What do you think?
Rate this book
Mroczna kołysanka
Do czego się posuniesz, by chronić swoje dziecko?
W świecie dotkniętym kryzysem bezpłodności ostatnie naturalne narodziny zdarzyły się ponad dwadzieścia lat temu. Obecnie jedyną drogą do poczęcia jest przejście bolesnego procesu indukcji. Wszystkie noworodki są ściśle monitorowane, a ich rodzice muszą przestrzegać drobiazgowych reguł, bo jeśli państwo uzna ich za niezdolnych do pełnienia obowiązków rodzicielskich, dziecko zostanie poddane ekstrakcji i umieszczone w jednym ze specjalnych kompleksów.
Kit widziała już wielu rodziców, którzy stoczyli heroiczną walkę: najpierw by spłodzić, a potem zatrzymać potomstwo. Sądziła więc, że nie chce zostać matką. Jednak gdy poznała Thomasa, urodziła im się Mimi. Wkrótce kumulacja drobnych błędów sprawia, że groźba ekstrakcji staje się coraz bardziej realna, a Kit musi zdecydować, jak daleko jest gotowa się posunąć, by nie dopuścić do utraty dziecka i rozpadu rodziny.
W świecie dotkniętym kryzysem bezpłodności ostatnie naturalne narodziny zdarzyły się ponad dwadzieścia lat temu. Obecnie jedyną drogą do poczęcia jest przejście bolesnego procesu indukcji. Wszystkie noworodki są ściśle monitorowane, a ich rodzice muszą przestrzegać drobiazgowych reguł, bo jeśli państwo uzna ich za niezdolnych do pełnienia obowiązków rodzicielskich, dziecko zostanie poddane ekstrakcji i umieszczone w jednym ze specjalnych kompleksów.
Kit widziała już wielu rodziców, którzy stoczyli heroiczną walkę: najpierw by spłodzić, a potem zatrzymać potomstwo. Sądziła więc, że nie chce zostać matką. Jednak gdy poznała Thomasa, urodziła im się Mimi. Wkrótce kumulacja drobnych błędów sprawia, że groźba ekstrakcji staje się coraz bardziej realna, a Kit musi zdecydować, jak daleko jest gotowa się posunąć, by nie dopuścić do utraty dziecka i rozpadu rodziny.
368 pages, Paperback
First published March 23, 2021
109 people are currently reading
4206 people want to read
About the author
Polly Ho-Yen
15 books44 followersPolly Ho-Yen was born in Northampton and brought up in Buckinghamshire. She studied English at Birmingham University before working in publishing for several years.
Her first novel, Boy in the Tower, published in July 2014 by Random House Children's Publishers, was nominated for the Carnegie Medal and shortlisted for the Blue Peter Book Award and the Waterstones Children’s Book Prize. Her second novel Where Monsters Lie was published in 2016 and her third novel, Fly Me Home, was published in 2017. Both of these novels were also nominated for the Carnegie Medal.
She now writes full-time and lives in Bristol with her husband.
Her first novel, Boy in the Tower, published in July 2014 by Random House Children's Publishers, was nominated for the Carnegie Medal and shortlisted for the Blue Peter Book Award and the Waterstones Children’s Book Prize. Her second novel Where Monsters Lie was published in 2016 and her third novel, Fly Me Home, was published in 2017. Both of these novels were also nominated for the Carnegie Medal.
She now writes full-time and lives in Bristol with her husband.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 543 reviews
October 1, 2023
4.30
TO ZAKOŃCZENIE OMG
TO ZAKOŃCZENIE OMG
October 19, 2023
"Mroczną kołysankę" przeczytałam ponad miesiąc temu i dalej nie wiem, co powiedzieć. Jestem przerażona tym, co zastałam na jej kartach. Nie chciałabym żyć w świecie, w którym kobiety zmusza się do rodzenia dzieci. Nie chcesz ich mieć? Ok. Ale licz się ze społecznym wykluczeniem. Nie chciałabym żyć w państwie, w którym istnieją funkcjonariusze nieustannie kontrolujący kobiety, sprawdzający, czy są dobrymi matkami czy nie, w którym młode mamy żyją w ciągłym strachu, ponieważ boją się, że najdrobniejszy błąd wychowawczy sprawi, że dziecko zostanie im odebrane…
Myślę, że nie bez powodu książka Polly Ho-Yen porównywana jest do „Roku 1984” Georga Orwella oraz „Opowieści podręcznej” Margaret Atwood. Może nie jest idealna. Może pewne rzeczy można by bardziej rozwinąć. Niemniej jednak uważam, że warto ją przeczytać.
Myślę, że nie bez powodu książka Polly Ho-Yen porównywana jest do „Roku 1984” Georga Orwella oraz „Opowieści podręcznej” Margaret Atwood. Może nie jest idealna. Może pewne rzeczy można by bardziej rozwinąć. Niemniej jednak uważam, że warto ją przeczytać.
December 20, 2025
2,5⭐
Dystopia jak z generatora, szkoda.
https://www.youtube.com/watch?v=en2xI...
Dystopia jak z generatora, szkoda.
https://www.youtube.com/watch?v=en2xI...
March 23, 2021
Dark Lullaby is Ho-Yen’s first foray into adult speculative fiction and is a bleak yet compulsive dystopian tale set around the topic of motherhood. Infertility has become almost universal, with 99.98% of the population unable to naturally conceive, and government surveillance means that your every move in watched, analysed and critiqued. While affluent women can afford XC babies that are created in laboratories and come to full term in an artificial womb, those who are less lucky must undergo a dangerous procedure known as Induction. They are encouraged to do so to repopulate the near-future world in which they live as those who refuse to be impregnated in this manner are shunned by society and labelled as an "out" — literally someone who has opted out of the Induction programme. This leads to fewer job opportunities and a poorer quality of life for the female regardless of their skillset or intelligence. Pressured into becoming induced, despite its often fatal consequences, it is a painful, terrifying process and involves the use of many potent medications to help the body prepare to sustain a pregnancy. Then there are the seemingly ceaseless examinations and procedures to stimulate the ovaries to produce eggs with the hope that the subject comes to bear a child.
