Ο σχοινοβάτης

by Christian Bobin, Φοίβος Ι. Πιομπίνος (Translator), Béatrice Connolly (Translator)

Στον "Σχοινοβάτη" ο αφηγητής συναντά στην εξοχή έναν άνθρωπο με κεφάλι, αλόγου. Μια φιλία γεννιέται ανάμεσά τους. Κατά τις συχνές συναντήσεις τους λαμβάνουν χώρα συζητήσεις οι οποίες θυμίζουν τους πλατωνικούς διάλογους. Τα θέματα που συζητιούνται διαδοχικά είναι τα ακόλουθα: η σχέση ποίησης και τσίρκου· η αδυναμία των βιβλίων και της γραπτής γνώσης να εξηγήσουν τον κόσμο και να προσφέρουν χαρά· η αιφνίδια ανακάλυψη της άνοιξης - ανακάλυψη που δεν έχει σχέση με την εποχή, αλλά αφορά το άνοιγμα των αισθήσεων και της ψυχής στο μεγαλείο των απλών πραγμάτων. Μία των ημερών, και αφού προηγουμένως εγχειρίζει στον αφηγητή ένα ποίημα που κόβει την ανάσα, ο άνθρωπος με το κεφάλι αλόγου εξαφανίζεται.

Πίσω από την απέριττη απλότητα της πλοκής του "Σχοινοβάτη", στην οποία οφείλεται ασφαλώς ένα μέρος της γοητείας του, ανιχνεύονται θέματα που απασχόλησαν διαχρονικά τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Τα θέματα αυτά ο Κριστιάν Μπομπέν τα επαναπροσεγγίζει με έναν μοναδικό τρόπο: συνδυάζοντας την ποίηση με το στοχασμό και διαποτίζοντας την αφήγησή του με μιαν έντονη πνευματικότητα.

Genres: France, Short Stories

40 pages, Paperback

First published January 1, 2004

About the author

Christian Bobin is a French author and poet. He received the 1993 Prix des Deux Magots for the book Le Très-Bas (translated into English in 1997 by Michael H. Kohn and published under two titles: The Secret of Francis of Assisi: A Meditation and The Very Lowly

Reviews

[مجید اسطیری · Rating 4 out of 5]

دیدم بوبن را با جبران خلیل جبران و حتی کوئیلو مقایسه کرده بودند که به نظرم مقایسه دقیقی نیست. به نظرم بیش از هر کس شبیه هم وطنان خودش یعنی آندره ژید و سنت اگزوپری است.

[Negar · Rating 4 out of 5]

نشان دیگر بهار ـ آنچه من بهار می نامم ـ این است که وقتی سر می رسد ما خودمان را گم می کنیم. همان آدم هایی می شویم که به آن ‌ها می ‌گویند گم گشته.

[Ehsan'Shokraie' · Rating 1 out of 5]

حتی درگذشت بوبن نیز خواندن آثارش را بهتر نمی کند
خزعبلات بوبن حد و مرزی نمی شناسد و گاه تنه به بیماری های اساسی روان می زند..

[Arman Alizadeh · Rating 3 out of 5]

آسمانت را می‌خواهند
صاعقه‌ ات را نه

[Sofia Silverchild · Rating 5 out of 5]

