit boek maar moeilijk weg kunt leggen. Lepelsnijder is typisch zo’n boek dat, zoals Hof zelf zegt in haar Annie M.G. Schmidt-lezing van 2019, een voertuig is dat je ‘zonder één stap te verzetten’ meeneemt naar een volledig nieuwe wereld. In diezelfde lezing vertelt Hof dat ze een ‘absolute solidariteit’ met haar personages voelt, en dat lees je terug in het boek. Lees verder https://www.tzum.info/2021/02/recensi...
(...)
Lepelsnijder is geen plotgedreven, maar een personagegedreven jeugdroman. Het zijn de sympathieke personages en Hofs excellente vertelstijl die maken dat je dit boek maar moeilijk weg kunt leggen. Lepelsnijder is typisch zo’n boek dat, zoals Hof zelf zegt in haar Annie M.G. Schmidt-lezing van 2019, een voertuig is dat je ‘zonder één stap te verzetten’ meeneemt naar een volledig nieuwe wereld. In diezelfde lezing vertelt Hof dat ze een ‘absolute solidariteit’ met haar personages voelt, en dat lees je terug in het boek. Lees verder https://www.tzum.info/2021/02/recensi...
February 13, 2025
Weer een heerlijk spannend kinderboek waarin steeds meer van de waarheid prijsgegeven wordt.
March 23, 2025
Boek in 1x uitgelezen, wil meteen aan het volgende deel beginnen.
Verhaal gaat over Janis die boven op een berg woont samen met Frid. Maar als Frid niet terugkomt van zijn tocht naar de bewoonde wereld moet Janis gaan om eten en voorraden te halen.
Verhaal gaat over Janis die boven op een berg woont samen met Frid. Maar als Frid niet terugkomt van zijn tocht naar de bewoonde wereld moet Janis gaan om eten en voorraden te halen.
August 27, 2021
Ik vind het jammer dat dit boek een beetje tegenviel. Het wordt vergeleken met Lampje en die vergelijking snap ik misschien wel qua verhaallijn maar niet qua sprookjesachtig boeiend vertellen.
Dit verhaal heeft me minder gegrepen. Karakter Janis vond ik niet echt sympathiek en het einde gewoon wat jammer. Niet echt af. Wat zijn die twee neven vervelend en wat komen ze er gemakkelijk mee weg! En betaalt Janis ooit zijn schuld nog aan de familie Treb? En hoe zit het met Frid en zijn nalatenschap in de wereld? Alles voelt een beetje onuitgewerkt misschien.
Ik vond het wel weer heel mooi hoe de schrijfster op het idee van dit verhaal is gekomen. Mooi dat een schilderij op die manier tot inspiratie dient.
Dit verhaal heeft me minder gegrepen. Karakter Janis vond ik niet echt sympathiek en het einde gewoon wat jammer. Niet echt af. Wat zijn die twee neven vervelend en wat komen ze er gemakkelijk mee weg! En betaalt Janis ooit zijn schuld nog aan de familie Treb? En hoe zit het met Frid en zijn nalatenschap in de wereld? Alles voelt een beetje onuitgewerkt misschien.
Ik vond het wel weer heel mooi hoe de schrijfster op het idee van dit verhaal is gekomen. Mooi dat een schilderij op die manier tot inspiratie dient.
June 6, 2019
Wat een schitterend, prachtig, fantastisch mooi verhaal is Lepelsnijder.
*Zodra je begint te lezen heb je nog geen flauw idee wat er zal gaan gebeuren, de reis maak je samen met Janis
*Er zitten prachtige gedachten in dit verhaal, zoals "wanneer verdien je het om u genoemd te worden?"
*You will cry. Oh yes.
*Het heeft een open einde, maar dan zo dat je er iets mee kunt. Het is het perfecte einde van een perfect verteld verhaal (Ik vond het fijn om dat van tevoren te weten)
*Er gebeurt ontzettend veel, terwijl het tempo heel rustig is, dat leest heel fijn.
*En ja: dit is er eentje voor de liefhebbers van Lampje. Weer zo'n boek dat ik als kind graag had gelezen, opgekruld tegen de verwarming.