However, due to this manufactured manipulation of the bodies systems, it often doesn't work and the only result is the death of the individual being induced due to the harrowing effects these procedures have on a women’s fragile body, but this doesn't appear to be much of a concern to the state. And even when you successfully conceive and a healthy baby is born, big brother, aka the OSIP (Office of Standards in Parenting), monitors everything you do from the moment you embark on your fertility journey right through to rearing the child, and anything they deem to be inappropriate is scrutinised and compiled into a wrap sheet. When a certain number of infractions have occurred they take your child away from you, known as Extraction, which is a terrifying and horrific prospect for any mother but especially when you have gone through hell to conceive. This is a riveting, fascinating and deeply disturbing book that held my attention throughout and reminded me very much of The Handmaid's Tale and Vox. The worldbuilding was incredible with intricate touches and thorough attention paid to the plot and characters and an unsettling, oppressive atmosphere that underpinned the whole novel. This is a dark, scintillating read with plenty to keep you turning the pages. Highly recommended.
However, due to this manufactured manipulation of the bodies systems, it often doesn't work and the only result is the death of the individual being induced due to the harrowing effects these procedures have on a women’s fragile body, but this doesn't appear to be much of a concern to the state. And even when you successfully conceive and a healthy baby is born, big brother, aka the OSIP (Office of Standards in Parenting), monitors everything you do from the moment you embark on your fertility journey right through to rearing the child, and anything they deem to be inappropriate is scrutinised and compiled into a wrap sheet. When a certain number of infractions have occurred they take your child away from you, known as Extraction, which is a terrifying and horrific prospect for any mother but especially when you have gone through hell to conceive. This is a riveting, fascinating and deeply disturbing book that held my attention throughout and reminded me very much of The Handmaid's Tale and Vox. The worldbuilding was incredible with intricate touches and thorough attention paid to the plot and characters and an unsettling, oppressive atmosphere that underpinned the whole novel. This is a dark, scintillating read with plenty to keep you turning the pages. Highly recommended.
September 3, 2023
3,5✨
wiedziałam, że ten tytuł będzie mocarny, ale ukazana w nim rzeczywistość przebiła moje oczekiwania
to książka, którą śmiało mogę porównać do „Roku 1984” - przerażająca, poruszająca, wywołująca ciarki na samą myśl o życiu bohaterów
ta historia pokazuje do czego zdolny jest system, jak zastraszanie wpływa na ludzi i w jak prosty sposób szczęście może stać się koszmarem
wiedziałam, że ten tytuł będzie mocarny, ale ukazana w nim rzeczywistość przebiła moje oczekiwania
to książka, którą śmiało mogę porównać do „Roku 1984” - przerażająca, poruszająca, wywołująca ciarki na samą myśl o życiu bohaterów
ta historia pokazuje do czego zdolny jest system, jak zastraszanie wpływa na ludzi i w jak prosty sposób szczęście może stać się koszmarem
September 27, 2023
Thriller? Dystopia? A może science-fiction? "Mroczna kołysanka" wymyka się jednoznacznemu podziałowi gatunkowemu, ale jedno jest pewne- przeraża i angażuje jednocześnie. Czy to jednak wystarczy, bym uznała ją za dobrą?
Ludzkość zmaga się z kryzysem bezpłodności, która dotyka ponad 99% społeczeństwa, przez co matki, aby urodzić dziecko, są zmuszane do przejścia procesu bolesnej i czasochłonnej indukcji, która niejednokrotnie prowadzi do ich przedwczesnej śmierci. Kiedy jednak dziecko zostanie sprowadzone na świat, na rodziców czyhają kolejne trudności. Wisi nad nimi ryzyko ekstrakcji, jeśli opieka, jaką zapewnią potomstwu, okaże się niewystarczającą. W tym świecie śledzimy losy Kit (a jej oczami także życie jej starszej siostry), która zrobi wszystko by odzyskać odebrane dziecko.
Muszę przyznać, że kompletnie nie wiem, co sądzić o tej historii. Sam pomysł na fabułę był naprawdę świeży i intrygujący. Podobało mi się przedstawienie, chociażby tzw. niewidzialnych, czyli kobiet, które z różnych powodów nie zdecydowały się poddać indukcji. Pozornie miały wolny wybór, ale działania rządu skutecznie wykluczały je z życia publicznego i ograniczały ich zarobki na tyle, że indukcja stawała się jedynym sposobem, by wieść godne życie. Taki pozorny wybór był naprawdę ciekawym psychologicznym zabiegiem.
Uważam jednak, że autorka nie wywiązała się z opowiedzenia tej historii zbyt dobrze. Zdecydowała się na stworzenie tak rozbudowanego świata i napakowanie książki akcją, przez co wiele elementów zostało potraktowanych po macoszemu. Uważam, że historia sprawdziłby się lepiej jako seria, która wprowadzałaby dokładniej czytelnika w kolejne wydarzenia. A tak nie dostaliśmy dużo informacji o obecnych rządach i tego mi zdecydowanie brakowało. Nie rozumiałam w pełni samej koncepcji odbierania dzieci rodzicom, na jakiej zasadzie działały upomnienia (trzeba było mieć ich 7, żeby dziecko zostało zabrane, ale ostatecznie działo się to także kiedy było ich 6) ani jak działa sam proces indukcji. Dodatkowo główna bohaterka bez problemu spiskuje i "ukrywa się" przed rządem, co każe mi przypuszczać, że nie jest on zbyt kompetentny.
Historię śledzimy, siedząc w głowie Kit, ale nawet wtedy nie poznajemy jej dokładnie. Po skoczeniu uważam, że nie została w pełni wykreowana i nie umiem jej przypisać wielu cech charakteru. Do tego podejmuje wiele dziwnych i niezrozumiałych dla mnie decyzji, których potem nawet nie żałuje. No i dochodzi jeszcze wątek romantyczny. Z jednej strony zdaję sobie sprawę, że nie na nim skupia się ta książka, ale widać było, że autorka nie chciała tracić czasu, więc mamy tu tak absurdalny motyw, jak to, że bohaterowie po jednym spotkaniu, podczas którego zamieniają ze sobą dwa zdania, na drugi dzień zaczynają się całować i wyznawać sobie miłość. Te wszystkie problemy są moim zdaniem skutkiem tego, ze autorka starała się zmieścić zbyt dużo elementów w zbyt małej objętości, przez co żaden nie został w pełni rozwinięty. Bardziej wręcz skupiamy się na macierzyństwie siostry Kit niż jej, co sprawiało, że nie byłam w stanie jej kibicować. Nie da się jednak ukryć, że powieść pokazuje siłę i niezłomność matek, co mi się podobało. Miejscami wzrusza i dobrze oddaje cierpienie rodziców, którzy stracili swoje ukochane dzieci.