«Στην αρχή διάβαζα νύχτα μέρα. Μου πέρασε, όμως. Δεν θα 'θελα να είμαι πολύ άδικος με τα βιβλία. Τους χρωστάω ωραίες στιγμές. Μην ξεχνάμε, από τα δέντρα προέρχονται και καμιά φορά το θυμούνται αυτό• μερικές φράσεις κάποιων βιβλίων θροΐζουν σαν τα φύλλα της ακακίας. Αλλά περιμένω πολύ περισσότερα. Μη με ρωτάτε τι περιμένω, έτσι. Δεν θα μπορούσα να σας απαντήσω. Ένα είναι βέβαιο, πώς όλη η γραπτή σοφία του κόσμου δεν μπορεί να κάνει τίποτα για μένα• περιμένω κάτι πιο μεγάλο απ' ό,τι μπορεί να γραφτεί».
.
«Εκείνο που ονομάζω άνοιξη δεν γίνεται δίχως σπαραγμό. Είναι κάτι γλυκό και βίαιο συνάμα. Δεν θα 'πρεπε να μας ξαφνιάζει αυτό το μείγμα. Το ότι μας ξαφνιάζει πάει να πει πως η ζωή μας κάνει να' αποξεχνιόμαστε. Δεν δίνουμε αρκετή προσοχή στα πράγματα. Αν κοιτάζαμε προσεχτικά, αν κοιτάζαμε ψύχραιμα, θα μας αιφνιδίαζε το μεγαλείο της παραμικρότερης μαργαριτούλας: είναι εδώ, μπροστά μας, τόσο χαζούλα και κατακίτρινη. Για να είναι, όμως, εδώ, πρέπει να διέσχισε θανάτους κι ερημιές. Για να είναι εδώ, τόσο λεπτούλα, πρέπει να έδωσε αμείλικτες μάχες. Εκείνο που ονομάζω άνοιξη είναι κάτι της ίδιας κατηγορίας, κάτι που λάμπει σαν μαργαριτούλα ή σαν καταϊδρωμένος παλαιστής. Τίποτα το ήσυχο ή το κερδισμένο εκ των προτέρων.
...
Μια άλλη ένδειξη της άνοιξης, αυτού που εγώ ονομάζω άνοιξη, είναι ότι με το που φτάνει, εμείς νιώθουμε χαμένοι. Νιώθουμε, πώς το λένε να δεις, εκτός τόπου. Φανταστείτε έναν καλεσμένο ο οποίος, απροειδοποίητα, πριν προλάβετε καν να του υποδείξετε πού να καθίσει, στρογγυλοκάθεται στην αγαπημένη σας καρέκλα. Όλοι μας έχουμε κάποια αγαπημένη καρέκλα. Προς στιγμήν, νιώθετε ελαφρά δυσαρέσκεια. Όμως, σύντομα έρχεται η φρεσκάδα. Σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε, όμως αυτό το "σχεδόν τίποτα" τα κάνει όλα αλλιώτικα. Παίρνετε μιαν άλλη από τη συνηθισμένη καρέκλα κι έχετε μπροστά σας ένα άλλο τοπίο• ναι, εξακολουθείτε να είστε στο σπίτι σας, αλλά είστε εκεί με τον καλύτερο τρόπο: περαστικοί. Παίρνουμε εύκολα ως δεδομένο ό,τι κατέχουμε. Δόξα τω Θεώ, η άνοιξη έρχεται καμιά φορά να τα ξανακάνει άνω κάτω όλ' αυτά, κι ανακαλύπτουμε ότι δεν είχαμε ποτέ τίποτα δικό μας, και η ανακάλυψη αυτή είναι ό,τι πιο ευφρόσυνο γνωρίζω».

[Zizeloni · Rating 5 out of 5]

Σίγουρα πολυ καλό, σίγουρα πολυ μικρο, δεν μου άλλαξε και τη ζωή, αλλά ας τα βάλω τα 5 αστεράκια.

[Ali_ · Rating 4 out of 5]

داستانهای خوب کتاب های مورد علاقه مون رو تشکیل میدن
همینطور کتابهایی که از افراد خوب گرفتیم لحظات خوبمون رو با اون کتاب
حالا هردوی اینها را مخلوط کنید
بی نظیر میشود
تکرار نشدنی
مثل اولین تجربه بغض هنگام تولد
تلخ مثل تلخ ترین شکلات دنیا
شیرین مثل طعم عسل زیر دندان خرس
بوبن را عاشقانه دوست بدارید

[Ourania Topa · Rating 4 out of 5]

Μινιατουρίστας υψηλών προδιαγραφών ο συγγραφέας. Απολαύστε το με τον καφέ σας!

[Γιώργος Γεωργόπουλος · Rating 3 out of 5]

Είχα βλέψεις για κάτι καλύτερο και πιο επιδραστικό. Το παρακάτω απόσπασμα είναι το αγαπημένο μου:

"Στην αρχή διάβαζα νύχτα μέρα. Μου πέρασε όμως. Δεν θα 'θελα να είμαι πολύ άδικος με τα βιβλία. Τους χρωστάω ωραίες στιγμές. Μην ξεχνάμε, από τα δέντρα προέρχονται και καμιά φορά το θυμούνται αυτό• μερικές φράσεις κάποιων βιβλίων θροΐζουν σαν τα φύλλα της ακακίας. Αλλά περιμένω πολύ περισσότερα. Μη με ρωτάτε τι περιμένω έτσι. Δεν θα μπορούσα να σας απαντήσω. Ένα είναι βέβαιο, πώς όλη η γραπτή σοφία του κόσμου δεν μπορεί να κάνει τίποτα για 'μένα• περιμένω κάτι πιο μεγάλο απ' ό,τι μπορεί να γραφτεί."