*Zodra je begint te lezen heb je nog geen flauw idee wat er zal gaan gebeuren, de reis maak je samen met Janis
*Er zitten prachtige gedachten in dit verhaal, zoals "wanneer verdien je het om u genoemd te worden?"
*You will cry. Oh yes.
*Het heeft een open einde, maar dan zo dat je er iets mee kunt. Het is het perfecte einde van een perfect verteld verhaal (Ik vond het fijn om dat van tevoren te weten)
*Er gebeurt ontzettend veel, terwijl het tempo heel rustig is, dat leest heel fijn.
*En ja: dit is er eentje voor de liefhebbers van Lampje. Weer zo'n boek dat ik als kind graag had gelezen, opgekruld tegen de verwarming.
April 14, 2023
Hoewel het een mooi boek is, lukte het niet om er helemaal in te verdwijnen. Benieuwd of deel 2 dat wel kan. Binnenkort dus te lezen op Boekenzoeker!
Read
February 25, 2021Kun je van een schilderij een spannend boek maken? Dat kan, Marjolijn Hof geeft een overtuigend voorbeeld.
De Amerikaanse schrijver Ransom Riggs schreef de trilogiecyclus over de bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine (2012-2015), met als inspiratiebron oude zwart-witfoto’s van onder meer circuskinderen.
Ik moest eraan denken bij het lezen van Lepelsnijder, het nieuwe boek van Marjolijn Hof. Zij liet zich, zo schrijft ze in het nawoord, inspireren door het schilderij Teich im Riesengebirge van Ludwig Richter, een Duitse romantische schilder uit de eerste helft van de negentiende eeuw. Grofweg dezelfde tijd waarin de gebroeders Grimm hun volkssprookjes verzamelden en Hofs verhaal laat zich ook lezen als een sprookje. Na haar realistische kinderboeken, zoals Een kleine kans (2006) en De regels van drie (2013), geeft ze zich nu volledig en even vakkundig over aan een nieuw genre.
Janis woont samen met Frid afgezonderd van andere mensen boven op een berg. Frid laat Janis van tijd tot tijd een paar dagen alleen om proviand in te slaan en bindt hem dan op het hart in en om het huis te blijven. Vegen, de kippen voeren, lepels snijden uit hout en wachten tot Frid weer thuiskomt, dat is wat hij moet doen. Maar deze keer wacht hij tevergeefs. Wel komt na een paar dagen ene Schenkelman de berg op om hem te zeggen dat Frid er voorgoed vandoor is.
Janis raapt al zijn moed bij elkaar en daalt de berg af door het bos en gaat zelfs over de smalle wiebelbrug over het dal. Hij maakt zijn intrede in een ongekende mensenwereld, die veel groter, kleurrijker, bozer, onbetrouwbaarder blijkt dan hij ooit heeft geweten.
Hof zet Janis’ kleine wereld daar boven op de berg overtuigend en beeldend neer, al vanaf de eerste zin – ‘Ze aten al dagen schrale brij met netels.’ De reis door het bos is wat lang uitgesponnen, daar zakt het verhaal een beetje in. Maar als Janis eenmaal de bewoonde wereld in stapt, neemt de spanning weer toe. De vraag wie hij is, wie zijn ouders zijn en wat er met Frid is gebeurd, houdt de lezer in de greep.
Op een hoger plan speelt de vraag in hoeverre Janis zich zal aanpassen. We kunnen alvast verklappen dat hij veel leert, maar ook zichzelf blijft. De Nederlandse jeugdliteratuur is weer een innemende hoofdpersoon rijker.
De Amerikaanse schrijver Ransom Riggs schreef de trilogiecyclus over de bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine (2012-2015), met als inspiratiebron oude zwart-witfoto’s van onder meer circuskinderen.