Dodatkowo książkę czyta się bardzo dynamicznie i dzięki krótkim, rozdziałom autorka miała moją pełną uwagę przez większość czasu. Zakończenie zaskoczyło mnie kilkoma rozwiązaniami i tak jak mówiłam, koncepcja była realna i ciekawa. Ciężko mi jednak jednoznacznie polecić książkę, bo wymaga dopracowania i rozbudowania. Jeśli jednak pomysł na fabułę was zaciekawił, możecie dać jej szansę. Zdecydowanie nie będziecie się przy niej nudzić.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Insignis.
Ludzkość zmaga się z kryzysem bezpłodności, która dotyka ponad 99% społeczeństwa, przez co matki, aby urodzić dziecko, są zmuszane do przejścia procesu bolesnej i czasochłonnej indukcji, która niejednokrotnie prowadzi do ich przedwczesnej śmierci. Kiedy jednak dziecko zostanie sprowadzone na świat, na rodziców czyhają kolejne trudności. Wisi nad nimi ryzyko ekstrakcji, jeśli opieka, jaką zapewnią potomstwu, okaże się niewystarczającą. W tym świecie śledzimy losy Kit (a jej oczami także życie jej starszej siostry), która zrobi wszystko by odzyskać odebrane dziecko.
Muszę przyznać, że kompletnie nie wiem, co sądzić o tej historii. Sam pomysł na fabułę był naprawdę świeży i intrygujący. Podobało mi się przedstawienie, chociażby tzw. niewidzialnych, czyli kobiet, które z różnych powodów nie zdecydowały się poddać indukcji. Pozornie miały wolny wybór, ale działania rządu skutecznie wykluczały je z życia publicznego i ograniczały ich zarobki na tyle, że indukcja stawała się jedynym sposobem, by wieść godne życie. Taki pozorny wybór był naprawdę ciekawym psychologicznym zabiegiem.
Uważam jednak, że autorka nie wywiązała się z opowiedzenia tej historii zbyt dobrze. Zdecydowała się na stworzenie tak rozbudowanego świata i napakowanie książki akcją, przez co wiele elementów zostało potraktowanych po macoszemu. Uważam, że historia sprawdziłby się lepiej jako seria, która wprowadzałaby dokładniej czytelnika w kolejne wydarzenia. A tak nie dostaliśmy dużo informacji o obecnych rządach i tego mi zdecydowanie brakowało. Nie rozumiałam w pełni samej koncepcji odbierania dzieci rodzicom, na jakiej zasadzie działały upomnienia (trzeba było mieć ich 7, żeby dziecko zostało zabrane, ale ostatecznie działo się to także kiedy było ich 6) ani jak działa sam proces indukcji. Dodatkowo główna bohaterka bez problemu spiskuje i "ukrywa się" przed rządem, co każe mi przypuszczać, że nie jest on zbyt kompetentny.
Historię śledzimy, siedząc w głowie Kit, ale nawet wtedy nie poznajemy jej dokładnie. Po skoczeniu uważam, że nie została w pełni wykreowana i nie umiem jej przypisać wielu cech charakteru. Do tego podejmuje wiele dziwnych i niezrozumiałych dla mnie decyzji, których potem nawet nie żałuje. No i dochodzi jeszcze wątek romantyczny. Z jednej strony zdaję sobie sprawę, że nie na nim skupia się ta książka, ale widać było, że autorka nie chciała tracić czasu, więc mamy tu tak absurdalny motyw, jak to, że bohaterowie po jednym spotkaniu, podczas którego zamieniają ze sobą dwa zdania, na drugi dzień zaczynają się całować i wyznawać sobie miłość. Te wszystkie problemy są moim zdaniem skutkiem tego, ze autorka starała się zmieścić zbyt dużo elementów w zbyt małej objętości, przez co żaden nie został w pełni rozwinięty. Bardziej wręcz skupiamy się na macierzyństwie siostry Kit niż jej, co sprawiało, że nie byłam w stanie jej kibicować. Nie da się jednak ukryć, że powieść pokazuje siłę i niezłomność matek, co mi się podobało. Miejscami wzrusza i dobrze oddaje cierpienie rodziców, którzy stracili swoje ukochane dzieci.
Dodatkowo książkę czyta się bardzo dynamicznie i dzięki krótkim, rozdziałom autorka miała moją pełną uwagę przez większość czasu. Zakończenie zaskoczyło mnie kilkoma rozwiązaniami i tak jak mówiłam, koncepcja była realna i ciekawa. Ciężko mi jednak jednoznacznie polecić książkę, bo wymaga dopracowania i rozbudowania. Jeśli jednak pomysł na fabułę was zaciekawił, możecie dać jej szansę. Zdecydowanie nie będziecie się przy niej nudzić.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Insignis.
February 2, 2021
For my full review and thoughts on the story, characters and ending completely spoiler free please visit my blog here
As a story I thought it was all quite interesting and it would be a very scary reality to be living in.
The writing is easy to read and understand and it was really quick to read. I finished it in one day.
I think it was good, enjoyable and I would recommend it to anyone who enjoys dystopian worlds or books like The Handmaids Tale.
I don't think that I would read it a second time.
As a story I thought it was all quite interesting and it would be a very scary reality to be living in.
The writing is easy to read and understand and it was really quick to read. I finished it in one day.
I think it was good, enjoyable and I would recommend it to anyone who enjoys dystopian worlds or books like The Handmaids Tale.
I don't think that I would read it a second time.
January 21, 2024
szokująca książka z przerażającym przesłaniem. zakończenie powala na łopatki, nie spodziewalem sie, ze wywola ono we mnie takie refleksje. mam tylko nadzieje, ze nie jest to ziszczenie nadchodzacej przyszlosci.
May 28, 2024
Pomysł na książkę bardzo ciekawy, jednak nie wiem, czy to przez styl pisania czy przez coś innego, bardzo opornie mi się ją przyswajało, mimo audiobooka.
January 7, 2024
Dark Lullaby , de Polly Ho-Yen, es una historia sobre una sociedad distópica que sufre una infertilidad masiva e inexplicable. Sin embargo, la premisa y el mundo, incluso para una distopía, me parecieron algo irregulares.