[Seyed Morakabi · Rating 4 out of 5]

در جنون شریک و در ادبیات شاگردش بودم.

[pastafloraki · Rating 5 out of 5]

Παντα μου αρεσουν οι σύντομες ιστορίες - που ομως σε κανουν να τις σκεφτεσαι τοσο πολυ.

[ιφιγένεια παπούλη · Rating 5 out of 5]

«για να αγκαλιάσεις ολοκληρωτικά κάτι, δεν είναι απαραίτητο να καταλάβεις τα πάντα γι' αυτό.»

όντως. κείμενο-ποίημα, κείμενο-ησυχία, κείμενο-διαλογισμός, κείμενο-χαμόγελο: κείμενο που παραδόθηκε και διαβάστηκε με έναν χρόνο καθυστέρηση (αλλά την απολύτως κατάλληλη στιγμή).

[Maria Lianou · Rating 5 out of 5]

Ένα μικρό διαμαντάκι. *

[Ρωμανός · Rating 5 out of 5]

Άνοιξη..

[Konstantinos · Rating 5 out of 5]

…25 σελίδες που είμαι σίγουρος ότι θα ξεφυλλίσω αρκετές φορές… απλά σαν υπενθύμιση… να μου θυμίζουν την «άνοιξη» …και πως συναντάται στα απλά…στα μικρά.. στα σύντομα.. στα περαστικά..

[Sepid · Rating 3 out of 5]

در داستان بندباز، وقتی بالاخره بال‌های مرد کله اسبی هم از بین شونه‌هاش بیرون اومدن و رفت، دوستش به بازار رفت و سیبی خرید. سیبی کوچک، و خاکستری، نرم و پرشیره. یکی از همون سیب‌هایی که مرد کله اسبی دوست داشت و او در هر ملاقات براش می‌برد. بعد گفت:«این روش من برای خداحافظی از دوستم بود. زندگی، این دایه‌ی مهربان، به ما می‌آموزد تا لفظ بدرود را به آرامی بجوییم.»
روش ما هم برای خداحافظی با شما این بود که کتاب‌هاتون رو از کتابخونه در آوردیم و هرکس یه دونه رو با خودش برد تا توی خلوت باهاتون وداع کنه. خداحافظ آقای بوبن! از آشنایی باهاتون خوشحال شدم، به معنای واقعی کلمه.

[Katerina Koltsida · Rating 3 out of 5]

Απολαυστικό

[νίκη κωνσταντίνου-σγουρού · Rating 4 out of 5]

«χρειάζεται πάντοτε λίγη απόσταση -λίγος αέρας, λίγη απουσία, λίγο κενό ή ένας ξύλινος φράχτης πενήντα εκατοστών - για να συμβεί κάτι»

🐴🍃🍎

[Το Άθχημο γατί του θενιόρ Γκουαναμίρου · Rating 5 out of 5]

Προσοχή βρέχει spoiler. Αν γνωρίζετε γαλλικά αυτό το πτι φουρ υπάρχει διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο. Μια γλυκιά μπουκίτσα:
https://domcorrieras.fr/dotclear/inde...