Ik moest eraan denken bij het lezen van Lepelsnijder, het nieuwe boek van Marjolijn Hof. Zij liet zich, zo schrijft ze in het nawoord, inspireren door het schilderij Teich im Riesengebirge van Ludwig Richter, een Duitse romantische schilder uit de eerste helft van de negentiende eeuw. Grofweg dezelfde tijd waarin de gebroeders Grimm hun volkssprookjes verzamelden en Hofs verhaal laat zich ook lezen als een sprookje. Na haar realistische kinderboeken, zoals Een kleine kans (2006) en De regels van drie (2013), geeft ze zich nu volledig en even vakkundig over aan een nieuw genre.
Janis woont samen met Frid afgezonderd van andere mensen boven op een berg. Frid laat Janis van tijd tot tijd een paar dagen alleen om proviand in te slaan en bindt hem dan op het hart in en om het huis te blijven. Vegen, de kippen voeren, lepels snijden uit hout en wachten tot Frid weer thuiskomt, dat is wat hij moet doen. Maar deze keer wacht hij tevergeefs. Wel komt na een paar dagen ene Schenkelman de berg op om hem te zeggen dat Frid er voorgoed vandoor is.
Janis raapt al zijn moed bij elkaar en daalt de berg af door het bos en gaat zelfs over de smalle wiebelbrug over het dal. Hij maakt zijn intrede in een ongekende mensenwereld, die veel groter, kleurrijker, bozer, onbetrouwbaarder blijkt dan hij ooit heeft geweten.
Hof zet Janis’ kleine wereld daar boven op de berg overtuigend en beeldend neer, al vanaf de eerste zin – ‘Ze aten al dagen schrale brij met netels.’ De reis door het bos is wat lang uitgesponnen, daar zakt het verhaal een beetje in. Maar als Janis eenmaal de bewoonde wereld in stapt, neemt de spanning weer toe. De vraag wie hij is, wie zijn ouders zijn en wat er met Frid is gebeurd, houdt de lezer in de greep.
Op een hoger plan speelt de vraag in hoeverre Janis zich zal aanpassen. We kunnen alvast verklappen dat hij veel leert, maar ook zichzelf blijft. De Nederlandse jeugdliteratuur is weer een innemende hoofdpersoon rijker.
July 31, 2019
Bijzonder boek. Bijzonder verhaal. Geschreven in een stijl die jonge lezers zal aanspreken. In zinnen zoals dit. Kort en krachtig. Wel wat infantiel. Maar het verhaal is sterk: een jongen (Jaris) leeft met een oude man, niet zijn vader!, op een bergtop, geïsoleerd van de buitenwereld. Op een dag gaat de oude man, Frid, weg, en komt niet meer terug. De jongen gaat op onderzoek uit naar Frid en ontdekt de wereld om hem heen. Een sprookjesachtige wereld, maar ook hard, middeleeuwen? Mooi vormgegeven ook, met linoleumdrukken.
Het schilderij dat Marjolijn Hof inspireerde heb ik even gegoogeld: Lake in the Riesengebirge https://g.co/kgs/Tw2kgn. Erg mooi inderdaad.
Nu mijn bezwaren. De dus wat infantiele schrijfstijl. Het ontbreken van spanning na de eerste gebeurtenissen: nadat Jaris vertrekt, sleept het verhaal een beetje door, er ontbreekt een rode draad, de zin om door te lezen vergaat je daar een beetje. Dit stuk had korter gekund. Pas op het eind van zijn tijd in de grote stad wordt het weer spannend. Ik denk dat kinderen zullen afhaken. Toch is het wel een aanrader voor dromerige kinderen, maar ook voor liefhebbers van “overleef” boeken zoals Overleven in de wildernis.
Al met al blij dat ik het gelezen heb. Maar ik heb wel weer zin in een boek met langere zinnen.
Het schilderij dat Marjolijn Hof inspireerde heb ik even gegoogeld: Lake in the Riesengebirge https://g.co/kgs/Tw2kgn. Erg mooi inderdaad.
Nu mijn bezwaren. De dus wat infantiele schrijfstijl. Het ontbreken van spanning na de eerste gebeurtenissen: nadat Jaris vertrekt, sleept het verhaal een beetje door, er ontbreekt een rode draad, de zin om door te lezen vergaat je daar een beetje. Dit stuk had korter gekund. Pas op het eind van zijn tijd in de grote stad wordt het weer spannend. Ik denk dat kinderen zullen afhaken. Toch is het wel een aanrader voor dromerige kinderen, maar ook voor liefhebbers van “overleef” boeken zoals Overleven in de wildernis.