Dark Lullaby no está ambientada en un futuro extravagante, sino en el Reino Unido y cerca del presente. Parece que sólo han sido necesarios un par de décadas para desmantelar la democracia. Gran Bretaña es ahora un estado de partido único. Unas esferas televisivas orwellianas explotan propaganda informativa. Los ricos viven en comunidades cerradas fuera de la ciudad, los menos ricos en zonas estrechas de la ciudad.
Las nuevas madres están bajo el escrutinio de la Oficina de Estándares en Crianza (OSIP). Se trata de una división gubernamental con el poder de imponer sanciones por mala paternidad, con reclutas vestidos de civil por todas partes, y de irrumpir en tu casa para una inspección en cualquier momento. Si cobra siete sanciones, su bebé será "extraído": se lo quitarán por su propia seguridad y lo enviarán a vivir en algún "complejo". Es una pesadilla como un estado niñera y, por alguna razón, la gente lo soporta.
La historia la cuenta una joven, Kit. A pesar de no haber estado interesada en concebir durante gran parte de su vida y de haber sido testigo de cómo OSIP se llevaba a los bebés de sus amigos y familiares, Kit y su esposo rápidamente deciden tener un bebé después de casarse. La historia se cuenta a través de dos narrativas alternas (el pasado y el presente) que mantienen la trama avanzando rápidamente y añaden un elemento de intriga. Seguimos su viaje pasado hasta su decisión y sus consecuencias predecibles, y el día presente, donde se encuentra sin su hija y en un viaje irregular y desesperado para recuperarla.
Dark Lullaby siempre estuvo destinada a ser comparada con The Handmaid's Tale , con un toque de 1984 . Sin embargo, las sociedades totalitarias y despiadadas descritas en esos libros también vinieron acompañadas de una aplicación letal. Se hicieron más plausibles gracias a los marcos religiosos o políticos que crearon y protegieron las leyes inhumanas de esas sociedades. No es así en Dark Lullaby. La gente protesta por los bajos salarios, pero no protesta contra el OSIP.
Al final, un secreto revela por qué la gente aguanta que el OSIP husmee y robe bebés. ¿¨la razón era convincente? Para algunas personas, seguro. Pero no pensé que sería suficiente para mantener el orden en toda una sociedad. Hay una suavidad generalizada en el mundo construido en Dark Lullaby, debido a su enfoque en la estrecha historia central (hasta dónde llegarán las madres por los niños) a expensas de personajes interesantes o detalles de construcción del mundo.
En general, Dark Lullaby es en gran medida una historia sobre mujeres. Mujeres obligadas a tener hijos, a sufrir tratamientos perjudiciales, a soportar un nivel enloquecedor de escrutinio, a ser engañadas por el Estado haciéndoles creer que son malas madres. Los maridos y los padres apenas se concretan. No lo encontré lo suficientemente probable como para ser impactante, su tono no sabía lo suficiente como para ser una sátira. Si bien no adiviné el giro al final del libro, tampoco me sorprendió particularmente. Pero es una historia siniestra y fácil de leer, y querrás seguir leyendo para descubrir la conclusión del desesperado viaje de Kit.
Dark Lullaby no está ambientada en un futuro extravagante, sino en el Reino Unido y cerca del presente. Parece que sólo han sido necesarios un par de décadas para desmantelar la democracia. Gran Bretaña es ahora un estado de partido único. Unas esferas televisivas orwellianas explotan propaganda informativa. Los ricos viven en comunidades cerradas fuera de la ciudad, los menos ricos en zonas estrechas de la ciudad.
Las nuevas madres están bajo el escrutinio de la Oficina de Estándares en Crianza (OSIP). Se trata de una división gubernamental con el poder de imponer sanciones por mala paternidad, con reclutas vestidos de civil por todas partes, y de irrumpir en tu casa para una inspección en cualquier momento. Si cobra siete sanciones, su bebé será "extraído": se lo quitarán por su propia seguridad y lo enviarán a vivir en algún "complejo". Es una pesadilla como un estado niñera y, por alguna razón, la gente lo soporta.
La historia la cuenta una joven, Kit. A pesar de no haber estado interesada en concebir durante gran parte de su vida y de haber sido testigo de cómo OSIP se llevaba a los bebés de sus amigos y familiares, Kit y su esposo rápidamente deciden tener un bebé después de casarse. La historia se cuenta a través de dos narrativas alternas (el pasado y el presente) que mantienen la trama avanzando rápidamente y añaden un elemento de intriga. Seguimos su viaje pasado hasta su decisión y sus consecuencias predecibles, y el día presente, donde se encuentra sin su hija y en un viaje irregular y desesperado para recuperarla.
Dark Lullaby siempre estuvo destinada a ser comparada con The Handmaid's Tale , con un toque de 1984 . Sin embargo, las sociedades totalitarias y despiadadas descritas en esos libros también vinieron acompañadas de una aplicación letal. Se hicieron más plausibles gracias a los marcos religiosos o políticos que crearon y protegieron las leyes inhumanas de esas sociedades. No es así en Dark Lullaby. La gente protesta por los bajos salarios, pero no protesta contra el OSIP.
Al final, un secreto revela por qué la gente aguanta que el OSIP husmee y robe bebés. ¿¨la razón era convincente? Para algunas personas, seguro. Pero no pensé que sería suficiente para mantener el orden en toda una sociedad. Hay una suavidad generalizada en el mundo construido en Dark Lullaby, debido a su enfoque en la estrecha historia central (hasta dónde llegarán las madres por los niños) a expensas de personajes interesantes o detalles de construcción del mundo.
En general, Dark Lullaby es en gran medida una historia sobre mujeres. Mujeres obligadas a tener hijos, a sufrir tratamientos perjudiciales, a soportar un nivel enloquecedor de escrutinio, a ser engañadas por el Estado haciéndoles creer que son malas madres. Los maridos y los padres apenas se concretan. No lo encontré lo suficientemente probable como para ser impactante, su tono no sabía lo suficiente como para ser una sátira. Si bien no adiviné el giro al final del libro, tampoco me sorprendió particularmente. Pero es una historia siniestra y fácil de leer, y querrás seguir leyendo para descubrir la conclusión del desesperado viaje de Kit.
April 29, 2024
Być może nie byłam targetem tej książki, więc ocenię ją neutralnie. Najlepiej wyszło zakończenie. Nie jest to zła książka, jest przeciętna. Bohaterowie bez większego wyrazu, główny wątek nieco spłycony. Trochę powtórzeń. Nie chciałabym żyć w świecie przedstawionym przez autorkę, za żadne skarby świata.