Είναι μια πολύ μικρή ιστορία. Διάβασα το γαλλικό κείμενο. Κατά τη διάρκεια ενός χειμερινού περιπάτου ένας πρώην ασφαλιστής, πιάνει φιλία με έναν πρώην ισορροπιστή που εγκατέλειψε το τσίρκο στο οποίο εργαζόταν όταν η αγαπημένη του έβγαλε φτερά και πέταξε από μια σχισμή της τέντας. Α επίσης ο ισορροπιστής έχει κεφάλι αλόγου. Μερικές φορές είμαστε λυπημένοι και είναι χειμώνας. Το καλοκαίρι πλεον είναι δύσκολο να είμαστε λυπημένοι γιατί από τον συνεχόμενο καύσωνα βρισκόμαστε υπό το καθεστώς μια μόνιμης δυσφορίας. Λέτε στο μέλλον να φτιάξουν τίποτε φορητά κλιματιστικά, να τα φοράμε ως σκάφανδρα; Έτσι για να εξασφαλίσουμε την τέλεια ευκρασία του κλίματος. Τον χειμώνα βεβαίως κάνει κρύο. Τώρα που οι ενδιάμεσες εποχές εξαφανίστηκαν από τη χώρα μας, χτες φορούσα κοντομάνικο (κι ένα ζακετάκι για αργά το βράδυ) σήμερα παλτό, είναι ωραία να διαβάζεις ιστορίες για την άνοιξη.

Ce que j'appelle le printemps brise ce cercle-là, comme tous les autres. Cela peut surgir au plus noir de l'année. C'est même une de ses caractéristiques : quelque chose qui peut venir à tout moment pour interrompre, briser — et au bout du compte, délivrer.

Κάπου προς το τέλος της ιστορίας αναφέρεται ένα ποίημα του William Blake με τίτλο The smile.

There is a Smile of Love
And there is a Smile of Deceit
And there is a Smile of Smiles
In which these two Smiles meet

And there is a Frown of Hate
And there is a Frown of disdain
And there is a Frown of Frowns
Which you strive to forget in vain

For it sticks in the Hearts deep Core
And it sticks in the deep Back bone
And no Smile that ever was smild
But only one Smile alone

That betwixt the Cradle & Grave
It only once Smild can be
But when it once is Smild
Theres an end to all Misery.

Μια φορά κι έναν καιρό ερχόταν η άνοιξη στους ανθρώπους. Μια φορά κι έναν καιρό οι άνθρωποι χαμογελούσαν. Καλά και τώρα έρχεται η άνοιξη. Και τώρα οι άνθρωποι χαμογελάνε. Αλλά είναι πλέον πολύ σπάνιο να μπορέσει κάποιος να πιάσει φιλία με έναν ισορροπιστή που έχει κεφάλι αλόγου, πληγωμένη καρδιά και έφεση στην ποίηση.

Νομίζω πως πλέον κανένας δεν θα θυμώσει αν ευχηθώ: Καλό χειμώνα. Και ίσως κάποτε αν είμαστε τυχεροί να δούμε ξανά και κάποια άνοιξη.

[Roxane · Rating 3 out of 5]

"Si nous regardions bien, [...] nous serions effrayés par la souveraineté de la moindre pâquerette: elle est là, toute bête, toute jaune. Pour être là, elle a dû traverser des morts et des déserts." (p.28)

[Sofia · Rating 2 out of 5]

Ένα στοχαστικό ποίημα, γραμμένο σε πεζό λόγο, για τη φιλία, την ομορφιά και την άνοιξη! Τόσο σπάνιο, στις μέρες μας...

[Natasa Tzavara · Rating 3 out of 5]

3.5/5*

Ήταν μια ευχάριστη συντροφιά κατά τη διάρκεια του Πετράλωνα - Βικτώρια στον ηλεκτρικό.

[Maudg · Rating 5 out of 5]

Prose poétique, douce et contemplative, avec un brin d’étrangeté

[Kat · Rating 5 out of 5]

A masterpiece! Pure magic!!!

[Ζαφείρης Μπέρσος · Rating 5 out of 5]

Διαβάζεται σε 15 λεπτά... και μετά ξανά και ξανά και ξανά... μέχρι να υπογραμμιστεί όλο το βιβλίο...
και ανεξίτηλο να περιμένει με τη σειρά του την άνοιξη

[Nikiforos Rigas · Rating 5 out of 5]

Πόσο όμορφο! Συγκινήθηκα κι ερωτεύτηκα συνάμα!

[Kat · Rating 5 out of 5]

Αριστούργημα!

[Maryam]

و باشد که هر روز قلب هایمان بر طراوت و شکوه شقایق ها گشوده شوند.


از متن کتاب

[Sajad · Rating 2 out of 5]

لحظه هایی است که در آن مرگ همه ی ورق ها را در دست دارد و به ناگاه هر چهار آس را بر میز می کوبد

آنگاه هیچ سخنی قادر به وصف غصه ی ما نخواهد بود