Al met al blij dat ik het gelezen heb. Maar ik heb wel weer zin in een boek met langere zinnen.
December 16, 2021
Dit boek is avontuurlijk, heeft verrassende ontknopingen, maar heeft ook een paar elementen die mij minder bekoren. Ik noem het een aantal rauwe randjes over het slachten van konijnen, verlating, hebzucht, moord en fysieke straffen. Ook - hoe stom ook gezegd - onaardige mensen.
In mijn ogen waren deze elementen niet nodig geweest voor het verhaal en beïnvloedt voor mij de leeservaring op een negatieve manier. Geen feelgood boek dus, maar desondanks snijdt deze fictie diverse - minder prettige - alledaagse thema's en gebeurtenissen aan.
Ik haalde geen voldoening uit het einde van het boek. Wat er nu met Frid is gebeurd blijft open. Daarnaast hoop je in een kinderboek op een happy end, maar het is alles behalve dat. Twee kinderen die waarschijnlijk verhongeren in het bos..
Eigenlijk was ik op zoek naar iets vergelijkbaars met 'Lampje'. Ik dacht dit te hebben gevonden, maar de Lepelsnijder leek mooier en gezelliger dan het verhaal uiteindelijk was.
In mijn ogen waren deze elementen niet nodig geweest voor het verhaal en beïnvloedt voor mij de leeservaring op een negatieve manier. Geen feelgood boek dus, maar desondanks snijdt deze fictie diverse - minder prettige - alledaagse thema's en gebeurtenissen aan.
Ik haalde geen voldoening uit het einde van het boek. Wat er nu met Frid is gebeurd blijft open. Daarnaast hoop je in een kinderboek op een happy end, maar het is alles behalve dat. Twee kinderen die waarschijnlijk verhongeren in het bos..
Eigenlijk was ik op zoek naar iets vergelijkbaars met 'Lampje'. Ik dacht dit te hebben gevonden, maar de Lepelsnijder leek mooier en gezelliger dan het verhaal uiteindelijk was.
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 14, 2019
Een goedgeschreven avonturenverhaal met coming-of-age elementen. Eens 'het grote geheim' onthuld, blijft het verhaal wel een beetje steken. De spanning is er dan wat uit, en je wordt naar een vrij voorspelbaar einde geleid.
Het hoofdpersonage, Janis, redt volgens mij het boek. Hij heeft voldoende complexiteit, is herkenbaar en toch ook weer een beetje raar, je hebt als lezer geen enkele moeite om je mee te laten voeren in zijn verhaal. Hij is zeker niet het soort saaie standaardheld dat je wel eens tegenkomt in avonturenverhalen.
Voor het overige is de wereld die in het boek geschetst wordt een beetje kaal, je voelt zelden echt de sfeer van een scène of locatie, het is allemaal nogal rechttoe-rechtaan. Alles staat ten dienste van het plot, en dat voelt wat mechanisch en kil bij momenten.
Ik heb het met plezier voorgelezen, maar blijf inhoudelijk wat op m'n honger zitten.
Het hoofdpersonage, Janis, redt volgens mij het boek. Hij heeft voldoende complexiteit, is herkenbaar en toch ook weer een beetje raar, je hebt als lezer geen enkele moeite om je mee te laten voeren in zijn verhaal. Hij is zeker niet het soort saaie standaardheld dat je wel eens tegenkomt in avonturenverhalen.
Voor het overige is de wereld die in het boek geschetst wordt een beetje kaal, je voelt zelden echt de sfeer van een scène of locatie, het is allemaal nogal rechttoe-rechtaan. Alles staat ten dienste van het plot, en dat voelt wat mechanisch en kil bij momenten.
Ik heb het met plezier voorgelezen, maar blijf inhoudelijk wat op m'n honger zitten.
Displaying 1 - 30 of 73 reviews