January 9, 2025
Książka ma taki impakt, że wkradła mi się do snów. Niesamowite
November 3, 2023
3,5/5
Kiedy nie chcesz mieć dzieci - stajesz się niewidzialną. Zostajesz zdegradowana we wszelkich aspektach życia. Twoje wynagrodzenie może osiągnąć konkretną kwotę, oczywiście niewielką, na więcej nie masz szans. Możesz zamieszać jedynie w biedniejszych dzielnicach, nie masz szans na ładniejsze i przestronne mieszkanie. Płacisz wyższy podatek, który rośnie z roku na rok. Jesteś traktowana jako egoistyczna wariatka.
Kiedy pragniesz mieć dziecko, musisz podjąć się indukcji - długiej i bolesnej, nierzadko kończącej się śmiercią.
Kiedy zostajesz rodzicem, Twój każdy najmniejszy ruch monitorowany jest przez BSR. Każde zaniedbanie lub nadużycie przybliża cię do ekstrakcji, czyli utraty dziecka. Owym złym krokiem może być wszystko - od podania mleka modyfikowanego, poprzez zbyt długi płacz dziecka, kończąc na złym włożeniu go do fotelika.
Którą drogę życia wybrał(a)byś? Jak można wybrać, kiedy każda decyzja wydaje się zła?
***
"Mroczna kołysanka" to powieść dystopijna przedstawiająca świat, który przeraża, ale jednocześnie ma szansę kiedyś zaistnieć, co straszy jeszcze mocniej. Historia wciąga, porusza emocje i daje do myślenia. Ulubieńcem nie będzie, bo mogłaby być dopracowana bardziej, ale nadal polecam, bo warto.
Ta opowieść dobitnie pokazuje, jak wiele jesteśmy w stanie zrobić, aby osiągnąć cel i chronić najbliższych. Niejednokrotnie wtedy działamy wbrew sobie i własnym przekonaniom, byle zachować to, na czym zależy nam najmocniej.
Kiedy nie chcesz mieć dzieci - stajesz się niewidzialną. Zostajesz zdegradowana we wszelkich aspektach życia. Twoje wynagrodzenie może osiągnąć konkretną kwotę, oczywiście niewielką, na więcej nie masz szans. Możesz zamieszać jedynie w biedniejszych dzielnicach, nie masz szans na ładniejsze i przestronne mieszkanie. Płacisz wyższy podatek, który rośnie z roku na rok. Jesteś traktowana jako egoistyczna wariatka.
Kiedy pragniesz mieć dziecko, musisz podjąć się indukcji - długiej i bolesnej, nierzadko kończącej się śmiercią.
Kiedy zostajesz rodzicem, Twój każdy najmniejszy ruch monitorowany jest przez BSR. Każde zaniedbanie lub nadużycie przybliża cię do ekstrakcji, czyli utraty dziecka. Owym złym krokiem może być wszystko - od podania mleka modyfikowanego, poprzez zbyt długi płacz dziecka, kończąc na złym włożeniu go do fotelika.
Którą drogę życia wybrał(a)byś? Jak można wybrać, kiedy każda decyzja wydaje się zła?
***
"Mroczna kołysanka" to powieść dystopijna przedstawiająca świat, który przeraża, ale jednocześnie ma szansę kiedyś zaistnieć, co straszy jeszcze mocniej. Historia wciąga, porusza emocje i daje do myślenia. Ulubieńcem nie będzie, bo mogłaby być dopracowana bardziej, ale nadal polecam, bo warto.
Ta opowieść dobitnie pokazuje, jak wiele jesteśmy w stanie zrobić, aby osiągnąć cel i chronić najbliższych. Niejednokrotnie wtedy działamy wbrew sobie i własnym przekonaniom, byle zachować to, na czym zależy nam najmocniej.
March 28, 2024
El libro da rabia, y mucha. Es una distopía que parte de la premisa que la infertilidad se ha adueñado del planeta, entonces la sociedad va empujando a sus mujeres solo a su rol de madres y tu valor se basa en eso.
¿No quieres tener hijos? Pues eres una apartada, literalmente. Debes vivir en barrios y casas de peor calidad, tienes un tope bajo de ascenso en tu trabajo y para qué decir el juicio social al que te ves sometida diariamente.
¿Quieres tener hijos? ¡Bievenida al sistema! Te ayudamos en tu proceso de inducción, te llenamos de drogas para que puedas concebir y si lo haces, pues el control comienza a lo Gran Hermano. No puedes ser mala madre. Si haces algo mal, como demorarte en “consolar” o “acoger” a la bendición porque tiene una rabieta, pues te entregan una notificación. Unas cuantas notificaciones y strikeout. El sistema te extrae al crío para entregarlo a mejores manos.
Si te suena como el peldaño anterior a la sociedad de El cuento de la criada estás en lo cierto. Y si bien la historia es bastante distinta a la de Margaret Atwood, ese déjá vu, inevitable, me dejó con gusto a poco en cuanto al sistema politico y social. En este sentido le faltan páginas. Sin embargo, es una lectura vale la pena. Está bien narrada, tiene buenos personajes y un buen estilo. Es ágil y con formato de capítulos cortos con los que entras fácilmente en la historia. Además, personalmente no acerté ninguna teoría y eso fue bueno porque me llevé un par de sorpresas al final.
¿No quieres tener hijos? Pues eres una apartada, literalmente. Debes vivir en barrios y casas de peor calidad, tienes un tope bajo de ascenso en tu trabajo y para qué decir el juicio social al que te ves sometida diariamente.
¿Quieres tener hijos? ¡Bievenida al sistema! Te ayudamos en tu proceso de inducción, te llenamos de drogas para que puedas concebir y si lo haces, pues el control comienza a lo Gran Hermano. No puedes ser mala madre. Si haces algo mal, como demorarte en “consolar” o “acoger” a la bendición porque tiene una rabieta, pues te entregan una notificación. Unas cuantas notificaciones y strikeout. El sistema te extrae al crío para entregarlo a mejores manos.
Si te suena como el peldaño anterior a la sociedad de El cuento de la criada estás en lo cierto. Y si bien la historia es bastante distinta a la de Margaret Atwood, ese déjá vu, inevitable, me dejó con gusto a poco en cuanto al sistema politico y social. En este sentido le faltan páginas. Sin embargo, es una lectura vale la pena. Está bien narrada, tiene buenos personajes y un buen estilo. Es ágil y con formato de capítulos cortos con los que entras fácilmente en la historia. Además, personalmente no acerté ninguna teoría y eso fue bueno porque me llevé un par de sorpresas al final.
March 21, 2024
Hmm, no nie wiem… mam mieszane odczucia
October 27, 2023
3.75/5
Rozdarła mi serducho 🥺
Rozdarła mi serducho 🥺
April 5, 2021
2.5 - 3 stars
Dark Lullaby was a tale centred around infertility dystopia and needless to say, this was a story that was mostly impactful on women. The book plunged the reader immediately into a sad and oppressive world where there seemed to be limited hope and expectations for people. This world was very similar to the world we exist in now. As a reader, you did feel the various stages of desperation that the women in this book experienced. I would have liked more from the male characters in the book.
Overall, I was left somewhat unsatisfied throughout the read and in the culmination. The theme of the story had all the potential, the characters were not necessarily likeable but they were robustly developed. I don’t why this just didn’t hit the spot for me considering my enjoyment of dytopia. I’m a huge fan of The Handmaid’s Tale that also tackles this theme of infertility changing the world but that book was so much more, in my opinion.
Thank you to Titan Books for the early review copy. Dark Lullaby is out now.
Full review to come for the blog.
Dark Lullaby was a tale centred around infertility dystopia and needless to say, this was a story that was mostly impactful on women. The book plunged the reader immediately into a sad and oppressive world where there seemed to be limited hope and expectations for people. This world was very similar to the world we exist in now. As a reader, you did feel the various stages of desperation that the women in this book experienced. I would have liked more from the male characters in the book.
Overall, I was left somewhat unsatisfied throughout the read and in the culmination. The theme of the story had all the potential, the characters were not necessarily likeable but they were robustly developed. I don’t why this just didn’t hit the spot for me considering my enjoyment of dytopia. I’m a huge fan of The Handmaid’s Tale that also tackles this theme of infertility changing the world but that book was so much more, in my opinion.
Thank you to Titan Books for the early review copy. Dark Lullaby is out now.
Full review to come for the blog.
September 25, 2023
Kończę czytać tę książkę przerażona, a moje oczy są pełne łez.
4.5
4.5
May 5, 2024
Rozczarowanko.
Książka mnie nie wciągnęła tak jak tego oczekiwałam. Nie zrozumcie mnie źle, bo ogólny koncept niepłodności, świata, gdzie kobiety muszą przechodzić indukcję oraz istnienie funkcjonariuszy BSR bardzo mnie ciekawiło, ale po drodze gdzieś to siadło i trochę wynudziło.
Końcówka zdecydowanie najlepsza, aczkolwiek taka oo średniawka, o której z pewnością szybko zapomnę.
3/5 ⭐️
Książka mnie nie wciągnęła tak jak tego oczekiwałam. Nie zrozumcie mnie źle, bo ogólny koncept niepłodności, świata, gdzie kobiety muszą przechodzić indukcję oraz istnienie funkcjonariuszy BSR bardzo mnie ciekawiło, ale po drodze gdzieś to siadło i trochę wynudziło.
Końcówka zdecydowanie najlepsza, aczkolwiek taka oo średniawka, o której z pewnością szybko zapomnę.
3/5 ⭐️
October 24, 2024
!Spoilers ahead!
I really liked this book. The raw desperation the main character feels when trying to protect and keep her child, seeps through the pages. I felt like it was me about to loose my only child, have her ripped away, by the government and their ideas of "perfect" Parenting.
8/10 would recommend
I really liked this book. The raw desperation the main character feels when trying to protect and keep her child, seeps through the pages. I felt like it was me about to loose my only child, have her ripped away, by the government and their ideas of "perfect" Parenting.
8/10 would recommend
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 10, 2023
Eine Dystopie über eine Welt, die von Unfruchtbarkeit beherrscht wird, fand ich sofort interessant. Durch ein spezielles Verfahren sollen Frauen schwanger werden können, weil es natürlich so gut wie unmöglich ist. Nach dem Erfolg dieser umstrittenen Behandlung werden die frischen Mütter streng kontrolliert. Wird das Kind einmal nicht getröstet, wird der Kopf zu wenig gestützt - sofort gibt es einen Bescheid. Sind es zu viele Bescheide wird den Eltern das Kind weggenommen.
Der Leser begleitet Kit in dieser Welt in zwei Zeitebenen. Damals und Jetzt. Damals lebte Kit als Out - das heißt, sie hat sich dazu entschieden, kein Kind zu bekommen. Jetzt flüchtet sie vor der Behörde um ihr Kind behalten zu können. Anfangs waren diese beiden Zeitebenen etwas verwirrend. Auch finde ich, dass sie manchmal nicht so wirklich zusammengepasst haben. So wurde in Jetzt schon etwas vorweggenommen, dass in Damals eigentlich erst eine überraschende Wendung sein hätte sollen.
Die Idee an sich ist spannend und interessant, aber man hätte viel mehr daraus machen können. Die Geschichte an sich ist mir viel zu oberflächlich, ich konnte mir die dystopische Welt zwar vorstellen aber ich habe das Gefühl dass davon vieles aus anderen Büchern oder Filmen stammt. So zum Beispiel die Sphären die allgegenwärtig sind: es wurde nie so wirklich beschrieben, wie diese aussehen.
Am Anfang gibt es ein kurzes Abkürzungsverzeichnis, danach dauert es eine Weile bis diese Begriffe nochmals erläutert werden. Bis dahin war ich aber schon darüber verärgert, dass man als Leser durch dieses Verzeichnis abgespeist wird.
Ich glaube, die Geschichte hätte einfach mehr ausgebaut werden müssen. Auch das Ende wurde extrem schnell abgehandelt. Vielleicht wäre eine Trilogie sinnvoller gewesen.
Der Leser begleitet Kit in dieser Welt in zwei Zeitebenen. Damals und Jetzt. Damals lebte Kit als Out - das heißt, sie hat sich dazu entschieden, kein Kind zu bekommen. Jetzt flüchtet sie vor der Behörde um ihr Kind behalten zu können. Anfangs waren diese beiden Zeitebenen etwas verwirrend. Auch finde ich, dass sie manchmal nicht so wirklich zusammengepasst haben. So wurde in Jetzt schon etwas vorweggenommen, dass in Damals eigentlich erst eine überraschende Wendung sein hätte sollen.
Die Idee an sich ist spannend und interessant, aber man hätte viel mehr daraus machen können. Die Geschichte an sich ist mir viel zu oberflächlich, ich konnte mir die dystopische Welt zwar vorstellen aber ich habe das Gefühl dass davon vieles aus anderen Büchern oder Filmen stammt. So zum Beispiel die Sphären die allgegenwärtig sind: es wurde nie so wirklich beschrieben, wie diese aussehen.
Am Anfang gibt es ein kurzes Abkürzungsverzeichnis, danach dauert es eine Weile bis diese Begriffe nochmals erläutert werden. Bis dahin war ich aber schon darüber verärgert, dass man als Leser durch dieses Verzeichnis abgespeist wird.
Ich glaube, die Geschichte hätte einfach mehr ausgebaut werden müssen. Auch das Ende wurde extrem schnell abgehandelt. Vielleicht wäre eine Trilogie sinnvoller gewesen.
August 20, 2024
We are at the point in the year where I nibble many books and find myself in a desert, searching for an oasis of a book that makes me feel something.
At turns dark, trite, and melodramatic, this failed to move the dial for me. I saw the twist coming, and most of the time it read like so many conversations I have with the mothers in my friend group. Mothering is really hard! It's alienating and all consuming! Support isn't forthcoming! People might think you're a bad mom, and (especially if you're poor and/or of color) the government might take your kid away!
There's a way to do dystopia that makes you reflect on how close to that dystopia we already are, and then there are some where you think that maybe the author just woke up from some ex-capitalist society and looked around and was simply shocked at our living conditions.
So, yeah. It was fine.
At turns dark, trite, and melodramatic, this failed to move the dial for me. I saw the twist coming, and most of the time it read like so many conversations I have with the mothers in my friend group. Mothering is really hard! It's alienating and all consuming! Support isn't forthcoming! People might think you're a bad mom, and (especially if you're poor and/or of color) the government might take your kid away!
There's a way to do dystopia that makes you reflect on how close to that dystopia we already are, and then there are some where you think that maybe the author just woke up from some ex-capitalist society and looked around and was simply shocked at our living conditions.
So, yeah. It was fine.
March 1, 2022
3.5 stars
August 28, 2024
Uuufff un libro duro... Que te hace pensar y, como en la mayoría de las distopías, no es una historia a la cual no podamos acabar llegando...
November 4, 2023
3.5🌟
Pomysł świetny, jednak sposób przedstawienia historii nie przypadł mi szczególnie do gustu. Takie spowalnianie i przyśpieszanie akcji przez zmianę perspektywy czasu raczej do mnie nie przemawia. Jednak absolutnie nie zmienia to faktu, ze szczerze podobała mi się ta historia. Doskonale formuje potencjalne problemy względnie niedalekiej przyszłości, a po za tym subtelnie naświetla *niewidzialne* udręki życia kobiety. Zakończenie daje wiele do myślenia. Ta dysotopijna wizja jest przerażająca i oby nigdy się nie ziściła.
*Siblings dynamic pozostawia duzo do zyczenia i utwierdza mnie w przekonaniu, ze tylko Flabag potrafił odwzorować je 1:1😔
Pomysł świetny, jednak sposób przedstawienia historii nie przypadł mi szczególnie do gustu. Takie spowalnianie i przyśpieszanie akcji przez zmianę perspektywy czasu raczej do mnie nie przemawia. Jednak absolutnie nie zmienia to faktu, ze szczerze podobała mi się ta historia. Doskonale formuje potencjalne problemy względnie niedalekiej przyszłości, a po za tym subtelnie naświetla *niewidzialne* udręki życia kobiety. Zakończenie daje wiele do myślenia. Ta dysotopijna wizja jest przerażająca i oby nigdy się nie ziściła.
*Siblings dynamic pozostawia duzo do zyczenia i utwierdza mnie w przekonaniu, ze tylko Flabag potrafił odwzorować je 1:1😔
February 14, 2025
Co tu się zadziało, jezu
August 31, 2024
Ehh, mam mieszane uczucia…
W skrócie moja krytyka odnosi się do tego: rzeczywistość w książce ma na celu na przerazić, a ostatecznie jedynie straszy. To straszenie tak naprawdę powoduje, że świat jest spłaszczony, a przemyślenia, które książka zapewne miała wzbudzić, stłumione.
Zabrakło realizmu w opisie wszystkich bohaterów. Dlaczego każdy zachowuje się tak samo, skoro realistycznie rzec biorąc ludzie nie reagują tak samo na różne sytuacje? Dlaczego nikt się nie buntuje? Dlaczego nikt się niczego nie domyśla? Dlaczego każdy w równym stopniu ulega propagandzie?
Takie fatalistyczne wyrównanie postaci zabrało głębię tej książce.
W skrócie moja krytyka odnosi się do tego: rzeczywistość w książce ma na celu na przerazić, a ostatecznie jedynie straszy. To straszenie tak naprawdę powoduje, że świat jest spłaszczony, a przemyślenia, które książka zapewne miała wzbudzić, stłumione.
Zabrakło realizmu w opisie wszystkich bohaterów. Dlaczego każdy zachowuje się tak samo, skoro realistycznie rzec biorąc ludzie nie reagują tak samo na różne sytuacje? Dlaczego nikt się nie buntuje? Dlaczego nikt się niczego nie domyśla? Dlaczego każdy w równym stopniu ulega propagandzie?
Takie fatalistyczne wyrównanie postaci zabrało głębię tej książce.
February 13, 2025
We are in the future. The world struggles to conceive naturally, with a 99.98% infertility rate dooming the rise of population. The only way to get pregnant is through a painful drug-driven process called "induction", despite its uncertain success. To move upwards in this modern society as a woman is to be with child. Women who choose to induct get rewarded with better pay and better housing as prize for contributing to population's rising numbers. Women who choose not to (although they can freely do so) are limited to low pay at work regardless of experience and lower-end living conditions.
However, it's not just about successful childbearing. From pregnancy to raising the child, families are heavily monitored to ensure their babies are provided with the best possible care. The families get a certain limit of warnings that resets per year. If they hit the limit, their children get extracted from them permanently for the supposed betterment of the child. And the enforcers are always watching.
The story centers around a mother named Kit. At this point in her life, she has exceeded her warning limits and is on the run from enforcers so she can keep her child. And she will do everything she can to keep her baby. Kit recounts her past leading up to her present predicament, detailing how these new militant-like reinforcements around motherhood has shaped her life and the people around her. As she maintains incognito she learns more secrets about the induction process, realizing it's not all it is propped up to be.
I was expecting this book to be suspenseful or thrilling. I mean, you have enforcers that keep an eye on your every move in raising your kid, you get warnings out of the blue for the silliest of reasons, they find out what goes on even in the privacy of your own home. I thought that Kit being in this very vulnerable, "fugitive" state would bring a lot of nail-biting moments. Maybe a few intense chases here and there. But I was mistaken. A significant chunk of the book is Kit recalling her past. Though these flashbacks really paint a picture of this dystopian world I didn't realize it would take up majority of the story's weight. For the most part, you learn about the motherhood experience of Kit's sister, who experiences it first before her. It sets the stage. But in terms of Kit's "present" moments, it's very weak in contrast to her flashbacks. There's a lot of driving, staring at screens, and thinking about people. Not really a lot going on. If we were to remove all the flashbacks and just focus on her present time actions, we realize it's just a day or two's worth of paranoia-filled journey.
Kit doesn't really suffer any consequences for her present actions. For such a watchful system, Kit got off really easy. It didn't really make sense and it undermined the strictness and presence of the enforcers. It's like damn, all of that stressing out for nothing. You can surprisingly get away with a lot of things and you're never really told what happens if they catch you slipping. Nor will you ever find out.
You don't get a lot of Kit's background as a mom either. It kind of feels rushed in comparison to the details of her sister's parenting experience. You would think going into the book that you'd be reading about Kit and her child. Not about her sister! But nope. Even in the flashbacks, Kit takes on the role of observer, consoling women pained by the system and documenting other people's lives. I think that and focusing so much on the sister's backstory really took away from what could have been Kit's life story. Because of this I didn't feel nearly as attached to her and her daughter.
Also, a weird nitpick, but I don’t know why this falls under sci-fi. It is more dystopian than sci-fi. I mean yes, Kit is supposedly in a very high-tech modern world, so of course the technology is going to match. But even then, you don't hear much about the technology apart from a few devices the book highlights. Yes, you do learn about the pregnancy process too but the details are very minimal and straightforward. It doesn't get “science-y”.
Now, I have yet to read The Handmaid's Tale, but apparently it shares a similar theme. I would love to see a side by side comparison of the book. So, to anyone who has read The Handmaid's Tale and Dark Lullaby, let me know your thoughts! (Or maybe I'll do it one day!).
The summary also claims this book is a good fit for Black Mirror fans. And though I have only seen a few episodes of Black Mirror, it definitely is Black Mirror-esque.
For the fans of either The Handmaid's Tale or Black Mirror, I highly recommend you read this book!
-----
However, it's not just about successful childbearing. From pregnancy to raising the child, families are heavily monitored to ensure their babies are provided with the best possible care. The families get a certain limit of warnings that resets per year. If they hit the limit, their children get extracted from them permanently for the supposed betterment of the child. And the enforcers are always watching.
The story centers around a mother named Kit. At this point in her life, she has exceeded her warning limits and is on the run from enforcers so she can keep her child. And she will do everything she can to keep her baby. Kit recounts her past leading up to her present predicament, detailing how these new militant-like reinforcements around motherhood has shaped her life and the people around her. As she maintains incognito she learns more secrets about the induction process, realizing it's not all it is propped up to be.
I was expecting this book to be suspenseful or thrilling. I mean, you have enforcers that keep an eye on your every move in raising your kid, you get warnings out of the blue for the silliest of reasons, they find out what goes on even in the privacy of your own home. I thought that Kit being in this very vulnerable, "fugitive" state would bring a lot of nail-biting moments. Maybe a few intense chases here and there. But I was mistaken. A significant chunk of the book is Kit recalling her past. Though these flashbacks really paint a picture of this dystopian world I didn't realize it would take up majority of the story's weight. For the most part, you learn about the motherhood experience of Kit's sister, who experiences it first before her. It sets the stage. But in terms of Kit's "present" moments, it's very weak in contrast to her flashbacks. There's a lot of driving, staring at screens, and thinking about people. Not really a lot going on. If we were to remove all the flashbacks and just focus on her present time actions, we realize it's just a day or two's worth of paranoia-filled journey.
Kit doesn't really suffer any consequences for her present actions. For such a watchful system, Kit got off really easy. It didn't really make sense and it undermined the strictness and presence of the enforcers. It's like damn, all of that stressing out for nothing. You can surprisingly get away with a lot of things and you're never really told what happens if they catch you slipping. Nor will you ever find out.
You don't get a lot of Kit's background as a mom either. It kind of feels rushed in comparison to the details of her sister's parenting experience. You would think going into the book that you'd be reading about Kit and her child. Not about her sister! But nope. Even in the flashbacks, Kit takes on the role of observer, consoling women pained by the system and documenting other people's lives. I think that and focusing so much on the sister's backstory really took away from what could have been Kit's life story. Because of this I didn't feel nearly as attached to her and her daughter.
Also, a weird nitpick, but I don’t know why this falls under sci-fi. It is more dystopian than sci-fi. I mean yes, Kit is supposedly in a very high-tech modern world, so of course the technology is going to match. But even then, you don't hear much about the technology apart from a few devices the book highlights. Yes, you do learn about the pregnancy process too but the details are very minimal and straightforward. It doesn't get “science-y”.
Now, I have yet to read The Handmaid's Tale, but apparently it shares a similar theme. I would love to see a side by side comparison of the book. So, to anyone who has read The Handmaid's Tale and Dark Lullaby, let me know your thoughts! (Or maybe I'll do it one day!).
The summary also claims this book is a good fit for Black Mirror fans. And though I have only seen a few episodes of Black Mirror, it definitely is Black Mirror-esque.
For the fans of either The Handmaid's Tale or Black Mirror, I highly recommend you read this book!
-----
November 4, 2024
bardzo niepokojaca historia, trzymala caly czas w napieciu. co prawda gubilam sie nieco przez rozne linie czasowe, ale damn to zakonczenie??? zmiotlo z planszy!!!
February 17, 2021
For my full review and thoughts on the story, characters and ending completely spoiler free please visit my blog here
Displaying 1 - 30 of 543 reviews